himmels.nl


Ga naar de inhoudsopgave

Egt Himmels

WEETJES



VAN ONS UIT UT LIENDUT IN



Dit is een luchtfoto uit 1949 van 'n deel van onze straat dun Himmel, met 'n deeltje van 't Liender. Ons huis, 'n blok van twee samen met dat van Tinus Cortenbach waar het paarse pijltje naar toe wijst, stond tussen de blokken in waar o.a. van Willem van Heugten woonde en aan de andre kant Jantje Kerstens. Tegenover ons, waar je dat ovale gele rondje ziet, daar staan nu de huizen van van Seccelen, Caris, van der Wallen, van den Burg, veheijen en van den Boomen maar toen ik klein was stonden die er nog niet. Ook links van onze huizen dat kleine gele rondje stond toen nog niks. Het beige streepje is de lengte van onze tuin die liep tot in het Liender waar onze vader groente had staan en aardappelen maar ook ooit koren. Achter bij dat blauwe rondje was een afgraving daar lag de grond denk ik 1,5 meter lager. Dat rode lijntje is de weg, de zandpad die ik moest volgen als ik bij Leenen die daar een boomgaard had, appels moest halen voor ons moeder. Goudrenetten voor appelmoes en oogstappels voor te eten en soms ook sterappeltjes of bellefleurs. Het groene pijltje wijst naar de plek waar het opslaggebouw stond waar de appels netjes in kisten stonden opgestapeld. Dan zie je nog 'n pijltje, 'n gele... dat was de punt van de andere boomgaard van leenen waar ik ooit 'n doorgang maakte toen ik 13 was en door 'n draad los te maken kon je zo over de sloot lopen op 'n balk om 'n paar appeltjes te jatten. Boven die witte driehoek in het midden was ook ooit 'n stukje boomgaard met jonge boompjes. Geweldige tijd gehad in de Hemel, had ik niet willen missen en ook met niemand hebben willen ruilen.


VURSCHILLUNDE VAN ONS PLEINTJE



Ieder jaar krijgen de bomen die vroeger bij Toontje Maas en Jantje Hikspoors voor de deur stonden 'andere kleur door de maanden heen. Ik weet niet meer precies van welk maand de plaatjes zijn maar je ziet duidelijk de verschillen in o.a. de zomer en winter. Het is geweldig dat ze er nog staan... Als daar ons kruisbeeld nog had gestaan was het nog mooier geweest.



EINDELUK, HARRIE VAN DER STEEN



Ik wist zeker dat ik het filmpje had van de Meester-klokkengieter Harrie van der Steen want Harrie heeft dat mij ooit gegeven en later kreeg ik het nog van zijn zoon Ton, (beiden zijn er helaas niet meer) en toch kon ik het nergens vinden. Zit ik wat mappen met videoos na te kijken vind ik het toch ineens, en nu gaat het erop, Harrie de man die ik zo goed kende... vaak mee staan buurten toen we allebei in de Orionstraat woonden, Jammer dat hij er niet meer is... klik op het plaatje.



NIE TE GLEUVE



Ik heb dit plaatje ergens van internet geplukt en jullie zullen wel denken, "wurrum zet peer dè bij Echt Himmels ner, want zô echt himmels is ut toch nie".... nou voor jullie niet maar voor ons Weltens wel. Wij hadden zo'n trapnaaimachine ook in de keuken staan en dat is natuurlijk niet apart want dat hadden zoveel mensen maar dit, het gedeelte links, dat was het tafeltje waar onze Frans aan moest eten als onze Hub thuis was van de school in de Heibloem waar hij intern was en voor schoenmaker leerde. Wij waren met elf thuis als onze Hub thuis was en we hadden wel een uittrektafel maar daar konden maar tien man zitten dus moest onze Frans aan het naaimachine staan want meer stoelen hadden we ook niet... "des toch echt Himmels, nie dan"?



HIMMELS UM TE DOEW



iedereen weet wel dat ik het geweldig vind om te doen, het verzamelen, uitzoek en plaatsen van foto's op Asten Zoals Het was, op Himmels.nl en in het Peelbelang om de veertien dagen over ons Asten. Nu hebben ze gevraagd om bij de Lisse een voorstelling te doen met oude foto's zoals ik dat in Heusden 'n tijd geleden ook heb gedaan. Ik kan dan geen nee zeggen want ik vind het prachtig als mensen genieten van de oude plaatjes waar ik dan ook uitleg bij geef. 22 Februari is het zover, dan ga ik die mensen weer 1,5 uur vermaken, dus nu niet met liedjes maar met foto's. "Ik bennur koar vur"...



UT BLIE MER GROEIJE



Het is inmiddels ruim 12 jaar geleden dat ik mijn website begon, eerst voor ons familie en later voor de Hemel en nu ook al wel over Asten met toch de nadruk nog op dun Himmel. In het begin had ik 'n paar mapjes met foto's en wat word-bestandjes maar dat werd al snel meer, eerst 'n derde van 'n gigabite wat nu zoals je ziet zo'n 260 gigabite is geworden. Ik was wel zo slim om van elke familie uit de straat 'n aparte map aan te maken en dan nog van elke huisnummer de verschillende families die daar hebben gewoond en dan daarin weer 'n map van elk kind die me van foto's voorzag. Nu is alles netje geordend en goed overzichtelijk... natuurlijk 'n paar dingen daargelaten want dat kan bijna niet anders. Had ik in het begin 20 mappen, nu zijn het er 12,5 duizend geworden met meer als 260.000 bestanden. Inmiddels moet ik wel meer gaan betalen voor de websites... had ik eerst een gratis, dat ging niet meer toen er meer op kwam staan en nu heb ik die ook moeten splitsen in Himmels.nl en in Himmels-foto.nl wat we op dit moment zo'n 160 euro per jaar kost maar ja, ik wil Himmels niet kwijt. Misschien al s mensen dit nu lezen dat ze ook weer 'ns thuis is de schoenendoos kijken naar wat foto's die ze met ons willen delen. Tegenwoordig heb ik verhalen over hoe het vroeger ging met bepaalde dingen en ik schrijf over de huizen wie er vroeger woonde etc. gewoon omdat de fotomappen zijn uitgeput. Nu heb ik vannacht een nieuwe backup van de schijf gemaakt zodat er niks verloren kan gaan mocht de pc ooit gekke dingen doen. Als ik er ooit niet meer mocht zijn gaat dat externe schijfje naar de vonder. Maar voorlopig blijft Himmels nog gewoon als het is en zet ik er vier dagen per week nog wat nieuws op.



UT WAAR NOG ANDURS



Ik neem je mee naar de beginjaren 30, nog zes tot acht jaar dan is het honderd jaar geleden. Veel huizen stonden er nog niet toen. De rode dikke lijn is onze straat en beginnen we linksboven.... Dat witte driepuntje is links het Himmeleindje en rechts de Logtenstraat. Bij dat Himmeleindje zie je links de boerderij van van den Boomen en ernaast de huizen waar ooit Kuijpers woonde, van Lierop, Seijkens en nog enkele meer door de jaren heen. Dan in het driepuntje de huisjes van Werts en Vlemmings en Prust waar later Bert Hoefnagels kwam wonen en rechts de boerderij van Werts. Dan in het groen het mooie huis van boomgaardhouder Leenen en rechts er naast de huisjes van van Heugten en Toon Vlemmings. Dan verderdoor de blokken waar ook wij woonden. Eerste Jan Zegers en van de Ven, later Kerstens, dan waar wij woonde vanaf 1934 en eerder al twee andere families hadden gewoond, Heinrich Buekers en later Jan Dorssen, met naast ons Tinus Cortenbach met zijn moeder. De derde blok woonde Joosten en op de hoek Tinus van den Boomen die later twee deuren ver ging wonen toen die huizen daar klaar waren. Dan 'n stukje landgrond met weinen en korenvelden en achteraan het huis van Graard Verdeuzeldonk. Steken we over naar de huizen van Hein van der Wallen en Slaats, waar later Ties Mennen kwam wonen. Dan de twee vrijstaande huizen van Willem van Bommel, later Jan van Schaijk en dan Marinus Engelen. Dan het huis van Hanneske Janssen waar ook ooit van de Grindt woonde en later Verhees en Piet Bukkems. Nog later werd het de winkel van Pietje. Op de andere hoek het huis van Willemke Leenen tot aan de huizen die behoorde aan Eijsbouts stond er nog niks. Zo was het vroeger. Naast het huis van Willemke Leenen werden drie blokken gebouwd net na de oorlog en werden enkele blokken toegewezen aan twee gezinnen die er moesten wonen. Achteraan bouwde Willem van Heuten een huis en ook Toon van der Steen. Ik weet nog datop de open plek naast ons richting turrup een blok van drie werd gebouwd en tegenover ons de drie blokken die er nu ook nog altijd staan.



MINNE WENS VUR 2024



Het oude jaar zit er weer op en we gaan weer beginnen aan 365 nieuwe dagen in 2024. We kijken wel weer wat het zal brengen. we hebben in ieder geval 'n paar vervelende jaren achter de rug met het corona gedoe en nu gaan we weer gewoon doen. Klik boven op het plaatje voor mijn wens voor 2024, niks aparts maar wel iets leuks. Voor mij is het afgelopen jaar goed verlopen... ik heb een nieuw scootmobiel maar door het weer heb ik er nog maar 'n paar ritjes op kunnen maken maar neem van mij aan dat je mijn in 2024 vaak door Asten zult zien crossen... (rustig aan Peer), jaja ik rij niet hard.Dus namens Himmels.nl, 'n fijn jaar met veel lol en vooral veel, heel veel gezondheid....



UN STUKSKE AAWEN HIMMEL



Ik weet niet precies welk jaar maar het oet ergens zijn tussen 1946 en 1950 zijn. Beginnen rechts onder dat zijn de huizen van Hein van der Wallen en Slaats, later Ties Mennen. Dan krijg je het open veld waar ik als heel klein kind speelde want er kwamen de huizen staan Waar als eerste deze mensen kwamen wonen, Jan van den Boomen, Sjaak Verheijen, Hub van den Burg, Marinus van der Wallen, Ber Caris en Toon van Seccelen. Dan krijg je hier het huis van Jan van Schaijk, nu Leo Gabriels en daarnaast Marinus Engelen. Die witte gebouwen ernaast zijn van de ijzergieterij van Frans van der Velden en op de hoek Pietje Bukkems. Op de andere hoek van de Hoogstraat/Hemel het huis van Willemke Leenen en dan de huizen die net na de oorlog zijn gebouwd. Het eerste huis woonde Bert Hoefnagels maar die verhuisde naar de andere kant van de weg en kwam er Jan van Seccelen. In die huizen woonde ook Ture Slaats, Janssen, Bert Joosten en later Piet Joosten, ook Karel Verhaegh woonde er en van Hoof, later Peters. Dan kreeg je het kruisbeeld en dan Jan Meulendijks de kolenboer, daarnaast Theu van Helmond die later het cafe begon in de Kerkstraat, dan de woning van Piet Stevens, later zijn dochter Anneke die getrouwd was met Jan Geenen en op de hoek d'n brouwer, het huis van The Eijsbouts. Aan de andere kant van de weg de winkel en bakkerij van Frans van Baar met boomgaard... verderdoor de boerderij van van den Booomen. Dan het tussenstraatje van de Hemel naar de Logtenstraat waar Kuijpers woonde en o.a. van Liero en Seijkens. Dan kregen we in de Hemel de kleine huisjes van Werts waar voeger ook Manders woonde en Vlemmings. Dan zie je het huis van Prust waar later Bert Hoefnagels kwam wonen. Dan het huis van Jan Loomans de postbode en dan de boerderij van Werst die later in twee werd gedeeld waar Toon Maas en Jan Hikspoors kwamen wonen. Op de Hoek Hemel en Logtenstraat tussen de bomen de villa van Leenen en ernaast het huis van van Heugten, van de naaisters. Ernaast het huis van Toon Vlemmings en dan de blok waar Jan Bosch links woonde en Jan Franssen rechts. Dan zie je de open plek die er was tot ik denk 1950. Toen bouwde men daar 'n blok van drie woningen en verhuisde jan Franssen 'n deur verder en kwam Jan Hurkmans naast Bosch wonen. Naast Jan Franssen in het midden Sjef van Heugten en op de hoek Piet van Bommel. Dan komen de drie blokken van twee waar wij o.a. woonde. Eerst Jan Zegers, dan van de ven, later zijn dochter getrouwd met Jan Kerstens, dan ons huis, Driek Welten en dan Tinus Cortenbach. In de volgende blok Joosten en later Willem van Heugten en dan Tinus van den Boomen maar die verhuisde twee deuren verder naar de blok op de hoek. In zijn huis kwam Harrie van der Loo en later Jan van der Loo. Dan de mooie woning van Driek Hendriks in het alleenstaande huis en dan de blok van twee die na de oorlog zijn gebouwd waar zoals ik zei Tinus van den Boomen kwam wonen en naast hem Willem Vaes. Over de huisjes achteraan in de hemel kom ik een andere keer nog terug.



DUN HIMMEL



Ik heb hier een plat grondje zoals het er vroeger zo'n beetje uit zag. Rechts dat driehoekje is het Hemmeleindje van vroeger, bij de boerderij van van den Boomen links af naar de Logtenstraat wat toen nog de Wolfsbergschemolenstraat was. Het omcirkelde deel was de wijk Hemel en dat was vanaf waar later slagerij Mikkers was tot aan Cuppens houtzagerij en dan zo ongeveer met de huizen die nu op d'n Bult staan erbij en een stukje de andere kant in, de stukken grond achter cafe de Waag etc. Later werd de grote straat die midden door de wijk Hemel liep de Emmastraat en de weg naar Liessel vanaf brouwerij Eijsbouts werd Hemel gedoopt. De Wolfberschemolenstraat liep van de wat nu de Prins Bernhardstraat is tot aan de Wolfsberg maar werd vooraan de Logtenstraat, die liep tot aan de hemel en verderdoor werd het de Hoogstraat tot aan de Wolfsberg. Bij het driehoekje zie je de boerderij van van den Boomen en verderdoor 'n rijtje huizen waar vroeger Kuijpers woonde en nog enkele gezinnen zoals van Lierop en Seijkens. Het is allang geleden want vooraan bij de punt zie je de woning van Eijsbouts maar verder stonden er nog geen woningen aan de weg naar Voordeldonk, richting Liessel. Toen het stuk van slager Mikkers tot aan Cuppens nog Hemel werd genoemd werd dat stuk bij Eijsbouts linksaf Hemeleindje genoemd, er stonden niet veel huizen. Ik vond het altijd al gek dat het voorste deel van de Hemel het Hemeleindje werd genoemd, maar dat kwam dus omdat de Hemel haar eigenlijk straatnaam pas veel later kreeg. Tot zover... d'n Himmel.



HIMMELAAR IKKE



Ik was nog wat aan het snuffelen op internet en toen kwam ik dit nog ergens tegen, iets over d'n Himmel en verdorie ik las ook nog dat ik 'n "Hemeler of Hemelaar" ben...



OP WIE LIJKT IE



Ik ben deze week weer naar de pompoenen geweest... bietje duur da wel, 12,50 entree en kijke naar pompoenen, nou ja... Dit prachtige exemplaar stond er ook en toen ik hem zag moest ik meteen ergens aan denken, aan iemand, 'n persoon uit de Himmel van vroeger... Nee ik zeg niet wie maar kijk eens goed en haal die Himmelse mensen nog eens in je gedachten, dan zie je het ook denk ik. Egt Himmels toch???



ONS NEIJ SCHOOL



Ik heb uit het filmpje van Rob Fritsen wat foto's geknipt en hier bij elkaar gezet en ik moet zeggen, het wordt een prachtige school met een stukje "oud" wat nog blijft... er zijn ook mensen die weten hoe het wel moet als er veranderingen komen...



SOMS WEET IK UT ÔK NIE



Soms gebeuren er ook nog 'n soort wonderen. Door de jaren heen werd het minder met mijn adem en besloot in mei 2023 om te stoppen met organiseren wat d'n Himmel etc befreft en ook geen optredens meer, maar dat deed ik de laatste 1,5 jaar al niet meer. Dus bedacht ik om nog een keer iets te doen voor Himmels.nl maar nu ging alles ineens veel beter, 'n wonder met de hulp van Maria in Ommel waar ik een kaarsje heb aangestoken, en het ziekenhuis die mij nieuwe medicatie gaven. En warempel, ik krijg meer lucht, zo voelt het tenminste. Dus kijk naar mijn videootje voor mijn uitleg.... De shirtjes hingen uitgewassen op de waslijn achter het huis. Klik op het plaatje...



UITNODDEGING



Hierboven de uitnodiging voor iedereen, deze blaadjes zijn in de Hemel bezorgd in elk huis waar ze een brievenbus hadden. Maar de uitnodiging is eigenlijk voor iedereen die mijn liedjes nog eens wil horen, tenminste enkele ervan. Deel dit bericht met alle mensen die je kent, zeg maar, peer Welten zeengt vur de leeste keer, en ut is vur alle himmelnaren en hij zet er ok de foto's wir ner, die kaandege smiddus ok wir bekieke". Zegt het voort, zegt het voort.



UN ÔRKÔNDE



Een goeie vriendin van ons vond dat de Oorkonde die behoorde bij de Gouden Peer Award ook op 'n papier moest komen dat aan 'n oorkonde doet denken en maakte dit voor mij. Ik ga het straks inlijsten en op mijn kamer hangen waar ik veel tijd doorbreng achter de pc. Ook hier ben ik trots op maar ook het interview via Siris dat Rob Fritsen en Monique Martens samen maakte van mij. Ook het mooie stuk in Peelbelang heeft indruk op me gemaakt. Nu is het weer even stil rond de persoon Peer Welten maar dat duurt niet lang want eind juni staat er weer wat te gebeuren. Je hoort nog van me.



KEIJ-SCHÔN



En dan staan op donderdagmorgen Rob Fritsen van Siris aan de deur met zijn collega Monique Martens voor een interview nadat ik door Ronald Damen was "geridderd" als beste beheerder van 2023 van de 82 websites die hij maakte van Brabant Zoals Het Was, waar ook Asten Zoals Het Was onder valt. Het staat inmiddels op de website van AZHW en ook op Siris, bij de facebookpagina. Ik ben zeer vereerd met dit alles en het zal het leden aantal, dat nu aln is opgelopen naar de 4075, zeker 'n "boost" geven en daar ben ik blij mee. Klik op het plaatje en we sturen je door naar de website van Siris, op Facebook. Dankje wel Monique en Rob, ik vond het gezellig...



DOOD GOA

Weten mensen van te voren dat ze dood aan het gaan zijn? Ik heb er wel eens over nagedacht maar weet het ook niet zo precies. Wetenschappers hebben opmerkelijke activiteiten ontdekt in de hersens van twee mensen vlak voor hun dood. Eerder hebben wetenschappers iets dergelijks al gezien in de hersens van ratten vlak voor hun dood. Het is voor het eerst dat dergelijke processen zichtbaar zijn voor onderzoekers. Het gaat om een kortstondige uitbarsting van gamma-golven, waargenomen bij twee van vier patiënten in coma die van de hart-long machine werden gehaald en overleden.Ze denken dat het tekenen kunnen zijn van bijna-doodervaringen die veel overlevenden van een hartstilstand melden. Mensen zeggen dan het gevoel te hebben uit hun lichaam te zweven. Vanaf 2014 kregen onderzoekers vier keer toestemming van nabestaanden om de hersengolven te meten van mensen die op de neuro-intensive care unit stierven. De eerste golf van gammagolven bevond zich in een gebied van de hersenen dat een sterke verbinding heeft met het menselijk bewustzijn. Een soortgelijk patroon van golven op die plek is waargenomen bij dromende mensen en bij epileptische patiënten die buitenlichamelijke ervaringen melden. Dat zou ook bijna - dood ervaringen verklaren. Het is raar maar ik geloof hier toch wel in en ben er heilig van overtuigd dat er later nog iets is... wat? Geen idee van maar ik denk dat onze geesten bij elkaar komen... Nou ja... ik weet het natuurlijk ook niet zeker maar ik geloof er in.



BUKKEMS

Het is niet echt een duidelijk plaatje want ik heb het uit een andere foto moeten knippen die al niet heel best was, beetje bewerkt maar duidelijker kreeg ik het fotootje niet. Het huis van Piet Bukkems wat later is afgebroken en waar nadat de fietsenzaak was opgeruimd, 'n Fiat garage voor in de plaats kwam. Gerard deed het in het begin samen met zijn vader maar later alleen. Inmiddels is Gerard ook gestopt... Kan ook want Gerard is van mijn leeftijd en we lopen beiden tegen de 80 aan. Op dit plaatje, gemaakt vanuit verder de Hemel in richting Voordeldonk en van daaruit gemaakt richting Turrup. Op het linkerdeel begon Frans van de Velden zijn IJzergieterij die vertrok later weer naar het industrieterrein en op die plek verschenen twee blokken huizen van twee. Het huis waar vroeger van de Grint woonde en ook Hanneske Janssen, ooit zelfs 'n cafe was, werd door Piet Bukkems en zij zus gekocht. Toen zijn zus trouwde en vertrok begon hij er 'n fietsenzaak. Later is het nog wit geschilderd. Nu is er alleen nog de "herinnering aan....".



STIL ZIJN DE KLOKKE

Vandaag zijn de klokken stil... klokken luiden op paaszaterdag nooit, waarom? Op Zaterdag herdenken christenen de tijd dat volgens de verhalen in de evangeliën het dode lichaam van Jezus in het graf lag. Deze verhalen zeggen niets over deze dag. De verhalen over zijn kruisiging en dood eindigen met de graflegging en vervolgen twee dagen later met de ontdekking van zijn lege graf. De tussenliggende dag was de sjabbat (op zaterdag), de rustdag in het jodendom. In de Katholieke Kerk wordt op Stille Zaterdag net als op Goede Vrijdag de Eucharistie in het geheel niet gevierd. In tegenstelling tot Goede Vrijdag wordt op Paaszaterdag zelfs de Heilige Communie niet uitgereikt. Er worden wel enige geconsacreerde hosties voorradig gehouden, voor het geval stervenden willen communiceren. Het altaar is ontdaan van het altaardwaal. Het tabernakel staat open als teken dat Jezus gestorven is en tijdelijk niet meer onder de mensen is. De kerken zijn sober ingericht, zonder versieringen. Ook de klokken luiden niet op die dag, tot 's avonds de Paaswake wordt gevierd. Ons werd vroeger gepeerd dat de klokken naar Rome waren en niet meer onder ons in ons land en ze gingen de paaseieren ophalen in Rome. Dus konden ze ook niet luiden... Ik weet dat nog goed dat we dat zo leerde op school over de Paastijd.



UT AAW GÌ PLAT....



De Vôrreldonkse school wordt vernieuwd maar het oude deel blijft nog staan volgens mij. Dit is een plaatja van de de voor/zijkant van de school... links, niet zichtbaar de prachtige entree en dan alle lokalen... helemaal rechts daar zat ik bij juf de Vent in de 2de en 3de klas. Daarnaast de 1ste klas en toen ik er zat mister van kemenade maar later Nefkens. Dan de 4de klas toen ik er zat van mister van Kemenade en links de klas van mister Rombouts, daar zat ik in de 5de en de 6de. Het afgebroken deel hiervoor werd later aangebouwd maar gaat nu op de schop en wordt vernieuwd en aangepast aan het oude deel tenminste dat denk ik. Ik hou jullie op de hoogte... maar de Vôrreldonkse school? Altijd "Echt Himmels".


UT NEIJJOAR IN




We zitten alweer in het nieuwe jaar... en dan overpeins ik altijd de tijd van vroeger wat er zoal is geweest. Ik denk dan aan de dag dat mijn ouders 50 jaar waren getrouwd... Dat was in 1982... 'n mijlpaal in hun leven, maar dan ineens denk ik ook dat wij in 2021 ook 50 jaar getrouwd waren... In 1985 draaide ik als deejay muziek in 't Ketelke, het cafe/barretje van Henk en Ria Caris... ik was toen 40 jaar... jaja 40 jaar, nu alweer 37 jaar geleden en dan denk ik ineens... verdorrie ik heb nu zelf een dochter die inmiddels al 46 jaar oud is. Ik werkte bij Pietje Berkvens en stond daar de eerste maanden te werken met "Muwske" uit de Lindenstraat... hij zei toen... Peterke, nog drie weken en dan ben ik 65 en ga ik met pensioen. Ik dacht verdorie nog aan toe zeg... dat duurt nog lang voordat ik zo ver ben. Helemaal niet, het is inmiddels alweer 12 jaar geleden dat ik met pensioen ging... Het rijmpje is uit 1956... ik was toen 11 en zat in de vijfde klas. En nu is het ook alweer bijna 12 jaar geleden dat ik met Himmels begon. "Dun tijd is gewoon niet bij te haawe, hij gì me toch vlug"....



APPULS VAN DUN BOM


Ik ben nu 77 jaar jong, nou ja, jong?, maar ik denk vaak aan vroeger als ik thuis 'n appeltje eet. Ik pak altijd pink lady want die zijn echt lekker. Toch hadden ze vroeger veel lekkerder appels... "Okst-appul" zo die werden genoemd. Die waren licht groen/ licht geel van kleur en lekker? onbeschijflijk lekker. Thuis hadden wij die vaak want ik ben tientallen keren naar Leenen naar de boomgaard moeten lopen met de kalebas om daar twee of drie kilo te halen. We namen dan val appels, die waren al van de boom gevallen en goedkoper dan die appels die nog geplukt moesten worden. Het kon wel eens zijn dat er dan al 'n wompje zijn huisje had maar dat beten we er wel vanaf. Toch is het nog altijd zo dat de appel die we "jatten" veel lekkerder waren. Vaak bij boeren achter het huis, natuurlijk ook bij de boomgaard naast de bakkerij van van Baar en niet te vergelen in het fruittuintje van de families Kerkers en Slegers op Voordeldonk, en bij Antoon Leenen. Ooit schrik gehad? Ja toch wel... een keer bij Kerkers toen die zag dat we in de boom zaten met drie man en hij kwam met de "gavvel", zo'n riek met twee punten en hij wilde ons daarmee steken. We zaten gelukkig heel hoog en kon hij er niet bij... toen hij even nie opletten sprongen we uit de boom en zetten het op 'n lopen. In elke "tes" een appel... Achteraf gouden tijden en gouden verhalen om te vertellen. Wij van d'n Himmel waren daar erg goed in daarom schrijf ik dit stukje over vroeger ook bij "Egt Himmels".



BURE




Woensdag was het 21 december en ik had al aangegeven dat mijn meiske Annie jarig was... maar we hadden nog wat te vieren want op die dag, 21 december 1972 kregen we de sleutel van ons huis in de orionstraat. We kregen de woning op de hoek op nummer 41. We waren er erg blij mee... eerder woonde we heel knusjes en fijn bij mij zus boven op de vliering... ruim anderhalf jaar. Maar wie krijg je als buurman? In ons geval een hele goeie, Jan Snijders, zoon van Piet de postbode uit de Lindestraat. Getrouwd met Annie Berkers van de Venbergweg die ik wel 'n beetje kende want de Berkerse gingen ook naar Voordeldonk naar school net als ik. En nu de 21ste wonen we nog altijd langs elkaar, al 50 jaar lang goeie buren. Als Jan iets heeft met de computer dan belt hij bij ons aan en in de zomer geeft hij ons geregeld groenten uit eigen tuin en lekkere druiven van achter zijn huis. Ik denk als iedereen zo'n goeie buren had dan zag de wereld er wel wat beter uit... We zijn ze 'n heerlijk stuk appeltaart gaan brengen, "dè gittur wel in". Ja wij mogen zeggen dat we aan Annie en Jan goeie buren hebben....



DE BEUM




Ik heb het van een kant altijd jammer gevonden dat we weg gingen uit de Hemel in 1961 maar was eigenlijk ook wel blij dat we in een nieuw huis woonde met 'n echter douche en 'n echte wc. Toch heb ik d'n Himmel altijd voor altijd in m'n hart gesloten anders was ik deze site nooit begonnen. De straat is door de jaren heen wel veranderd... maar toch... de bomen, tenminste de meeste ervan, zijn gebleven van vroeger... Eerst stonden ze bij Maas en Hikspoors voor de deur. Later werden de huizen afgebroken "mer de beum zijn altijd geblivve"... dat is toch echt Himmels, ja toch?



HIL GEK




Ik zit er al dagen over te denken want ik wil straks 'n liedje maken over de sacramenten van vroeger. Maar ik kom er nog steeds niet aan uit. Wij leerden vroeger dat er zeven sacramnten waren, Doopsel, Vormsel, Heilige Communie, Biecht, Huwelijk, Priesterschap en Heilig Oliesel of Ziekenzalving. Die dingen heb ik goed onthouden en vergeet ik niet... maar... dat weet ik heel zeker, juf de Vent vertelde ons dat je niet meer als zes sacramenten kon krijgen, te weten, doopsel, vormsel, communie, biecht, oliesel dat zijn er vijf en dan kon je kiezen tussen priesterschap of het huwelijk. Je kreeg voor elk onderdeel, elk sacrament 'n stempel op je ziel zoals dat ons toen werd uigelegd. Maar toch zijn er mensen die priester zijn geworden en eerder ook getrouwd zijn geweest. Een nieuwe regel denk ik die juf de Vent vroeger ook niet kon weten. Het rare was... je had het huwelijk en scheiding kwam daar niet in voor, je kon alleen voor de tweede keer trouwen als je eerste echtgenoot was overleden. Maar toen kwamen de scheidingen en ik weet nog dat ik dat voor de eerste keer hoorde, ik was toen 17. Iemand was al jaren getrouwd en ging scheiden en moest, toen ze opnieuw ging trouwen, dat aanvragen in Rome bij de Paus. Dat betekende dat de Paus het eerste huwelijk ongedaan moest maken dus ook die stempel van huwelijk verdween van je ziel en dan kon je opnieuw trouwen.. ik heb het dus over de beginjaren 60. Ook heeft de Paus bij mensen de stempel van priesterschap weggehaald zodat ze alsnog konden trouwen en andersom ook, de stempel van huwelijk weghalen en alsnog de stempel van Priesterschap ontvangen. Er is dus veel veranderd door de jaren heen, maar daar kan ik niet zo mee omgaan. Dus wordt mijn liedje niks... want alles veranderd en dan heeft een liedje maken hierover ook weinig nut... dus bedenk ik wel iets anders... ik weet al wat maar dat hoor je nog wel.



TIS VURANDURD




Ik zet dit plaatje van twee keer dezelfde boerderij hier bij echt Himmels, maar eigenlijk is dat niet en eigenlijk ook weer wel, ik zal dat uitleggen. Het bovenste plaatje is als je van de Hemel naar Voordeldonk liep de tweede boerderij aan de linkerkant, daar woonde de familie Swinkels. De eerste boerderij die er niet meer is was van Tôntje Haazen. Daar ken ik er 'n heel stel van want Nellie is zo oud als ik zo ongeveer en haar broer Leo deed in mijn kindertijd de boerderij en daar ging ik vaak naar toe, kijken bij het koeien melken op de stal en vaak ging ik mee met Leo met de platte wagen met paard er voor om knollen te plukken wat voer was voor de beesten. Later gaf Leo nog dansles en heb ik er ooit muziek voor gemaakt samen met the Secrets bij Eijsbouts in Ommel. Tussen de twee boerderijen was en is nog steeds de Koestraat maar die liep door de velden, wat nu vol woningen staat, toen was het nog 'n zandpad.



WIJ MÌ DE ENGULTJUS




Dit is "Echt Himmels"... Annie en ik waren deze week bij de pompoenendagen en ons Nacy maakte dezxe foto van ons twee en het is niet zomaar een foto maar echt "Himmels" want zoals je ziet. op de achtergrond twee engelen. Ik bedoel maar, wij hebben vroeger op school geleerd dat iedereen 'n engelbewaarder heeft en dat zie je hier in de foto terug. Bij Ann ie staat hij vlak tegen haar aan, bij mij had ik gevraagd om iets afstand te nemen want ik wilde goed laten zien dat ze bij mij hoorde. Moi Toch en Egt Himmels.



WAK WÔ WORRE


Als je jong bent en je begint 'n beetje 'n kijk op het leven te krijgen dan komen vaak de raarste ideeen voorbij. Ik heb dat vroeger wel heel erg gehad. Toen ik voor het eerst de harmonie zag met de tambourmetre voorop, toen dacht ik, dat wil ik ook worden. Toen ik als 12 jarige met mijn vader bij Harrieke van Hoek in het cafe het wk-voetbal zat te kijken dacht ik, ik wil hetzelfde worden als Pele, Didi of Fafa... die Braziliaanse sterren van toen. Maar toen ik hoorde dat kinderen in hun vrije tijd om wat bij te verdien aardbeien gingen plukken toen dacht ik dat wil ik ook later... maar dan eigenlijk niet om het geld maar meer om tussendoor mijn buik vol te eten. Toen ik dat later heb gedaan was het na twee uur plukken al over... ik had veel gegeten van die rode vruchten maar heb 's avonds ook buikpijn gehad. Maar nu waar het hier om gaat... ik wilde, toen ik op een avond bij heet weer de ijscoman door onze straat zag rijden, ijscoman worden. Ja ik had er echt mijn zinnen op gezet want je moest dan wel de mensen van ijs voor zien, maar ik kon ook zelf heerlijk van die koude lekkernij smullen... Heerlijk dacht ik. Ik heb hier een plaatje staan zoals ik het in gedachten had: "Peer dun ijscoman". Het is er nooit van gekomen, het is echt niks. Je moet altijd werken als het heet weer is, altijd met die zware bak door de hete zon trappen. Altijd werken als andere mensen aan en in het water liggen te spartelen en ook nog mopperen als ik mijn ijsje niet snel genoeg klaar had en het verdiende ook nog veel te weinig wantr je moest ijs geven, de koekjes waren ook niet goedkoop en die ijs die je over had... nee ik weet niet wat daar mee ging gebeuren. Nee ik ben blij dat de foto hier maar "Noamaak" is.



MIN TEAM



Ik kreeg al mailtjes of ik geen promotieteam meer hoefde te hebben maar dat leg ik even uit... door corona heb ik het zoeken op een laag pitje gezet maar nu heb ik de draad weer opgepakt en deze dames leken me wel wat want die zijn erg goed in hard rennen... en ze zijn ook nog verdorries mooi. Dus als je me binnenkort ziet lopen dan kan het goed zijn dat deze mooie meiden bij me zijn. Mijn nieuwe promotieteam.



KWALLE



Toen ik nog 'n menneke was zei ons moeder altijd, als we zaten te klieren en te vervelen, "jongens goa nie zitte kwalle"... maar als snotneus wist ik eigenlijk helemaal niet wat het eigenlijk betekende. zelfs toen ik op de lagere school zat heb ik nooit iets geleerd over kwallen. Maar nu weet ik allang wat het betekende maar wat heeft dat eigenlijk met vervelend zijn te maken? Nou het woord zegt het al... vervelend zijn. Kwallen kunnnen ook wel vervelend zijn want daar kwam ik 'n keertje achter toen ik aan de zee was. Tegenwoordig doe ik niet meer klieren of zoals o ns moeder zei... "kwallen"...



WANNEER IK UT WIS?



Ik kwam wat plaatjes tegen en die gaven aan hoe het vroeger ging met Pasen met gekleurde eitjes en dan moet ik terug naar mijn jeugd, ik was 'n jaar of 11 of misschien wel 12. Ik mgeloofde natuurlijk nog in de dingen zoals wij die kende thuis... de ooievaar, Sinterklaas en ook de Paasvogel. Bij ons kwam de "pôsvôggel" vroeger en geen paashaas of zoiets. Peer maar hoe en je er later achter gekomen dat die Paasvogel helemaal niet bestond? Dat ga ik vertellen. Toen onze Frans, ons Mieke en ik op eerste Paasdag eindelijk op mochten komen van ons moeder rende we naar de stal en daar stonden mooi drie oude pannetjes klaar met hooi erin waar de paasvogel de eitjes in kon leggen en we zagen van ver al dat hij was geweest... drie gekleurde gekookte eitjes 'n groot chocolade ei en 'n paar chocolade snoepjes met zilverpapier erom heen. Dat was altijd wel zo. Ik had me welafgevraagd hoe die paasvogels die eiren zo groot kregen en hoe die zo mooi gekleutd konden zijn. Maar je moet niet nadenken over die dingen. Maar toch, na dagen ga je er toch wel 'ns over nadenken... het was al wel zo'n beetje de tijd "dè ik ut wel vort moes wete" zoals ze dat toen noemde. Nu herinnerde ik me nog dat ik ons moeder 'n dag voor de Pasen 'n keer zag ronglopen met 'n beetje kleur aan de toppen van 'n vinger. Maar daar sta je nog niet bij stil, de pôsvôggel kwam immers. Dan denk je dat ik het heb laten rusten maar dat was het niet en zeker niet toen ik bij ons tegen het stalletje achter in de tuin, in het zand 'n beetje rood en geel gekleurd zand zag liggen en laat dan nu ook net de kleuren zijn die onze eitjes ook hadden. Wij hadden ook nog blauwe, maar die kleur zag ik niet. Ik zei tegen ons moeder, kom 'n mee kijken bij de stal, ik had dat eerder ook al aan ons Jo gevraagd maar die ging niet mee, heel verdacht. Ons moeder liep wel mee en toen ik haar het gekleurde zand liet zien zei ze... pak maar 'n schop en gooi het maar door elkaar zodat het niet meer te zien is... en toen vertelde ze me dat ze die eitjes zelf kleurde in gekleurd water en dat de Paasvogel niet bestond. Teleurgesteld Peer? Nee, eigenlijk helemaal niet want ons Mieke en onze Frans wisten dit nog niet dus had ik 'n geheim te bewaren en vanaf dat moment "heurde ik vort bij de grote".... hahahhaha



FIJN PÔSDAAG



Wij wensen iedereen fijne Paasdagen, gelukkig dit keer weer 'ns normaal en niet zoals de afgelopen twee jaar dat we met die vervelende corona zaten. Natuurlijk is corona niet over maar we mogen weer van alles. Gelukkig zijn Annie en ik goed beschermd, met vier prikken en we letten nog altijd goed op... Nancy doet onze boodschappen en als ik zelf naar de Plus ga doe ik dat met internet bestelling en haal ik ze af, dan heb ik met niemand iets te maken. Jaja ik ben nog steeds bang maar wel wat minder als eerst. Fijne Paasdagen iedereen, dat de eieren mogen smaken maar denk wel aan je hond als je die hebt want chocolade is voor 'n hond echt uit den bozen. "Trouwus, ik èèt ze liever zèlluf ôp"....



LÈVE DE BOERE



Alleen vandaag kun je de kip zien in Asten op het evenementen terrein... zorg dat je op tijd bent want het zal wel druk worden... Nee coronaregels zijn er niet dus geen plaats bespreken... het is echt iets unieks. De "big-kiep" is te aanschouwen tussen 10 en 11 uur en 's middags van 2 tot 3 uur en 's avongs van 8 tot 9 uur.



WEETJUS

Zo af en toe zoek ik nog wel wat uit over de straat, de Hemel, voor ons D'n Himmel" en dan kom ik toch wel wat dingen tegen over de mensen die er vroeger woonden. Dat kwam omdat ik ergens tegen kwam dat onze vader Driek Welten, waarvan ik dacht dat die in de Emmastraat was geboren, tegenover houtzagerij Cuppens, daar helemaal niet is geboren maar in de Prins Bernhardstraat. Zo ongeveer in de rij huisjes op de hoek van die straat en de Logtenstraat, zeg maar tegenover de Vossenhoek van later. Toen ging ik 'ns verder zoeken en ik weet dat die drie blokken huizen die tegenover ons thuis stonden in de Hemel, toen die er zijn gekomen woonde er Ber Caris en die woonde eerder in de Langstraat en Marinus van der Wallen in de Hutten.. Vooraan in de Hemel woonde Ture Slaats maar die woonde eerder in de Lindestraat. Toon van Loon woonde 'n tijdje in bij Toon van der Steen alvorens de hout barak klaar was maar Toon woonde eerder op d'n Brand. Volgens mij woonde daar vroeger Bert Janssen ook die in het huis kwamen van Jan Zegers. Sjaak Verheijen Woonde voordat hij in dat nieuwe huis kwam in de Burg. Frenckenstraat maar woonde ook ooit op Bergsland. Tinus Cortenbach, onze buurman woonde in de vijf gebooi, Emmastraat 36. Berthoefnagels woonde vroeger in de Wolfsberg maar kwam naast Willemke Leenen wonen toen die drie blokken vooraan in de Hemel klaar waren, dat was op nummer 26 maar vrhuisde naar het grote huis en schuin tegenover op nummer 27. Hub van den Burg woonde eerder in de Lindestraat en de Burg. Frenckenstraat. Van Ties Mennen weet ik dat hij in het huis kwam waar eerder Slaats woonde maar hij kwam van de Kruiskensweg af. Linie Mennen woont er nog altijd. Misschien vind ik binnenkort nog wel wat meer.



NIE MER VEUL, OF TOG??



Annie mag de eerste 6 weken zowiezo niks doen en nu heb ik 'n lieve dochter en die komt 'n paar keer in de week helpen. Er zijn veel dingen te doen en zo merk je pas wat "moeder-de-vrouw" zoal moet doen. Ik, Peer Welten (57), schil iedere dag de "erpel" hahahaha, maar dat deed ik eerst ook al, maar bed opmaken, keuken opruimen, vuile vaat in de afwasmachine en ga maar door, dat zijn nu mijn extra werkjes geworden. Maar we houden vol... en die "erpel"?.... nee nee, zoveel eten wij die nou ook weer niet. Egt Himmels.



DUN EIJKELAAR IN ANBAW



We staan hier op de plakken in de Hemel, aan de rechterkant ergens in de buurt waar vroeger het kadaverhuisje stond. We kijken richting Bergweg want het huis links was volgens mij van mister Manakker. Hier was de Eikelaar in aanbouw... er stond nog niets... van Horssen groef met zwaar materiaal de gaten voor de funderingen uit. Vroeger stonden hier koren en haven, plakken vol... Asten veranderde... ook hier.



UN HUIS DURBEIJ



Op dit plaatje zie je nog de drankenhandel van Jan Eijsbouts rechts vooraan in d'n Himmel. Ik heb, toen ik bij dakdekker Gielen werkte, 'n nieuw dak op gemaakt... de oude eiken houten spanten vervangen en nieuw dakbeschot er op, panlatten en nieuwe pannen. Toen was er al wat veranderd aan het gebouw. Eijsbouts had huisnummer 2, dan kreeg je de drankenhandel nummer 4. Dan zie je nog twee deuren, de linkerdeur had huisnummer 6 want daar woonde vroeger de dranken "roondbrenger", Piet Stevens, later zijn dochter Anneke die was getrouwd met Jan Geenen, nu is er de kapperszaak. Links er naast woonde Julianus Martens, eerder Thieuke van Helmond op huisnummer 8 en dan Jan te Post, Jan Meulendijks op nummer 10. Maar zoals je ziet was er nog 'n voordeur. Die was er toen nog niet zo lang en volgens ik toendertijd hoorde woonde er 'n zusje van Jan Eijsbouts, die studeerde toen nog maar ik weet het niet zeker. Ik heb later ooit gehoord dat Hans van der Heijden en nog heeft gewoond. Ik heb bij Hans vroeger gewerkt toen ik het dakdekkersvak wilde leren, die woonde toen in Someren-Eind. Ik zag dat huisnummer 4 niet meer de drankenhandel is maar de volgende deur.



ZE IS NAW 18



Wanneer je leest dat Amalia 18 jaar is geworden dan denk je al meteen "wor blie dun tijd". Maar ik denk dan ook meestal terug aan de dag dat ik 18 werd. Ik werd gekeurd voor het leger, goedgekeurd, en zou met m'n 19 in dienst moeten. Toen ik 18 werd mocht ik voortaan gaan stemmen voor de regering, iets waar je m.i. ook geen bal aan hebt, maar goed, het mocht. Ik mocht autorijden maar ook weer niet. Ik was oud genoeg maar haalde mijn rijbewijs toen ik uit dienst kwam, ik was toen 21, met m'n 20 uit het leger en later pas rijlessen gaan volgen... 19 stuks en de eerste keer geslaagd. Maar terug naar Amalia... ik vond altijd al dat ze 'n lief gezicht had... en ze draaide er niet om heen als ze wat wilde zeggen. nu schijnt ze al 'n vriend te hebben maar ik weet er geen idee van wie... wie het niet is weet ik wel, klik op het plaatje.



WOR IS DUN TIJD...



Wor is dun tijd: dè de mister nog ôp ut bord schrif mì piepende krijtjus...
Wor is dun tijd: dè we in de kerrik mì de cummunie de toong uit moese stèke...
Wor is dun tijd: dè ut danse ôp zondig um 11 ure afgelope waar...
Wor is dun tijd: dè we soep, erpul en pudding uit ut zellufde bord ate...
Wor is dun tijd: dè we vur ut huis gin tuintje han mer zand um gemekkeluk te kanne britse en knikkere...
Wor is dun tijd: dè unne jonge en un meiske trouwde vur ut lève tot de dood je scheidt...
Wor is dun tijd: dè in de winkel moest zegge welke bôdschappe ge hebbe wôt en nie zelluf munde vatte...
Wor is dun tijd: dè ons beddemutras nog vôl zeegras zat um ôp te ligge...
Wor is dun tijd: dè we lievur pisknôllekus ate as appels...
Wor is dun tijd: dè vuurwerrik worde gegôid um noa te kiejke en van te geniejte...
Wor is dun tijd: dè ge alleen koont betale in de winkul mì echt geld...
Wor is dun tijd: dè de voetbalwedstrijden van ut irste nog begonne um half driej ôp zondigge middug...
Wor is dun tijd: dè we nog sôndusgeld krege en ôw wèèkloon thuis afgaaft...
Wor is dun tijd: dè un jongesoonderboks nog un echte gullup ha...
Wor is dun tijd: dè de mister en de juf ôw in de klas nog bij ôw ôrre munde vatte...
Wor is dun tijd: dè keindur in de grote vukkantie inne keer noa unne grote spultuin munde...
Wor is dun tijd: dè sinterklôs nog roond kwam mì echte zwarte pieten...
Wor is dun tijd: dè dur nog gin internet waar en we ut nèèjs hurde ôp de radio en in de krant...
Wor is dun tijd: dè we nog sloapkammers han wor in de winter de bloeme ôp de ruite stônne...
Wor is dun tijd: dè we fietse han mì trappers mì blokke dur an zô deddege an de trappers koont...
Wor is dun tijd: dè we nog gin afsprake konne make as me noa de doktur ginge...
Wor is dun tijd: dè mense noa ut stake noa huis liejpe en niks vurnielde...
Wor is dun tijd: dè we fillums in de biejuskoop moese kieke in de plats van thuis an de buis...

Wordt vervolgd.....


NOG US ÔPT PLEINTJE



Ik ben de laatste tijd niet veel meer op ons Pleintje geweest, je weet wel "Tôntje Moas Pleintje op de hoek van d'n Himmel, de Margrietstraat en de Hoogstraat. Kwam eigenlijk wel door corona want ik durf niet zo goed. Ik dacht ik zal en nog 'ns 'n foto van knippen en ik schrok me 'n hoedje (ik vurschoot me kuppot) want in ins stond er dit gevaarte voor de lens en die horen eigenlijk niet op ons Pleintje. Maar het rare was... toen ik het toestel weg deed en naar het Pleintje keek stond er niks, helemaal niks, alles was leeg. Ik denk ik ben toch niet aan het dementeren zeker. Maar toen ik thuis kwam stond het beest wel op de foto die ik had geknipt... heel raar... een ding is zeker, hij was er "ent is un schôn bist"...



UT IS ANDURS GELOPE



Ik denk niet dat jullie weten waar we hier zitten, nee met d'n Himmel heeft het eigenlijk niks te maken maar toch is het Himmels want dat huisje rechts, daar had ik voor hetzelfde geld mijn jeugd doorgebracht i.p.v. in de Hemel. Ik zal het uitleggen... de straat, nou ja straat?, is wat nu de Pastoor Arnold straat is in Heusden. En je kijkt vanaf die straat naar de Antoniusstraat en dat rechter huis is wat nu "het Sparretje" is, de friteszaak. De woning was eerder de winkel van de Spar van Jan en Marie van Bussel, 'n zusje van mijn moeder. Daarvoor woorde mijn opa en oma daar want die hadden het huis nieuw laten bouwen en Tante Marie was de enige die nog thuis was. Omdat mijn opa en oma al oud waren zou mijn vader samen met mijn moeder het huis kopen... hij had hiervoor 'n lening met iemand afgesloten maar de ouders van mijn moeder zouden er mogen blijven wonen tot aan hun dood. Het huis stond al op naam van mijn vader. Toen kwam de oorlog en toen die voorbij was eiste de man die het geld aan mijn vader had geleend het huis op want goederen enzo hadden toen grote waarde en geld had toen maar weinig waarde. Dus moest mijn vader het huis overdoen aan de "geldschieter, iemand met dollartekens" in zijn ogen. Helaas.... later heeft de zus van mijn moeder het gekocht en zijn er de Sparwinkel begonnen. Als alles "normaal" was geweest was ik daar naar school gegaan en had ik er mijn jeugd doorgebracht. Maar goed eigenlijk want ik ben in de Hemel geboren en getogen... en daarom is dit toch nog Egt Himmels.







PEER GEKNIPT DUR IVO



Ik had aan Ivo Hutten gevraagd of ik de foto's mocht gebruiken voor op mijn website. Ivo is de fotograaf die de foto's maakte voor het kbo-blad ONS waar ik in het novembernummer stond bij de pagina over 'n onsje geluk, iemand die een speciale hobby heeft. Ivo had er geen bezwaar tegen en stuurde me nog enkele mooie foto's want hij maakte er tientallen. Dit is er eentje van en ik zet het hier in mijn map "Echt Himmels" want Himmelser kan toch eigenlijk niet. Met dank aan Ivo... perfecte foto...



ALLURHEIJLIGE



Ik vond dit plaatje waar allemaal heiligen op staan en daar is vandaag de feestdag van. Vroeger was dat nog 'n vrije dag maar in Nederland is Allerheiligen geen nationale vrije dag, maar wel een verplichte feestdag in de Katholieke Kerk. In 1967 verplaatsten de Nederlandse bisschoppen, na ontheffing van paus Paulus VI om Allerheiligen als zondag te beschouwen, de verplichte feestdag naar de eerstvolgende zondag na 1 november. Voorheen was Allerheiligen een vrije dag die op de dag zelf werd gevierd. Sinds de verplaatsing werd 1 november niet meer als vrije dag gevierd. De Nederlandse bisschoppen hebben op de Bisschoppenconferentie van 8 juli 1989 besloten om het hoogfeest van Allerheiligen met ingang van 1 januari 1991 weer te vieren met een eucharistieviering op de dag zelf, op een tijdstip waarop veel gelovigen aanwezig kunnen zijn. Allerheiligen is niet teruggekeerd als nationale vrije dag. Ze schaffen maar af en ze doen maar, wij kunnen er niks tegen beginnen, helaas. Nou ja, ik ben met pensioen dus mij maakt het zoveel niet uit.



GEDRÔMD



Ik droom bijna elke nacht, of meestal tegen de morgen als ik wakker word en meestal weet ik goed waarvan. Veel mensen vergeten hun droom maar bij mij is het net andersom, af en toe vergeet ik 'n droom maar meestal weet ik nog precies wat er gebeurde. Maar dromen zijn bedrog zegt men.... of toch niet? Ik heb deze week in een van mijn dromen drie engelen gezien... ja in mijn droom en ik had dat goed onthouden, drie engelen die zongen.. en ik was zomaar ergens wat aan het zoeken en ineens komt dit plaatje voor de dag. Is dat gek of is dat gek? Of zijn dromen geen bedrog?



TROTS JA EN IK HEBBUR ZIN IN



Druk druk, en trots ja.... Ik schrok er ook wel wat van. Ik wist dat ik op de voorpagina van Peelbelang zou komen, maar zo groot had ik ook niet verwacht. Ze hebben 'n heel stel foto's geknipt, 'n interview afgenomen van "hoe dè ut is gekomme mì Asten zoals het was"... en nu staat het er uitgebreid op. prachtig, precies zoals ik het ook wilde hebben. Gewoon verteld zoals het is gebeurd allemaal. Himmels gaat 'n klein stapje terug en ik schuif Asten zoals het was 'n stuk naar voren. Inmiddels het ik er al ruim 1100 platjes op gezet en ik probeer ze wat door elkaar er op te zetten. Ik bedoel, 'n klasse foto, van 'n straat en 'n gebouw, 'n communieprentje, gegevens plaatjes. Heel graag oude maar er mogen ook plaatjes van afgelopen jaar voorbij komen, natuurlijk mag dat. Inmiddels ruim 2500 leden en voor degene die straks het 3000ste lid gaat worden krijgt 'n kadootje van mij. Waarom? Omdat ik dan nog trotser ben... hahahaha Geef het door aan je familie en vrienden om lid te worden van facebook en.... aanmelden graag bij "Asten zoals het was". Elke veertien dagen ga ik in Peelbeleng onder de kop van Asten zoals het was 'n foto laten zien en vertel ik er wat bij. Soms kan het wel 'ns gebeuren dat ik ook 'n foutje maak maar ik schrijf het allemaal zoals ik denk dat het was. Ik zoek vanalles op, schrijf het in mappen en bij foto's en plaats dat straks in het Peelbelang. Ik heb er zin in... "en Veul"....



RAMMUL-STUUL



Wanneer ik het heb over het geloof of over de kerk dan schrijf ik dat altijd in deze map, egt Himmels, omdat het met de echte Hemel de maken heeft maar ik zet hier ook dingen neer die onze straat aan gaan... tenslotte zijn er voor ons "twee Hemels"... onze straat de Hemel en de echte Hemel. Ik zag 'n plaatje van de binnen kant van onze kerk en ik zag die stoelen van vroeger nog staan... iets wat ik altijd "rammul-dinger" noemde want als de preek begon dan werden de stoelen aan de kant naar de uitgang toe in het middenrif, de middengang, omgedraaid zodat de mensen die gebruik maakten van de stoelen tijdens de preek naar de prdikant van dat moment konden kijken... en dat gaf me toch 'n hels kabaal, niet normaal meer. De stoelen stonden trouwen niet alleen in de middengang maar ook aan de zijkanten bij de rustaltaren, de kleine altaren. Voor de duidelijkheid... Je moest daar de hele tijd op knielen en je keek dan naar het altaar... als je wilde witten moest je de zitting naar beneden klappen maar zat je met je gezicht precies de andere kant in... vandaar dat men die omdraaide... "rammul-zooi"....



VAN VRUUGUR



Mijn dochter Nancy en kleinzoon/vriendje Benjamin vroegen of we zin hadden om mee naar het leuke Boerenbondsmuseum te gaan in Gemert en daar was ik nog nooit geweest dus wilde Annie en ik wel mee. Dus wij met vijfjes op Gemert aan, lekker kortbij en precies het weer zoals ik dat graag heb... geen regen, geen zon en lekker om buiten te zijn. Echt heerlijk, ik had de rollator meegenomen want ik wist dat het nogal wat lopen was maar ik heb het graag gedaan want af en toe waande ik ik me weer in mijn kindertijd... Veel dingen gezien die wij vroeger ook hadden... en? Nog 'n kooi met drie varkens erin... twee kleintje en een moeder. Nouja kleintjes, niet echt meer... de moeder had 12 jonkies gekregen en tien waren er al bij haar weggehaald... meer plaats was er daar niet. Natuurlijk zag ik ook weer de spullen die wij vroeger bij het kadaverhuisje hadden zien staan, de constructor wagen waar men de dode beesten mee op haalden. Eigenlijk te veel om op te noemen maar ik vond het geweldig... je kon er snoep kopen net als vroeger dus kocht ik voor 'n euro nog 'n zakje "salmiak"... alleen koste zo'n zakje vroeger nog geen dubbeltje. Wat ik wel vroeg aan m'n dochter... Nancy maak 'ns 'n foto van mij als ik in de "mistersstoel" zit aan de lessenaar. En daar is deze foto van. We moesten wel lachen toen ik in een van de leerlingen bankjes wilde gaan zitten... hahahahaha, mijn buik paste er niet tussen... de tijd veranderd, ik ook... en hoe..... hahahahha Het was echt 'n gezellige middag, ik heb nooit geweten dat die in Gemert eentje was zo'n museum... egt Himmels toch?



RIGGULS VUR AAWURS



Ik weet niet van jaar dit is maar in ieder geval lang geleden... ik moet er om lachen als ik dit weer lees. Ik denk dat ons moeder ook zou moeten lachen. Natuurlijk kregen wij van huis uit wel wat regels, we werden op de juiste manier opgevoed maar als ons moeder dit allemaal zou moeten overbrengen dan zou ze zeggen "ik heb wel wa andurs te doew"... Het mooiste regeltje vind ik... vermijding van ruwheid en baldadigheid... hahaha dan heeft die ons nooit in het Lieder bezig gezien... en in de Vorreldonkse bossen.



LAANG ZUUKE



Na jaren van zoeken weet ik nu eindelijk hoe het in elkaar zit met het huis van Bert Hoefnagels. In de kleine huisje naast het grote huis woonde vroeger Leonard (Nard) Werts die was getrouwd met Johanna van Hoek. Later bouwde ze 'n nieuwe grote woning tegen de kleine huisjes aan wat toen nog huisnummer 15 was. Het zullen de oude nummers nog wel zijn geweest denk ik... wij hadden vroeger 31 en later omgezet naar 57. Nard en Johanna kregen 5 kinderen, 4 dochters en 1 zoon. Die zoon, Thomas, werd in 1938 priester gewijd en had de naam Emanuel. Verder dus vier dochters, Maria die trouwde met Henricus Migchels, Francisca met Jos van Bussel, Antonetta trouwde met Theodoor Prust en Antonia. Later kwam Prust er wonen met zijn vrouw Antonetta getrouwd in 1942. Ze kregen 4 kinderen: Leo, Nella, Toon en Marietta. Na de oorlog verkochten ze daar nog vlaggen en wimpels etc. alles wat met de bevrijding te maken had. Toen was het adres in middels al Hemel 27 geworden. Van Bert Hoefnagels heb ik gelezen dat hij in de Wolfsberg woonde op nummer 13 en na de oorlog verhuisde naar het meest linker huis van de drie blokken van twee, naast Willemke Leenen, toen huisnummer 26, later kwam daar Jan van Seccelen wonen. Maar Bert kocht het huis van Prust en bleef daar wonen met zijn vrouw, kinderen en inwonende moeder van zijn vrouw. Ik had altijd gedacht dat Nard Werts twee deuren verder woonde op de hoek van de Hemel en de Logtenstraat waar later Maas en Hikspoors woonden. Maar daar woonde Toon Werts, 'n broer van Nard. In de kleine huisjes naast nummer 27 woonde vroeger 'n Vlemmings en daar heeft ook Jos Manders gewoond die was opgevoed door de familie Vlemmings die zelf geen kinderen hadden. Jos heeft het altijd moeilijk gehad omdat hij steeds moest uitleggen hoe het kwam dat hij 'n Manders was. Jos was 'n onwettig kind van Martina Manders. Dit jaar is het alweer 10 jaar geleden dat Jos vaak bij ons kwam met foto's van d'n Himmel etc. Jammer dat hij er niet meer is. Ik weet ook dat in die kleine huisjes Snijders nog woonde. De huisjes waren toen allang onbewoonbaar verklaard. Ik ben wat die huizen betreft, die allang zijn afgebroken, er zo globaal achter gekomen hoe dat in elkaar stak... met dank aan Piet van Bussel, de zoon van Francisca en Jos van Bussel.


BEUM VUR DE HUIZE



Foto gemaakt vauit de tuin van Jan van Schaijk die schuin tegenover ons woonde. Je ziet hier twee blokken huizen waar wij in de rechterblok woonden in het linker huis naast Tinus Cortenbach en de linkerblok het rechterhuis woonde van de Ven en later Jan Kerstens die met 'n dochter van van de Ven was getrouwd. Maar waarom ik het plaatje plaats, ook al is het niet echt duidelijk, is omdat ik de bomen wil laten zien die er vroeger stonden. Mensen die de Hemel van vroeger kennen weten dat de bomen bij ons voor het huis en die van kerstens best groot waren. Hier op het plaatje waren ze nog klein, niet vol en ze kwamen amper tot aan de goot. Dan weet je dat het 'n erg oud plaatje is... want zo klein zag ik de boompjes ook nog nooit.



WÔRDJUS DIE WIJ ZEGGE



Ik vind het geweldig om liedjes in dialect te zingen, maar op dit moment ben ik met iets heel raars bezig... ook wel muziek en zingen in dialect maar veel anders... ik ga nog niets vertellen verder hierover want je gaat later nog van me horen hierover. Wel wil ik graag nog wat woordjes voor de dag halen die wij leuk vinden, altijd zeggen en veel mooier als de normale woorden in a.b.n. maar dat vinden Astense mensen al jaren zo. Neem b.v. "unnen appelesien", dat is eigenlijk 'n sinasappel. Ons moeder zei altijd... "vat dun handvèger en ut blèk us"... geweldig toch... pak de handveger en het blik 'ns. Ik vind trouwens het woord meisje of meiske wel mooi maar "durske" vind ik tien keer mooier, trouwens veel mensen zeggen 'n overjas maar ons moeder noemde dat "unnen duffel". De woonkeuken was bij ons in Breabant altijd gewoon "dun herd" en de wc, od sjieker nog, het toilet was bij ons in d'n Himmel "un heuske"... en wij deden vroeger niet schudden maar gewoon "hutsele". Als we koffie wilde hebben zei ons moeder nooit, pak 'ns 'n kopje maar "vat us un keumke". Karnemelk zeiden we trouwens ook nooit maar gewoon "môlluk" en karbonade was "kerremeneij". En "unne mudsert" was 'n takkebos en iemand speelde geen accordeon maar "mônnieka". In de kerk baden we de rozenkrans, maar bij ons was dat "patturnostur" en nog twee van de mooiste woorden voor ons? Stamppot was voor ons "petazzie" en.... als iemand in de gevangenis moest noemde we dat "hij moet in de petoet". Die woorden blijven voor ons veel mooier als wat anderen zeggen. "Wij haawe van liejalekt".



INTERVJOEW 10 JOAR HIMMELS.NL



Harrie van Horik van Radio Siris maakte met mij 'n afspraak voor 'n interview omdat mijn website Himmels.nl in juni 10 jaar bestond. In het klein begonnen maar nu inmiddels uitgegroeid tot 'n super website zoals ze zeggen bij One.com waar het is ondergebracht. We zaten lekker bij ons achter het huis waar Harrie diverse vragen stelde die ik moest beantwoorden en dat had te maken met de Hemel en Himmels.nl. Natuurlijk kwam ook de nieuwe website Asten zoals het was ter sprake en nog veel meer. Klik op het plaatje (is trouwens niet van nu maar 'n oud plaatje) en luister en kijk wat ik te vertellen had over "tien joar Himmels".



LEUK KUDDOO

Ieder jaar als ik jarig ben dan is het 'n week van te voren meestal vaderdag en dan komt je enige dochter, ons Nancy, bij me en vraagt: "pap wat wil je voor vaderdag en voor je verjaardag?" Vroeger dan zei ik, doe mij maar 'n videoband maar dat is allang uit de mode dus hoef ik daar niet meer mee aan tekomen... het nieuwste opo dat gebied is dan weer 'n stick voor in de pc maar die heb ik al genoeg. Tja en wat moet je dan vragen? Ik heb eigenlijk niks nodig en gereedschap? nee dat wil ik echt niet want als er iets kapot is en het moet gemaakt worden dan vraag ik mijn goeie vriend Jan van Eijk en die heeft alles. Jaja "Jan hì egt veul spullekus". Tja wat dan.... ik zeg tegen nancy doe maar niks... ik heb alles wat ik moet hebben. Maar ja, dan ken je mijn dochter nog niet dus die verraste ons met vaderdag met 'n lekker etentje thuis. Lekker jongens, niet normaal... Maar ja, dan ben je jarig... en toen kwam ze deze week en ik zei... nu weet ik wat ik wil hebben... Ik heb n.l. van mijn andere goeie vriend Peter Michiels z'n oude telefoon gekregen want hij kreeg weer 'n nieuwe en die telefoon was nog geen half jaar oud met alles erop en eraan alleen het hoesje had ik graag 'n andere, eentje wat je ook schuin kunt zetten om tv op dat ding te kijken. Ik zeg tegen Nancy, dat wil ik eentje en ik heb het al kunnen bestellen. Te laat zei nancy want ik heb al wat. En toen ze donderdag de 24ste hier kwam had ze dit bij zich, zie foto. Het zijn allemaal de dingen die ze vaak voor mij meebrengt als ze boodschappen voor me doet... Wat zoals? Stukken puur, blikjes radler citroen, chocolade, pringles, toffee's en pepermuntkussentjes om maar wat te noemen... en daar ben ik blij mee... ik hoef geen cado van 100 euro, ik heb graag iets waarmee ze me verrassen, en dat hebben Nancy, Michel, Benjamin, Ramon en Shirley gedaan. Nee het zal niet lang in de kast blijven... hahahahaha "ut zal zo ôp zijn".... en lijnen Peer? Oh "dè doew ik wir as ik ditte ôp heb". Dank je wel Nancy en aanhang... lekkkkuuuurrrrrrr.



FLIESIETASIES VAN ANKE

Ik wilde het jullie niet onthouden, het gesprek van ons, Annie en ik, met de nieuwe burgemeester van Asten, Anke van Extel - van Katwijk. Het was jammer dat ze niet zelf kwam maar i.v.m. corona was het niet mogelijk en bracht ze de felicitaties per telefoon over. Ze hadden dat van te voren ook aangegeven dat ze ons zou bellen tussen 11.00 en 11.10 uur als we dit op prijs zouden stellen. Natuurlijk hadden we dat graag. Het is toch leuk en we hadden smorgens al vroeg 'n prachtige bos bloemen gekregen van de gemeente. En eerlijk is eerlijk, zo vaak krijg niet iets van de gemeente, hahahhahaha. Ik moet trouwens wel zeggen dat het echt 'n leuke vrouw is die grapjes ook wel leuk gaat vinden, dat merkte ik wel. Ik hou wel van burgemeesters die niet alles zo serieus doen maar gewoon mens onder de mensen is. Mijn goeie vriend Jan van Eijk had het met de camera gefilmd zodat het niet zomaar 'n pruts videootje zou zijn. Ik heb het op youtube gezet en je moet het echt even bekijken en beluisteren hoe ik mevrouw Anke toch ruim 10 minuten aan de lijn heb gehouden... Jaja ik weet het, "ik proat nogal veul".. Klik op het plaatje, want "ut waar egt Himmels"... Moet ik nog wel een ding zeggen... ik probeer zelfs echt Nederlands te praten... of dat gelukt is, "zeg ut mer straks".



VURSCHILLE



Toen ik, Peer Welten (57) trouwde met Annie Stienen in 1971, stonden we wel 'ns stil hoe dat het zou zijn als we het zouden mogen meemaken dat ook wij, net als mijn ouders Anna en Driek Welten (57), 50 jaar zouden zijn getrouwd. Gelukkig mochten we dat nog meemaken. Alleen wonen wij in de Orionstraat en mijn ouders toen in de Rozenstraat. Toch ga ik even terug naar toen, de dag dat mijn ouders in 1982 hun gouden huwelijksfeest vierden. Mijn vader was toen wel 81 jaar en ik ben er 75, mijn moeder was 75 en Annie is nu 70. Ik dacht ik zet ons met fotosjop toch ook op de plek van mijn ouders... in de Rozenstraat voor de deur... het verschil? Tja dat is dan nu 39 jaar... mijn ouder op 26 april 1982 en wij 28 mei 2021. Ik maak ooit plaatjes van hoe het vroeger was en nu is... dat is dit dus ook.



DUZUND




Begin Mei werd ik gevraagd om Beheerder te worden van 'n nieuwe site... "Asten, zoals het was". Ik dacht niet lang na, begon er meteen aan en op 7 Mei 2021 heb ik mijn eerste foto erop gezet en 8 Mei heb ik de banner gemaakt die bovenaan staat als je de website bezoekt. De website is 'n onderdeel van meer als 50 van zulke wegsites van Brabantse dorpen. B.v. Liessel, daar is mijn goeie vriend Jan van Eijk de beheerder van. Het rare is dat het zo goed gaat dat we nu na 18 dagen het 1000ste lid al hebben. Fantastisch toch. En het worden er nog meer want 'n uurtje later was de teller alweer naar 1010 gegaan. Typ bij zoeken bij Facebook gewoon deze naam in dan gewoon lid worden.... Ik hoop er over drie maanden gewoon 3000 te hebben... help maar mee.



MIN ZUSJE

Raar.... ik was zomaar iets aan het zoeken en dan vind ik dit... Uit 'n Peelbelang van 24 juni 1950. Ik werd die dag net 5 jaar oud en m'n oudste zusje Ellie was toen nog 16 jaar, ze werd in augsutus 17. Ik vertelde al wel dat op Hemel 37 de familie Hannes van Heugten woonden en dat die naaisters waren. Ze naaide kleding voor iedereen tegen vergoeding. In hun huis hadden ze links naast de voordeur 'n kamer die daar voor was ingericht. Mijn communiepakje komt er ook vandaan. Je zag ze door het raam ook altijd bezig. Lies was een van de dames die daar haar werk deed maar ze gaven ook les... mijn zus Ellie volgde daar 'n cursus en zoals je ziet is ze geslaagd in dat jaar, 16 jaar oud. Ze haalde haar diploma costumiere. Ik weet dat mijn zus goed was in kleding maken want die maakte vroeger haar kleding ook vaak zelf. Ook deed ze het verstelwerk thuis als wij 'n broek of bloes ofzo kapot hadden dan kroop ons Ellie achter de oude singer in d'n Himmel die bij ons in de keuken stond. Dit was 'n soort reclame voor Lies van heugten, die liet dan zien dat ze goed was in les geven, je ziet dat ook wel als mensen de eerste keer slagen voor hun rijbewijs enzo. Dat ik dit nog vond is toch wel Egt Himmels, nie dan?



VAN VRUUGUR



Er zijn soms dingen die ik ook niet snap, ik zal je uitleggen waar het om gaat. Je ziet hier links Hemel staan.... Asten was vroeger verdeeld in gebiedjes en die kregen allemaal 'n naam. Wij woonden vroeger in de Hemel zo ongeveer bij Wijstenakker. Ik weet dat het gebied achter ons richting Liender de "Kleine Loverbosch" was. Links waar nu staat in den Berg dat gedeelte was wijkje de Hemel. Zo heb ik het altijd gelezen. Je ziet bij Hemel het stukje wat vroeger het "Hemeleindje" werd genoemd. Je ziet daar de boerderij van van den Boomen en de huisjes waar vroeger o.a. Seijkens, van Lierop, van Helmond en Kuijpers woonden. Het stukje weg dat van onze straat, toen nog Weg naar Liessel, naar de Logtenstraat liep. Dat was dus het Himmeleindje. Maar waar het me om gaat is meer rechts. Je ziet staan de Pas, dat was het stukje afgraving waar vroeger het kadaverhuisje stond, daar rechts naast staat Holenberg. Daar gaat het me eigenlijk om want de Holenberg, wij noemde dat de "Hôllenberg", lag aan de andere kant van de weg en daar was ook het voetbalveld van NWC van vroeger. Vanuit de afgraving liepen twee paadjes richting Bergweg dat weet ik nog. Dat van die "Holenberg" zit me toch niet lekker, dat ga ik toch nog 'ns uitzoeken of misschien kan iemand me hier meer over vertellen.



HILLEMÔL NEIJ



Er wacht 'n nieuwe uitdaging.... Ik kreeg 'n paar weken geleden 'n berichtje of ik misschien "beheerder" zou willen worden van de nieuwe site over Asten... "Asten, zoals het was"... Ik ben gaan kijken naar voorbeelden van andere dorpen en het sprak me meteen aan want ik hou er van om foto's uit mijn archief te delen met anderen. Ik heb afgelopen week contact opgenomen met Roland Damen, de oprichter achter deze wegsites, en deze heeft me meteen beheerder gemaakt gezien mijn kennis hierover met als voorbeeld Himmels.nl. Nu is het de bedoeling dat wij zoveel mogelijk volgers krijgen want dan krijgen we ook veel verschillende soorten plaatjes in verschillende catogorien. We hebben alvast 'n begin gemaakt en ik heb de banner gemaakt... met de kerken van Heusden, Asten en Ommel en natuurlijk de Klokken want Asten is niet voor niets "ut klokke durrup". Iedereen mag er foto's opzetten zolang ze maar niet aanstootgevend zijn en het is de bedoeling om hier niet meningen etc te geven over diverse zaken zoals corona en politiek. Reclame maken doen we ook niet of er moet iets voorbij komen en dat kan alleen in overleg met mij. Het gaat over plaatjes van Asten en Astense mensen in de brede zin van het woord... het hoeven niet altijd oude foto's te zijn want we willen ook plaatjes erop hebben van nu... Het is de bedoeling dat ook de jeugd zich komt aanmelden en dingen van b.v. de zeskamp, sportevenementen etc. plaatsen. Asten, Heuden en Ommel hebben nu bijna 18.000 inwoners... daar kunnen er toch zeker wel 6000 lid van onze site worden, nie dan? Meld je aan, massaal en laat van je horen. En Himmels Peer? Oh die blijft gewoon dus blijf me gewoon bezoeken op Himmels.nl. Klik op het plaatje boven en je komt op de site uit van Asten, zoals het was.



VIJF HEIJLIGGE



Annie begint altijd over bloemen zetten zo rond de eerste week van Mei maar slim is dat niet, ik wacht altijd liever tot na de IJsheiligen... ik hoor al zeggen: IJsheiligen peer, wat is dat? Dat zal ik uitleggen. Van 12 t/m 15 Mei zijn er feestdagen van heiligen en die bij elkaar noemen wij van vroeger uit IJsheiligen... Volgens de volksweerkunde zijn dit de laatste dagen in het voorjaar waarop het 's nachts nog kan vriezen. Dit geldt met name voor streken die onderhevig zijn aan vier jaargetijden. Daarbij moet wel worden opgemerkt dat tijdens het ontstaan van deze traditie nog 'n ander soort kalender in gebruik was, dat betekent dat de bedoelde data in feite dertien dagen later vallen. Afhankelijk van de geografische ligging wordt 11 mei of soms 12 mei het begin is van die IJsheiligen. Die heiligen dat zijn: 11 mei, Mamertus en hij was aartsbisschop van de Franse stad Vienne en een heilige in de christelijke kerk. 12 mei, Pancratius maar wij noemen hem Pancras of Pancraas en hij is een christelijke heilige. 13 mei, Servaar van Maastricht hij zou de eerste bisschop van Maastricht zijn geweest. Zijn graf bevindt zich volgens de traditie in de Sint-Servaascrypte in de naar hem genoemde Sint Servaasbasiliek in Maastricht. Sint Servaas is de patroonheilige van Maastricht. 14 mei, Bonifatius, hij was een Romeins burger, die in 307 de marteldood stierf tijdens de christenvervolgingen onder keizer Diocletianus. 15 mei, Sophia van Rome, ze was een heilige martelares van de Rooms-Katholieke Kerk. Sophia van Rome werd in 304 slachtoffer van de Christenvervolging ook van die keizer van toen Diocletianus. Nu hebben oudere mensen bijna altijd gelijk en ik weet van huis uit dat je met het zetten van bloemen beter kunt wachten tot de IJsheiligen zijn geweest... wil je dat niet geloven? Maakt mij niet uit. laat je bloemen toch gewoon kapot vriezen (zie plaatje).... hahahahha



HERDENKING VAN DE OVURLEEJE MENSE



Ja ik ben 2 minuten stil op 4 mei 2021 om 20.00 uur, dan herdenken we de doden van de oorlog.


We herdenken niet alleen de mensen, de soldaten, die ons hielpen bij de bevrijding, nee ook de gevallene, die door oorlogsgeweld om het leven kwamen. Ik zag weer dat plaatje.... Bij het zien van de namen op de gedenksteen die voor de kerk in Ommel staat krijg ik elke keer weer 'n rilling over mijn lijf. Bij de familie Michiels vonden zes kinderen de dood bij 'n bombardement... de moeder is later overleden van verdriet. Ook bij de familie Klaus vonden 4 kinderen de dood... ze lagen in 'n sloot die bescherming moest bieden bij 'n bombardement...

Het verhaal.....

Op 't Ommels Eindje hebben de kinderrijke gezinnen Klaus en Michiels een gezamenlijke schuilkelder: een diepe sloot tussen de boerderijen. Stro op de bodem, aan de bovenkant provisorisch afgedekt met takken en mutserd. De kinderen gebruiken het onderkomen soms als speelhuisje.

Die donderdagavond wordt in Ommel gewikt en gewogen, vluchten voor het naderende oorlogsgeweld of niet? Pastoor Vogels en zijn huishoudster vertrekken naar Vlierden. Met medeneming van het mirakelbeeldje van Onze Lieve Vrouw van Ommel, Troosteres in Elke Nood. Veel gezinnen vertrekken ook, die van ‘t Ommels Eindje blijven. Nu moet hun schuilkelder zijn nut bewijzen.

's Avonds is er even gesteggel wie naast wie mag. "Niet zeuren", commanderen de ouders, "gewoon op leeftijd." De gezinnen slapen niet veel die nacht, maar de volgende ochtend zijn ze er nog. De nieuwe oorlogsdag voert hen terug het huis in. Maar het krijgsgeweld wordt nu zo hevig dat de Michielsen en Klausen rond kwart voor elf opnieuw de schuilkelder in vluchten. Met twintig man, niet alle kinderen zijn thuis, duiken ze nu gedisciplineerd de sloot in. Ineens, in een ondeelbare seconde, gebeurt het. Een granaat raakt een van de twee dikke lindebomen pal achter de schuilkelder. Het projectiel valt stil en recht naar beneden, waar de ontploffing in de loopgraaf dood en verderf zaait. De ontreddering is compleet. Buurtbewoners schieten te hulp. Acht kinderen zijn op slag dood, daarnaast zijn er zes gewonden, van wie vijf ernstig. Van hen sterven er later nog drie. In totaal elf doden. Na weken bezwijkt ook moeder Helena ze was toen 46 jaar jong. Zij sterft van verdriet, weet heel Ommel. In het gezin Klaus net zo’n drama. Vier kinderen laten het leven. Drie van hen zijn zwaargewond, maar overleven.

Het was op de dag dat Maria even niet keek, ze was even met de pastoor mee naar Vlierden.





DUN AAWUN HIMMEL



Ik laat je nog 'n stukje "aawun himmel" zien, wel al van na de oorlog want toen werden de drie blokken gebouwd, zie pijltje licht bruin, waar o.a. Peters, Joosten, Slaats en van Seccelen kwamen wonen. Foto is waarschijnlijk op maandag gemaakt want bij die huizen hangt overal de was buiten aan de waslijn te drogen. Gaan we kijken bij het rode pijltje, helemaal links daar staat het huisje waar Jos Manders groot is gebracht en dan het huis waar bert Hoefnagels woonde, eerder Prust. Dan zie je verder door het huis van Mina Broek en de families Maas en Hikspoorsd, vroeger woonde daar Werts. Dan krijg je de zandweg, de Logtenstraat en daarnaast, zie paarse pijl, tussen die bomen verscholen het huis van Leenen de kippen en fruitboer. Tot dat je die open plakken krijgt staan tussen de bomen verscholen de huizen van Hannes van Heugten, zijn dochters naaide kleding voor iedereen, dan het huis van Toon Vlemmings, Toon de Vlèèm, dan Jan Bosch de gemeenteman en Jan Franssen... de blok van drie was toen nog niet klaar. Dan de drie blokken waar Zegers, kerstens Welten, Cortenbach, Joosten (later van Heugten) en van der Loo woonden. Daarvoor woonde er Tinus van den Boomen maar die verhuisde later twee deuren verder. Dan kreeg je het huis van Driek Hendriks... en dan Tinus van den Boomen en Willem Vaes. Je ziet daar ook nog kippenhokjes staan... daar wilde vroeger van Dijk 'n nieuw huis zetten maar die vergunning werd nooit afgegeven. Bij de blauwe pijl woonde Verdeuzeldonk, dat huis staat er nog maar nu is het geen Hemel meer. Daar is de nieuwe wijk gekomen met de kruiden... Links boven de groene pijl daar stond vroeger ook 'n huis, ik herinner me dat vaag. Rechts die open plak is nu de Eikelaar en de de Beukelaar... toen wij daar te voet naar school liepen stond er net als op het plaatje, geen enkel huis... achteraan de boerderijen van Slegers en Kerkers waar wij tussendoor liepen om aan de Voordeldonkse school te komen. Bij de gele pijl stond voor zover ik weet het kadaverhuisje, de houten woning van van Loon en woonde daar Toon van der Steen de melkboer en van Heugten. Bij de donkerbruine pijl zie je de huizen van de Hoogstraat. Tussen de gele en de blauwe pijl in liggen de huizen van Piet Bukkems, de ijzergieterij van van der Velden, het huis van Engelen en Willem van Bommel, later Jan van Schaijk en de huizen tegenover ons waren er toen nog niet. Ver stond er het huis van Slaats, later Ties Mennen en dat van Hein van der Wallen. Geweldig om te zien dat daar vroeger korenvelden, weilanden en "erpelplakke" lagen. Nu is de Hemel "vurprutst"... er zijn bochten in gelegd en achter Willem Vaes "issur ginnen Himmel mer"....



HELAAS ONS VURLOATE



Vaak denk ik nog aan vroeger toen ons hele familie er nog was... ook toen we nog schoolgaande kinderen waren. Helaas hebben we van deze drie vroegtijdig afscheid moeten nemen... Onze Sjaak in het midden was de oudste van de jongens in onze familie... geboren op 14 november 1934 en overleden toen hij 76 was op 28 april 2011, binnenkort alweer 10 jaar geleden. Rechts is ons Jo, die woonde in Deurne. Ze was de middelste van de meisjes bij ons en werd geboren op 31 mei 1936 en is op 4 maart 2018 overleden, nu alweer 2,5 jaar geleden. Ze is net zo oud geworden als onze vader, 81 jaar, net geen 82, dat was met vader precies hetzelfde ook hij werd net geen 82. Links is onzen Theo... die mocht helaas maar 29 jaar oud worden. Hij had samen met Lieske nog 'n heel leven voor zich, zaten te wachten om de uitslag te krijgen voor hun nieuwe huis dat ze hadden aangevraagd en samen 'n gezinnetje op te bouwen. Helaas, het mocht niet zo zijn... door 'n ongeluk werd zijn droom in èèn klap verwoest... geboren op 5 april 1940 is hij overleden op Allerzielen, 2 november 1969. Dat was 'n zwarte dag in onze familiegeschiedenis... maar ook het overlijden van onze Sjaak en ons Jo waren donkere dagen. Hier staan ze bijeen gezet toen ze nog op school zaten op "Vorreldonk", onze Theo 12 jaar toen de foto werd genomen in 1952, onze Sjaak 11 jaar en ons Jo 9 jaar, foto uit 1945. Bij de groene pijl linksboven is volgens mij het huis van iemand die smid was of zo... ik kan het me nog vaag herinneren.



NOG GIN BLOEMEWIJK



We schrijven het jaar 1964, het jaar dat ik in dienst moest en we al verhuisd waren van d'n Himmel naar de Rozenstraat. Maar als je deze foto bekijkt dan zie je dat de Bloemenwijk er nog niet was... tenminste nog niet volgebouwd... ze was er natuurlijk wel want wij woonden in de Rozenstraat, vanaf 1961, en verder waren er toen alleen de Tulpstraat en de Leliestraat. Maar dit deel moest nog volgebouwd worden... het zou trouwens niet heel lang duren tot Bloemenwijk 1 waar wij woonden werd gevolgd door Bloemenwijk 2, de straten ten noorden van de Hemel... nu de Jasmijn- de Palm- en de Lotusstraat. Hier zie je nog de plakken die de mensen mochten gebruiken om groente te telen en om "erpul te zette". Wij hebben er goeie herinneringen aan want we hebben er onze jeugd doorgebracht, met vriendjes gespeeld maar ook als kind "veul zitte kliere", maar dat is juist het leuke aan kind zijn. De foto is gemaakt bij Sjef van Heugten achter het huis richting Liender. Je ziet nog de duivenkooi van Sjef want hij was 'n echte "deuvemèllekur".



DE ZUS VAN ONZE VADDUR



Onze opa van "de Weltens" kant was Jacobus Welten, getrouwd met Elisabeth Meulendijks op 20 februari 1900. Mijn vader was hun eerste kind, geboren op 18 januari 1901, inmiddels al 120 jaar geleden. Hij werd geboren in de Prins Bernhardstraat, zo ongeveer op de hoek van de Prins Bernhardstraat en de Logtenstraat, terhoogte van de winkel en bakkerij van Eijsbouts. Later gingen ze verhuizen naar de Wolfsberg, tegenover de molen van Cuppens, je weet wel bij de houtzagerij die daar vroeger stond. Mijn vader kreeg 'n jaar na zijn geboorte nog 'n zusje, Catherina Anna Welten. Het meisje is overleden toen ze nog geen jaar oud was, negen maanden slechts op 7 mei 1903. Hierboven de overlijdensakte van 'n dag later. De vader van mijn vader die aangifte kwam doen van het overlijden van zijn dochtertje, was in gezelschap van Lambertus Hoebergen die als getuige aanwezig was. Op 17 september 1903 is ook de moeder van onze vader overleden, ruim 4 maanden na haar dochtertje Catherina. Onze opa, die wij dus helemaal niet gekend hebben trouwde later met Theodora Lammers en kregen nog enkele kinderen, half broers en zusje van onze vader. Ook opa, de vader van onze vader is veel te vroeg overleden, op 26 november 1921, hij was toen nog maar 51 jaar oud, mijn vader was toen 20 jaar.



ÈIJKUS ÈTE

Ik ga jullie vandaag, de dag dat we Pasen vieren, iets vertellen wat zelfs ik eerder nooit heb geweten trouwens ook nooit over heb nagedacht. Ik ga jullie iets vertellen over Pasen wat jullie denk ik helemaal niet weten. Het gaat over het eieren eten met Pasen. Met Sinterklaas eten we chocolade letters, pepernoten en speculaas... maar met Pasen eieren... waarom eieren? Nee dat weet je niet... precies maar je bent nooit te oud om te leren en als je mijn website volgt leer je altijd wel iets. Paaseieren eten heeft te maken met de vasten. In de vastentijd mochten wij als kind niet snoepen en bewaarde we de snoepjes in trommeltjes en die werden met Pasen verdeeld, Bij de "grote mensen" lag dat wat anders, tijdens deze weken van onthouding mocht niemand eieren eten, maar de kippen waren na de wintertijd net opnieuw aan de leg en dus niet meer te stoppen. Op het einde van de vasten waren er zo veel eieren over, dat ze op tijd gekookt moesten worden om niet te bederven. En zo werd het een traditie om met Pasen hardgekookte eieren te eten. Later werden die ook nog beschilderd. Nee nee dit is "geen" 1-pril grap maar echt waar.



VURAANDERINGE

Bij de kerk zijn in de loop der jaren ook heel wat dingen veranderd. Vroeger leerde we op school dat er 7 Sacramenten waren, Doopsel, Vormsel, Heilige Communie, Biecht, Heilig Oliesel, Priesterschap en het Huwelijk en die kon je niet allemaal hebben want het was of het Priesterschap of het Huwelijk. Maar tegenwoordig gaat dat ook wel... Je kan scheiden en later Priester worden en andersom ook. Vroeger ging je te communie... je liep naar de communiebank... je knielde daar, stak je tong tegen de geestelijk uit, dat mocht toen nog, de geestelijke legde Jezus Christus op je tong... je liep naar je plaats terug en onderweg zoebelde je dat dingetje op... Je had Jezus weer in je zitten... dat gaf 'n fijn gevoel. Tegenwoordig geven ze je die in je hand... vroeger mocht je er niet met je vingers aankomen, dat was volgens mij toen nog 'n doodzonde. Nu kun je de hostie, die vroeger wit was en rond en nu volkoren en vierkant, gewoon in je hand nemen. Alles veranderd echt heel veel want nu kan zelfs je buurman je de hostie geven. Heel raar. Nu de nieuwste verandering... Je weet dat het bij de katholieken vandaag "Witte Donderdag" is maar die gaan ze vanaaf vandaag ook aan passen en veranderen. Het blijft hetzelfde, de donderdag voor Goede Vrijdag maar door de klimaatverandering wordt het geen Witte Donderdag meer maar vanaf vandaag "Groene Donderdag". Heel raar, ik snap niet hoe ze ook dit van vroeger weer kunnen veranderen... Dus vanaf vandaag is het Groene Donderdag, Goede Vrijdag, Paaszaterdag en Pasen. Op het plaatje zie je hoe het vroeger was en er onder wat het nu gaat worden... klik op het plaatje en je snapt meteen waarom het werkelijk is.... Egt Himmels....




MURRIEJA WIR ÔP ZUN PLÀTS


Ooit zat het mooie beeldje van Maria ingemetseld op de hoek bij Bartholomeus op de hoek van de Kerkstraat en het Koningsplein.
Het bestond uit twee delen en gelukkig nog gered toen het prachtige statige gebouw werd afgebroken. Ik hoef niet meer te vertellen hoe jammer ik het vind dat Bartholomeus is verdwenen en er nieuwbouw voor in de plaats is gekomen... appartementen complex "'t Lievenhuis", vroeger was het "ut Liefdesgesticht". Maar tegenwoordig schijnt geld belangrijker te zijn dan mensen en dat gaat door de jaren heen nog veel verder en veel erger worden. Bartholomeus heeft in de oorlogsjaren goed zijn dienst gedaan... opvang voor gewonden en voor hulpbehoevenden. Na de oorlog werden hier bejaarden opgevangen die er hun laatste jaartjes kwamen slijten. Ons moederke heeft er ook nog verschillende jaren gewoond en werd er liefdevol verzorgd tot aan haar dood. Het beeldje herinnerde ons aan de oorlog... de gevelsteen met de Madonna met Kind, die de draak verslaat, herinnert aan de dag, 11 mei 1940, dat de Duitsers de gemeente Asten innamen en drukt de hoop op redding uit. Toen de Duitsers Asten binnen vielen sneuvelden daar tientallen soldaten. Tenminste acht van hen werden zwaargewond binnengebracht in Huize Bartholomeus en verpleegd door de Zusters van Liefde. Helaas zijn alle acht overleden. Pandeigenaar is Daan van Lieshout en heeft het in een van de buitenmuren van 't Lievenhuis laten inmetselen. Gelukkig is dat toch overgebleven. Op de foto links zoals het vroeger was in Bartholomeus en rechts zoals het nu in een gevel is ingemetseld van het appartementencomplex, "echt Himmels vein ik".



BLEIJ MAKE

Ik heb al zo vaak verteld dat wij 'n liefste moederke hadden van de hele wereld en ik ga nog even terug naar 1955, ik zat in de vierde klas... wij hadden toen nog maar net 'n echte radio. Vroeger hadden wij 'n hoorn met twee draadjes er aan waar gelukkig geen stroom op stond want het was de luidspreker dat werkte op het kleine kastje tegen de muur waar we twee zenders mee aan konden. Op de foto zie je zoiets, het is niet helemaal hetzelfde als wij thuis hadden maar het lijkt er wel veel op. Later kregen we 'n radio met FM, de midden- lange- en de kortegolf. We konden toen voortaan radio Luxemburg aan wat heel wat was want die zonden goeie muziek uit... die zat op de zenderschaal helemaal links, dat vergeet ik nooit meer. Wanneer wij 's morgens opkwamen toen we nog in d'n Himmel woonden, dan stond de radio al aan... vader was al naar z'n werk en wij moesten opkomen om naar school te gaan, maar ik was altijd veel en veel vroeger op. In de zomer hield ik de bloemen bij in de tuin achter het huis, tussen de perzikenbomen of ik luisterde naar de radio. Radio Luxemburg en daar gaat dit verhaaltje eigenlijk ook over... 'n echt Himmels verhaaltje. Ik zat op 'n morgen weer te luisteren naar die radio en daar was, iedere dag van de week van 19.30 tot 19.45 uur 'n ochtendprogramma op dat heette "Praatje over de schutting", de man die het presenteerde had 'n licht Belgisch accent zijn naam was Leo Perseyn, zie foto onder. Daar kwamen verjaarsdagwensen en groeten aan mensen voorbij en ik dacht bij mezelf... verdorrie ons moeder is op 25 april jarig, ze werd toen 47 jaar oud, als ik haar nu 'ns via de radio zou feliciteren, dat zou toch heel apart zijn en zeker voor die tijd toen we nog maar kort 'n echte radio hadden en nog geen televisie. Ik pakte pen en papier en luisterde op het eind van het programma naar het adres waar je de felicitaties voor de radio kon aanvragen. Dat ging via 'n briefkaart die ik eentje kocht en ik liet het mister van Kemenade zien die het voor me schreef want ik wist niet precies hoe ik dat moest formuleren... toen heb ik het op de post gedaan... mijn hartje klopte 'n paar dagen later want ons moeder was jarig en ik was alweer op, zat naast de radio en toen het programma begon vroeg ik ons moederke om aan de andere kant van de radio, op de oude divan te gaan zitten want zei ik: "ik heb un vurrassing vur ôw"... Er werden in het programma al wat gelukwensen en felicitaties uitgesproken en ook muziek gedraaid. En opeens...: "de 10-jarige Peter Welten uit het Brabantse Asten wil zijn moeder Anna Welten feliciteren met haar verjaardag en wenst haar nog vele jaren toe in goede gezondheid"... precies zoals mister van Kemenade dat had opgeschreven op het kaartje. Ons moeder had 'n glimlach van oor tot oor, en ik? ik bibberde als 'n rietje en "há unne vuurrooie kop". Ons moeder was zooooooo blij dat ik dat gedaan had... ze had het er de hele dag over dat ze voor haar verjaardag op radio Luxenburg was geweest. Ik denk er vaak nog aan terug... ik had gehoopt dat ik het toen op had kunnen nemen en nu nog zou kunnen laten horen... maar de techniek was er voor ons nog niet... helaas... Ons moeder vond het 'n Echt Himmels gebeuren, en ik ôk.



CUMMUNIE DOEW

Vroeger deden wij de eerste en de plechtige communie... daar werd je op school voor "klaargestoomd", de leerkrachten en de kapelaans hielpen je en er werd uitgelegd waarom etc. Maar van de keren dat ik die communies deed hebben we geen foto's... Van de plechtige communie van ons Ellie en onze Sjaak, nog wel. Toen was het nog 'n nieuwtje denk ik maar naar gelang er bij ons meer kinderen kwamen hadden we denk ik het geld er niet voor en dus hebben wij er geen foto's van, alleen van de jongste bij ons thuis, ons Annemieke, daar hebben we van de beide communies wel plaatjes. Het plaatje hieronder is van ons Ellie, onze Sjaak en ons Annemieke, alle drie de plechtige. Ons Ellie is uit 1945 zo ongeveer en ons Annemieke ongeveer 1963. Dus 18 jaar verschil en dat zie je aan de kleding wel. Ik kan me helaas niet meer herinneren wat ik voor 'n pak had toen ik de plechtige communie deed. Vroeger waren meisje net engeltjes als ze de eerste communie deden maar dat is jarenlang zo gebleven... hierboven links 'n meisje uit 1873 en mijn zusje uit 1957. Beiden toch echte engeltjes. En het verschil is toch 80 jaar. Toen wij de communie deden waren de scholen ook nog katholiek... wij waren op Voordeldonk de Henricusschool en we kregen nog godsdienstles. Ik weet niet hoe het er nu aan toe gaat maar ik weet wel toen mijn dochter de communie deed het nog enigzins gewoon ging maar later deden de leraren er weinig aan en werden er groepjes ouderen bijeen geroepen om de kinderen alles bij te brengen over de Heilige Communie. Tja... tijden veranderen.





WEL OF NIE

Ik zag iets staan dat op zondag 14 maart de feestdag was van Sint Mathilde. En er hing me nog iets van bij van vroeger dat ze 'n patroonheilige was maar wist niet meer waarvan. Ik weet dat Sint Stefanus de patroonheilige tegen alle ziekten die met stenen te maken hadden: gal-, nier- en blaasstenen en kun je bij hem de hulp inroepen. Zo ging dat vroeger altijd. Later kwam daat ook de televisie etc bij... hahahaha, beetje raar dat wel. Sint Clara werd patroon van de televisie, omdat zij vanaf haar ziekbed in een visioen de kerstnachtmis bijwoonde die op enkele kilometers van haar plaats vond. Onlangs werd Sint Isidorus van Sevilla uitgeroepen tot patroon van het internet. Tja, ik weet het ook niet precies meer. Zeker is dat Engelen de patronen zijn van de ruimtevaart. Ik weet er nog wel 'n paar... Sint Jozef werd patroonheilige voor timmerlieden en de handwerklieden. De apostel Andreas van vissers, schippers en vishandelaars en de evangelist Lukas van wie Paulus zegt dat hij dokter was, is de potroon van de artsen en dokters. Volgens de legende had Lukas ooit een portret geschilderd van Maria. Vandaar dat hij patroon werd van beeldend kunstenaars en met name van schilders. Sint Bartolomeus was patroon van de slagers, omdat hij levend gevild zou zijn. Sint Thomas "de ongelovige Thomas" werd de patroon van architecten en bouwlieden omdat zijn legende vertelt dat hij een paleis bouwde voor een heidense koning. Sint Cecilia van de muziek, omdat zij op het moment dat de bruidsmuziek klonk, haar man influisterde maagd te willen blijven omwille van Christus. Maar terug naar Sint Mathilde.... Ze was de patrones van "ouders van grote gezinnen" en dat stamt nog wel uit vroeger want toen hadden de mensen grote gezinnen, tegenwoordig is dat wel 'n heel stuk minder. Ik vond over haar ook nog het volgende, 'n weerspreuk van haar: "Sint Mathilde komt uit alle hoeken, zij bakt van hagelstenen koeken". Het zal wel, anders zeggen ze dat niet. Dan was er nog iets... maar ik weet niet of dit dezelfde Sint Mathilde is... Mathilde van Toscane ligt aan de basis van de legende van Orval. Ze zou omstreeks 1076 gerust hebben bij de bron in het dal van Orval. Terwijl zij met haar handen door het water gleed, verloor ze haar trouwring. De ring was een aandenken aan haar overleden echtgenoot, Godfried met de Bult en ze smeekte en bad tot God om hulp. Na haar gebeden keerde ze terug naar de bron. Een forel kwam boven met haar trouwring in de bek. Daarop riep zij uit: "Dit is werkelijk een gouden dal". Het Latijn is: aurea vallis, vandaar Orval. Uit dankbaarheid besloot ze op deze gezegende plaats een klooster te stichten. De bron heet tegenwoordig de Mathildebron. De plaatselijke traditie wil dat elk jong meisje dat een geldstuk in de bron werpt binnen het jaar zal trouwen. De forel met de ring in de bek staat afgebeeld op het etiket van de flesjes, de glazen en reclamepanelen van het Orval-Trappistenbier zie plaatje, maar ik betwijfel het of het hier gaat om diezelfde Sint Mathilde. Meer wel echt Himmels...



GOE BIZZIG EN EGT HIMMELS



Zo af en toe kom je toch iets tegen waar je van denkt... "potvurdorrie wa is die goe bizzig". Ik zal je vertellen. Ik ken Pieter Joris en zijn vrouw Annie allang en die wonen in Ommel... Pieter deed altijd nog al wat met muziek net als ik en hij hielp Jan van Eijk en mij met muziekfiles maken toen we gingen optreden als muziekduo "Two-Old" en Annie ken ik goed want ze hielp ons vaak met carnaval en kermis of met speciale gelegenheden in de Kluis in Ommel toen wij daar het beheer hadden. Geweldig mee samengewerkt. Pieter en Annie hebben twee dochters en 'n zoon en een van die dochters, Nikki, heeft het plan opgevat om 'n dagopvang op te starten en deed dat onder de naam: "het Leefhuis", gelegen in Gemert. Ik sta er van te kijken dat zoiets bestaat, geweldig wat Nikki gedaan heeft en alles "vanuit het Hart". Wat is "het Leefhuis" eigenlijk.... Het is een zorgcentrum voor jong en oud. Samen met de deelnemers kijken ze naar de beste passende zorg. Een kleinschalige zorgvoorziening met persoonlijke aandacht voor haar deelnemers, want dat verdiend toch iedereen. Het Leefhuis biedt zorg in een veilige setting, werkt vanuit een vertrouwensband, heeft begrip voor de situatie en zet in op groeimogelijkheden. Ze vinden het er belangrijk dat iedereen gehoord en gezien wordt en zich in het Leefhuis thuis voelt. Ze bieden kleinschalige zorg vanuit "het Hart", iets wat heel belangrijk is. Als jouw kind of partner zich er thuis voelt, dan weten ze dat ze het goed doen. De daginvulling bij het Leefhuis staat in het teken van vier thema's, "Mens, Dier, Natuur en Plezier". Binnen deze thema's zorgen ze voor allerlei leuke activiteiten die tegemoet komen aan de mogelijkheden en behoeftes van de deelnemers en in het teken staan van samenzijn. Bezoek de website maar 'ns daar kun je alle informatie krijgen. Nu is het over 'n tijdje Pasen en de mensen daar maken erg geweldig mooie Paasstukjes... in verschillende creaties en ook in prijsklasse. Het zou geweldig zijn als mensen die dingetjes zouden kopen want je steunt er het Leefhuis niet alleen mee maar je hebt ook voor Pasen iets leuks in je kamer staan. Ik heb hier wat foto's bijeen gezet maar er zijn er nog veel meer. Klik hier op de link helemaal boven als je meer wil weten over het Leefhuis en hieronder op de mooie paasspulletjes voor de kadoshop. Koop 'ns 'n mooi Paasstukje, voor de prijs hoef je het niet te laten, de mensen in het Leefhuis staan klaar om er nog meer te maken... Steun ze aub. Het is toch "Egt Himmels", nie dan?





HIMMELS GEMAKT

Veel mensen denken dat ik de hele dag aan de computer zit maar dan moet ik toch even aangeven dat dit niet het geval is. Ik puzzel graag "un hortje", ik kook thuis zoals je weet en daar gaan ook nogal wat uurtjes in zitten, en ik volg de sport vanuit mijn eigen stadion.... boven op bed dus. Maar ik dacht deze week... ik zal ook 'ns 'n keertje creatief bezig zijn en ik heb 'm klaar, hij is af, mijn eigen gehaakte mondkapje.. de kleur vind ik wel wat zoetjes, "mer we han niks andurs ligge". Nu zul je denken, Peer je hebt toch nooit breien en haken enzo geleerd. Fout gedacht... toen wij op de Henricusschool op Voordeldonk zaten kregen de meisjes handwerkles... wij niet natuurlijk maar we zagen wel wat de meisjes deden en wat juffrouw de vent vertelde en die meisjes van haar leerden. Twee jaar, in de tweede en in de derde klas hebben we dat moeten aan horen: insteken, draadje omslaan, doorhalen, af laten gaan.... dat was dus bij het breien en dat ken ik nu nog net als haken, mazen en stoppen. Je ziet wel "ôp Vôrreldonk dôr leerdege vunallus"... Ik ben blij dat ik daar op school heb gezeten, juf de Vent buiten beschouwing gelaten.



ÔW HART IS ÔWWE MOTUR



Soms dan zit je wel 'ns ergens aan te denken en dit keer zat ik te denken aan iemand z'n hart. Je hart is toch de moter van je lichaam, de moter van je leven en die blijft maar kloppen... als het stopt heb je 'n probleem dat weet iedereen wel. Wanneer je pas bent geboren slaat je hart het snelste, de moter moet opgang komen... jonger dan 1 jaar heb je tussen de 105 - 160 slagen, bij 1 en 2 jaar is dat 100 - 150, 2 tot 5 jaar zijn dat 95 tot 140 slagen, 5 tot 12 jaar, 80 tot 120 en als je ouder als 12 bent zo'n 60 tot 100 slagen per minuut. Van 'n mens wordt verwacht dat hij gemiddels 78 jaar oud gaat worden en weet je hoeveel keer dat "ding" binnen in je heeft geslagen? Oei, een gemiddelde hartslag van 70 per minuut en dan heeft je hart het druk gehad met 2871681540 slagen. "Dè zijn 'r nog al wá"... Nog iets over je hartslag... Stel je gaat 10 km wandelen als ouder iemand... dan heb je 'n hartslag op 130 slagen per minuut zo ongeveer. Je doet er zo'n 22 uur over dan heeft je hart ongeveer 172.000 keer geslagen. Maar wist je dat je dan 18000 calorieen verbruikt? Er zijn ook veel spreekwoorden over je hart, de een nog mooier als de andere... ik heb er tien voor je opgeschreven: de hand over zijn hart strijken (voor één keer toestaan), een gouden hart hebben (heel aardig zijn), een hart van steen hebben (geen medelijden met anderen hebben), een hartje zonder zorg (een zorgeloos iemand), een klein hartje hebben (weinig durven of gauw bang zijn), geen hart in het lijf hebben (geen greintje medelijden kennen), iemand een hart onder de riem steken (iemand moed inspreken), iets niet over zijn hart kunnen krijgen (ergens niet toe kunnen komen), in hart en nieren (vanuit volle overtuiging), van zijn hart geen moordkuil maken (zijn gevoelens niet opkroppen en vrijuit zeggen wat je niet bevalt). Maar ik vond ook het bovenstaande nog... en dat is vast en zeker waar.... je hart is egt Himmels, egt Himmels toch?



HENNEHÔKSKE

Het is niet echt duidelijk maar ik vond nog iets wat wel heel interessant was voor mij en miscchien de rest van de Weltens ook nog wel: "ons hennehôkske". Toen wij vroeger in d'n Himmel woonden hadden we naast varkens, ook kippen in het kippenhok.. volgens mij 'n stuk of zeven, ik weet het niet precies meer. Dat hokje stond, stukje voorbij "de zoei". Maar toen ons Ellie met Wim Martens ging vrijen hebben die van de familie Martens bij ons achter het huis 'n grote stal gezet van cementen plaatjes, die waren vroeger erg in trek. Die kwam staan op de plaats van het hennehôkske en dat kippenhok werd verplaatst naar achteren, verder richting Liender. Nu hadden ze het ook anders neergezet... zoals je het hokje daar ziet staan, op de achtergrond het huis van Driek Hendriks, nu Jan van Duijnhoven, daar was rechts in ingang, vroeger was die anders. Ik kan me dit zo goed herinneren want dat komt omdat ik, toen ik in het tweede jaar van de ambachtschool zat, ik was toen 14, regelementen moest overschrijven als straf en dat vertelde ik thuis niet. En die regelementen heb ik geschreven in dat kippehokje. Ik weet het nog als de dag van gisteren. Dat niet alleen... misschien weet hij het zelf niet meer, maar mijn buurjongen Jan Cortenbach moest ook 'n keer twee regelementen overschrijven als straf en die heb ik voor hem in het zelfde hokje geschreven. Jammer dat de foto zo onduidelijk is maar ik kreeg die niet beter omdat het 'n klein gedeelte is van 'n foto 'n heel stuk achter Sjef van Heugten op die open plek daar is gemaakt richting Driek Hendriks, Sjef woonde vijf huizen bij ons vandaan toen. Maar ik herinner me dit nog goed. Nostalgie toch? en "Egt Himmels".



YES YES YES YES YES, IK BEN UT GEWORRE...



Vandaag was bij ons de prinsenverkiezing, een van ons drie zou het worden, Mijn vrouw Annie, mijn dochter Nancy of ikke, Peer en na het stemmen bleek ik de meeste stemmen te hebben... drie stuks... Dus dit jaar houden wij de carnaval thuis zoals het hoort, we gaan nergens anders naar toe en ik ga voorop. We zijn met z'n dreien want ik mag buiten Annie en mij maar èèn persoon thuis ontvangen en de keuze viel op ons Nancy. Als die er na b.v. twee dagen genoeg van heeft ga ik misschien mijn goeie vriend Jan van Eijk nog vragen. Dat weet ik nog niet. Dit jaar zijn er nergens prinsen dus hebben wij de primeur... "Prins Peer dun irste van de Thuisblievurs". Ik hou geen receptie maar je mag me wel 'n kaartje sturen. Prins Peer d'n 1ste, Orionstraat 41 5721CG Asten... zou ik best leuk vinden als ik 'n paar kaartjes zou krijgen. Alaaaf, allaaaf, allaaaaaaaaaf.



DUN HIMMEL TOEN EN NAW



Ik heb al vaker verteld van onze vader, dat we bij ons achter het huis stonden toen we nog in d'n Himmel woonde en dat hij zei "dit hier komt ooit helemaal vol huizen staan". Wij konden ons dat toen niet voor stellen en ik schrok er van dat we nu, 65 jaar later, alles volgebouwd hebben en onze vader dus gelijk had. Ik heb met 'n pijl aangegeven waar wij woonden, de plakken daar behoorde aan iemand, ik denk de familie Eijsbouts en dat kreeg de naam "achterste Loverbosch", dat waren de huizen van Zegers, later Bert Janssen, van van de Ven, later Kerstens, van ons, de Weltens, van Cortenbach, van Joosten, later van Heugten en van der Loo, later Eijsbouts. Je ziet in rood de kadaster kaartjes van vroeger en je ziet hoe de huizen er nu staan... Dus als je goed kijkt zie je dat wij met onze vader vroeger achter het huis stonden waar nu de Jasmijnstraat is en de Palmstraat ook nog "bij Tinus Cortenbach onze plak lì". Ik heb lange tijd gezocht naar dit plaatje waarop aan staat gegeven waar wij woonde en wat er met onze groente plak is gebeurd... als ik het nu moet zeggen? "ik vein ut egt hil raar um te zie", maar wel echt Himmels toch?



UN GEDEECHT



Ik vond dit gedicht in 'n ouwe uitgave van "de Vonder" en dat vond ik zo geweldig dat ik het hier heel graag plaats. We weten allemaal dat er vroeger de werkverschaffing was... mensen werden tewerk gesteld en moesten hard werken of je het eens was of niet met die regels... Wat zeuren wij tegenwoordig over mondkapjes dragen, 1,5 meter afstand nemen, na 21.00 uur niet meer de straat op, niet met z'n "vele" bij elkaar komen etc etc. Wat zeuren we....



FIST IN DUN HIMMEL


We gaan nog 'ns heel ver terug in de tijd... 1933... waarom? Dat zal ik vertellen. Vroeger hadden de mensen vaak grote gezinnen, de geestelijke van ons dorp spoorde de echtparen aan om toch maar vooral veel kinderen te krijgen en vaak, als die kinderen groot waren dat ze dan ook de religieuse kant in gingen. het kwam dan ook vaak voor dat er in 'n gezin geestelijke waren. Bij ons thuis waren 9 kinderen want dit stukje gaat over ons, Driek Welten, over Jan Zegers ook 9 kinderen en Marinus Engelen, die had 8 kinderen. Kijk op het plaatje, het krantenbericht van de geboortes in de maand augustus 1933. Ik heb alle namen "gedoezeld" want het gaat om de drie namen die je nu nog ziet. Het gaat om deze drie kinderen... daar staat onze zus Elisabeth Welten bij, roepnaam Ellie, dochter van Driek en Anna Welten - van Bussel (57), maar ook Wilhelmina, de dochter van Jan en Drika Zegers -Sauve (53) uit d'n Himmel want die is ook in augustus 1933 geboren, haar roepnaam Mien maar iedereen noemde haar Zus. Verder ook nog de dochter van Marinus en Lena Engelen - Haazen (40), Geertruda met roepnaam Truus. Je zou dus zeggen dat het feest was in dat kleine stukje van d'n Himmel... klopt, alleen was het iets anders want ons Ellie is niet geboren in d'n Himmel. Onze vader en ons moeder woonde toen nog in de Emmastraat tegenover Cuppens houtzagerij. Maar in 1934 gingen ze verhuizen naar d'n Himmel toen de bewoner van het huis toen ging verhuizen naar elders. De drie zijn met elkaar opgegroeid in d'n Himmel en gingen samen naar school, eerst in Turrup en later toen de Voordeldonkse school klaar was naar de Henricusschool. Niet beter te weten dat ze alle drie nog in leven zijn, ons Ellie en Zus Zegers in ieder geval maar van Truus Engelen weet ik het niet heel zeker, maar ik dacht het wel. Dan zijn ze alle drie nu 87 jaar oud. Moi Toch??



WIE ZIJN TOG DIE JONGUS VAN BONANZA



De "Himmelseboys" is vroeger altijd een grote vriendenclub geweest. Toen de ouderen van onze families jong waren was dat al zo en bij ons was dat ook zo... De jongens van vroeger die nog niet zijn overleden weten dat maar al te goed... Wij speelden vroeger Ivanhoe bij het kasteel met zelfgemaakte zwaarden en schilden, net of het echt was. Als er voetbal op de radio of tv was geweest dan gingen we met z'n alles de plak op bij van Goch en speelde we, "ut Nederlands elftal". Maar we speelde ook vaak in 't liender en in de bossen. Er waren jongens bij die 'n cowboyhoed hadden of 'n echt knappersgeweer, die dat niet hadden maakten pijl en boog om met z'n allen samen cowboy-tje te spelen... wij noemden dat Arendsoog en Witte Veder. Die laatste was 'n indiaan dus pijl en boog bij zich en 'n veer met 'n elastiekje om het hoofd... die veer haalde we bij Driek Hendriks achter het huis uit de kippenren want daar liepen er wel 30 en daar lagen altijd wel witte of bruine veren. Van hout maakte we ook 'n soort revolver... wat we moesten doen als we schoten? Pang pang roepen... hahahahha... Hierboven zie je de jongens van Bonanza maar die waren er nog niet toen wij jong waren anders had je ons ook wel als de BonanzaBoys gezien. Adam (Pernell Roberts, Little Joe (Michael Landon), Ben Cartwright (Lorne Greene) en Hoss (Dan Blocker). Op het andere plaatje de HimmelseBoys, Adam (Martien Mennen), Little Joe (Frans Welten), Ben (Henk Caris) en Hoss (Peer Welten). Geweldige tijd toen... denk er nog vaak aan terug... "dì is egt Himmels, pang pang".



DÔR DOEW IK UT VUR



Ik kom nog even terug op mijn liedjes. Mijn liedje "wa waar ut vruugur schôn" is inmiddels op youtube al meer als 59,5 duizend keer bekeken en beluisterd. Daar ben ik trots op... dit was 'n liedje wat ik helemaal zelf heb gemaakt, zowel de muziek als de tekst, zelf de muziek ingespeeld op het keyboard, opgenomen via mijn mengpaneel, zowel de eerste als de tweede stem ingezongen, uitgemixed, van 'n videootje voorzien wat ik zelf ineen heb geknutseld en op youtube gezet. Geweldig al je dan van 30 naar 560 abonnees schiet, veel positieve reacties krijg in de vorm van berichtjes op tube maar ook mailtjes. Inmiddels zoals je weet op verschillende Brabantse en ook Limburgse zenders gedraaid en interviews gegeven en inmiddels ook al heel wat cdtjes verkocht die er voor zorgen dat mijn website Himmels.nl via de servers kan worden weergegeven. Nu was er 'n dame die twee cdtjes bestelde voor iemand die al mijn liedjes graag luisterde en me doorgaf dat ze niet waren aangekomen. Dus heb ik ze nog 'n keer gestuurd maar nu bleek dat de postcode verkeerd aan mij was doorgegeven. Jammer, maar inmiddels heeft ze toch de cdtjes ontvangen. Twee stuks met 45 liedjes erop. En deze week kreeg ik van die mevrouw dit kaartje toegestuurd, 'n envelopje met dit kaarte... keileuk, de voor en achterkant. Daar doe ik het voor. Ze komt uit Neerloon, dat is vlakbij Ravenstein. Geweldig toch. Dat noem ik nu echt Himmels... nooit gedacht dat die jongen die vroeger in d'n Himmel voor op de stoep op huisnummer 57 zat te spelen en zong van kangeroe-eiland, grote beer en ja ja in Barcelona, dat die dit 60 jaar later nog zou krijgen. "Dè is Egt Himmels".. Toch?



UIT UT KERKBUUKSKE

Ik zat nog 'ns in het kerkboekje van Jan van de Goor te bladeren, Jan is de echtgenoot van Toos Slaats uit d'n Himmel en ik zag nog iets staan over Drie Koningen. De tweede zondag na drie koningen en dat is komende zondag. Daar stond te lezen over 'n bruiloft waar toen ook de moeder van Jezus was. En Jezus met zijn leerlingen waren daar ook uitgenodigd... Ik denk hoe kan dat nu, Jezus was nog maar net geboren maar daar ging het niet om. Ik vergiste me in de tijd want het was wel op de tweede zondag na drie Koningen maar het was veel jaren later. Toen was er gebrek aan wijn... slechte zaak van die kastelein want je moet wel zorgen dat je voldoende drank in huis hebt. Maria, de moeder van Jezus zei tegen de bediemde dat ze moesten doen wat haar Zoon van hen verlangde. Jezus zei: Vul de kruiken met water tot bovenaan toe, en nadat ze dat hadden gedaan zei hij, schep er wat uit en breng het naar de de hofmeester. Ze deden dat en de hofmeester proefde het en begreep niet dat het water naar wijn proefde. Hij zei: hoe komt het dat je de beste wijn tot het laatste hebt bewaard? Normaal begint men met de beste wijn en de slechtere krijgt men later maar hier is het net andersom. Dit was het eerste wonder wat Jezus deed. Ik moet dan even terug denken aan Ommel-kermis toen wij voor de tweede keer op maandagavond de gouwe ouwe avond organiseerden... ze hadden in Ommel werkelijk alles opgedronken... zelfs de speciale bieren waren op en op. Nu moet ik wel zeggen dat het al 'n half uur na sluitingstijd was maar de Ommelnaren wilden nog niet naar huis... Ze dronken zelfs onze voorraad cola light op... hahahaha, zo zijn die Ommelse mensen, het was lachen en Annie en ik hebben het nog jarenlang moeten horen: "we hebbe de Kluis angezope"... hahahaha, hadden we toen maar iemand als Jezus hier gehad.... Toch 'n mooi boekje dat kerkboekje, dat brengt zomaar ineens weer verhalen voor de dag.



ONS MOEDUR ZÌ

Dialect staat bij mij hoog in het vaandel... toen ik kortgeleden interviews mocht geven voor de radio van Venray en van Meierij toen was het eerste wat ik vroeg... "mug ut ôp zun Aastus"... Ik kan redelijk goed ABN maar ik doe het liever in dialect en dat was ook geen probleem bij die omroepen want tenslotte ging het over liedjes van mij in Astens dialect, dus kwam het ook nog goed uit. Ik denk dikwijls terug aan de woorden die ons moeder vroeger altijd zei en ik denk dat je er tegenwoordig niet mee af hoeft te komen want de jeugd weet dan echt niet wat je bedoeld. Een van de mooiste woorden die ons moeder gebruikte was "saawele". Veel mensen kennen dat woord niet maar dat betekende gewoon zaniken, zever praat verkopen, onzin vertellen. Ik kwam b.v. 'n keer van school en ik vertelde ons moeder dat ik bij juffrouw de Vent in de derde klas alle "maalsommen" goed had... vermenigvuldig sommen van 1 t/m 10, en dat de juffrouw me over mijn bol streelde... hahaha, ons moeder zei "wa kaandege toch saawele jonge". Dan was er nog zo'n raar woord van ons moeder... ik was buiten gaan spelen, had me smerig gemaakt, vooral mijn kleren omdat we in de bossen boompje aan het klimmen waren geweest en het groen van de takken aan de broek hadden zitten of bij de sloten in 't Liender vol modder waren komen zitten. Dan zei ons moeder: potverdorrie jonge, wá heddege wir gedoa? ge lijkt wel unne "sjap". Dat was ons moeder d'r woord voor slechtuitziend persoon, iemand die niet deugde... Let wel, ze zei niet dat ik 'n sjap was, maar uitzag als 'n sjap. Dan is er ook nog het woord "moes", nee ik bedoel dan niet ik moest, hij moest, wij moesten... nee ons moeder zei altijd moes tegen stampot. Ik denk dat het gebruikelijk was vroeger want ik hoorde dat woord ook wel vaker bij de boeren op Voordeldonk. Rode kool was bij ons moeder "Rooi Moes" en je had ook nog "wit-moes, sevôje-moes en gruun-moes", zoek zelf maar even uit wat het geweest kan zijn. Dat was het weer even wat de woorden van ons moeder van vroeger betrof... ik stop er mee want anders "ben ik wir ant saawele"... Op de foto ons moeder toen ze 45 jaar oud was en ikke toen ik 8 was. Foto's uit 1953. Echt Himmels toch??



ALLUS VURANDERD



Zo zag het er uit op de hoek van de Emmastraat en d'n Himmel, want je staat voor de friture van Marcel van Baar die de Centrawinkel met bakkerij over had genomen van zijn ouders Frans van Baar - Winkelmolen. Maar Marcel zag dat niet zo zitten en zag meer heil in 'n friture waar hij achteraf gezien groot gelijk in had. De ingang van de friture lag aan de Emmastraat maar rechts die gebouwen lagen aan d'n Himmel. Langs de regenpijp zie je 'n raam met 'n deur, daar was vroeger, toen de centrawinkel nog bestond, 'n automaat waar je kroketjes, knakworstjes en slaatjes kon trekken voor 'n kwartje. Verderdoor was vroeger de bakkerij met bijgebouwen en daarnaast lag 'n grasveld dat met draad was afgemaakt waar fruitbomen stonden tot aan de boerderij van van den Boomen. Ik had nooit gedacht dat dit afgebroken zou worden, maar vanaf cafe de Waag, wat nu trouwens geen cafe meer is, vanaf daar tot aan de kruising, Hemel-Hoogstraat-Margrietstraat, voorheen Logtenstraat, is alles afgebroken voor nieuwe woningen, behalve ons Pleintje... dat is er nu nog. Marcel begon later de nieuwe friture op de hoek Burg. Wijnenstraat en Koningsplein. Dat was ook 'n gouden greep, de beste frite van Asten toen.



DUN AAWUN HIMMEL




Ik heb 'n goeie vriend wonen vlakbij Arnhem en die werkt bij het kadaster. Ik had hem ooit 'ns gevraagd of hij nog 'n kadasterkaartje kon vinden van d'n Himmel van vroeger. Hoe toen de percelen verdeeld waren. Hij stuurde me dit kaartje en dat is wel van heel vroeger. Je ziet duidelijk het driehoekje van de straten wat de Hemel was, de Logtenstraat en het kleine verbindingspaadje waar je ook de boerderij van van de Boomen ziet staan. In dat kleine zandpad stonden vroeger enkele huizen (G384) waar o.a. Seijkens, van Lierop en Kuijpers woonden. Deze laatste woonde er nog lange tijd dat ik me nog goed kan herinneren, dat was in het aangebouwde huisje wat je daar nog ziet. Rechtsboven zie je de percelen waar ook wij woonden en je ziet dat we behoorlijk wat grond achter het huis hadden tot boven aan dat puntje, daar was 'n afgraving vroeger die wel 1,5 meter lager lag. De meeste mensen gebruikte die grond achter voor groententuin maar enkele deden dat niet... daar speelde wij van, we bouwden er hutten en groeven er diepe kuilen. daar liep ik ook als ik naar Leenen moest om appels of peren te halen dan liep ik ook langs dat puntje af. Helemaal links zie je vooraan in de straat het huis van brouwer Eijsbouts en daar tegenover wat de bakkerij was van van Baar. Huizen stonden er toen maar weinig... alleen vooraan dus is het noig uit de tijd dat we geen straatnamen hadden. De Hemell werd vaak aangeduid met de weg naar voordeldonk. Alleen vooraan waar de huizen staan getekend was "het Himmel-Eindje".






KERSTNAACHT


"Stille nacht, heilige nacht" dat zou je zeggen maar dit keer is het "Stille naacht, Tovurnaacht". Het is 'n Kerstverhaal over echte vriendschap. Het was koud, die nacht. Een ijzige wind joeg de sneeuw op en de mensen die nog buiten waren haastten zich. Thuis brandde het vuur in de haard. De tafel was gedekt, de kaarsen waren aangestoken. Het was kerstnacht. Nog maar één enkele man liep door de verlichte straten. Zijn rug was gebogen en hij liep maar voort door de sneeuw en de kou, zonder zelf te weten waarheen hij ging. Niemand wachtte op hem. Pirke had geen familie en geen thuis. De mensen keken naar hem als hij voorbij ging. Hij lette er niet op. Zonder achterom te kijken, vervolgde hij zijn weg. Hij floot zachtjes voor zich heen en de sneeuwvlokken bleven in zijn baard hangen. Toch was hij niet alleen in die ijzige nacht... Een hondje liep achter hem aan. Waar kwam hij vandaan? Om zijn nek had hij een halsband met een ster. Toen Pirke het hondje zag, begonnen zijn ogen te stralen. "Ben je verdwaald? Dan kunnen we beter bij elkaar blijven." De hond keek hem aan. Beschut onder de takken van een grote spar pakte Pirke 'n stuk brood uit zijn rugzak en brak het in twee stukken. "Hier" zei hij met een glimlach. "Het is een mager maaltje voor een avond als deze, maar meer heb ik niet". Omdat het Kerstmis was vertelde hij een verhaal dat hij als kind heel mooi had gevonden. Daarna floot hij nog wat. Ook de wind floot. Steeds luider en luider, steeds kouder en kouder. "Kom," zei Pirke. Hij zette de kraag van zijn oude, versleten winterjas op. "Laten we schuilen in die hut". Ze zaten daar een hele poos, lekker warm in het stro. Toen klonk er opeens een stem: "Schrik niet en luister. Ik ben geen hond. Ik ben een tovenaar". "Jij? 'n tovenaar?" zei de oude man verbaasd. "Vanavond heb ik mezelf in een hond veranderd, omdat ik degene die goed voor me zou zijn wilde belonen" zei de tovenaar. "En jij bent de enige die goed voor me was. Om je te bedanken zal ik je liefste wens vervullen. Vertel me wat die wens is". Ik wil geen grote dingen en ik heb niets nodig, zei Pirke. Maar ik heb altijd al een hond gewild. De tovenaar dacht lang na. Was dat Pirkes liefste wens? Toen besloot hij dat hij graag de beste vriend van de oude man wilde zijn. En hij gaf voorgoed zijn toverkracht op. Heel vroeg de volgende ochtend verliet de oude man de hut om verder te trekken. En zijn vriend, de hond, volgde hem. Verhalen hoeven niet altijd spannend te zijn en verhalen hoeven niet altijd waar te zijn... maar het is fijn als ze leuk zijn... Samengevat: Een kerstverhaal over ware vriendschap. Een verhaal over een oude man die niets bezit en die toch geen andere wens heeft dan de vriendschap van een hondje. En een tovenaar die zoveel waarde hecht aan deze wens dat hij zelfs bereid is zijn toverkracht ervoor op te geven. Samen zorgen ze voor dit bijzondere verhaal over ware vriendschap.





VAN ANNY EN PEER






UN INTERVJOEW


Kerstmis zit er aan te komen en dit jaar zal alles anders zijn. Ik hoop dat we het corona-virus onder de knie krijgen zodat we volgend jaar weer gewoon kunnen doen als altijd. Toch had ik in deze drukke tijd nog 'n intervjoe met een van de hoofdpersonen van de Kerst, de herder. Elk jaar is hij weer aanwezig bij de Kerstgroep zoals die ook bij ons in de kamer staat. Het was best gezellig om met die man te praten "mer ge moet ut ôk wir nie al te sirriejeus neme"...






KUFFEE IN DUN HIMMEL




Dat in Asten goeie drinkers zaten dat hoef ik niet te vertellen, dat weet iedereen wel. Dan was het ook nodig dat er cafe's waren want je moest ook ergens naar toe kunnen. In de Wolfsberg hadden ze vroeger ooit 17 cafe's liggen. In d'n Himmel waren vroeger ook cafe's... Nu was de Hemel vroeger niet eens 'n straat maar 'n wijk. Toen was het gedeelte vanaf Slagerij Mikkers tot aan Houtzagerij Cuppens nog de Hemel en het korte stukje, bij boer van den Boomen linksaf richting de Logtenstraat, toen nog Hemel-eindje. Waar Piet Bukkems zijn rijwielhandel had was vroeger ook 'n cafe gevestigd, Janssen. Op de hoek van de Hemel en de Logtenstraat woonde vroeger Werts en dat huis werd later in twee gesplitst voor Maas en Hikspoors die beiden waren getrouwd met 'n dochter van Werts. Maar toen Werst er zelf woonde was het 'n schoenmakerij en cafe. Toch vond ik bovenstaande aanvraag voor vergunning van nog 'n cafe uit de Hemel, die aanvraag werd gedaan door de familie Ceelen en die woonden toen in een van de huisjes aan het Himmel-eindje. Ik heb wat nagekeken en de oudste dochter van Hannes Ceelen heb ik nog gekend want die was getrouwd met Bekken, jawel die van de rookwarenwinkel in de Julianastraat, dat was Ciska Bekken - Ceelen. Lees maar wat er staat over de vergunning aanvraag uit 1907. De vergunning aanvraag was nog voordat Ciska was geboren, 14 februari 1908 en nog niet lang waren getrouwd, Hannes Ceelen trouwde op 12 april 1907 met Maria Haazen en de aanvraag van september van dat jaar.




CORONA-ENGULTJUS




We zitten met corona, we hebben de Kerst voor de deur staan... we kunnen niet doen wat we normaal altijd doen... we mogen niet meer als drie personen ontvangen... het is behelpen, het is niet leuk, niet gezellig. Maar laten we ons aub aan de regels van het RIVM houden... dat is voor èèn keertje toch niet zo moeilijk... je redt er mensenlevens mee. Vraag niet steeds waarom dit en waarom dat... doe gewoon wat ze vragen. Kijk ook 'ns positief tegen de regels, de verplichte mondkapjes waar dat moet... Ik heb ze hier alvast op on Tôntje Moas Pleintje gezet... denk net als ik 'ns wat positiever... misschien krijgen we het dan nog onder controle. Ons engeltjes van ons Pleintje zijn veranderd in mondkapjes Engeltjes.




TROTS EN HEPPIE


Zo af en toe zijn er ondankt het vervelende gedoe met het coronavirus, ook nog wel leuke dingen in het leven. Ik weet dat het al voor de zoveelste keer is dat ik het zeg maar mijn liedjes staat inmiddels op bijna 51.000 keer bekeken, inmiddels gedraaid op diverse plaatsen in Brabant op de radio en al veel reacties gehad. Iemand gaat het zelfs uitbrengen in de Nederlandse versie. Dit laatste liedje maakt me trots en heppie. Maar ik ben ook trots op Annie want die doet altijd mijn sokken, truien en vesten breien en nu is mijn nieuwe vest ook klaar, zie plaatje, zwart en hij zit lekker en is heerlijk warm, iets waar ik wel van hou. Dan ben ik trots en heppie. Ook heb ik 'n lieve dochter, ons Nancy, die geregeld naar huis komt met partner en hondjes. Ook komt ze bij ons voordat ze bij Hubo aan het werk gaat... dat vinden we geweldig maar wat we nog geweldiger vinden is dat ze samen met Mies voor ons de boodschappen doet. Ik "epp" het lijstje door, ze gaan boodschappen doen, Nancy voor haar gezinnetje en Mies doet de boodschappen voor ons en die brengt Nancy dan later bij ons. Ja dat maakt me trots en heppie. Maar er is nog iets... jullie weten dat ik 'n kleinzoon heb, mijn vriendje Benjamin, inmiidels 13 jaar oud. Hij zit op de Hub van Doorneschool in Deurne en zit er nu voor het tweede jaar. Hij doet zo geweldig goed z'n best... hij is gek van dieren en ik hoorde dat hij vorige week voor biologie 'n 10 had. Geweldig. Maar nu kwam zijn rapport en daar stond onderaan bijgeschreven dat de juffrouw ook trots op hem was met z'n prima puntenlijst. Nederlandse taal 7,2 Engelse taal 8,6 Wiskunde 7,2 Lichamelijke oefening 6,5 Mens en cultuur 7,5 (muziek 7,8 - handvaardigheid 7,3 - tekenen 7,4), Mens en Maatschappij 7,1 Biologie en Verzorging 7,0 en Nash en Techniek 6,6 dat geeft deze gemiddelden 7,9,7,7,8,7,7,7. Ja dan ben ik trots en dat mag ook want het verschil met mijn punten op de Ambachtschool in 1959 waren.... om het zachtjes uit te drukken... triest. Hahahahahaha, dus daarom ben ik best wel trots op Benjamin... trots en heppie. Op de foto? "ikke mì min neij vest".




MÌ DUN ÔPTOCHT MEE



Ik kan me nog wel herinneren dat het er was maar niet meer wanneer. Wie op de wagen staan weet ik ook niet meer, jammer genoeg. Ik weet dat onze straat vaak ook mee deden aan optochten. Ik herinner me dat we met koninginnedag op 30 april ook meededen... ook ik zat toen op de wagen van d'n Himmel. We zaten gekleed in zwarte voetbalbroekjes en oranje shirtjes en we stelden het Nederlands elftal voor, of dat van NWC. Het was ijs en ijs koud die dag. Deze wagen van onze straat was over het sprookje Hans en Grietje die bij het huisje van oma aankwamen en de boze heks was daar binnen. Helaas weet ik het verder niet meer. Toch hangt me iets bij van ik dacht Nel Bosch maar zeker weet ik het niet. Achteraan zie je de huizen van van Seccelen en Caris, daarvoor het huis van van Schaijk en van Engelen en helemaal rechts kwamen later de twee blokken van twee, tussen Bukkems en Engelen in. Daar was toen nog de fabriek van van der Velden, net niet zichtbaar hier op de foto. Kijk ook 'ns naar de keien in de weg... die heeft Jan Bosch de gemeenteman er een voor een ingeslagen met de hamer.


ACHTURD HUIS




Ik heb al vaker foto's laten zien van d'n Himmel van vroeger hoe het er bij de mensen achter huis uit zag. Dit is 'n plaatje gemaakt vanaf de tuin van Jan Hurkmans, richting de blok van drie waar vroeger Jan Franssen, Sjef van Heugten en Piet van Bommel woonden. We kijken hier op het huis waar Jan Franssen woonde en ik kan het me nog allemaal goed herinneren want ik kwam er ooit best wel veel toen ik altijd bij Leo kwam. Je ziet de twee raampjes van de keuken en het bijgebouwtje en achter het huis hun schuurtje gemaakt van cementen plaatjes, iets wat bijna overal zo werd gedaan. Egt Himmels toch?



OVUR DE KÈRRIKE


Er is al veel geschreven over de kerken in Asten maar dan weet je nog niet precies hoe het in elkaar zit. Nu vond ik ergens iets op internet en dat wil ik graag delen met jullie... over het hoe en wat van de kerken in Asten. De geschiedenis van de parochie start bij Gerardus van Binderen, die pastoor was van 1201 tot 1212. In 1478 werd de oude kerk gebouwd, zie foto hiernaast. Tot 1569 vormden Asten en Lierop èèn parochie. Vanaf 1559 behoorde Asten tot het dekenaat Woensel, in 1571 ging de parochie over naar het dekenaat Helmond van het bisdom 's-Hertogenbosch en in 1883 werd Asten een zelfstandig dekenaat, waarvan Asten, Deurne en Someren deel uit maakten. Asten had vanaf de late Middeleeuwen een kerk. Na 1648 ging de kerk over in protestantse handen. Vanaf 1670 gebruikten de katholieken een schuurkerk aan Lindestraat, de Onze Lieve Vrouw van Klein Linden. In 1798 kwam de kerk aan het Koningsplein weer ter beschikking van de katholieken. Twee restauraties in 1820 en 1840 bleken onvoldoende. Er werden plannen gemaakt voor de bouw van een nieuwe kerk. In 1893 werd Johannes Smits pastoor in Asten. Hij was geboren in Gemert in 1843 en is overleden in Asten in 1905. Vanwege investeringen in het Liefdehuis was er geen eigen kapitaal meer. Gelukkig was de gemeente Asten vanwege de winning en verkoop van turfstrooisel uit de Peel een rijke gemeente. Zij stelde 65.000 gulden ter beschikking. Daarbij kon het kerkbestuur gunstige leningen afsluiten, zodat het benodigde kapitaal van 120.000 gulden binnen bereik kwam. Vanwege kostenbesparingen werden veel eenvoudige werkzaamheden door de parochie zelf gedaan. Ook dat gebeurd nu wel vaker bij verenigingen enzo. De parochie voldoende grond verwerven om de bouw op de huidige plaats, op de heok Kerkstraat en Wilhelminastraat, aan te pakken. Op de foto rechts de oude kerk en het maken van de fundering van de nieuwe kerk. In 1896 werd dhr. Mestrum uit Venlo bij inschrijving de aannemer van het werk. Hendrik Vorstermans uit Heeswijk werd de opzichter. De architect van de grote nieuwe kerk was Caspar Franssen uit Tegelen, hij was een leerling van P. Cuypers. In deze tijd bouwde hij de Sint Luciakerk in Mierlo-Hout en de Sint Willibrorduskerk in Liesssel. Kort daarna volgde in Budel de Onze Lieve Vrouwe Presentatie. De Heilige Maria Presentatiekerk werd op 19 september 1898 geconsacreerd, zie foto links. De oude kerk die tegenover de nieuwe kerk, op het huidige Koningsplein lag, werd vervolgens in 1899 afgebroken. De driebeukige bakstenen kerk is gebouwd in neo-gotische stijl. Het wordt beschouwd als een van de mooiste kerken van architect Fransen. De toren met een spits, omringd door vier hoektorens is 75 meter hoog. Daarin is de entree aangebracht. Op een tussenstijl tussen twee deuren staat een natuurstenen beeld van Maria met haar kind Jezus. Daarboven een voorstelling van de Presentatie van Maria. Beide beeldgroepen zijn vervaardigd door de Firma Thissen uit Roermond. In de wand van de dwarsbeuk is een groot roosvenster geplaatst. Daaronder zijn biechtstoelen uitgebouwd. Aan weerszijden van het priesterkoor ligt een sacristie. Rondom de kerk zijn er steunberen tegen de hoge wanden van de kerk zichtbaar. Overigens hangt in de kerktoren een carillon van 57 klokken, gemaakt Astense klokkengieterij Eijsbouts. Op de toren staat een torenhaan, die geschonken is door de aannemer. In de kerk zijn kunstwerken uit de oude kerk opgenomen, zie foto rechts van het interieur van onze kerk. Daaronder een eiken Calvariegroep uit de 15 eeuw. Ook het beeld van de Heilige Apollonia uit de 16e eeuw komt uit die kerk. Tussen 1858 en 1859 werd in 's-Hertogenbosch de barokke preekstoel gemaakt door de Gebroeders Goossens. De kruisweg is tussen 1910 en 1920 geschilderd door Frans Knirsch uit Boxtel. De Firma Custers uit Eindhoven maakte de eiken omlijsting daarvan. Ik vind het persoonlijk echt schitterend geschilderd. De originele glas-in-lood ramen zijn tussen 1898 en 1918 gemaakt door de Firma Nicolas uit Roermond. Verschillende ramen zijn tijdens de tweede wereldoorlog vernield. Zij zijn na de oorlog door nieuw glas-in-lood vervangen. Zo nu zijn we toch 'n beetje beter op de hoogte van onze kerk waar wij zo vaak naar toe zijn gegaan, eerst om te worden gedoopt, om te biechten en de eerste en de plechtige communie te doen, en waar we iedere zondag 'n heilige mis hebben gevolgd.. later kon dat ook op zaterdagavond. Vroeger zat de kerk bij elke mis stampend vol, helaas is dat niet meer... de vernieuwende tijd heeft ook hier haar sporen achtergelaten. Egt Himmels? "ik weet ut nie"....



AAW HUIZE


Voor ouderen onder ons is het nog wel gemakkelijk denk ik zo, maar je moet er wel even goed naar kijken... De jeugd kan dit niet meer weten. Nee ik maak er geen zoekplaatje van. Ik zal gewoon vertellen, wat en waar dit is. Waanneer je d'n Himmel in komt gereden, of kwam gereden eigenlijk, vanaf de Emmastraat dan kreeg je links de Centrawinkel en naast, nog net in d'n Himmel, de bakkerij met daarnaast weer het veldje met de fruitbomen. Dan kreeg je de boerderij van de weduwe van den Boomen, het zandpaadje van de Hemel naar de Logtenstraat, ook wel Himmel-eindje genoemd. Tegenover Jan de Pôst de kolenhandelaar. Op de foto links achter de bomen zou de boerderij staan want die boomen stonden toen nog voor de boerderij. Dan kreeg je het pad naar de Logtenstraat, dat is dat lichte gedeelte. Dan zie je de grote heg, waar wij vroeger meikevers vingen, en dan de twee gevels van de huizen. De gevel van het kleine huisje daar woonde vroeger Jos Manders, ze werden later onbewoonbaar verklaard. Daarachter weer de gevel van het huis van Bert Hoefnagels. Oud plaatje en het is niet heel duidelijk omdat ik het plaatje uit 'n andere foto heb moeten halen. "Mer wel wir echte nostalgie, dun Himmel van vruugur".



EGT HIMMELS OF TOG NIE?




Ik denk dat heel Asten wel geschrokken is van de mededeling dat onze pastoor Scheepers ons gaat verlaten omdat hij 'n aanstelling heeft gekregen in Helmond. "Dè kan tog nie"? Nee ik weet heel zeker dat er niemand blij mee is. Pastoor Pieter Scheepers gaat de Franciscusparochie Asten-Someren na vijf jaar per 1 januari 2021 verlaten. Pastoor Scheepers die nu 48 jaar jong is, wordt pastoor van de Damiaanparochie in Helmond. Het bisdom heeft beloofd dat met het vertrek van pastoor Scheepers een nieuwe pastor zal worden benoemd. De naam van de nieuwe priester zal zo spoedig mogelijk worden bekendgemaakt. Wanneer het afscheid in de Franciscusparochie en de installatieplechtigheid in de Damiaanparochie zullen plaatsvinden is op dit moment nog niet bekend en door het coronavirus ook nog onduidelijk. Die mededeling komt van bisschop de Korte. Nu heeft Gerard de Korte in mijn ogen, al vaker fouten gemaakt maar dat is mijn mening want bij het getrubbel met onze vorige pastoor die de erfenis van 'n echt Himmels vrouwke aannam en niet meer terug wilde geven heeft hij die pastoor Jos Hermans in het gelijk gesteld. Iets wat behoorlijk stinkt en waar ik mijn vraagtekens bij heb of dat wel allemaal eerlijk is gegaan. Bisschop Gerard de Korte van het bisdom in Den Bosch vond dat pastoor Jos Hermans zijn erfenis mag houden. De bisschop legt in zijn oordeel het advies van de klachtencommissie van de rooms-katholieke kerk zo maar naast zich neer. Die commissie stelde dat de voormalig pastoor van Asten en huidig pastoor in Druten de erfenis volgens de eigen pastorale regels ten onrechte heeft ontvangen. Maar de bisschop heeft ineens zijn eigen regels. Maar goed, het lijkt dat het stinkt, in ieder geval ruikt het niet lekker... ik had dan eigenlijk liever gehad dat pastoor Scheepers deze erfenis mee had gekregen... die heeft het m.i. meer verdiend, maar ja, het is niet anders. Maar nu waar ik het over wilde hebben. Nu we geen pastoor meer hebben en misschien volgend jaar toch nog 'n carnavalsmis zal worden gedaan in de grote kerk, heb ik mij opgegeven om in ieder geval met carnaval het "buutreednen" van pastoor Scheepers over te nemen. Ik heb alvast 'n foto geplaatst hoe het er uit zou kunnen zien met mij op de kansel. Maar ik weet niet of bisschop de Korte mij dit zal gunnen na het lezen van dit artikel... ik wacht wel af... "ik bennur kloar vur".....





EFFE ZUUKE




Ik dacht bij m'n eigen, ik ga 'ns kijken of de Astense mensen en dan vooral die mensen uit d'n Himmel, dit plaatje herkennen... Het is 'n plaatje van vroeger.. rechts 'n huis met stal er achter en 'n schutting en links het braakliggende stukje terrein. Ik vraag me af of je er achter kan komen waar dit is... eerst goed nadenken, en de oplossing krijg je als je klikt op het plaatje... het is 'n bekend iets, iets wat er vroeger niet was. Ik ben benieuwd of je er uit komt... maar niet meteen kijken.. eerst zoeken... "tis egt Himmels".



MIRAKULSE WOONDERE


We weten allemaal dat Ommel 'n bedevaartplaats is en ik heb hier al wel 'ns uitgelegd hoe dat zo is gekomen, met dat Maria-beeldje. Maar wat veel mensen niet weten is dat er vroeger ook wonderen gebeurden. Ik ga ook wel 'ns 'n kaarsje aansteken bij Maria als ik ergens hulp bij nodig heb. Dat hebben we kortgeleden nog met mijn broer Hub meegemaakt toen hij corona had en ik 'n paar keer 'n kaarsje ben gaan laten branden in de kerk in Ommel. Maar heel vroeger was dat ook al dat mensen naar Ommel gingen en baden om hulp en later bleek dat het geholpen had. Natuurlijk zijn er mensen die er niet in geloven. Even goeie vrienden, dat moet ieder voor zich weten. We gaan dan wel heel ver terug... naar 1614. Het was op Hemelvaartsdag. Ene Jan Kracken had door 'n ziekte last van zijn rechterbeen en hij kon er zelfs niet meer op staan en niet meer opheffen als hij in bed lag. Hij was overal geweest om hulp maar niets hielp... Hijn deed toen de belofte om op bedevaart te gaan naar Onze Lieve Vrouw van Ommel... na zijn eerste bezoek voelde het been al wat beter, het tweede bezoek deed hij op de feestdag van Onze Lieve Vrouw Geboorte. Hij kon weer lopen en zijn been weer normaal gebruiken... Hij ging voor de derde keer naar Ommel op Hemelvraatsdag in 1615. Als getuigen van deze genezing waren Conrad Oudenbove en Jan Voeten en het bovenstaande werd ondertekend door Thomas Strickius, pastoor in Asten. Er was ook nog 'n geval van iemand die kreupel was... op 12 augustus 1623 werd Arnoldus Aerds naar Ommel gebracht. Hij moest met 'n kruk lopen sinds vier jaar en toen heeft hij bij het miraculeuse beeldje van Onze Lieve Vrouw van Ommel vurig gebeden en gevraagd om troost. Tot zijn ontsteltenis voelde hij verandering in zijn benen, hij stond op zonder kruk te gebruiken. Hij schonk zijn kruk in de kapel en ging vol blijdschap en dankbaar naar huis. Als getuigen van dit "wonder" staan Nikolaas Wylins, Reinier Peeters en Matthijs Reynen beschreven en Jacobus van den Boomen ondertekende het bewijsstuk. Er staan nog meer van dit soort mirakels en wonderen te lezen op internet. Ommel heeft met het beeldje van de Heilige Maria iemand in haar kerk die altijd bereid is om te helpen, bij ziekte en in nood. Soms is echt Himmels, ook "egt Himmels".


VAN DUN BROUWUR




Mooi plaatje uit "dun Himmel" van vruugur. De foto is gemaakt van vooraan in onze straat. De fotograaf staat tussen de bakkerij van van Baar en de boerderij van van den Boomen in. Daar was vroeger 'n soort wei met wat appelbomen. De fotograaf heeft zijn lens gericht op de gebouwen naast het woonhuis van brouwer Eijsbouts. Ik heb ooit horen zeggen dat achter die kleine raampjes vroeger de limonade fabriek van Eijsbouts was. Rechts ernaast kon je bij d'n Brouwer achter het huis komen. Links was de garage waar de vervoermiddelen stonden om het bier etc rond te brengen. Links ernaast was nog 'n poortje vroeger, misschien was dat het gebouwtje waar het paard vroeger in stond want in het huis ernaast, links hiervan maar niet in beeld, daar woonde Piet Stevens die de voerman was bij de firma Eijsbouts. Later kwam er Geenen wonen die getrouwd was met Anneke Stevens, de dochter van Piet en nu is daar 'n kapsalon. Hier zie je duidelijk nog het oude dak op de gebouwen. Toen ik bij dakdekker Gielen werkte hebben we daar 'n geheel nieuw dakbeschot gemaakt, nieuwe pannen en nieuwe goten gehangen. Dat zal zo rond 1980 zijn geweest, nu al weer 40 jaar geleden.



TIS WIR GRIEZULLE




31 Oktober is weer zo'n dag dat we moeten gaan griezelen... vroeger deden wij dat niet, we kende het niet eens maar alles komt overwaaien van de United States. Ik maak ook altijd 'n mooi griezelding, 'n videootje dat gaat over Halloween... Klik maar op het plaatje en je komt via youtube op mijn kanaal met mijn video's. Deze keer is hij wel "hil errig", als je er niet tegen kunt? "nie kieke", want ik ga nog al te keer met het mes.... hahahaha, maar het is wel echt Himmels.



VAN UNNE NEGURDEECHTUR




Ik zag dit gedichtje voorbij komen op facebook en toen dacht ik... als iedereen dit nu 'ns las en er 'ns over nadacht. Geschreven door Zack Gilbert die zich negerdichter noemde.



IKKE, PEER




Er zijn altijd wel mensen die de website Himmels.nl bezoeken, wel af en toe 'ns foto's van mij zien maar soms ook wel denken, "hoe zô Peer dur naw uitziej"... Ik moest deze week foto's laten maken want ik moet mijn rijbewijs laten verlengen en dat is niet zo maar even gebeurd want als je 75 bent moeten ze heel wat meer weten als toen ik b.v. 65 werd. Nu heb ik van het CBR 'n papier ontvangen dat ik de keuring goed doorlopen heb en ik kan nu aan de slag met de aanvraag via de gemeente. Daar hoort ook 'n nieuwe foto bij en die zie je hier in het midden. Deze week gemaakt en dan krijg je als extra 'n vergroting erbij want ze maken dan 'n foto waar je wel op mag lachen. Die van deze week zie je links boven en om aan te geven dat ik in drie jaar niet veel veranderd ben heb ik die van 2017 rechts onder geplaatst want toen moest ik er laten maken voor mijn indentiteitskaart en daar kreeg ik toen deze bij als extra vergroting. Ik denk dat jullie het ook wel zien: "Peer Welten vuranderd nie veul, blie nog ève kn......".... hahahahaha



ONS HUIS IN DUN HIMMEL




Die bloemen hier vooraan die stonden bij Jan van Schaijk in de tuin, en dat was naast hun huis op huisnummer 42 waar dochter Petra nu woont en het zal ongeveer zijn waar Piet van Schaijk zijn nieuwe huis heeft gebouwd toen, alweer lang geleden. Maar je ziet op de achtergrond nog het huis waar ik ben geboren en heb gewoond tot ik 16 was, in 1961 vertrokken we naar de Rozenstraat. In de blok van twee woonden wij links en rechts door Tinus Cortenbach. De volgende blok, helemaar rechts op de foto daar woonde vroeger Marinuske Joosten, later Willem van Heugten. Ik weet niet meer wie er nu nog allemaal wonen. Ik weet dat in ons huis Geven is komen wonen, later Henk van Helmond. Daar is toen de carnavalsvereniging de Plekkers nog opgericht, en nog later heeft Mien Bosch er gewoond. Ze is getrouwd met Henny Verhees en was de oudste dochter vanb Jan en Stien Bosch van huisnummer 41. Net naast de boom links... ons slaapkamerraam... daar hebben de jongens Welten altijd geslapen. Het plaatje moet wel erg oud zijn want de bomen voor het huis bij ons en Cortenbach waren toen nog erg klein.



NIE TE GLEUVE




Ik ga jullie iets vertellen van vroeger... vanaf de plaats waar deze foto is gemaakt stonden we 'n keertje te kijken en we luisterde wat onze vader vertelde, iets wat je jezelf niet voor kon stellen toen. We stonden bij ons achter het huis in d'n Himmel, onze vader, onze Henk, onze Frans en ikke. Toen zei m'n vader, ik was denk ik 10 jaar oud... rond 1955... hier kijk je nu nog 't Liender in, maar dat zal ooit veranderen. Misschien dat jullie het niet meer meemaken maar jullie kinderen zeker wel. Straks zal dit vol gebouwd staan met huizen... alles wat je ziet zal verdwijnen, alle tuinen, weilanden en grasvelden zullen er dan niet meer zijn. Dat laatste had hij gelijk in, alles zal worden volgebouwd en 't Liender zal verdwijnen, het andere had hij geen gelijk in want wij maken het nu al mee, alles staat al volgebouwd. We staan hier achter het huis op Himmel 57, dat grasveldje voor ons is de "blèèk" van onze buren, van Cortenbach. Verder waar je die twee palen ziet staan, daar was aan deze kant de waslijn van Cortenbach aan vastgemaakt en de paal er achter die van Willem van Heugten. Dat donkere deel is de aardappelplak van Willem en Miet van Heugten, ietsje verder de tuin van Harrie en Leen van der Loo en waar de kippen lopen, dat was toen afgemaakt met draad, dat was de plak van Driek en Dora Hendriks die eieren verkochten, ik ben er vaak genoeg moeten gaan halen... prijs? 2 cent voor 'n vers ei... soms waren die nog warm. Als je nu zou staan op de plek vanwaar dit plaatje is geschoten, dan zie je de huizen van de Bloemenwijk, de Paddestoelenwijk en van het nieuwe Industrieterrein. Links zou dan ergens de tennishal nog kunnen liggen met het evenemententerrein. Alles gaat verdwijnen, maar toen konden we ons dat niet voorstellen.... nostalgie is wat blijft.



SCHÔN WOORDE


Ik moet altijd lachen als mensen zeggen "wij eten vandaag kaaimannen".... hahahaha. Dat komt omdat wij dat woord zo niet kennen... wij zeggen kôjkus. En zo ken ik nog wel meer woorden, echt himmelse praot. Neem b.v "pisknôllekus", zoals wij die noemden maar het zijn boven de rivieren gewoon stoppelknolletjes. En pak "rôj moes", dat is daar rode kool. En dan "wortel-petazzie", dat is wortel stamppot. Wij kregen vroeger "môllik".... haha, dat is gewoon gorte pap. Ken je het nog van vroeger, 'n "pizzerik"? Dat is om de zaag te scherpen, de piemel van 'n varken. Vroeger liepen de vrouwen naar de melkboer met z'n karretje en kochten ze "un paan rômme", precies dat was toen het woord voor 'n pannetje melk... later was er ook "Striel", gesteriliseerde melk. Trouwens 'n melkpotje dat op tafel stond was voeger ook "un rômpôtje". Wij plukten vroeger "lijnebluumkus", die brachten we naar Marinus Engelen... dat waren de bloemetjes van de Lindeboom, Lindebloemen. Als bij ons de naaimachine het niet meer deed dan gingen ze naar de "neijmasjienendokter", de reparateur van naaimachines. Door de straat kwam 'n paar keer per jaar het "todde-mènneke", maar in Amsterdam was dat de voddenraper of de voddenboer. Als iemand ergens met zijn vingers aan zat wat niet mocht, dan zei men in d'n Himmel "blie dôr mì ow "tengels" van af". En van die lekkere bramen noemden wij "brimbizzingen". Hetmooiste woord wat ik ons moeder ooit heb horen zeggen? Ons moeder zei altijd: "doar kruipt un roeps", rups dus, hahahahaha. Maar later bleek dat het niet ons moeder was die dat zei... Ook Dora van Driek Hendriks zei altijd roeps, zelf gehoord als ik "eijkus moes gôn hale".



UT KRUIS ÔP DE MUUR




Het is niet het duidelijkste plaatje maar je kan toch goed zien dat op de muur 'n kruis is gekalkt. We staan hier bij schoenmaker van den Eijnden achter het huis. Je weet toch nog wel waar nu de schoenenzaak is van van Mierlo op de hoek van de Markt en de Kleine Marktstraat, daar was vroeger de winkel en bakkerij van Hoes. Toen stond er het nieuwe pand nog niet. Naast de zaak van Hoes was de schoenzaak van van den Eijnden, in mijn tijd was dat van Piet van den Eijnden maar die had later ook al 'n nieuw pand gebouwd. Dit is het hele oude pandje nog, hier links de achterdeur nog zichtbaar. Maar terug naar de winkel/bakkerij van Hoes. Hier rechts zie je 'n soort loods die eigendom was van bakker Hoes waar de bakker zijn stookhout had opgeslagen voor de ovens. Wat heeft dat met dat kruis te maken zul je jezelf nu afvragen? Nou dat zal ik vertellen. Vroeger waren pannendaken gedicht met pannen en opgevuld met stropoppen, een dakbeschot had men toen nog niet en van onder uit kan je tegen de poppen, de latten en de pannen aan kijken... die zaten er vaak jaren en jaren onder, kurk en kurk droog en omdat het gebouw de opslag was voor hout en "mutsaerd", werd er vaak gebeden tot de heilige Donatius. Ook kalkte men dan 'n kruis op het gebouw om zich te vrijwaren van brand bij blikseminslag. Vandaar dat het kruis er op stond gekalkt. Gelovige mensen deden dat vroeger, en dat waren er veel, heel veel. Het is trouwens nooit afgebrand. "Egt Himmels toch?"....




UIT DUN HIMMEL VAN VRUUGUR



Ik vond dit oude plaatje nag van het huis van Jan Hurkmans (43), je weet wel uit de blok van twee waar links gemeenteman Jan Bosch woonde. Vroeger woonde hier Jan Franssen maar die verhuisde toen 'n deur verder naar Himmel 45 omdat daar 'n nieuwe blok van drie huizen was gebouwd. De foto is gemaakt vanaf het huis van de overburen, vanaf Marinus Engelen. Wanneer? Ik denk zo rond 1957.




GIN VUIL STORTE




Toen ik nog 'n kind was, zo ongeveer tussen de 5 en 13 jaar, ging ik met mijn vriendjes uit d'n Himmel vaak spelen in de "rôijen berg"... dat zullen niet veel mensen weten waar dat is. Ik zal het uitleggen... vroeger stonden tussen Graard Verdeuzeldonk en de eerste boerderij van Voordeldonk, die van Haazen, nog geen huizen... Alles was er weiland en korenvelden, behalve dat ene stuk... dat was 'n soort afgraving van geel zand. Het is ongeveer waar je nu op de Voordeldonkseweg links de Kruidenwijk in gaat. Hoe het er vroeger heeft uitgezien weet ik ook niet maar ik weet dat er ooit het voetbalveld was van NWC. Wij speelden er vroeger vaak... gaten graven etc... en niemand kon je zien want het was omgeven door bremstruiken. Het was ook nog prachtig om te zien want het was een groot geel ongelijk stuk plak met de prachtig bloeiende gele bremstruiken. Maar de gemeente Asten had rond de eeuwwisseling van 1899 naar 1900 wel 'n probleem daar want mensen gingen daar vaak hun puin storten en dat was niet de bedoeling... het stond toen in de krant dat het niet mocht, je mocht geen puin storten in d'n "Holen berg", zo noemde onze ouders dat stukje zand vroeger ook altijd, maar wij noemde het de Rôijen berg. Boven zie je links 'n plat grondje van rond 1950, toen wij er speelden, dan weet je meteen waar het lag vroeger. Jammer dat het stukje "Himmel" is verdwenen, anders was het hier ook "echt HImmels" geweest, maar ja, "zô vurtrekt stillekus an allus".




TIGGE CORONA



Het is alweer lang geleden dat ik nog 'ns 'n plaatje heb geplaatst van ons "Tôntje Moas Pleintje". En ik weet wel beste mensen, dat jullie er geen bal van snappen... tenminste niet wat die waterpomp op ons Pleintje moet. Ik zal je 'n beetje uitleg geven. We kunnen maar steeds geen vaccin tegen het coronavirus gemaakt krijgen. Ze zijn er wel mee bezig maar we hebben nog steeds geen afdoende middeltje. Nu heb ik ook 'ns nagedacht en het zou zo maar kunnen dat "wijwater" misschien de oplossing kan zijn. Maar waar haal je echt wijwater... nou dat kan maar op èèn plaats zijn natuurlijk, je kunt het gratis halen op ons Himmels-Pleintje. Daar is de waterpomp voor, geen gewoon water maar wijwater uit d'n Himmel. Klik maar op het plaatje van het Pleintje en kijk wat ik bedacht heb... beter weet ik het ook niet, en "baat het niet, dan schaadt het niet".




HIL BUKÈÈND



Mensen van vroeger die kennen dit heel zeker nog want wij gingen zowie al elke zondag naar de kerk, de grote kerk ik Turrup en toen we nog kinderen waren ook nog vaak doordeweeks. Toen we bij juf de Vent in de klas zaten was dat normaal want de juffrouw had graag dat je elke dag ging. Ik heb dat ook wel ooit gedaan maar vaak waren het "de slijmers" die heel vaak gingen om bij de juf maar 'n wit voetje te halen, het leek ook dat die 'n beetje werden voorgetrokken in de klas... De kerk was nieuw en was gebouwd zo'n 50 meter van de oude kerk af die op het Koningsplein stond vroeger. Deze foto komt me heel bekend voor ook al is ze van 1948. Toen was het 50 jaar geleden dat men was begonnen met de bouw van de kerk. Ik deed mijn eerste communie in 1951 en ik weet nog heel goed dat de geestelijke die de H. Mis deed dit deed met de rug naar het volk. Ook was er de communiebank... later toen ze de communie gingen uitreiken en je de hostie in je hand kreeg, toen werd dat staande gedaan en hoefde je je tong niet meer uit te steken. Links en rechts stonden de banken die door de "hogere families" uit Asten werden gehuurd en waar wij dus nooit mochten komen. In het midden stonden de knielstoelen maar voordat de preek begon draaide men die om naar de preekstoel gericht en kon men aan de voorkant 'n zetel naar beneden klappen zodat men kon zitten. Dat was altijd 'n hels kabaal in de kerk. Bij het 50 jarig jubileum kreeg men drie klokken aangeboden die je ziet hangen aan de zijkanten wat men toen het "Priesterkoor" noemde. Achter die klokken stonden de klein harde bankjes voor de kinderen, niet zichtbaar hier, aan de rechterkant de jongens en de linkerkant de meisjes. Wij zagen altijd goed wat er gebeurde op het Priesterkoor omdat we kortbij zaten. Later toen ik 'n jaar of 14 was hingen we zo'n beetje, net als de anderen, achter in de kerk en werden we in de gaten gehouden door de suisse... dat sprak je uit als de "Swies". Ik vind het plaatje best mooi en doet me weer denken aan mijn jeugd... en ook echt Himmels toch??




UT KLOPT NIE ALTIJD



Wanneer iets zoek wat over onze straat gaat hoop ik altijd dat ik goed word voorgelicht, niet dat er grote verschillen zijn. Nu was ik van d'n Himmel nog wat aan het zoeken en ik vergelijk de twee plaatjes met elkaar. Links staat bij d'n Himmel van 't Pleintje af tot bij Willem Vaes 1957 en het rechter is van 1958 en daar klopt een en ander niet. Links de drie huisjes aan de rechterkant, met in het midden het huis waar wij woonden en ook Tinus Cortenbach, daar zie je dat in 1957, het jaar dat ik van de lagere school af ging, de huizen links van ons, de blok van drie met Franssen, van Heugten en van Bommel er nog niet stonden, en Wim van Bommel zat bij mij in de klas... De huizen tegenover ons, de drie blokken van twee, stonden er volgens het plaatje in 1957 ook nog niet terwijl Wies van Seccelen, Rini Caris en Henk Verheijen bij mij in de klas zaten. Op het rechterplaatje uit 1958 zie je die allemaal wel staan terwijl die huizen van Franssen etc, er eerder stonden als die van o.a. van Seccelen. Het stukje weg in rood dat naar onder loopt en op het andere plaatje wit naar onderen loopt is de Hoogstraat. Dan zie je op het rechterplaatje in het midden dat torenvormig gebouw, dat was de ijzergieterij van Frans van der Velden, ook dat klopt niet want dat was allang eerder afgebroken. Er staan nog wel enkele dingetjes op die niet helemaal kloppen. Het is natuurlijk moeilijk om alles precies in kaart te brengen... gelukkig weet ik van toen hoe het wel in elkaar zat.




JULLOERS



Natuurlijk vinden de mensen dit allemaal 'n mooi plaatje van de drie Tambour maitres van het Jongensgilde van vroeger. Nu vind ik het ook wel leuk maar vroeger helemaal niet. Ik zal je uitleggen wat er was. Veel jongens uit d'n Himmel waren niet alleen lid van het gilde maar ook van de drumband van het jongensgilde dat toen bestond uit trommelaars en bazuinblazers. Op de foto in het midden de hoofdtambour maitre Henk van Roij en er naast de twee "hulpjes", links Jan Cortenbach, Himmel 59, en rechts Gerard van Loon, van Himmel 88. Ik was ook bij de drumband gegaan want ik wist dat ze twee jongens zochten om mee voorop te lopen, op de hoeken bij Henk. Ik had me ook opgegeven en wilde ook graag mee voorop lopen met de populaire drumband. Helaas viel de keuze op deze twee Himmelse jongens... en ik wil jullie wel verklappen dat ik er echt jaloers op was, ik vond het niet leuk dat ik het niet was geworden want als ze eerlijk moeten zijn paste ik er beter bij. Dat zal ik uit leggen, Jan liep aan de rechterkant en had de tambourmaitrestok in de rechterhand maar Gerard van Loon liep links en had de stok ook in de rechterhand... ik had mezelf eerlijk is eerlijk meer kans gegeven want ik was links en dat zou dus mooier zijn als je ons van de voorkant zag komen aan marcheren. Maar helaas werd ik het niet en toch wilde ik wel graag bij de drumband dus gaf ik me op bij de bazuinen. Helaas, dat was niets meer mij... ik heb een enkele keer mee uitgerukt maar ik blies niet echt, ik deed toen al aan play-back... hahahahaha... helaas was mijn lidmaatschap van de drumband snel teneinde... Och die drie hierboven deden het trouwens goed... Later deed jan Cortenbach het alleen, toen was het eerlijk gezegd nog mooier... Jan was daar echt "unne keij in"...




PISBLOEME? MER WEL SCHÔN



De mensen heb ik vroeger niet altijd goed begrepen... kijk nu maar 'ns naar mijn jeugd die ik in d'n Himmel heb doorgebracht... gelukkig in d'n Himmel ja, want ik heb er 'n fijne jeugd gehad. Mensen plukten bloemen en hadden die thuis in 'n vaasje staan. Wij plukten ook bloemen voor ons moeder zoals andere kinderen dat ook deden... bosjes blauwe korenbloemen, gele takjes brem, prachtige bloeiende katjes, steeltjes boterbloemen en rood/rose klaprozen. Maar er groeide in de weilanden en aan de slootkanten ook prachtige paardenbloemen... en toch stonden die nooit bij de mensen in de vaasjes en weet je waarom niet? Die werden in de volksmond "pisbloemen" genoemd en daarom kwamen die niet in de huiskamers staan bij de mensen... Maar die pisbloemen waren echt mooi, kijk maar op de foto links... ze stonden prachtig tussen het groen te pronken... en als ze uit gebloeid waren dan kwamen die witte vezeltjes eraan die wij met tientallen, maar dan een voor een, leeg bliezen... prachtig die paardebloemen, zelfs als ze uitgebloeid waren, was het 'n lust voor het oog om te zien... Soms begrijp ik mensen helemaal niet... "Egt un Himmels plentje".




HEDDEGE ZE ÔK GEMIST?



Ik denk dat jullie de poppenkast met de hoedjes met Prinsjesdag ook wel gemist zullen hebben en daarom zet ik hier m'n eigen plaatje neer met mijn hoedje dat ik heb gemaakt op die dag. Ik moet bij dit hoedje altijd aan d'n Himmel denken... wij waren kinderen en maakte van "letjes" van houtzagerij Cuppens 'n zwaard en als er eentje zo'n ding had gemaakt en er mee door de straat liep dan had binnen 'n half uur de halve straat zo'n zwaard in de hand maar om dan echt "riddertje" te spelen maakte we ook nog zo'n hoedje, wel met 'n touwtje eraan zodat het niet afwaaide, ook waren er soms bij met pijl en boog, dat paste ook wel in het geheel. Ooit, om het helemaal echt te laten lijken, vertrokken we naar de bossen... langs d'n dreglijn... richting "twaalf apostelen" tegeover de weg naar het kasteel en dan met z'n allen schreeuwend de gracht over, door de boogingang van het kasteel, naar de kasteelruine... je moet het meegemaakt hebben om te weten hoe prachtig het was om dit "echte" spel te spelen. Hoedje van papier? Daar zijn die hoedjes met prinsjesdag echt niks bij, echt Himmels toch?




RIPPERASIEHÔKSKE

De jongeren kunnen dit niet meer weten want het is allang verdwenen, maar mensen als ik kunnen het herinneren als de dag van gisteren... het reparatiestalletje van fietsenmaker Piet Bukkems... De winkel en het woonhuis van Bukkems lag aan de voorzijde in d'n Himmel, de ingang van de winkel was zo'n beetje in het midden als je er voor stond. Ze hadden rechts naast de ingangdeur 'n grote etalageruit en als je het hoekje omging, de Hoogstraat in, dan kreeg je weer 'n etalage. Maar 'n klein beetje verder, vast aan het huis had Pietje zijn rijwielreparatie geinstalleerd. Ik ben er vaak genoeg binnen geweest en zie de fietsen nof in het midden aan het plafond hangen om gerepareerd te worden, op 'n meter of meer hoogte zodat hij er goed bij kon. Ik heb deze foto nog alleen is ze niet echt heel duidelijk, links nog 'n stuk van de winkel. Later zijn ze gestopt met de fietsen en is Piet samen met Gerard verder gegaan in auto's.. in Fiatjes. Ik heb er ook 'n paar gereden... 'n Fiat 500, 'n 850 coupe, 'n 127 en later 'n 128. Gerard is inmiddels gestopt... mijn dochter Nancy heeft nog een van de laatste op voorraad staande auto's gekocht, 'n Fiat Grande Punto, echt zo'n auto voor ons Nancy, repareren doet Gerard niet meer... de monteurs zijn met pensioen, zo af en toe wip ik nog 'ns binnen om wat bij te buurten want we zijn tenslotte klasgenootjes geweest en waren op het zelfde moment in het leger. Ik denk nog wel 'ns terug aan de fietsenzaak van Bukkems... daar rook het heerlijk naar nieuwe fietsenbanden... Echt Himmels toch??




VAN DUN HIMMEL

Toen ik nog 'ns aan het neuzen was in mijn oude plaatjes van vroeger, kwam ik deze week weer 'ns uit bij het jongensgilde, de jongewacht van vroeger. We weten dat het nu Jong Nederland is maar toen ik erbij was was het geoon "ut jongusgilde". Ik heb deze week weer wat van het jongensgilde op deze site gezet maar ik vond ook dit plaatje nog van drie echte Himmelse boys van toen die bij dat gilde zaten. V.l.n.r.: Jan Cortenbach (59), Jacky van der Steen (84) en ikke, Peer Welten (57). Echt heel duidelijk is het niet want ik heb het uit 'n grote foto moeten halen waar 'n grote groep op staat die toen lid waren. We hebben er 'n heerlijke tijd beleefd en de hoogtepunten vond ik wel de kampen naar Heijthuizen en naar Maastricht. Die van Heijthuizen had voor ons 'n apart tintje want ze deden er 'n spel dat voor ons heel echt leek.... Jan van Lieshout zou zijn ontvoerd en liep in het donker door de bossen... en wij er met alle leden achteraan. Hij riep dat een van de ontvoerders 'n mes droeg. Ik ben erg bang geweest maar dat was ik niet alleen. Het eindigde toen Jan met zijn zogenaamde ontvoerders op de "scheft" zat waar wij sliepen. Dat was 'n houten trap op. Gelukkig stak Jan zijn hoofd door het kleine deurtje en zei dat hij de ontvoerder had vastgebonden. Hij kreeg van ons 'n daverens applaus... en we waren zo blij dat we dansten als gekken in het rond. Toen kwam even later het bericht dat het maar spel was... er waren geen ontvoerders en jan had het maar gespeeld... knap... maar hij was ooit regiseur van het toneel, dus hij wist hoe hij dat "kon brengen". Trouwens zijn vader was in Asten 'n bekende toneelspeler. Eind goed al goed, en wij allemaal reuze blij. Het spel was "egter dan egt".... Jan, Jacky en Peer waren "Echt Himmels".




GOEI ZIN



Ze vragen mij wel 'ns: "Peer hoe kumpt ut deddegij altijd goei zin het"?? Tja, waarom is dat. Ik zie het leven van de goeie kant... ik schreef al bijna van de zonnige kant maar dan lieg ik. Ik hou helemaal niet van de zon.. voor mij is 22 graden genoeg, liever nog iets minder maar ik wil nu ook weer niet al te vervelend over komen en ik gun anderen ook wat. De meeste mensen houden wel van zonnig weer dus gun ik ze af en toe wel 22 of 23 graden. Voor mij is 20 "meer as zat". De afgelopen 14 dagen zijn voor mij 'n hel geweest. Goeie woordspeling, want het leek wel 'n hel met die vreselijke temperaturen. Ik heb dan veel last van mijn ademhaling, zweet me 'n ongeluk en voel me belabberd en misselijk. Ik heb zowat niet kunnen wandelen en ik heb de fysio af moeten bellen omdat ik me best ziek voelde. Maar vanaf vandaag zie ik het weer niet meer zo somber in. Als je het weerkaartje ziet dan geeft dat mij weer hele goeie zin, als vanouds zal ik zeggen. Ik denk ook niet dat mensen zaten te wachten op de temperaturen zoals wij die de afgelopen weken hebben gehad. Ik kan me niet voorstellen dat iemand dit gezellig kan vinden. Nu is het wel dat we de afgelopen tijd geen verwarming nodig hebben gehad dus 'n besparing op het gas, maar als ik mijn verbruik aan elektro kijk op onzen "Toon", dan word ik toch niet vrolijk... de airco op mijn slaapkamer staat de hele dag op vol te draaien, in de woonkamer hangt 'n grote ventilator die meestal op de hoogste stand stond te draaien en daar stond ook nog de luchtkoeler aan die koude lucht door het huis blaast. Maar goed, dan betalen we dit jaar toch gewoon 100 euro meer... als het daarmee opgelost is vind ik het niet erg, we zijn tenslotte ook niet op vakantie geweest, dus is het allemaal niet zo erg... Kijk het plaatje 'ns voor de komende dagen... "Dôr word Pirke egt hil vroluk van en ik kiek naw al blijjur dan dè platje van de zoon".... ik denk jullie ook wel 'n beetje.




KUPPLÔAN KAMP




Hij was echt geliefd in Asten, kapelaan Kamp. Toen ik in de eerste klas zat kregen we godsdienstles van hem en daar ken ik hem nog van. Maar hij was ook de aalmoezenier van de verkenners, daar heb ik foto's van waar hij opstaat en die ik heb gekregen van kinderen van Jos van Kemenade. Jos was daar ook leider vroeger. Zoals overal word de ziel van de parochie gedragen door de pastoor en de kapelaans. In mijn jonge tijd was dat pastoor/deken Theo van Hout. Hij was het die in de jaren vijftig de parochie bestierde samen met zijn kapelaans Kamp en Pulles. Ik vond nog wat gegevens over kapelaan Kamp hier op de foto's. Hij werd geboren in Waspik op 24 juli 1920, hij zou dus 'n paar dagen geleden honderd jaar zijn geworden. Hij werd priester gewijd op 25 juli 1944... de dag na zijn 24ste verjaardag. Hij is overleden op 12 oktober 1991, hij was toen nog maar 71 jaar oud. Hij was lange tijd kapelaan in Asten maar in 1960 werd hij bouwpastoor van de Vliedberg. Ik zal die man echt mijn leven nooit meer vergeten... echt "un Peer" van 'n kapelaan, goeie herinneringen heb ik aan hem.




UN NÈIJ AAW PLATJE VAN DUN HIMMEL




Ik vond het altijd jammer dat ik niet veel plaatjes heb van d'n Himmel maar deze week vond ik toch weer 'n oudje... rechts de heg bij de twee oude woningen, hier niet zichtbaar waar ooit Jos Manders woonde. Daarachter kon je rechts 't Hemmeleindje in richting Logtenstraat... Bij die hoge bomen rechts staat de boerderij van wed. van den Boomen en dat witte gebouwtje stond in het afgemaakte boomgaardje wwaar wat fruitbomen stonden. Dat hoge huis rechts is de Centrawinkel van vroeger van Frans van Baar met daar aan vast cafe de Hemel van Jan van Baar. Die schuur in het midden was de opslag van kolenboer Jan Meulendijks, Jan de Post met daarachter het woonhuis. Ook lagen daar de woonhuizen van o.a. Thieuke van Helmond, later Julianus Martens en dat van Piet Stevens, later Geenen. Het huis met dakkapel en schoorstenen is de villa van Eijsbouts, d'n Brouwer. Je ziet links die hoge boom daarvoor nog net zichtbaar 'n kruisbeeld in onze straat dat werd bijgehouden door de familie Meulendijks. Achter dat kruisbeeld lagen vroeger de "hopen" kolen in alle soorten. Links zie je de afrastering van betonnen plaatjes en draad. Helaas zijn de huizen niet zichtbaar die daar links stonden... de drie blokken van twee waar vroeger in het eerste huis van Hoof woonde en later Peters. Schitterend, "um dun aawen Himmel nog us te ziej"...




DES EGT HIMMELS




Ik hoef me nooit af te vragen wat nu "Egt Himmels" is want als man, geboren in d'n Himmel weet ik wel welke dingen er bij het echte Himmels behoren. Natuurlijk zijn dat de dingen die gaan over onze straat, over de mensen die er wonen maar ook zeker die er hebben gewoond, zelfs die er zijn vertrokken net als ik maar die zich nog altijd Himmels voelen. Maar echt Himmels zijn ook die dingen die gebeuren in en rond Asten die 'n "Himmels Tintje" krijgen en daar gaat het deze keer over. Jullie weten dat Annie en ik 13 jaar het beheer hebben gehad over de Kluis, het gemeenschapshuis van Ommel maar toen nog in het oude gebouw. Nu zijn we er bijna alweer 11 jaar weg maar ons hart ligt nog altijd in het Ommelse... het dorpje van Maria. Je weet wel waar ik voor hulp soms wel 'ns 'n kaarsje aan ga steken. We zijn èèn geworden met de Ommelse mensen waar we zo veel leuke, gezellige tijden mee hebben beleefd en wij weten dat Ommel er voor elkaar is. Ze laten elkaar niet in de steek. En ook nu hebben er 'n stel personen de handen ineen geslagen, de Toppers van Ommel, zodat het cafe voor "hun Ommel" bewaard kan blijven. Geweldig, maar ik moet ook zeggen dat toen ik het hoorde van die plannen "dè ikkur nie van ben vurschote".... ik ken die Ommelse mensen en die doen dat gewoon... geen gezever, het cafe, met zaal en friettent moet blijven, en dat gaat ook gebeuren. Echt fantastisch en met Jan en Debby Verspeek aan het roer, met hulp van de zus van Jan, Yvonne, die de laatse jaren het beheer van de Kluis heeft gedaan, zal dat heel zeker wel lukken... Ik ken Jan toch en ook Debby dus dat zit wel snor. Ik ben blij dat Ommel haar cafe kan behouden en we wensen hen... "goede vaart" en met H. Maria op de achtergrond, met dat Himmels Tintje, gaat dat zeker lukken, Succes




NOA HIL WA JOARE WIR




Ditte is dan wel zô Himmels, Himmelser kan hôst nie. Eind juni was het 100 jarig bestaan van slagerij van Kemenade uit de Emmastraat... vroeger op nummer 62 nu op nummer 16, korter bij Turrup. Jullie kennen allemaal mijn verhaaltje van toen dat ik worst, gehakt, gesneeje od california soep moest halen van ons moeder voordat ik naar school ging bij Driekske en Anna van Kemenade, ongeveer 200 meter lopen van ons af, Himmel 57. Dan kreeg ik zoals je weet altijd 'n stukje leverworst en enkele weken geleden deed de huidige eigenaar, de 4de generatie, Peer van Kemenade dat ook nog 'n keer net als toen, toen ik in de winkel was. Ik heb tijdens het interview met Siris, wat over de 100-jarige slagerij ging, dat verhaaltje voor de camera verteld en toen kwam Peer naar voren en bood mij 'n lekker stuk worst aan... nu geen klein stukje maar echt eentje van 'n halve meter. Ik heb hem inmiddels op en ik moet zeggen... dank je wel familie van Kemenade... "de wôrst smakt nog altijd zô lekker net as vruuger"... heerlijk. Wat toeval is? Op de achtergrond staat op het bord de letter P, van Peer en Peer.... hahahaha




AGTURT HUIS




Af en toe krijg ik van Himmelse mensen die geregeld Himmels.nl bezoeken, wat foto's van vroeger. Dit is er eentje die ik kreeg van Gerry en Ingrid van Seccelen van huisnummer 48. Daar stond iemand op maar dat laat ik je later wel zien... ik heb dit eruit geknipt omdat ik wilde laten zien hoe vroeger de drie blokken tegenover ons er uit zagen, maar dan achter het huis. De foto is gemaakt vanaf het huis van Toon van Seccelen die in het eerste huis woonde richting Voordeldonk. De scheidingen waren aangegeven door heggen zoals je ziet. Dus eerst Toon van Seccelen, dan Ber Caris, Marinus van der Wallen, Hub van den Burg, Sjaak Verheijen en Jan van den Boomen. De huizen verderdoor van Ties Mennen en Hein van der Wallen zie je niet tussen het groen van de bomen.



BLUUMKUS VUR UT GOUW PAAR




Vrijdag waren onze Hub en z'n vrouw Liliane 50 jaar getrouwd en ik herinner het me nog als de dag van gisteren dat we aan het feesten waren bij Cor Clevis, het stamcafe van onzen Hub. De 28ste zouden we feest hebben bij cafe Jan van Hoek maar door het corona kon dit helaas niet doorgaan. Feesten op 1,5 meter is gewoon geen doen. Maar wij van de familie Welten wilde het toch niet zomaar voorbij laten gaan. Dus ben ik namens ons Ellie en Wim, onze Henk, namens mij en Annie, Frans en Gerda en namens ons Annemieke 'n mooie grote bos anthuriums gaan halen en die zijn Annie en ik af gaan geven... in de sèrre de bloemen neergelegd, aangebeld en we hebben "lang zullen ze leven" gezongen zoals het hoort, is het toch nog 'n beetje feestelijk. Heidi had samen met William en haar zoon Bram de zaak versiert en het zag er geweldig uit. Nu had ik het eerste stuk gefilmd en daar heb ik deze foto uitgeknipt... maar toen we daar waren had ik de rest, dacht ik, ook gefilmd maar helaas had de techniek me in de steek gelaten dus moeten we het doen met alleen deze foto... Annie met de bos bloemen die even later in de kamer bij ons Hubke en Liliane stonden te pronken. Anthuriums blijven lang staan dus blijven ze nog wel 'n tijdje aan ons denken en vooral genieten van de bloemertjes.




EGT ECHT HIMMELS




Wanneer is iets "Echt Himmels"? Dat vragen mensen zich wel 'ns af en ala iemand dat goed kan weten ben ik het wel. Ik ben in d'n Himmel geboren... vandaag dus 75 jaar geleden, en ik heb er 16 jaar gewoond en ik heb er 'n website over... Afgelopen nacht ging ik naar boven en toen zag ik rond middernacht 'n enveloppe op de grond liggen waar eigenlijk niks opstond... ik maakte hem open en wat zag ik? bovenstaande kaart zat er in en toen ik hem omdraaide om te kijken wie de afzender was... zat er tot mijn grote verbazing 'n bankbiljet tegenaan geplakt. Ik heb zo'n vermoeden van wie het afkomstig is... ik noem geen namen maar zeg gewoon, heel hartelijk bedankt hiervoor want hier kan ik mijn website weer voor 'n jaar van betalen. Het kaartje is zowiezo geweldig.. 1,5 keer Abraham, en dat is niet alleen mijn leeftijg... ook mijn gewicht, hahahahha. Ik wil nog wel 'n klein stukje van de sluier op lichten... "ditte kartje met aanhangsel is echt Himmels". Met veel dank aan de gulle gever(s). Egt Himmels.




GEWOON WIR BIDDE NET AS VRUUGUR




Dit is wat er stond op teletekst en ik had er eerder ook al wat van op de tv gezien. Laat ik voorop stellen dat het 'n moeilijk besluit is wanneer het zou komen... code zwart. Maar als het weer hard terug komt dan zou ik de mensen die zich niks aan trekken van de 1,5 meter regel, willen verzoeken om apart te gaan staan en zich afzonderen van ons: "de gewone normale mens". Laat ik hopen dat het niet komt en ik hoop dat niemand geinfecteerd gaat raken. Maar toch heb ik wel 'n opmerking. Ik word op 24 juni 75 jaar oud. Stel dat ik corona oploop, het zal waarschijnlijk niet gebeuren, want ik let echt heel goed op, maar je weet maar nooit... en we hebben te weinig ic-plekken, er moet worden gekozen wie wel en wie niet mag "leven", dan heb ik als oudere man weinig kans, zeker door het feit dat ik copd-patient ben. Maar bedenk wel dat, wanneer b.v. 'n asielzoeker corona krijgt, en hij is 35 jaar... niet eens de helft van mijn leeftijd... wie heeft dan het meeste recht op 'n plek op het ic-bed? Hij? die hier zijn heil komt zoeken vanuit 'n land wat ik niet eens weet liggen, of ik? Ik die ben geboren toen de oorlog net voorbij was in 1945... die best in 'n gezin leefde die armoede heeft gekend omdat alles moest worden opgebouwd en mijn vader het alleen moest zien te verdienen, ikzelf die met mijn 14de ben gaan werken en Nederland mee heeft helpen opbouwen, die nu van mijn pensioen kan genieten... En ik moet mijn "leven" inleveren aan iemand die hier zijn geluk komt beproeven? Natuurlijk zijn niet alle asielzoekers zo... maar ik vraag me wel af wie er het meeste "recht" heeft op 'n plek op de Intensive Care. Denk hier ook 'ns over na. Ik wil niet discrimineren of zoiets en ik weet dat het gewoon gaat om 'n mensenleven, dat van hem of dat van mij, maar toch: "wie heeft het recht"...??? Ik denk dat ik maar weer 'ns naar Ommel fiets, naar Maria en vraag om dit niet te laten gebeuren... En misschien moeten we maar weer net als vroeger... "bidden en nog 'ns bidden".




BEBOUWDE KOM




Vroeger hadden we in d'n Himmel heel andere huisnummers. Niet slim gedaan trouwens want neem nu de open plek tussen Marinus Engelen en zijn eerstvolgende buurman, dat was toen Slaats, later Ties Mennen en het verschil was maar 2 nummers... Vroeger had Hein van de Wallen huisnummer 20, wat nu Henk Slaats heeft vooraan in de straat. Maar ook nog de bebouwde kom... die begon vroeger tussen Jan Zegers en Piet van Bommel in plaatje linksonder heb ik dat aangegeven met 'n pijltje want ik heb er geen foto van. Later ging dat plaaltje verder door naar Voordeldonk, bij Willem Vaes, nu het laatste huis voor de Laurierstraat. Dat zie je op het plaatje rechtsboven. Later toen Asten uitgebreid was verhuisde het plaatje van de kom van Asten achter het Fortuintje... nu restaurant de Beleving. Dat zie je op het plaatje linksboven. Maar vroeger bestond het paaltje uit drie aangebrachte borden... helaas heb ik van de voorkant geen foto maar dit is de achterkant zodat je kan zien dat het er inderdaad drie waren. Wat er op stond? Onderaan het rechthoekige naambordje stond ASTEN op. daar begon de kom. Bovenaan stond 50 KM, dat was de maximum snelheid. Maar dan in het midden... ik heb er nog over na moeten denken terwijl ik er vaak genoeg in geklommen ben, daar stonden twee auto's op, zwart rechts en links de rode, dat betekende dat je niet mocht inhalen. Ronde borden zijn verbods-borden. Wij hebben dus eigenlijk altijd "buiten" de kom van Asten gewoond voordat we naar de Rozenstraat verhuisden. Toen het paaltje verhuisde van Zegers naar Vaes was de volgorde ook veranderd.. het bordje Asten ging naar boven en het inhaalverbod verdween. Nog 'n kleine grappige voorval... 'n Belg kwam van Liessel af en haalde vlak bij de Hoogstraat 'n andere auto in wat dus niet mocht... 'n agent hield hem aan en zei: Heb je dat bord niet gezien? de rode auro betekent dat je niet mag inhalen. Klopts zij de Belg, "moar ik heb unne groenen ootto, dá siedege toch"....




PINKSTURRE




Denk je nu echt beste Himmelse vrienden dat de jeugd van tegenwoordig nog weet waarom dat ze komende maandag vrij zijn? Ja omdat het Pinksteren, maar ze weten echt niet wat het wil zeggen, Pinksteren... Daarom zal ik hier even uitleggen aan die paar jeugdigen, die mijn wedsite volgen, hoe het in elkaar zat en aan de ouderen om hun geheugen nog 'ns op te frissen. Met Pinksteren wordt herdacht dat de Heilige Geest, de derde Persoon van de Allerheiligste Drie-eenheid, neerdaalde uit de Hemel op de apostelen en op andere aanwezige gelovigen. Na de dood van Jezus op Goede Vrijdag en zijn verrijzenis met Pasen hadden de leerlingen van Jezus nog veertig dagen lang, tot Hemelvaart, de steun van zijn aanwezigheid, waarbij hij hen andermaal uitlegde wat de betekenis was van alles wat hij gedaan had tijdens zijn openbare optreden. Op de veertigste dag van Pasen werden de leerlingen door Jezus z'n Hemelvaart alleen achtergelaten. Wel had hij beloofd dat hij de Geest van God, de Heilige Geest zou sturen die hen geestelijk verder zou leiden en ze de kracht zou geven om getuigen van het evangelie te zijn. Op de vijftigste dag van Pasen, tien dagen na Hemelvaart, op Pinksteren dus, kwam de beloofde Heilige Geest in Jeruzalem over de discipelen en andere pelgrims want die waren gekomen voor het joodse Wekenfeest. Volgens de traditionele christelijke theologie waren de bekeerlingen op de eerste Pinksterdag na de Hemelvaart van Jezus, de eerstelingen van de oogst. Deze "oogst" gaat nog steeds door en als de "volledige oogst" is binnengehaald, dat wil zeggen alle door God voor het Koninkrijk van God voorbestemde mensen tot bekering zijn gekomen, dan begint de Eindtijd: de laatste fase van de geschiedenis. Ook begint met Pinksteren volgens de christenen de kerkgeschiedenis, omdat het evangelie niet alleen aan de joden, maar ook aan de heidenen wordt verteld. Misschien zit het 'n beetje moeilijk in elkaar maar als je het goed leest dan weet je wat wat bedoeld wordt. Wat in ieder geval gebeurde was dit: Plotseling kwam er uit de Hemel een geluid dat leek op een enorme windvlaag en het vulde het hele huis, waar zij zaten. Op hun hoofden vertoonden zich tongen als van vuur, die zich verdeelden, en het zette zich op ieder van hen. Zij werden allen vervuld met de Heilige Geest en begonnen in vreemde talen te spreken, zoals de Geest het hen gaf uit te spreken. Het geloof zou zo in alle talen worden verteld aan iedereen.... Zo vrienden "naw bèènde gellie wir un bietje bij"....




HIMMELVARTSDAG



Nee, de mensen vergeten het, maar ik wil er toch wat over vertellen... de afgelopen zondag was het niet alleen de verjaardag van onze koningin Maxima maar het was ook de vijfde zondag na Pasen. En nu is het donderdag en vieren we Hemelvaartsdag... Dat is de dag dat Jesus weer naar de Hemel ging. In het misboekje van Jan van de Goor staat er vanalles over geschreven maar dat ga ik hier niet allemaal neerzetten. Alleen dit stukje: God is opgestegen onder gejubel en de Heer onder bazuingeschal, Alleluja. De Heer is op de Sinai in het heiligdom; toen Hij opsteeg ten Hemel heeft Hij de gevangenschap gevangen medegevoerd, Alleluja. Hij was verschenen aan zijn leerlingen en zei: Gaat uit over de gehele wereld en verkondigd het Evangelie aan de schepselen. Wie gelooft en zich laat dopen zal zalig worden, wie niet gelooft zal veroordeeld worden. Ja het zit soms moeilijk in elkaar, zeker als je uit zo'n kerkboek moet leren als kind van 12 jaar. Wat ik nog wel lollig vond was de mail die ik kreeg maar dat is wel 'n heel andere "Hemelvaart" maar ik wilde het jullie toch laten zien, zie berichtje boven. Wat ik weet over de Hemel? De echte Hemel, de 1ste Hemel is boven, dat weet iedereen wel... de 2de hemel daar ben ik geboren en heb ik 16 jaar gewoond maar dit is dan de 7de Hemel, hahahaha en of er nog wat tussen zit weet ik ook niet.... fijne dag allemaal.



IK WIL ALLIE WARSCHAWWE



Ik dacht dat ik jullie hier op Himmels.nl, in de map Egt Himmels, toch maar moest waarschuwen voor het volgende. Wij Himmelse mensen weten dat we graag van de ene naar de andere Hemel gaan als we het aardse verruilen voor het hier namaals. Ik wil jullie er op attent maken om hier goed je best te doen... geen slechte dingen zodat je straks als je dood gaat niet in de Hel komt i.p.v. in d'n Himmel. Ik heb uit goed ingelichte bronnen vernomen dat ook het coronavirus in de Hel heeft toegeslagen... de aanwezige "duvelkus" dragen al allemaal mondkapjes om zich te beschermen. In de Hemel komt dat virus niet gewoon omdat Petrus, de baas van de hemelpoort, niemand binnen laat met het virus. Dus leef netjes volgens de normale regels... doe geen gekke dingen en zorg dat je straks "van dun inne noa dun anderen Himmel goat".. in de "Hel" is het echt niet pluis, dat was het al niet en nu met het vervelende virus al helemaal niet... Dus beste mensen, himmelliefhebbers, "doe goe".




SPÌSJAAL MENSE



Soms, als ik denk aan al die mensen uit d'n Himmel van vroeger, en dat gebeurd dagelijks als ik met mijn website bezig ben, dan denk ik toch ook aan die mensen waar ik vroeger 'n speciale band mee had maar helaas al zijn overleden. Ik heb er hier enkele bij elkaar gezet... linksboven Harrie Franssen en midden rechts Lenie Franssen. Ik kwam vroeger veel bij Franssen en Harrie speelde mondmuziek en ik later gitaar... samen speelde we ooit wel wat. Harrie bedacht 'n naam voor ons: de Dacapo's. Lenie vond ik vroeger zo'n mooi meiske... ik denk dat ik er 'n beetje verliefd op was, hoe oud ik was? 12 jaar. Naast Harrie Jackie van de Steen en Gerard van Loon... we vormden vroeger 'n clubje met drie... "SteWelLoo", Steen, Welten, Loon. Rechtsboven Jan Vaes. Die was vroeger vaak bij onzen Hub maar toen zijn zoon Wim 'n cafe begon, 't Klokske, toen werd het, na het sluiten van 't cafe van Henk Caris, mijn stamcafe en op zaterdahavond zaten Jan en Nel er ook altijd... veel lol mee gehad. Links midden, Frits Vaes, de broer van Jan... daar speelde we vroeger vaak mee in d'n Himmel. In het midden Toon Bosch, veel mee te maken gehad op latere leeftijd maar toen ik als 14 jarige bij Pietje Berkvens werkte en we beiden in d'n Himmel woonde, fietste we vaak samen naar ons werk in Someren, ook zaten we in het schaftlokaal bij elkaar aan tafel. Links onder Jos Manders, vroeger 'n kameraad van onze Sjaak maar hij bezorgde mij in het eerste jaar de foto's voor mijn Himmelse website want Jos had er honderden van Asten. Gerard Cortenbach, mijn buurjongen van vroeger die nog 'n tijd bij mij in de klas heeft gezeten op de Voordeldonkse school. Ooit deden we ook samen rikken bij Cortenbach in de keuken, Jan en Gerard Cortenbach en onzen Henk en ik. Johanna Joosten... die kende ik van later van de kwj en die vroeg me altijd haar gitaar te stemmen, op de bijeenkomsten van de kwj zaten we altijd even te buurten. Rechtsonder Theo Maas, daar ben ik jaren kameraad mee geweest, veel tijd samen doorgebracht toen we tieners waren. Helaas zijn ze er allemaal niet meer, maar ik denk er nog wel vaak aan... echte Himmelse net als ik.




MARIA IN OMMEL ÔPZUUKE



Ik zet dit bij echt Himmels want het is ook echt Himmels. Je ziet 'n plaatje van ons Maria in de kerk van Ommel... en je ziet er veel kaarsjes branden. Vandaag ben ik er naar toe gegaan om vier kaarsjes aan te steken. Het eerst was als dank aan Maria dat ze ons verhoord heeft en gezorgd dat onzen Hub weer lekker veilig thuis zit na vijf weken met corona te hebben gevochten, alleen haal je dat niet maar zoals je ziet haal je het wel als je de hulp van Maria inroept. Als dank daarvoor heb ik 'n kaarsje bij haar laten branden. Ook 'n kaarsje om haar hulp in te roepen bij het vinden van Piet Holskens en Hans Martens die al zoveel jaren zoek zijn en dat we eindelijk 'ns weten wat er is gebeurd en waar ze zijn. Hiervoor heb ik ook de hulp van maria in geroepen. Dan 'n kaarsje voor allen die ons hebben geholpen om 'n einde aan die vreselijke oorlog te maken... met gevaar voor eigen leven. Vele hebben het met de dood moeten bekopen en 'n brandende kaars is daar wel op z'n plaats. Het laatste is 'n kaarsje voor mijn goeie vriend Gerrit Vereijken uit Someren die in het ziekenhuis is opgenomen en die ook wel hulp kan gebruiken... ook voor hem brandt er nu 'n kaarsje bij Maria in Ommel. Als je er niet in geloofd? Mij oke, "ik denkur hil andurs ovur"... Klik op het plaatje en je ziet 'n klein kort videootje...




UIT MIN JEUGD



Ik vond het maar wát gek.... kinderen hoeven niet naar school en toch zie je kind buiten spelen, geen kind op straat... Nu weet ik ook wel dat ze niet samen mogen scholen maar je kan toch wel buiten spelen op 1,5 meter afstand. Ik moest meteen aan vroeger denken... aan mijn tijd... wij bedachten de meest rare spelletjes en daar hebben ze tegenwoordig niet zo veel van... ze bedenken niks meer....



DUN IRSTE MEIJ

Ik keek vandaag, de 2de Mei nog 'ns in het kerkboekje van Jan van de Goor, je weet wel de echtgenoot van Toos Slaats uit d'n Himmel, want ik wist zeker dat er iets was met die datum. Ik had er niet eerder bij stil gestaan maar vandaag dacht ik er weer aan... 1 Mei, dan is er toch iets voor de katholieken. Ik weet dat ze op veel plaatsen dan de dag van de arbeid vieren maar voor de kerk was er ook iets speciaals en ik dus kijken in de kerkboekjes van Jan en Toos en toen kwam ik het weer tegen. Ik snap niet dat ik dat vergeten was. Wat was er eigelijk op die 1ste mei? Het is de dag van Sint Jozef de Werkman. En ik keek nog 'ns naar wat er van in het oude kerkboekje stond... 1 Mei: Sint jozef de Werkman. bruidegom van de Heilige Maagd Maria. In 1955, dat was dus toen ik 10 jaar was en in de vierde klas bij mister van kemenade zat, werd de Heilige Jozefdoor Z.H. Paus Pius XII asl patroon van de arbeid uitgeroepen. Vereren wij op die dag de H. Jozef als de grote beschermer van het Kind Jezus en de trouwe behoeder van de Heilige Maagd Martia die door zijn dagelijkse arbeid moest voorzien in de noodwendigheden van de Heilige Familie. Daarom zal 1 Mei dan ook wel de dag van de arbeid zijn geworden. Maar als ik dan terug denk aan vroeger, als we dit lazen dan wisten we toch helemaal niet waar het allemaal om ging. Ik begrijp niet dat het niet op 'n makkelijkere manier is opgeschreven. Maar goed, nu begrijp ik het wel. Verderdoor in het boekje stond ook nog o.a. iets over de collecte, epistel, evangelie, offertorium, secreta en communio maar dat zal ik jullie besparen. Raar dat er in het kerkboekje van Toosje Slaats helemaal niks van in stond...




DE PLAK VAN VRUUGUR



Deze week was ik bij Slaats in de Wolfsberg, voer voor de hond gaan halen want als ons Nancy bij ons komt en de hond meebrengt dan moet hij ook lekker eten hebben. Nu was ik daar... en ik dacht meteen weer aan vroeger... toen was ik daar ook ooit binnen om voer te halen voor onze kippen en de varkens maar dan zitten we wel in de jaren rond 1953. Ik kreeg er wel 'n goed gevoel bij... maar dat is bijna altijd als ik aan vroeger denk. Nu fietste ik terug naar huis door de Hoogstraat en ik kon het niet laten om toch nog 'n rondje te maken door de straten waar wij vroeger als kind zo vaak speelden. Raar toch... nu is er alles volgebouwd op die plaats waar vroeger onze jassen lagen die dienden als goal voor ons voetbalveldje... Al vele jaren staan daar nu heel veel huizen in de straten... de Haspel, vernoemd naar de fabriek die er vroeger lag maar dan meer richting Hemel, en Strohuls, zo genoemd omdat de fabriek van van Goch, hier links op foto zie je er 'n deel van, er haar strohulzen fabriek had. Rechts zie je de straat, de Strohuls van nu. Ik dacht meteen waarom de gemeente niet 'n straat de naam heeft gegeven van de ijzergieterij van Frans van der Velden want daar hebben we meer mee dan Haspel. Zo ongeveer op de plaats richting die grote muur die er stond vroeger liggen nu die straten. Vroeger trapte wij de plastick ballen daar tegen die muur... nu rijden er auto's en je ziet er geen spelende kinderen, vroeger groeide er gras dat door ons vertrapt werd, nu zijn er huizen en tuintjes waar je niet in mag komen... Ja de tijden veranderen, soms snel. soms langzaam.... "ôk dun Himmel is nie mer wa ut waar"....



UN KARTJE VUR ONZEN HUB



Ik dacht ik zal m'n goeie bruurke Hub toch nog maar 'n foto sturen om hem 'n hart onder de riem te steken. We hebben hem namens onze familie, met alle namen van ons maar ook z'n neven en nichten, want we leefden mee met onzen Hub, met Liliane en Heidi en familie, al 'n kaartje gestuurd, 'n "opkikkertje" en we spraken af om zoveel mogelijk kaarsjes te laten branden want je mag rustig weten dat ik bang was. Onze Hub is 82 en als je hoort hoeveel mensen er zijn overleden en nog overlijden aan dit vreselijke virus die in die leeftijd zitten... dan ben je echt bang ja... ik heb vaak gedacht... "toch nie onzen Hub zeker?" Ik ben best gelovig dus ben ik bij Maria in Ommel 'n paar keer kaarsjes aan gaan steken, voor m'n broer maar ook zijn familie... Ik denk dat het goed heeft geholpen... Je moet gewoon ergens in geloven... het helpt heel vaak dat zie je wel. Ik stuurde nu geen gewoon kaartje maar 'n heel A4-tje om op de raam van z'n kamer te plakken. Maar ik doe dat niet met 'n gewoon plaatje, je moet er n.l. wel de moed in houden en dat doe ik met 'n grappig plaatje... Ik weet dat onzen Hub daar ook mee moet lachen en daar gaat het me om... sterkte wensen en beterschap maar met 'n glimlach op je gezicht. "Zet um ôp Hubke want dè 50 joarig huwluksfist loate we nie zômer vurbij goa", we rekenen op jou en wensen je gezondheid toe. Tot straks.




FIJN PÔSDAAG AL IS UT ANDURS



Pasen mag er dan heel anders uit zien als voorgaande jaren... het is en blijft Pasen zoals hij is.
Wij zijn blij dat onze Hub en Lilliane aan de beterende hand zijn en onze kaarsjes hebben hun werk gedaan... iets waar wij vroeger dan uren en uren voor in de kerk hebben gezeten, het werpt zoals je ziet wel z'n vruchten af. Dat die vooruit gaan maakt mijn Pasen al goed, iets anders wens ik niet. Maar er zijn ook mensen van ons heengegaan die het helaas niet hebben gered... Zo verschrikkelijk jammer en dan ook nog in de tijd dat we Pasen moeten vieren... We weten allemaal dat de televisie ook niet is wat het was... herhaling na herhaling maar ja die mensen moeten ook al wat. Ik verveel me niks, bij loopt alles zo als het eerder ook was alleen het buurten op straat moet op 'n afstandje en ik blijf zoveel mogelijk binnen.. ons Nancy doet de boodschappen en daar zijn we blij om want we durven dit niet te riskeren. Ik heb ze wel verrast met 'n mooie bos bloemen, zie kleine fotootje. Ik heb toch nog 'n paaswens voor iedereen. Een ieder die van Himmels.nl is blijven houden. Klik op het plaatje boven en je hoort en ziet mijn wens voor 2020. Prettige Feestdagen voor iedereen en vooral........ "blie goe gezoond"...




GOE LÈZE EN NOA DENKE


We zitten nu aan Goede Vrijdag... volgens de schrift koos Onze Lieve Heer ervoor te sterven voor het volk... Heel gek dat ik dit nu tegenkwam, iets wat ook over de dood gaat. Nemen we in alle haast wel de goede besluiten? En hoe weten we dat? Filosoof en voormalig arts Marli Huijer plaatst vraagtekens bij de "intelligente lockdown". Veel maatregelen lijken voort te komen uit de gedachte: beter het zekere voor het onzekere nemen. De ruimte voor een afwijkend geluid wordt daardoor kleiner. Ik zag dit verhaal van Marli op internet voorbij komen wat iedereen toch maar 'ns moet lezen... er over nadenken, kijken of er 'n kern van waarheid in zit... maar vooral... goed lezen aub en dan voor jezelf kijken wat je er van vindt.. Ik vind.... nee het maakt niet uit wat ik vind... Lees het maar... Maar voor je gaat lezen nog even dit... ik wordt dit jaar 75 jaar... 'n mensenleven is geloof ik gebasseerd op 76 jaar... maar ik wil nog niet dood... ik wil niet dood gaan aan corona maar ook niet aan iets anders... ga nu maar lezen, klik op het plaatje boven en denk na over wat deze mevrouw zegt....




DRUK IN DUN HIMMEL

Ik zag Leo Gabriels nog op Facebook en eigenlijk wilde ik leo vragen of hij ook al is het nu dat gedoe met corona, of hij toch nog foto's ging maken want dat is een van die dingen die leo veel doet en ook heel goed kan. Maar iets hield me tegen... want waar ik dacht dat hij het niet druk zou hebben en zich misschien wel verveelde, bleek dat Leo het druk had. Ik moest er eigenlijk om lachen maar toen stuurde hij me deze foto... Dus nu weet ik dat de mensen het in d'n Himmel druk hebben met verschillende bij-zaken. Toen gingen mijn gedachten terug naar vroeger... toen hoefde we niet bang te zijn dat er iets verkeerds ging in onze straat want de engelen hielden alles in de gaten... aan de voordeur hing 'n touwtje zodat de deur open ging als je er aan trok... Je mocht bij iedereen achter het huis lopen... je bleef overal van af.. Maar ja, ook in de Hemel veranderen de dingen. Ze hebben er 'n lelijke bocht in gelegt, halfweg, Ze hebben de straat ingekort... bij het huis waar Willem Vaes woonde stopt de straat... en nu moeten ze ook nog aan buurtpreventie doen... Maar het kan ook zo maar zijn dat Leo me wat wijs maakt want hij knutselde in het verleden ook wel met "fotosjop"... Ik weet "ut efkus nie"...




IK WEET UT NOG



Het is weer bijna Pasen... 'n leuk feest vond ik het altijd want dan mochten wij vroeger in de stal achter het huis 'n oude kapotte pan zetten, waar we hooi in deden en als het Paaszondag was dan zaten daar 'n paar gekookte gekleurde eieren in en 'n paar kleine chocolade... en 'n chocolade paasbeestje... Bij ons noemden we dat de "pôsvôggel" was geweest. Geweldig... dat was feest.. We waren ook gauw tevreden. We zaten met z'n allen aan tafel in de keuken, ons moeder sneedt de mik die ze onder haar arm had, nog op de ouderwets manier.. we smeerde 'n beetje boter op de snee mik... vouwde die dicht, schilde 'n ei... deden er zout op maar niet op de manier van nu.. en aten dat heerlijke eitje op en even later nog een. Dat waren we niet gewoon want we kregen heel vroeger 'n half gekookt ei en later 'n heel, maar twee? Nee dat was feest, alleen met Pasen. Een zoutpotje hadden we niet... ons moeder schudde 'n beetje zout op 'n bordje en met de vingers pakte we 'n beetje voor op het ei. Ik weet niet of kinderen tegenwoordig precies weten wat pasen eigenlijk allemaal is... nee ik ga het niet uitleggen, dat moeten de ouders maar doen. Ik vul geregeld van die soort quizjes in om te kijken hoeveel antwoorden ik goed heb en de meeste eidig ik met tien goede antwoorden van de tien. Dat doe ik ook om mijn geheugen op peil te houden en ik denk dat het wel werkt als je af en toe je geheugen traint. Nu stond er ergen ook 'n quiz van vroeger over Pasen... negen vragen, en best moeilijk maar ik wist ze allemaal goed te beantwoorden. Ik denk dat juf de Vent en de kapelaan er vroeger ook wel aan mee geholpen hebben. Ja ik weet nog bijna alles van Palmzondag, van Witte Donderdag, van Goede Vrijdag, van Paaszaterdag en natuurlijk ook van Pasen. "Ik kan nog bèst goe onthaawe, as ge dè mer wit". Egt Himmels toch??




TWEE KARSKUS



Bij ons brandden geregeld twee kaarsjes en die staan voor op de tafel. Helpt 't niet? Dan heb ik pech gehad maar zoals het er nu uit ziet hebben we ze niet voor niks aangestoken want onze Hub doet het goed. Hij knapt langzaam op al zal het nog wel 'n tijdje duren voordat hij weer de oude is. Onzen Hub is sterk, dat weten wij allang.. Toch was ik bang want als je leest over de mensen die corona hebben en dat er veel mensen sterven die op hoge leeftijd zijn, dan ben je echt bang dat het misschien wel mis kan lopen. Gelukkig hebben onze kaarsjes die we hebben laten branden wel geholpen... en Maria uit Ommel heeft ons verhoord... Veel mensen zullen zeggen dat het daar niet aan ligt... ik laat ze zo wijs, ik weet dat dit kan helpen en als onzen Hub helemaal is opgeknapt dan ga ik nog weer naar Ommel en steek nog 'n kaarsje aan als dank voor de hulp. Ik juich nog niet te vroeg want Hubke is er nog niet, maar zoals het er nu uit ziet gaat het in ieder geval de goeie richting in... vandaag krijgt hij van onze familie 'n kaartje met "un Opkikkertje" om hem nog 'n hart onder de riem te steken, dat de hele familie mee leeft. Iedereen van onze familie staat erop vermeld. Ons Ellie en Wim met Anita en haar man, de kinderen van onze Sjaak met hun families, de kinderen van ons Jo met hun families, onzen Henk, Annie en ik en Nancy en haar familie, Onze Frans en Gerda en hun kinderen en familie. Ons Annemieke met haar kinderen en hun families en Ilse en Harm Bosch die ook nog bij onze familie behoren. "Ut kumpt goe, zet um ôp Hub en hawt ow hoaks".



NOG VERTIEN DAAG

Dit zal volgens mij de meest rare Pasen worden die ik ooit heb meegemaakt. Op het moment dat ik dit schrijf is het nog 'n dag of 16 voordat het Pasen is. En Pasen is toch samen met Kerstmis een van de grote feestdagen voor de katholieken net als wij. Tja... hoe zal het gaan. Pasen zal niet de Pasen zijn zoals eerder... Ik ga van mezelf uit... normaal gaan wij eten bij m'n dochter want mijn vriendje en kleinzoon Benjamin vindt dat altijd leuk en wij vinden dat ook gezellig. Maar dit jaar ga ik zowiezo het huis niet uit en ik denk ook dat het niet handig is als Nancy met haar familie bij ons komt. Ik heb aangegeven dat ik niemand thuis meer wil ontvangen... Ja ik ben best bang dat ik het virus zou krijgen en als er niemand komt en ik nergens naar toe ga, dan is die kans wel heel klein. Maar wat doe ik dan met m'n tijd als ik nergens kom? Ik werk gewoon elke dag aan mijn website, zoek van alles op wat ik evt. kan gebruiken en ik ben bezig met 'n paar liedjes. Over dat laatste kan ik wel iets vertellen... ik wil nog 'n liedje hebben wat over m'n 75ste gaat, want in juni is het zover, en daar ben ik al bijna klaar mee... ik heb 'n leuke bekende melodie en de tekst moet ik nog hier en daar wat bijschaven. Dan ben ik bezig met 'n liedje over iets waar wij het de hele dag over hebben, "het corona-virus"... Maar je ziet het wel als het allemaal klaar is... het enige gunstige is dat we via de pc, laptop of mobieltje het virus niet aan elkaar kunnen doorgeven. Ik doe af en toe wat skypen en beeld-what-uppen. En dit jaar zal ook palmzondag ook anders zijn en met Pasen zelf Peer? Nou dan bak ik "vier kurze-steuve", Annie twee en ikke twee. En als toetje? 'n gekookt eitje, of misschien wel twee, en daarna de vijf kilo chocolade eitjes op tafel met gewone, puur en witte chocolade. We redden ons wel... ik hoop jullie ook... Ik schrijf dit hier nu bij "Egt Himmels", maar om het eerlijk te zeggen? "Egt Himmels is ut nie"...




UT ROZENHOEDJE BIDDE

Het was dinsdag 5 over 5 's avonds... ik zet de televisie op het kanaal van omroep Siris. Ik weet dat kapelaan van Overbeek 'n rozenhoedje gaat bidden, opgenomen door Harrie van Horik, de directeur van de omroep in Someren-Asten. Ik ben op dat moment bezig met eten koken... Op het moment dat ik van de keuken naar de kamer loop is de kapelaan zijn eerste tien weesgegroetjes aan het bidden. Ook mAnnie komt van achter de eethoek naar voren gelopen en we zitten beiden te kijken naar de televisie. Het is raar... of eigenlijk ook weer niet raar... het voelt eigenlijk best wel goed... Ik denk terug aan de tijd dat we in de kerk zaten en de koster het eerste deel van het weesgegroet prevelde en eindigde met.... schoot... en dan baden wij: Heilige Maria, Moeder van God, bid voor ons zondaars, nu en in het uur van onze dood, Amen. Het is raar maar ineens begin je in je zelf ook mee te bidden... je voelt je.... hoe moet ik dat zeggen... anders. Het rozenhoedje zit zo in elkaar... Kruisteken, dan de geloofsbelijdenis gevolgd door 'n onze Vader, dan drie Weesgegroetjes en dan Eer aan de Vader.. Vervolgens 'n meditatie... weer 'n Onze Vader en dan komen er 10 weesgegroetjes en beginnen we weer bij Eer aan de vader... dat doen we 5 keer zo.. Dan volgt 'n gebed van de kapelaan en hij vraagt, in ons geval, aan de Heilige Maria om hulp etc voor het coronagebeuren... Amen.. Vervolgens nog 'n woord van de kapelaan en de Zegen. Af en toe loop ik de keuken in om naar het eten te kijken maar ik merk dat ik in stilte steeds mee loop te bidden... Wanneer de zegen is geweest en Siris haar programma weer normaal af gaat werken merk ik best wel dat dit gaat helpen... Ik ben 'n gelovig iemand... en ik weet zeker dat het helpt... woensdag kijk ik weer... bid ik in stilte weer mee.. Weggegooide tijd is het nooit... het gaat helpen... dat voel ik toch. Bedankt Siris, bedankt kapelaan van Overbeek. Als je niet wil bidden? Maakt niet uit... ik bid wel voor jou mee....




BIDDE HELPT ALTIJD

Ik heb er nog niks van gezegd, bewust nog niet over begonnen maar ik wist heel zeker dat het er aan zat te komen. En nu is het ook werkelijkheid geworden... we gaan weer nett als vroeger: "Bidden". En nu gaan veel mensen aan het lachen... maar de ouderen niet zo makkelijk want er zijn er genoeg die de oorlog mee maakten en toen was bidden de normaalste zaak van de wereld... ik vind dat ook. En hoe gaat dat Peer? Nou, vanaf dinsdag 24 maart kunt u iedere dag om 17.00 uur het rozenhoedje bidden, samen met kapelaan Harold van Overbeek van de Franciscusparochie Asten-Someren en dat gaat via onze omroep Siris-tv. Kapelaan van Overbeek heeft op maandagochtend 23 maart het rozenhoedje gebeden in de Onze Lieve Vrouw Presentatiekerk in Ommel. Harrie van Horik heeft dit opgenomen voor SIRIS-tv. Kapelaan van Overbeek zegt hierover: "In deze dagen merk ik dat veel mensen de weg naar Ommel vinden, naar Maria, de Troosteres in elke Nood". Maar jammer genoeg, vanwege het coronavirus, is het niet makkelijk voor vooral de ouderen omdat die niet naar Ommel kunnen of durven komen. Daarom bedacht Harold deze oplossing. Hij heeft 'n rozenhoedje gebeden en een gebed tegen het coronavirus uitgesproken. Daarna heeft hij de zegen gegeven. Siris zendt een week lang het rozenhoedje om 17.00 uur uit. Kapelaan van Overbeek: "Ik denk dat veel mensen in deze tijd daar veel steun aan kunnen hebben. Juist de ouderen die in deze dagen of weken gekluisterd zijn aan hun huis". Ik denk dat het 'n geweldig innitiatief is... En neem van mij aan, het zal zeker helpen... je hebt er je tijd nooit aan weggegooid. Ik ga vandaag zeker mee bidden...




TIS WIR LENTE



Hoe vevelend het ook is nu met het coronavirus, de wereld staat echt niet stil. Ik zag al mensen die 'n paar dagen geleden vertelden dat de lente al was begonnen... Die hebben niet op Voordeldonk op school gezeten want wij hebben van juffrouw de Vent geleerd dat de lente begint op 21 Maart, dus is dat zo want de juf had altijd gelijk... tenminste, dat dacht ze. Maar dat maakt eigenlijk niet zoveel uit, als de lente maar komt. Helaas is die lente voor veel mensen, door corona, niet meer gekomen. Helaas en triest. Ik vond nog 'n paar leuke weetje over de lente... Het is eindelijk zo ver, de lente is er weer, we hebben de winter weer overleefd ook al was die maar zoetjes, we stoppen de dikke kleding alvast ver onze kast in. Volgens een Facebook onderzoek, gaan de meeste stelletjes uit elkaar in de lente. Baby’s die in de lente zijn geboren hebben ogenschijnlijk meer kans om ziek te worden. Hoe dat komt, is niet geheel duidelijk. De eerste dag van de lente is het begin van Nowruz, "de nieuwe dag", wat staat voor het Perzische nieuwjaar. Dit feest duurt dertien dagen en is een drieduizend jaar oude traditie. Het wordt gevierd in oa. Iran, Afghanistan, Uzbekistan en sommige delen van centraal Azië. Pasen valt altijd op de eerste zondag na de eerste volle maan van de lente. De eerste bloemen die bloemen in de lente zijn vaak seringen, irissen, lelies, tulpen, narcissen en paardebloemen. Ook in de lente hebben vogeltjes het druk: partner zoeken, nest bouwen, eieren leggen, broeden en jongen groot brengen. Daarom hebben ze veel aan eiwitten van wormpjes en kalk van eierschillen. In Japan is de start van de lente gemarkeerd door de bloei van de kersenbloesem in maart of april. In de lente kan je je vaker onrustig voelen, jezelf betrappen op dagdromen. Terwijl er in de lente veel stelletje uit elkaar gaan, is het einde van de lente juist erg populair om te trouwen. De lente is tevens de populairste maand om een huis te kopen of te verkopen. Omdat mensen in de winter vaak niet willen verhuizen vanwege het koude weer, zie je in de lente vaak meer huizen op de markt komen en dus ook sneller weer verdwijnen. Het schijnt dat kinderen sneller groeien tijdens te lente. Zo, nu weet je al weer wat meer over de lente.... Ik maakte voor mijn goeie vriend Jan van Eijk en zijn zangpartnes Toos van der Wallen 'n liedje wat ze regelmatig zingen als ze op gaan treden... "Ik droom van de Lente"... Klik op het plaatje boven en je komt via youtube bij het liedje...




ONS PURTULKE EN UT STUUPKE



Mensen die mijn liedjes ooit luisteren die weten wel van mijn liedje: "Ut Stuupke", maar er zijn er genoeg die niet weten waar het om gaat, vandaar het plaatje van onze voorkant van het portaaltje met het stoepje. Het stuupke waar ik vroeger veel uurtjes op heb gezeten... kijkend naar de kinderen en de mensen die er langs kwamen maar ook toen ik wat ouder was, spelend op mijn gitaar en mijn liedjes ten gehore bracht. Het portaaltje is er nog altijd... en hier stond de deur open alleen kon je door de opstelling van de fotograaf van binnen in de hal zowat niets zien... alleen de houte pilaar van de trap naar boven zie je achter het deurkozijn. Achter het stuupje, net voor het zijraampje lag 'n rooster en dat kwam uit bij 'n raam dat er zat die in de kelder uit kwam. Onder dat rooster zat het vol ongedierte en spinnen... brbrbr, ik vond dat maar niks. Maar op "ut stuupke" zat ik vaak en in gedachten zie ik soms die mensen van vroeger weer voorbij komen.. Hensen uit d'n Himmel maar ook de mensen die van Turrp naar Vorreldonk gingen... boeren met paard en wagen of op de fiets... Nostalgie waar ik graag aan terug denk... Klik nog 'ns op de foto en luister nog 'ns naar mijn liedje: "Ut Stuupke".... over die Himmelse mensen van toen.




VUR UT IRST




De hele wereld is in de greep van het Corona-virus en ik moet zeggen, ik heb het er ook niet zo vast op. Zeker met mijn copd, dat maakt je toch wel 'n beetje bang en ga je toch wel beter uitkijken. Ik ga het huis niet uit als ik niet echt hard moet. Maar om te gaan hamsteren dat vind ik dan wel zo "lamzakkerig", ik vind het eerlijk gezegd helemaal niks. Ik zat ook al te denken... zou Pasen nog wel doorgang vinden? Ik bedoel echt Pasten met alles er op en er aan zoals wij dat hier gewoon zijn... Ik denk het niet, ik vrees er 'n beetje voor. Vandaag zag ik nog dit bericht op facebook... In verband met de laatste ontwikkelingen rondom het Coronavirus (COVID-19), scherpen de bisschoppen in Nederland de al eerder getroffen maatregelen aan. Alle publieke liturgische vieringen op zaterdagavonden en zondagen worden tot dinsdag 31 maart afgelast. Hiermee sluiten de bisschoppen aan bij het recente advies van de overheid en het RIVM. Kijk dat bedoel ik nu met de aanpassingen... Het zou nu wel voor het eerst zijn dat we niet naar de kerk mogen... staat in stil contrast met vroeger, toen moesten we naar de kerk en nu mogen we niet. Dat voelt toch wel even heel raar. Niet zo erg hoor want ik ben vroeger zoveel naar de kerk geweest dat ik voor mijn hele leven al wel genoeg heb gehad. Maar het gaat me om het feit dat we ooit "moesten" en nu niet "mogen".... dat komt nu toch voor het eerst voor sinds ik ben geboren, heel raar.




HIMMULSE HUISKUS



Ik kwam in een van mijn vele mappen dit plaatje nog tegen, deze foto gemaakt van de drie woningen die voor ons zo herkenbaar zijn en pure nostalgie betekenen. Links de twee huisjes waar jarenlang "onbewoonbaar verklaard" op stond terwijl er nog wel iemand in woonde. Huisnummer 23 en 25 en het huis er naast van Bert Hoefnagels huisnummer 27. Ik weet niet of ik deze foto al eerder heb geplaatst want ik kan het nergens terug vinden dus plaats ik het vandaag toch maar hier, beter vijf keer te veel als een keer te weinig denk ik altijd maar. Wie er allemaal hebben gewoond weet ik niet precies... ik dacht dat ik het grote huis van Hoefnagels vroeger Prust woonde en in een van de kleine huisjes o.a. Snijders, Joosten en Vlemmings. Ook woonde Jos Manders er in zijn jeugdjaren en later ook nog toen hij was getrouwd met zijn buurmeisje Leny Hoefnagels en hun kinderen. Vroeger hadden de huizen in d'n Himmel andere nummering... wij hadden b.v. huisnummer 31 voordat we huisnummer 57 kregen.




UN JEUNGSKE UIT DUN HIMMEL

Je moet dadelijk maar 'ns op de foto klikken en dan lees je alles van oud-Himmelnaar Pieter Geenen (6). Zoon van Jan Geenen en Anneke Geenen - Stevens. In het beging toen ik deze website had heb ik al wat verteld over Pieter, cartoonist van beroep en ook nog 'n hele goeie. Ja er komt veel goeds uit d'n Himmel. Wie Pieter is? Pieter Geenen werd geboren in 1955 in Asten, in d'n Himmel en doorloopt twee klassen op de Bonifatiusschool. Hij verhuist in 1964 naar Kaarderstraat in Eindhoven en gaat daar naar het Eckartcollege en naar de kunstacademie in Den Bosch. In 1984 verhuist hij naar Amsterdam, samen met Anke Luining uit Eindhoven. Samen hebben ze twee kinderen, 'n dochter en zoon van 28 en 30 jaar oud en ze hebben ook 'n kleinkind dat op dit moment 1 jaar oud is. Pieter werkt ook voor Vrij Nederland en andere bladen en bij uitgeverij De Harmonie publiceert hij vier boeken. Toen ik pas mijn Himmelse site had won Pieter in 2012 de Inktspotprijs en in 2019 de derde prijs. Dan ben je toch niet niks... wij Himmelnaren mogen trots op hem zijn. Klik op het plaatje en je leest het artikel in Eindhovens Dagblad. De foto is er eentje van vroeger "toen Pieter nog un Pieterke waar". Ik laat jullie gewoon het hele stuk lezen uit ED want ik mag dat niet "kopiejere". Dit is egt Himmels.




REEPE



Ik moet altijd lachen wanneer ik het linker plaatje zie want wij deden dat vroeger heel anders... wij deden dat op z'n Himmels. We gingen die halen bij Pietje Bukkems, maar veel kinderen hadden die zelf thuis wel in de stal, 'n oud fietsenwiel waar de spaken en de naaf uitgehaald waren, zodat je alleen nog 'n los rond wiel overhield, 'n reep zoals wij dat noemden.. Die jongens in Turrup en in andere dorpen en steden hadden 'n houten stokje waarmee ze tegen het wiel aan sloegen zodat het vooruit ging. Maar wij deden dat heel anders in d'n Himmel. Wij noemde dat ook "repen"... We hadden zo'n zelfde wiel, 'n reep, als andere dat hadden maar wij sloegen daar niet tegen met 'n stokje... wij duwde die vooruit met 'n gebogen stok en daar hielden we dan ook wegstrijden in... Bij ons voor het huis was de plaats van samenkomst en dan vertrokken er twee richting "pèèjke van mister Manakker" dan 'n stukje door de Bergweg terug om vervolgens in het "pèèjke van ut kadaverhuiske" weer terug onze straat in te komen en wie dan het eerste weer bij ons voor de deur was. De snelste moesten dan weer tegen elkaar, net zolang tot we "èèn snelste kampioen" over hadden... geweldige wedstrijden werden er gestreden en hoge snelheden gehaald. Het rechter plaatje zie je hoe wij dat deden en door de ronding in de reep waar eerder de fietsenband zat... duwde we nu het stokje in de ronding van de reep... en dan proberen snelheid te maken... zoals die jongens op de foto was dat echt niet Himmels. Wij waren vroeger best wel creatief.




VURGUNNING VUR'T KUFFEE



Ik heb jullie vorige keer weten te vertellen dat Gerard Bukkems er mee gaat stoppen. kijk hieronder maar. Maar ik neem je via dit papiertje terug naar eerder... Voordat Piet Bukkems op Hemel 30 zijn fietsenzaak begon woonden in dit huis meerdere gezinnen maar daarvoor woonde er ene Janssen, die er 'n cafe had. Op 14 december 1904 vroeg hij hiervoor 'n vergunning aan... Hij was zelf stucadoor van beroep. Men moest dan wel opgeven welke personen er in het huis woonden die ouder waren als 16 jaar. In 1904 en in 1906 hadden ze twee kinderen gekregen, 'n zoon Laurens en 'n dochter Riek. Zoals je ziet woonde op dit adres niet alleen Hannes Janssen en zijn vrouw Cisca Janssen - Bartels maar ook 'n inwonend meisje, Wilhelmina Engelen. Waarom die daar woonde weet ik niet maar waarschijnlijk als huishoudster want mevrouw Janssen had toen 'n pasgeboren zoon en twee jaar later werd haar dochtertje geboren. Cafe's op weg naar de Duitse grens waren er wel meer want reizigers en verkopers van waren op weg naar Duitsland legde graag ergens aan of bleven wel ooit ergens overnachten, zoals verderdoor bij Graard Janssen van "de Keulse Kar". Heel groot was het cafe niet in "ut Himmeleindje"... drie ruimtes die totaal ongeveer 47 vierkante meter groot waren. Men mocht alcoholische drank schenken maar geen "sterke" drank. "Egt Himmels" toch?




GIRRARD HÈÈLTUR MÌ ÔP



Zo lang als ik leef ken ik de zaak van Bukkems al... toen ik naar de Voordeldonkse school ging zaten Gerard Bukkems en ik in dezelfde klas... Gerard was de oudste van de kinderen bij fietsenmaker Piet Bukkems op de hoek van d'n Himmel en de Hoogstraat, langs de ijzergieterij van Franske van der Velden. Piet was daar 'n fietsenzaak begonnen en zijn reparatiegebouwtje lag achter de winkel met de ingang in de Hoogstraat, ik ben er vaak genoeg binnen geweest. Piet begon er in 1941 en later werd het uitgebreid met bromfietsen en huishoudelijke apparaten. In de jaren 50 kwam er ook nog de in en verkoop van gebruikte auto's bij. Gerard studeerde na de lagere school voor monteur en sinds 1960 hielp hij geregeld mee in de zaak van zijn vader. In 1965 is Gerard samen met zijn vader 'n autobedrijf gestart en de fietsen werden aan de kant geschoven. Gerard jongensdroom kwam uit, hij wilde dit al graag sinds hij op de lagere school zat. Ze werden van 1966 tot 2002 Fiat-dealer en daarna ging de garage verder als Fiat-specialist. In 1976 nam Gerard de garage over van zijn vader, zijn hobby is zijn werk geworden en ik weet dat het 'n belangrijk deel van zijn leven is. Maar ook Gerard wordt ouder, net als ik, inmiddels is hij 75 jaar oud en dan weet je dat de tijd van stoppen eraan zit te komen. Gerad Bukkems wist dat ook allang maar maar hij wilde pas gaan stoppen als zijn monteurs met pensioen zouden gaan. Zijn broer Jan Bukkems was in dienst vanaf 1967 en nu reeds met pensioen vanaf 2017 en Ben Geurts-van Kessel, in dienst sinds 1971 en met pensioen vanaf 2019, beiden werkten nog af en toe. Af en toe is geen ideale bezetting voor 'n garagebedrijf en in overleg heeft gerard besloten om te stoppen met Autobedrijf Bukkems. Maar omdat het nog altijd zijn hobby is stopt hij niet helemaal met alles... hij blijft zich voorlopig nog bezig houden met de verkoop van de aanwezige onderdelen, gereedschappen, inventaris en auto's. Het zal straks wennen zijn als garage Bukkems er niet meer is.. Ik ben er altijd "gèèr gekomme", en ik loop zo af en toe ik zo nog wel 'ns binnen om wat te buurten met Gerard over vroeger. Samen zes jaar naar de Vorreldonkse school gegaan in dezelfde klas en toen ik in dienst was in Oirschot reed ik af en toe met Gerard mee naar huis als ik wist dat hij op de zelfde tijd met verlof ging want we zaten niet bij het zelfde onderdeel maar lagen maar enkele barakken van elkaar af. Ja het zal wennen zijn straks als het niet meer bestaat... de Bukkemse op de hoek van d'n Himmel. Op collage van wat foto's, linksboven de oude winkel van vroeger met fietsen, bromfietsen en elctrische apparaten, rechtboven nadat het huis en de winkel "geschilderd" waren, middenboven de showroom aan de andere kant van de weg. Links de autogarage zoals die er heel vroeger uit zag, midden 'n foto aan de voorkant, aan de kant van d'n Himmel met de benzinepompen van toen. Grote foto de garage zoals die er nu uitziet, geen benzxine pompen meer, het huis ernaast in de Hoogstraat waar Gerard woont en aan de kant van d'n Himmel de kantoortjes. Verder de losse foto's, "Gerad tenkt 'n wagentje vol" en de andere... de foto aan gemaakt van d'n Himmel kant.




UN LEECHTKNÔPKE VAN VRUUGUR

Wanneer ik dit plaatje zie dan denk ik weer aan de tijd dat wij, de Weltens, op Hemel 57 woonden. Onze lichtknopjes zagen er zo'n ongeveer uit net als dit, gemaakt van "bakkeliet". We hadden geen schakelaars zoals we die nu kennen maar schakelaars waar je aan moest draaien... je draaide gewoon naar rechts en je hoorde dan 'n klik en sprong de lamp aan... om uit te zetten hoefde je niet terug te draaien maar gewoon verder want als hij weer klikte ging de lamp uit, het contact tussen de draden was verbroken. Je ziet hier wel de draden die we nu ook wel hebben en vroeger waren die afgeschermd met 'n soort "stoffen" beschermings draden... zeker niet deze. Wat ook nog gevaarlijk was, als je het achteraf bekijkt, waren de ijzeren pijpen waar de draden door liepen. Nu allang door pvc installatiepijp vervangen. Veel lichtknopjes hadden wij in ons huis trouwens niet... Toen we naar de Rozenstraat verhuisden hadden we wel nieuwe knopjes... het kon trouwens niet op met de vernieuwingen... we hadden voor het eerst 'n badkamer... niet groot en we hadden daar nog zo'n gespikkelde gele bak in... maar wel 'n spoeier. Op electrisch gebied was de grootste vernieuwing toch wel het aantal stopcontacten in huis... die hadden we in d'n Himmel niet veel maar in ons nieuwe huis op elke kamer wel enkele. "Mer ut leechtknôpke"? Echte nostalgie, "echt iets van vruugur, egt Himmels".




FUMMILIE WERTS



De mensen die wat ouder zijn, zo net als ik en zeker nog de oudere, die weten meteen wel waar ik het over ga hebben als ik zeg, de huisjes van Bert Hoefnagels, Jan Loomans, Toontje Maas en jan Hikspoors. Precies... de huizen die zijn afgebroken voor de nieuwbouw en 'n pleintje vanaf cafe de Waag tot aan wat ik het Tontje Moas Pleintje noem. Wanneer je dan wat gaat zoeken dan kom je toch bij namen uit waarvan ik nu denk: "vurdorrie, zit dè zo". Ik ga nooit niet echt heel diep zoeken maar ik heb 'n lijst b.v. met alle geboortes van zeg maar 1650 tot 2010. Dan kan ik nog putten uit duizenden bid en herdenkingsprentjes en zo zoek ik af en toe wat. Nu weet ik dat de blok van twee van Hikspoors en Toon Maas vroeger 'n boerderij of zoiets is geweest die eigendom was van Toon Werts en die was getrouwd met Martha Werts - Weerts. Haar gezicht en postuur herinner ik me nog heel goed. Toon Werts was schoenmaker van beroep maar er was daar ook ooit 'n herberg gevestigd. Later is het verdeeld in twee woonhuizen waar twee van zijn dochters kwamen wonen. Tonia Werts trouwde met Jan Hikspoors en woonden op huisnummer 33, en Tina Werts trouwde Toon Maas en woonden op 31. Maar gaan we nog 'n huisje terug, daar woonde postbode Jan Loomans samen met zijn vrouw Mina van den Broek, voor de kenners "Mina Broek". Toen ik ging zoeken kwam ik er achter dat daar vroeger schijnbaar ook haar ouders hadden gewoond. Haar vader was Tinus van den Broek die gehuwd was met Catho Werts. Dus ook dit huis is blijkbaar van de familie Werts geweest, niet zeker maar dat zou kunnen. Gaan we nog 'n huis terug... Het huis van Bert Hoefnagels. Bert kwam er wonen toen hij de woning schuin tegenover hem had verlaten. De eerdere eigenaar van die woning was Johan Prust die getrouwd was met An Werts. Zou dit dan ook 'n huis zijn geweest van de familie Werts? Ik heb ooit doorgekregen dat voordat Johan er woonde het huis eigendom was van Nard Werts die getrouwd was met Jans van Hoek... dus kan het zomaar zijn dat zowat het hele hoekje van Bert Hoefnagels tot Jan Hikspoors woningen waren van de familie Werts. Ik vond nog iets... De familie Toon Werts, bestond uit Toon, zijn vrouw Martha, hun zoons Tidder en Jan, die laatste trouwde met Zus Maas die later langs Hein van der Wallen 'n nieuw huis bouwde, en dan de meisjes Tina, Tonia, Drika en Miet. Nu kwam ik er ook achter dat Miet trouwde met Driek van den Eijnden en dat zijn de vader en moeder van Toon, Tiny, Geert en Henk van den Eijnden uit de derde Sint Jozefstraat. Driek is vroeg overleden. Ik weet niet of alle dingen heel zeker maar ik ga er van uit dat het zo wel in elkaar zit... ik hou jullie op de hoogte. Boven de foto van de huizen waar ik het over heb gehad... links dat van Bert Hoefnagels, daarvoor Prust en daarvoor Nard Werts, midden het huisje van Jan Loomans, daarvoor Tinus van den Broek getrouwd met Catho Werts en rechts de twee huisjes van Maas en Hikspoors beiden getrouwd met dochters van Toon Werts die daarvoor in de woningen woonde. Mocht er iets niet kloppen dan horen jullie het van me. "Egt Himmels" toch?




EN DE NAAM IS BUKKEMS



Zo af en toe dan zoek ik toch nog iets over Himmelse mensen... zo ben ik er b.v. achter gekomen waar bekende mensen van vroeger zijn geboren... ik zoek altijd zoiets op. Nu weet ik dat dit plaatje de garage is van garage Bukkems... vroeger was daar de fietsenzaak van Piet Bukkems en later begon hij zijn Fiat garage die nu is voortgezet door mijn oud-klasgenoot Gerard Bukkems. De zaak is toen nog grondig verbouwd en de pomp die je hier ziet verwdeen. Gerard woont nog altijd in het huis er naast, hier rechts te zien, in de Hoogstraat. Maar toen ik aan het zoeken was naar de naam Bukkems kwam ik wel iets heel raars tegen, of raar, maar in ieder geval iets wat ik nooit heb geweten. Rond 1600 bestond er 'n naam die op Bukkems leek maar Buccums was. Het is eigenlijk niet zo raar want alle namen van vroeger veranderen.. maar bij de kinderen van die persoon in 1643 komen we in eens zomaar de naam Buckums tegen. Maar als je nog verder gaat is het in eens weer Buckems en in 1676 wordt het ineens Bukkems. EEn dan zitten we eindelijk aan de naam van Piet en Gerard Bukkems... En toch kwam men in 1709 de naam Buckems en in 1749 ook weer Buckums tegen... het kan niet op. In 1779 zagen we weer de naam Bukkums, en in 1810 woonde er in ons land iemand die Goort Bukkems heet. En dan zitten we eindelijk aan de naam van Piet en Gerard Bukkems die wij zo goed kennen... "ge wit wel, van de fietse en de graas".




GOUW PARRE DIT JOAR



Dit is dan wel de map egt himmels en toch ga ik het hebben over de gouden paren waar ik ook 'n aparte map van heb. Ik heb kortgeleden al aangegeven dat ik het jammer vind dat de gouden paren van Asten niet meer in het peelbelang komen staan zoals vroeger het geval was. Dan kon je lezen hoe hun leven er zo'n beetje uit had gezien met 'n foto erbij, maar dat is niet meer. Ik kan ook niet precies na gaan welke getrouwde stelletjes 50 jaar zijn getrouwd en of ze allemaal nog wel in leven zijn want ik zou het verschrikkelijk vinden als ik dat hier vermeld en dat er een van hun ons al heeft moeten verlaten. Van bovenstaande weet ik zeker dat ze, als hun gezondheid het toelaat, dit jaar hun gouden huwelijksfeest kunnen gaan vieren. Helaas heb ik niet van iedereen 'n trouwfoto, van deze vier dus wel. Vorige jaren waren er ook al Himmelse mensen 50 jaar getrouwd zoals Tonny van den Burg, Leo Franssen en Nelly Joosten (kleine foto), om er maar enkele te noemen waarvan ik dat weet. Nu ben ik wat dieper en wat beter gaan zoeken... Dit jaar op 23 januari waren Piet van Loon (88) en Tonny van Loon - Verberne 50 jaar getrouwd maar daar heb ik geen foto van. Boven heb ik vier paren staan... Links mijn broer Huub Welten (57) en Liliane Welten - Koolen die zijn 26 juni a.s. 50 jaar getrouwd, Daarnaast Nellie Aarts - Bukkems (30) en Wim Aarts zijn dat op 26 november. Daarnaast Annie Spetgens - Slaats (20) en Jan Spetgens op 27 november en rechts Wim van Bommel (49) en Martha van Bommel - van der Kuijlen die zijn dat al eerder op 8 mei a.s. Wanneer voor de gouden de dag daar is en ze me 'n foto willen sturen, dan zet ik die later nog bij Gouw Parre. "Trouwus volgund joar ben ik zelluf an de burt"...



ONS KÀGGUL



Jaja, we gaan weer even ver terug in de tijd. De tijd van de kolenkachel. Ja ik heb in mijn leven al wat verschillende warmtebronnen meegemaakt. Vroeger hadden we 'n fornuis... later kwam er de kachel. De kachel die wij in de keuken hadden was deze Etna Sun 1028. Boven lag er 'n soort kroontje op maar die haalde men eraf als de koffiepot er op moest pruttelen... Boven, vooraan die klep kon je open zetten en daar werden de kolen ingeschud die in de kolenkit zaten. Dan de klep met de drie venstertjes daar lagen de kolen te branden en daar net onder zat het rooster waar je met 'n pookje aan kom haken en je kon "rakelen", dan viel de as naar beneden en zakte de kolen weer wat naar onderen en konden er van boven nieuwe opgeschud worden. De onderste klep kon je open maken en zat er de aslade die je eruit kon trekken om te legen. Daar zat ook het kleine rondje met gaatjes die je kon verdraiien zodat de kachel van onder meer lucht kreeg en de kachel harder ging branden. Ja de Etna kacheltjes waren goeie kachels... Toen kregen wij in d'n Himmel de oliekachel... die stond voor in de kamer met 'n leiding vanaf achter door het hele huis naar de kachel voor in de kamer toe. Die kachel ging ook mee naar de Rozenstraat en later toen ze bij ons 'n gaskachel kochten nam ik hem mee naar het repetitielokaal van the Secrets. En toen ineens kwam de centrale verwarming... ik vind het nog altijd een van de beste uitvindingen... Lekker warm, geen kolen meer halen achter in het hok, geen ton achter het huis waar de olie in zat en je had 'n verwarming op elke kamer... grandioos.



OVUR HIMMELS EN 2019 NOA 2020



Het is wel 'n beetje later als normaal maar toch wil ik wat vertellen over mijn website Himmels.nl. Inmiddels al ruim 8 jaar bezig. Begonnen in 2011 eigenlijk voor onze eigen familie maar inmiddels zo uitgebreid geworden dat ik al enkele oude dingen heb moeten verwijderen. Dat komt omdat het opstarten van het programma nogal wat tijd kost… alles wat er in staat moet worden opgestart. Toen dat meer als 20 minuten in beslag nam heb ik de foto's in 'n tweede website gezet, daar merk je weinig van maar de eerste website is www.himmels.nl en de tweede www.himmels-foto.nl. Nu heb ik ook wat dingen eraf gehaald en tot nu toe gaat het opstarten redelijk, zo'n 7 minuten per website. Misschien dat ik er straks toch vijf ga nemen maar dat zit nog in de pen. Ik moet er ook nog even over nadenken. Ook heb ik het druk gehad afgelopen jaar met het muzikantenboek. Ik heb nog wel elke dag wat nieuws erop gezet maar de meeste tijd heb ik aan het boek gewerkt. Elke dag van juli, augustus, september en oktober, en van februari tot juli heb ik er ook heel wat uurtjes ingestoken maar ik ben wel trots want het is 'n mooi boek is geworden.

Wat het aantal bezoekers betreft, dat loopthelaas wel wat terug. Het aantal bezoekers van 1 jan 2019 tot 1 jan 2020 was 281.682, dus ruim 280 duizend. Maar vroeger waren er dat wel meer… in 2015 waren het er 312 duizend en in 2017 waren dat er ruim 345 duizend. Toen liep het terug, in 2018 waren er 284 duizend en nu dus toch nog altijd 281 duizend. Ik denk dat het komt omdat ik met de foto's van vroeger uit d'n Himmel zowat uitgeput ben en ik er elke dag minder op zet dan vroeger. Maar het maakt me niet uit want ik blijf, tenminste als de gezondheid het toelaat, gewoon doorgaan. Zowiezo tot ik tien jaar Himmels.nl heb bijgehouden, want dan ga ik nog 'n keertje iets organiseren, nee geen reunie meer maar iets net als toen in de Gloria, "Zal Ik Us Wa Vertelle". Maar dan wel iets anders. Wel ga ik binnenkort contact opnemen met Peelbelang of ze nog 'n keertje 'n verhaal over de website willen schrijven waar ik de Astenaren oproep om me foto's van vroeger te sturen, alleen die van vroeger. Ik heb nu 'n map "Van Buiten" waar ik geregeld foto's van mensen uit Asten plaats of oud-Astenaren en ook heb ik al 'n map "Aastusse Fummielies". Dat wil ik eigenlijk uitbreiden met nog meer oude foto's van Asten en haar bewoners en oud bewoners. Dat doe ik omdat ik de foto's van d'n Himmel wel zo'n beetje gehad heb. Het kan ook zijn dat ik nog meer dingen ga verwijderen, dingetjes die niet echt interessant zijn en er al jaren opstaan. Nee de foto's blijven er altijd opstaan, die zijn heilig voor mijn website. Maar ik doe toch nog 'n oproep om me nog wat foto's te sturen als je die hebt liggen, ik ben daar erg blij mee. Moet ik toch nog een ding vertellen over 'n nieuw record in 2019… Op 15 november had ik het grootste aantal bezoekers op een dag n.l. 4146. Ongelooflijk want mijn vorige was iets van 1200.

Ik hoop ook dat ze mijn liedjes blijven luisteren en kijken… het mooie is dat ik nog altijd succes heb met m'n optredens in Astens dialect, en ik doe dat ook graag, heel graag. Mijn nieuwe liedje is klaar maar moet nog opgenomen worden bij Jan van Eijk en dan nog de video erbij maken. Ik kan al wel de titel verklappen… Het liedje gaat n.l. over het haantje van de toren van onze kerk in ons Asten: "Ut Hantje Van Dun Torre". Het komt er aan. Bedankt voor het kijken in de afgelopen jaren. Blijf de site zoveel mogelijk bezoeken want dat vind ik leuk en weet ik dat ik het niet voor niets zit te doen allemaal. Tot horens.



NOG UN PAR DAAG



Nog 'n paar dagen en dan zit kerst 2019 er weer op en kan alles weer de doos in tot volgend jaar. Annie haalde veel spullen voor de dag om het ook echt Kerstmis te maken. Hadden wij vroeger de echte boom, 'n kerstals met beeldjes, toen wij pas getrouwd waren hadden we dat ook en aan de muur hingen takken met ballen etc. nu hangt en staat alles vol.. waar je ook komt, het is kerstmis... linksboven die twee die staan en langs de tv, rechts met beeldjes, dat staat langs de kamerkast en aan de kast hangt ook zo'n kerstslinger met lichtjes. Rechts midden en boven die staan op het tafeltje voor en de tafel achter en die kleine takjes met lichtjes staat er tegenover. Het linkerboompje staat in de keuken en dat kerstkransje ernaast staat op het kestje in de hal. Wat je niet kunt zien is de krans aan de voordeur en de lampjes op de vitrinekast in de kamer die in drie flessen zitten maar daarvan waren de batterijen op. Het was echt gezellige Kerst bij ons binnen... maarje, zoals gezegd, aan alles komt 'n eind... volgend jaar maar weer opnieuw.



DUN IRSTE KERSDAG



Bij deze wens ik alle Himmelliefhebbers, familieleden, vrienden, buren en kennissen 'n heel fijn Kerstfeest toe en als je op het plaatje klikt... dan wordt je doorgestuurd naar youtube voor mijn videootje, echt leuk met mijn gemeende kerstwens.



DAAGS VUR DE KERST



We zitten net voor kerstmis en ik dacht, ik zal uit het kerkboekje van Toosje Slaats (20) nog 'ns wat zoeken over kerstmis want dat zal er zeker wel in staan. Maar we worden tegenwoordig overladen met kerstspullen, kertseten, kertstgedachten, kerstvoornemens etc etc. en ik dacht misschien is het beter dat ik nu vandaag 'ns niets vertel over Kerstmis 2019. Zeker toen ik in het boekje iets moois tegen kwam... ik had dat nog nooit gelezen.. maar het gaat over het volgende: "De sieraden van het Katholieke Meisje". Nee dat had ik in 'n kerkboekje nog nooit gelezen maar er stond het volgende: Een aanprijzijng van toiletertikelen en schoonheidsmiddelen, een reclame voor haarverven en poederdozen en andere zaken om de bekoorlijkheid van gestalte te doen uitkomen, zal men niet verwachten, al hoort menig meisje daar graag over spreken. Wel zal hier sprake zijn van sieraden, die de ziel tooien in verrukkelijke lentepracht. Geen ijdele en vergankelijke opschik, maar blijvende en werkelijke schoonheid wordt hier aangeprezen. Geen klatergoud en tweedehandse costuumpjes maken een meisje mooi, maar christelijke deugden zielenadel. Bij een bloemenbouquet werken allerlei kleuren samen, om het oog een verrukkelijk schouwspel te bieden. Naast het groen moeten witte, rode, blauwe of andere kleuren meewerken, om een weldoende indruk te wekken. Ook bij de deugden spreekt men van kleurentinten. De witte op reinheid en onschuld, de rode op liefde en de blauwe op nederigheid en bescheidenheid en zo meer. Wil het katholieke meisje het welbehagen wekken van God en ook van de mensen, dan moet zij er op bedacht zijn, zich te tooien met de lelie der zuiverheid, met de roos van liefde, met het viooltje van de nederigheid, met de anjelier van de bedeesdheid, met de narcis van geduld en met al de andere deugdbloemen, opdat ook van haar enigermate de woorden kunnen gezegd worden, die de kerk op Maria toepast: "Geheel schoon zijt gij, mijn vriendin, en geen vlek is er in U". Ik moest wel even slikken want het staat er weer zoals we dat leerden tijdens d egodsdienst lessen op school. Maar ik denk dat er niet veel van terecht is gekomen van deze woorden want ik denk dat meisjes zich opmaakten oom er mooier uit te zien en al dat andere wat de kerk toen aangaf werd opzij geschoven. En nu we meer als 65 jaar verder zijn denk ik dat dit al niet meer wordt gelezen want men heeft allang geen kerkboek meer en godsdienst lessen? Nee dat wordt het niet meer, daarbij worden de dingen die meisjes gebruiken om er mooi uit te zien vergeleken met de dingen die 'n katholiek meisje moet naleven. Toch vond ik het wel leuk om hier te plaatsen... maar of dit van deze tijd is? Nee hoor, daar hoef je allang niet meer mee aan te komen.



KERSMUS IN DUN HIMMEL



Kerstmis is gewoon 'n feest voor iedereen, of je nu in iets geloofd of niet... Kerstmis vieren is altijd leuk, het brengt mensen weer dichter bij elkaar... het is altijd 'n gezellige tijd. Toen ik nog naar de lagere school ging was dat zowiezo iets aparts... Voor de kinderen die katholiek zijn opgevoed net als ik heeft het echt iets speciaals. Je kreeg de adventstijd en in de eerste klas op de Voordeldonkse school hing mister van Kemenade 'n adventskrans in de klas, maar mijn gedachten gaan dan altijd naar de vierde klas, ook bij van Kemenade die 'n grote adventskrans in de klas had gehangen met vier grote kaarsen er op. Voor elke week eentje. De advent was de benaming voor de aanloopperiode naar Kerst. De naam advent komt van het Latijnse woord adventus, dat "komst" betekent. In de adventsperiode bereiden christenen zich voor op het kerstfeest: dit is het feest waarbij de geboorte van Jezus wordt herdacht. Eenvoudig gerekend begint de advent vier zondagen voor Kerstmis. De advent begint altijd op de zondag die het dichtst bij het feest van de Heilige Andreas (30 november) valt. De advent eindigt op 24 december bij het avondgebed. Hierdoor is de lengte van de adventsperiode verschillend. Veel mensen hebben dat denk ik nooit geweten dat de lengte elke keer weer anders is. Maar telt wel altijd vier zondagen. De mister stak elke dag in de adventstijd 'n kaars aan als we bij binnenkomst in de klas onze gebeden deden, want dat was toen heel normaal op 'n katholieke school en de Voordeldonkse school was eigenlijk de Henricusschool. Ik denk vaak aan de tijd dat we in d'n Himmel woonden en als je in het donker buiten liep zag je in de huizen vaak de kaarsjes in de bomen branden... later, ik denk zo rond 1956, kregen we onze eerste lampjes in de boom hangen maar met de kaarsjes was het wel gezelliger vond ik. Nu loop je door de straten en zie je op veel plaatsen buitenverlichtingen in tuinen, in boompjes en struiken. Maar er gaat echt niks boven die mooie kaarsjes die in de boom hun licht gaven. Ja Kerstmis in de Hemel was vroeger oh zo gezellig en mooi... Wanneer je boven het plaatje bekijkt dan mag ik toch 'n snijboon zijn als die KJerstman niet op 'n bekende van me lijkt... "of zô ik dè mis hebbe?".... Een ding is zeker, "Kerst kumptur an".



UN HUISKE IN DUN HIMMEL



Toen wij nog in d'n Himmel woonden, dus voor 1961, was er vlakbij de plaats waar wij naar de plak van van Goch liepen om er te voetballen en te spelen, 'n houten huisje neergezet. We wisten in het begin niet wat het inhield dat dit soort "keet" er kwam staan maar naar later bleek kwam er iemand wonen. Ik weet dat het 'n man en 'n vrouw waren die èèn kind hadden, 'n zoontje. Waarom die uitgereknd daar kwamen wonen is me nooit duidelijk geweest. Volgens mij kwam er iemand wonen toen die van der Putten heette en later is verhuisd naar Someren-Eind. Precies weet ik het niet meer, maar het huisje herinner ik me nog heel goed... het huisje hier op de foto.



OONS PUSTOORS




Asten heeft in de loop der jaren heel was pastoors en dekens gekend... hie heb ik het lijstje vanaf 1200. Pastoors in de oude kerk, van 1274 tot 1301 Gerardus van Binderen, van 1301 tot 1306 Henricus van Yssenhout, van 1306 tot 1360 Joannes ?, van 1360 tot 1389 Arnoldus ?, van 1389 tot 1400 Yewannus ?, van 1400 tot 1411 Gerardus Darys, van 1411 tot 1427 Willem van Hersel, van 1427 tot 1464 Johannes Godefridus van Asten, van 1436 tot 1450 Godefridus Dicbier, van 1451 tot 1459 Joannes van Hoijbergen, van 1459 tot 1487 Thomas van Atrecht, van 1487 tot 1496 Godefridus Jans van Asten, van 1497 tot 1499 Simon Sampeyn, van 1499 tot 1510 Petrus Sachet, van 1510 tot 1536 Martinus Boem, van 1536 tot 1541 Franciscus Bane, van 1541 tot 1553 Nicolaas Damant, van 1553 tot 1562 Petrus Damant, van 1547 tot 1567 Henricus van Bree, van 1567 tot 1570 Petrus van den Eijnde, van 1570 tot 1581 Theodericus Joannes de Ruth, van 1581 tot 1591 Franciscus de Ruth, van 1591 tot 1592 Gerardus Borkers, van 1592 tot 1595 Theodericus de Zeilbergh, van 1595 tot 1597 Jacobus Barleus de Roy, van 1597 tot 1631 Thomas Stricken, van 1631 tot 1632 Joannes Loonen, van 1632 tot 1635 Henricus Vervoordeldonck, van 1635 tot 1636 Franciscus Verdonschot, van 1636 tot 1637 Hubertus Neefs, van 1637 tot 1648 Joannes Timmermans, van 1648 tot 1657 ??, van 1657 tot 1672 Henricus van de Cruys. Dan in de schuurkerk van 1672 tot 1675 ??, van 1675 tot 1704 Joannes van de Cruys, van 1704 tot 1743 Franciscus van de Cruys, van 1745 tot 1748 Johannes Beckers, van 1748 tot 1789 Petrus Aerts, van 1790 tot 1798 Wilhelmus van Asten. Dan weer in de oude kerk van 1798 tot 1819 ??, van 1819 tot 1863 Bartholomeus Kemps, van 1863 tot 1893 Lambertus Johannes van de Mortel, van 1893 tot 1898 Johannes Wilhelmus Smits. Dan in de nieuwe kerk die er nu staat, van 1898 tot 1905 diezelfde Johannes Wilhelmus Smits, van 1905 tot 1927 Bartholomeus Theodorus Moussault, van 1927 tot 1944 Henricus Wilhelmus Meijer, van 1944 tot 1960 Theodorus Johannes Andreas van Hout, en van 1960 tot 1980 Henricus Johannes Maria van Pelt. Met deken van Pelt overleed ook de boom die voor de kerk stond.. 'n Volgende keer zal ik het aantal kapelaans laten zien die we hadden en waar ik er verschillende van ken zoals kapelaan Kamp, kapelaan Burghouts, kapelaan Pulles, kapelaan van Hoeck maar later kregen we kapelaan de Kleijn en nog meer andere kapelaans. Waar ik naar op zoek ben is de familie van kapelaan van Hoeck... hij is nadat hij weg ging uit Asten pastoor geworden in Oostelbeers en is er in 1980 overleden. Waarom ik daar naar op zoek ben? Toen ik bij het jongensgilde was in de jaren rond 1956. Toen was kapelaan van Hoeck de aalmoezenier en die was met ons mee op kamp gegaan naar Heer in Limburg. We lagen daar in een of ander klooster en die hadden er ook 'n buiten-zwembad. Daar heeft hij met z'n filmcamera opnamen gemaakt en die zou ik graag willen hebben. Vandaar mijn zoektocht naar de familie van Hoeck. Hierboven enkele van onze pastoorsdekens... links van de Mortel van 1863 tot 1893, midden Smits van 1892 tot 1905 en rechts Moussault van 1905 tot 1927. Zo, ben je toch alweer 'n heel stuk wijzer geworden wat de katholieke kerk aangaat.



HUIZEN VAN DUN HIMMEL




Ik vond toch nog iets over d'n Himmel, ik weet niet van wie maar het is iemand die mijn website ook ooit heeft gevonden... ik las dit: De Hemel of d’n Himmel is de weg in het centrum van Asten die van de Emmastraat naar Voordeldonk richting Liessel loopt. De weg heet officieel zo sinds 6 september 1929. Die dag stelde de gemeenteraad van Asten voor het eerst ruim 30 officiële straatnamen vast. De Hemel werd toen vastgelegd als de weg "in de Emmastraat van J. Eijsbouts Thzn. naar Voordeldonk tot bij Carp’s Garenfabriek". Dat is waar nu de twee blokken huizen staan naast garage Bukkems. Van pakweg 1850, toen de gemeentelijke bevolkingsregistratie is ingevoerd, tot september 1929 werden de huizen aan den Hemel aangeduid met de wijkletter A en een volgnummer. Wijk A had de huisnummers 1 tot en met 403. Nieuwgebouwde huizen kregen het nummer van het ernaast staande huis met de toevoeging van een letter. In de volksmond werd al eeuwen vóór 1929 de naam Hemel gebruikt. Zo verdelen in 1708 in Asten de erfgenamen van Jan Hendrik Ceelen en Maria Fransen Voermans de nagelaten eigendommen. Philip van den Warenborgh krijgt "het nieuw huiske met het klein huiske en het aangelag in den Hemel". In de meeste plaatsen kwamen vroeger wegen en percelen voor die Hemel of Hel of Vagevuur als naam droegen. Mensen die in of bij de Hemel woonden werden Hemelers of Hemelaars genoemd. Hieruit is de familienaam Hemelaar ontstaan. Wij zeggen tegenwoordig gewoon Himmelnaren. Verder stond er dit ook nog: Een huidige Hemeler is Astenaar Peer Welten. Op zijn website Himmels is heel veel meer over de Hemel te vinden. Dat vond ik welk leuk. Ik zag ook nog de namen van de oud-bewoners. Kortgeleden heb ik nog de huisnummers aangegeven uit 'n oud boekje van 'n postbode maar nu stonden er ook deze bij. Engelen in de Hemel: Op 6 september 1929 werd huis: A253 Hemel 2 Jan Eijsbouts (bierbrouwer), A232 Hemel 3 Johannes van den Boomen (de boerderij), A252 Hemel 4 Piet Stevens (later zijn dochter Anneke Geenen - Stevens), A233 Hemel 5 Adrianus van Empel, A251 Hemel 6 Antonie Meulendijks (steenkolenhandelaar) later zijn zoon Jan Meulendijks, A234 Hemel 7 Andries Sijkens, A235 Hemel 9 Antonie van Bussel, A247a Hemel 10 Wilhelmus Leenen (het huis op de hoek van de Hemel en de Hoogstraat), A236 Hemel 11 Johannes van Lierop, A247 Hemel 12 Johannes Janssen (later de winkel van Pietje Bukkems), A250 Hemel 13 Johannes Vlemmings, A249a Hemel 15 Leonardus Werts (schoenmaker), A245 Hemel 16 Martinus Engelen, A249 Hemel 17 Martinus van den Broek, A248 Hemel 19 Antonie Werts (schoenmaker en ook cafehouder) later kwamen hier twee families wonnen beiden dochters van hem, Hikspoors - Werts en Maas - Werts, A244d Hemel 21 Antonius Henrikus Leenen (ontginner en kassier) het mooiste huis van de straat op de hoek van de Logtenstraat, nu Margrietstraat , A244a Hemel 23 Johannes van Heugten, A244g Hemel 25 Antonius Johannes Vlemmings, Dan de drie blokken van twee: A244e Hemel 27 Johannes Zegers (stucadoor), A244f Hemel 29 Godefridus van de Ven (venter), A244h Hemel 31 Heinrich Mathias Buekers, A244b Hemel 35 Johannes van de Cruijs en A244c Hemel 37 Marinus van den Boomen. Verder stonden er nog geen huizen... maar later kwamen daar het huis van Driek en Dora Hendriks en dan de blok van twee.
Daar verhuisde Martinus van den Boomen naar toe en naast hem kwam Willem Vaes wonen. Wij waren later de bewoners van nummer 31 waar eerder dus Buekers heeft gewoond. Hemel 5, 7, 9 en 11 waren de huizen van 't Himmeleindje, het stukje weg van de Hemel naar de Logtenstraat. Hemel 12 werd Hemel 30 en was later het huis van Piet Bukkems maar eerder dus van Janssen. Dan kreeg je de Carpfabrieken en het laatste huis in d'n Himmel was toen van Marinus Engelen... nu Hemel 40. Zo worden we toch elke keer wat wijzer over onze straat.




VREIJBRIEFKE (SONDERAUSWEIS)



In de oorlog waren er soms ook tijden dat je niet op straat mocht komen. Dat was door de Duitsers zo ingesteld zodat je in het donker geen verkeerde dingen kon doen want daar waren de Duitsers als voor de dood zo bang voor. Maar er waren ook Landgenoten die speciale dingen moesten doen zoals er soms iets was met de electriciteit of met het water etc etc. Die mensen kregen dan voor de wegen waar ze moesten fietsen 's nachts in het donker, 'n vrijstelling zodat de Duitsers wisten dat die man daar permissie voor had en daar ook mocht fietsen ivm zijn werk. Dit is zo'n vrijstelling voor Jan van Schaijk (42). Het bewijs was geldig van september 1942 tot april 1943 en de weg die hij mocht afleggen in duisternis was vanaf de Achterbos waar hij toen woonde van 0.00 uur tot 4.00 uur.




KÈNDEGE UT NOG?



Ik weet niet of jullie er nog wel 'ns aan denken, ik wel, en ik weet niet of jullie het ook nog kennen. Ik niet maar toen ik het gebedje weer zag in het kerkboekje van Toosje Slaats, Hemel 20 Asten, toen wist ik het toch weer meteen en dan gaan automatisch je gedachten terug naar mijn schooltijd.... Te voet van Voordeldonk naar Turrup lopen, de kerk in, de meisjes links en de jongens rechts... in de banken en proberen zo kort mogelijk bij de biechtstoelen te zitten want dan was je het eerste aan de beurt. Wachten is nooit leuk. Als je dan, zoals in mijn geval, je rijtje zonden had opgebiecht dan moest je als penetentie meestal drie Onze Vaders, drie Wees Gegroetjes en 'n Oefening van Berouw. Maar kende ik dat laatste nu nog wel dacht ik vandaag?... "Barmhartige God, ik heb spijt van mijn zonde, omdat ik Uw straffen heb verdiend, maar vooral, omdat ik U, mijn grootste Weldoener en het hoogste Goed heb beledigd. Ik verfoei al mijn zonden en beloof, met de hulp van Uw genade, mijn leven te beteren en niet meer te zondigen. Heer wees mij zondaar genadig". En toen kwam ik er achter dat wij dat vroeger anders baden... wij zeiden niet: "ik verfoei al mijn zonden", maar "ik heb berouw van mijn zonden". Zou ik het dan toch nog kennen?




IK WEET NIE OF DITTE EGT HIMMELS IS



Jaja, het staat weer voor de deur... het van Amerika overgewaaide Halloween. Voor ons is het gewoon eigenlijk het Sint Maartenfeest zoals wij dat vroeger vierden. Halloween is eigenlijk gewoon All Hallows Eve, vertaald "de dag voor Allerheiligen". Er zijn scholen en verenigingen die tochten organiseren, eenvuur maken, halloweennachten en markten. Halloween begint steeds meer te leven in Nederland. Toch gaan kinderen op 31 oktober nog niet massaal verkleed langs de deuren. Sint Maarten is de naamdag van Sinte-Marten (of ook wel Martinus van Tours, Sint-Martinus, Sinter Merte of Sinte-mette). Op 11 november gaan kinderen met lampionnetjes langs de deuren waarbij ze liedjes zingen in ruil voor snoep. De traditie is dat kinderen zelf een lampion maken en ‘s avonds als het donker is langs de huizen gaan om liedjes te zingen. In ruil daarvoor krijgen ze een kleien attentie, vaak in de vorm van snoep. Wij gingen vroeger ook rond met lampions maar niet langs de deuren voor snoep. Toch is de oorsprong van het Sint-Maartenfeest niet per definitie in de verering van Maarten van Tours gevonden worden. Er wordt ook gesteld dat van oudsher de oogst binnen moest zijn en het veel op stal moest staan op 11 november. Ter ere daarvan werden er vuren gemaakt. Bij dat feest werden er vuren rondgedragen en offers gebracht om het land en het vee vruchtbaarder te maken. De kerk zou dit gebruik hebben overgenomen om zo het vertrouwen van de niet-christelijke bevolking te winnen. Dan is het toch nog 'n beetje Himmels.




OONS STROAT VRUUGUR



Dit is 'n plaatje van vroeger en eentje van heel vroeger. Links, zo was men vroeger bezig om 'n fatsoenlijke weg te krijgen, te verharden zelfs met afwateringssysteem. Rechts... dat zou 'n plaatje kunnen zijn van d'n Himmel van vroeger. Zo zag de "taarweg" er vroeger uit die in d'n Himmel lag, die liep richting Voordeldonkse school. Ik herinner me dit nog heel goed, mijn eerste schooldag in september 1951. De teerweg zat vol gaten en kuilen, stonden vol water en waren kapot gereden door de boeren van vroeger met hun karren en wagens die naar het dorp mosten om spullen af te leveren en soms "vroor" de weg ook kapot. Ja de weg was slecht... zo bedachten ingenieurs dat ze wegen moesten aanleggen toendertijd. Gelukkig heeft Jan Bosch, de gemeentewerker er 'n nieuwe klinkerweg van gemaakt. "Egt Himmels".




GEBAKKE VIS


Tegenwoordig moet je de vis halen bij Jos faro in Asten, vroeger bij "Putje" en ook in de supermarkten ligt voorverpakte vis in de vriezers en koelingen. Als je tegenwoordig vis koopt dan halen ze die door het een of ander papje en dat wordt dan gebakken... stukken die van de vis afdruppelde hangen er als harde kosten aan. Mensen schijnen dat lekker te vinden...
Nee ik niet, ik moet er eigenlijk helemaal geen rommel aan mijn visje hebben. Daarom ga ik terug naar vroeger tijd toen ons moeder zelf de vis bakte. De visboer kwam dan langs met z'n stinkkarretje en ons moeder kocht er dan wat... die moest ze zelf eerst nog schoonmaken... maak genoeg gezien hoe ze met 'n scherp aardappelschilmesje bezeig was om de ingewanden er uit te halen en de schubben er af te schrabben. Dan lag die 'n tijdje in het water en later droogde ze die en deed er zout op, maar dat niet alleen... ze nam 'n kom en daar gingen drie platgewalste beschuiten in die helemaal klein tot "grummulkus" waren gerold en daar ging de vis dan door... ze zorgde ervoor dat er veel van de beschuit aan elke kant van de vis zat.. en dan bakte ze die bruin... vis is snel gaar en ook de beschuit was snel bruin.. en daar kregen we dan ieder 'n deel van.. We waren met negen personen thuis in d'n Himmel en we moesten 'n vis met drieen delen. Ik had ook liever 'n hele gehad maar dat zat er bij ons niet aan... eingenlijk was dat ook niet nodig want hij smaakte wel drie keer zo lekker als de vis van nu. Ons moederke kon echt lekkere vis bakken, ik weel nog dat ze dat "schelvis" noemde. Het mooie van het hele verhaal is dat ik vis hetzelfde bereid als ons moeder toen deed, geen ei, geen paneermeel of zoiets komt er aan te pas... mar gewoon net als ons moeder deed "mì de grummulkus van un beschuitje". Ik zal je wel vertellen dat je dan echt 'n heerlijk "Himmels" viske eet,"mer wel mì veul zaawt".




OONDER DE PRIKSTOEL



Bij de mensen die net als ik, van huis uit katholiek zijn opgevoed en iedere week naar de kerk gingen in Turrup, naar de grote kerk, die zullen bij het zien van dit plaatje zeker zeggen... och ja, "dè weet ik ôk nog wel". Dit zijn n.l. enkele plaatjes van de beelden die onder de preekstoel stonden. Ik geloof uit hout gesneden. Ik vond het altijd heel indrukwekkend uit zien. Het had iets met Saulus te maken. Deze Saulus vervolgde Jesus en wie in Jesus geloofde werd door hem vervolgd. Voor degene die dit nog weten van vroeger toen wij nog Godsdienst lessen kregen zal ik nog 'n keer uitleggen wat het was... tenminste zo heeft men ons geleerd. Saulus bleef de volgers van Jezus fanatiek achtervolgen en dreigde hen met dood en gevangenis. Hij vroeg om aanbevelingsbrieven voor de synagogen in Damascus, een stad waar veel Joden woonden. Hij wilde daar mannen en vrouwen die in Jesus geloofden opsporen, ze in de boeien slaan en naar Jeruzalem brengen. Hij kreeg die brieven ook, maar toen hij in de buurt van Damascus kwam, kwam er 'n lichtflits vanuit de hemel, dat hem gevangen hield. Hij viel op de grond en hoorde een stem: "Saul, Saul, waarom vervolg je mij?" "Wie bent U?" vroeg Saulus. "Ik ben Jezus", zei de stem, "Die u zo fanatiek vervolgt. Sta op en ga de stad in. Daar zal u gezegd worden wat u moet doen". De mannen bij hem, waren met stomheid geslagen. Zij hadden de stem wel gehoord, maar ze zagen niemand. Saulus stond op en deed zijn ogen open, maar kon niets zien. De mannen die bij hem waren, namen hem bij de hand en brachten hem Damascus binnen. Drie dagen lang kon hij niets zien. Al die tijd at en dronk hij niets. Later zorgde Jesus er voor dat hij weer kon zien. Jesus gebruikte Saulus om de naam Jesus aan het volk bekend te maken. Later zou Saulus zich bij Jesus aansluiten. Ik heb dit nog onthouden van vroeger... en de beelden zijn volgens mij van o.a. Saul die de mensen vervolgde. Maar zeker weten doe ik dat ook niet meer. Dat 't echt Himmels is, is heel zeker. De beelden vind ik nog steeds prachtig.




VAN DUN OERKNAL? KOMOP ZEG...



Vroeger gingen wij naar de kerk, we gingen biechten en we werden katholiek opgevoed. Niks mis mee, we zijn er alleen maar beter van geworden en heel zeker niet slechter. Maar ze proberen ons wijs te maken dat de aarde is ontstaan door de oerknal, iets wat volgens mij dus helemaal niet waar is en niet waar kan zijn. Iedereen denkt er het zijn over maar denk je nu werkelijk dat bovenstaande prachtig gekleurde vogels er door 'n knal in de ruimte zijn gekomen? Toen wij vroeger in d'n Himmel woonden en er nog lichtdraden hingen van paal naar paal om ons van elektriciteit te voorzien, zaten daar vaak vogels op die draden en bij het minste knalletje vlogen ze allemaal weg. Als die door de oerknal waren gekomen hadden ze daar heel zeker geen schrik van hoeven hebben. Je denkt toch niet dat 'n oerknal ook vogels als deze maakt..






Wanneer je vroeger op de plak stond bij van Goch... je weet wel de strofabriek gelegen aan de linkerkant van de weg in de Hoogstraat en kom je uit achter de huizen waar o.a. Caris en van Seccelen woonden. Dit plaatje is genomen van net achter de tuin van Toon van Seccelen richting Hemel en je ziet op de achtergrond de blok van drie waar vroeger Jan Franssen, Sjef van Heugten en Piet van Bommel woonden. Rechts zie je nog net 'n deel van het huis van de buren van Piet van Bommel; Jan Zegers, later Bert Janssen. links achter de heg stond toen nog niks maar daar heeft Piet van Schaijk zijn nieuwe huis gebouwd.. Dit plaatje is nostalgie van "hoe ut vruuger waar, echt himmels"...




MIN ZEUSTER



Ik heb het geluk gehad dat ik drie lieve zusjes heb waarvan er helaas eentje van is overleden. M'n zusje Jo die trouwde met Frans Manders op 18 januari 1962. We waren toen nog maar net 'n paar maanden verhuisd van de Hemel naar de Rozenstraat in 1961. Nadat we van ons Jo afscheid hadden genomen hebben de kinderen het huis leeg moeten halen want de man ons Jo, Frans was eerder helaas al overleden. Er waren wat spullen die de twee kinderen beslist niet kwijt wilden en daar behoorde het servies wat ons Jo en Frans hadden gekocht voor hun trouwen, ook bij. Dochter Ankie heeft het thuis en deze week heeft ze op een van de bordjes ons Jo d'r portret laten "stippelen" zoals dat heet... Dit is echt gaaf... geweldig mooi... ons Jo zou trots zijn, heel zeker. Zo heeft 'n oud-servies duizenden keer meer waarde als eerst. Het ziet er geweldig uit.... en? Echt Himmels toch?




UT VÔLBOUWWE GING BEGINNE



Links zie je nog net het huis van Jan Hurkmans staan van huisnummer 43 en dan kreeg je 'n stuk leeg veldje waar wij vroeger speelde tot aan de blok van drie waar Jan Franssen in het eerste huis woonde. Dat lege veldje zie je hier nog achter de boompjes van Jan Hurkmans. En daarachter zie je de huizen verschijnen waar onze vader ons voor had gewaarschuwd... het Liender achter ons huis op 57 komt vol huizen staan. Hier zie je de huizen al staan op de plaats waar wij en onze buurtbewoners vroeger hun groemtetuin hadden... Raar gezicht als je weet dat "oons erpel en oons bôntjus dôr vruuger groejde".




UIT UT KERRIKBUUKSKE VAN TOOSJE SLÔTS



De twee kerkboekjes die ik in bruikleen heb van Jan en Toos van de Goor uit Someren liggen altijd recht voor m'n neus en af en toe kijk ik er nog wel 'ns in of er nog iets speciaals was te melden van vroeger, zoals wij dat als katholieken mee hebben gemaakt. Nu is er in de tijd van de vakantie tot aan de Kersttijd eigenlijk niet zoveel speciaals te melden. Maar toen ik door het boekje van Toosje zat te bladeren viel mijn oog op die ene zin over "een aflaat verdienen". Ik weet nog dat het er was maar wat moet je er mee. Op wiki stond hetvolgende: Een aflaat is de kwijtschelding voor God van tijdelijke straffen (penitentie) voor zonden die, wat de schuld betreft, reeds vergeven werden. Volgens de Katholieke leer moet elke zondaar namelijk een straf ondergaan voor zijn zonden. Maar als we uit de biechtstoel kwamen moesten we al penitentie bidden, maar wat bleek: door het geloof in de verbondenheid van de gelovigen in Jezus, wordt het door de kerk ook mogelijk geacht dat een ander deze straf voldoet. De aflaat houdt in dat de kerk in naam van de goede daden van Jezus en de heiligen deze straf laat opheffen. Het is een praktijk in de Katholieke Kerk die nauw verbonden is met het sacrament van de biecht. De zonde moet namelijk eerst zijn opgebiecht, er moet berouw zijn voor de zonde en een vast voornemen deze niet meer te begaan. De aflaat is gedeeltelijk of vol, naargelang hij iemand geheel of gedeeltelijk verlost van de tijdelijke straffen. Gelovigen kunnen ook aflaten bekomen voor afgestorvenen om hen te helpen bij het uitboeten van hun tijdelijke zondestraffen in het vagevuur. Het zit 'n beetje raar in elkaar maar wij konden aflaten verdienen door te bidden in de kerk... dan liepen we de kerk uit door de ene deur en door de ander weer naar binnen voor de volgende aflaat. Hoeveel ik er heb verdiend voor anderen dus, weet ik niet precies maar we deden er altijd vijf of zeven als de tijd daar was dat dat ging. In de kathechismus bij 1471 tot en met 1479 behandelen de leer en de praktijk van de aflaten. De jeugd weet dit allemaal niet meer. Maar in het boekje van Toos stond: Bid voor een kruisbeeld, eenmaal het Onze Vader, Wees gegroet en Eer aan de Vader, tot intentie van ZH de Paus, teneinde een volle aflaat te verdienen. Ook toepasselijk op de zielen in het vagevuur, daar men na de H Communie meer aflaten kan verdienen. Het kwam er volgens mij vroeger op neer dat door het verdienen van aflaten je zieltjes wist te redden uit het vagevuur, tenminste, zo werd het ons vroeger uitgelegd. Ik vind het wel raar dat wij vroeger voor 'n aflaat drie Onze Vaders en drie Wees gegroetjes moesten bidden voor 'n volle aflaat terwijl in het boekje staat een van elk dus heb ik er omgerekend drie keer zoveel verdiend als wat ik eerst dacht... "ben ik toen toch wel efkus goe bizzeg geweest"...




UM OVUR NOA TE DENKE

Ik denk dat iedereen dat wel 'ns heeft dat hij nadenkt over het leven. Over de afgelopen jaren, de dingen die we goed hebben gedaan maar ook de dingen die we fout deden, en radicaal verkeerd hebben gedaan. Ook ik doe dat wel 'ns en als er iemand ziek is en waarvan je weet dat die misschien wel aan het eindpunt van z'n leven is... ook daar denk ik wel 'ns aan. Hoe zal het mij vergaan? Ik ben op dit moment 74 en al mijn vrienden van vroeger zijn al niet meer onder ons.. Sjaak van der Steen en Gerard van Loon, Theo Maas, Hans Bekx, Geert van de Eijnden en Henk van de Waarsenburg. Ik denk er vaak aan terug... en ik ben er nog. Maar zal ik straks ook ziek worden? Wie zal het zeggen... Iedereen weet dat ik wel 'n geloving mens ben, ik ben er van overtuigd dat er na dit leven nog iets anders is, maar wat? Dat weet ik ook niet. Maar ik zat dat plaatje nog 'ns te bekijken van de eerste mensen die onze lieve Heer heeft geschapen. God schiep de eerste mens, 'n man Adam volgens de letteren maar of die werkelijk zo heette weet ik ook niet. Later schiep God de vrouw. Volgens de boeken deed hij dat uit de rib van Adam. Hoe ik dat moet zien weet ik ook niet. Maar nu ik dat plaatje nog 'ns bekeek viel me wel wat op... Adam en Eva hebben beiden 'n buiknavel. Tja, dat krijg je toch alleen bij de geboorte omdat daar de knoop van de navelstreng wordt gelegd, toch? Maar hoe komt die dan bij Adam en Eva? Die vraag houdt me nu al weken bezig. Ik denk dat ik Onze Lieven Heer 'ns 'n berichtje, 'n "epje" ga sturen met de vraag hoe dit in elkaar zit. Je zou toch zeggen: "ut moet toch ergus vanaf komme, nie dan"?... Ik vind het wel echt Himmels...




ÔP DUN HIMMEL AN



Dit is niet in d'n Himmel maar ik zet het wel bij "egt Himmels" in de map want het heeft wel degelijk iets met de hemel te maken. We zijn hier in de Logtenstraat wat nu de Margrietstraat is, en je kijkt richting het pleintje, "ut Tontje Moas Pleintje". Rechts zie je het huis van kassier van Oosterhout waar later lange tijd Maarten van den Boogaard van Expert woonde. De Logtenstraat was toen nog 'n met van die smerige sintels verharde weg... vol hobbels. Links ga je richting de kruisin van de Hemel, de Logtenstraat en de Hoogstraat... rechts die bocht tussen die huizen door was het "Himmel-Eindje" van vroeger. Daar stonden ooit was huizen waar o.a. van Lierop, Seijkens en Kuijpers woonden. Wanneer je er van hier uit die bocht door fietste kwam je langs de boerderij van van den Boomen en zowat bij Jan Meulendijks, Jan de Post, voor bij de ingang van de kolenopslag uit. De bomen die je ziet behoorde bij de huizen van Hikspoors, van Maas, van Jan Loomans en Mina Broek en van Hoefnagels etc. Maar een ding is zeker... ging je die kromme bocht in? "dan kwaamdege in dun Himmel uit", egt Himmels toch? Om het nog Himmelser te maken? Die jongens op de foto zijn Jan Bukkems (30), de grootste en de kleinste zijn broertje Piet Bukkems (30), dit bericht kreeg ik van Jan Bukkems en nu je het zegt? "Dè zijn ze ôk"....




HIL RAAR VROAG, WIE WÔNT ÔP HIMMEL 46



Wanneer je 'n Himmelse Website hebt net als ik en 'n echte Himmel-kenner bent net als ik dan krijg je vaak vragen over het hoe, wie en wat en hiernaast zie je de mail die ik kreeg met zo'n vraag. Natuurlijk weet ik wie daar woont als echte Himmel-kenner. Ik heb van het antwoord 'n videootje gemaakt zodat iedereen kan zien wat er is gebeurd. De buren Ger en Piet zijn er denk ik al jaren niet meer gaan kijken want inmiddels is er al 'n naamplaatje geplaatst. Ik ben er naar toe geweest en ik heb er even 'n opname mogen maken binnen in huis... het is de familie.... (dat zeg ik niet), klik maar op het plaatje en laat je verrassen. Het betreft dus de woning tussen Piet van Schaijk en Ger van Seccelen in op nummer 46. Piet woont er voor op nummer 44 en Ger er net achter op 48. Het betreft dus de woning op Hemel 46. Zoals je wel zult zien: "Peer wit werkeluk allus en ut is wir echt Himmels"...




DÌ WAAR ECHT HIMMELS



Toen we onze tweede reunie hadden waren de broertjes er ook... en als je dit plaatje goed bekijkt is het eigenlijk al 'n goeie hint om te weten over wie ik het vandaag ga hebben... iemand die niet in de Hemel is geboren maar er wel lange tijd woonde met zijn ouders, broers en zussen en later toen hij getrouwd was, vooraan in de straat kwam wonen naast de familie Jan van Seccelen. Precies, ik heb het over Leo van Loon. De oudste zoon vaqn Toon en Grarda van Loon van de barak achteraan in de Hemel, maar Leo woont nu al jaren en jaren op huisnummer 24. Helaas is zijn vrouw al overleden. Ik schaam me wel 'n beetje omdat ik er nu eigenlijk pas achter kom dat hij daar al zolang woont en ik dat niet wist. Heel raar eigenlijk want ik weet echt veel van d'n Himmel. Maar terug naar dinsdag 16 juli, de laatste dag van Asten kermis. Ik wilde bij de slagerij van Peer van Kemenade soepvlees gaan halen etc. maar helaas was het gesloten dus ik weer op huis aan, toen ik dacht... ik heb op de reunie afgesproken dat ik Leo 'n keertje 'n bezoek zou brengen en 'ns kijken wat hij nog aan foto's heeft. Ik was er al ooit aan de deur geweest maar toen was hij er niet. Dus ik weer richting Hemel en aangebeld maar er deed niemand open en net toen ik om wilde draaien zag ik in de tuin er naast Leo lopen. Ik zeg tegen hem: "woon je hier? Ik dacht dat je naast Henk Slaats woonde". Maar dat was dus niet... raar dat ik dat fout had. Leo riep me binnen, en echt op z'n ouderwets zette hij de koffie alvast aan en haalde de boeken van boven, eerst eentje, toen nog drie en op het laatst had hij er wel 'n stuk of tien liggen. We hebben weer 'ns echt veel verhalen van vroeger voor de dag gehaald en hebben samen weer "veul aaw koeje uit de sloot gehald", twee en 'n half uur is dan niet lang want ze vliegen voorbij. Leo heeft meer als 50 jaar bij de kininklijke Eijsbouts gewerkt en dan op de buitendienst. In zijn huis vindt je vanalles terug over de Klokkentijd. Ik zal er binnenkort wel het een en ander van laten zien. In zijn tuin maakte ik deze mooie foto van 'n wijzerplaat die achter zijn huis tegen 'n muur hangt en het geeft zijn leeftijd aan. Jaja, Leo is nu 83 jaar jong. Zijn tuin is lang en mooi, iets wat hij zelf nog bij kan houden maar wat ook mooi is dat zijn geheugen nog prima is... hij verteld over zijn werk bij Eijsbouts, waar hij zoals is geweest met de jaartallen erbij en vertelde er kleine verhaaltjes bij. Prachtig, ik hou van zijn verhalen... ik ben blij dat ik er ben geweest. Eèn boek heb ik meegenomen omdat er veel foto's in staan die ik wil scannen... de andere kan ik ook wel gebruiken maar daar ga ik volgende week weer naar toe om ze te scannen met de handscanner.. Ik heb echt genoten van mijn bezoek aan Leo van Loon... "echt Himmels waar ut, dè zô ik toch us dikker moete doew".




UN GEBEDJE VAN VRUUGER



Nee ik vertel niks over het geloof, iedereen moet dat voor zich weten, ik wil wel even kwijt dat wij vroeger vaak naar de kerk gingen, te communie, naar het lof, aflaten verdienen in de kerk, biechten en noem maar op en als ik heel eerlijk moet zijn... ik denk dat de tijd toen beter was. Maar goed, wie zal het zeggen. Toch wil ik jullie dit prentje nog laten zien dat ik kreeg toegestuurd van iemand die dit thuis had en bedoeld was voor kinderen om te lezen... te lezen over God... dat die boven is... Of je er in geloofd? Moet je maar voor jezelf bedenken maar ik vond het wel 'n "Himmels" prentje.




KÔ MAKE OVUR GRUUN GEDOEW

Bij de kassa van een supermarkt zegt de jonge cassière tegen mij dat het veel beter is dat ik voortaan mijn eigen boodschappentas meebreng, in plaats van een plastic tas te kopen. "Want plastic tassen zijn niet goed voor het milieu", zegt ze. Ik zeg tegen haar dat klopt wel maar leg haar het volgende uit: "Wij hadden dat groene gedoe niet toen ik jong was". De caissière antwoordt: "Ja Peer, ze kende mij schijnbaar, en dat is nou juist ons probleem vandaag-de-dag: "jullie generatie maakte zich niet druk om het milieu te sparen voor de toekomstige generaties". Ze heeft gelijk, onze generatie had dat groene gedoe niet in onze dagen, maar ik werd wel even pissig want wij hadden melk in flessen, frisdrank in flessen en bier in flessen, die we leeg en omgespoeld terug brachten naar de winkel. De winkel stuurde deze dan terug naar de fabriek en in de fabriek werden deze flessen gesteriliseerd en opnieuw gevuld. Wij deden echt aan recycling. Maar we deden niet aan dat groene gedoe in die tijd. Wij liepen trappen, omdat we niet over roltrappen en liften hadden in elk gebouw. Wij liepen naar de verschillende winkels en verplaatsten ons zelf niet iedere keer in een dikke vette auto met z'n stinkende uitlaat, als we twee blokken verder moesten zijn. Maar ze heeft gelijk: wij hadden "dè gruun gedoew nie in onzen tijd". Van baby luiers werd de "bruine rommel" er uitgespoeld en gingen in de kookwas, omdat wegwerpluiers niet bestonden. We droogden onze kleren op de blèèk of aan de waslijn buiten en niet in een energieverslindende machine die veel "watt-jes" verbruikt. Wind- en zonneenergie droogden onze kleren echt vroeger, in mijn tijd. Kinderen droegen de afdankertjes van oudere broers en zussen en kregen geen gloednieuwe kleren. Maar de jonge dame achter dat schuifapparaat, die alles met machines telt heeft wel gelijk. Wij hadden dat groene gedoe niet in onze tijd. In die tijd hadden we, als we het konden betalen, misschien één tv of radio in huis en niet een op elke kamer. De televisie had 'n klein schermpje, ter grootte van een zakdoek en niet een scherm ter grootte van een kamer wand. In de keuken werden gerechten gesneden, gemengd en geroerd met de hand, omdat we geen elektrische apparaten hadden die alles voor ons deden. Wanneer we een breekbaar object moesten versturen per post, dan verpakten we dat in oude kranten ter bescherming en niet in piepschuim of plastic bubbeltjes folie. In die tijd gebruikten we geen motormaaier op benzine als we het gazon maaiden, tenminste als we gazon hadden want vaak stonden er achter het huis aardappelen, flodderbonen en rabarber. Wij sportten door te werken, zodat we niet naar een fitnessclub hoefden te gaan om op ronddraaiende loopbanden te gaan rennen, die werken op elektriciteit. Maar de juffrouw had wel gelijk. Wij hadden dat groene gedoe toen niet. Wij dronken uit de kraan wanneer we dorst hadden, soms uit 'n glaasje wat altijd op de aanrecht stond, in plaats van plastic bekertjes of uit een plastic fles, die na 30 slokken wordt weggegooid. Wij vulden zelf onze pennen met inkt, in plaats van elke keer een nieuwe plastic pen te kopen, die argeloos wordt weggegooid. Wij vervingen de mesjes van een scheermes, in plaats van het hele ding plastic apparaatje weg te gooien alleen omdat het mesje bot is. Maar, wij hadden dat groene gedoe niet in onze tijd. Mensen namen de trein of een bus en kinderen liepen of fietsten naar school in plaats van hun moeder als 24-uurs taxi servicedienst te gebruiken. Wij hadden èèn stopcontact per kamer en niet zoals nu een heel arsenaal aan stekkerdozen en verlengsnoeren om een dozijn apparaten van stroom te voorzien. En wij hadden geen mobieltje nodig om een signaal op te vangen van een satelliet die 2.000 km verderop in de ruimte hing, zodat we contact konden leggen met anderen om uit te vinden waar de dichtstbijzijnde friettent was. Wij kochten bij Jamin snoep en dat deden ze in 'n papieren puntzakje, net als het frietje bij Jan van Hoek op de Markt en niet in plastic bakjes of zakjes. Ik zeg tegen dat meisje... kijk ik heb hier gesneden vlees en dat zit verpakjt ik plastic maar wij hadden dat ik papieren zakjes zitten. Beste vrienden, is het niet in-en-in triest dat de huidige generatie klaagt over hoe verspillend wij "awwur mense" wel niet waren, gewoon omdat wij dat groene gedoe niet hadden in onze tijd? Potverdorrie, ook ik ben "zônnen egowistiese aawe mens" die echt niet zit te wachten op een les in het behoud van moeder aarde, gegeven door "intelligente" jeugd van deze tijd.




EN DÈ IS DAN WIR WEL LEUK

Nee beste mensen, foto's van d'n Himmel krijg ik zowat niet meer, jammer genoeg, want ik had graag elke week 'n stuk of drie of vier foto's van Himmelse mensen willen toevoegen aan mijn site maar helaas... ik ben zowat uitgeput wat dat betreft. Toch krijg ik af en toe toch nog wel wat leuks toegestuurd... Iets wat me weer goed doet... iets wat wel weer past op de website van Himmels punt en-el. Echt 'n grappige foto want er staat eigenlijk dat je in de Hemel niet welkom bent, zelfs verboden toegang maar ze zetten er wel bij dat het niet voor mij geldig is wat er op de poort staat. Nou ja, kijk zelf maar. Klik maar op het plaatje van de mail die ik kreeg en dan zie je waar het om gaat, dan zie je wat ik bedoel. De foto is gemaakt in de straat de Hemel bij Gerry en Ingrid van Seccelen, die van alles van d'n Himmel hebben, het zijn mensen die mijn website 'n warm hart toedragen, bedankt hiervoor. "klikkur mer ôp".




OVUR DIEDEEJ


Ik wilde er eerst geen aandacht aan schenken omdat we de laatste tijd zijn overspoeld met infotmatie. Maar toen dacht ik... we hebben het toch zelf ook meegemaakt... ik persoonlijk niet maar onze ouders, grootouders en mijn oudste broers en zussen. Ik vond wat foto's die ik misschien niet mag gebruiken maar ik geef jullie wel 'n link naar die foto's toe, sorry maar ik wil niet weer 'n hoop trammelent hebben met die foto makers. Het zijn foto's die mij wel aangrepen en D-day in 36 foto's laat zien, gewoon zoals het werkelijk was. Klik maar op het plaatje hieronder en je wordt naar die site gestuurd. De bekendste militaire operatie die onder de naam "D-day" bekend is geraakt is operatie "Overlord", de geallieerde landingen in Normandië op dinsdag 6 juni 1944. Het was de grootste amfibische invasie in de geschiedenis en het begin van de bevrijding van West-Europa. In Oost-Europa waren de Duitsers al aan het verliezen van de Sovjet-Unie en twee dagen daarvoor was Rome door de geallieerden veroverd.





BIEJGTE EN ZÔ


We hebben inmiddels Hemelvaartsdag alweer gehad... ook al weten maar weinigen van de jeugd wat het wil zeggen denk ik , maar goed, ze hebben in ieder geval genoten van de vrije dag. Vroeger moesten wij gaan biechten voordat het Hemelvaartsdag was...
te voet van Voordeldonk naar Turrup klossen, in de kerk in de rij gaan zitten en wachten tot je aan de beurt was, en je rijtjes zonden opzeggen, Meestal dezelfde en als penetentie, drie Onze Vaders en drie Weesgegroetjes op zeggen en dan "as de duvel ôp huis an".... Maar gisteren heb ik het kerkboekje van Toosje Slaats er nog 'ns bijgenomen en toen zag ik over het biechten nog iets staan over je gewetensonderzoek... onderzoeken welke dingen je verkeerd had gedaan. Als ik dat allemaal hier moet typen ben ik wel "un hortje bìzzig", dus dat ga ik niet doen maar 'n kleinstukje om aan te geven waar je aan moest denken voordat je in de biechtstoel stapte wil ik wel laten weten. Het gaat over de zonden tegen de tien geboden en bij V (vijf) staat: Heb ik mij zelf of anderen naar ziel of lichaam schade toegebracht, door onmatigheid, lichtzinnigheid,onzedelijkheid, ergernis, haat, nij, afgunst,vreugde over 't ongeluk van anderen, toorn, belediging door woord en daad, door mij zelf of anderen te verwensen, door vijandschap of twist te veroorzaken of door met anderen in vijandschap te leven? Zo zeg... als je dit allemaal moet biechten wat hiervan voor mij en de meeste onder ons, van toepassing is dan kunnen we wel 'n dag od drie aan een stuk in de biechtstoel blijven zitten. Neem nu over vreugde ovcer het ongeluk van anderen... Je wil niet weten wat ik soms onze regering toewens als ze de volgende waardeloze beslissing hebben genomen. Hahaha, uit het kerkboekje van Toosje Slaats kun je nog heel wat leren.




MURRIEJA HÈÈLT UT WEL DREUG

Ik merk aan alles dat ook ik ouder begin te worden... soms vergeet ik dingen en soms kan ik namen, die ik jaren geleden zo uit mijn mouw wist te schudden, niet meer onthouden. Iedereen heeft het wel die ouder aan het worden is maar het is wel vervelend. Ook het lopen gaat steeds moeilijker en ik ga deze week de draad weer oppakken en elke dag 'n blokje om lopen. Maar zondag 19 mei ben ik weer gaan fietsen om m'n eigen wat fit te houden, ik begon aan mijn eigen tochtje door de schietbaanse bossen, langs de manege en de camping, en zo Ommel in en toen zag ik om kwart voor elf mensen naar de kerk gaan omdat het weer meimaand is en het druk is in het Maria-dorpje. Op het terras bij "de Pelgrim" zat het lekker vol en bij de kerk waren de mensen van het kerkbestuur en hun helpers bezig om alles in goede banen te leiden. Die zondag was ook de dag van de grote processie en toen dacht ik nog... "kiek mer uit want ze hebben ônweer vurspèèld". Maar dat hoefde niet want Maria die zorgt er zelf wel voor in overleg met Onze Lieve Heer dat het niet gaat regenen... je gaat je eigen feestje toch niet laten verprutsen door regen en onweer? Nee toch? En Maria zou de Heilige Maria niet zijn als ze daar allang wat op gevonden had... ze liet lekker het zonnetje schijnen toen de processie bezig was met rondtrekken vergezeld door de schuttersgilden die normaal altijd op Hemelvaartsdag daar zijn maar nu de taak van de fanfare heeft overgenomen. Dat is altijd prachtig om te zien al die prachtige kleding van de diverse schutterijen. "De Meimônd hì werkeluk iets aparts en dè moet mer blieven ôk, echt Himmuls toch"?






DUN DAG VAN MIN MOEDURKUS



Moederdag is en blijft 'n speciale dag, of ze nog in ons midden zijn of niet dat maakt aan de dag niets uit... speciaal blijft hij en elke keer weer vieren we moederdag en dat moet zo blijven ook. Natuurlijk, als je oud bent zelf dan is je eigen moeder en meestal al niet meer, maar dat wil niet zeggen dat we niet aan hun denken. Ik gedenk alle moeders die voor mij in mijn leven belangrijk zijn geweest en ik heb ze hier bij elkaar gezet... allemaal lieve moeders... rechtsboven mijn schoonmoeder die er helaas niet meer is maar zorgde dat ons Anneke er is, daaronder mijn Annie waar ik dit jaar op 28 mei toch mooi 48 jaar mee getrouwd ben en die zorgde dat ik 'n lieve dochter heb. Daaronder mijn dochter Nancy die ook moeder is, van mijn kleinkind Benjamin waar ik trots op ben. Op de grote foto mijn eigen moederke, het liefste moederke wat je jezelf maar kan wensen... ook al is ze niet meer in ons midden. Deze vier moeders zijn belangrijk geweest in mijn leven en ik denk dat anderen dat ook wel zullen hebben. Fijne moederdag voor alle moeders, maar ook de moeders die ons helaas al zijn ontvallen.. "ik denk an allie"....




KUNNINGSDAG



De Pasen is maar net voorbij... ons moeder is nog maar pas jarig geweest of het volgende feest staat al weer voor de deur... Koningsdag, en de volgers van mijn website Himmels.nl die weten wel dat ik dan vaak de Koning en de mooie Koningin uitnodig op ons Pleintje om te laten zien dat de Hemel er nog altijd prachtig bij ligt. Ook nu weer heb ik dat gedaan en de Koningin vroeg of iemand er met z'n mobieltje 'n foto van wou maken met Willem-Alexander en Peter Johannes erbij voor in Maima d'n plakboek voor later. Natuurlijk gebeurde dat en ze vroeg of ik het ook op Himmels wilde zetten wat ik bij deze doe. De map van Tontje Moas Pleintje heb ik zolang eraf gehaald dus zet ik het plaatje hier bij Echt Himmels neer want dat is het toch "nie wor"?




PALLUMZONDIG

Palmpasen of Palmzondag, ik heb het nog 'ns nagekeken, het is de feestelijke intocht van Jezus in Jeruzalem Palmzondag is de laatste zondag voor Pasen en de eerste dag van de Goede Week. Het is de dag waarop de feestelijke intocht van Jezus in Jeruzalem wordt gevierd. De mensen in Jeruzalem waren gelukkig met zijn komst, ze juichten en bedekten de weg met palmtakken. Het was een glorieuze intocht van de Messias. In de katholieke kerken worden nu nog steeds palmtakken gezegend, buxustakjes. De buxustakjes worden door de gelovigen meegenomen naar huis en daarbij het kruisbeeldje van jezus aan de muur gestoken en zouden geluk brengen. De priesters in de kerk hebben rode kleding aan, koninklijk rood in dit geval. Ik herinner het me nog goed toen ik nog altijd als kind naar de kerk ging en ik takjes gewijde palm mee naar huis nam en 'n stukje ervan op onze slaapkamer in d'n Himmel achter het wijwatersvaatje stak. Ook al geloof je nergens in... als je dit vroeger deed voelde je jezelf 'n stuk veiliger.. Heel raar misschien maar het was wel waar. Op enkele plaatsen wordt een optocht gehouden met palmpaasstokken, maar dat heb ik in Asten nooit gezien, tenminste ik kan het me niet herinneren. Kinderen lopen met versierde palmpaasstokken achter een muziekkorps aan. De stokken vormen een houten kruis dat versierd is met buxustakjes (of ander groen), snoep, slingers, eieren en een haantje. Het groen zou verwijzen naar de palmtakken waarover Jezus Jeruzalem binnenliep. De kruisvorm verwijst naar de kruisiging en al het snoepgoed en de versieringen is alvast een voorproefje van het grote wonder dat Pasen bracht. Dan het haantje, er wordt vaak gesuggereerd dat het dier verwijst naar Petrus. Deze had op Goede Vrijdag drie keer gezegd dat hij Jezus niet kende, waarop een haan begon te kraaien. Wist je trouwens nog dat voor de boeren toen het nieuwe jaar eigenlijk begon? Het land moest weer bewerkt worden en men had genoeg van de donkere en soms saaie wintertijd. Er werd geboend en schoongemaakt. De uitdrukking "op z’n paasbest" komt waarschijnlijk daar ook vandaan, alles werd zuiver gemaakt. De grote schoonmaak vond plaats in de dagen voor Pasen en op Eerste paasdag was het huis aan kant, de kleding gewassen en de stoep geschrobd. Nu gaat alles anders... mensen gaan niet meer naar de kerk net als vroeger en ze zijn de vieringen etc. vooraf allemaal vergeten, Witte Donderdag, Goeie Vrijdag, Paaszaterdag, en alleen Pasen hebben ze onthouden, dan zijn ze vrij net als tweede Paasdag... ook dat is raar. Op tv komt deze week "the passion"... ook zo iets.. de meeste die er aan meedoen hebben van het Katholiek zijn alleen maar gelezen ooit... verder niks. Nou ja... de wereld is toch al erg veranderd alleen niet in de goeie richting.




NÔIT TE AAWT UM TE LERE

Jaja beste Himmelse vrienden, het weer bijna Pasen, over 14 dagen zitten we in de goeie week en vlak voor het grote feest, twee dagen hebben de mensen dan vrij want net als met Kerstmis en Pinksteren hebben we ook 'n tweede Paasdag, "ut kan nie ôp". De Paashazen zijn de eieren al aan het verstoppen, ze hebben het er maar druk mee. Maar nu was ik wat aan het zoeken over Pasen enzo, iets wat ik jullie graag nog 'ns wilde vertellen, kom ik zelf toch iets tegen wat ik nooit heb geweten... das toch eigenlijk wel erg raar want op de lagere school, zoals in Turrup, de Mariaschool, op Vorreldonk en alle andere scholen van Asten hebben we vroeger toch altijd les gehad... godsdienstlessen enzo bedoel ik. En we leerden toen dat eigenlijk de goede week, nou ja, goeie, begon over dit, begin bij Witte Donderdag... Op Witte Donderdag is Jezus op de Olijfberg en wordt hij verraden door Judas Iskariot. Hierop wordt Jesus gearresteerd door soldaten die in dienst waren van de hogepriester. De Joodse leiders wilden hem ter dood veroordelen, maar dat mocht alleen de Romeinse gouverneur, Pontius Pilatus, doen. Pilatus verklaarde echter in het openbaar niets te zien waarom Jezus ter dood zou moeten worden veroordeeld etc etc... dat verhaal kennen we wel... van laat Barabas vrij... etc. etc. Maar het gaat me om het volgende... die verrader... Judas... ja dat weten we allemaal wel... maar wie heeft ooit gehoord van z'n achternaam? Iskariot?? Ik denk jullie ook nog nooit. Ik weet heel zeker dat juffrouw de Vent dat ons nooit vertelde... of zou ik niet hebben zitten op te letten? Ik weet het niet maar ik weet heel zeker dat ik die naam "Judas Iskariot" nu voor het eerst heb gehoord. "Zo leerdege nog us wa".




PATUR DE BOER

Zo'n dertig jaar geleden schreef Pater de Boer elke week iets in het Peelbelang en ik vond dit nog, 'n verhaal wat hij Hemel en Hel noemde. Natuurlijk werd zo'n verhaal vroeger wel gelezen maar tegenwoordig denk ik niet dat de jeugd er aan gaat beginnen.. Ze lezen liever verslagen van de voetbalclub of welke muziek er in de cafe's en zalen speelt. Hier het verhaal: Er was eens 'n Jood die zijn leven lang trouw de Wet had onderhouden. Hij had altijd goed geleefd en gedaan wat "Jahwe" van hem vroeg. Maar hij had maar een wens, namelijk dat God hem tijdens zijn leven een keer de Hemel en de Hel liet zien. En omdat hij altijd zo goed geleefd had, verleende God hem die gunst. God nam hem mee naar 'n grote zaal. Dit is de Hel zei God. De Jood zag 'n grote zaal met tafels vol met brood. Er stonden overal prachtige bloemen en alles was even mooi. Het eten zag er bijzonder lekker uit. Aan de tafel zaten mensen. Deze mensen hadden stijve armen, zodat ze niets van het lekkere eten naar binnen konden krijgen. De Jood knikte. Hij begreep het. Dat was de Hel. Toen gingen ze naar de Hemel. Weer bracht God hem in een grote zaal met tafels vol brood. Ook daar was alles even prachtig en mooi en het eten zag er even lekker uit als in de Hel. Aan de tafels zaten mensen, ook met stijve armen. De Jood begreep er niets van. Is dit de Hemel? vroeg hij aan God. Maar God zei: stil maar, wacht even. En toen zag de Jood dat de mensen met hun stijve armen bij hun overburen het brood in de mond staken. Ze konden met hun stijve armen niet bij hun eigen mond komen, maar wel bij die van hun overburen. Dat was de Hemel. De mensen in de Hel kwamen niet op het idee om elkaar te helpen, daarom zaten ze ook in de Hel en gingen ze dood van de honger. In de Hemel dachten de mensen niet aan zichzelf maar aan de anderen. Daarom bleven ze leven en waren ze in de Hemel. De Jood knikte, hij had het begrepen. Wij zullen geoordeeld worden naar de liefde voor de mens naast ons: dat is de maatstaf die God voor ons leven zal aanleggen. Egt Himmels toch zo'n verhaal, nie dan?




AAWT OF NIE AAWT WORRE

Wanneer de nieuwe maand begint ga ik altijd nog 'ns in mijn mapje kijken van de overleden mensen die ooit in d'n Himmel hebben gewoond en dan valt me meteen de leeftijd op... is iemand oud geworden of al als kind gestorven. Wanneer ben je oud geworden? Als je kijkt naar de cijfers zoals die liggen voor de Nederlanders: 'n man wordt gemiddeld 78,4 jaar en een Nederlandse vrouw 82,5 jaar oud. Laten we 'n gemiddelde aanhouden van zo'n 80/81 jaar. Dan zit mijn vader wel aan het gemiddelde want die werd 81 jaar en ons moeder zat er ruim boven want die werd 85 jaar... ik denk dat het mooie leeftijden zijn al hadden we ze liever wat langer hier gehouden. Onze Sjaak werd helaas maar 76, onze Theo verongelukte op z'n 29ste en ons Jo werd 81. Maar ik keek zo maar naar 'n maand en dat was de vorige maand februari en bovenaan stonden allemaal mensen die echt veel te jong zijn overleden: Harrie Stevens werd maar 52, Albert van Seccelen werd slechts 4 jaar, Piet Engelen en Ceel van Baar werden 61 jaar Jan van Schaijk 69, Anna van Baar - Winkelmolen de vrouw van Frans van Baar werd maar 51 Sjef van den Boomen maar 41, Herman Bosch maar 60 jaar en Wim Verdeuzeldonk slechts 15 jaar oud. Als ik kijk naar het gemiddelde van rond de 80 dan waren er dat niet veel, Grada Kanters - Coolen (49) werd 83 en Bert Hoefnagels (27) werd 85. Maar kijk ik naar de hele lijst van b.v. januari... Jana Eijsbouts - Leenen (2) werd 83, Siena Slaats - Haazen (20) 91, Gerrit Peters (16) 85, Toon van der Steen (84) 89, Toon van Loon (88) 89, Martha Werts - Weerts (33) 86, Anna Vaes - Brakels (69) 82 Truus Janssen - Ernst (53) 80, Corry Cortenbach - Zwartjes (59) 85 en zoals gezegd onze vader, Driek Welten (57) werd 81 jaar. Maar ook 18 mensen die zijn overleden in januari en in welk jaar dan ook werden niet ouder als 79. Ik heb 'ns ooit horen zeggen dat onze AOW zo is berekend dat we gemiddeld 78 jaar oud worden, 65 jaar, als we met pensioen gingen en daar 13 jaar bijgeteld. Maar mensen krijgen betere en vernieuwde behandelingen in de ziekenhuizen en worden steeds ouder. Alleen zijn er helaas enkele "goggo's" die hebben ingevoerd dat mensen veel langer moeten werken als eerst. Dus nu weet ik ook niet meer wat 'n "normale" leeftijd is van "aawt worre"... We hebben wel een troost... Himmelse mensen, hoe oud of jong ze ook zijn, "gôn van dun inne noa dun andere Himmel"...




UN HEILIG BÔNTJE


Peer? "waarde gij vruugur un heilig bôntje??"........ Als ik het eerlijk moet zeggen: "hilemôl nie". Ik ken er wel van onze klas die dat wel wat meer hadden als ik. Ik bedoel dan eigenlijk, dichter bij de kerk staan en met name het bezig zijn in de kerk. Nee niet net als ik... wat kletsen en rondgapen, maar echt iets doen, misdienaar zijn. Ik heb wel ooit gedacht om me op te geven bij de misdinaars maar bij nader inzien heb ik het toch maar niet gedaan. Als ik eerlijk moet zijn over het misdienaar zijn dan vond ik het altijd maar 'n beetje "slijmers bij de kapelaan en de juffrouw van de klas". Ons juffrouw van vroeger wilde wel van iedereen 'n geestelijk maken en daar was het misdiemaar zijn het begin van... maar eerlijk is eerlijk: "mij nie geziej", ik had wel andere dingen die ik leuk vond. Wel heb ik ooit mijn voeten laten wassen in de kerk en dat was net voor Pasen geloof ik... ik was toen apostel... namaak-apostel. Nee dat misdienaar zijn zat bij ons thuis er niet in... we hadden niemand die hier bij zijn geweest en als het iemand van ons zou hebben gedaan dan was het omdat je een keer per jaar mee mocht met 'n dagtochtje en dan had je lekker vrij van school. Toch niks voor mij want ik wilde niet het hele jaar door "gebonden" zitten. En als je dan hiernaast dat briefje leest, wat het allemaal inhield om 'n goede misdienaar te zijn, dan zakt je toch wel even de broek af. Nee ik ben blij dat ik het nooit heb gedaan. Ik heb wel ooit gehoord dat jongens, in mijn tijd waren meisjes geen misdienaar, stiekem in de sacristie van de miswijn hadden gedronken of stiekem ongewijde hosties hadden opgegeten maar ik geloof er niks van, "allemôl grôtsprèèkerij". Als je ze zag zitten tijdens de mis dan waren het van die schijnheilige mennekes... grote mond maar in de kerk gehoorzame schrikschijters. Nee "ge moet nie alles gleuve wá dèzze zegge". Wat ik wel vervelend vond: de jongens die misdienaar waren kregen 'n plakplaatje in het schrift van de juf want dat kreeg iedereen die naar de kerk was geweest en de misdienaars waren er dan automatisch maar wij kwamen er alleen op zondag... dus "weinig te plekke in min schrift".






WOR KUMPT UT VANAF

Binnenkort hebben wij van de Weltens 'n reunie... dus de afstammelingen van Driek en Anna Welten komen dan bijeen. De kinderen die nog in leven zijn, met hun kinderen en daar de kinderen weer van... Ik was nog 'ns aan het zoeken hoe we aan de naam Welten komen en iemand heeft me aan voldoende informatie geholpen, iemand die meer van dit soort dingen zoekt. "Mer hoe zit dè naw"?

Tussen 1795 en 1811 heeft een fors aantal mensen bij de nieuwe Burgerlijke Stand definitief gekozen voor de familienaam Welten. Zo'n jaar of tien geleden droegen in Nederland, door ambtenaren gemeten, 1.504 personen, jong en oud, man of vrouw, de bij hun geboorte gekregen familienaam Welten.
Zelden zag je een familienaam die zo "opeengepakt" wordt aangetroffen als die van Welten en dan in de Peel. De naam zegt niets over een eigenschap, en heeft zo gezien ook niets met een beroepsnaam te maken zoals Bakker. De familienaam Welten is een patroniem. Die van Welten zijn vernoemd naar een verre voorvader. De naam Welten is gebaseerd op de jongensvoornaam Welt. Zo liep er in 1687 bij Breda nog een Welt Hendrickx in het rond. Van Welt via Walter naar Welten. Dat verdwijnen van letters in de namen is niks aparts. De Bruijn werd ooit De Bruïne of zoals de voetballer bij Manchester City, de Bruyne. De naam Welt is een vooral Brabantse variant van Wouter of van Walter. Zoals zoveel namen heeft ook Walter vleivormen, verkleinnamen en zo al meer. Welt en Weltken horen daarbij. Ooit is men Waltér en Wâlter gaan zeggen. Als je die naam "un bietje murremult" hoor je zo ongeveer wel Welten, dus? De naam Welten is geboren….. Als leuke bijkomstigheid ook iets over mijn voornaam: Peter, of Peer. Waarom kiezen zoveel, en dan vooral Brabanders, ook voor de Peer- variant? Omdat het dialect is. Peer is natuurlijk ontstaan uit Petrus, Petros naar de Griekse naam voor Petra, rots. De Fransen noemen hem Saint-Pierre, in hun taal is "la pierre" een steen. In de Bijbel kan je lezen dat "Petrus een gewone man was, met menselijke zwakheden zoals o.a. koppigheid". In hetzelfde Evangelie volgens Mattheüs staat: “Jezus zei: Petrus, de rots waarop Ik zal bouwen, Ik zal je de sleutels van de Hemel geven"... Nou wat zeg ik? Himmelser kan toch niet? En daarom heb ik de website "Himmels.nl in het leven geroepen" en ik ben de sleuteldrager... "allus vèèlt ôp zun plekske"... toch??






AFLOATE VURDIEJNE


Vroeger gingen wij naar de kerk om "aflaten" te verdienen.. ik denk dat de kinderen van nu niet eens weten wat het is of was maar voor ons behoorde het vroeger bij het katholieke leven.
Op school werd ons geleerd dat er 'n Hemel is voor de mensen die christelijk hebben geleefd, goed waren voor anderen en geen verboden of slechte dingen deden. Er was 'n Hel en dat begrijpt iedereen wel, dat was voor de slechterikken, maar er was ook 'n Vagevuur... 'n voorportaal van, of de Hemel of de Hel. Iemand die niet altijd slechte dingen had gedaan maar af en toe toch iets wat niet helemaal door de beugel kon, die kwam daar terecht en God oordeelde waar je daarna naar toe ging, de Hemel of de Hel. Zo werd het ons vroeger uitgelegd en om die zieltjes te helpen die in het vagevuur terecht waren gekomen gingen wij bidden... elke "aflaat" had je 'n zieltje uit het Vagevuur gehaald en naar de hemel gestuurd. Zo'n aflaten verdienen noemde men heel vroeger ook wel "Pesjonkele"... Hoe dat ging? Je ging achteraan in 'n bank zitten in de kerk en je bad 'n Weesgegroetje, 'n Onze Vader en 'n Eer aan de Vader en dat moest je zes keer doen dacht ik. Dat deden wij altijd met Allerheiligen. Ik las ergens dat wij per kerkbezoek maar èèn volle aflaat konden verdienen maar wij haalden er wel 8 soms wel 10. Daar had men volgens mij wel wat op gevonden want na elke aflaat gingen we de kerk uit door de deur rechts en we gingen weer naar binnen door de deur links en dat was dan weer 'n nieuw kerkbezoek... best handig bekeken, ik vergeet dat echt niet meer. Later is alles veranderd door de jaren heen... je kan op veel verschillende manieren aflaten verdienen maar de intentie is het zelfde gebleven... gewoon zieltjes redden uit het Vagevuur, dat hebben wij tenminste zo vroeger geleerd. Op de foto de kerkdeuren waar wij bij het aflaten verdienen door naar buiten gingen en door de andere deur weer naar binnen.... "tis wel Egt Himmels".





LÈVE NOA DÈDDEGE DÔ BÈÈNT

De kerk is niet meer wat het is geweest... wij gingen vroeger naar de kerk... wij moesten wel naar de kerk want wij waren katholiek en dat betekende dat je op zondag naar de kerk moest... de verandering is gekomen toen wij i.p.v. zondag ook op zaterdag onze wekelijkse kerkdienst konden bezoeken... Langzaam aan gingen mensen steeds minder naar de kerk... en veel mensen geloven er niet eens meer in. Ik zie vaak op de tv dat men het heeft over de oerknal die de oorzaak is van het heelal. Daar geloof ikzelf dus helemaal niks van maar goed... is er dan wel leven na de dood?? vraag je jezelf soms af... ik ben er zelf van overtuigd maar niet iedereen denk er zo over... dood is dood zeggen de mensen en daar houdt het op... Maar nu vond ik toch 'n heel interessant stuk aangaande "leven na de dood". Bijna iedereen is wel nieuwsgierig naar het antwoord van deze kwestie. Wat gebeurt er als we doodgaan? Is de dood het einde van alles of is er ook leven na onze dood? Lees dit maar 'ns over het wetenschappelijk bewijs na de dood.




Het bestaan van de ziel is nooit volledig bewezen maar ook niet ontkracht niemand kan vertellen dat de ziel niet bestaat. Nu is er nieuw wetenschappelijk bewijs dat de ziel niet eindigt maar een terugreis maakt naar waar het vandaan kwam, het alles, het universum. Dit blijkt uit twee verschillende wetenschappelijke onderzoeken. Ik weet niet of jullie na het lezen hiervan overtuigd zijn van leven na de dood, maar het zet iedereen wel aan het denken. Al eeuwenlang proberen mensen het mysterie rondom het bestaan van de ziel op te lossen. Twee onderzoekers die zijn gespecialiseerd in kwantumfysica, verklaren dat ze kunnen bewijzen dat de ziel bestaat en dat er leven is na de dood. Dokter Stuart Hameroff en Sir Roger Penrose zijn gekomen met de "Quantum theory of consciousness" wat "Quantumtheorie van bewustzijn" wil zeggen. De ziel bestaat in een speciale plek in het brein die ze "microtubules" noemen. De theorie stelt dat nadat mensen doodgaan de informatie in de microtulubes blijft bestaan. Volgens hun is het brein een computer en het bewustzijn een programma. Ze ontdekten dus dat het programma van het bewustzijn blijft lopen als we doodgaan. Het onderzoek heeft meer als 50 jaar geduurd aan de Universiteit van Virginia medicijnenstudies en het zegt keihard bewijs te leveren van leven na de dood. Zij onderzochten namelijk in totaal 2500 gevallen van: bijna dood ervaringen, kinderen met herinneringen aan vorige levens, de aard van bewustzijn en de relatie tussen geest en lichaam. Een voorbeeld van de opmerkelijke resultaten uit het onderzoek is omtrent de vele onderzochte mensen met een bijna-dood ervaring. Bijzonder is dat de meerderheid van de beschrijvingen precies met elkaar overeenkomen. Je zou hierdoor kunnen stellen dat er leven na de dood is en dat iedereen dan hetzelfde zal ervaren. Deze wetenschappelijke theorieen zetten veel mensen aan het denken. Nu je dit hebt gelezen "gleufde gellie naw net as ik ôk in lève noa de dood?"..... Een ding is zeker... het stuk geeft stof tot nadenken en is in ieder geval in de goeie map: "Egt Himmels"....





DRIEJ KUNNINGE



Voor veel mensen betekend Driekoningen dat de kerstboom opgeruimd moet worden maar het is allang niet meer het feest van vroeger want de mensen ruimen hem al op direct na nieuwjaar... bij ons is dat ook zo. Toch mocht hij van mij gewoon wel blijven staan maar niet iedereen denk het zelfde als ik. De drie koningen of de drie wijzen uit het Oosten, valt op 6 januari en werd vroeger zowel door protestanten als door katholieken gevierd. Volgens het Bijbelse verhaal kwamen de drie wijzen vanuit het Oosten naar Jeruzalem, omdat ze een ster hadden gezien. Hieruit maakten zij op dat de langverwachte, ware Koning der Joden was geboren. En dat was zoals we allemaal weten kindje Jezus. Maar waren het nu drie of vier wijzen? Sommige bronnen noemen de drie koningen bij naam zoals wij dat ook hebben geleerd: Caspar, Melchior en Balthasar. Zij zouden ieder een werelddeel vertegenwoordigen. De jonge Balthasar kwam uit Azië, de oude grijze Melchior kwam uit Europa en de donkere Caspar kwam uit Afrika. Nu hoor ik eigenlijk voor het eerst dat ze die drie werelddelen vertegenwoordigen en er doet zich ook 'n verhaal dat zegt dat er een vierde wijze zou zijn, maar hij haalde het stalletje niet omdat hij steeds armen en hulpbehoevenden wilde helpen onderweg. Zijn naam zou Artaban zijn. De drie wijzen kwamen niet met lege handen op kraambezoek. Voor het pasgeboren kindje namen ze wierook, mirre en goud mee. Goud was het symbool voor koningen, wierook stond voor zijn goddelijke afkomst en met de mirre werd aangegeven dat dit kindje zou lijden in zijn leven. Ook dat laatste is nu nieuw voor me... ik dacht altijd dat het gewone zalf was. Nou ja... heb ik na 73 jaar toch nog wat geleerd over het geloof. Een ding is zeker... vandaag is het 6 januari en het is Drie Koningen en kinderen mogen rondgaan en liedjes zingen, iets wat ik vroeger ook al niet deed, het liedje wat ze zingen is in dialect: Driej kunninge, Driej kunninge, gif mij unne neijen hoed, Minnen aawe is vurslete,
ons moeder mag ut nie wete. Vaddur higgut geld, al op de toanbank getèld.




LIESENSIE



We hadden vroeger in Asten echt goeie wielrenners... je weet wel de broertjes Timmermans, Rini Sprenkels, de broertjes van de Ven, Haazen en de broertjes Konings. We hebben zelfs ooit Pieter de Jong in Asten gehad die ooit de tour de France fietste... maar hij was bij ons niet geliefd want hij was 'n politieagent waar wij "ut nie zô mì han".... Maar ook wielrenners die uit d'n Himmel kwamen: Piet van Loon en vooral ook Bart van Seccelen. Die twee waren echte Himmelnaren, Sjeng en Paul Konings hadden ook wel iets Himmels want ze trouwden allebei met dochters van Jan van Seccelen van vooraan uit d'n Himmel. Bart van Seccelen vond ik wel 'n goeie renner en hierboven sie je zijn licentie voor 1962 afgegeven door de Nederlandse Wielren Bond. Het rare vond ik dat er toen werd gevraagd naar je geloof, maar dat scheen vroeger wel gebruikelijk te zijn. Bart was net als alle Himmelse mensen, katholiek. Links zie je de voorkant en rechts de binnenkant.







UN ZALIG NEIJ-JOAR



Natuurlijk, we zitten nu aan het begin van het jaar 2019... maar natuurlijk ga ik ook weer terug in de tijd. Tegenwoordig zijn er niet zo veel meer die hun familie en vrienden 'n kaartje sturen zoals dat vroeger was. Op die kaartjes van toen die wij ontvingen van onze ooms en tantes stond altijd "Zalig Nieujaar" zoals je ziet op bovenstaande plaatjes van toen, het waren van die leuke wintertafereeltjes. Maar wat op viel... er stond op onze kaartjes altijd Zalig Nieuwjaar en Gelukkig nieuwjaar was volgens de mensen van vroeger voor de protestanten. Nu geven we elkaar de hand en zeggen vooral dat we hem of haar 'n Gezond Nieuwjaar toewensen en alle goeds voor het nieuwe jaar maar vroeger was het gewoon Zalig Nieuwjaar en daar zat alles in... 'n gezond, 'n gelukkig, 'n blij, 'n heerlijk Nieuwjaar want dat zat allemaal opgesloten in het woord Zalig. Dus om nog maar 'ns terug te gaan net als toen wens ik iedereen 'n Zalig Nieuwjaar toe.







GEDEECHT DUR PIET SNIJDERS

Dit jaar doe ik 'ns geen Kerstverhaal maar iets anders... Net als vorig jaar deed onze Piet Snijders weer mee aan de gedichtenwedstrijd en ook dit jaar viel hij weer in de prijzen... Tijdens de finale om het mooiste Brabantse kerstgedicht werd Piet derde met zijn gedicht, "Korsmus '44". Piet zegt hierover: Het gaat over de kerstklokken, die in klokkendorp Asten alweer luidden in december 1944. En over ons moeder. Over Oorlog en Kerstmis. Allemaal "Echt Himmels" toch?


KORSMUS '44

Ze waar nog mer krek bevrijd, tenmeenste van de Duitsers
En och, wa keek ze uit nao de Korsmus van dè jaor.

Hur gezin ha 't overlèèfd
mè d'awdste in 't gààsthuis
gegrepe dur ne zjiep en
gewond ja; nogal zwaor.

Hurre mens waar nie gevat
al schaol 't dik mer 'n bietje
ach, daorover praot me nie
mè de vijand in 'n land.

Bij d'n buurman God zij dank
hán ze nog te èète, want
thuis de weck geplunderd
en de zesde kwam bekant.

Mer toen innins wier 't Korsmus en in teurup in d'n torre
daor klônke-n-alwèr klokke, lieve Jezus nog an toew

Ze beierde de Vrede in 'n naachtmis vol van trane
En Ons Moe in d'rre nuzzik, kôs er wèrkelek niks an doew








UIT UT KERRIKBUUKSKE



Ik dacht deze week... zouden de kinderen op de scholen ook nog van alles mee krijgen over kerstmis? Weten die wel waar het allemaal over gaat? Vroeger hadden wij echte katholieke scholen maar dat is nu veranderd. Mijn kleinzoon Benjamin had in Helmond op de Montesorischool ook kerst-diner of zoiets maar ik zal dat komende week als hij hier komt toch weer 'ns aan hem vragen. Ik dacht ik ga het kerkboekje van Jan van de Goor er nog 'ns bij pakken, Jan ie echtgenoot van Toos Slaats uit d'n Himmel voor de mensen die dat niet weten. Het bovenstaande plaatje is uit dat boekje. Want waarom zat Maria daar op die ezel en kreeg haar kind in die koude stal? Ik zal nog 'ns aangeven hoe het allemaal in elkaar zat. Er werd in die tijd 'n volkstelling uitgevaardigd, 'n telling over de hele wereld.. die eerste telling werd gehouden onder Cyrinus, de landvoogd van Syrie. Omdat dit verplicht was vertrokken de mensen om zich aan te geven... zo vertrok ook Jozef en omdat hij uit het geslacht David was. Hij ging van zijn stad Nazareth uit Galilea naar Judea, de stad van David, Bethleham geheten. Samen met zijn hoogzwangere vrouw Maria maar terwijl ze daar waren brak de tijd aan dat ze moeder zou gaan worden. Ze bracht toen haar eerstgeborene zoon ter wereld, wikkelde hem in doeken en legde hem neer in 'n kribbe met stro, dat moest wel want in de herberg was geen plaats voor hen. In de velden waren herders die over hun kudde waakten en plotseling verscheen voor hen 'n engel en natuurlijk schrokken ze van het felle licht wat om de engel hing... Maar de engel zei: vcreest niet want ik breng alleen 'n blijde boodschap, Heden is in de stad van David 'n verlosser geboren, Christus de Heer. Ga maar kijken, jullie zullen het kindje vinden dat in doeken is gewikkeld en het licht in 'n kribbe. Plotseling voegde zich bij de engel 'n Hemelse legerschaar terwijl zij God verheerlijkten en ze zongen: Glorie aan God in den hoge en "vrede op aarde voor de mensen van goede wil". Dit staat in het kleine kerkboekje zoals wij die vroeger allemaal wel een hadden. Maar weten de kinderen dat nu ook nog? Wat me ook aan denken heeft gezet in deze dagen voor Kerstmis... die regel die daar onderaan staat... "Vrede Op Aarde Aan De Mensen Van Goede Wil"... toen dacht ik nog... het lijkt me dat er dit soort mensen steeds minder zijn... dat soort mensen die niet van goede wil zijn moesten maar 'ns gaan biechten net als wij vroeger deden voor Kerstmis en zich 'ns normaal gaan gedragen.







ALVAST MIN KONTRAKT-VURLENGING VUR ALLIE




We zitten in de laatste weken van 2018 en we gaan weer bijn het nieuwe jaar in, over ruim 14 dagen is het zover. Voor alle Himmelliefhebbers is dit de verlenging van het contract... jullie zijn ook in het nieuwe jaar weer van harte welkom op de website van Himmels.nl en ik zal proberen alles op de zelfde voet voort te zetten. Mocht ik geen Himmelse Platjes neer hebben, ik verzin wel weer iets anders wat ook interessant is voor jullie... Ik doe mijn best.





IETS GOEDS UIT RUSLAND



Ik weet al dat jullie nu vragen: "Peer je gaat hier iets vertellen over Rusland in de map Echt Himmels??"... klopt dat wel. Zeker want ik zal je hierover mijn uitleg geven. Toen wij vroeger Kerstmis vierden toen we nog in d'n Himmel woonden, toen maakte ons moeder Russische Pudding... en dat recept heb ik hierboven nog staan en omdat die pudding zo ontzettend lekker was vond ik het echt Himmels omdat wij toendertijd ook in de Hemel woonden. Ons moeder maakte die ook zo met jam en lange vingers... geen slagroom maar opgeklopte melk en natuurlijk met veel suiker... want het devies van vroeger bij het eten was dit: "veel vet vlees, veel zout en veel suiker".... nu is dat ook zo maar ze verbergen het allemaal want neem van mij aan dat ze wel verschillende dingen op de verpakking vermelden maar de echt dingen staan er niet bij. Maar een keer vind ik dat Rusland bij Himmels hoort... met Kerstmis met de Russische Pudding.







IRLUK DUURT UT LANGSTE



Somes zijn er van die dingen die dan ook echt Himmels zijn... Wanneer je naar onze wereld kijkt dat zijn er veel mensen die niet eerlijk zijn, ze doen alsof, maar ze zijn het niet. Ik verloor ooit vooraan in onze straat zo ongeveer bij Jan meulendijks voor de deur mijn portemoneetje met inhoud... die inhous was mijn hele kermisgeld voor vier dagen en we waren pas aan de eerste dag. Ons moeder zei nog dat ik niet alles in eens mee moest nemen maar je wil je vrienden laten zien dat je veel geld had... iets van 39 gulden, ik luisterde niet naar mijn moeder en toen op de zaterdagavond met Asten kermis was ik alles kwijt... en het rare was dat ik zag dat iemand de portemonee opraapte en in z'n zak stook en toen ik vroeg naar die beurs zei hij dat hij ze niet had gezien. Dit soort mensen bestaan en ik was kwaad... als ik zo oud was hij, rond de 45, dan had ik hem zeker 'n paar dagen later met de "schup" bewerkt maar toen was ik nog maar 'n snotneus. Gelukkig was ons moederke aardig en gaf me toch elke dag nog wat geld. Toch vond ik bovenstaande advertentie nog ergens al weet ik niet meer waar en daar zie je dat er ook nog eerlijke mensen zijn. De advertentie is van 26 juni 1945, twee dagen na mijn geboorte en die stond in het Peelbelang. Het was 'n tijd dat iedereen het moeilijk had zo net na de oorlog en dan denk je als iemand dit vindt dat hij die gewoon zelf zal houden omdat dit wel 'n meevaller zou zijn in deze armoedige tijd. Nu zul je denken wie is deze man? Nou dat zal ik je zeggen, zijn naam is Bert Hoefnagels die later in de Hemel is komen wonen, je weet wel van dat grote huisgezin, op nummer 27... de meeste wel bekend. Bert vond dus 'n grote som geld maar was zo netjes dit in het Peelbelang te zetten en indien degene die dit verloor zich zou melden, het aan die man of vrouw terug zou geven. Dat noem ik nu 'ns eerlijkheid en als de hele wereld hier nu 'ns 'n voorbeeld aan zou nemen zou de wereld er heel anders uit zien... "des toch echt Himmels, nie dan"?







DE KATTEGISMUS

Ik heb er wel vaker over verteld maar ik wil hier toch nog 'ns op inhaken.. het leren van de catechismus. Ik hoor van kinderen tegenwoordig dat ze graag naar school gaan en ik kan me dat ook wel voorstellen want ze mogen af en toe wat kletsen in de klas en zitten met groepjes bij elkaar. Ik zat vroeger langs Gerard Bukkems en als je 'n keer iets heel zachtjes tegen elkaar zei dan hoorde de mister of juf dat al meteen en kreeg je alweer op je donder. Daarbij is het zo dat wij de catechismus moesten leren... twee keer per week en dat maakte dat je 'n hekel aan school kreeg. Op dinsdag moest je uit dat boekwerkje dingen kennen, van buiten leren en opzeggen wat je in het weekend en op maandag na schooltijd had moeten leren en op dinsdag kreeg je weer nieuwe opgaves en die moest je leren op de woensdagmiddag en de donderdag zodat je die op vrijdag van buiten op kon zeggen. Verschrikkelijk iets. Daarom had ik best wel 'n hekel aan de schooltijd in de jaren dat we dat ding moesten leren thuis. Er was 'n heel deel van je weekend verpest en ook de maandag na schooltijd. En dan weer de woensdagmiddag als je vrij had en de donderdag na schooltijd weer... nee fijne dagen waren er dan niet echt bij want je was bang dat je straf zou krijgen als je de vragen uit het boekje niet kon beantwoorden. Waartoe zijn wij op aarde? Zo luidde de eerste vraag van de catechismus waarmee de jeuds van toen vier jaar lang, van de derde tot en met de zesde klas geplaagd werd. Het antwoordluidt: Wij zijn op aarde om God te dienen en daardoor hier en in het hiernamaals gelukkig te zijn. Nee van dit soort vragen werd je al niet blij en als ik er nu nog aan denk voel ik de kriebels alweer over mijn lijf want zo goed kon ik vroeger niet onthouden en je mocht dan ook nog geen woordje verkeert zeggen. Voor ons was de catechismus 'n wekelijks terugkerende ritueel dat, en dat mag ik wel zeggen namens alle kinderen vroeger uit mijn klas... verafschuwd werd. Weet je nog wel dat het 548 antwoorden waren? 130 pagina's en elk jaar opnieuw begon het nieuwe schooljaar weer met diezelfde vraag: "Waartoe zijn wij op aarde"... Maar nu ik ouder geworden ben denk ik er natuurlijk nog vaak aan terug en ik vond op internet nog 'n artikeltje dat de catechismus van toen een van de meest gezochte boekjes is in deze tijd. Ja ik moet eerlijk zeggen dat ik aan dat boekje 'n hekel had maar ben ik gelijkertijd ook 'n beetje trots want het was een van de boekjes die ik zowat van buiten kende... hahahaha, echt Himmels toch...







UN STUKSKE HIMMEL



Wie de Hemel van vroeger uit nog kent moet dit plaatje nog goed herkenbaar zijn en zeker als je ooit bij ons op 57 achter het huis bent geweest... Vooraan 'n stuk blèèk van onze buren, Cortenbach... dan de stukken grond van Willem van Heugten en Harrie van der Loo en daarnaast de lap grond van Driek Hendriks, herkenbaar aan de kippen die er rond liepen, hier rechts op de foto, want wij gingen vroeger onze eieren bij Driek en Dora Hendriks halen want die waren vers en niet duur. Dan kreeg je nog de lappen grond van Tinus van den Boomen en Willem Vaes... maar dat is niet goed zichtbaar en daar was ook "ut peijke noa ut Liendur", je weet wel bij Willem Vaes de hoek om en dan zag je daar de knollenvelden, de weilanden en de plakken vol haver en koren. Nu is alles volgebouwd... Bloemenwijk 2... de Lienderweg loopt er nog en de Jasmijnstraat... potverdorrie wat is het toch allemaal veranderd...




DE KÈRRIK

Op het moment dat ik dit zit te typen is het zondagmorgen 11 uur... ik heb de klokken al allemaal 'n uur terug gezet en ik heb mijn fietstochtje over Ommel al weer gehad... Beetje fris maar het was wel om te doen. Ik kwam weer langs de kerk gefietst en het Mariaoord en op de parkeerplaats stond het vol auto's, te teken dat de mis weer aan de gang was. En toen dacht ik ook weer even terug aan vroeger toen ik jong was... want normaal op deze tijd zou ik ook in de kerk zitten. Vroeger stond het in Ommel vol van de fietsen i.p.v. auto's. Ik dacht: waarom zit ik eigenlijk nu niet in de kerk? Ik ben katholiek opgevoed net als bijna iedereen in Asten en de kerk zal echt niet meer vol zitten... vroeger stonden wij achteraan in de kerk want het hele gebouw zat vol... de "swies" moest alles in de gaten houden en dat deed hij ook. Maar wat is er aan de hand met de kerk? Ik pakte het kerkboekje van Jan van de Goor uit Someren erbij, je weet wel die getrouwd is met Toos Slaats uit d'n Himmel en ik keek nog 'ns op de eerste bladzijde. Algemene begrippen over de H. Mis: Er bestaat geen volmaakter en prijzenswaardiger gadsvrucht als het bijwonen van het heilig Misoffer. In vergelijking met andere godsdienstdaden, schttert de heilige Mis als de zon die met haar doordringende stralenal de andere sterren verdooft. De oogst van al de goede werken, zei de H. Pastoor van Ars, evenaarthet misoffer niet, omdat zij mensenwerk zijn en de H. Mis is Gods werk; het martelaarschap doorstaat de vergelijking niet, het is enkel het offer van zijn leven dat de mens aan God opdraagt; de H. Mis is de offerrande van zijn Lichaam en Bloed, welke God voor de mens opdraagt. Het gebed van de Christen in de H. Mis houdt dus enigermate op een zuiver menselijk gebed te zijn. Verenigd met het gebed van Jusus Christus, draagt het een Goddelijke stempel; wij zijn het niet meer die bidden maar 't is Jesus Christus die met ons en voor ons bidt. Terwijl ik dit zo zat te lezen in het kerkboekje wist ik het meteen weer... zoiets als dit stond er vroeger ook in mijn kerkboekje geschreven... raar... je komt bijna nooit meer in de kerk en toch herinner je deze regels nog.. nu toch ruim zestig jaar geleden. Waarom gaan we eigenlijk niet of zowat nooit meer naar de kerk dacht ik... de tijden veranderen.. mensen werken in gebouwen maar soms kunnen ze door de tijdsveranderingen, de computer, hun werk ook van uit "thuis" doen, je kan toch wel geloven zonder in de kerk te komen denk ik vaak. Of ik geloof? Zeker wel, ik ben er van overtuigd dat er na dit leven hier nog iets is... En er is ook iets. Maanden geleden was het kurkdroog en verlangde we naar regen... ik stak in Ommel 'n kaarsje aan daarvoor bij H. Maria en de dag later vielen de eerste druppels al. Toen m'n goeie vriend Jan van Eijk 'n zware operatie moest ondergaan ben ik ook 'n kaarsje aan gaan steken en thuis brandde er ook eentje de hele dag... Of het geholpen heeft? Heel heel zeker... Het is soms wel 'ns goed om je geheugen nog 'ns op te frissen, ook wat het geloof betreft... Echt Himmels toch?






ÔP UT PLEINTJE



De huizen van o.a. boer Kuijpers, Jan en Frans van Baar, de boerderij van wed. van den Boomen, de twee woninkjes waar Jos Manders ooit woonde, en de huizen van Hoefnagels, Lomans, Maas en Hikspoors, toen die waren afgebroken was er 'n grote open plek gekomen waarvan ik altijd had gedacht dat daar 'n parkje zou verschijnen, daar maakten verenigingen gretis gebruik van om dingen te organiseren zoals hier de "bawsuls" van de kindervakantieweek. Er werd door de kinderen echt vanalles in elkaar geknutseld en na afloop waren ze trots op hun bouwsels, hun bouwwerken.






PESTURKUS EN UT ONGELOOF

Jubilarissen onder de geestelijken kennen we wel wat in de parochie Heilige Maria Presentatie. De oudst is Gerardus van Binderen, die in 1274 benoemd is. Maar in die tijd vormde Asten met Lierop één parochie en wat de pastoors betreft ging het er wel wat anders aan toe dan je zou vermoeden. Lange tijd was de pastoor van Asten en Lierop in naam de parochieherder en liet het echte werk over aan een plaatsvervanger. Gerardus van Binderen had ene Yseboldus als vervanger. De meeste pastoors zijn destijds nooit in Asten en Lierop geweest. Ze waren in hun functie benoemd voor hun status en voor de flinke verdienste die aan het pastoorsschap verbonden was. Toen al zakkenvullers dus. Zo kon het gebeuren dat een negenjarig kind in 1541 pastoor van Asten en Lierop werd. Nicolaus Damant was omstreeks 1532 in Brussel geboren. Uit de verdienste kon Damant zijn vele dure studies bekostigen. Een jaar na zijn benoeming in Asten en Lierop begon hij aan de universiteit van Leuven. Vijf jaar later aan die van Parijs en daarna weer Leuven en Poitiers. In 1553 koos hij voor het wereldse leven en zei het pastoorsschap van Asten en Lierop vaarwel. Ik heb mijn vader ooit horen zeggen... Als je wil studeren en je hebt geen geld dan leer je voor pater en als je bijna klaar bent dat stap je er uit. Wij zitten zo niet in elkaar dus wij deden dit niet. De broer van Nicolaus, Petrus volgde hem hier op en bleef pastoor tot 1590. Ook hij studeerde aan dezelfde universiteiten als Nicolaus en bleef het priesterschap trouw. Ze hebben het er vaak over gehad om "getrouwde pastoors" te nemen. In de middeleeuwen werd niet zwaar getild aan het celibaat. Pastoors werden wel beboet als ze incidenteel of kortstondig een relatie met een vrouw aangingen, maar een langdurige “huwelijkse” relatie werd getolereerd. Godefridus Johannes Godefridi van Asten tussen 1470 en 1477 vijf keer een boete opgelegd kreeg vanwege zijn omgang met evenveel vrouwen. Minstens één van hen is daarbij zwanger geraakt. Godefridus was plaatsvervangend pastoor van Asten en Lierop van 1464 tot 1496 en een zoon van een pastoor. Zijn vader Johannes Godefridi van Asten oefende dezelfde functie als zijn zoon uit van 1427 tot 1464 en van 1459 tot 1478 was hij rector te Someren. Wilhelmus Wilhelmi van Hersel leefde in de periode dat hij pastoor van Asten en Lierop was (1411-1427) een normaal gezinsleven. Hij had zes kinderen die na zijn dood allen deelden in zijn erfenis. Zijn gezinsrelatie werd door de parochianen getolereerd, omdat ze het het belangrijkst vonden dat de aanwezige pastoor op tijd de mis deed en paraat was als een kind gedoopt moest worden of een overledene begraven. Dat niet kunnen voldoen aan de pastorale verplichtingen leidde in 1569 tot een verzoekschrift van de parochianen aan Franciscus Sonnius, de eerste bisschop van Den Bosch, om ook voor Lierop een plaatsvervangend pastoor aan te stellen. Asten en Lierop waren te groot voor één pastoor; de dorpen lagen wel een uur van elkaar af en de meest afgelegen huizen zelfs twee uur. En de “huurling” die de pastoor had ingehuurd voor de Lieropse parochianen kon niet gezien worden als een volwaardig pastoor. Hij verwaarloosde zijn taken zo, dat Lieroppenaren toch naar de moederkerk in Asten moesten en dan gebeurde het bijvoorbeeld dat een dopeling ongedoopt onderweg overleed. De bisschop gaf gehoor aan het verzoek en op 26 mei 1569 werden de Astense en Lieropse kerk van elkaar gescheiden met elk een eigen plaatsvervangend pastoor. Ik vind het toch maar 'n raar iets en dit hebben ze ons ook nooit gezegd. Ongelooflijk toch... dat er vroeger al van die rare fratsen werden uitgehaald.






TE KUMMUNIE



Wanneer je net als bij ons thuis, je katholiek bent opgevoed en je naar 'n katholieke school gaat, in ons geval de Sint Henricusschool op Voordeldonk dan ben je gedoopt, je leert biechten en je leert te communie te gaan. Bidden kon je zowiezo al want dat werd je met de paplepel ingegeven. Wij leerden te communie gaan en mij werd ooit verteld dat je niet mocht bijten op 'n hostie en als de gewijd was mocht je er ook niet met je handen aankomen. Nu kwamen wij er er toch al niet aan want we vonden 'n hostie 'n "heilig ding". Maar het communie gaan was heel anders als nu... Vroeger kreeg je 'n hostie alleen van 'n geestelijke... later ook van de koster als het druk was maar nog later waren het gewoon mensen die b.v. in het kerkbestuur zaten of er zich voor hadden opgegeven. De hostie krijg je nu gewoon in je hand. Hierboven zie je zoals het vroeger ging... Er standen dikke rijen te wachten voor de communiebank waar je op moest knielen en je handen stak je onder het lange witte doek dat er over lag en je moest wachten tot de geestelijke de hostie, "het lichaam van Christus", op je tong had gelegd. Nostalgie? "Ja ik denkur nog dik an trug".






OPTREEJE IN UT LIMBURGSE




Tijdens m'n optreden in het Limburgse Ysselstein kregen we te horen: "potverdorrie zijn jullie goed bezig"... Jan en ik waren afgereist naar dat kleine dorpje, waar ik vroeger met the Secrets zo vaak heb gespeeld, in het gemeenschapshuis, om de leden van de KBO van Ysselstein en Vredepeel en ook de mensen van het vorzorgingstehuis uit dat dorp waren uitgenodigd, om die mensen 'n leuke middag te bezorgen.. Vorig jaar waren er 'n 90 mensen op komen dagen en die zouden ze ook nu wel verwachten maar het was nog drukker.. maar liefst 127 personen hadden zich opgegeven om die middag mee te maken en er was eerst koffie en waar ik iets na half drie begon voor mijn eerste optreden van drie kwartier.. De mensen vermaakten zich zichtbaar en waar ik vroeg om mee te doen... ze waren er ook meteen klaar voor... "Huilen is voor jou te laat" werd door iedereen uit volle borst meegezongen en Jan had het geluid weer voortreffelijk afgesteld: duidelijk, niet hard en goed verstaanbaar, gewoon zoals ik van jan gewend ben. De mensen genoten met volle teugen van de liedjes en zeker ook van de verhaaltjes die ik er bij vertelde, dat ik van Brabnat kwam was helemaal geen punt... ze konden het Astense dialect goed volgen. Ook in het "tweede blok" luisterde iedereen vol aandacht naar wat Jan en ik ze voorschotelden... Toen we het liedje Sierra Madre gingen zingen, maar dan met m'n eigen tekst en waar iedereen mee zong: "Limburg Limburg is zo mooi" ging het dak er af. Rechts op de foto zie je hoe iedereen meezong en inhaakte... zelfs toen het liedje afgelopen was gingen ze gewoon door met zingen... echt 'n geweldige middag... na afloop om kwart voor vijf kregen de mensen 'n lekker soepje en 'n bordje met 'n koud buffetje met van alles en nog wat erbij... En zoals Limburgers dat doen... wij mochten ook gewoon aanschuiven... echt 'n heerlijke middag weer. Hieronder het kaartje wat bij "ons envelopje" zat waar Jan en ik best trots op zijn... "we han ons bèèst ôk wir gedoa". Maar ook 'n pluimpje aan de mensen die kwamen luisteren en steeds mee deden als ik het aan hun vroeg vroeg. "Dor gôn we nog wel us trug".... Echt Himmels middagje.









UT GODDELUK BILDJE




De verhalen oven het Maria-beeldje van Ommel blijven me facineren, ik vind het interessant om er over te lezen en nu vond ik dit nog ergens op internet. De nonnetjes moesten vertrekken uit Ommel en toen kwam er 'n probleem over het maria-beeldje. Je moet het maar 'ns lezen wat er gaande was en hoe men dit heeft opgelost... we gaan wel even terug naar zo'n kleine drie eeuwen geleden: "januarij 1732". Maar ik heb wel altijd gedacht dat het "mirakel" met het beeldje van de Heilige Maria veel later plaats vond.






EGT HIMMELS OF TOG NIE

Vroeger toen we kind waren was het "appels jatte" een van onze dagelijkse bezigheden... naast vuurtje stoken en pisknolletjes eten was dit iets waar we elke dag zeker 'n half uur tijd instaken. We gingen naar Voordeldonk waar bij 'n boer van de rode sterappeltjes aan de boom hingen, naar de boomgaard van Leenen waar "Oogstappels" hingen en bij de Centra van van Baar in het kleine boomgaardje aan de zijkant van de bakkerij hingen "goudrenetten".... Je moest er wel 'n stuk voor lopen om die appel te "jatte" die je graag had. Maar nu las ik dat ze appelbomen ook hebben gemanupileerd.. ze hebben zelfs bomen die men mixbomen noemt. Raar eigenlijk maar je ziet op de foto 'n boom met nog 'n andere mix en misschien is het niet echt heel duidelijk maar deze boom is bewerkt en heeft zeven verschillende soorten vruchten, w.a. appels, peren, pruimen, abrikozen en perziken om er maar enkele te noemen. Leuk om te zien misschien maar ik vind het op zich echt "tien-kirre-niks". Welke zoutkrimmer bedenkt zo'n waardeloze onzin? Laat verdomme de natuur zoals hij is... blijf verdomme met je fikken van de bomen af... ik moet er toch niet aan denken dat straks aan de ene kant van 'n boom langs de weg eikels hangen en aan de andere kant lindeblaadjes... en de stam de kleur heeft van 'n witte berk... kom op zeg... doe toch 'ns normaal. Of moeten straks de paarden ook 'n hondenkop hebben en 'n koe het hoofd van 'n varken? Blijf met je poten van de natuur. Komop zeg... ik heb dit in de map "Egt Himmels" staan maar dit is echt niet Himmels.







WOONDERE

Deze map noemde ik "egt himmels" want ik wilde hier dingetjes vertellen die ook echt himmels waren zoals dingen uit 'n kerkboek van vroeger zodat mensen van deze tijd nog 'ns voorgeschoteld krijgen hoe het toen was, maar ook wat andere dingen die met het geloof of ook met onze straat te maken hebben. Vandaag heb ik iets wat ik vond op internet over het bidden tot de Heilige Maria. Hiernaast 'n plaatje van de kerk in Ommel met het beeldje en de vele kaarsjes die er brabdeb door de mensen aangestoken om Maria om 'n gunst te vragen. Ik vond het volgende: In de mand Juli van het jaar des heren 1625 lag mevr. Margaretha Horion, echtgenote van Guilielmus Horion, Baron van Heel, op haar kasteel aan een buitengewone dodelijke ziekte, verlaten van alle dokters en menselijke hulp tot beterschap. In deze toestand keerde ze zicht tot God en zijn gezegende moeder Maria, die zij altijd geeerd had en tot wie zij altijd haar toevlucht had genomen. Nu weer in de uiterste nood doet ze een belofte. Onze Lieve Vrouw in de kapel van Ommel te eren met een bedevaart te doen. Ze stuurt 'n kapelaan naar Ommel om er 'n mis te lezen en andere goede werken te laten doen. Nadat dit was geschied verlichte haar pijn en korte tijd later is zij tot grote bewondering van haar man en het gehele huisgezin, volkomen genezen... Uit dankbaarheid voor deze weldaad deed ze de belofte om jaarlijks deze heilige plaats te gaan bezoeken. Dit mirakel is verklaard en bevestigd in het klooster van Ommel door haar zelve en door haar echtgenoot.... Zo zie je maar weer dat er soms toch dingen gebeuren die bovenmenselijk zijn. Later is dit ondertekend door D. Peregrinus Vogels en Jacobus van den Boomen.







DITTE IS EGT HIMMELS



Ja dit is 'n Himmels Platje... Mijn oudsje zusje Ellie Martens - Welten is 85 jaar geworden.. op de linkerfoto was ze nog maar 'n jaar of twintig. Dit was voor haar dochter Anita aanleiding om haar 'n heerlijk etentje aan te bieden en daar maakte ze de rechter foto van... 'n verschil van 65 jaar...







IS DE ZOON HIMMELS?




Natuurlijk is de zon Himmels want God schiep ooit de Aarde, de Zon, de Maan en Sterren en de lucht... maar nu word hij mij toch echt iets Tè Himmels. Ik ben vandaag zo kwaad geworden op de zon dat ik de schop heb gepakt in de stal en daar mee naar buiten ben gelopen en tegen hem heb geroepen: "Kom us korturbij gij, as ge durft?"... Dan sla ik je g.v.d.... voor je mieter sla........... maar toen kwam ik er achter dat ik het nu toch al veel te had en als die bol nog korterbij zou komen dan zou ik het nog veel heter krijgen en ik hou het nu al zowat niet uit. Ik krijg niet voldoende lucht met dat weer... maar ja... gisteren kwamen er wat onweersbuien over drijven maar die waren vergeten water mee te nemen dus ook dat werd niks.. nu ga ik het anders doen... Als het straks minder warm is gan ik de zon even roepen en beleefd vragen om op te sodemieteren... of het werkt weet ik niet. Deze dag is de heetste... 35 graden... Misschien moeten we weer terug naar vroegertijd.... dat de mensen weer 'ns gaan bidden, dat deden de boeren vroeger ook en vaak hielp het... echt Himmels toch?







HIMMELS IN ZUMMERE



Wanneer ik ergens iets zie staan van Hemel, Hemels, Himmel of Himmels, dan duik ik er meteen bovenop want daar wil ik het mijne ook van weten zelfs als het ook helemaal niks met ons dorp te maken heeft. En toen ik ging zoeken bleek het over Someren te gaan en och, Someren hoort toch ook 'n beetje bij ons, "nie wor?".... De toneelvereniging "De Speledonckers" uit Someren presenteerde de volwassenenvoorstelling Hemels, een vrije bewerking van de film "As It Is In Heaven" en de presentatie was tevens de aftrap van de promotie rondom Hemels. Waar het over gaat? Het gaat over een internationaal gerenommeerd dirigent die met burnoutverschijnselen en hartkwalen terugkeert naar zijn ouderlijk dorp. Hij is weliswaar succesvol maar heeft gevoelsmatig gefaald als kunstenaar, omdat het hem niet is gelukt de harten van de mensen te openen door zijn muziek. De dorpsbewoners herkennen hem alleen als beroemdheid en hij wordt daardoor meteen gevraagd om het plaatselijke kerkkoor te dirigeren. Geleid door gevoel en de liefde neemt hij deze baan aan en werkt hij met deze amateurs toe naar zijn laatste meesterwerk. De regie is in handen van Eva Stam. Geweldig toch en ook echt Himmels...







UNNEN TROTSUN OPA



Kijk hier in het midden is nu mijn vriendje, mijn kleinzoon en heel zeker mijn allerbeste maatje, Benjamin van Asten. En ik ben trots op hem want ook nu weer heeft hij net als andere jaren in Helmond de vierdaagse uitgelopen... vier keer tien kilometer. Ja dan ben ik trots en ons Anneke ook, geweldig trots en hier zie je hem met de vlag rondlopen van de school waar hij naar toe gaat: de Montessorischool in Helmond. Ik heb al tegen hem gezegd: "dè is nog wel un bezuukske an de ijssalon wert"... Egt Himmels Toch?







GEZELLIHEID VEURÔP

Op zondag 3 juni gaat het dan weer gebeuren... Ik ga weer iets geheel nieuws doen en sommige mensen hebben er al 'n voorproefje van gehad tijdens mijn optredens In de Gloria van "Zal 'k us was vurtelle" en mijn twee middagen van "Back to the Secrets". Daar heb ik mijn idee waar ik al jaren mee rond loop, uitgeprobeerd en het werd 'n succes. Bekende Nederlandstalige liedjes zingen in het Astense dialect. Ik heb het al meerdere keren aangegeven op facebook en vele hebben het ook gedeeld maar ik wil wel dat we weer 'n lekker vol kerkje hebben. Ook Peelbelang heeft er al aandacht aan besteed en komende week zullen ze dat nog 'n keer doen. Deze week ga ik ook naar Siris voor 'n interview in het Avond-uur. Mensen vragen zich wel af wat er eigenlijk gaat gebeuren en daarom ga ik 'n tipje van de sluier oplichten over het programma en wat er allemaal zal zijn. Zoals gezegd beginnen we om 15.00 uur en de kerkdeuren van In de Gloria gaan open om 14.30 uur. Ik ga dan 'n liedje zingen waar de tekst van op het grote scherm komt en voor iedereen duidelijk te lezen is... dit liedje als voorbeeld... dus "ôp zun Aastus". Dan gaan we 'n heel stel liedjes samen zingen maar je mag ook gewoon luisteren hoe het klinkt als we Nederlandstalige liedjes zingen in het Astens dialect. Om jullie 'n idee te geven hoe dit ongeveer moet gaan klinken heb ik er eentje thuis opgenomen van Corry en de Rekels, "huilen is voor jou te laat", maar dan nu in het heerlijk Astens... "schruwwe is vur aw te laat"... Ik heb wel de gewone Nederlandse tekst nog mee laten lopen alleen ik zing het "ôp zun Aastus". Klik maar op een van de advertenties uit Peelbelang en je wordt naar youtube doorgestuurd. Af en toe houden we zondag natuurlijk wel even pauze om de "kèèl te smère" en mijn maatje Jan van Eijk die met Toos van der Wallen als duo 'n paar liedjes voor ons zingen in dialect en ze zingen ook nog twee liedjes die ik voor hun heb geschreven: "ik droom van de lente" en "niets boven Brabant" en....... ik heb nog 'n speciaal optreden die dat extra doet voor mij.... Kom naar In de Gloria en laat je verrassen, zeker himmelse mensen en oud himmelnaren... ik hoop veel bekende gezichten te zien... want "gellie lôt me toch nie in de kaaw stoa"?... tot zondag 3 juni, wel even kaartjes reserveren bij Indegloria.nl. (Plaatjes Peelbelang)







OP BIDDEVART



Wat ik ook Egt Himmels vind is de bedevaart naar Ommel. Ik kwam er op Hemelvaartsdag door gefietst en alles was bezet... elk parkeerplaatsje was bezet en in de zijstraten stond het ook overal vol... Dat kan je in Ommel verwachten als het 'n speciale dag is en dat was de Hemelvaartsdag. Toen Annie en ik er nog werkten in het gemeenschapshuis kwamen de diverse gildens op bezoek die dan hun vaandels etc kwamen laten zegenen. Nu was het in de morgen en werd er de mis gedaan in de buitenlucht. Toch vind ik het niet meer als vroeger want het gebeurd nu langs de kerk en langs het Maria-oord en daar zijn zitplaatsen gemaakt... wij moesten vroeger staan in de paden van het Maria-oord en dat was allemaal veel mooier. Zie foto hieronder... In die bossen rechts ligt het Maria-oord.. links de kerk en op die open plek staan de steuntjes voor de houten zitplaatsen. Maar goed... ik blijf het wel Himmels vinden die Meimaand in ons eigen Ommel. "Ut blie iets apparts"... (foto Piet van de Goor)










HIMMELVART


Als er iets echt Himmels is, en die himmelse dingen zet ik hier altijd neer, dan is het Hemelvaartsdag wel. Op deze dag ging Onze Lieven Heer naar de Hemel terug, dus Himmelser kan gewoon niet. Maar als ik er hier niks over vertel dat weet bijna niemand meer waarom we Hemevaartsdag vieren. Ik heb al vaker aangegeven dat mensen wel genieten van hun vrije dag maar helemaal niet weten wat het eigenlijk allemaal betekende. De jeugd weet hier zowiezo al niets meer van. Dat is het verschil van de school van nu en de katholieke school van vroeger. Voor degene die het niet weten en ook degene die het vergeten zijn door de jaren heen, hier toch nog wat uitleg.



Hemelvaartsdag valt altijd op een donderdag, tien dagen vóór Pinksteren. Christenen zullen een kerkdienst of mis bezoeken maar dat aantal is al hard teruggelopen. In de volgende Europese landen is Hemelvaartsdag op donderdag een officiële feestdag: België, Denemarken, Duitsland, Finland, Frankrijk, IJsland, Liechtenstein, Luxemburg, Monaco, Nederland, Noorwegen, Oostenrijk, Portugal, Zweden en Zwitserland. In Portugal wordt deze dag in de volksmond zelfs Quinta-Feira da Ascensão ofwel Hemelvaartsdonderdag genoemd in plaats van de officiële benaming: A Festa da Ascensão, het feest van de Hemelvaart. In andere landen, bijvoorbeeld Hongarije, Italië, Polen en Spanje viert men de Hemelvaart op de zondag zeven dagen voor Pinksteren. Hemelvaartsdag is tevens het feest van de Christelijke Arbeidersbeweging. Men herdenkt dan dat in 1891 de pauselijke encycliek over sociale rechtvaardigheid, Rerum Novarum, werd afgekondigd. Vermoedelijk stonden vroeger mensen op Hemelvaartsdag al om drie uur 's nachts op om zingend en blootsvoets op het gras te dansen. Daar zou de term dauwtrappen vandaan komen. De dauw op het gras zou een zuiverende werking hebben en zou terug te voeren zijn op een heidens gebruik om het meifeest of de heropleving van de natuur te vieren. De paaskaars blijft gedurende heel de paastijd tot en met het hoogfeest van pinksteren branden bij elke liturgische viering. Hierdoor wordt sterker de eenheid van heel de paastijd beklemtoond. De diepste betekenis van het Hemelvaartsfeest is dezelfde als deze van het verrijzenisfeest. Christus z'n hemelvaart is geen afscheid: het is het feest van zijn blijvende aanwezigheid onder ons als de verheerlijkte Heer. Zo en nu ben je weer helemaal bij en weet je waarom we op Hemelvaartsdag vrij zijn... tenminste veel mensen zijn vrij... eigenlijk zou alles stil moeten liggen... geen winkels open en ook geen cafe's, geen restaurants want op deze dag hebben we feest en moeten we niet werken. Maar de rijke willen nog rijker worden en willen dat hun winkels open zijn. Zelf zijn ze er niet... ze doen liever wat anders, laten de gewone mens toch gewoon werken... 'n soort behandeling als slaaf voor de rijken... Ooit zal God hier nog wel op terug komen. Denk maar niet dat die zakkenvullers hier later zomaar van af komen. Hahahahahha. "krek goe"...









HIMMELS EN KOFFERBAKKE

Ik schiet altijd wel in de lach als ik ergens zie staan: "grote kofferbak verkoop" en dat kun je lezen zoals je wil maar ik moet dan altijd denken aan die man uit Overloon want die had 'n Fiatje 500... de kofferruimte voor en als er drie pakken melk in lagen was het ding al vol... die belde naar de organisatie en vroeg of hij met z'n kleine kofferbak ook gewoon mocht doen? Hahaha dan lach je je toch te pletter. Een man had er 'n keer 'n kaartje staan: "Wees er snel bij, dit is mijn laatste kofferbak... meer auto's heb ik niet meer". Geweldig toch... dat zijn dingen die ik ontzettend leuk vind. Maar het plaatje zoals hiernaast? Nee zo zout heb ik het nog nooit gevreten maar dat het wel geinig is dat kan toch niemand ontkennen. Die man moet volgens mij net zoveel humar hebben als ik. Dit is echt leuk bedacht... maar stel nu dat het waar is? Tja dan wordt het 'n heel ander verhaal natuurlijk. Of ik dat zou kopen? Ik denk het niet en dat is dan niet vanwege oma, maar ik vind urnen gewoon niet mooi... hahahahahaha, "mer himmels is ut wel".









THEO KNÔPS EN DAMUS DE VENT

Ik ben blij dat ik naar de lezing ben geweest die Theo Knoops hield over de familie de Vent zodat ik nu ook 'n beter inzicht heb kunnen krijgen over hun doen en laten want nog altijd heb ik er 'n rare smaak van in de mond en dan met name van juffrouw de Vent van de Voordeldonkse school.. Bernadine de Vent. We hebben in de lezing van Theo kunnen horen dat het die kinderen de Vent geen gemakkelijk leven hebben gehad en dat kwam niet door de vader, waarvan ik dacht dat die dominant zou zijn omdat hij bij de marechaussee werkte, maar het kwam veel al door de moeder... die streng en erg gelovig was. Niemand van de kindren de Vent is getrouwd en dat is ook wel opvallend. Ik ga niet alles vertellen wat Theo heeft uitgezocht en op die avond heeft vertelt maar ik wil wel even de namen geven van het gezin de Vent waarvan de vader in Friesland is geboren en zijn vrouw in Zeeuws Vlaanderen. Je moet de vader zien als 'n zachtaardige man en Theo noemde het dan ook 'n soort Bromsnor figuur. De moeder was heel anders... echt dominant en vol regels en vooral heel christelijk. Er zijn uit dit huwelijk negen kinderen geboren maar twee ervan stieven al heel vroeg, twee jongens. Van de zeven andere kinderen waren 5 meisjes en 2 jongens. Die twee jongens gingen beiden het klooster in... van de vijf meisjes was Coleta de oudste en is de juffrouw van Ommel. Ze is 100 jaar oud geworden, geboren in 1899 en overleden in 1999. Dan was er Clementine en die bleek ziek te zijn, ze durfden haar nooit alleen te laten maar daar weet ik het fijne niet van... ze overleed in 'n gesticht in 1975 en was geboren in 1907. Een ander meisje heet Celestine en net als haar zusje Alida gaat zij het klooster in. De jongste was Bernardine en is geboren in het huis waar ze zo lange tijd hebben gewoond in de Prins Bernhardstraat. Bernardine is de juffrouw van onze school op Voordeldonk. Door de strenge opvoeding die ze hebben genoten vooral van de dominante moeder, kan ik me enigzins indenken "hoe het allemaal zo gekomen is". De kinderen de Vent hebben het niet gemakkelijk gehad en of het daar aan heeft gelegen dat onze juf zo streng en hard was weet ik niet, maar het heeft er zeker mee te maken gehad. Mensen die Bernardine hebben meegemaakt met het jongerenkoor in de Sint Jozefparochie en bij de babysitcentrale spreken bijna allemaal vol los over haar... kundig, zachtaardig en lief. Kijk en daar zit het probleem volgens mij... juf de vent en mejuffrouw de Vent waren twee personen... de juf was streng, hard, soms zelfs gemeen en de mejuffrouw was kundig, begripvol en lief. Als ik de dingen die Theo Knoops heeft uitgezocht via familie etc... op 'n rijtje zet denk ik dat het feit dat er geen kinderen rondliepen in huize er geen goed aan heeft gedaan. Ik heb ooit horen vertellen dat toen Bernardine jong was ze b.v. nooit 'n frietje mocht kopen aan 'n loketje van 'n frietzaak... dat paste niet bij hun stand volgens de moeder. Ik weet wel dat ik na deze lezing 'n heel stuk wijzer ben geworden over het doen en laten van de familie de Vent. Wel moet ik hier nog 'n kanttekening bij plaatsen... op deze avond waren ook oud-buurtgenoten en 'n schoonzus van Theo die ooit bij de familie de Vent in het huisgezin heeft gewerkt.. geen dienstmeisje maar "meisje" en die vertelden verhalen die helemaal de andere kant raken zoals wij de verhalen kennen van de juf op school. Ze kennen de dames de Vent heel anders als dat wij ze kennen. Mijn liedje zullen ze niet mooi vinden maar dat vind ik niet erg, andere mensen vinden het wel mooi... maar ik denk dat degene die het niet mooi vinden niet weten wat er in al die jaren, ook mijn jeugdjaren, heeft afgespeeld in de lokalen van de Henricusschool omdat ze de dames de Vent thuis hebben meegemaakt en dat waren heel andere dames als die van de school in Ommel en Voordeldonk. Ik heb er begrip voor dat mensen anders over onze juf denken als ik maar ik hoop dat ook zij gegrip hebben over hoe ik juffrouw de Vent in mijn gedachten heb.. ik mag wel zeggen dat ik veel van juf de Vent weet van de school... en ben zpals Theo het noemde... 'n juffrouw de vent expert... maar let wel, geen mejuffrouw de Vent expert. Verder wil ik Theo bedanken voor zijn lezing over de dames de Vent.. fantastisch wat hij allemaal heeft uitgezocht en ons heeft kunnen vertellen over "de Dames de Vent".. Op de foto boven Coleta en Bernardine de Vent, hun vader en moeder en hieronder de kinderen de Vent. Staande v.l.n.r.: Bernardine en Fredericus (Frits) en zittend: Cyril, Celestine, Coleta, Clementina en Alida. De lezing van Theo was in ieder geval Echt Himmels.











WEIJWATTER

Ik zag deze twee wijwaterbakjes... engeltjes nog voorbij komen op facebook en dan gelijk gaan m'n gedachten weer terug naar m'n jeigd.. zo ongeveer 62 jaar geleden. Ik was 'n jaar of tien toen wij in d'n Himmel woonden en ook 'n wijwaterbakje op de kamer hadden hangen... geen engeltje, dat niet maar wel 'n mooi. Ik denk dan ook nog terug aan de tijd dat 'n paar grote bakken in onze grote kerk hingen en waar je bij binnenkomst van de kerk je handen in moest soppen en 'n kruis maken. Sommige ouderen staken hun hand in die bak en dan zag je ze met de hand schudden om het water van de hand af te schudden want ze hadden hun hand veel te diep in de bak gestoken die soms wel helemaal vol zat en dan was hun hele hand zowat nat. Vandaar dat ik nooit mijn hand in die bak stak.. ik stak die voor op het randje maar er kwam geen wijwater aan 'n vingers. Dat was gewoon 'n foefje om je handen niet nat te maken want ik had niet graag water aan m'n gezicht als ik in de kerk kwam. Vele vriendjes van d'n Himmel en van school deden dat zo... Ik weet dat het niet goed was maar ik denk dat onzen Liven Heer het ons nu wel vergeven heeft. Och er werden vroeger wel meer dingetje uitgehaald... iemand gooide ooit 'n kwartje in de collecte schaal en pakte 'n dubbeltje en 'n stuiver terug... hahahaha echts gaaf, echt Himmels toch?









NIE ALLUS GLEUVE




Ik kam me niet herinneren dat wij vroeger op de lagere school hebben geleerd dat we van de apen afstammen... nooit hebben we het er over gehad dat de aarde is ontstaan door 'n oerknal... miljarden jaren geleden. Dat kan ook niet want wij zaten niet op 'n basisschool, alhoewel het wel de basis was van onze toekomst, maar wij zaten op 'n katholieke school en op 'n katholieke school werd je geleerd dat God de aarde schiep met alles erop en eraan en daarom stuur ik het gezeur over die oerknal naar het rijk der fabelen... allemaal onzin... en kijk hier 'ns naar die twee foto's... ik lijk toch in de verste verte niet op die aap naast me... Ja er zijn gelijkenissen... we hebben allebei twee ogen, 'n neus en 'n mond, hebben haren maar de mijne zijn heel anders als van die "dokus" naast me. Ik heb 'n snor en die heeft chimpie ook niet en mijn haren zijn altijd netjes in de scheiding gehouden door vroeger Jan Keessen, later Thieuke van Nistelooij en nu houdt mijn dochter ze in het gereel. Alleen is er niet veel werk meer aan maar wat wil je ook als je tegen de 73 gaat. Maar een ding is zeker... dat van die oerknal is zowiezowie 'n fabeltje, bedacht door mensen die niet graag gaan werken en hun geld verdienen met het uitbrengen van onzin en leugens.. ik hou het er nog altijd bij dat de aarde door God zo is gemaakt... want dat is echt Himmels toch?









FUMMILIE DE VENT

Voor de mensen die op Voordeldonk naar school zijn gegaan ten tijde van juf de Vent moeten zeker naar het klokkenmuseum komen op 11 april a.s. want dan houdt Theo Knoops 'n lezing over de dames de Vent. Over het hoe en wat van de familie. Zeker, heel zeker interessant voor de mensen die er als kind mee te maken hebben gehad. Op de site van de Vonder staat er hetvolgende over te lezen:


Dames de Vent, datum: 11-04-2018, aanvang: 20:00 uur, door Theo Knoops. Locatie: Museum Klok & Peel
adres: Ostaderstraat 23, Asten. Een bijzondere familie. In het huis Prins Bernhardstraat 70 heeft een bijzondere familie gewoond: de familie de Vent. Het huis is gebouwd begin 20e eeuw door Wachtmeester der marechaussee De Vent. In de monumentenlijst van De Vonder staat vermeld dat het huis een bij­ondere bewoner heeft gekend: juffrouw C. (Coleta) de Vent: onderwijzeres R.K. lagere school Ommel. Coleta de Vent is per 1 januari 1921 door pastoor van de Pas aangesteld als onderwijzeres aan de school in Ommel. Tot 1 augustus 1965 gaf ze les aan twee generaties Ommelse kinderen.
Juffrouw de Vent op 96jarige leeftijd: "Er wordt vaak gezegd dat ik streng was. Nou, dat was ik ook. Ik liet niet over me lopen. Van de andere kant durf ik ook te zeggen dat ik wel rechtvaardig was. In al die jaren heb ik nog nooit een kind voorgetrokken; ze waren allemaal gelijk bij mij. Soms had je een leuk werkje te doen voor een kind. Dan dwong ik me er vaak toe iemand uit te zoeken die ik het minst graag deze opdracht gaf. Je kunt je de verbazing van die kinderen dan wel voorstellen". Een leerling vertelt: "Ze was geen makkelijke. Ze kon je aan je oor tussen de banken uitdraaien, maar je kon er veel geleerdheid halen, want lesgeven, dat kon ze. Ze was er ook altijd, weer of geen weer". Het huis heeft nog een bijzondere bewoner meer gehad: juffrouw B. (Bernardine) de Vent: onderwijzeres R.K. lagere school Voordeldonk. Per 1 juli 1942 is Bernardine de Vent aangesteld als onderwijzeres aan de nieuwe school op Voordeldonk en ze zal er blijven tot 1973. Peer Welten (van de website Himmels.nl): "Juffrouw de Vent wilde van iedereen 'n "geestelijke" maken en zelf had ze broers die broeder waren... haar zusjes waren niet getrouwd. Ik denk dat de juf zo streng was omdat ze zelf streng was opgevoed. Haar vader had 'n hogere functie bij de politie. Ik wilde eigenlijk goeie maatjes worden met de juf en als ze vroeg wie haar op woensdagmiddag kwam helpen met het in orde brengen van haar tuin achter haar huis in de Prins Bernhardstraat, dan stak ik als eerste mijn vinger op... nee ik was geen slijmer... maar ik wilde gewoon goed zijn voor haar. We kregen dan 's middags limonade, koekjes, snoep en ijs en het was fijn om daar te zijn. Mejuffrouw de Vent was 'n lieve vrouw. Maar als je op school was kreeg je van Juf de Vent draaien om je oren, moest je in hoek staan en soms op je knieen voor het bord". De dames de Vent hebben twee gezichten. Enerzijds zo streng dat kinderen bang van hen waren en anderzijds deskundig en lief waar kinderen dan weer fijne herinneringen aan hebben. Hoe zat het eigenlijk precies? En wat deden ze nog meer dan lesgeven? Tijd om een en ander op een rijtje te zetten. Kom luisteren en meepraten. Heb je fijne herinneringen aan een van de beide juffrouwen, dan zal het een feest van herkenning zijn. Blijf je boos worden door de herinneringen, laat dan deze lezing voor jou als therapie werken. Ik zelf ga er zeker naar toe... Ik wil graag horen wat Theo zoal bij elkaar heeft gegraaid wat de informatie over de familie de Vent betreft. Ook jullie zijn welkom. Op de foto de dames Coleta en Bernadine de Vent, leraressen in Ommel en in Asten.... echt Himmels Toch?









GOEJE VRIJDIG



Goede vrijdag is altijd de vrijdag voor Pasen... nu zijn vrijdagen op zich meestal al wel goed want dan staan de werkers meestal aan het begin van het weekend... 'n dagje werken en ze zijn 'n paar dagen vrij. Maar deze goeie vrijdag is toch wat anders... en die is ook nog dubbel goed omdat we nu nog 'n dag meer vrij zijn dan normaal op tweede Paasdag. Toch wil ik nog iets vertellen over die goeie vrijdag, wat er over die dag staat geschreven want we herdenken de dag dat Jesus aan het kruis is gestorven. Eigenlijk ging hier 'n rechtzaak aan vooraf... hierover schrijft men: Heel vroeg in de morgen komen de hogepriesters en oudsten bij elkaar. Besloten wordt om Jezus ter dood te brengen. Hij wordt geboeid en naar de stadhouder Pilatus gebracht. Die weet zich niet goed raad met de situatie, bedenkt dan dat Jezus oorspronkelijk uit Galilea komt en daardoor onder het recht van Herodes valt. Deze blijkt in de stad te zijn, waarop Jezus naar Herodes gestuurd wordt. Herodes drijft de spot met Jezus; hij geeft hem een mantel en stuurt hem als een "nepkoning" terug naar Pilatus. Deze probeert Jezus vrij te laten, door het volk te laten kiezen tussen de moordenaar Barabbas en Jezus. Het volk heeft echter liever de moordenaar vrij. Pilatus laat Jezus geselen. Romeinse soldaten nemen hem mee naar de binnenplaats van het gerechtsgebouw, zetten een doornenkroon op zijn hoofd en doen hem een purperen mantel om. Ze lachen hem uit en slaan hem op zijn hoofd. Pilatus laat hierop Jezus aan het volk zien, maar het wordt niet voldoende geacht, "kruisig hem". Uiteindelijk geeft Pilatus toe aan de wens van het volk en "wast zijn handen in onschuld". Kijk daar zit hem nu het rare... Wat had Jesus dan gedaan? Het volk wilde dat men hem ter dood zou brengen en weten niet wat hij misdaan heeft. Ze weten dat die Barabbas 'n moordenaar was... Hoe kun je dan kiezen om 'n moordenaar vrij te laten en iemand die niemand iets misdaan heeft dood te maken... Dat heb ik nooit begrepen. Toen ik klein was dacht ik er niet bij na maar later wel, maar toen was ik allang van school af. Er gebeurde nog wat, tussen acht en negen uur 's ochtends wordt Jezus gekruisigd, tussen twee moordenaars. Drie uur later wordt het donker op heel de aarde, tot drie uur 's middags. Dan sterft Jezus. De aarde schudt, het voorhangsel in de tempel scheurt van boven naar beneden en enkele doden staan op. Dan weet je toch dat er iets fout is gegaan? Tegen de avond gaat Jozef van Arimathea naar Pilatus en vraagt toestemming om Jezus te begraven. Hij wordt in een graf gelegd, dicht bij Golgotha. Tot zo ver wat ik van Goede Vrijdag dacht en weet. Nou ja... iedereen moet er zich het zijne maar van denken. Als je nergens in geloofd? Snap ik niet dat je Pasen viert. En dan nog dit, Waarom heet Goede Vrijdag goed? Christenen geloven dat de kruisiging van Jezus in zichzelf iets verschrikkelijks was, maar dat er tegelijk iets moois doorheen scheen. Dat kun je een beetje vergelijken met bijvoorbeeld de moord op Martin Luther King. Dat was op zichzelf een tragedie, maar als je erop terugkijkt, blijkt dat daarna de emancipatie van de Afro-Amerikaanse bevolking versnelde, omdat veel blanke Amerikanen toen pas inzagen hoe ver racisme kan gaan. Wat is er dan zo goed aan Goede Vrijdag? Jezus zijn eigen houding. Hoewel Hij zwaar wordt gemarteld – Hij wordt met een krammetjeszweep geslagen, ze slaan spijkers door Zijn handen en voeten maar toch blijft Hij liefdevol. Hij vergeeft zelfs hardop Zijn beulen. In die duistere dag laat Hij toch licht schijnen. Daarom is Goede Vrijdag goed. En het blijft echt Himmels, Toch??









DE GOEI WÉÉK



Toen we vroeger nog op school zaten was dit 'n drukke week, zo'n drie weken eigenlijk wel want het begon met Passiezondag, dan kwam Palmzondag en dan kwam die heilige week want zo werd de week van Pasen ook wel genoemd, Heilige Week, Goeie Week, Grote Week, Lijdens Week of de Stille Week. Ik weet nog wel dat met Passiezondag de kruisen in de kerk bedekt waren met paarse doeken. Dan kwam Palm zondag en moesten we voor ons moeder gewijde palm meebrengen die ons moeder achter het kruisbeeldje stak bij ons in de keuken. In de Katholieke Kerk wordt Palmpasen vanouds gevierd met de zegening van die palmtakken aan het begin van de H. Mis. In noordelijker streken worden deze vanwege het klimaat bijna altijd vervangen door buxustakjes, in Midden-Europa door takjes met wilgenkatjes. In Nederland wordt dit ook wel vervangen door takjes van een coniferenhaag, maar dat was vroeger niet. Bij het begin van de misviering zegent de priester de palmtakken met wijwater. Na de zegening volgt dan een processie met traditionele gezangen die herinneren aan het volk dat "Hosanna" riep en Jezus met gejuich in Jeruzalem binnenhaalde. Dan volgenge drie "Heiligen Dagen", op maandag, dinsdag en woensdag en dan komt Witte Donderdag. In de kerk werden vroeger bij twaalf jongens de voeten gewassen.. ik ben daar ook 'n keer bijgeweest. Ze schudden 'n beetje water op je voet en die werd afgedroogd met 'n doek. Dan komt Goede Vrijdag en werd er om drie uur 'n minuut stilte gehouden, ook in de fabrieken werden de machines stilgezet. We liepen dan naar de kerk van school uit en moesten ook biechten. Hierover is het volgende te lezen: Gedurende de nacht wordt Jesus van rechtbank naar rechtbank gesleept. Tussen acht en negen uur 's ochtends wordt Jezus gekruisigd, tussen twee moordenaars. Drie uur later wordt het donker op heel de aarde, tot drie uur 's middags. Dan sterft Jezus. De aarde schudt, het voorhangsel in de tempel scheurt van boven naar beneden en enkele doden staan op. Nog voor zonsondergang wordt Jesus begraven. Dan kwam Paaszaterdag of wel Stille Zaterdag... In het kerkboekje stond: De leidende priesters en Farizeeërs gingen naar Pilatus en vroegen of het graf zou worden verzegeld en er een wacht zou worden voorgeplaatst. Stille Zaterdag luiden er geen klokken. En dan volgt Pasen... Eerste en Tweede Paasdag.









DE NUNNEKUS KOMME



Foto uit Ommel van lang geleden... 13 april 1939, net voor de oorlog begon vestigde de zuters zich in Ommel en ze hebben veel gedaan voor de ouderen, de zieken en de gewonden in de oorlog. Hier trekt de praalstoet door de Marialaan. De foto is gemaakt vanaf de hoek waar de pastorie staat. Op de achtergrond dat nieuw uitziende gebouw met die ruitjes aan de voorkant is van van Geffen die er ooit 'n garagebedrijf hadden, taxibedrijf en ook 'n cafe en dat laatste kan ik me nog wel herinneren. Later kwam er de bowling in. Achteraan in de stoet zitten de zusters in de huifkar en daarvoor de uitbeelding van de Heilige Maria met de engeltjes. Ommel liep er voor uit. Echt Himmels toch??









WA ZAL'K US ZEGGE

Ze kunnen zeggen wat ze willen over het geloof maar het biechten van vroeger had toch wel iets magisch over zich. Wij liepen te voet van de Vorreldonkse school door d'n Himmel... de Emmastraat naar de Markt, de Marktstaat in naar het Koningsplein zo naar de kerk. Dan moest je lange tijd op je knieen in de banken zitten tot je eindelijk aan de beurt was... Je hoorde de biechtvader aan de andere kant zachtjes "smiespelen" en dan hoorde je wat gestommel en ging je deurtje open... je zag door de ruitjes tralies de kapelaan zitten en je moest vertellen wat je fout had gedaan. Wij hadden daar 'n rijtje voor dat normaal gesproken nooit wisselde.. 5 keer gescholden, 3 keer gevloekt, 5 keer gejokt en dat was het dan zo wel zo'n beetje. Natuurlijk klopte er van de aantallen helemaal niks want jokken deed je thuis wel 5 keer per dag en schelden? wel honderde keren. Dan zei de kapelaan wat dingen die je niet mocht en wel moest, je moest 'n oefening van berouw bidden en terug in de bank moest je nog drie Onze Vaders en drie Weesgegroetjes en je kon naar buiten. Het klinkt misschien raar maar als je buiten stond gaf je dat toch 'n speciaal gevoel. Of andere dat hadden weet ik niet maar ik had dat wel... je voelde je verlost van iets, ik weet niet hoe ik dat moet uitleggen. Je voelde je weer gezuiverd... weer rein, zoals de deken dat noemde... en raar... zo voelde dat echt. Hierboven zie je de biechtstoelen van onze kerk nog zoals wij daar vroeger in moesten.









UN VURGUNNING




Ik heb al wel vaker aangegeven dat in d'n Himmel vroeger ook cafe's waren... Eentje ervan was het cafe van de familie Janssen die woonden op de hoek van de Hemel en de Hoogstraat, nu de garage van Gerard Bukkems maar daarvoor hun fietsenzaak. In die woning woonde vroeger de familie Janssen en in dat pand was het cafe gevestigd. Je ziet hier de vergunning ervoor van 7 oktober 1905 en ondertekend door de burgemeester van toen dhr Switzar. Er waren toen eigenlijk nog geen straatnamen maar aanduidingen met nummers. Dit was toen het Hemeleindje zoals je ziet dus het is niet zo dat alleen het voorste stukje van de Hemel met de doorgang naar de Logtenstraat, het Hemeleindje werd genoemd. Het cafe was het voorste gedeelte, de kamer aan de linkerkant en de keuken. Alles bij elkaar zo'n 47 vierkante meter... Nee groot waren de cafe's van vroeger niet als je bedenkt dat onze huiskamer waarin wij wonen al 28 vierkante meter is. Het waren in ieder geval cafe's en ook nog in de Hemel... hoe komen ze er bij om 'n liedje te maken... In de Hemel is geen bier... daaron drinken........ dit is toch echt Himmels.









TIS HOST POASSE


Hou er rekening beste vrienden dat we in maart 'n paar bijzondere dagen hebben en dan bedoel ik eigenlijk het einde van deze maand. De 18de is het einde van de boekenweek die er ieder jaar eentje is.. ik merk er zelf niks van want ik lees alleen wat ik op internet kan vinden, soms de krant maar wel de gratis weekbladen. Maar later we 'ns gaan naar die laatste week van zondag 25 maart t/m zondag 1 april. Van zaterdag op zondag de 25ste moeten we de klok weer verzetten... Om drie uur 's nachts gaat de klok 'n uurtje terug naar 2.00 uur en zal onze nacht 'n uur langer duren... heerlijk toch. De 29ste is het Witte Donderdag al hoop ik wel dat we het niet echt zo moeten opnemen... ik bedoel... liever geen sneeuw. 30ste is het Goeie Vrijdag en ik hoop echt voor iedereen dat het 'n goeie vrijdag zal worden... ik eet die dag geen vlees maar vis. Dat hebben we van vroeger uit zo geleerd net als om drie uur 's middags 'n minuut stilte. De 31ste worden er veel kinderen geboren want dan is het volle maan. Ik weet dat zeker... heel zeker... Maar dan, de volgende dag hebben we 'n probleem want dan is het Pasen... mooie dag zou je denken en dat is ook maar het is dan wel 1 April... en je weet wel als iets op 1 april valt dat je meteen de neiging hebt om te denken: Zou het wel waar zijn"?? En dit keer is het echt waar... Pasen valt, en ik zeg het zonder te lachen, op 1 april. En is dat nu echt Himmels? Eigenlijk niet want je moet er deze keer maar niet bij nadenken... gewoon Pasen vieren met alle soorten eieren er bij... heerlijk, "Loat um mer komme die Poasse, we zijn al ruim halfweg"....









WA UT BETEKENDE




In de vroege middeleeuwen werd het opleggen van as bij de mannen over het gehele hoofd en bij de vrouwen het voorhoofd gestrooid als start van de boetetijd. Dit ritueel was enkel bestemd voor zondaars die officieel tot boete werden veroordeeld. Later werd dit een algemeen gebruik omdat men ervan uitging dat iedereen tegen God of zijn medemensen gezondigd had. Als teken van berouw en vasten komt het gebruik van as in de Bijbel veelvuldig voor. De boeteling strooide zich as over het hoofd. Vaak ging hij daarbij gehuld in een zak, die als boetekleed werd gedragen. Vandaar de uitdrukking "in zak en as zitten". Aswoensdag is, net zoals Goede Vrijdag, in de recentste editie van het kerkelijk wetboek van 1983 een verplichte vastendag voor Rooms-katholieken. Dit houdt in dat alle gedoopten tussen 18 en 60 jaar gehouden zijn op die dagen slechts één volledige maaltijd te nemen. Wie kan, wordt uitgenodigd om ook op andere dagen, zoals paaszaterdag en de vrijdagen van de veertigdagentijd, te vasten. De bisschoppenconferentie kan het onderhouden van vasten en onthouding nader bepalen en ook andere vormen van boete, vooral liefdewerken en oefeningen van vroomheid, geheel of gedeeltelijk in de plaats van vasten en onthouding stellen. Zo bepaalde de Rooms-katholieke Nederlandse Bisschoppenconferentie in 1989: "Wij bepalen dat Aswoensdag en Goede vrijdag dagen van verplichte vasten en onthouding in spijs en drank zijn en dat verder het bepalen van de wijze van de beoefening van boete en onthouding aan het eigen geweten en initiatief van de gelovigen wordt overgelaten. Ik zelf hoef dit niet, ik ben ouder als 60 jaar. Boven zie je de afbeeldingen in diverse poses.









JOARIG



"En dan inins is ow dogter joarig". En als je nadenkt besef je het pas... ze wordt 42... Mooi toch, maar dan ga je even terug... naar het begin... de dag dat ze werd geboren, thuis in de Orionstraat. Je moet juffrouw Krieke gaan halen want die durfde zelf niet te rijden want er lag 'n pak sneeuw van 25 cm... nee de sneeuwschaaf komt niet in de sterrenwijk... Net na de middag komt ons Nancy ter wereld, ik had altijd gehoopt op 'n dochter.. en het was 28 Januari 1976, precies de dag die ik maanden van te voren al had voorspeld ook al geloofde juffrouw Krieke eerst niet zo in mijn voorspelling. Dan groeit je dochtertje op, je doet alles om het haar naar de zin te maken... ze is ons enig kind gebleven, bewust voor gekozen. Nu woont ze in Helmond met Michel en ze heeft zelf 'n zoontje, Benjamin... hij is mijn grote vriend... wij zijn twee handen op een buik. Ja precies... die dikke buik van mij. Wij houden van onze dochter en zijn trots op haar dat ze ondanks tegenslagen zich zo goed in het leven heeft gezet. Sjapoo voor haar.. ja ik ben trots. En vandaag de 28ste wordt ze dus 42... potverdorrie... al 42 jaar. Maar ja... kleine meisjes worden groot, zo ging dat bij mij ook...ik ben ook groot geworden... ja weet ik, ook dik. hahahaha. Vandaag is weer zo'n Himmelse Dag... heerlijk, echt Himmels.









VLUGGULS

Groot nieuws voor de dames die aan de mode doen en dat niet alleen maar ook nog Himmels uit willen zien. Sinds enkele weken zijn ze in de handel... de shirtjes voor dames met ingewerkte vleugels. Nee ik had ze ook nog niet eerder gezien en ik denk dat dit de nieuwste uitvinding is van onze Lieven Heer en Hij gaat ook met de tijd mee want de shirtjes zien er ontzettend sexy uit wat we normaal niet zo van Hem gewend zijn. Ik vind het zelf keigaaf... en ik denk dat ze meiden goed zullen staan. Dit is echt Himmels, echt waar. Ze zijn er in ieder geval in de kleuren wit en zwart maar er zullen zeker ook wel andere kleuren komen. Ik ben helaas vergeten te kijken waar je ze kan bestellen maar als je wat "goeguld" dan vindt je dat zeker wel. Als je toch 'n meisje uit d'n Himmel bent of graag 'n engeltje wilt zijn dan is dit shirtje 'n must. "Ik vein ut schon".










INT KERRIKBUUKSKE

Voor dat ik binnenkort de twee kerkboekjes weer terug ga geven aan Toosje Slaats (Toos van de Goor - Slaats) en aan Jan van de Goor die ik van hun in bruikleen heb gehad, gaa ik toch nog even in op 'n stukje wat er in staat bij Toos.. in het meisjes-kerkboek van vroeger. Ik keek zo nog 'ns door het boekje tot ik ergens tegenkwam, tweede deel: Het Katholiek Meisje. En toen ik wat verder keek kwam ik dit tegen: De levensstaat van het Katholiek meisje en ik begon te lezen: Van de juiste keuze van een levensstaat hangt veel af voor het geluk in het leven en van het geluk in de eeuwigheid. Het is een gewichtigogenblik, wanneer de mens beslissen moet in de keuze tussen kloosterstaat, de huwelijksstaat en de staat van de ongehuwden in de wereld. Hoe kan 'n meisje zich gelukkig voelenin een staat, waarin zij zich niet thuis voelt, waarvan zij de verplichtingen slechts ongaarne en met tegenzin vervult? Zo'n toestand wordt 'n bron van ellende: ze wordt verdrietig en mistroostig in dat gedwongen leven en niet zelden eindigt dit op ongelukkige wijze. De keuze van een levensstaat blijkt van groter belang te zijn wanneer men ze beschouwt in betrekking tot de eeuwige zaligheid. Weliswaar zijn alle levensstaten in zichzelf goed, maar alle levensstaten zijn niet even goed voor alle mensen. De een is geschikt en geroepen tot de ene levensstaat, terwijl de andere weer aanleg heeft en geschiktheid heeft voor gene. Bla bla bla en ga zo maar verder. Nu moet je denken dat dit 'n kerkboekje is voor 'n meisje van 'n jaar of twaalf. En die moet dit allemaal snappen? Komop zeg. En ik dacht nog bij mezelf, ze moet dus 'n keuze maken wat voor leven ze wil... het klooster in, of trouwen of vrijgezel blijven. Ze moet wel de goeie keuze maken voor 'n goed leven... nou dacht ik, dan had degene die dit allemaal schreef en bedacht 'ns moeten gaan kijken in b.v. landen met andere culturen en die zijn er nog al wat.. daar hebben meisjes nooit 'n keuze... ze worden gekoppeld aan 'n oudere man en nu komt het, ze zijn dan nog maar tussen de 7 en 12 jaar oud. En dan krijgen ze al 'n man toegewezen waar ze hun leven mee moeten delen, terwijl ze niet willen en die mannen zijn vaak tussen de 25 en 35 jaar oud. Nee dit boekje is echt verouderd en ik zal het Toos straks mooi terug geven want als je na gaat denken over hetgeen er in staat dan wordt je er in deze tijd niet vrolijk van. Als je dit leest in die kerkboekjes en je denkt er over na dan vind ik dat niet "Egt Himmels".










VUNDAAG DRIEJ KUNNINGE


Wanneer ik dan terug naar vroeger... "dun bom ston bij ons in de keuke"... de drie koningen waren vanmorgen aangekomen bij de kerststal waar het kindje Jesus lag en Maria en Jozef stonden... einderlijk waren ze gearriveerd na die lange tocht... de boom in de keuken was al veel dennenaalden kwijt... ons moeder zei altijd: "Hij is flink ant reuzele". Overal op de kokosmatten vond je die dingen, als we op de blote voeten over die harde matten liepen voelde we ze overal in je voeten steken. Nee 'n stofzuiger hadden wijn toen nog niet. Wij hadden de drie koningen kort bij het kribje gezet... de kameel... die door de jarenheen zijn bulten kwat was geraakt op de achtergrond. Maar nu realiseer ik me pas... "wurrum braugte die van die grote rijke-luijs kadoos mee?". Niet gewoon 'n setje slabbertjes of 'n pak luiers... nee goud, mirre en wierook. Denk je nu werkelijk dat Jozef, die toch 'n goeie bouwvakker/timmerman was er om zat te springen dat z'n zoontje van 'n paar weken oud overladen zou worden met goud? en hijzelf zich voor 'n paar rottige centen altijd kapot had moeten werken? Komop zeg, dat geloof je toch zelf niet. Weet je wel dat ik tot m'n 23ste niet eens wist wat mirre was? Wat moet dat kind met mirre? Geef die gewoon iets van "zwitsal" of zo... Wat wierook was dat wisen wij wel want daar zaten ze in de grote kerk in Asten altijd mee te stinken op hoge feestdagen. Nou dat zal wel lekker zijn geweest die stink wierook bij zo'n klein kindje. Nee ik heb het echt niet begrepen die dure kadoos waar dat kleine kind helemaal niks mee kan. Ik denk dan eerder aan 'n rammelaar of wat warme dekens, maar goud mirre en wierook? Wie bedenkt die onzin. Zouden die koningen thuis niks anders hebben gehad? Nou ja... morgen is alles weer opgeruimd... nee bij ons is alles al weg en dat is misschien achteraf gezien maar goed ook. Annie heeft onze spullen al 'n paar dagen geleden achter de schuifdeurtjes terug gezet op de zolder en zal "ut kiendje Jesus nie laastig worre gevalle mi die duur dinger". We gaan ons weer opmaken voor het carnaval... Hierlangs zie je 'n boompje staan zoals die er bij ons thuis vroeger ook uit zag als hij weer 'n maand lang Kerstmis had overleefd van 7 december tot 7 januari... "veul gruun zaatur nie mer an mer da was nie erg want volgend joar kriege we wir unne neije"... Luister mijn liedje maar op tube











KERSTVURHAAL TWIDUZEND-ZUVVENTIEJN


Ik vind het nog altijd leuk om Kerstverhalen te lezen, nee veel meer lees ik ook niet, alleen de krant of zo en zo af en toe 'n kerstverhaal als dit dat hier onder staat..... Hier heb je ook mijn kerstwens voor 2017.. Klik hieronder maar op het plaatje....



UN HIMMELS VURHAAL


Hoe lang hij al op de brug in het water stond te staren wist hij niet. Hij wist wel dat hij al maanden aan het piekeren was en nog steeds niet wist hoe het nu verder moest. Hoe kwam het toch dat hij zich niet gelukkig voelde, terwijl hij de zaken toch best op orde had. Hij was getrouwd met een lieve vrouw, had schatten van kinderen, een goede baan en een mooi huis in een leuke omgeving. Hoeveel meer had hij nodig om zich wel gelukkig te voelen? Met zijn handen diep weggestoken in zijn jaszak liep hij van de brug af om doelloos verder te dwalen in de koude nacht. Het was 24 december, kerstavond. Het vroor lichtjes en er waren weinig mensen op straat. De meeste mensen zaten behaaglijk in hun verwarmde huis, versierd met een kerstboom en kerststal. Zelfs de straten waren met lichtjes versierd, zodat iedereen in de kerststemming kon komen. Iedereen behalve hij. Hij was eerder op de avond het huis uit gegaan. "Um te gon waandele" had hij tegen zijn vrouw gezegd.
Zij had hem niet tegen gehouden, maar maakte zich wel zorgen om hem. Hij liep de ene straat in en de andere straat uit, zonder dat hij wist waar hij naar toe liep. Zonder dat hij wist waar hij was. Het werd steeds kouder en hij werd ook steeds depressiever. Wat had het leven nog voor zin, als je alleen maar zorgen kende. Niet meer wist hoe je lol moest maken, niet meer wist hoe het voelde om gewoon tevreden te zijn. En zo maalde hij maar door. Hij wilde leven voor zijn vrouw en de kinderen, maar zelfs dat was zo langzamerhand een hele opgave geworden. Bijna een opgave te veel. Hij sloeg de zoveelste hoek om en kwam terecht in een grote speeltuin. Dat is een tijd geleden dat ik geschommeld heb dacht hij bij zich zelf. Er kwam een kleine glimlach vanwege deze herinnering te voorschijn. Langzaam liep hij langs de speeltoestellen. De speeltuin was verlicht, zodat hij het terrein goed kon overzien. Hij was hier nooit eerder geweest. Hij zou aan zijn vrouw vragen of zij deze speeltuin kende en er wel eens met de kinderen was geweest. Zelf had hij als kind veel in de speeltuin gespeeld. Hij hield niet zoveel van voetballen of cowboy spelen. Nee, hij zat liever urenlang op de wip of de glijbaan. Zijn moeder moest hem steevast komen halen om te eten. Ach ja, zijn moeder. Ook nu verscheen er een glimlach op zijn gezicht bij de herinnering aan zijn lieve moeder. Hij had alleen maar fijne herinneringen aan zijn jeugd. God wat voelde hij zich toen gelukkig. Met niets eigenlijk, alleen met een wip en een glijbaan. Terwijl hij zo rond die speeltoestellen liep en herinneringen uit zijn jeugd ophaalde, merkte hij een klein meisje op dat van het ene speeltoestel naar de andere liep. Tijdens het spelen kraaide zij het uit van plezier. Net als hij, meer dan 30 jaar geleden. Verbaast over het feit dat een kind nog zo laat aan het spelen was, keek hij om zich heen of hij de ouders van het kind kon ontdekken. Er was echter niemand anders in de speeltuin. Alleen hij en het meisje. Langzaam liep hij naar haar toe. Hij wilde haar niet bang maken, niet laten schrikken. Zachtjes zei hij "hallo, hoe heet jij". Zonder enige spoor van angst antwoordde zij dat ze Gabriël heette en dat ze helemaal alleen in de speeltuin was. Op zijn vraag waar haar ouders waren, of dat zij misschien logeerde bij opa en oma, ging zij niet in. Of ze had de vraag niet gehoord of ze deed net alsof ze de vraag niet gehoord had. "Ga je mee van de glijbaan afglijden" vroeg ze hem. En zonder dat hij tijd had om te reageren pakte zij zijn hand en liep met hem naar de glijbaan. Ze klommen de trap op en lieten zich van de andere kant er weer afglijden. Daarbij slaakte zij diverse kreten van plezier. ‘Nog een keer’ riep ze naar hem. En weer klom hij, verbaasd over zichzelf, de trap op om aan de andere kant naar beneden te glijden. Zo ging dat een paar keer en hij merkte dat hij er steeds meer plezier in begon te krijgen. Ook hij begon nu te gillen en te schreeuwen van plezier, terwijl ze elkaar lachend aankeken. Na een paar minuten holden ze naar de wip. Tegenover elkaar zittend vlogen ze om de beurt in de lucht. En ook nu weer slaakten ze kreten van plezier. God wat was dit leuk. Met tranen in zijn ogen van het lachen keek hij regelmatig naar het kleine meisje. Ook zij had veel plezier. Haar glimlach had echter iets geheimzinnigs. Het was niet alleen een aanstekelijke glimlach, maar er school ook een diepgevoel van liefde achter. Een gevoel dat hij jarenlang niet meer had ervaren. Plotseling merkte hij dat zijn depressieve gedachten verdwenen waren, hij voelde zich opeens weer blij en gelukkig. En op datzelfde moment veranderde het meisje in een engel. Zij straalde een fel maar mooi en warm licht naar hem uit. Dat licht kwam als een warme deken om hem heen hangen, waardoor hij een gevoel ervaarde dat hij nog niet kende. Een gevoel dat verder ging dan liefde. Hij kon het niet beschrijven. Een gevoel dat aangaf dat hij zijn eigen strijd moest strijden, maar dat hij nooit allen was, nooit alleen stond. Hij moest er van huilen. De engel keek naar hem. Hij voelde dat zij hem iets vertelde. Een verhaal over geluk dat in hem zelf zit en niet iets is wat iemand hem kan geven of ontnemen. "Ontdek weer het kind in jezelf. En wees vervolgens net zo blij als dat kind, dat net op het strand een schelpje vindt". Plotseling stond hij weer alleen in de speeltuin. Het meisje en de engel waren verdwenen. Hij had enige tijd nodig om te beseffen wat hij zojuist had ervaren. Hij kon het niet goed geloven, maar merkte onmiskenbaar dat hij zich blij en gelukkig voelde. Een gevoel wat hij al jaren niet meer had gehad. Hij herinnerde zich ook weer waarom hij zich als kleine jongen gelukkig voelde. Hij dacht toen niet veel over wat de toekomst hem brengen zou. Hij genot van het moment. Tegenwoordig maakte hij zich zorgen of het morgen nog wel net zo goed zou gaan als vandaag. Daardoor vergat hij vandaag te genieten. Hij maakte zich zorgen over dingen die misschien wel helemaal niet kwamen. Hij raakte zo verlamd door de angst, dat hij de problemen die hij wel had vergat op te lossen en hij was ook vergeten dat hij genoeg vrienden en vriendinnen had die hem daarbij wilden helpen. Dankbaar en verlicht door deze herinneringen en ervaring rende hij naar huis. Met moeite kon hij de sleutel in het sleutelgat krijgen. Zonder de deur achter hem te sluiten vloog hij zijn vrouw om haar hals. De kinderen kregen een dikke knuffel. Zijn problemen waren niet verdwenen, maar hij had zich wel herinnerd hoe hij ze kon oplossen met behulp van vrienden en familie. En hij herinnerde zich ook weer hoe hij zich gelukkig kon blijven voelen. Want het geluk was niet weg, het zat nog steeds in hem.










KERSTOAVUND



Ja beste Himmelliefhebbers.... dit is het kerstgroepje wat wij in de kamer hebben staan... normaal zouden we ook 'n stalletje zetten maar omdat we 'n ander boompje hebben gekocht kan dat er niet onder en meer plek habben we daar niet. Is niet erg maar Sint Jozef ligt steeds tegen de vlakte... het geheel staat niet zo stabiel door het gras wat er onder zit en de beeldjes zijn van 'n kwaliteit dat het hele zwikje bij elkaar, inclusief de herder met z'n schapen, de os en de ezel en de drie koningen nog geen ons wegen. Eerst dacht ik, misschien heeft hij vandaag nog moeten werken want Jozef was 'n goeie timmerman en misschien is hij moe thuis gekomen en is er voor 'n tijdje bij gaan liggen. Maar nee hoor... hij ligt er zo al 'n dag of vier. Vanmorgen heb ik hem nog opgeraapt en recht gezet maar 's middags lag hij daar al weer. Zal niet zo erg zijn want vroeger bij ons thuis was het nog veel erger... de kameel had geen bulten meer en Maria had 'n hand af, de kudde schapen waren er heel vroeger nog 8 en toen wij van d'n Himmel naar de Rozenstraat zijn verhuisd hadden we er nog drie, de rest was gesneuveld door de jaren heen. Ik heb nog wel 'n kerstgroet voor jullie op you-tube gezet van mij. Namens Himmels.nl wens ik jullie daarin gezellige Kerstdagen en dat is gemeend uit de grond van m'n hart: Kersmus is tog altijd schon, nie dan? Klik op het plaatje boven.










KERSMUS


Nog 'n klein weekje en dan is het weer zo ver... de heerlijke dagen zijn weer in aankomst.. Want het is natuurlijk naast de vakantietijd toch de mooiste tijd van het jaar. Vroeger waren dit mijn favoriete dagen... de vakantiedagen voorop, dan de kerstdagen... lekker bij de Vossenhoek zitten waar alles in kerstsfeer was en luisteren naar de kerstmuziek maar ook de Stones etc. en dan was er nog de tijd van de kermissen waar we graag naar toe gingen, Deurne, Liessel, Heusden, Ommel, Someren, Lierop en nog wel wat meer.
Kerstmis is eigenlijk de tijd zoals wij dat hebben meegekregen toen we jong waren... de geboorte van Jesus met alles wat er omheen gebeurde... dat hoef ik niet meer uit te leggen... of toch? eigenlijk wel want wat weet de meeste jeugd tegenwoordig nog van Kerst? Ze komen in geen kerk... klijgen geen godsdienstlessen zoals wij die vroeger kregen, en op enkele na weet niemand wat er met kerst in de kerk staat te gebeuren. Nou ja... ik ben er eigenlijk ook de persoon niet voor om dat aan iedereen uit te leggen. Wat opvalt is wel dat we allemaal kerstbomen zetten, ons huis vol kerstspulletjes zetten en we verschillende lekkere dingen in huis halen terwijl we niet eens in katholieke dingen geloven. Het is denk ik altijd het zelfde als... je koopt 'n koffer, 'n zonnebril, zomerse kleding etc en je zet het thuis neer maar gaat helemaal niet op reis. Waarvoor doe je dat dan? Ik stel het wel erg extreem want Kerst verbroederd wel... Kerst heeft toch iets aparts want als je kijkt naar de landen die in oorlog zijn spreekt men met Kerst af dat ze drie tot vijf dagen 'n staakt het vuren in acht nemen, enkele dagen geen geweld. Mooi denk je dan.... is ook maar dan denk ik... was het dan maar het hele jaar Kerstmis... en het hele jaar 'n staakt het vuren... als je toch niet in Kerst geloofd moet het toch gemakkelijk zijn om het toch 365 dagen te vieren net zoals je het nu 'n paar weken doet. Toch iets om over na te denken. Luister ook rond de Kerst naar Radio Siris want daat heb ik nog 'n kerstboodschap ingespoken voor alle Himmelnaren...










KERRIKBUUKSKE VAN TOOS SLOATS


Ik kan het niet laten om af en toe nog 'ns in de kerkboekjes te kijken die ik in bruikleen heb van Toos Slaats en Jan van de Goor en dan is het niet omdat ik zo'n heilig boontje ben maar meer omdat ik die herinnering aan vroeger graag ophaal, graag nog 'ns kijk wat ik vroeger heb geleerd over het geloof en zo. En toen kwam ik dit nog tegen... Tweede Communie-Oefening (te ere van het heilig Hart)... het gebed. Ik heb er printjes van gemaakt en bij elkaar gezet... lees het zelf maar 'ns.




Nadat ik het had gelezen dacht ik... ik lees het nog 'ns en na de tweede keer begreep ik zo ongeveer wat ze met dit gebedje bedoelden. Maar zoals ik al zei... het kerkboekje was van Toosje Slaats uit d'n Himmel die toen nog niet eens 12 jaar oud was en nog op school zat. Zouden die makers van die kerkboekjes er nooit 'ns over nagedacht hebben dat 'n kind van nog geen 12 jaar oud echt niet weet wat ze bedoelen, 'n volwassen iemand die best weet hoe de katholieke kerk in elkaar zit weet het niet eens na de eerste keer lezen. Nee dit vind ik echt niet slim... en dan laat ik de inhoud zelf nog maar in de midden, dat moet iedereen voor zichzelf maar uitmaken....










SINTERKLÔS


Ik zal je uit de doeken doen wie hij nu eigenlijk was. Nicolaas de Wonderdoener, Nicolaas van Bari, Nicolaas van Patara of Nicolaas van Myra. Geboorte- en sterfjaar onbekend, waarschijnlijk geboren omstreeks 280 te Patara in Lycie en overleden op 6 december in 342 of 352 was in de 4e eeuw bisschop te Myra, de toenmalige hoofdplaats van Lycie in Klein-Azië. Hij werd later heilig verklaard en is de hoofdpersoon in tal van legenden. Tussen de zesde en de twaalfde eeuw verwierf hij een grote bekendheid. In Oost-Europa is Nicolaas van Myra tot op heden een belangrijke heilige, in West-Europa werd hij na de twaalfde eeuw een onderdeel van de folklore. Belangrijke elementen van het Sinterklaasfeest gaan op hem terug. Hij was waarschijnlijk kind van welgestelde, zeer gelovige ouders. Aan de kleine Nicolaas werden al vanaf de geboorte wonderen toegewezen. Zo kon hij direct na de geboorte rechtop in zijn badje staan, de handen ten hemel geheven, alsof hij God dankte voor het mirakel van zijn geboorte en wilde hij op de vastendagen, woensdag en vrijdag, niet van moeders borst drinken. Verder kende hij op vroege leeftijd de namen van de hemellichamen uit zijn hoofd. Nicolaas vermenigvuldigde zakken graan die per schip in de haven van Myra kwamen. Hierdoor werd een hongersnood vermeden. Deze legende doet denken aan de wonderbare broodvermenigvuldiging van Christus. Dan het verhaal van het kind in bad, een moeder was haar kind aan het wassen. Om het water niet snel te laten afkoelen had ze de kuip op het vuur gezet, terwijl ze het kind waste. Toen ze de klok hoorde luiden herinnerde ze zich dat de nieuwe bisschop, Nicolaas, vandaag ingehuldigd zou worden, en daarom haastte ze zich naar de kerk. Opeens herinnerde ze zich dat ze het kind op het vuur had laten staan en rende in paniek terug. Thuisgekomen zag ze dat het kind in het badje zat te spelen. Nicolaas had een wonder verricht; het water was niet gaan koken en het kind had zich niet gebrand. En zo zijn er nog veel meer dingen... En jij zou geloven dat deze goede man zwarte knechten als slaven zou behandelen? Kom op zeg... "doe us normaal"... Op de foto het graf van Sint Nicolaas maar zijn helpers blijven bestaan.. Deze verhalen zijn toch "Egt Himmels".. Nie dan?










ROOI ZAND IN DE ROIJEN BERG




Ik heb hier 'n plat grondje van onze straat met wat er omheen lag zo rond 1955. Je ziet ons Pleintje, dat driehoekje links, rechtsonder de school en in het midden De Roojen Berg en over dat laatste moet ik even wat kwijt wat volgens mij Egt Himmels was. De Roojen Berg was heel vroeger 'n voetbalveld, toen was er nog geen Noad Wilhelmina Combinatie. Later vertrok men naar de weg naar Sluis 10, vlakbij de molen. Maar waarom was dat de Roojen Berg? Toen ik daar altijd speelde met de jongens uit onze straat was het 'n soort afgraving waar men zand kwam halen voor als er ergens werd gebouwd. Maar hoe kom je dan aan Roojen berg? Waarom noemde wij het zand daar rooi zand? Het was gewoon geel zand. Ik denk toch dat wij dat "van heure zegge han". Nog sterker... als ik vroeger goed smerig thuis kwam van het spelen ergens in de zwarte grond en vaak 'n vermenging was met water, dan zei ons moeder... jongen wat heb je jezelf toch weer smerig gemaakt volgende keer moet je niet meer in 't zwart zand spelen maar gewoon "in ut rooi zand". Zelfs ons moeder noemde dat "rooi zand". En wat ook raar is? Toen ons Nancy klein was en ik achter het huis 'n zandbak maakte zei ik tegen Annie... hij is klaar alleen nog 't rooi zand erin... die keek me aan of ze wilde zeggen: Spoor jij nog wel? Rooi Zand? Nog altijd noem ik geel zand... rooi zand... Egt Himmels toch? Vertel me maar 'ns hoe dit werkelijk zit...










LANGS MURRIEJA GEFIETST




Ja beste vrienden, "Peer is unnen egte volhaawer", tenminste wat het fietsen betreft... het afvallen lukt niet zo maar het fietsen wel... waar ik begon met elke dag 'n kwartiertje thuis op de hometrainer, stapte ik over naar het buitlucht fietsen, eerst 'n half uur maar nu allang weer drie kwartier per keer... 10 km. Ik zou dit zeker no langer vol houden ware het niet dat ik met 'n probleem zit... precies: ZIT... Het zitten gaat me zo moeilijk af... dat komt omdat ik volgens ons Anneke, helemaal geen kont heb. Geen is overdreven maar best wel klein en als ik op het zadel zit moet dat kleine kontje toch 112 kilo dragen en daar zit het probleem. Telkens als ik zo'n beetje 'n kwartiertje heb gefietst dat heb ik me toch pijn an m'n kont en ik wil niet even stoppen want dan heeft fietsen zo weinig nut voor mij. Ik fiets dus toch maar door maar als ik thuis kom moet ik eerst zo'n half uur bekomen van die pijn in m'n achterste. Moet je 'n ander zagel kopen Peer... Ja klopt, dat deed ik al en het een nog duurder als het ander en zoals ze beweren: "ut een nog zachter as ut aander", nou mooi niet dus. Hierboven staan de zadels die ik al heb uitgeprobeerd/gekocht. Het zadel wat erop zat toen ik die fiets van n'n maatje Jan kreeg staat er niet bij. Links daar begon ik mee met kopen.. was niks dus, de tweede was 'n goedkoopje, maar ze gaven aan de de gel die er in zou fantastisch zou werken... 15 euro weggegooid. De middelste zat bij ons Nancy op 'n fiets maar die was kapot en daar zat het hoesje om... was helemaal niks dat ding. Daarnaast is 'n vrouwenzadel, ik dacht dat kan het wel 'ns zijn maar na een keer fietsen heb ik die er ook weer afgehaald. Toen kwam er eentje die ik ruilde tegen dat eerste zadel waar ik geen foto van heb maar ook deze voldoet niet. Dus vandaag langs Maria in Ommel gefietst en gevraagd of ze die pijn weg kon houden... ik denk dat ik te snel langs de kerk ben gefietst want toen ik thuis kwam was het weer hetzelfde. Nu probeer ik het langs deze weg, via mijn vrienden van Himmels.nl. Vroeger waren er van die brommers, NSU-quicly en daar zaten vroeger van die grote brede zadels op. Ik ken die nog want onzen Theo had er ooit eentje om op naar Ospel te toeren. Die zaten lekker zacht en waren heerlijk groot en ruim om op te zitten. Mijn vraag: Heeft iemand misschien nog ergens zo'n ding liggen van vroeger? Ik wil die wel over kopen, voor weinig geld natuurlijk... dat zou echt fantastisch zijn en mocht ik er niet aan kunnen komen dan stop ik dinsdag in Ommel en ga bij Maria 'n kaarsje aansteken, dat is dan mijn enige hoop nog. Help me aub... "Min kont du tog zo zir dun hillen tijd".










PRIESTERZOATERDIG


Ik heb nog altijd de kerkboekjes van Toosje Slaats en van haar man nu, Jan van de Goor en ik heb die in bruikleen gekregen en moet die eigenlijk terug geven maar ik zal op de reunie van 12 November vragen of ik ze toch nog 'n tijdje maag houden want er staan dingen in die ik helemaal niet wist. Of ik elke dag ik die kerkboekjes zit te neuzen? Nee echt niet maar zo af en toe als ik nog 'ns iets kerkelijks wil hebben dan zoek ik daar in. Nu was ik aan het zoeken in het boekje van Toos of er iets in stond over Allerheiligen en Allerzielen, wat men daar over schreef want ik wilde er eigenlijk nog 'ns iets over vertellen omdat de meeste jongelui er niks van weten. Maar toen kwam ik in dat kerkboekje iets tegen waar zelfs ik nog nooit van had gehoord, "Priesterzaterdag". Ik citeer het boekje: Paus Pius XI, (en dat is op zich al weer lang geleden), heeft gezegd: God in de Hemel en Wij op aarde wensen niets dringender dan gebeden en offers voor priesters. Heilige Priesters - Heilig volk! Uit deze geachtengang ontstond het idee van de "Priesterzaterdag". Wat is Priesterzaterdag? Iets heeleenvoudigs en gemakkelijks, maar in zijn gevolgen niet te zeggen groots en zegenrijks voor de hele wereld. Gij zult de zaterdag na de eerste vrijdag van de maandgeheel en al, d.w.z. de heilige Mis, de heilige Communie, al uw gebeden, uw werken, uw vreugden, offers en lijdendoor de handen van Maria, de grote Middelares van alle genaden, aan uw Heiland opdragen door de heiliging van de priesters en toekomstige priesters van heel de wereld. Is u de heilige Mis of de heilige Communie op deze dag onmogelijk, offer die dan de vrijdag daarvoor of de zondag daarna op. Gij zult derhalve niets nieuws doen; gij hebt alleen deze zaterdag voor de heiliging van de priesters te offeren. Hiervoor is geen vereniging, geen broederschap of iets dergelijks nodig. De Priesterzaterdag wil, evenals de eerste vrijdag van de maand, zo ruim katholiek mogelijk, voor alle katholieken van de gehele wereld zijn. Er stond nog meer geschreven maar ik zal dat niet allemaal hier neer typen maar die Priesterzaterdag komt er op neer dat je die zaterdag voor hen moet bidden en offeren en anders niks bijzonders anders die dag. Je moest dus naar de mis en je moest te communie gaan en als dat die dag niet ging, b.v. geen tijd had, dat mocht je dat 'n dag eerder of 'n dag later doen. Tegenwoordig is dit alles over... vroeger waren de mensen ook met allerzielen vrij. Nu hebben we als "kerkelijke" vrije dagen alleen de twee Kerstdagen, tweede Paas en tweede Pinksterdag en Hemelwaartsdag, de rest is allemaal afgeschaft. En Priesterzaterdag? Nee nooit van gehoord en nooit iets van geweten... maar wel aardig om te weten dat die er vroeger een is ingevoerd. Maar dan praten we ook over de tijd dat Pius XI de paus was en dat van 1922 tot 1939. Het boekje van Toos Slaats is trouwens van 1954. "Des oak al wir laang geleeje". Maar het is en het blijft voor mij toch "Egt Himmels".









UT PURBERE WERT


Ik heb horen zeggen dat het klok-verzetten wordt afgeschaft en persoonlijk vind ik dat 'n goed ding. Je moet niet tegen de natuur in gaan... Nu is het weer de gewone tijd en ik hoop dat dat zo blijft. Ik vind het al 'n verschrikking om alle klokken te verzetten en ooit hadden we 'n Zaansklokje en toen ik die de eerste keer had verzet hield hij er na 'n uur mee op... hij gaf de geest, voor het klokje stond de tijd even stil... of even? voorgoed... jammer. Ik heb ze bij de Ona afgegeven misschien konden die er nog wat mee. Maar nu terug naar zaterdag op zondag. Ik heb ooit horen zeggen dat als je precies om 3 uur aan de tijd denkt dat je dan terug kunt gaan in de tijd en niet 'n uurtje verzetten van drie naar twee uur maar de levens-klok terug zetten, voor mij dus van 72 jaar oud naar 22 jaar jong, 50 jaar terug. En ik weet dat jullie me niet geloven en toch is het echt waar... ik lag in bed want ik ga altijd zo rond twee uur half drie naar bed en kon de slaap niet meteen "vatten"... en precies om drie dacht ik aan de tijd en warempel, ik was 22 jaar. Mijn diensttijd er al op zitten en dromende van muziek en vrouwelijk schoon... Ik heb lange tijd door mijn leven gelopen... geweldige ervaring om alles weer echt en van dichbij mee te maken. Natuurlijk denken we wel vaker terug aan vroeger tijd maar dit was echt... ik was echt weer 22... en het blijkt dus waar te zijn dat als je precies om drie uur aan de tijd denkt, aan 'n jaartal dan ga je terug. Ik dacht dus aan 50 jaar geleden en ik was er.. Nee ik ga niet vertellen wat er allemaal was want dat zou wel 'n erg lang verhaal worden. Maar ik kan je verzekeren dat het echt de moeite waard is... Jullie moeten dat zelf ook 'ns uitproberen... oh sh... dat gaat niet meer want dan is het klok verzetten wel weer afgeschaft. Jammer beste Himmelse vrienden want je hebt echt wat gemist. Peer en hoe is het afgelopen? Oh ja... dat moet ik natuurlijk ook vertellen: Ik werd wakker om 9.35 uur... alles was voorbij, ik ben weer gewoon 72 jaar........ oh ja, dit keer niet 72 jaar oud maar 72 jaar jong... heerlijk toch? Echt Himmels.......










DIE TWELLUF VAN VRUUGER


Ik zat op de fiets deze week om nog 'ns te genieten van het weer... er was wel geen zon maar het was wel lekker om te fietsen en ik moest in Heusden nog 'n film afgeven die iemand voor me doet digitaliseren en toen kwam ik langs 't kasteel en ik weet nog van vroeger toen we daar speelden als kind, je weet wel Ivanhoe enzo dat aan de andere kant van de weg bomen stonden en 'n veldje met vlierhout. Dat hout gebruikte wij vroeger voor onze pijlen die we schoten met onze zelfgemaakte boog. Die pijlen van riet vlogen alle kanten in dus maakte we die "topzwaar" en daar gebruikte we 'n stukje van 5 cm vlierhout voor want daar zat binnen in van dat zachte spul wat je kom uithollen om die top passende te krijgen op de pijl. Maar terug naar dat andere. Bij dat vlierveldje stonden ook 12 dikke bomen en dat waren de Twaalf Apostelen, zo werden die genoemd. Nee niet door ons uitgevonden want dat woord bestond toen al. Nu heb ik er 'n foto van gemaakt maar ik snap iets niet want de bomen moeten eigenlijk toch veel dikker zijn... of stond ik misschien toch op de verkeerde plek? Misschien kan iemand me hier uitleg over geven. Er loopt wel 'n soort paadje waar je door kunt lopen om 'n route te volgen die de Twaalf Apostelen Route heet. Ik hoop maar dat er nooit 'n boom van moet worden gerooid want elf apostelen? Nee dat kan niet, "da is nie himmels, twelluf des Egt Himmels"...











FEESBOEK




Facebook is best 'n leuk ding, maar sommige mensen zetten er werkelijk alles op en och dat moet ook iedereen voor zichzelf weten, maar voor mij hoef ik niet te weten dat iemand vandaag vijf scheten heeft gelaten of dat iemand vandaag z'n vinger heeft gestoten en ook niet dat hun kindje vandaag maar drie keer heeft moeten boeren. Maar goed, het zij zo. En dan komen er ook nog van die achterlijke dingen voorbij waar mensen aan mee doen en ik dacht "vurdorrie, ik zallur mun eige ok us unne keer an woage"... En warempel... ik kreeg deze uitslag op de vraag waar ik val... Ik dacht verdorie daar moet Onzen Lieven Heer meer van weten, die moet dit ingevuld hebben want dit kunnen ze bij facebook echt niet weten want zo snugger zijn die niet... Ik vond het echt Himmels...










LIVVUND MAKE




Ik zat zo voor de gein nog 'ns te bladeren in 'n kerkboekje van Toosje Slaats (20) want die heb ik in bruikleen gekregen. En ik sloeg zomaar 'n willekeurige pagina open... bladzijde 324... nee het boek is niet heel dik maar de kerkboekjes werden vroeger gemaakt van heel dun papier. Ik kwam op 'n pagina met 'n Evangelie van de heilige Lucas. Oh ja ik weet goed dat niemand hier nog iets van weet alleen de oudere net als ik. Toch wil ik hier schrijven wat er stond....... In die tijd ging Jezus naar een stad die Naim heette en hij was vergezeld van 'n groot aantal van zijn leerlingen. Toen hij bij de stadspoort was werd er juist 'n dode uitgedragen, de enige zoon van 'n weduwe en 'n grote menigte uit de stad vergezelde haar. Toen Jezus haar zag kreeg hij innig medelijden met haar en zei: "Ween niet". Toen kwam hij dichterbij en raakte de lijkbaar aan want de dragers waren stil blijven staan en vervolgens sprak Jezus: "Sta op". De dode ging plotseling rechtop zitten en begon te spreken. Jezus gaf de man terug aan de moeder. De vele duizenden mensen die dit zagen verheerlijkten God en zeiden: "Een groot profeet is onder ons, God is onder ons want hij heeft ons bezocht". Nu kun je dit geloven als je wil, iedereen moet dat voor zichzelf uit maken, het hoeft ook niet maar als je leest dat er 'n grote menigte was en die hebben dat allemaal zelf gezien... tja... dan ga je toch wel nadenken... Kerken sluiten... maar de verhalen blijven, "hil zeker".










UN BID-BOKS




Ik herinner me goed dat er vroeger mensen waren die met 'n medaille van 'n heilige of van Maria rondliepen dat met 'n sluitspeld op hun onderkleding was vastgemaakt. Sommige hadden dat ook met 'n kettinkje om hun nek hangen. Maar ik herinner me ook: "de schabbeliermedallie" zoals wij dat noemde maar het was eigenlijk scapuliermedaille. Dat was 'n stukje stof waar de medaille in zat en die op de onderkleding werd vastgespeld. Wij weten allemaal nog wel van de rozenkrans die we mee namen naar de kerk, naar de Heilige Mis en ook het kerkboek. Ik ken nog de wijwatersvaatjes die op de slaapkamers hingen en het kruisbeeld met het takje palm erachter gestoken... Ja het meeste zie je niet meer. Mijn schoonouders gingen ieder jaar 'n paar keer naar Wittem.. Nu vond ik toch nog iets waar ik nooit van had gehoord.. de prayerbox.. in het Nederlands: het biddoosje. Lees maar wat er over wordt verteld.. Ik weet dat vele me zouden uitlachen als ik dit iemand cadeau zou doen of voor mezelf zou kopen... Maar weet je... als het nu hier oorlog zou zijn en je zou het in je bezit hebben dan weet ik zeker dat vele, zo niet iedereen, het zou gebruiken.. en vaak ook. Voor mensen die gelovig zijn is het 'n leuk ding... Echt Himmels toch??










IRSTE BEZUUK ANT KUFFEE


Toen cafe Jan van Hoek 50 jaar bestond kon ik er niet naar toe omdat Annie en ik allebei ziek waren... vervelend ja, maar het was niet anders want natuurlijk was ik er dan ook wel bij geweest om Jan proficiat te wensen want ik ben er genoeg geweest, ger gekomme, veul lol gehad en ook veel muziek gemaakt. Ook hebben Annie en ik er onze bruiloft gevierd. Maar nu ik dat zo zit te overpeinzen moet ik ook nog 'ns denken aan mijn eerste glazen bier die ik dronk en dat was in 'n klein cafeetje in Deurne, als je bij de kerk linksaf ging lag daar 'n klein cafeetje zonder tapkast... en we dronken er dikbuiken... je weet wal die dikke flessen bier zoiets als de beugelflessen van Grols alleen van 'n ander merk wat ik ben vergeten... Ik zal je uitleggen hoe dat ging... en ik denk dat het bij vele andere jongens ook wel zo heeft gegaan, 14 jaar jong.


ZUIPE


We kwamen aan in het kleine cafeetje in Deurne... beetje verder van huis omdat we niet wilden dat men het in Asten wist en misschien kregen we ook nog wel geen bier. In Deurne was het te proberen. We bestelde een voor een en allemaal om ruig te doen... 'n dikbuik terwijl ze ook gewone flesjes hadden... maar we deden net of we al honderd keer van die dingen hadden gedronken... gewone flesje was 30 cent, 'n dikbuik was 35 cent... we hadden ieder 3 gulden bij ons en dat mocht wel op... Ik nam 'n flinke slok en ik voelde dat het door de prikkels niet echt lekker weg liep... maar ik was ruig en nuttigde bij de tweede slok het halve glas.. Lekkef, zei ik... en mijn tong wilde al niet meer zo best... ik dronk nog 'n keer en de fles was leeg. Ik zeg tegen mijn vrienden... Iek vattes nog inne... ik veinnnnnnnnn ze lekkel. Ik voelde dat mijn tong al niet meer mee wilde werken met praten... maar ik hield me stoer... De man achter de toog zei: nog eentje jongen? Ik zeg: joo doe murr jaflouww. Vervelend van m'n tong en de barman zette er twee neer, tenminste dat dacht ik. Mijn ogen weigerde om alles goed door te geven aan m'n hersenen... Ik weet toch zeker dat het er twee waren maar toen ik die wilde pakken voelde ik niks dus nam ik nummer twee maar. Ik pakte de fles en wilde 'n flinke slok nemen maar voelde het bier langs mijn overhemd lopen... verdorie vergeten mijn mond open te doen en ik had de fles al met de opening naar onderen. Gaat het zei de man van de toog? Ik zeg: Joa joa... merr ut leeks of die flezzss lijkrrt. De man veegde wat over m'n hemd dat nat was en ik zeg tegen hem: Lokkers spul wagges hier vurkopmt... De man keek me aan of ik hij me niet had verstaan... ik dacht nog, ik praat toch ook gewoon Nederlands... Ik keek naar mijn vrienden maar zag er 'n heel stel meer als toen we binnen waren gegaan. Maftiennn? heddegij dulfr ook al tweej op? Maar hij lag met z'n gezicht op 'n tafeltje... Ik dronk zonder nadenken de hele fles leeg en boerde 'n keer flink maar dat ging niet goed want er kwam ook bier mee omhoog en verliet mijn mond. De kastelein vond het duidelijk niet goed... maar ja zal hij gedacht hebben. Geld is geld. Mijn derde fles was ook de laatste en toen ik die tegen heug en meug had opgedronken liet ik de fles uit mijn vingers schuiven en viel kapot op de grond... Ik zeg tegen mijn maten: Ik fatr ginnu mer, ikl goa naasr huisl. Het afrekenen had nog 'n hele tijd geduurd maar achteraf de fietstocht van Deurne naar Asten nog veel langer. In de bocht bij de appelboer tussen de Sint Jozefparochie en Vlierden Heb ik 'n heel tijdje met de fiets boven op me in de sloot gelegen... gelukkig zonder water erin. Toen 'n heel tijdje niks........................ Ik werd wakker met koppijn en 15 katten in m'n lijf.. nu wist ik al meteen wat 'n kater was. Ik had pleiters op mijn gezicht en het bleek dat ze die bij de frietzaak in Vlierden die er op hadden geplakt... mijn kleren waren smerrig zei ons moeder en die moesten worden gestoomd... ik zou die later zelf moeten betalen... Toen ik de andere vrienden zag die avond zeiden we dat we toch echte goei zuipers waren tegen de jongens die dit nog nooit hadden gedaan... Ja... wij konden zuipen. EGT HIMMELS...










NOTEREN AUB
12 NOVEMBER 2017
TWIDDE HIMMELSE REÜNIE

Laat het alvast weten aan alle Himmelnaren en oud-Himmelnaren, familieleden en Himmelse vrienden. De datum voor onze 2de reunie staat nu vast. Op 12 september was het 5 jaar geleden dus is het wel weer tijd voor 'n nieuwe gezellige bijeenkomst. Ook dit keer gaan we weer proberen om 'n mooie fototentoonstelling in elkaar te knutselen en er zijn nog wat dingen in de pen... zoals de "Aaw Boeke" waar je de foto's kunt terugvinden op A4 formaat van de vorige tentoonstelling en misschien laten we ook nog in 'n videootje foto's die Himmels getint en echt Himmels zijn op grootbeeld zien. Komende week gaan Leo en ik wat afspraken maken bij zaal Zegers over het hoe en wat, maar de datum staat vast... en weer op 'n zondagmiddag. Hou de map "reunie" in de gaten voor de laatste nieuwtjes hierover.


ZONDAG 12 NOVEMBER 2017
ZAAL ZEGERS, EMMASTRAAT 40 ASTEN













SNERT-WEER? OF TOCH NIE...



Ik mag wel zeggen dat wij geluk hebben gehad toen we dat weekje weg zijn geweest naar de Schatberg. We hebben geen druppel regen gehad en in en rond het huisje was het niet bloedheet. Veel mensen hebben wel regen gehad... ik vind het verschrikkelijk voor die mensen die drie weken of misschien maar twee en op vakantie gaan en dan snertweer hebben... Hahahaha, was het maar echte snert dan had je lekkere soep om te eten. De laatste dagen is het gek met het weer... de ene regendag na de andere. Toch ben ik vrijdagmorgen toen het regende gewoon gaan fietsen... ik was wel wat nat geworden maar gelukkig viel het mee... beetje miezerig wwertje zal ik zeggen. Als we buiten lopen en gaan naar binnen dan is het niet smerig maar vroeger was dat anders toen we in d'n Himmel woonden... Toen waren er geen trottoirs en was alles zand... vaak modderig geworden door de regen en ons moeder gromde dan als we zo maar binnen kwamen geklost... ik denk dat het niet alleen bij ons zo was... ik denk wel bij iedereen. Toch moet je de tekst op het plaatje boven maar 'ns lezen... dan wordt regen al heel anders als dat je er normaal tegenaan kijkt.... trouwens... het is nu weer droog zie ik... ik ga nu maar weer drie kwartiertjes fietsen.... 9,5 km.. en och ik vind het wel fijn om door de "confetti" te fietsen. Trouwens, alles wat van dun Himmel komt is toch goed... nie dan? Het was droog toen ik weg fietste... ik keek omhoog en zei tegen Hem: "haawe zo" en net toen ik weer thuis kwam en de fiets binnen ging zetten vielen de eerste druppeltjes, "Hij hajjut wel geheurd dus". Onzen Lieven Heer is goed bezig en dat zal altijd zo wel blijven. Egt Himmels...










SCHON, HAN ERMENS

Ik wilde wel 'ns 'n paar foto's hebben die geknipt waren door iemand die verstand heeft van fotograferen en niet zoals wij op vakantie enzo van die huis-tuin-keuken-kiekjes en 'n tijdje geleden zag ik op facebook dit berichtje staan van fotograaf Han Ermens: "Er komt weer eentje aan! In het kader van het 10-jarig bestaan van het bedrijf wordt de derde "tientjestiendaagse" georganiseerd. 10 dagen lang kost een fotoshoot maar 10 euro. Voor dat bedrag worden de foto's gemaakt en krijg je minimaal 25 foto's in een wat kleinere digitale vorm. Pas als je afdrukken gaat bij bestellen komt er een klein bedrag per foto bij. Deze "tientjestiendaagse" is van 29 augustus t/m 7 september. De shoots zullen plaats vinden in mijn studio". Kijk en daar reageerde ik op want ik ben 'n echte Nederlander, "zo goeiekoop muggeluk". Ik was volgens mij de eerste die reageerde. Han heeft me ontvangen in zijn studio en heeft wat foto's gemaakt.. en ik moet zeggen.. "Vurrekte schon"... Dien Han die kan er wat van. Nu ben ik helemaal niet fotogeniek of misschien toch want ooit vroegen ze me ook al model te staan voor 'n kunstschilders gilde. Ik vind het knap dat Han er van iemand met dit postuur en uiterlijk toch werkelijk iets moois van heeft weten te maken... Ik mag wel zeggen... iets grandioos. Dus als je ooit 'ns 'n fotograaf nodig hebt? Han is de Man. Hier heb ik 'n paar afdrukjes.. nee de allermooiste bewaar ik prive voorlopig want die heb ik nodig voor mijn volgende optreden ergens... Ik heb ze in 'n mooi kadertje geplaatst... bedankt Han Ermens, het is en blijft: "echt Himmels, mer dan ôk echt, echt Himmels"












UN NEIJ UITDAGING



Ik voel me erg vereerd dat ik ben benaderd om op deze contactavond van de Vonder te mogen optreden met de alom bekende Piet Snijders uit Heusden. De Vonder had vorig jaar op de contactavond gezorgd voor 'n optreden van de Hirre van Zummere die 'n gedeelte van de avond verzorgden over dialect. Nu willen ze dat weer doen maar dit keer met optredens van mensen uit Asten die dialect hoog in het vaandel hebben dus wie kun je beter vragen als Piet Snijders, mister dialect zelf.. en ook ik werd benaderd en Piet en ik gaan er iets leuks van maken dat kan ik wel alvast verklappen.. Het is alleen voor leden van de Vonder. Wil je het meemaken? Geef je jezelf toch gewoon op... Je hebt nog wel even de tijd want de contactavond is pas in 2018, in maart. Ik zou zeggen: "Gift ow eige zo snel muggeluk op...dan bende zeker van un pletske in mert, bij Cuntraal in Zummere".










IN UT NEIJS



Als je net als ik zo af en toe in het nieuws komt omdat je wat dingen doet die anderen graag willen horen en zien, dan kan het gebeuren dat je ook wel 'ns in de krant komt. Ooit hadden we dat met de reunie in 2012 en met het 5 jarig bestaan van mijn website "Himmels.nl" en nog wel 'n paar keer meer. Maar nu zag ik op facebook dat ze me ook in de krant hadden zien staan door mijn hoge intelligentie... hahahahaha ik denk dat het toch 'n foutje is want ik weet dan wel veel over d'n Himmel en ook wel een en ander over Asten en Someren... als je ziet hoe vaak ik hier toch wel typfouten maak dan denk ik dat die intelligentie niet zo is als men hier denkt. Dus laten we het maar normaal houden. Trouwens, mijn fouten die ik maak met de Nederlandse taal, fouten met d en t schrijven, dat moet je maar voor lief nemen... taal is nooit mijn ding geweest en och, je weet toch wat ik bedoel bij het lezen... of ik weet nu met 'n d schrijf, weed of met 'n t, weet, je weet/weed wat ik bedoel.










BLEIJ DETTIE DUR WIR IS




Ik weet nu al dat ze me als gek verklaren maar daar geef ik toch niks om. Ik ben blij dat de regen weer terug is... het weer wat afgekoeld is en ik weer voldoende lucht krijg om te lopen en te fietsen. Ik kan gewoon niet tegen die hitte en als het dan 23 graden is hou ik het nog wel uit maar 28 en hoger dan snak ik naar adem. Nee ik vind het geen pretje. Op de Schatberg waar we 'n weekje waren hebben we geen druppel regen gehad maar in het huisje wat we huurde was het maar 22 graden, echt heerlijk om te vertoeven... en dan is het nu al 'n paar dagen 26 tot 27,5 graad bij ons in de huiskamer. Om gek van te worden... dus die onweersbuien kwamen als geroepen. Ik heb vandaag 'n paar keer naar de Hemel gekeken en Onze Lieven Heer heeft het waarschijnlijk gezien en gooide er 'n paar fikse buien tegenaan... ook wel 'n beetje overdreven want de putdeksels vlogen op verschillende plaatsen weer onhoog. Maar goed... ik vond het heerlijk en heb tijdens een van die buien 'n foto gemaakt van bij ons achter het huis. Het is niet echt duidelijk maar ik zag wel de twee poppetjes op het gras staan met bijbehorende tekst... speciaal voor mijn Vriend, van hierboven.. Daarom zeg ik: Beste regen... welkom terug, "en tot merrige"..










KUPPOT VURSCHIETE



Als echt Himmelnaar, geboren en voor altijd in m''n hart, schrik je jezelf toch 'n hoedje als je dit ziet staan. Ik zal even vertellen... jullie weten dat ik de laatste weken ziekjes ben geweest en de website draait op 'n laag pitje. Maar als je dan merkt dat Onzen Lieven Heer de Hemel voor 'n paar uurtjes gaat sluiten dan vraag ik me af waar Hij mee bezig is. Kijk als hoofd van de Hemel kan Hij me natuurlijk niet goed missen maar om zonder met mij te overleggen ons hiernamaals zo maar voor 'n bepaalde tijd te sluiten gaat me toch te ver. En daarbij moet ik het ook nog via "Feesboek" vernemen... raar is dat, heel erg raar. "Stel nu dat er 'n goeie Christen dood gaat en aan de Hemelpoort komt en de deur is afgesloten? Dat kan toch niet. Zoiets moet het wel zijn want onze straat kan het niet zijn want waar moet dat bord dan ergens staan? Wij hebben in d'n Himmel geen maisveld meer... Nee ik zal het 'ns goed in me opnemen en zal met Onzen Lieven Heer 'ns overleg plegen over het hoe en wat, over het wel en wee.... ik kom er nog op terug, op dit Echt Himmels gebeuren.










ONZEN BAZ OPGEKNAPT



Ik had 'n foto van Onzen Lieve Heer aan het kruis zoals wij dat vroeger ook in d'n Himmel eentje hadden staan, niet helemaal hetzelfde natuurlijk en ook dit beeld was gehavend. Onze Lieven Heer had 'n arm verloren en omdat ik 'n echt Himmelse jongen ben en katholiek opgevoed, kon ik dat natuurluurlijk niet hebben dat Hij er zo bij staat. Ik heb hier drie plaatjes bij elkaar gezet zodat je ziet wat ik nu eigenlijk heb gedaan. Plaatje 1 is het normale plaatje waarop je kunt zien dat een arm is verdwenen en dat ziet niet uit. Ik heb het plaatje opnieuw geladen en nu geflipt.. dus horizontaal gedraaid en dat weer opgeslagen, dat zie je op foto 2. Op foto 3 heb ik de plaatjes 1 en 2 weer samengevoegd en nu kan ik met het programma photoscape delen van de foto "clonen", dus heb ik met de muisknop voorzichtig delen van de arm op de plek gezet waar Hij hem miste. Als je 'n beetje handig bent met dit soort programma's dan lukt dat best, maar geduld is 'n mooie zaak. Hieronder is het resultaat te zien... Ik heb het goede deel er weer afgehaald. Onzen Lieven Heer weer blij... en ik ook. Het is misschien heel raar, "Mer ut is net of Onzen Lieven Heer wir laacht, Egt Himmels toch?".












FURFIESIEJAT OUDJE



Potverdorrie zeg... nadat in mei ons Jo 81 is geworden is vandaag Ellie Martens - Welten, ons Ellie aan de beurt. Maar ons Ellie, die thuis de oudste was, is nog ouder geworden.. vandaag dus 84 jaar jong. Potverdorrie we beginnen aaw kneuters te worre, en ons Ellie zowiezo want die woont sinds haar trouwen met Wim Martens wonen in de Sint Jozefparochie in Deurne en dat noemen wij al sinds jaar en dag de Heikneuters. Maar we zijn blij dat ze er nog altijd is al kan ze niet zo goed lopen, met haar "skoetmobiel" maakt ze heel Deurne nog onveilig. Ellie, op naar de 85. Dat is toch Egt Himmels, nie dan? Vergat ik nog bijna te zeggen dat ook de vrouw van onze Huub jarig is op 4 aug, die komt dan wel niet uit d'n Himmel, ik wens jaar hier toch proficiat. Liliane gefeliciteerd en 'n fijne dag.










SCHEIJE


Soms wordt je toch krank-jorum van de dingen die je op de tv ziet, in de krant leest of op internet tegen komt. Ik zag ergens staan: "Scheiden? dat doe je met z'n twee". Ja het valt ook niet mee om te scheiden als je alleen bent maar goed... het stond er net of dat het 'n feest was... Komop zeg... ik weet ook wel dat men tegenwoordig al gaat scheiden als er "un schitje dwers zit". Ik ken mensen waarvan de man of de vrouw iemand anders zijn tegen gekomen en gelijk verliefd worden maar zich niet afvragen of dat vroeger met hun eigen vrouw of man niet precies hetzelfde was. Neem van mij aan dat het geen feest is... het lijkt net als je leest: "Scheiden? dat doe je met z'n twee"... dat het echt 'n feestje is. Zo van... Wat zal ik 'ns aantrekken als we naar de advocaat toe gaan? Zullen we 'n vlaai halen voor de genodigden en wie nodigen we uit? Krijg ik mijn dure ring terug die ik haar heb gegeven en zal ik haar vragen die terug te geven tijdens 'n gezellig etentje? Komop zeg, laat me niet lachen. Er zijn er genoeg die al 25 jaar getrouwd waren of 40 of meer en toen nog gingen scheiden, maar ik ken er ook die achteraf spijt hebben van hun scheiding. Ik heb met eigen ogen gezien dat mensen geen echtscheiding hadden maar 'n vechtscheiding, hoe men met elkaar omging, de huid vol schelden, elkaar niks meer gunnen en wat nog erger is geen goede regeling hebben getroffen over de kinderen. Die laatste zijn vaak de dupe. Er is 'n gezegde: Scheiden doet lijden... en dat is altijd... of je nu 'n echtscheiding hebt of 'n vechtscheiding.. nee scheiden is geen feestje... scheiden is altijd lijden, hoe je het ook went of keert. Misschien dat scheiden nog mee kan vallen als je 'n goeie beschermengel hebt want die helpt je door vervelende tijden heen. En dat is nou "Egt Himmels".










WOR ZIJN ZE GEBLIVVE


Deze tijd van het jaar zijn er geen feestdagen voor de katholieken... Pasen, Pinksteren en Hemelvaartsdag liggen kort bij elkaar maar dat volgt er even niks... tenminste niet dat ik weet. Vroeger hadden we wel wat van die feestdagen meer maar die verdwijnen langzaam aan. Toen ik vorige week fietste daar bij het kasteel in de buurt moest ik toch wel even denken aan de "Twaalf Apostelen", dat zijn die bomen die er staan en daar speelden wij vroeger graag. Maar we hadden vroeger toch ook de twaalf apostelen en als ik daar aan terug denk, je weet wel van het laatste avondmaal enzo dan denk ik nu wel 'ns, wat is er eigenlijk gebeurd met die twaalf mannen. En ik vond er nog wat over wat ik ook nog niet wist. Petrus? Volgens de meeste verhalen die er over hem zijn is hij ook gekruisigd met zijn hoofd naar beneden omdat hij niet als Christus wilde sterven. Andreas? Gestorven aan 'n X-vormig kruis en wilde als Petrus niet op de normale manier worden gekruisigd. Paulus? Stiefd door 'n zwaard in Rome. Barthelomeus? Hij zou zijn omgebracht nadat hij was mishandeld, gevild en ondersteboven zijn gekruisigd en onthoofd. Filippus? Hij zou zijn gedood in Hierapolis, wat nu Turkije is. Jakobus? Hij werd onthoofd door Herodes. Thomas? Werkte in India en ging fel tekeer tegen afgoderij. Afgodpriesters lieten hem hierop doden. Hij zou zijn gepijnigd op gloeiende platen en in 'n over gegooid. Mattheus? Was actief in Ethiopie en werd onthoofd door 'n koning die weinig moest hebben van het Evangelie. Simon? Stierf in Perzie een marteldood. Judas? Is eigenlijk Judas twee en je moet hem niet verwarren met Judas die Jesus heeft verraden, ook hij stierf in Perzie de marteldood. Voor zover men weet lijkt het erop dat alleen Jakobus en Johannes geen marteldood zijn gestorven. Toch best wel heftig als je dit zo allemaal leest.










KLAPROZE EN KÓRREBLOEME




Omdat ik veel tijd aan de computer zit en vaak zit te prutsen met foto's en fotoprogramma's vind ik het soms ook wel leuk om wat met foto's van mezelf te prutsen. Ja ik weet 't, ik zal binnenkort 'ns wat nieuwe laten maken want ik gebruik meestal dezelfde foto's. Nu ben ik van jongs af aan altijd gesjarmeerd geweest van bloemen die in het wild staan... langs slootkanten en korenvelden en die bloemen zijn de korenbloemen en de klaprozen en daar vond ik deze achtergrondjes nog van. En met wat vegen en bijwerken krijg je dit resultaat... De klaproos was zowiezo voor mij 'n aparte bloem want toen ik jong was woonde Annie in de Klaproosstraat, 15 jaar en ik 20 ofzo... vanaf die tijd hebben we wat met elkaar... "Egt Himmels" toch?










PLAT GREUNDJE




Als Leo Gabriels me iets stuurt dan is dat altijd interessant en altijd wel iets wat ik kan gebruiken. Nu stuurde hij me 'n luchtfoto van 'n deel van d'n Himmel... vanaf ons Tontje Moas Pleintje tot aan het deel waar de gemeente onze straat heeft verkloot. Zie hierboven. Je ziet links de Margriet en de Hoogstraat maar als jue in het midden bent bij de pijl, dan zie je waar wij, de Weltens vroeger hebben gewoond, nog sterker, waar ik en de meeste bij ons zijn geboren. Toen waren er achter onze huizen alleen tuinen met groenten en die liep 'n stuk het Liender in. Mijn vader vertelde ooit toen we over ons aardappelveld keken richting Liender.. dit komt straks helemaal vol huizen staan... en toen kon ik dat echt niet geloven... ik was 'n jaar of 10 denk ik. Nu hebben die mensen die er wonen ook 'n redelijk lange "achter-ut-huis", maar die van ons was wel drie of vier keer zo lang. En als je het doortrekt van ons huis weer richting Liender dan kom je vooraan al de Jasmijnstraat tegen... ik heb er 'n foto van gemaakt en dit huis staat nu zo ongeveer waar wij stonden toen mijn vader vertelde dat het vol zou komen staan met huizen, en hij heeft niet gelogen want dit huis staat midden tussen ons aardappelen... als je tenminste denkt met 'n beetje fantasie. Raar is dat want ik herinner het me nog goed en alles stond er vol aardappelen bij ons en ook bij onze buurman Tinus Cortenbach. Het linkerplaatje heb ik aangegeven waar het om gaat en rechts het huis in de Jasmijnstraat dat bij ons midden op "dun erpelplak is komme te stoa", echt Himmels toch ook nie dan?










WIR GERIPPEREERD



In Asten heeft men het op dit moment vaak over Bartholomeus... gelukkig is ons beeldje dat men had geplaatst aan de kant van de Kerkstraat, je weet wel vooraan op de hoek waar vroeger rector Allard woonde, gespaard gebleven nadat enkele Astenaren er achteraan waren gegaan. Hierboven rechts zie je hoe het eruit ziet nu... nee die barst zat er al in toen het nog ingemetseld zat.. maar links heb ik het beeldje weer opgeknapt... Peer ziet het er nu werkelijk zo uit? Nee joh, het orginele beeldje is nog gebroken maar ik heb hem "gefotoskeept" en zoiets moet het er vroeger uit hebben gezien, toen het nog niet beschadigd was.. Egt Himmels Toch?









VURSTAND KRIEGE

Iedereen die 'n beetje gestudeerd heeft kent de uitspraak wel: "Verstand komt met de jaren". Nu kwam er bij ons ooit iemand aan de deur van Jehovah's Getuigen en die man was 86 jaar... voor hem ging deze vlieger dus duidelijk niet op. Voor mij wel... volgens mij word ik met de dag verstandiger, zeker na mijn 70ste, maar ik zal eerst uitleggen wat er is. 'n Paar weken geleden kocht ik enkele t-shirtje, goeie, 4 voor 105 euro, XXXL maar toch bleek dat ze me eigenlijk wel wat strak zaten... jammer, we hadden ze al uitgewassen en konden die niet meer terug sturen dus moest ik iets bedenken en op 'n avond ging bij mij 'n lichtje branden net als bij de echte Willie Wortel, de uitvinder van vroeger. Ik dus naar de Formido, vier haakse bochtjes van 80 gekocht, twee stukken pijp van 50 en twee van 60 cm lengte. Hiermee samen met m'n maatje Jan van Eijk aan de slag, Jan doet het technische werk en ik her denkwerk en dat gaat perfect. We hebben de pijpen van 50 genomen aan elke kant 'n bocht eraan, zowel onder als boven en toen de pijpen van 60 er tussen zodat we 'n soort vierkant kregen. In het midden 'n hanger er aan en klaar was de uitvinding... Waarom dit ding? Wanneer Annie 'n t-shirt heeft uitgewassen dan trekken we dat over het vierkant zodat het uitgerekt kan drogen.. Slim toch? Wanneer het droog is is het shirt 'n heel stuk wijder, de bochten boven zorgen ervoor dat de mouwen geen hoeken of haken gaan vertonen en onderaan trekken we het geheel ver naar beneden zodat de rand onder niet wordt opgerekt... nupassen de shirtjes perfect en de onderkant hangt niet als 'n uitgelebberde zak aan m'n lijf. De maat is nu zo ongeveer XXXXL geworden en passen precies. Peer maar als je straks af bent gevallen dan zijn ze toch veel te groot? Fout, ook hier heb ik aan gedacht... dan zaag ik in de breedte 2 cm van de horizontale pijp af... slim toch? Ik las ergens dat zoiets mogelijk was maar dat was van hout enzo. Ik was ergens op 'n site aan het zoeken om t-shirts op te rekken... daar stond: vraag je dikkere broer of die het 'n dagje willen dragen... hahahaha onze Huub, Henk en Frans zijn zo dik niet als ik dus vond ik dit uit. Ja Peer is 'n echt Willie Wortel. Echt Himmels toch?












JOARIG EN BEDANKT



Dit plaatje heeft Leo Gabriels op facebook gezet omdat ik jarig was en hij me feliciteerde met m'n 72ste verjaardag... Ik wil Leo maar ook alle anderen bedanken die mij hebben gefeliciteerd, door 'n mailtje te sturen of op facebook 'n berichtje schreven. Ik vind het fijn dat er zoveel mensen aan me hebben gedacht. Op naar de 73... Leo heeft zijn verjaardagskaartje voor volgend jaar al klaar zei hij dus mag ik hem niet teleurstellen.. "Ik goa min best doew"... Nogmaals, bedankt iedereen.










JOARIG

Zolang je je verjaardag kunt vieren gaat het meestal nog wel goed. Binnenkort ga ik dat doen voor de 72ste keer... precies, "des nie niks"... Op 24 juni is het zo ver maar wist je dat het dan van vroeger uit 'n bijzondere dag is? Het is dan feest van Johannes de Doper... oei oei jullie weten niet wie dat was? Johannes de Doper of Jan d'n doper was volgens het christendom en de islam een profeet. In zijn tijd was hij blijkbaar bekender dan Jezus. Johannes de Doper komt zowel in het Evangelie als in de Koran voor. De verwekking en geboorte van Johannes staat ergens beschreven. Volgens dat verhaal werd Johannes daarin een half jaar vóór Jezus geboren. Volgens deze evangeliën was Johannes de enige zoon van de priester Zacharias en zijn vrouw Elisabet. Volgens het Evangelie volgens Lucas stamden zij af van een oud priestergeslacht: Zacharias maakte deel uit van de joodse godsdienst. Elisabet stamde rechtstreeks af van de eerste Israëlische hogepriester Aaron. Zij was onvruchtbaar, dus kinderloos, tot de aartsengel Gabriel (ja hij weer) hun de geboorte van hun zoon aankondigde. Ja soms dan snap je er de ballen niet van wat er allemaal gebeurde vroeger. Zij waren toen al op hoge leeftijd. Na Johannes geboorte zong zijn vader een profetische lofzang, wat precies weet ik ook niet maar ik denk van "daar moet op gedronken worden". Ze zeggen dat hij is overleden door onthoofding, das minder natuurlijk. Nou ja... ik denk dat het jullie niet zo zal interesseren maar ik wil maar aangeven dat het 'n bijzondere dag is... hahahaha en dan ben ik weer jarig, hoe bijzonder kan iets zijn.. Ga je weer feesten Peer? Och 'n klein beetje... als de dietiste dit niet leest pak ik 'n lekker stuk gebak 'n paar flesjes Ratler 2%, och ik zie wel. Oh, ik vergat nog te zeggen dat ene Leonardo Da Vinci hem ook heeft gekend want die maakte die schilderij die hier staat afgebeeld, dat wil zeggen dat ik toch niet zomaar wat zit te vertellen. Ik wil eigenlijk alleen maar even aangeven dat er op de 25ste juni niet veel nieuws op Himmels zal staan want.... "Ik heb de 24ste aander dinger an munne kop", Echt Himmels...










VADDURDAG

Persoonlijk kijk ik er niet echt naar uit maar toch vind ik het wel leuk iets te krijgen. In mijn geval, ik heb maar een kind, is het wel leuk als je dochter thuis komt met 'n kadootje om te laten zien dat ze je weet te waarderen voor het geen je voor haar hebt gedaan en nog steeds doet. Maar bij mij is het 'n beetje raar omdat ik enkele dagen later ook weer jarig ben en ze hoeven niet twee keer wat te kopen voor me. En wat wil je graag? Die vraag krijg ik dan gesteld maar ik heb eigenlijk alles al. Ik zou wel 'n kleuren laserprinter willen maar die dingen zijn geen kadootjes. Misschien toch gewoon 'n stick van 128 gigabite? Och weet je, alles wat ze me geeft is mij goed als het maar uit haar hartje komt.. Maar waarom is het eigenlijk vaderdag? Vaderdag is een feestdag waarop we de vaders eren. In Nederland wordt Vaderdag gevierd op de derde zondag van juni. Niet elk land viert het op de derde zondag, in België viert men het bijvoorbeeld op de tweede zondag van juni. Moederdag werd al een lange tijd gevierd, maar Vaderdag is helemaal niet zo oud. In 1909 werd Vaderdag voor het eerst geïntroduceerd, dit was door dochter van een oud veteraan uit de Amerikaanse burgeroorlog. Zij had zoveel begrip voor haar vader dat ze besloot om hem een dag extra in de watten te leggen. De eerste Vaderdag vond plaats op 19 juni 1910. Het Amerikaanse congres wilde Vaderdag nog niet officieel maken, dit gebeurde pas in 1972. De vader krijgt op Vaderdag vaak een ontbijt op bed en daarnaast ook cadeautjes. Veel basisscholen laten kinderen cadeautjes maken die ze dan op Vaderdag aan hun vader kunnen geven. Ook Vaderdag is erg commercieel geworden. Vooral elektronica winkels hebben speciale Vaderdag aanbiedingen. Ons Nancy weet wel dat ik geen elektrische spullen wil want dat betekent dat ik er wat mee moet doen en daar heb ik 'n hekel aan tegenwoordig. Chocolade? Dat mag ik al niet meer hebben dus doen we dat maar niet. Ontbijt op bed? Ik wil "gin grummelkus in bed"... dus ik laat me wel verrassen, "vur de verdere rest is ut mij altijd goe, as ze mer komme". Dus vaderdag is zondag 18 juni dat is over 'n paar dagen, weet je wanneer het vaderdag is in 2027?, op 20 juni en dat is over 3658 dagen. Ook dat is toch Echt Himmels, nie dan?










PINKSTEREN


Ik kan wel weer uit gaan leggen wat Pinksteren allemaal inhoud maar dat kun je beter zelf op gaan zoeken. Toch wil ik er wel iets over zeggen want wat betekende het woord eigenlijk? Pinksteren is afgeleid van het Griekse woord "pentekostè", wat "vijftig" betekent. Het is altijd 10 dagen na Hemelvaart en de 50ste dag na Paasdag. We herdenken de neerdaling van de Heilige Geest over de apostelen en het ontstaan van de Christelijke kerk. Tijdens Hemelvaart ging Jezus voorgoed naar de Hemel, maar hij beloofde zijn leerlingen niet in de steek te laten. Op de Eerste Pinksterdag zaten de gelovigen in een huis. Ineens hoorden ze een stormgeluid en zagen ze vlammen boven hun hoofden verspreidden. Op dat moment wisten ze dat God hun de Heilige Geest had geschonken. Plots konden de volgelingen in allerlei vreemde talen praten en vertelden ze iedereen over Gods grote daden. 3000 mensen werden overtuigd en sloten zich diezelfde dag nog aan bij de kerk, wat wordt gezien als het ontstaan van de kerk. Pinksterdrie. Waarom dan een Tweede Pinksterdag? Een uitgebreid feest volgde op de geboorte van de kerk en die bleef maar doorgaan. In de 15e eeuw vierden ze zelfs pinksterdrie, maar tegenwoordig houden we het op twee dagen. Tot zver... geniet maar fijn van die twee vrije dagen... Jammer genoeg moeten de "Hebbers" toch weer hun restaurant en hun winkels etc openen om toch maar weer frink geld te verdienen... dat wil zeggen, tenminste heel vaak, dat het personeel toch weer moeten werken op de extra vrije dag... Ik denk dan: "Noit Zat". Dat met Pinksteren iedereen elkaar kon verstaan dat vond ik toch wel "Echt Himmels", toendertijd.










EGT HIMMELS KAN RAAR ZIJN

De foto van de doodgedrukte etterzak die het leuk vond om dieren af te schieten is inmiddels op last van de familie van internet gehaald maar ik had hem al eerder gedownload via 'n Russische site, en ik vind het heerlijk om te zien hoe deze smerige schoft aan z'n einde is gekomen. De man Theunis Botha was met vrienden aan het jagen toen ze werden aangevallen door drie olifanten die zich bedreigd voelden. Botha had niet in de gaten dat er nog 'n vierde olifant was die van de zijkant kwam aanstormen, de man beet pakte... de andere mannen die dat zagen schoten de olifant neer maar het zware beest viel boven op Botha en verpletterde hem... beiden kwamen om, ja helaas de olifant ook. De man die de foto plaatste schreef er dit bij...

Daar lig je dan. Je levenlang heb je honderden en misschien wel duizenden prachtige met uitsterven bedreigde dieren afgeschoten. Je vond het geweldig om een dier pijn te doen. Soms schoot je met een 16 kaliber en soms met een 12. Lekker kogels hagelen op olifanten, giraffen, neushoorns, leeuwen, luipaarden.... alles wat op je weg kwam ging eraan. Oneindige moordzucht. Maar je favoriete bezigheid was toch met de pijl en boog. Om een dier te doden heb je meerdere pijlen nodig. In tussentijd dat je met ander pijl schoot lijdt het dier maximale pijn. Maar dat deerde je niet. Ook niet dat die dieren dreigen uit te sterven. Niks deerde jou. Het draait alleen om jou namelijk. Je handelde ook in verboden ivoor, hoorns, tanden, huiden en alles wat geld opbracht. En nu lig je daar onder een olifant blauw te zijn. Een olifant die jullie beschoten. Die olifant nam jou mee in zijn dood. Ja zo slim zijn die olifanten en ze vergeten nooit. Die olifant wist wie je was en wat je doet. Met zijn geweldige actie stopte deze olifant jouw waanzin. Hij voorkwam dat nog meer dieren het slachtoffer werden. Nu ontmoet je "jouw" Heer en mag je jezelf verantwoorden voor het zinloze leven dat jij hebt gehad.

Tot zover de man... Elke keer als ik zie dat zo'n smerige varken de dood is ingegaan weet ik dat hij gestraft is... dat moet ook met die stierenvechters gebeuren... ik vind het geweldig als ik lees dat er weer zo'n stierenvechter op de horens is genomen en de dood is ingejaagd... heerlijk. Mens-beesten als Theunis Botha horen hier niet... Burn in Hell smeerlap. God straft wel... Echt Himmels dit...










OONZEN TRAWDAG

Binnenkort is het Pinksteren... net Hemelvaartsdag achter de rug en de volgende feestdag staat alweer te wachten en hebben de mensen weer 'n extra dagje vrij op de 2de Pinksterdag die altijd op maandag valt. Maar tussen die twee feestdagen hebben wij nog 'n feestdag.. Die heb je zeker zelf ingevoerd Peer? Klopt, ja precies, die hebben Annie en ik zelf ingevoerd want op 28 Mei zijn wij getrouwd in 1971 en dat wil zeggen dat het nu precies 46 jaar geleden is... nondeknetter, "des laang geleeje alwir". Toen we, voor ons nog maar 'n paar jaar geleden, 25 jaar waren getrouwd in 1996, dacht ik nog 25 jaar erbij en we zijn 50 jaar getrouwd, iets wat mijn ouders ook hebben meegemaakt. Maar gelukkig is dat nog ver weg... Ja, toen wel, maar nu komt het stilletje aan korter bij geslopen... nog vier jaar en dan zijn we 'n gouden paar... potverdorrie, wie had dat gedacht... Annie en ik 50 jaar getrouwd. Nu zitten we dus aan de 46... ik lijn dan wel zo'n beetje maar voor deze dag heb ik 'n lekkere taart gehaald, ons Nancy en levenspartner Michel komen ook en natuurlijk mijn goeie vriend Jan van Eijk. Daarmee houdt het op, das genoeg. Annie zei nog, 'n klein taartje is genoeg Peer... maar ik dacht dat ze mij toch wel kende na die 46 jaar en die 6 jaar verkering vooraf. Ik heb 'n grote gepakt waar ik zaterdag al 'n stuk van heb genomen en nu weer 'n stuk want ik zeg maar zo: "Fist is fist"... Moi foto toch? Himmels Toch? Toen 25 jaar getrouwd. Ja ik weet het... toen had ik nog geen buik, "dé kwam latter".










HIMMELVARTSDAG


Het is dat het woord het al zegt, Hemelvaartsdag, want vele weten anders gewoon niet waarom ze 'n vrije dag hebben. Even 'n opfrissertje van mij want ik wil wel hebben dat je weet waarom, wat en hoe. Hemelvaartsdag valt altijd op een donderdag.
Veel christenen zullen dan een kerkdienst of mis bezoeken. Dat was vroeger tenminste wel zo maar nu is de kerkgang ver achteruit gelopen. Hemelvaartsdag valt op de 39e dag na eerste Paasdag en 10 dagen voor Pinksteren. De vroegst mogelijke datum is 30 april, de laatst mogelijke is 3 juni. Op Hemelvaartsdag wordt binnen het christendom herdacht dat Jezus Christus is opgestegen naar God, zijn vader in de Hemel, negenendertig dagen na Zijn opstanding uit de dood. De viering is onderdeel van de paascyclus en daarin telt Hemelvaartsdag als de veertigste paasdag. Volgens de traditionele uitleg in het christelijke geloof ging Jezus terug naar de hemel om te zitten aan de rechterhand van God de Vader. Daarmee wordt uitgedrukt dat Christus de wereld meeregeert. Christus is dus op mens en wereld betrokken, vanuit de hemel naar de aarde. Maar er is ook de beweging andersom: Christus is ook de hogepriester die de zaak van de mensen bij God bepleit. Jezus z'n hemelvaart maakte de weg vrij voor de uitstorting van de Heilige Geest, wat herdacht wordt op Pinksteren. Bovendien zal Jezus bij de wederkomst terugkomen naar de aarde, om het Laatste Oordeel uit te voeren. Allemaal Echt Himmels, en wij zijn nu eenmaal van dun Himmel.










IKKE



Wanneer je zo'n beetje door internet aan het wandelen bent kom je soms dingen tegen waarvan je denkt... vurdorrie, dat wil ik ook. Dat gebeurde bij mij. Ik zag wat fotos''van een en dezelfde man in verschillende poses maar nu moet ik er wel bij zeggen dat het beroemde personen waren. Dat ben ik niet... of? Ik ben bekend in d'n Himmel en in die anderen Hemel want daar zitten ze op mij te wachten. Maar ik dacht ik ga ook zo'n foto-serie maken. Ik pakte de telefoon en knipte er 'n stel in verschillende gekke poses. Peer we zien nergens je tanden? Klopt die lagen op dat moment onder in het pakje te poelien. Die ik vond waren van o.a. Mister Bean en van Donald Trump en ook van Leo Messie de voetballer... Ik zal ze niet laten kijken maar ik kan jullie verzekeren: "Deez zijn moier" en???? Echt Himmels.










UNNE GOEIE GIERAF

Kopen via internet doet men steeds vaker, ik ook, maar ik kijk wel uit bij wie ik bestel. Soms zijn er al van die "loezje" bedrijven die er maar met de pet naar gooien en alleen denken aan verkopen... zo veel mogelijk geld binnen halen maar geen snars geven om de koper. Nu moest ik nieuwe t-shirts hebben en via mijn zwager kwam ik bij GiraV Webshop. Daar had hij wat besteld maar paste in eerste instantie niet en stuurde het retour en binnen 'n paar dagen stond zijn geld weer op zijn bankrekening. Ik heb er t-shirts besteld en toen ik ze thuis kreeg en er eentje had gepast bleek dat ik niet goed had opgelet... moest 100% katoen zijn zei Annie en niet met 5% elastisch iets er in want de shirt zaten strakker en tekende mijn buik helemaal af. Ik had al 3XL en extra lange maat zodat ze niet uit m'n broeke kruipen als ik ze aan heb. Broeker koop ik alleen met buikmaat zodat ze onder mijn buik blijven... de shirts op zich waren goed alleen ze tekende af. Ik teruggestuurd, gratis, alleen in dezelfde verpakking even afgeven bij de formido en klaar. Vier dagen later was mijn geld volledig teruggestort. Perfecte firma... maar het werd nog beter... Ik bestelde toen 3 shirt, 100% katoen met 'n neutrale print erop... 'n zwart, blauw en groen. Krijg ik ze thuis en ik vond ze prima... echt goeie shirt en goeie kwaliteit en mooie kleuren. Niks mis, maar 'n paar dagen later krijg ik mail... diezelfde shirts, twee voor 50 euro, maar ik had er 34,50 voor betaald per stuk, dus waar ik er nu drie had werden ze nu aangeboden voor ongeveer dezelfde prijs maar dan vier stuks. Ik 'n leuk mailtje daar naar toe gestuurd, hoe het me was vergaan... krijg ik telefoon. Mijnheer Welten? Ja hoor... Ik heb uw mailtje ontvangen en we vonden het zo sneu voor U dat we nog 'n shirtje gratis naar U toe willen sturen... Nou das perfect zei ik... ze vroegen welke kleur ik wilde... ik zei, doe maar eentje wat jullie het liefste kwijt zijn want ik vind ze alledrie even mooi. Mijnheer Welten, ik verstuur het shirt vandaag nog en laat U verrassen welke kleur U krijgt... ze lachte erbij. Ik zei: Lieve juffrouw ik vind het grandioos dat U me gratis nog 'n shirt toe stuurt wat U eigenlijk helemaal niet verplicht bent... en om in de termen van de televisie te praten: "Girav krijgt van mij de warme douche"... heel hartleijk bedankt... Zo zie je maar, er zijn ook goeie bedrijven. Zoiets noem ik nu toch Echt Himmels.












OP FEESBOEK



Natuurlijk zit ik ook op facebook want als je als man van de wereld niet op facebook zit dan hoor je er niet bij... hahahahaha, grapje. Nee maar ik vind het wel fijn om op facebook te zitten want dan zie je vanalles voorbij komen en ik doe ook graag ergens "tegen schuppe"... Niet echt en niet heel serieus want zo zit ik niet in elkaar. Spelletjes en aanvragen voor hulp doe ik al zowiezo niet aan mee want ik speel geen spelletjes op de pc, vind ik helemaal geen bal aan. Vele zitten vaak op die pagina's waar van die spreuken en versjes voorbij komen. Ook sturen ze me vaak iets wat ik moet delen maar meestal doe ik daar niet aan mee. Wel als het gaat over b.v. die dubbele moord in Asten, Piet Holskens en Hans Martens, je weet wel die petitie tekenen en dat deel ik graag en ook als het gaat om autisme o.i.d. want ook dat heeft mijn aandacht. Om toch te laten zien dat ik soms dingen die ze erop zetten wel mooi en leuk vind heb ik hier 'n vers, 'n gedicht, ooit geschreven door Toon Hermans en "Echt Himmels" is....










TIS WIR MEIJ



De meimaand is weer bezig en dat vind ik het altijd wel iets speciaals hebben... de bloemetjes komen uit hun knopjes en de bomen komen uit hun winterslaap... de bomen beginnen hun bladeren weer te krijgen en alles is veel fleuriger als normaal de winter is... Maar de meimaand begint wel altijd wel raar want we vieren op 5 Mei onze bevrijding en de dag ervoor herdenken we de doden. Dat doen ze met twee minuten stilte maar dat ging bij ons vroeger wel anders. Toen ik bij de Picus werkten zetten we twee minuten voor drie uur de machines stil zodat ze om drie uur uitgeraasd waren en om drie uur was het 'n minuut stilte. Echt stil. Ik weet niet of dat nu nog het geval is maar toen was dat zo. Ik doe het gewoon op mijn manier... ik hoef niet zonodig 's avonds twee minuten stil te zijn. Toch dat men twee minuten stil is vind ik wel oke... Maar 'n betere manier om die gevallenen te herdenken staat hierboven op het plaatje... beter bestaat niet... ook geen twee minuten stilte. Maar de meimaand is ook de maand van Ommel... altijd denk ik aan die voettochten terug. Dit jaar ging ik eerste zondag in mei mij route weer fietsen en rond 'n uur of kwart over elf kwam ik door Ommel.. Het hele plein en de Kluistraat stonden vol auto's en ook in de straten rondom het centrum waren auto's geparkeerd. Bij de kerk stond ook het hele plein vol... Het was er verder stil... het enige wat ik hoorde was het gesprek tussen twee mensen die op het plein stonden in 'n kraampje waar men iets verkocht, ik dacht koffie of zo. Vroeger stond er alles vol fietsen van de mensen die van verderaf kwamen, wij kwamen gewoon te voet. Jet Kanters was juist in dat weekend naar Lourdes en op facebook had ze geschreven dat ze ook voor mij 'n kaarsje had aangestoken... Mooi dacht ik... dan is Maria weer het lichtpuntje geweest in Lourdes maar ook in Ommel... Ik moest ook nog even aan m'n zus denken... die is het einde van deze maand jarig.. ons Jo wordt dan 81 jaar... waar blijft de tijd... "ja de meijmoand is wel schon".










AS UT IS NIE MEE ZIT

Soms heb je van die dagen dat het 'ns niet mee zit... alles zit tegen, je krijgt b.v. 'n slecht bericht precies op 'n moment dat je zelf ook in 'n dipje zit... 'n kind dat studerende is en niet lekker wil vlotten net als je zelf ook 'n beetje zoekende bent. Ouders die gaan scheiden terwijl je zelf ook 'n beetje 'n slechte tijd meemaakt met je vrienden of vriendinnen... Ja soms is het leven niet precies zoals jij het voor ogen hebt. Hoe komt het dat je in 'n dip zit en wat doe je eraan? Het kan iedereen overkomen. Je voelt je niet helemaal gelukkig, maar je weet niet precies wat er aan de hand is. Het kan een combinatie van factoren zijn, te veel stress, te weinig slaap of simpelweg een gevoel van verveling. Wanneer je wordt overspoeld met zo’n vaag gevoel weet je niet direct wat je ermee aan moet. Als je een duidelijke aanwijsbare oorzaak hebt dan kun je er eenvoudig iets aan doen. Als je echter niet precies weet waardoor je in een dip zit is dat lastiger. Gelukkig zijn er drie dingen die je kunt doen om je dip binnen een middag te verminderen en jezelf weer beter te voelen. Begin met het creëren van ruimte in je hoofd. Pak een vel papier, en schrijf gewoon op welke zaken je op dit moment bezighouden. Een makkelijke manier om dit te doen, leg een blad papier horizontaal voor je, en schrijf in het midden een vraag aan jezelf. Een goede vraag kan zijn: “Wat staat op dit moment mijn geluk in de weg?”. Vervolgens schrijf je rondom deze vraag de verschillende antwoorden die in je opkomen. Welke zaken belemmeren op dit moment jouw geluk? Het kan van alles zijn. Een ruzie met een goede vriend, je belastingaangifte die de deur nog uit moet, het feit dat je je verveelt op je werk etc. Door deze zaken van je af te schrijven voel je je niet alleen direct opgelucht, je ziet eenvoudig welke zaken jou op dit moment emotioneel belasten, en welke dingen je zou kunnen aanpakken. Toch is het aanpakken van je problemen niet nodig om je beter te voelen. Om jezelf nu uit je dip te slepen is het voldoende om je problemen van je af te schrijven. Hierdoor krijg je meer denkruimte. Door ze op te schrijven krijg je meer duidelijkheid, en dat is vaak alles wat je nodig hebt om je beter te voelen. Wie in een dip zit moet sporten. Niet alleen omdat de wetenschappers dat zeggen, maar ook omdat het gewoon ontzettend lekker is. Zodra je een uurtje hebt gesport voel je je moe en ontspannen tegelijk. Je hebt veel stress en problemen van je afgeschud en je voelt je fit en gezond. Dan het volgende, meditatie werkt beter dan medicatie. De kunst van accepteren, bewust zijn en afstand nemen heeft een helende werking op lichaam en geest. Door te mediteren maak je jezelf los van je dagelijkse beslommeringen, en word je bewust op een hoger niveau. Dat klinkt allemaal lekker zweverig, maar het is wel waar. De dip die je nu ervaart heeft waarschijnlijk te maken met zaken in het dagelijks leven. Het gaat over externe zaken, dingen waar je mee te maken hebt maar die in essentie helemaal los van jou staan. Jij bent niet je problemen en je bent niet de dingen waar je je mee bezig houdt. Jij bent wie je van binnen bent. En hoewel dat niet altijd zo voelt, ben je altijd vrij.










GROTE VURSCHILLE

Als voetballiefhebber heb ik natuurlijk ook de halve finale zitten kijken tussen Real Madrid en stadgenoot Atletico Madrid maar ik wil het hier niet over het voetballen hebben maar over.. goden, afgoden etc. Als je ziet hoeveel mensen er afkomen om zo'n wedstrijd bij te wonen... niet meer normaal. Het zat er bomvo;, het stadion was tot de nok toe gevuld... 77609 toeschouwers zaten naar hun Goden te kijken. Ik denk potverdorrie dat zijn er veel... maar in het Camp Nou stadion van Barcelona gaan er wel 99354 in... het is toch zo dat steeds meer mensen naar hun Goden, in dit geval de Voetbal-Goden gaan kijken. Maar weet je wel dat er nog andere Goden zijn? Ik ging nog 'ns kijken naar 'n zegen die de Paus geeft op het Sint Pietersplein. Daar zijn wel 100.000 mensen bij elkaar om de zegen in ontvangst te nemen. Toen ik dat ging zoeken over de grote mensenmenigten die bij elkaar komen dan kom je toch uit bij het geloof. Veel mensen geloven in niks meer maar toch zijn er veel die er nog wel in geloven, dat er 'n God bestaat... En ik kon het eerst niet geloven maar bij de plechtige inhuldiging van de Paus waren er meer dan 200.000 gelovigen bij elkaar... en ze kwamen van alle kanten om dit bij te kunnen wonen. Dan hoor ik mensen zeggen dat er na dit leven helemaal niks meer is... misschien is dat ook wel zo maar ik denk dat er nog wel iets is... als je kijkt dat er naar die inhuldiging meer dan 200.000 mensen bijeen komen, meer dan bij 'n belangrijke voetbalwedstrijd... dan denk je toch niet dat die 200.000 bijeenkomen omdat er niks meer is? Tja, wie zal het zeggen... het blijft in iets geloven... toch?










OVUR UT LEVE



Je moet niet nadenken over wat je zou doen als je het leven nog 'n keertje opnieuw zou kunnen doen... Ik denk er eigenlijk nooit aan alleen toen ik dit vers hierboven zag dacht ik wel.. waarom ben je steeds op een en dezelfde plaats gebleven en dan bedoel ik niet dat ik even Asten uit ben geweest en bij m'n zus boven heb gewoond en later weer terug ging naar Asten, dat niet, ik denk meer dat ik iets in het buitenland had kunnen doen... Ik weet eigenlijk niet of ik het anders zou doen... ja 'n beetje wel want ik zou niet weer met m'n veertien gaan werken, dit keer zou ik toch in ieder geval studeren.. maar voor de rest vind ik het wel oke... mijn muziek maken heb ik 'n heerlijke tijd gevonden... dan zou ik voor geen goud hebben willen missen. Wel zou ik beter uitkijken en niet meer luisteren naar de mooi-weer-praatjes zoals die van de Dexia bank die door leugens, mooie woordjes die men niet kon nakomen en mensen er op 'n listige manier in laten tuimelen. Iets wat me uiteindelijk duizenden euro's heeft gekost. Ik kan daar niks tegen doen juridisch maar wij Astenaren doen het eerlijk en ik vertrouwde die mensen zoals 'n ander mij mag vertrouwen. Maar eens weet ik dat ze daarvoor gestraft zullen worden. Dit soort dingen zouden me niet meer overkomen. Maar voor de verdere rest is het wel goed, geen spijt van... ik zeg nu: "Ut kumpt zoas ut kumpt"....










UN HART OONDER DE RIEM



Onze natuur weet soms gewoon niet meer hoe het in elkaar zit... met Kerstmis is het warmer als met Pasen en als we de kaarten mogen geloven die we vesturen zie je bij de Kerstkaarten toch vaak besneeuwde daken, sleeen en sneeuwpoppen staan en met Pasen zie je springende konijntjes en haasjes in 'n mooi landschap en tussen de bloemetjes. Tja.. dat had dit jaar rustig andersom mogen zijn want lekker was het weer met Pasen niet. De bloemetjes komen al wel uit de grond en als het harder vriest aan de grond zullen ze niet sterk genoeg zijn. Ik zag ook dat de fruittelers het weer extra moeilijk hebben, die zetten fakkels tussen de bomen en sommigen spuiten water op de bloemetjes in de bomen om hun bloetjes te beschermen tegen de vorst. Het kan nu al zo weer zijn dat in een enkele nacht de appels een keer zo duur gaan worden straks.. nee het is er niks beter van geworden... even 'n dagje zon en hij is weer vertrokken. Toch als ik dit plaatje mag geloven hoeven we ons niet druk te maken over onze bloemetjes straks... die onze tuinen moeten gaan sieren... "De natuur komt nooit te laat, alles is op tijd".










PÔSSE

Vroeger zou je hier niks over hoeven uit te leggen want we wisten allemaal goed wat Pasen was, wat we vieren. Helaas zijn de tijden veranderd, maar ik zet hier toch nog maar 'n keertje neer wat het wil zeggen, voor de jongeren dat ze weten waarom ze Maandag vrij zijn en de ouderen om hun geheugen nog 'ns op te frissen. Wat is de betekenis van het Paasfeest? Met Pasen wordt de opstanding van Jezus Christus uit de dood gevierd. Eigenlijk moet je wanneer je naar de betekenis van Pasen zoekt altijd ook nadenken over Goede Vrijdag. Op deze vrijdag werd Jezus gekruisigd. Op zich niet zo’n opvallende gebeurtenis. Er werden in de tijd van Jezus veel mensen gekruisigd door de Romeinen. Opvallend is echter wel dat Jezus van tevoren over Zijn dood spreekt en zegt dat Hij zelf voor de dood kiest. Wij katholieken leerden dat Hij zichzelf als de Messias en Zoon van God laat zien. We denken op Goede Vrijdag aan de vrijwillige dood van de Zoon van God. Aan het kruis droeg Hij de straf op de zonde. Op deze manier maakte Jezus het mogelijk om de relatie tussen God en mens te herstellen. De gebeurtenissen op Goede Vrijdag betekende niet het einde van Jezus. Hij bleef niet in de dood maar stond na drie dagen op uit de dood. Zo overwon Hij de dood. Dit is een gebeurtenis met een grote betekenis. De dood heeft namelijk niet meer het laatste woord. Het betekent dat de dood niet het einde is maar dat er leven na de dood is. Jezus heeft een weg geopend naar een leven na dit leven. Pasen betekent dat wij als mensen opnieuw kunnen beginnen en dat God een nieuwe toekomst geeft. God is op zoek naar jou en mij en er staat niets in de weg. Er kan veel mis gaan in ons leven maar het hoeft geen obstakel te zijn om opnieuw te beginnen. Ook ziekte of dood is niet het einde. Jezus geeft een heel nieuw perspectief. Jezus heeft een weg geopend naar een nieuwe toekomst. Ik wist niet precies hoe ik dit alles moest verwoorden daarom heb ik het overgenomen van 'n bladzijde op internet. Ik vind het nog altijd fijn om Pasen te vieren... het heeft altijd iets aparts. Pasen brengt ook verbroedering en vaak zijn mensen toch wel zo slim om tijdens oorlogen, die altijd zinloos zijn, 'n pauze in te lassen.. dat doen we toch niet voor niets. Ik denk met Pasen ook altijd terug aan onze dierbaren die er niet meer zijn, ook al weet ik dat we van hen niet echt afscheid hebben genomen... alleen maar tot ziens gezegd. Vandaar mijn plaatje hieronder wat ik vond op internet en nu voor deze feestdagen wel heel speciaal is, echt Himmels toch? Ik wens iedereen 'n fijn Paasfeest toe...












WITTEN DONDERIG



Tegenwoordig hebben we niet meer echt scholen die naar de heilige zijn genoemd, toen ik kind was had ik nooit durven dromen dat het in korte tijd zo zou komen. Jaren geleden moesten wij op Witte Donderdag naar de kerk van school uit... 's avonds in de kerk hebben we op Witte Donderdag onze voeten laten wassen, dat hoort bij Witte Donderdag tijdens de dienst. Ook al is de Henricusschool op Voordeldonk nu dan R.K. Basisschool Voordeldonk geworden, ik denk nog altijd terug aan die tijd dat we naar de kerk gingen van school uit. Veel mensen weten niet eens meer wat b.v Witte Donderdag wil zeggen, daarom zet ik het hier nog even neer... het geheugen 'n beetje opfrissen. Witte Donderdag is de donderdag voor Pasen en de dag voor Goede Vrijdag. Op deze dag wordt het Laatste Avondmaal herdacht. Witte Donderdag heeft de naam wit gekregen, omdat dat de liturgische kleur van deze dag is. Op deze dag worden de kruisbeelden bedekt met witte kleden. Tevens is wit de kleur van datgene wat goed en heilig is. Volgens de Bijbel gaf Jezus Christus op Witte Donderdag de eucharistie en het priesterschap aan zijn volgelingen. De volgelingen van Jezus moesten tijdens het laatste avondmaal het Pascha, oftewel de Joodse Paasmaaltijd, voorbereiden. Jezus brak het brood en deelde dit met zijn volgelingen. Ook deelde hij zijn wijn met hen. De paus spreekt op Witte Donderdag, net als op Pasen, het Urbi et Orbi uit. Dit betekent aan de stad en aan de wereld en het is een pauselijke zegen voor de stad Rome en de hele wereld. Zo dan weten jullie het weer 'n beetje... ik vergeet die dingen nooit meer en toch is het al bijna 60 jaar geleden dat ik op de Voordeldonkse school zat en deze dingen leerde over het geloof, de feestdagen en de aanloop naar Pasen.










DE EIJKUS ZIJN ANT ROLLE



We krijgen eerst nog Witte Donderdag, dan Goede Vrijdag en dan nog Paas Zaterdag, maar de eieren zijn toch al aan het rollen gebracht. Dan op Zondag hebben we Pasen, Eerste Paasdag en op de Maandag, Tweede Paasdag. Voor Eerste Paasdag heb ik 'n afspraak met iemand die voor ons kookt en de Tweede hebben we dat ook weer. Lekker makkelijk en tweede Paasdag is op 'n maandag dus dat betekent dat ik niet hoef gaan te sporten maar als het weer 't toelaat ga ik wel weer fietsen, het vaste rondje over Ommel. Ik heb alvast 'n klein Paasvideootje gemaakt en daarin speel ik toch maar de Paashaas ook al is dat niet mijn favoriet want dat is de Paasvogel maar dat laat ik nog wel zien. Klik op het plaatje van mijn Paas-Haas-Band en je gaat heel even naar you-tube.










IETS OVER GLEUVE IN GOD

Dit is het mapje "Egt Himmels" en ik zet hier vanalles neer over het geloof over katholieken, over onze katholieke opvoeding hoe dat vroeger ging etc. Nee ik wil niemand iets aanpraten maar ik zoek wel altijd op internet naar de dingen die met het geloof enzo te maken hebben. Nu vond ik dit weer.. Ergens stelde men de vraan of de apostelen, de katholieken weten wel waar ik het over heb, of die geloofden dat Jesus werkelijk God was. Dit stond er te lezen... Geloofden de Apostelen nu echt werkelijk dat Jezus hun God was? Jezus van Nazareth bracht zijn eerste dertig jaar in relatieve onbekendheid, werkzaam als een onaangekondigd timmerman in een klein dorp van Galilea. Maar in de volgende drie jaar uitte hij woorden die iedereen moet hebben gehoord, woorden die uiteindelijk onze wereld tot onze verbazing veranderd hebben. Hij voerde ook staaltjes uit die geen andere persoon kon; hij kalmeerde de stormen, hij liet zieken genezen, het zorgde ervoor dat mensen weer konden zien en zelfs doden bracht hij weer tot leven. Maar het grootste verschil tussen Jezus Christus en alle andere religieuze leiders is dat, volgens de christenen, hij beweerde ook God te zijn. Als deze bewering vals is, dan verliest de boodschap van het evangelie alle geloofwaardigheid. Die boodschap is dat God zoveel van ons hield dat Hij 'n man is geworden om voor onze zonden te sterven, en biedt ons het eeuwige leven met Hem. Dus, als Jezus niet God is, dan hebben ze ons altijd voorgelogen. Sommige religies leren dat Jezus een geschapen wezen was. En boeken, zoals The Da Vinci Code, zijn best-sellers geworden door te zeggen dat noch Jezus noch zijn apostelen leerden dat hij God is. Deze aanvallen op de goddelijkheid van Christus roepen de vraag op wat er gebeurd is bijna 2000 jaar geleden, en die ervoor zorgde dat het christendom die beweerd dat zijn stichter, Jezus Christus, eigenlijk dus God. In sommige boeken zien we dat het bewijsmateriaal uit het Nieuwe Testament sterk wijst op het feit dat Jezus aanspraak maakte, op God te zijn. Maar waren de ooggetuigen, die Jezus woorden hoorde en zijn wonderbaarlijke daden zagen, er van overtuigd dat hij in alle opzichten gelijk was aan zijn vader in de Hemel? Of dachten ze dat Jezus alleen maar een hoger geschapen wezen was of een grote profeet net als Mozes? Om daarvan de waarheid uit te zoeken, moeten we teruggaan naar de woorden van de apostelen die daar waren toen Jezus op aarde was, wat er geschreven staat over hun getuigenissen van wat ze zagen en wat ze hoorden. Tja... denk er nog maar 'ns over na... Trouwens wij hebben in Asten wel 12 apostelen... dat is 'n rij bomen tegenover de ingang van het kasteel en daar is ook 'n route van... dus apostelen zijn er in ieder geval... wij hebben er genoeg gespeeld als jonge Himmelse jongens.










KATTELIEKE BEWIJS




We zitten niet zover meer van de Pasen af dus dacht ik bij mezelf, ik ga nog 'ns iets zoeken over het geloof van vroeger, het Katholiek zijn, want zo waren we vroeger wel bezig. Vooral hier in het zuiden waren veel mensen Katholiek en we gingen vanaf de eerste klas elke zondag naar de kerk, later was ook de zaterdagavond oke. Bij het zoeken vond ik dit "bewijs" maar van het bestaan ervan heb ik nooit geweten en ik kan me ook niet herinneren dat bij ons iemand thuis dit heeft gehad: Katholieke Legitimatie. Ik heb op het plaatje links, de voorkant, de naam weggehaald maar het was in ieder geval uit 1943. Het rechterplaatjes was de achterkant. Ik heb het echt nooit gezien of van gehoord bij ons thuis.










EGTE NOSTALGIEJ
(herrinnering an vruuger, an oawen tienertijd)



Ik was 'n beetje rond aan het wandelen over internet, op zoek naar wat oude spulletjes en toen kwam ik uit op 'n pagina, helaas weet ik niet meer waar, en daar zag ik 'n mooi stukje staan, geschreven door Annie Cortenbach - Meeuws. Nu ken ik wel 'n meisje van vroeger, Annie Meeuws uit Asten maar weet niet of ze dat is. Dat ze van uit de buurt moet zijn blijkt wel uit de namen van de zalen en de orkestjes. Ik plaats haar leuke gedichtje hier want dit is nu precies hoe het vroeger was toen we jong waren... en och, ze noemde ook nog het orkestje waarin ik vroeger speelde en dan denk ik dat we toch wel 'n beetje indruk hebben gemaakt. Lees het stukje nog maar 'ns... sluit dan je ogen even, denk er over na en laat je mee terug voeren naar die heerlijke tijden... "Annie schreeft ut net zoas ut waar".










UT BEDRIJVE TURREIN




De Raad van State doet woensdag uitspraak over het bestemmingsplan voor het beoogde nieuwe bedrijventerrein Florapark in Asten. Eerder vond de hoogste bestuursrechter de noodzaak van het bedrijventerrein onvoldoende onderbouwd. Maar ja, dat is iemand van letters en cijfers, die kennen vaak de siruties helemaal niet maar goed, stel dat het er niet komt... de weg bij de rotonde ligt er niet voor niks... dat is geen weggegooit geld want mocht hij zeggen dat het nog niet goed is... dan maker we er toch de weg naar d'n Himmel van... niks mis mee... Ik heb het voorbeeld al gegeven en daar hoeft die man in ieder geval zijn zegen niet over te geven, dat doet God wel en God kennende? "dan kumpt ut wel goe..." Die dubbelbaanse komt ook goed uit... "want de Deugenieten goan wir gewoon trug langs dun andere kant van de weg".










RARE FISTDAG VUR KARNEVALSMENSEN


We weten allemaal waar de carnaval voor is, tenminste de katholieken weten dat en voor degene die het niet weten zal ik het even uitleggen. Op Aswoensdag, de dag na onze vier dagen carnaval halen we ons askruisje en dan begint de vasten. Volgens de gebruiken van vroeger was op carnavalsdinsdag de cafe en de zaal waar we ons feest hadden om 12 uur 's nachts gesloten want dan begon de vasten. Ik las er dit nog over: Vasten is het zich geheel of gedeeltelijk onthouden van eten of drinken of van bepaalde spijzen voor een bepaalde periode. De beweegredenen om te vasten kunnen divers zijn, maar de belangrijkste motieven zijn religieuze. Nu gaan de carnavalsverenigingen steeds meer over tot het op zaterdag voor de carnaval bijwonen van 'n carnavalsmis, we zijn dus toch altijd nog katholiek ook al doen we niet zo veel meer aan, "ut noa de kerrik goa"... maar wel op die dag dat het carnavalsgedruis losbarst. Daarna zouden we van aswoensdag af moeten vasten, kinderen moeten de snoepjes zoveel mogelijk opsparen, en we moeten vis eten i.p.v. vlees, zeker op vrijdag. De vastentijd dient ter voorbereiding op het Paasfeest. Deze zogenoemde veertigdagentijd is een periode van bezinning. Alhoewel er zesenveertig dagen verlopen tussen Aswoensdag en Pasen, wordt er traditioneel niet gevast op de zes zondagen tijdens die periode, waardoor men op veertig dagen uitkomt. Maar nu is het bijna "half-vasten" en wat gaan we doen? Ja hoor, we gaan weer feesten op de zaterdagavond terwijl we eigenlijk moeten vasten. Wat zijn we toch 'n raar volkje... kunnen we echt niet wachten tot na Pasen om weer te gaan feesten? Nee soms snap ik de regels ook helemaal niet en de mensen zitten al te verlangen naar het half-vasten-bal. Ik heb hier nog 'n lijstje zodat je weet waar je dit jaar zowiezo nog rekening mee moet houden... als katholiek tenminste.










EGT HIMMELSER KAN HOST NIE



Ik was op internet nog wat aan het zoeken over vroeger, van de school... je weet wel onze klas van vroeger met die schoolbanken... de inktpotjes, de landkaarten die je met zo'n stok met 'n haakje er aan naar beneden kon trekken en de schoolborden waar ze vroeger nog met krijtje op schreven... dat was in mijn tijd zo... en toen kwam ik dit tegen... ik kon het niet laten om jullie toch te laten zien dat ik best 'n engel zou kunnen zijn, of misschien wordt ik er wel voor gevraagd door Onze Lieve Heer om dat te worden na dit leven. Het leek me zo echt, zo egt Himmels, niet dan? Naast Petrus, het hoofd van d'n Himmel zou ik dus makkelijk ook 'n engel kunnen zijn..










IK HEBBUT BINNE



Voor de mensen die van huis uit, van vroeger uit, katholiek zijn en zich daar 'n beetje naar gedragen die hebben allemaal recht op zo'n briefje. Veel mensen zeggen dat er later niks meer is... de Hemel of wat dan ook, bestaat helemaal niet... als we dood zijn dan zijn we dood en daar is de kous mee af. Oke, van mij mag iedereen denken wat hij of zij wil en misschien is er later ook wel niks meer... maar niemand kan me hierover uitsluitsel geven. Niemand kan me vertellen dat het wonder van Lourdes zo maar flauwe kul was... Miljarden mensen vieren door de jaren heen al Kerstmis, de geboorte van Jesus en niemand kan me vertellen dat we dat doen voor de fun. Jaren lang ben ik met mijn vrienden te voet naar Ommel gelopen in de Meimaand om Maria te vereren en je denkt dat dit geen betekenis heeft? We hebben duizenden grote en kleine kerken gebouwd en die gebouwen hebben we gezet om dat het niet waar is dat er nog iets bovenaards bestaat? Kom op zeg. En als er iemand dood gaat bidden we tot God.. dat die persoon in de Hemel komt... dat die wacht tot wij er straks ook zijn... Iedereen moet het zelf weten... ik maakte 'n liedje dat afscheid nemen niet bestaat... Als we iemand hier op aarde moeten missen is dat geen afscheid... het is alleen maar "tot ziens, tot straks". Neem maar van mij aan dat we op de een of andere manier elkaar weer tegen komen. Klik maar op mijn "vrijkaartje" en je hoort het liedje nog via youtube. Egt Himmels...










VUR DEDDE GINGT SLOAPE



Tegenwoordig is dit denk ik niet meer aan de orde... kinderen gaan niet meer naar de kerk, misschien nog wel enkele maar vroeger was dat heel normaal... als ik niet naar de kerk was geweest toen ik op de lagere school als ik b.v. ziek was dan voelde ik me nog beroerder als dat ik al was. Ik weet eigenlijk helemaal niet hoe dat nu gaat maar wij gingen naar de kerk vanaf de dag dat we de eerste communie hadden gedaan, zeg maar vanaf je 6de levensjaar. Veel moesten van thuis ook bidden voor ze naar bed gingen, dat was bij ons niet het geval... zo'n "heilige boontjes" waren wij nu ook weer niet. Toch zag ik dit leuke versje nog voorbij komen op internet met 'n meisje dat aan het bidden is... Ik herinner me deze dingen nog wel als de dag van gisteren... en bidden? Och niemand is er slechter van geworden... ik denk er vaak aan terug.










DE WEG NOA DUN HIMMEL




Ik weet niet of dit echt is maar ik denk het bijna niet want de weg naar d'n Himmel is niet zo mooi als hier wordt weergegeven. Ik keek nog 'ns op internet en in de kerkboekjes van Jan en Toos van de Goor - Slaats en ik vond de volgende regel: De hemel... een plaats ergens daarboven, waar God regeert? Een toestand van eeuwige gelukzaligheid voor verloste zielen? Kunnen we daar iets mee? De hemel, zegt men, is evenzeer een toestand, als een bestemming, als een weg. "Heel de weg naar de Hemel "Is" de Hemel, want Jezus heeft gezegd: Ik ben de Weg. De hemel is een werkelijkheid buiten de waarneembare realiteit, waarvan we zo nu en dan een glimp opvangen. De hemel is nergens, en overal. Soms trekt de mist even op en zien we een onbekend land dat toch vertrouwd is. Het kan zijn dat we op zo'n moment een glimp van de Hemel opvangen. De hemel omvat het verleden, het heden en de toekomst. De Hemel is achter mij, rondom mij en voor mij. Terwijl u dit leest, groeit bij u het besef van de Hemel. Maar om nou in twee woorden te zeggen wat de hemel is...? Dat lukt niet. Maar het is wel echt Himmels.










NIE KNIEJZE NIE ZEURE, IK BEN PRINS




Ik zag op internet 'n mooi filmpje voorbij komen over alle prinsen van Brabant, of misschien niet allemaal maar toch wel 'n heel stel. Carnaval is lekker bezig.... lekker??? Nou niet overal want er zijn nog altijd van die gekken die denken dat carnaval ook auto's in brand steken is... nee niet hier maar ergens in grote steden gebeurde dat weer. Hierboven sta ik nog 'n keer als prins, nou ja... zo had het kunnen zijn en dan had ik ook bij dat filmpje van Bavaria gestaan... maar het ging toch... klik maar op het plaatje en je ziet het... hou het in de gaten... "Het feest kan beginnen"..... Egt Himmels toch?










FEESBOEK SPREUKE


Ik zie per dag wel tientallen spreuken voorbij komen op facebook en af en toe dan denk ik wel 'ns... moet dat nou iedere dag hier? De spreuken halen ze op de pagina's waar mensen zitten die ze elke dag bedenken en die dan worden overgenomen. Op zich is het natuurlijk niet erg maar om die dingen nou echt iedere dag weer op ons scherm te toveren vind ik wel wat veel van het goede... let wel: er zijn er af en toe wel verdomde mooie bij en als die mensen die ze plaatsen dat leuk vinden moeten ze dat ook blijven doen... ik "snoors" er wel aan voorbij. Toch kwam ik er eentje tegen die me meteen op viel... en omdat hij echt Himmels is plaats ik hem hier 'n keer, ook om aan te geven dat ik er niet zo'n moeite mee heb dat ze worden geplaatst, alleen zoals gezegd, soms 'n beetje veel van het goeie. Toen ik die hieronder zag en las moest ik meteen aan ons moederke denken...












IK ZÔ GÉR DUN HILLEN HIMMEL OP DE SAIJT WILLE

Ik zal uitleggen wat ik bedoel en waar ik mee bezig ben. Ik heb 'n fijne website over d'n Himmel, onze straat waar ik zoveel fijne herinneringen aan heb en dat blijkt wel uit het feit dat ik elke dag meer dan 1000 klikken heb op de site. Ik krijg geregeld leuke reacties over Himmels.nl en daar ben ik blij mee want dan weet ik dat de mensen het toch waarderen wat ik doe want ik steek er per dag heel wat uurtjes in om de foto's bij elkaar te krijgen, mijn verhaaltjes te maken met bijbehorende plaatjes etc. Daarbij moet alles goed geordend opgeslagen zijn want een klein foutje en de website werk niet meer zoals het moet. Ik doe dit graag en ben er best trots op maar een ding vind ik wel vervelend... ik heb van de mensen die er nu wonen bijna niks en het ligt niet in mijn aard om iedereen weer af te gaan langs de deur of het mogelijk is om wat foto's te krijgen. Wat ik hiermee bedoel? Kijk, ik zal 'n voorbeeldje geven... Wij woonden op Hemel 57 maar voor ons woonde er al ooit iemand anders in, waarschijnlijk de familie Buekers. Daar heb ik niks van... toen kwamen wij en na ons kwam de familie Geeven in ons huis, ik weet ook dat er daarna 'n zoon van Mien Verhees - Bosch in heeft gewoond die nu in de Sint Jozefparochie in Deurne wonen, van beiden heb ik niks terwijl het ook Himmelse mensen zijn. Niks van Buekers, niks van Geeven en niks van Verhees. Gelukkig heb ik kortgeleden wel wat ontvangen van Heidi, de dochter van Henk en Jo van Helmond - Royackers want die woonden ook in het huis waar wij vroeger woonden al is Heidi er zelf niet geboren. Nu heb ik via onze Huub ook 'n foto gekregen van iemand waarvan ik niet wist dat die er hebben gewoond. Toen Henk en Jo er woonde is 'n zusje van Jo, Annie Royackers getrouwd met Leo Duimelinck uit Helmond en die hebben daar drie jaar "in" gewoond zoals dat wel vaker gebeurde. Hun kinderen van Annie en Leo zijn daar ook geboren, dus net als die anderen zijn ook zij Himmelnaren. Van later heb ik niks, sterker nog, ik weet niet eens wie er woont. Dat laatste is bij veel Himmelbewoners het geval en van de meeste heb ik geen foto's of gegevens en nu weet ik ook wel dat voor ons de foto's van vroeger het mooiste is maar om Himmels.nl compleet te maken zou ik toch graag van zowel de oud-bewoners als van de bewoners van nu wat willen vermelden op mijn website. Binnenkort krijg ik wel weer wat van de familie van de Westerloo die lange tijd in het huis van onze bruren, Cortenbach hebben gewoond. Dat is al mooi dat ik weer van "nieuwe families" wat krijg. Neem nu Frans en Annie Ermers, daar werd ik 'n paar jaar geleden uitgenodigd om foto's te scannen en ik heb van hun ook enkele leuke plaatjes geplaatst want ook zij zijn Himmelnaren geworden, wonen in de nieuwgebouwde huisjes waar vroeger Vlemmings, Hoefnagels en Lomans woonden en toevallig het huisnummer van Hoefnagels hebben, 27. Ik loop al wel met de gedachten om alle mensen daar 'n brief te bezorgen of ze misschien mee willen werken om Himmels.nl meer compleet te krijgen... niemand is iets verplicht want als mensen niet graag hebben dat er foto's van hun op internet komen dan respecteer ik dat en zal me aan die regel houden..."alleen als mensen het willen"... Eind dit jaar staat er weer 'n reunie gepland want het is alweer bijna 5 jaar geleden... misschien kan ik ook dan wat mensen aansporen om mee te doen en van de mensen waarvan ik al dingen heb geplaatst 'n "duwtje" te geven om toch nog 'ns in de ouwe schoendoos of album te kijken... Ze zouden er mij 'n groot plezier mee doen.









HIMMELSE PRINSEN




Voor veel mensen is de carnavalstijd een van de hoogtepunten van het jaar. Naast de vakanties en kerst en nieuwjaar is carnaval voor, vooral de Zuiderlingen, 'n geweldig prachtig feest. Ik heb al vaker aangegeven dat we in Asten wel 'n beetje ''tweedeling" hebben... mensen die aanhanger zijn van de Klot die voortkomt uit jonge middenstanders en de Plekkers die zijn opgericht uit onvrede met de gang van zaken en meer voor de fabrieksarbeiders was. Maar nu is dat allemaal wel wat veranderd. Dat wij Himmelse mensen achter de Plekkers aan liepen kwam gewoon omdat ze in d'n Himmel niet veel middenstanders hadden of mensen die bij de jonge middenstanders waren aangesloten. De Hemel bestond veelal uit fabrieksarbeiders... daarbij waren de Plekkers ook opgericht in d'n Himmel en nog wel in ons huis van vroeger, Himmel 57. Dat d'n Himmel wel iets meer had met de Plekkers bleek wel. Bij de eerste 12 prinsen van de Plekkers van 1971 t/m 1982 waren er maar liefst vier Himmelse mensen prins... hierboven heb ik ze op 'n blauwe wolk gezet... 1974 was Toon Bosch prins, in 1975 Jan Vaes, in 1977 Martien Mennen en in 1982 was Wim Vaes de prins van de Plekkers. Bij de Klot hadden we er ook wel: Toon Hoefnagels, 'n echte Himmelsen Boy en Henk van Rooij die in het huis kwam wonen van Toon van der Steen en we hadden ook nog Marcel van Oosterhout die nu in het nieuwe deel van de Hemel woont. Och het maakt eigenlijk ook helemaal niet uit of je nu 'n Astense Plekker bent of 'n Astense Klotter... want de slogan voor ons blijft nog altijd: "As ge mer leut het"...










UT FIST KAN BEGINNE, WANT WIJ.......




Ut karnevalsgedruis gaat weer losbarsten met z'n nieuwe "slagers". Dat de muziek van nu niet meer die van vroeger is hoef ik niet meer te vertellen... het "paard in de gang" heeft plaats moeten maken voor 'n "feestnummer" met 'n dikke "stump" er onder. Het bloemetjesgordijn is allang weggehaald en Mien heeft de feestneus allang niet meer in de la, la, lalalala liggen. Och ik vind het niet erg want ik heb mijn carnavalstijd wel voortaan gehad... de meeste tijd stond ik het te bekijken vanaf het podium. En onder ons gezang van "de liefde en de gein", "d'n uil is in d'n olie" en "unne spijker in munne kop", zagen we zowel de jeugd als de ouderen in polonaise aan ons voorbij trekken... iedereen kende de liedjes van buiten die men vier dagen voorgeschoteld kreeg... prachtig... mooi gezicht. Toch wil ik nog even wijzen op dat ene fantastische liedje... en dat ging zo... "wan lekker ding bende gij... en ge het zo'n lekker keuntje".... je kent dat nog wel toch? Misschien jij dan nu niet maar als je hierboven de bijbehorende foto's ziet dan gaat en gegarandeerd weer 'n lichtje branden. Voor ieder wat wils... Egt Himmelse Keuntjes Toch?










EGT HIMMELS



Ik krijg wel vaker de vraag wat ik nu eigenlijk bedoel met echt Himmels en dan is mijn antwoord helemaal niet zo moeilijk. Als iemand Egt Himmels wil zijn of iets moet Egt Himmels zijn dan bedoel ik dat we normaal moeten doen, geen poespas pas maar ons aan passen aan het geen er is. Neem nu iemand die "ziek" is, maar je kan het vaak aan de buitenkant niet zien... iemand die chronisch ziek is b.v. Ook ik heb 'n chronische ziekte... gekregen door het inademen van asbeststofdeeltjes en natuurlijk heeft 40 jaar stevig roken er ook geen goed aan gedaan, mijn longinhoud is nog 57%, dat is niet veel. Maar 'n chronische aandoening kan niemand aan de buitenkant zien en toch oordelen we snel over iemand. Ook als iemand 'n besluit neemt dan moeten we dat respecteren, al past het niet altijd in ons eigen straatje, dat is Egt Himmels. Ik moet altijd lachen als ik die reclame zie van die voetballers die reclame maken voor respect... respect voor huidskleur en daar ben ik het helemaal mee eens... maar dan zijn ze aan het voetballen, schoppen iemand van de tegenstander zonder pardon onderuit, zijn ook nog kwaad als ze geel krijgen en die zeuren bij de scheidsrechter... dan denk ik: "man je maakt reclame voor respect hebben voor anderen" maar je hebt niet eens respect voor je collega-voetballer, hij is en blijft 'n collega voetballer al speelt die ook bij 'n ander team, maar je toont geen enkel respect. Kijk dat noem ik geen Himmels. Ga dan niet van te voren je gezicht laten zien over respect voor huidskleur. Ook dingen die wij vroeger leerden over de kerk is Egt Himmels en daarom laat ik hier ook af en toe wat zien van vroeger. Lees maar het verhaal bij "Wak-Von" dat Jan van Stratum opschreef in oorlogstijd... in tijd van nood werd er nog gebeden, bidden voor 'n goede afloop is nooit slecht geweest, baad het niet dan schaad het niet, zo denk ik er over... Veel dingen zijn niet Egt Himmels, maar veel dingen ook weer wel... laten we 'ns wat meer rekening houden met onze medemens. Lees vooral bovenstaande rijm 'ns goed... "Samen zijn we sterk".










BRIEFKE UIT DUN HIMMEL



Wij zijn van d'n Himmel, maar er zal 'n dag zal komen dat we niet meer hier maar in de echte Hemel zullen zijn:

Wanneer er op 'n dag 'n morgen begint zonder mij..... Ik er niet zal zijn om je te zien.... En als de zon dan opkomt..... En de tranen in je ogen ziet die je huilt om mij..... Dan zou ik willen vragen om niet om mij zou huilen..... Zoals je dat vandaag hebt gedaan...... Denk aan de vele dingen van ons samen..... Dingen die we niet meer kunnen zeggen...... Want ik weet dat je van me houdt..... Zoveel als ik hou van jou...... En elke keer dat je aan me denkt...... Weet ik dat je me zult missen....... Wanneer er morgen 'n nieuwe dag begint zonder mij.... Denk dan niet dat we ver uit elkaar zijn..... Voor elke keer dat je aan me denkt.... Ben ik bij je, diep in je hart......










HERRINNERINGS-PRENTJE



Dit is echte nostalgie, echt mooi dat ze het nog hebben gevonden... je komt het van vroeger niet meer zo vaak tegen en dan bedoel ik van de ouderen. M'n zus, Jo Manders - Welten (57) is 31 mei 2016 tachtig jaar geworden, geboren in d'n Himmel, toen nog voordat de nieuwe huisnummers er kwamen op nummer 31. Ze deed de plechtige communie, nu is dat voortaan tijdens het vormsel, op 3 april 1949 in Asten. Dit prentje is nu dus 68 jaar oud... en het rare is, ik zie het nu ook pas voor het eerst. Wij hadden thuis niet zo veel "te makke" vroeger en foto's van de communies werden bijna nooit gemaakt. Toch hebben we ze wel van de twee oudste, ons Ellie en onze Sjaak maar daar hebben we weer geen prentjes van. Van ons Annemieke hebben we ook nog foto's maar die is ook in 1951 geboren dus die foto's zijn uit 1964 en toen waren de tijden heel anders. Ik had ook 'n prentje maar volgens mij heb ik dat ooit weggegooid, ik weet het niet meer zo net. Ik zal het wel niet belangrijk hebben gevonden.










ONS HUIS MI DIE BEUM



Mensen van d'n Himmel van vruuger weten wel waar wij woonden tot 1961. Het plaatje is sterk uitvergroot en daarom ook wat onduidelijk. Links het huis van Bert Janssen (53) waar vroeger dus Jan Zegers woonde. en in dezelfde blok achter die boom het huis waar vroeger van de Ven woonde en later Jan Kerstens (55). Achter de tweede boom staat het huis waar wij woonden, Welten (57) tot 1961 en hetzelfde was voor onze buren: familie Cortenbach (59) achter de derde boom van links die ook samen met ons verhuisde naar de Rozenstraat en achter de boom helemaal rechts woonde van Heugten, daarvoor familie Joosten. Ook de van Heugtens vertrokken tegelijk met de Weltens en de Cortenbachen naar de Bloemenwijk. Waar je achter ons huis die dubbele garage ziet staan hadden wij op ons stukje grond vroeger 'n grote stal staan van wat men vroeger "betonplatjes" noemden. Toch is er een ding wat ik graag wilde weten over de bomen die er staan. Bij Bert Janssen voor de deur stond allang geen booom meer net zoals je dat hier ziet want die was al verwijderd toen de familie Zegers er nog woonde. Maar de volgende bij Jan Kerstens, dat was vroeger 'n smal boompje, allemaal Lindebomen trouwens, maar hier lijkt hij zo vol... daarbij stond die boom vroeger scheef. De boom bij ons voor de deur was echt lekker vol maar hier lijkt hij zo iel. De boom waar Cortenbach vroeger woonde dat klopt wel zo'n beetje met vroeger en ook die bij de familie van Heugten staat klopt ook met nu, dat was 'n boom met echte dikke stam waar je bijna niet in kon klimmen. Weet iemand of dit nog diezelfde bomen zijn van vroeger? Ik vind het echt raar dat ze er zo uit zien.










ABBA EN DROME

Ik zat te luisteren naar wat muziek en kwam uit bij 'n liedje van Abba... "I have a dream"... alweer ruim 38 jaar geleden en voor mij 'n leuke hit geweest en ik hou van de muziek van Abba.. I have a dream... en toen ik nog 'ns naging wat het betekende... --Ik heb een droom en ik geloof in engelen, iets goeds in alles wat ik zie... ik geloof in engelen, als ik weet dat de tijd rijp is voor mij, zal ik de stroom over te steken. Ik heb een droom--. Ik ging nog 'ns terug naar de tijd dat het liedje werd uitgebracht... Het was toen bijna twee jaar geleden dat we met the Secrets zijn gestopt met muziek maken... ik had mijn baan bij de Picus niet meer en m'n dochter Nancy was drie jaar oud en op het moment dat ik dit typ is ze jarig, 28 januari... ze wordt vandaag 41. Ik was inmiddels aan het werk gegaan als dakdekker, tja wat moet je als ongeschoolde arbeider. We hebben misschien ooit de kans gehad om beroepsmuzikant te worden maar dat vond ik al helemaal niks... het was 'n leuke hobby maar om er je brood mee te verdienen? nee niks van dat alles, geen zin in... ik was inmiddels ook weer aan het muziek maken, voor de fun.. The Apollo Stars... clubje van drie.. echt leuk om te doen... I have a dream... eerlijk gezegt had ik eigenlijk niet zo'n droom. Wat er zoal gebeurde in 1979?.. De Voyager 1 ruimtesonde bereikt de planeet Jupiter en stuurt overweldigende foto's terug naar de aarde, maar wat heb ik daar aan? niks toch.... maar voor die geleerde was het 'n droom die uit kwam. Jan Raas wordt in Valkenburg wereldkampioen wielrennen misschien was dat Jan z'n droom wel. In 1979 is er 'n treinramp bij Nijmegen, 8 doden en 37 gewonden. Die mensen zullen ook wel dromen hebben gehad maar die zijn ineens te niet gedaan. Mijn gedachten gaan ook weer naar de toespraak van Martin Luther King... I Hvae a Dream, de rede die Martin Luther King hield op 28 augustus 1963... Inmiddels is de plaat van Abba allang weer afgelopen... I have a dream... Nee echte dromen heb ik niet gekend.. of toch, ik droom iedere nacht en weet vaak waarvan en sommige hadden wel waar mogen zijn maar de meeste toch niet. Och beste Himmelliefhebbers... blijf allemaal maar gewoon dromen... maar wel onthouden: "de meeste dromen zijn bedrog", maar misschien is die van jullie hierop 'n uitzondering.










UT MARIABILDJE VAN OMMEL

Ik ga hier 'n verhaal vertellen wat misschien maar weinig mensen weten en ik ergens tegenkwam en zo prachtig vond dat ik het hier plaats. Echt 'n Himmels verhaal. Het gaat over de nonnetjes van Ommel. Ik neem je mee terug naar 1539... Op 3 juni van dat jaar stichtte Maria Joosten van den Ghoor. dochter van den H. Franciscusregel, te Ommel een klein klooster, "gelegen beneven onser liever Vrouwe Capelle", warin de zusters de H. Maagd, wier wonderbeeldje zij verzorden, trouw zouden dienen. Daarom werd het klooster genoemd Sinus B. M. V. d.i. Maria-Schoot. Jaren van geluk, van een geweldigen toeloop tot het wonderbeeldje en van ontelbaar vele mirakelen vloden zoo heen, tot in 1648, bij de vrede van Munster, de Meijerij aan de Vereenigde Provincien als een wingewest werd afgestaan. Nu werden de kerken gesloten en de kloosters vernietigd. Zoo zou Maria-Schoot langzaan uitsterven, immers geen nieuwe Zusters mochten meer worden aangenomen, al werden in stilte nog novicen toegelaten, zooals het oude register vóór ons duidelijk doet zien. Nadat de laatste Zuster, die in 1648 het klooster bewoond had, gestorven was, werd in 1706 Maria-Schoot in het openbaar verkocht en de genadekapel werd bestemd voor de Protestanten. De geplaagde en zoozeer beproefde nonnetjes moesten nu vertrekken. En in de morgen van 30 Januari 1732 zag men 'n lange rij van karren met al hun have en goed, de Zusters met 't Mirakuleus Beeldje eveneens, dat men haar gelukkig niet ontnomen had, het door God zoo begenadigde bedevaart plaatsje verlaten. Hun tocht zou loopen over Asten, Meijel, Roggel naar het kasteel Ghoor te Neer. Was niet haar stichteres, Mariken Joosten van den Goor? Bij het begin van dezen tocht had eene merkwaardige gebeurtenis plaats. Toen de karren aan het "Ommelseeindje" gekomen waren, bleef de kar met het Mirakuleuze Beeldje staan. Hoe men ook zijn best deed en het paard aanzette, het beest wilde niet vooruit. De eenvoudige nonnetjes meenden hierin een vingerwijzing van boven te zien, dat n.l. O.L. Vrouw hierdoor te kennen gaf, dat ze in Ommel moest vereerd blijven. Ze herhaalden toen de belofte en verklaring, reeds in den morgen van haar vertrek door hun rector, de materse de procurates en de discretin ondertekend, dat, ze "hetzelve Beeldje zullen brengen op eene vrije plaets, (Nunhem) alwaar de Catholijcke Religie mag geoeffent worden met belofte hetzelve wederom te brengen op haer plaets, die zij in den beginne gecosen heeft, te Ommel onder Asten, soo wanneer den Catholijcken diesnt aldaer sal publieck mogen geoeffent worden". Nauwelijks was de belofte gedaan, of 't paard zette aan en de kar met het mirakuleus Beeldje rolde verder op kasteel Ghoor aan. Hier verbleven deZusters ruim twee jaar, totdat 12 Mei 1734 de zusters in hun nieuw klooster te Nunhem naast het kasteel hub intrek namen. De geliefde Moeder Overste Anna Verdonck had van Graaf de Hoirion de helft van de grond waarop het adellijk huis van Nunhem stond gekocht en bouwde er eene kerk met klooster. Zij bleven er, totdat zij in het jaar 1798 daaruit werden verjaagd. Klooster, kerk en goederen werden verkocht.











SCHON WOORDE



Soms dan kom je van die gedichtjes tegen of versjes die dan ook wel Echt Himmels zijn. Ik kreeg van iemand nog 'n ouwe krant die hij gebruikt had om de kerstballen van vroeger in te pakken en waarschijnlijk nooit meer voor de dag gehaald tot Kerst 2016 en hij liet me 'n stukje uit de krant zien van toen, December 1988, en daar had Schriks Drukkerij 'n boodschap en 'n Nieuwjaarswens voor 1989. Het is 'n oud Iers gebed van heel lang geleden... "Neem de Tijd"... echt Himmels.










UN KRUISKE IN DE KAMMER

Wij zijn thuis van echte Katholieke komaf... Wij waren gewoon katholieken zoals de meeste families dat wel waren... iedereen ging naar de kerk op zondag en soms gingen mensen ook wel doordeweek nog 'n keer. Met Kerstmis, Pasen en Pinksteren ging de meeste twee keer want dat noemde men "unnen hogge zondig". Wat op viel was dat in elk huis 'n kruisje hing... de ene wat groter als de ander maar er hing er altijd tenminste eentje. Ik moet dan weer terug denken bij ons thuis... Wij hadden kruisjes in de keuken waar we altijd zaten, in de kamer maar daar kwamen we meestal alleen op zondag en bij ons moeder op de slaapkamer. Op de twee slaapkamers boven hingen langs de deur wijwatersvaatjes... met 'n kruisje erop maar die vaatjes stonden het heel jaar droog. Ooit haalde ons moeder wijwater uit de tank achter in de kerk bij de uitgang maar als die op was werd er volgens mij nooit weer 'n nieuwe gehaald. Ja 'n jaar later als er ook palmtakjes te halen waren. Op Palmpasen dan stak er wel 'n nieuw stukje palmtak langs de kruisjes in huis. Bij ons hadden ze ook nog schilderijen bij vader en moeder op de slaapkamer met Christelijke schilderingen erop. Eentje was van Jezus tussen de schapen... We hadden in huis ook 'n paar kleinere schilderwerkjes hangen en we hadden 'n groot Heilig Hartsbeeld. Zoals ik zei: wij waren gewoon doorsnee katholieken. Bidden voor het eten wat ze op veel plaatsen deden, dat deden ze bij ons niet. Ook werd er op plaatsen iedere avond gebeden... ook daar deden onze ouders niet aan mee. Maar we moesten wel geregeld naar de kerk. Op de lagere school waren jongens genoeg die misdienaar waren en ook jongens die doordeweek nog naar de kerk gingen, (lees: moesten ). Ons moeder vond het wel genoeg als we zondags gingen, op hoge dagen naar twee missen of ook naar het lof en in de Meimaand 'n paar keer naar Ommel, jaja, te voet. Als er iemand dood was in de straat moesten we de rozenkrans bidden, dat was ook normaal. Als ik 's avonds in bed lag dan deed ik ook wel 'ns bidden, zachtjes voor m'n eigen... Waarvoor? Voor goeie punten te halen op school, voor iemand die ziek was ofzo en dat onze Lieve Heer me hielp 'n goeie voetballer te worden... Dat laatste heeft onze Lieve Heer denk ik nooit gehoord... hahahaha jammer jammer.










OVER GLEUVE OF NIE GLEUVE



Ik heb het er al vaker over gehad over of je ergens in geloofd of nergens in geloofd en dat is iets wat jezelf moet weten, ieder voor zich. Toch als je Himmels.nl altijd leest en je leest ook de verhalen van Jan van Stratum bij de rubriek "Wak Von".. dan zal je toch vaak lezen dat er tijden de oorlog en de tijd net voor de bevrijding door de mensen vaak werd gebeden. Dat is altijd zo... wanneer mensen in nood zitten wil het nog wel 'ns helpen om 'n keer te bidden en of jij dat nu doet of niet daar geef ik niks om dat moet jezelf maar weten. Je zag ook dat mensen zelfs in oorlogstijd nog probeerden om elke zondag naar de kerk te gaan. Ja mensen, geloven in iets is 'n raar ding. Deze auto reed over de wegen met 'n duidelijke boodschap... en ook dit mag je geloven of niet... "mer Himmels is ut wel"....










RESPEKT VUR OW AAWERS



Mensen praten maar steeds over respect voor de medemens maar veel komt er niet van terecht. Was dat vroeger ook zo? Ik keek nog 'ns in het kerkboekje van Toosje Slaats en daar vond ik ergens zelfs 'n gebedje wat je kon bidden in de kerk: Gebed om Eerbied voor de ouders te vragen... Als dit de jeugd van tegenwoordig nu 'ns las en zich ook 'ns ter harte namen dan denk ik dat het er in de wereld heel anders uit zou zien... Kijk maar 'ns naar het pesten etc van tegenwoordig... dat men op school wel 'ns pest, dat is al altijd zo, nu en vroeger ook, en daar kunnen de leraren en de leiding van de scholen al veel aan veranderen. Maar de jeugd verstopt zich achter internet en schelden er op los zonder te laten zien wie ze zelf zijn. Dat zijn de ergste... grote mond zolang ze maar niet in beeld komen en als ze wel in beeld komen dan proberen ze vanalles te verzinnen om er maar onder uit te komen... Ik noem dat de "Schrikschijters van Internet".










DUN HIMMEL VAN 1950




Dit is best wel 'n duidelijk kaartje uit de jaren 50 van 'n voor ons belangrijk gebied... dun Himmel van bovenaf gezien met 'n kijkje op ut Liender. Ik zal uitleggen wat je ziet en ik begin linksboven... Daar zie je wat plakken liggen en dan op rood 1 het huis van Hein van der Wallen met daarnaast rood 2 dat van Ties Mennen, waar eerder Slaats woonden. Rood 3 is de toen nog open plek bij ons tegenover waar nu de drie blokken van twee staan en het huis van Piet van Schaijk. Rood 4 is het huis van Willem van Bommel, later Jan van Schaijk en nu Leo en Petra Gabriels - van Schaijk. Bij rood 5 het huis van Marinus Engelen toen en nu van Horssen. Bij rood 6 stond toen die blok van drie nog niet maar was er de IJzergieterij van Frans van der Velden. Rood 7 is de fietsenwinkel etc van Piet Bukkems. Rood 8 is de Hoogstraat met hun huizen die er nog niet zo lang stonden met op de hoek Hoogstraat/Hemel bij rood 9 het huis van Leenenprecies op de plaats van het cijfer is nu de showroom van garage Bukkems. Bij rood 10 de huizen die net na de oorlog zijn gebouwd, de drie blokken van twee waar in enkele toen twee gezinnen moesten wonen. Rood 11 is het kruisbeeld dat er jaren en jaren had gestaan. Dan Rood 12 de woningen van achtereenvolgens, Jan Meulendijks de kolenhandel, Familie van Helmond en later Martens, dan het huis waar Piet stevens en later Jan Geenen in woonde en dan op de hoek Eijsbouts die daar 'n brouwerij hadden gehad en later gewoon 'n drankenhandel. Rood 13 zijn de panden van van Baar, de Centra en de bakkerij met tuin. De lange boerderij van de Wed. van den Boomen is op rood 14 en rood 15 zijn de kleine woningen waar o.a. Kuijpers woonde, van Lierop, van Helmond en Seijkens om er maar enkele te noemen. Die lagen aan "ut Himmel-eindje".. aangeduid met rood 23. In die bocht verder door ging het over in Logtenstraat. Rood 16 is het pleintje met de huizen van Vlemmings, Prust, later Hoefnagels, Lomans en Werts, later omgebouwd tot twee woningen voor Families Maas - Werts en Hikspoors - Werts. Bij rood 17 zie je verschillende kavels die allemaal van Leenen waren... de mooie villa waar nu Piet van Lier woont maar vroeger van Leenen was en waar toendertijd ook de Boerenleenbank was gevestigd. Die hadden fruitbomen achter het huis en ook kippen hokken. Fruit hadden ze ook in het Liender, alles van rood 17 bestond veelal uit fruitbomen. Op rood 18 woonden van Heugten waar Lies en Cisca kleding maakten voor andere mensen en op rood 19 woonde Toon Vlemmix.. Rood 20 was de tuin en het groenteveldje van Toon en daar is nu de Klimopstraat. Rood 21 was naast de boomgaard van Leenen en daar kwam later 'n plak met bessenplanten staan van Jan van Oosterhout, de latere kassier van de Boerenleenbank (die bessen waren echt lekker). Op rood 22 had mijn vader vroeger ook nog 'n soort volkstuintje... daar stonden diverde soorten groenten. Groen 1 daar woonde Willem Vaes... (mijn liedje over d'n Himmel verteld er over "Bij Willen Vaes d'n hoek um")... en in dezelfde blok Tinus van den Boomen die eerder twee deuren terug woonde. Groen 2 is de woning van Driek en Dora Hendriks, bekend van de "eijkus" en nu Jan van Duijnhoven woont... Groen 3 daar woonde vanaf links Harrie van der Loo, later zijn broer Jan van der Loo, daarnaast Joosten en later Willem van Heugten. Groen 4 is Tinus Cortenbach en dan wij van Driek en Anna Welten. Naast ons op groen 5 woonde van de Ven, later Jan en Ciska Kerstens - van de Ven en in dezelfde blok woonde Jan Zegers maar nadat die waren gaan verhuizen naar Hemel 34 kwam er Bert Janssen wonen... Op groen 6 was toen nog de open plak want de blok van drie stond er nog niet en dat was ook 'n speelveld van ons. Op groen 7 stond 'n blok van twee die er nog staan. Daar woonde Jan Franssen en Jan Bosch. Toen de blok van drie klaar was verhuisde Jan naar de eerste deur van die blok en kwam Jan Hurkmans naast Jan Bosch wonen. De blauwe lijn die je ziet was de "zoei"-sloot die van Asten-dorp afkwam... daar moesten wij over bij het appels jatten. Ik heb met 'n witte lijn aangegeven waar we vaak liepen... van ons af... langs de groente tuin van onze vader... tot we afdraaiden omdat het daar 1,5 meter lager was. We liepen dan naar punt groen 8 en daar had ik persoonlijk iets gemaakt. Je kon 'n haak losmaken en dan viel de afrastering over de sloot en kon je makkelijker in de boomgaard van Leenen komen en ons de lekkerste appeltjes uit te zoeken. Was iedereen voorzien dan duwde we samen de draad weer op z'n plek en werd de haak weer vergrendeld. Ik had toen al geniale uitvindingen. Als je de witte lijn bleef volgen kwam je uit bij rood 17 onderaan en daar zie je net boven de cijfers het gebouwtje staan waar we appels moesten kopen. Ik vind het 'n mooi plaatje... jammer dat verderdoor naar Voordeldonk er niet op staat waar de huizen van van Heugten, van der Steen, van Loon, Verdeuzeldonk en het kadaverhuisje stonden.. Misschien ben je toch wel weer wat wijzer geworden hoe het er vroeger, rond 1945/1950 heeft uitgezien.










GÔN TRAWWE


Ik zit geregeld dingetjes te zoeken die nog iets met onze straat van vroeger te maken hebben en ik kwam nu iets tegen wat toch wel heel frapant is.. de huwelijksaankondigingen in Asten in de periode van 'n week van 8 tot 15 april 1936. Mijn ouders waren toen al getrouwd, 26 april 1932. Wanneer je het lijstje bekijkt zal je misschien op het eerste gezicht niet veel opvallen maar ik zal je uitleggen wat ik zelf toch wel erg bijzonder vind. Bovenaan de eerste twee namen: Wilhelmus van Heugten (Willem) en Hendrica Strijbosch (Drica)... ze hadden hun huwelijksaankondiging en kwamen later wonen op Hemel 80, naast Toon van der Steen. Niks bijzonders denk je maar ga helemaal naar onder, daar staat de aankondiging van Mar(t)inus Cortenbach (Tinus) en Johanna Maas (Anna) en die hebben langs ons gewoond op Hemel 59. Twee dus in die week? Nee want daaronder staat de aankondiging van Jacobus Verheijen (Sjaak) met 'n meisje uit d'n Himmel die aan de andere kant langs ons woonden, Johanna van de Ven (Fien). Later kwam de familie Verheijen wonen in de blokken tegenover ons op Hemel 56. Ik vind het toch wel bijzonder dat precies in die ene week van drie mensen de huwelijksaankondiging er stond, trouwdatum zelf is anders, en alle drie in d'n Hemel kwamen wonen, de een wat eerder dan de ander maar ze hebben er wel allemaal gewoond. Mooi toch... Egt Himmels.










UM TE LAGGE, NIE UM TE SPOTTE


....










HOELAANG IST KERSMUS


Nee dit zou bij ons thuis nooit gebeuren maar tegenwoordig is het normaal... persoonlijk vind ik het ook niks... Wat bedoel je Peer? Nou... Annie heeft nu de Kerstspullen al gelijk opgeruimd... alles zit alweer in de zakjes en de dozen, de boom is dichtgeklapt en de batterijen zitten alweer in de oplader. Zoals ik zei, ik vind het niks want Kerstmis is pas afgelopen als het Drie Koningen is geweest. Op veel plaatsen komen de drie koningen nooit aan en dat klopt niet want het Kerstverhaal zegt dat ze bij het kribje kwamen en goud, wierook en mirre kwamen aanbieden, maar in de tegenwoordige tijd schijnen die koningen dat voor zichzelf te houden want ze komen niet bij het stalletje... ze liggen alweer in de doos. Het is jammer... bij ons thuis vroeger gingen de drie koningen elke dag 'n stapje korterbij en op 6 januari dan waren ze op de plaats van bestemming... en 7 januari deed ons moeder de beeldjes weer in hun boosje. De kerstboom deed men zo rustig mogelijk naar buiten... een keer schudden en hij was zo kaal als 'n pasgeboren kindje. Ja dat was kerst. Helaas gaat alles nu anders, tenminste op de meeste plaatsen... voordat de drie koningen bij het kindje zijn liggen ze allang weer in de doos te wachten op 'n volgend keer. Ik vraag me wel 'ns af "of ze ut volgend joar nog wel mee doen"... Op 6 januari behoren de drie koningen de kadootjes aan te bieden, dat is Kerst, dat is toch echt Himmels...












UN LEUK OPTREEJE




Ik was er nog nooit geweest, bij d'n Dissel en zeker niet bij de alleenstaande vereniging Sam Sam. Dat laatste gewoon omdat ik het geluk heb nog altijd 'n partner te hebben. Ik werd er erg gastvrij ontvangen want ik had toegezegd om er 'n 20 minuten te komen optreden... beetje vertellen over kerstmis van vroeger en nu, dat de mensen geen kerststalletje meer zetten, tenminste weinige. Ik heb er eerst gezellig wat zitten buurten met de mensen van de bardienst en toen werd ik naar voren geroepen om mijn verhaaltjes te vertellen en 'n drie-tal liedjes te zingen. Als ik vertelde over de Kerstmis zoals wij die vroeger thuis vierden zag ik de meeste knikken... aangevende dat het bij hun thuis vroeger ook zo ging... Het is fijn om die nostalgie weer 'ns naar voren te halen. Het applaus bewees dat men het wel leuk vond... Ik vond het fijn om te doen.. jammer genoeg moest ik al snel naar huis want juist die middag vierden we thuis ons Anneke d'r verjaardag, kwam dus niet erg gunstig uit maar ik heb het graag gedaan... leuke mensen, leuke middag en 'n leuk optreden. Bedankt mensen van Sam Sam.







ECHTE KERSMUS



Omdat het kerstmis is... tweede Kerstdag vandaag, dacht ik dan moet ik toch nog 'ns kijken zoals dat vroeger ging en ik moet eerlijk zeggen dat Kerst toen echter en fijner was. We gingen om twaalf uur 's nachts naar de nachtmis.. die duurde dan wel lang, anderhalf uur ofzo maar dat vonden we eigenlijk helemaal niet erg.. Als je dan naar buiten liep, richting huis en je zag mensen lopen dan wenste je die zalig Kerstfeest.. thuis was er brood met gebakken worst.. en we zaten met z'n allen aan de tafel, gezellig.. midden in de nacht, de kaarsjes aan... de kerstboom en het stalleke vlakbij... kerstmuziek.. Dan vond ik Kerst echt zoals Kerst ook moest zijn. Ik pakte vandaag het kerkboek van Jan van de Goor er nog 'ns bij.. je weet wel die met Annie Slaats is getrouwd en ik keek waar het stond over Kerstmis.. Bovenstaande kwam ik als eerste tegen en gelijk dacht ik weer aan vroegertijd.. Toen las ik ook het evangelie wat hieronder staat want ik had van vroeger nog onthouden dat het evangelie ging over de geboorte van Christus, "hoe dé ut toen ha gegoa"... Waarom ik dat hier neer zet? Weet je... Kerstmis verenigd de mensen of je er nu in geloofd of niet, het heeft iets bijzonders. Want je vraagt je toch ook wel 'ns af... waarom vieren mensen kerstmis als ze toch nergens in geloven... onbewust geloof je toch in iets want kerstmis maakt de mensen blij.. Lees hieronder nog maar 'ns ook dan denk je terug aan vroeger... want dit is van vroeger uit al zo... Denk nog maar 'ns aan de geboorte van Jesus zoals dat hiet staat geschreven en "hoene schonen tijd we toen han"....











fijne gezellige feestdagen




Namens Himmels.nl en ook van mezelf Peer Welten en m'n hemels-maatje Leo Gabriels wensen we iedereen fijne gezellige Kerstdagen toe. Klik op het plaatje voor ons videootje via Tube. Vergeet niet mijn nieuwe liedje te luisteren dat ik heb gemaakt omdat veel mensen de kerstboom zetten maar het stalletje, waar het allemaal om gaat, niet meer zetten. Ik ga in dat liedje terug naar de tijd dat wij dat wel deden... 'n Kerstboom met 'n stalletje er naast. Nogmaals... Fijne Dagen.







MUSSCHIEN IETS AS TIEM



"Ik zag ze stoa en ik daagt mee, dé zijn ze"... echt leuk voor mijn promotieteam. Dus ik aan het bellen want ik moest natuurlijk weten waar ze vandaan kwamen... en ze hebben meteen toegezegd. Maar we hebben alleen een klein probleempje... ze kunnen alleen met de Kersttijd. Tja, heb ik weer... maar goed, dan alleen maar met kerstmis of het moet zijn dat ik nog wat anders tegen kom. Voorlopig hou ik het hier bij... vier leuke dames in Kerststijl maar voor de foto moest ik wel de muts op... nou, bij deze dan.








TROUWE UIT UT KERKBUUKSKE




Tegenwoordig trouwen stelletjes niet meer zo snel, Als ze al trouwen is het vaak als ze 'n tijdje samenwonen, kinderen hebben en als ze merken dat ze goed bij elkaar passen. Wat ze nu doen met samenwonen was bij ons de vrijerstijd... als je die goed doorkwam dan kon je rustig gaan trouwen maar daar denken ze tegenwoordig heel anders over. Ik mag dan misschien wel van de ouwe stempel zijn maar met de gang van zaken zoals het nu gaat ben ik het helemaal niet eens... en trouwens... zit er 'n scheetje dwars dan zijn ze al geneigd tegenwoordig om uit elkaar te gaan. Maar goed dat even terzijde... Ik was nog 'ns aan het kijken hoe dat vroeger bij ons ging als de priester je ging trouwen. Je zat samen geknield voor het altaar en de priester hield 'n toespraak... Hij vertelde iets hoe het huwelijk in elkaar zat en wat 'n goed huwelijk moest zijn. Moet ik er wel bijzeggen: Waar heeft hij het over, hij is nooit getrouwd geweest en heeft nooit als ik 5,5 jaar gevreeje. Maar goed we gaan verder. Dan zegt hij dit: Voordat jullie nu het uwelijk gaan sluiten verzoek ik u ten aanhoren van de getuigen en alle aanwezigen nog eens uw oprechte bedoelingen uit te spreken. Antwoordt daartoe op mijn vragen op de vragen met uw: "Ja dat beloof ik". Ik zal het hier zeggen hoe dat bij Annie en mij ging. Peer, belooft gij uw vrouw lief te hebben, haar te eren en bij te staan en haar trouw te blijven, tot de dood uw huwelijk ontbindt? Ikke, "Ja, dat beloof ik". Peer belooft gij voor uw kinderen die Gods Voorzienigheid u toevertrouwt, een goed vader te zijn en hun een Christelijke opvoeding te geven? Ikke, "Ja, dat beloof ik". Annie kreeg dezelfde vragen als ik en die zei ook "Ja, dat beloof ik". Sluit nu ten overstaan van de Kerk uw heilig huwelijk. Geeft elkaar de rechterhand en antwoordt in volle oprechtheid met uw "Ja, ik wil". Dan vraagt de priester in het bijzijn van tenminste twee getuigen: Peer wilt gij ten overstaan van de kerk Annie hier aanwezig, nemen tot uw wettige echtgenoot? Ikke wir: "Ja, ik wil"... en dan heb je wat gezegd beste mensen, dan zit je vast voor je hele leven... hahahahha. Tenminste, de priester vraagt hetzelfde aan Annie en als die hetzelfde zegt dan is het klaar. Dan zegt de priester: In de naam van onze heilige Moeder-de-Kerk bevestig ik dat dit huwelijk door u als een wettig christelijk huwelijk is gesloten. Dit heilig sacrament zij u beiden een blijvende bron van genaden en zegen, in de naam van de Almachtige God, Vader, Zoon en de heilige Geest... Amen. Dat was 't. Als je niet trouwd dan mis je dit allemaal. Och vergat ik het belangrijkste nog... Je moet elkaar de ringen aan doen maar dat was bij ons zo gepiept. Ik moest toch wel effe lachen toen ik het in het kerkboekje van Toos van de Goor - Slaats weer allemaal las. Tegenwoordig zal dat allemaal wel anders gaan... ik heb al 'n hele tijd geen huwelijksmis meer gezien want bij mijn vriendenkring trouwen mensen al niet meer voor de kerk... als ze trouwen tegenwoordig is het alleen nog voor de wet. Bij ons was vroeger trouwen voor de kerk belangrijker als voor de wet. Dat heb ik wel onthouden en toen hoorde ik 'n keer dat er iemand ging scheiden, ik was toen 'n jaar of 18 en ik had dat nog niet eerder gehoord. Die waren ook voor de kerk getrouwd en toen dacht ik: "hoe kunnen die scheiden voor de kerk want je geeft je jawoord voor het leven toch"? Wat bleek, het was mogelijk om bij de paus ofzo aan te vragen om het huwelijk als nooit gesloten te laten verklaren zodat je weer opnieuw kan trouwen. Raar dacht ik, echt heel raar want als je hierboven onze huwelijksvoltrekking leest dan is dat toch voor je hele leven, tot de dood elkaar scheidt. Nou ja, soms snap ik er ook niks van en als er geen regel is voor iets dan maken ze die er wel bij. Veel jongeren van tegenwoordig gaan na 'n korte tijd al scheiden... en daar heb ik zo mijn bedenkingen bij. Ook zijn er die trouwen als ze kinderen hebben... en wij maar leren vroeger: Je mag geen onkuisheid doen en geen onkuisheid begeren wat uw naaste toebehoord. Tja en die doen vanalles en zijn toch niet getrouwd want de bewijzen zijn er. Al met al... "Peer ge begeent aawt te worre".... hahaha ja dat weet ik ook wel maar ik hou van nostalgie en daar hoort het huwelijk van vroeger ook bij en dat wil ik graag zo houden ook... wat andere er ook van denken. Inmiddels wel al bijna 46 jaar getrouwd en nog altijd met ons Anneke... Op de foto hieronder links, "de kerkbuukskus van Toos en Jan van de Goor".











DIK VAN GEDROMD



Ik heb er vaak van gedroomd om 'n echte ster te zijn. Met voetballen Peer? Nee want voetballen kon ik echt helemaal geen snars van... Beatband Peer? Zou ik wel willen maar verder als amateurtje habe ik het nooit gebracht. Premier van dit land Peer? Dat zou ik wel willen zijn maar ze zeggen dat je dan meer moet hebben gehad als alleen 6 klassen lagere school, en bijna twee jaar ambachtschool. Maar vergeet niet dat die mensen die hier wel Land-leider zijn geweest misschien meer hebben gestudeerd als ik maar heel zeker het verschrikkelijk slecht doen en ik het beter zou hebben gedaan. Formule 1-coureur Peer? Ja daar droomde ik jaren van maar met 'n Fiatje 500, 'n volkswagen-kever, 'n Citroen-Diana etc etc kom je niet ver. Maar gelukkig heb ik Max als vriend... en zoals je ziet denken we het zelfde en zitten allebei in "ut zelfde schuitje". Ik vind dit wel Echt Himmels, Toch?









UN VURSCHIJNING



Ik droom elke nacht... en vaak weet ik meestal ook nog waarvan ik droomde en vaak zijn het de raarste dingen, maar ook fijne, mooie en stom dingen. Afgelopen nacht heb ik weer 'n droom gehad maar volgens mij was het helemaal echt, volgens mij was het geen droom. Ik zat thuis in 'n stoel achter het huis... het was mooi weer... de maan en duizenden sterren stonden aan de Hemel en alles was prachtig verlicht. Ineens kwam er 'n engel bij ons achter het huis, die was er zomaar uit het niets, ineens stond ze daar... ik schrok me 'n hoedje... ze was 'n engel als hier op dat plaatje... Ze kwam korterbij en vroeg wat ik graag zou willen wensen... Nou lees het plaatje maar daar staat het op... Echt, ik had op dat moment nog op Hemel 57 willen wonen... op dat moment, want ik woon hier fijn in de Orionstraat waar ik nu woon, de engel heb ik niet meer gezien maar misschien komt ze volgende nacht wel weer. Ja Peer, je hebt weer raar gedroomd, dat hoor ik jullie alweer zeggen... nee hoor, geen droom dit keer, dit was echt. "Hil zeker"... Het kan goed zijn dat we binnenkort toch nog gaan verhuizen naar de plek waar ik zo\n fijne jeugd heb gehad... "Wie wit".









DUN DRAAK STÉKE



Het is weer volop carnavalstijd en November is de maand dat alles weer
gaat beginnen voor het nieuwe seizoen... samenlopende met de schaatswedstrijden op tv die ook beginnen rond die tijd en eindigen zo rond de vier dagen carnaval. Vroeger was dat al 'n beetje zo dat dames zich 'n nonnenpakje aanschafte maar vaak waren die niet zo "blotig" äls de pakjes van nu. Ik heb er totaal geen moeite mee dat men 'n beetje "dun draak stikt" met onze kloosterlingen. Het is allemaal gewoon maar voor de lol en de dames zien er vaak echt heel Himmels uit, echt Himmels. Ook carnavalsliedjes worden op de nonnetjes aangepast en als je hier op dat leuke nonnetje klikt wordt je doorgeschakeld naar you-tube om dit leuke liedje te horen... alvast 'n voorproefje voor ons carnaval 2016/2017. Geniet er maar vast van, "ut is himmels".









IK MUGGER ZIJN

Mensen vergeten vaak positief te denken en dat moet maar 'ns veranderen. Ga voor de spiegel staan
*Ik mag er wel zijn
*Ik hou van mij
*Ik zorg voor mezelf
*Ik mag "nee" zeggen
*Ik ben 'n doorzetter
*Ik mág spontaan zijn
*Ik ben niet perfect, ik ben uniek
*Ik hoef niet alles uit te leggen
*Ik hoef me niet altijd aan te passen
*Ik geloof in mijn kracht
*Ik geloof in mijn ervaringskennis
*Ik lever 'n bijdrage
*Ik kom op voor mezelf
*Ik ben waardevol precies zoals ik ben
*Ik kan het wel
*Ik ben goed zoals ik ben
*Ik weet wie ik ben
*Ik ben 'n beter mens geworden
*Ik wil dus ik kan
*Ik ben mijn beste vriend
*Ik ben niet mijn kwetsbaar
*Ik ben niet perfect maar kom aardig in de richting
*Jij daar in de spiegel, jij bent leuk, mag ik je houden?
*We zijn allemaal naakt en weerloos geboren
*Vanaf de maan gezien zijn we allemaal even groot
*Mijn kwetsbaarheid is ook mijn grootste kracht
*Een afspraak met mezelf is ook 'n afspraak
*Jij daar in de spiegel, jij bent mijn zonneschijn
*Zij weten het altijd beter, geloof in jezelf

Er was 'n engeltje dat voor de eerste keer ging vliegen en dacht niet: "wat als ik val"... ze dacht: "wat als ik vlieg".








AS GE IETS KWIJT BENT



Van vroeger uit bestaat het nog... het bidden tot de heilige Antonius als je iets kwijt bent, niet meer weet waar je iets hebt neegelegd en nu juist moet hebben, alles hebt afgezocht... maar niks. Dan was vroeger de hulp van de heilige Antonius 'n uitkomst. Op de foto in het midden. In katholieke kringen wordt Antonius aangeroepen om van die zoek geraakte zaken terug te vinden met de volgende woorden: "Heilige Antonius beste vrind, maak dat ik m'n ... vind" of "Heilige Antonius lieve sint, zorg dat ik m'n ... vind" of "Sint Antonius, heilige man, maak dat ik mijn ... vinden kan". Als het voorwerp is teruggevonden moet men de Heilige Antonius bedanken. Ik heb van "Toosje" Slaats (20) enkele kerkboekjes in bruikleen en daar las ik het volgende over: Bewonderenswaardige H Antonius, machtige vriend van God, vermaard door talrijke wonderen, die bijzonder geroemd en gezegend wordt als patroon om verloren en gestolen zaken terug te brengen. Ik smeek U met aandrang Uw macht wederom te mijnen gunsten aan te wenden. Geleid oh machtige patroon mijn schreden en richt mijn blikken daarheen waar het verlorene zich bevindt. Mooi geformuleerd toch? Dat zijn zo'n beetje de hoofdlijnen uit het kerkboekje en er staat ook nog 'n gebedje bij dat je moet uitspreken als je het verlorene weer terug hebt gevonden. Ik vond het wel leuk om het weer 'ns te lezen en hier onder de aandacht te brengen want van de oudere zullen er zeker nog vele zijn die dit nog weten... het aanroepen van de Heilige Antonius... "Heilige Antonius beste vrind, maak dat ik m'n ...... vind".









VURSCHIJNING IN DE WOLKE



Natuurlijk mag je me uitlachen, waarom niet.... maar ik laat toch nog even zien wat er ooit voor 'n soort verschijning aan de hemel was. Ik weet niet waar dit is gebeurd maar op internet zijn er filmpjes die door mensen op www hebben geplaatst en die door verschillende mensen zijn gemaakt. Ik heb die twee naast elkaar gezet om aan te geven wat voor verschijning het was en waar het op lijkt. Ik heb al vaker gezegd... Je hoeft helemaal niet gelovig te zijn, dat moet iedereen voor zichzelf weten maar als je dit ziet dan ga je toch weer 'ns nadenken... Ik vind het zowiezo fantastisch...












OVER UT BIEGTE

De oudere weten nog wel dat wij vroeger moesten biechten... we waren van huis uit gelovig en op school werd je verder opgeleid als goede Christen. Biechten was 'n heel gedoe want alle kinderen van de school moesten dan te voet naar de kerk lopen... Alleen de eerste klas niet, die moesten dat nog leren enzo. Ik keek nog 'ns in het oude kerkboekje van vroeger wat ik in bruikleen heb en zag daar nog wat dingen over het biechten en op zich is daar niks mis mee maar toen las ik over het gewetensonderzoek.. dat waren dingen door de kerk ingesteld die je voordat je ging biechten jezelf moest afvragen als goede katholiek. En daar vielen me 'n paar dingen op... Ik vond nog de zeven "hoofdzonden".. en ik herinner me dat nog vaag dat die er waren. Maar toen ik ze las dacht ik: Wie bedenkt zoiets? Hovaardigheid, ik wist niet wat het was maar na enig zoeken kwam ik uit bij verwaand zijn, "langs ow schoewn lope"... hahahaha dat waren wij zeker niet maar ik kende er wel uit turrup enzo. Gierigheid, ook dat waren wij niet want in d'n Himmel en op Voordeldonk deelden de mensen alles met elkaar. Nijd... "nie kanne hebbe da iemus iets meer ha as gij", nee dat stond niet in ons boekje. Gulzigheid, misschien met eten hahaha maar anders niet. Gramschap, Oei dat was boosheid en woede. Onkuisheid, tja, nouja, geen commentaar. Ik weet heel goed wat dat was vroeger en toen we klein waren hoorde daar doktertje spelen denk ik ook bij.. nee geen commentaar. Maar nu heb ik er zes gehad en de zevende Peer? Niet te geloven... Traagheid. Echt waar, traagheid staat er. Nu was ik vroeger best 'n beetje snel als ze b.v. achter me aan zaten enzo... maar als je toevallig niet zo snel bent, dan kan dat toch geen zonde zijn? Ik weer zoeken. En toen bedoelde ze toch wel wat anders... Lui en vadzigheid. "Te luij um te werke". Toch vond ik in het kerkboekje ook nog wat ze bedoelden met onkuisheid... lachen jongen... daar komt het. Heb ik onzuivere gedachten gehad of voorstellingen voor de geest gehaald? (aan blote tie... zitten denken).. Ben ik er met behagen bij blijven stilstaan? Heb ik onzuivere gedachten gekoesterd, zedeloze geschriften gelezen, onder mijn bereik gehouden of aan anderen in handen gegeven? (sexbuukske gekeke en dur gegivve an vriendjes). Heb ik dubbelzinnige of oneerbare woorden gebezigd, onkuise gesprekken gevoerd, ontuchtelijke liedjes gezongen of om dergelijke woorden, gesprekken of liederen gelachen? (b.v. gelagge um unne schuine mop). Heb ik iets verricht of toegelaten dat met de heilige deugd van zuiverheid in strijd is? (da goa ik de pustoor nie allemol vurtelle), Ja beste Himmelbezoekers... dat is niet mis he? Ik zou als ik jullie was toch nog maar 'ns gaan biechten... hahaha. Ik ben al geweest.











TE VOEWT NOA OMMEL



Nee, echt 'n hekel aan de openluchtmis in Ommel had ik niet... Je moest er te voet naar toe lopen, dat wel maar meestal waren we met vele bij elkaar. We gingen dan na afloop bij Eijsbouts wat drinken of bij Kuijpers en de mis duurde dan wel wat langer als normaal maar dat kwam dan ook als er "zônnen bruine pater kwam préke".... maar vaak waren dat broeders die in de missie waren geweest en wat vertelde over hun werk etc. Vaak verhalen met 'n speciaal tintje, beetje aangedikt door de spreker zelf. Het enige vervelende was dat je moest blijven staan en soms net als op deze foto, op je knieen moest zitten. Och het waren meestal maar vier zondagen en die waren ook weer zo voorbij en als ik het eerlijk moet zeggen vond ik de missen in Ommel met hun prekende broeders in bruin gewaad, wit koord om en sandalen aan, fijner dan de missen in de grote kerk in Asten.









MÔND VAN DE RÔZZEKRANS


Oktober is de maand van de Rozenkrans, bij de ouderen wel bekend maar als je de jongeren zou vragen weten ze dat echt niet. Een rozenkrans of paternoster is een soort gebedssnoer in gebruik in de Rooms-katholieke Kerk.
Rozenkrans is ook de naam voor het "rozenkransgebed", en het is een hulpmiddel bij het uitvoeren van hiervan. De rozenkrans bestaat uit 5 grote en 50 kleine kralen. Het gebed bestaat uit het bidden van het Onze Vader, 15 maal en het Weesgegroet, 150 maal door de rozenkrans driemaal te doorlopen. Vaak doorloopt men de rozenkrans slechts eenmaal en bidt men in totaal 5 Onzevaders en 50 weesgegroetjes. Dit heet dan een rozenhoedje. Tijdens het bidden van de rozenkrans wordt het leven, het lijden en de verrijzenis van Jezus overwogen. Hier zie je hoe die vroeger door ons werd gebeden. Als er iemand dood ging in de straat en hij was katholiek, wat bijna altijd het geval was, dan kwam men dat huis aan huis vertellen door de naaste buurt en die vertelden ook welke dagen het Rozenhoedje bidden was. De koster bad voor en de aanwezigen baden het na... Ik weet nog precies hoe koster Henk Verspeek dat vroeger deed... hij bad hem eigenlijk niet maar zong hem... Alleen het laatste woord van het Wees gegroet was goed te horen (schoot), en daar moesten de gelovigen dan verder bidden..... De rozenkrans ging alsvolgt: 1. Kruisteken, 2. Apostolische geloofsbelijdenis, 3. Onze Vader, 4. Weesgegroet (3x), 5. Eer aan de Vader, 6. Meditatie over het eerste geheim van de dag, 7. Onze Vader, 8. Weesgegroet (10x), 9. Eer aan de Vader, 10. Meditatie over het tweede geheim van de dag, 11. Onze Vader, 12. Weesgegroet (10x), 13. Eer aan de Vader, 14. Meditatie over het derde geheim van de dag, 15. Onze Vader, 16. Weesgegroet (10x), 17. Eer aan de Vader, 18. Meditatie over het vierde geheim van de dag, 19. Onze Vader, 20. Weesgegroet (10x), 21. Eer aan de Vader, 22. Meditatie over het vijfde geheim van de dag, 23. Onze Vader, 24. Weesgegroet (10x), 25. Eer aan de Vader, 26. Salve Regina, 27. Gebed aan het einde van de Rozenkrans (zie hieronder) en 28. Kruisteken. Het geheim van de dag wordt bepaald aan de hand van de volgende tabel: Maandag: Blijde Geheimen, Dinsdag: Droevige Geheimen, Woensdag: Glorievolle Geheimen, Donderdag: Geheimen van het Licht, Vrijdag: Droevige Geheimen, Zaterdag: Blijde Geheimen en Zondag: Glorievolle Geheimen. Aan het einde van de Rozenkrans bidt men het volgende gebed: Bid voor ons heilige Moeder van God. Opdat wij de beloften van Christus waardig mogen worden. Laat ons bidden. God, Uw eniggeboren Zoon heeft ons door Zijn leven, Zijn dood en verrijzenis de beloning van het eeuwig heil bereid. Wij vragen U, geef ons, die door de allerheiligste rozenkrans van de zalige Maagd Maria deze geheimen gedenken, dat wij mogen navolgen wat zij bevatten, en mogen verkrijgen wat zij beloven. Door Christus, onze Heer. Amen. De rozenkrans voor 'n overledene was drie dagen achter elkaar. Nu weten de mensen van vroeger weer hoe het ook weer in elkaar zat... ik wist het ook niet meer maar nu kan ik het me allemaal weer herinneren... Op het kleine plaatje zie je dat in sommige landen nog 'n ballon wordt opgelaten ter ere en in de vorm van de heilige Rozenkrans. Egt Himmels toch?









UN GROOT BILD



Toen de Olympische Spelen in Rio in Brazilie bezig waren kregen zag je vaak van verre het grote beeld staan. Rio de Janeiro ligt eronder en het beeld wil volgens kenners zeggen, dat Christus de Verlosser is. Het idee voor het standbeeld dateert van 1850 en kwam van de katholieke priester Pedro Maria Boss. Hij vroeg koningin Isabel om het te financieren, maar zij vond het idee niets. In 1889 werd het project definitief afgeblazen, toen Brazilië een republiek werd en in de wet werd opgenomen dat kerk en staat gescheiden moesten blijven. In 1921 werd het plan nieuw leven ingeblazen door de kerk van Rio de Janeiro. Ze organiseerde "Monumentenweek" om geld in te zamelen, zodat het monument alsnog kon worden gerealiseerd. Op 12 oktober 1931 was het monument gereed en werd het ingewijd. Het monument weegt in totaal 1145 ton, heeft in totaal een hoogte van 38 meter en de spanwijdte tussen de beide armen bedraagt 28 meter. Het beeld is ontworpen door ingenieur Heitor da Silva Costa en gemaakt in Frankrijk door de Frans-Poolse beeldhouwer Paul Landowski, waarna het in blokken van 16 ton is verscheept naar Brazilië. Voor het gezicht werd de Roemeense beeldhouwer Gheorge Leonida aangetrokken, voor de betonconstructies de lokale architect Albert Caqu. Ik heb het beeld van voren nooit gezien alleen van achteren en ik heb me altijd afgevraagd waarom het de armen zover uit elkaar heeft... Ja nu weet ik het. Klik boven op het plaatje en je ziet waarom... Egt Himmels...









MARIA VURSCHIJNINGE



Ik fietste vandaag mijn route en toen ik door Ommel kwam zag ik wat fietsen bij de kerk staan, meestal van mensen die komen bidden of die Maria om 'n gunst komen vragen en daarvoor ook 'n kaarsje aan steken. Ik dacht dat is toch mooi dat de mensen nog altijd naar Ommel gaan en die Mariavieringen in Mei er nog altijd zijn. Nee Maria is er zelf nooit verschenen maar wel op andere plaatsen en die ik zo weet is natuurlijk in Lourdes in 1858, Fatima in 1917 en Beauraing in 1932. Maar er zijn er nog veel meer en ik hoorde er wel ooit van, volgens mij op school op Voordeldonk, maar heb er nooit acht op geslagen en me er ook nooit in verdiept. Toen ging ik wat aan het zoeken en vond deze ook nog... In 1531 Guadalupe in Mexico, In 1830 in Parijs, 1842 in Rome en in La Salette in 1848. Toen kwam Lourdes 1858 en in 1871 verscheen ze in Portmain ook in Frankrijk net als in 1876 in Pellevoisin. Een jaar in 1877 later verscheen ze in Gietrzwald in Polen gevolgd door haar verschijning in Knock in Ierland op 21 augustus 1879. Toen volgde het Portugese Fatima in 1917 en Beauraing in 1932 in de Belgische Ardennen. Nog 'n keer verscheen ze in Belgie in Banneux vlakbij Luik en dat was 'n jaar later in 1932. De laatste keer dat er iets gebeurde is op Sicilie in Syracuse, dat was in 1953. Maria zond toen haar tranen... Het verhaal: Er was 'n jong getrouwd paar uit 'n klein dorp die van 'n familielid voor hun trouwen 'n beeldje kregen van de Maagd Maria. Ze waren helemaal niet gelovig... de vrouw raakte zwanger maar kreeg aanvallen van epilepsie en hevige pijnen en men dacht dat het door de zwangerschap kwam. De vrouw begon voor het beeldje te bidden maar haar man lachte haar uit. Het beeldje hing boven het bed en op 29 augustus 1953, ze lag op bed met de voeten naar het beeldje gericht en opeens kreeg ze hevige pijnscheuten... men wilde de dokter en haar man roepen maar opeens werd ze helemaal rustig en zei: "Maria huilt"...... Ondertussen verdwenen alle pijnen en ook de binnengekomen familie en de aanwezigen zagen het duidelijk... Maria huilde.... De mannen spotten met wat men zei maar toen ze het zagen moesten ook zij toegeven dat het beeldje weende. Het hele beeldje was nat geworden, de politie kwam en nam het beeldje mee en pas bij aankomst op het buro stopte het huilen. Men brengt later het beeldje terug naar het huis en ze leggen het beeldje op bed, weer begint het te huilen. Op dinsdag 1 september houdt het beeldje op met huilen. Men had wat traanvocht meegenomen voor onderzoek en het bleken echte mensentranen te zijn en vier doktoren zetten hun handtekening onder het onderzoek... Het bewaarde vocht van de tranen werd overal naar toe gestuurd en er gebeurde wonderen door. Het wonder van de wenende maagd Maria werd door duizenden waargenomen en pas na vier dagen stopte het met huilen. Zelfs de sceptici moesten erkennen dat het beeldje werkelijk heeft gehuild... Hierboven zie je 'n plaatje van het huilende beeldje... Het verhaal is 'n echt gebeurd verhaal... Egt Himmels toch?









KRUISWEG IN DE KERRIK

Toen ik klein was en nog op de Voordeldonkse school zat was ik altijd gefascineerd van de grote schilderijen in de kerk die de Heilige Kruisweg voorstelden. Nu zijn Toos en Jan van de Goor bij mij geweest en die hadden nog 'n kerkboek waar vooraan in staat Jan van de Goor en wat speciaal voor jongens was. Het kerkboek behandeld het hele jaar door.. ik bedoel dan de volledige missen van alle zondagen en de feestdagen van het jaar en ook gebeden en oefeningen. Ik vind het geweldig om nog 'ns in zo'n oud kerkboekje te bladeren en de dingen te bekijken zoals wij dat vroeger hebben geleerd. Achteraan in dit boekje stond nog de Heilige Kruisweg... wat de afbeeldingen voorstelden en wat er gebeden werd. Hier zie je nog 'n afbeelding uit het boekje van de eerste statie want er waren 14 staties, veertien afbeeldingen en als je die nog kent van de Astense kerk zijn die echt geweldig mooi. Ik ben er ooit naar toe gegaan om die gaan te bekijken... nee niet omdat ik 'n heilig boontje ben maar gewoon omdat ik die geweldig vind.









MISDIENAAR SPEULE




Iedereen denkt dat ik 'n heilig boontje ben want ik schrijd hier vaak iets over het geloof en over de kerk etc... maar zo is het ook weer niet precies. Neem b.v. het misdinaar zijn toen we nog op school zaten. Ik ben nooit misdinaar geweest en ik zat er ook niks om te springen en ik weet er genoeg van vroeger die het alleen maar deden dat doordeweek later op school mochten komen en er waren er ook wel die het alleen maar deden omdat ze een keer per jaar 'n leuk uitstapje hadden... gratis aangeboden door de kerk. Nu heb ik nooit geweten dat je daar ook nog 'n soort keuring voor moest ondergaan en dat je daar dan 'n speciaal boekje voor kreeg. Toch denk ik dat het niet overal zo was want in Asten heb ik dat nooit van iemand gehoord. Hierboven zie je zo'n boekje wat je kreeg als je alles goed doorlopen had maar dat zal overal wel verschillend zijn geweest. Misschien is het ook wel van heel vroeger. Het was 'n Eisenkaartje voor aspirant misdinaars. Wel leuk om 'ns te zien. "Des tog ôk egt Himmels, nie dan"??









NOA DE KERRIK



Dit was 'n normaal beeld op de Zondagmorgen en later ook op de zaterdagavond. Op zondagmorgen gingen de katholieken in grote getalen naar de kerk om de Heilige Mis bij te wonen. Het plaatjes is niet van onze kerk ofzo maar ik geef alleen maar 'n beeld hoe het er vroeger aan toe ging. Zo langzaam aan verdween het... eigenlijk niet goed maar de tijd brengt het met zich mee... in zo'n 30 jaar veranderde er veel wat het geloof betreft. Kerken worden gesloten... mensen "geloven" in niks meer... het beeld van hierboven is jammer genoeg ook verdwenen en zal wel nooit meer terug komen... Dat is eigenlijk "nie zo himmels"...









UN VROAGSKE AN GOD



Ik vond het wel geinig wat hier staat maar eigenlijk is het ook de waarheid... gewoon "zoas ut is"... Ik moet trouwens altijd lachen als voetballers het veld betreden en sommige van hen maken 'n kruis, wrijven 'n keer door het gras en kussen hun hand en slaan nog 'n kruisje. Dat doen ze in de hoop dat Jezus ze zal helpen tijdens de wedstrijd. Ik heb niet vaak gezien dat het hielp en waarom zou Jezus ook helpen? Die van de tegenpartij doen dat ook en Hij kan toch niemand voortrekken... wel dan? Ik heb van vroeger uit geleerd dat God je wel wil helpen maar dat je normaal gesproken gewoon alles zelf moet doen... die galper hierboven moet zelf invulling geven aan zijn vraag aan God en zorgen dat zijn leven niet nutteloos verloopt..."Mekkeluk zat"..









ENGELE DIE BESTOAN



Ik weet alweer wat de meeste die dit lezen nu denken: "Heddege Peer wir"... Maar ik kon het toch niet laten om het hier te vermelden... Nee ik geloof niet in spoken of in ufo's, ze zullen er misschien wel zijn maar ik geloof er niet zo in. Ook niet in de dingen die misschien andere wel helpen... ik was 'ns echt erg ziek en ging naar iemand toe die me kon helpen, ze hield 'n hand boven m'n hoofd en die werd echt heet... het gloeide aan m'n voorhoofd, dat wel. Ze gaf me later 'n kaartje mee en door het kaartje vast te pakken zou ik me niet ziek voelen, want ik ging op vakantie naar Rhodos... helaas, ik heb 6 dagen ziek in bed gelegen. Ooit verbrande ik mijn handen best erg en mijn gezicht toen ik als dakdekker aan het werk was... vlak bij huis, dat was zo rond tien uur. Ik liep meteen naar huis... onder de koude douche en meteen naar iemand toe die de pijn er uit kon halen... 's avonds om elf uur zat ik nog met m'n hand in koud water want ik kon het niet uithouden van de pijn. Dat hielp dus ook al niet. De foto's hierboven zijn niet gefotosjopt, gewoon genomen. Linksboven... de man die in de auto zat overleefde het ook al was hij lange tijd niet bij bewust zijn.. 'n toevallige voorbijganger maakte die foto... en je ziet toch duidelijk 'n engel... Ook de foto rechtsboven en linksonder zijn foto's die zomaar werden gemaakt. Op de foto rechtsonder zie je duidelijk 'n engel en iemand op z'n hurken vlakbij het slachtoffer... ook die overleefde het ongeluk. Ik weet zeker dat engelen echt bestaan... Jullie niet? "dé moete gellie dan zelluf mer weten, mer ikke wel"....









MIN TIEM



Wanneer je op zoek bent naar 'n team voor je promotie moet je alle middelen aangrijpen om 'n goed stel mensen, in dit geval Minions te vinden om dat te verwezelijken maar ze wilden wel dat ik er dan zo'n beetje uit zou zien als zij zelf... Ik vind het helemaal niks en heb ze dat ook duidelijk gemaakt. We hebben er 'n foto van gemaakt maar ik denk dat ik het hier ook bij laat... "meer zallur nie komme denk ik zo"... Ze hadden mij wel al meteen hun hoofdman gemaakt... dat was weer wel leuk...









TIGGE DE GIVVEL



Ommel heeft maar een cafe.. en dan het gemeenschapshuis... maar bij cafe Eijsbouts hangt 'n mooie plaat tegen de gevel en dat gaat over het christelijke Ommel.. het dorp van Maria, Maria van Ommel met z'n Onze Lieve Vrouwe-plein, de Marialaan en haar openluchtmissen. Wij zijn er vaak naar toe gelopen in de Meimaand. Hierboven de schildering met de dingen van het katholieke Ommel... de Mariagrot, de Processie van de pelgrims, de nieuwe en de oude kerk en rechts het noodkerkje wat ooit het boerenbondsgebouw was maar voor de katholieken werd omgebouwd tot kerkje omdat de oude kerk moest worden afgebroken nadat de Duitsers de kerk hadden kapot geschoten en niet meer te repareren was. Prachtige schildering waar ik elke keer naar kijk als ik er langs kom.









SPREUKEN ENZO



Ik hou wel van spreuken, gezegdes en spreekwoorden. Ik vond onderstaande ergens op 'n pagina van internet. We leven in 'n wereld van oorlogen en mis-toestanden en de grote der aarde doen er bijna niks aan want ze denken alleen maar aan hun eigen ego.. Als ze in plaats van aan oorlogen te denken nu 'ns dachten hoe ze vreetzame mensen kunnen helpen... de handen ineen slaan en dat smerige gedoe 'ns aanpakten. Ik vond deze woorden nog ergens en heb die met 'n bijpassend plaatje hier neer gezet want 'n knuffel is toch het fijnste wat er is... Hier gaat het dan wel om iemand die zijn of haar geliefde knuffelt maar eigenlijk zou dit voor alle mensen op de wereld moeten zijn.. Iemand die je misschien niet kent geeft je knuffels en je geeft die knuffels terug... en nog intenser, nog beter voelbaar. De wereld zou er heel anders uit zien als we dat met elkaar deden... we zijn toch allemaal gewone mensen...









WA ZAL UT EGT ZIJN



Ze zeggen dat alles is gekomen door de grote oerknal... maar ja... wat was er dan voor die oerknal... Niks? Maar waar is dat niks dan vandaan gekomen? Komt Peer weer aan hoor ik jullie zeggen... Klopt.. want stel nou dat ik zeg dat de wereld is geschapen... door wie? Door de almachtige.. ja maar waar kwam die dan vandaan Peer.... Die kwam niet... die was er al altijd want hij is almachtig... staat boven alles... Niemand weet dat precies maar daarom heet het ook "geloof"... Ik heb nog 'n soort gedichtje hierover:



Och ik laat het aan iedereen zelf over of je denkt dat het de knal was of dat het God was die zorgde dat wij nu hier op aarde leven... een ding is zeker... de plaatjes zijn mooi en ook dat gedicht is Egt Himmels...









MIN NEIJ TIEM



Zes leuke sexy dames.... ze waren de "bruidsmeisjes" bij 'n lief bruidje en toen dacht ik: "zou dit iets voor mij zijn voor mijn promotieteam?"... Dus ik dat gevraagd en ze moesten eerst overleggen dus moet ik daar op wachten. Het bruidje? Die zit in de wittebroodsweken, die heeft wel wat anders te doen en andere dingen aan haar hoofd. Ik heb de dames gevraagd toen zij al weg was... dit is het plaatje en nu dus afwachten wat ze zullen zeggen... veel hoop heb ik niet want dit was volgens mij maar eenmalig. "Tis wel egt Himmels"...









ZAL 'K US WA VURTELLE ??



De eerste zijn klaar.... de videoos van het optreden In de Gloria met "Zal 'k us wa vurtelle?"... Er zijn enkele mensen die gevraagd hebben naar zo'n video. Het optreden stond er heel duidelijk op maar omdat ik het om op één dvd te krijgen moest ik hem inkrimpen en dat kwam de kwaliteit van de opname niet ten goede dus heb ik de poespas er omheen weg gelaten en er twee dvd's van gemaakt. Veel werk maar ik heb het er graag voor over... Ook heb ik de dvd's voorzien van 'n mooie zelf ontworpen cover en die gingen in 'n dvd doos voor twee dvd's en ook die case heb ik voorzien van 'n mooi hoesje... Als je deze wil hebben, leuk kadootje misschien om iemand die Himmels gezind is mee te verrassen, kost hij 10 euro en van dat geld ga ik straks de websites aanpassen... want het valt niet mee om alles goed te krijgen op deze manier... maar er staan dan ook meer dan 5000 foto's op en dan tel ik niet de plaatjes mee zoals bij Moi Toch, Weetjus, Wittege Nog etc etc... dus alleen de gewone foto's die ik kreeg van de Himmel-liefhebbers. Echt Himmels, nie dan? Laat maar weten als je zo'n video-doos met de twee dvd's wil hebben...









DUR KUMPT WIR UN NEIJ LIEDJE AN



Het geloof is 'n raar iets maar och, iedereen moet het voor zich weten wat hij of zij er van vindt. De oudere mensen geloven in het "hiernamaals", in ieder geval in iets. Wij kregen dat vroeger met de paplepel ingegeven.. thuis en op school en van het kerkgebeuren zijn we helemaal niet slechter geworden... het maakte dat je respect had voor de ouderen iets wat nu af en toe ver te zoeken is. Ik heb 'n nieuw liedje gemaakt over.. geloof... en die dingen... als ik het heb opgenomen zet ik het op tube en kan je het luisteren via de site... Wat hierboven staat is al heel zeker waar... denk ik tenminste...









GOD HÍ WOORD GEHAAWE



Ik "vond" nog wat spreuken en die passen best wel goed bij mij... Spreuken? Ja die hadden wij thuis vroeger ook... het waren van die goudkleurige glimmende plaatjes die je met de punten omhoog moest hangen en waar op stond "eigen haard is goud waart"... en dan nog eentje maar dat weet ik niet meer wat er op stond... ik dacht iets van "morgenstond heeft goud in de mond"... die spreuken hierboven die rijmen niet... maar ze passen als twee druppels water bij mij... nie dan?









UT ZAL WEL NIE EGT ZIJN



Ze zeggen wel ooit tegen mij dat ik hier bij "Echt Himmels" af en toe dingen neer zet alsof ik zelf 'n geestelijke ben... hahahaha, dat ik even heb mogen preken in de protestantse kerk moet je niet zien als 'n serieus gebeuren... dat was alleen maar voor de grap want ik wilde gewoon 'n keertje echt preken op 'n echte kansel maar je moet het verder met 'n korreltje zout nemen. Dat ik af en toe iets plaats van de Katholieke kerk van vroeger zoals wij dat hebben meegemaakt is alleen om jullie er nog 'ns aan te herinneren hoe het vroeger ging en de jeugd kan laten zien wat de veranderingen zijn. De nonnen van vroeger waren altijd actief in het onderwijs, in zieken en bejaardenhuizen en ook in wit-gele-kruis gebouwen en natuurlijk in de missie.. geloof maar niet dat het plaatje hierboven "echt is".... Ik kan me niet voorstellen dat zusters als Michaela en Gabriela aan dit soort "strippoker" meededen...









VANTEEN KUMPT TAANDER



Ik vond mijn optreden, nou ja optreden, best wel leuk en geslaagd en daarom zet ik hier de foto's neer die ik van de video heb geknipt van mijn stukje over het preken. Ik heb mooie en leuke reacties gekregen van diverse kanten en het blijkt dat het op verschillende plaatsen ook tersprake is gekomen getuigen de aanvragen die ik heb gekregen. Natuurlijk heb ik alles aangepast zodat het niet Himmels en Vorreldonks getint is. Ik heb er veel zin in en ik zal mijn best doen de mensen te vermaken waar ik naar toe ga... maar ik weet zeker dat het gaat lukken... Als ik er foto's van heb zal ik die zeker plaatsen. Ik heb er echt zin in... "Zal 'k us wa vurtelle""? Dat blijft staan... ook ga ik met Leo, Jan en Marieke van "In de Gloria" nog 'ns in overleg over "unne vollegende keer"...









OVERLEEJE



Vroeger werden er speciale prentjes gemaakt van de overledenen van allerzielen tot allerzielen. en hier dit vond ik nog in mijn archief van het jaar 1974 - 1975. Ook iemand uit d'n Himmel behoorde hierbij: Piet Stevens 29 december 1974, Piet was vroeger voerman bij de brouwerij van Eijsbouts en bewoonde ook het huis ernaast. Daarbij was hij 'n echte "schutman".... lid van het Sint Jorisgilde.









UT EEN ENT TANDER

Ik vond het hartstikke leuk om te doen, m'n middagje "zal 'k us wa vurtelle".. maat ik vond het eerlijk gezegd wel 'n beetje gek dat ik als Katholiek, toen al en nog steeds, nu in 'n protestants kerkje stond ten aanschouwe van 112 beminde gelovigen... Ik had al gezegd dat onze vader het ook raar zou vinden... zijn zoon Peer op de preekstoel van de protestanten. Maar ik heb nog 'ns gekeken wat de verschillen zijn tussen de katholieken en de protestanten want eigenlijk kan dat nog niet zo'n heel groot verschil zijn. Voor iedereen die net als ik op 'n katholieke manier zijn opgevoed zullen ongetwijfeld wel snappen wat ik bedoel... Binnen de meeste stromingen in het protestantisme berust alle gezag bij de Bijbel. Binnen het rooms-katholicisme wordt hiernaast ook het gezag van de traditie en het leergezag erkend. Binnen de rooms-katholieke kerkstructuur bestaan priesters, bisschoppen en de paus. Wij kennen als katholieken een Maria- en heiligenverering. Binnen het protestantisme wordt aan hen geen bijzondere voorbiddersrol toegekend. Als afgeleide hiervan verschilt ook het uiterlijk van de kerkgebouwen: rooms-katholieke kerken zijn versierd met beelden van heiligen, afbeeldingen van Bijbelse patronen en veel andere versiering, veel protestantse kerken kennen geen beelden. Protestantse kerken verschillen per stroming in de hoeveelheid aan versiering. Binnen het calvinisme is dit veel minder het geval. De meeste stromingen binnen het protestantisme kennen twee sacramenten (doop en avondmaal) in plaats van zeven binnen de Rooms-katholieke Kerk, doopsel, vormsel, heilige communie, biecht, zalving der zieken, huwelijk en priesterschap. Het protestantisme gelooft dat iemands zonden vergeven worden wanneer de persoon dit oprecht tegenover God belijdt. In de Rooms-katholieke Kerk kan dit door het verkrijgen van de absolutie na het biechten van de zonde tegenover een priester. Binnen het protestantisme wordt gesproken over het heilig avondmaal, binnen de Rooms-katholieke Kerk over de Eucharistie. Opvattingen binnen het protestantisme over het heilig avondmaal variëren per stroming. Algemeen wordt binnen het protestantisme Jezus lijden voor de zonden herdacht. In de Rooms-katholieke Kerk wordt het offer van Jezus Christus bij elke Mis opnieuw tegenwoordig gesteld. Katholieken hebben een zondagsplicht, terwijl binnen het protestantisme de zondag als "dag van God voor God" gezien wordt, wat in de praktijk nagenoeg hetzelfde is. Het ambt van predikant bij de protestanten is niet-sacramenteel en verenigbaar met het huwelijk, het ambt van priester bij de katholieken is sacramenteel en celibatair, behalve voor mannelijke gehuwde dominees en anglicaanse en orthodoxe priesters die tot de Rooms-katholieke Kerk zijn overgegaan: zij kunnen als gehuwde tot priester gewijd worden in afzonderlijke delen van de Rooms-katholieke kerk. De katholieken gebruiken een altaar en wierook tijdens de viering, de protestanten gebruiken deze elementen meestal niet. Katholieken spreken van 'n heilige mis of eucharistieviering waar protestanten doorgaans het woord dienst gebruiken. Protestanten vieren de dienst altijd in de landstaal, terwijl de katholieken dat pas na de Tweede Vaticaans Concilie ook gingen doen. Voorheen vierden de katholieken de mis uitsluitend in het Latijn. Dat laatste hebben wij geweten want wij moesten o.a. het "Te Deum" leren zingen, "un Hels kurwei vur iemand uit dun Himmel"... Och ik denk dat de verschillen helemaal niet zo groot zijn... en als ik het eerlijk moet zeggen... "Ik von utter keigezellig"... Op de foto, dat is van vroeger toen 'n katholieke man en 'n protestantse vrouw niet op een en hetzelfde kerkhof mochten worden begraven... dus werd het op deze manier opgelost.







dit is niet zo himmels
BELANGRIJK BERICHT



Beste Himmelliefhebbers en vrienden

In korte tijd heb ik voor de tweede keer problemen met iemand die de rechten claimt van 'n foto die ik heb gebruik op mijn website Himmels.nl en aangezien ik helemaal geen trubbels wil want het betreft hier alleen mijn grote hobby, ga ik deze firma 'n brief schrijven over het hoe en wat van mijn site en dat ik helemaal niet kan weten dat hier rechten op zaten want de foto was niet afgeschermd en iedereen kan die downloaden. Het betreft hier 'n foto van de zanger Udo Jurgens en de rechten dateren uit 1967 toen die foto is gemaakt. Ik heb gewoon twee foto's van Udo er uitgepikt van de honderden die vrij op internet staan waarvan eentje met rechten schijnt te zijn en nu sturen ze mij onderstaande rekening, (het betreft hier 'n deel van de rekening). Ik heb de foto direct verwijderd zoals ik op mijn beginpagina altijd aangeef, zie hieronder




Ook dit zal ik dat Duitse agentschap laten weten. Mocht het zijn dat ik toch die 434 euro moet betalen dan ben ik genoodzaakt om Himmels.nl van internet af te halen want ik wil geen hobby hebben die me geld gaat kosten tenminste niet op deze manier, en ik ook geen getrubbel wil hebben met het plaatsen van foto's.


Ik laat nog van me horen, voorlopig blijf ik nog bezig.









PLATJES VAN LEO'S



Hier nog enkele foto's die Leo Gabriels heeft gemaakt want Leo deed niet alleen de filmcamera bedienen... tussendoor had hij ook nog tijd om met zijn fotocamera's een en ander vast te leggen. Zoals rechtsboven van het optreden van Jan Bukkems en onderaan rechts het "crisis overleg"... tussen mijn maatje Jan van Eijk en mij nadat we in de pauze zagen dat alles te lang zou gaan duren en daarom enkele dingen moesten gaan schappen want we hadden van te voren gezegd dat het rond half zes/kwart voor zes afgelopen moest zijn. Nu kwam alles nog mooi op z'n pootjes terecht wat de tijd betrof.









ZAL 'K US Wá VURTELLE




Leo Gabriels zou Leo niet zijn als hij geen foto's zou hebben gemaakt van het middagje vertelle in het oude Protestantse Kerkje: "In de Gloria".. en het zijn echte mooi plaatjes geworden. Zelfs de video die Leo in samenwerking met Jan van Eijk heeft gemaakt is prachtig om te zien. Daarom hier alvast enkele foto's die ik bijeen heb gezet van het gebeuren daar en als je op de foto klikt zie je het begin van de ""sjoow""... Natuurlijk heb ik er 'n klein beetje aan geknipt...









SAKKURMENTS-PURSESSIE

Te voet naar Ommel deed ik vroeger al niet graag maar daar kon je onderweg tenminste nog lol maken maar de sacramentsprocessie dat was helemaal 'n ramp. Ik vond dat een van de verschrikkelijkste dingen van het jaar. Ik denk trouwens dat het wel bij iedereen was die uit d'n Himmel kwam. Je moest dan per vereniging of school in groepen gaan staan en achter de geestelijk aanklossen... Langs de aangegeven route stonden overal beeldjes met bloemen erbij of met kaarsen, vaak in de deuropening of voor het raam. En dan na 'n drie kwartier ""sjokken" "was er nog 'n dienst waar je toch al niks van zag... en dan moesten we weer helemaal terug naar het koningsplein waar de bloenen werden helegd bij het heilig hartsbeeld. Dat er zoiets bestond was niet zo erg maar dat het altijd zo verschrikkelijk lang moest duren, vaal nog langer dan 'n voetbalwedstrijd. Nee ik was er helemaal niet happy mee... verschrikkelijk langdradig gedoe vond ik het maar. "In dien tijd ha ik veul gezelligere dinger kanne doew". De deken vond het schijnbaar iets aparts want het werd soms nog langer ook









UT FILLUMKE



Ik had nog 'n leuk videootje gemaakt voor a.s. Zondag... beetje reclame maken en ik ga dit bij Siris nog aanbieden, misschien laten ze het nog wel zien deze week... reclame voor iets helpt altijd want we hebben nog wat plaatsen vrij... maar:............ Vol is Vol. Klik op het plaatje hierboven. Egt Himmels...










NOG US DE NUNNEKUS



Wie mocht denken dat de zusters in het klooster nooit 'ns iets aparts doen die hebben het helemaal mis want ook de "nunnekus gôn wel us uit hun dak", dat zie je hierboven wel op de vier plaatjes die ik bijeen heb gezet... en dit waren niet de enige plaatjes, er waren er ook nog meer waar ze aan het voetballen waren en met 'n luchtbuks aan het schieten etc etc. Maar deze vier vond ik al wel bijzonder. Hoelahoep, driewieler race, de raspa dansen en..... "stiekum un peukske roke".... foei dames... maar wel leuk.









WE HEBBE NAW SAFFIER



Vandaag 28 Mei 2016 denken we effe terug aan 28 Mei 1971... Wurrum? Precies goed geraden want toen zijn we getrouwd. Vandaag zijn we dus 45 jaar getrouwd ons Anneke en ikke... Feest dus Peer? Niet groots, ons Nancy komt met vriend Michel en we eten lekker 'n "Appelflepke" want die hebben we graag, de dames 'n zoet wit wijntje, Michel en flesje bier en ik hou 't bij Ratler van d'n Aldi want die vind ik lekker. Verder doen we niks... och "ut is gewoon unnen dag as alle aander". We hebben gefeest toen we trouwde bij Jan van Hoek, we hebben gefeest toen we 12,5 jaar waren getrouwd bij Thieu Eijsbouts, we hebben 'n feestje gehad toen we 25 jaar getrouwd waren bij "Klokske" bij Wim Vaes... We hebben weer gefeest toen we 40 jaar getrouwd en deden dat bij 'n vriend die altijd beloofd had in "zijn cafe" en als we 50 halen dan "fiste we denk ik wir" maar daar moeten we nog vijf jaar op wachten... Och het is al mooi dat we dit hebben gehaald... en beiden nog redelijk goed gezond zijn.. dus we laten komen wat er komt... "ut gi goe naw".









NEIJ HIMMELS BIERKE



Ik voelde me zeer vereert dat ik als eerste van het nieuwe Hemels Bier mocht proeven als ambassadeur van het Hemels Bier. De mannen achter het Hemels bier hebben weer twee nieuwe biertjes aan hun assortiment Hemelse dranken toegevoegd. Hadden we al Blond, Tripel en Dubbel, nu komen daar de Ipa en de Porter bij en ik ben trots op die mensen die hier achter zitten want zij zetten onze straat op de kaart met iets waar wij Himmelnaren nooit vies van zijn geweest... het bier... en als er dan nog Hemels bier op staat is dat nog echt bijzonder ook. Vrijdagavond 20 Mei was het zover en werd bij slijterij Astein, vooraan in d'n Himmel, het nieuwe bier gepresenteerd... en het past mooi bij de vele speciaal bieren die ze er al hebben... Je moet er zeker 'ns naar toe gaan als je 'n echt lekker speciaal biertje wil hebben. Vraag vooral 'ns naar het Hemels bier want dat is echt iets lekkers... echt iets voor hen die van speciaal houden. Zo gauw ik foto's heb van de presentatie zal ik die zeker plaatsen hier bij Himmels.nl. Speciaal Hemels bier past echt bij ons Himmelse mensen. Hierboven zie je de Himmellekkernij in hun flesjes.... "Ze zijn alvort mí vijve, egt Himmels, nim mer van mij an". Met dank aan de organisatie...









WE STONNE DUR UURE


De jeugd van tegenwoordig is veel anders als wij dat vroeger waren maar de tijden veranderen ook. Toen mijn vader jong was vond hij dat ook van ons... we waren anders... je weet wel, lange haren net als the Beatles... geen klompen meer aan maar schoenen.... wij gingen dansen op zondag... Maar als ik nu kijk dat iedereen voortaan met z'n mobieltje zit te spelen en dat uren aan 'n stuk, zonder ophouden. Ik zag dat het weer overal kermis is... en ze blijven maar klooien met hun mobieltje... Dan denk ik terug aan onze kermissen... de mooiste dingen? De Jimmie maar vooral "de rups". Misschien 'n paar kwartjes in de zakken en dan stonden we uren lang bij de rups te wachten of er 'n meisje met je mee in dat ding ging.. en dan wachtende op de kap die over ons heen gaat, en dan.... Dit is echt tien keer leuker dan mobieltjes... Egt Himmels.









PINGSTURRU

Ze vroegen aan mij wat Pinksteren eigenlijk was... Ja eigenlijk wilde ik er niks over zeggen want iedereen denkt nu dat ik zo'n halve geestelijke ben omdat ik die dingen hier vertel. Dus had ik met Hemelvaartsdag al niks geschreven hieroven... en dat wilde ik voor Pinksteren ook zo doen maar ja, als jullie het mij vragen? Ik denk dat de jeugd al helemaal niet weet waar het over gaat en dan komt dat bij mij weer in m'n gedachten... Niet alleen de jeugd weet het niet... ook ouderen zijn het allang vergeten en iedereen viert het, neemt z'n vrije dag mee maar geloven er niet in en genoeg die niet eens weten waarom ze eigenlijk vrij zijn. Nou zal ik het in het kort uitleggen... In het christendom werd het Wekenfeest 'Pinksteren' genoemd, tijdens het pinksterfeest wordt herdacht dat de Heilige Geest, neerdaalde uit de Hemel op de apostelen en andere aanwezige gelovigen. Na de dood van Jesus op Goede Vrijdag en zijn verrijzenis op Pasen hadden de leerlingen van Jezus nog veertig dagen lang (tot Hemelvaart) de steun van zijn aanwezigheid gehad waarbij hij hun nog eens uitlegde wat de betekenis was van alles wat hij gedaan had tijdens zijn openbare optreden. Op de veertigste dag van Pasen werden de leerlingen door Jezus achtergelaten nadat hij naar de Hemel terug was gegaan. Wel had hij beloofd dat hij de Geest van God, de Heilige Geest zou sturen die hen geestelijk verder zou leiden en hen de kracht zou geven om getuigen van het evangelie te zijn. Op de vijftigste dag van Pasen, tien dagen na Hemelvaart, op Pinksteren, kwam de beloofde Heilige Geest dan ook over de discipelen. Wij weten van vroeger van school veel dingen over het geloof... We wisten wat er toen gebeurde... "Plotseling kwam er uit de hemel een geluid dat leek op een enorme windvlaag en het vulde het hele huis, waar zij zaten. Op hun hoofden vertoonden zich tongen als van vuur, die zich verdeelden, en het zette zich op ieder van hen. Zij werden allen vervuld met de Heilige Geest en begonnen in vreemde talen te spreken, zoals de Geest het hen gaf uit te spreken". De mensen die nu vervuld zijn met de Heilige Geest gaan naar buiten en verkondigen het Evangelie in allerlei talen. Ter gelegenheid van het feest van de eerstelingen was er veel volk in Jeruzalem, afkomstig uit alle delen van het Romeinse Rijk en daarbuiten, en door alle geluiden wordt een grote menigte aangetrokken. Precies zoals men dat op de lagere school aan ons vertelde en wat me zowiezo bij bleef... de Heilige Geest verscheen in gedaante van vurige tongen. De rest moet je maar opzoeken als je dat wil weten maar dan weet je nu in ieder geval waarom je met Pinksteren vrij bent.










GE MOET GEWOON GLEUVE IN IETS



We waren het er allemaal over eens, het zou 'n heet middagje worden... de laatste speelzondag voor de voetbalcompetitie en dat bleek... Het was rond de 28 graden en Ajax zou wel even de laatste hindernis nemen en zich kampioen van Nederland laten kronen. Nu was ik vorige week op de fysio aan het sporten en kwam Harriet Kanters ook binnen, die moet altijd het uur na mij. "Wat denk je Peer... maken we nog kans, heb je er nog vertrouwen in?" nadat Ajax had gewonnen en wij te weinig doelpunten hadden gemaakt.. Ik zeg jawel Jet... dit gaan we nog wel redden, ik heb er nog altijd vertrouwen in. Maar niemand wist wat mijn plan was... niemand wist dat ik mijn laatste "hulpje" in ging zetten... mijn laatste pion. Dinsdag pakte ik de fiets en trapte op Ommel aan... het was niet het beste weer... maar dat had ik er wel voor over.. Ik stopte bij de kerk en keek 'ns rond... ik zag niemand.. Ik wist zeker dat Maria, "Ons Lieve Vrouwke" aanwezig zou zijn want het is tenslotte Meimaand en dan gaan veel pelgrims er naar toe om haar te eren. Ik ging haar ook eren maar ook meteen om 'n gunst vragen.. Ik stak 'n kaarsje op en keek strak naar het beeldje.. Ik bad 'n weesgegroetje en ik zei: "Lieve vrouwke... ik wil je vragen of het mogelijk is om onze jongens van PSV te helpen.. niet dat ze zelf niet zullen winnen maar ik vraag je meer om Ajax 'n hak te zetten in de laatste wedstrijd. Ze zijn niet eerlijk aan dit kampioenschap gekomen als ze dit worden en dat zit me niet lekker... Ajax heeft met Makkelie 'n twaalfde man gehad... Zou het mogelijk zijn dat U ons nu helpt zodat dit onrecht uit de wereld gaat en wij trots ons kampioenschap kunnen vieren, kan dat Lieve Vrouwke??" Ik bleef haar aankijken en ik weet heel zeker dat ze glimlachte... Ik wist zeker, dit zit goed... In de voetbalpoule op de computer had ik voor de wedstrijd PEC Zwolle - PSV 0-8 geraden en voor de Graafschap tegen Ajax 2-1. Ik zat vanmiddag in mijn eigen stadion... de slaapkamer... snoepjes in de pot, flesjes radler op het nachtkastje en de afstandsbediening strak in de hand om te schakelen tussen Foxsport 3, waar Ajax op was en Foxsport 5 waar PSV werd uitgezonden... Toen Ajax 0-1 maakte dacht ik... Maria.. Lieve Vrouwke, laat me niet in de steek... PSV maakte 0-1 en 0-2... het werd 1-2 en 1-3 maar ik vloog zowat tegen het plafond toen de Superboeren van de Graafschap 1-1 lieten aantekenen... toen wist ik het zeker... Maria was onze twaalfde ... euh Vrouw, die 0-1 was om mij wat te plagen. Wat heb ik van 'n fijne dag mogen genieten... wat heb ik met 'n stevige "smile" op mijn gezicht rondgelopen... Nu konden we alle Ajaxieden die in de afgelopen drie weken veel vernederende opmerkingen hebben gemaakt mooi de mond snoeren... Deze week ga ik nog 'n keer de fiets op richting Ommel... Ik ga nog 'n extra kaarsje aansteken want dat is het me wel waard. Ik moet er nog steeds aan denken... Ajax had z'n Makkelie... maar wij hadden ons Lieve Vrouwke en dat is 'n Hemels groot verschil. Ge moet gewoon in iets geloven op deze wereld... Dank je Lief Vrouwke.. "wij Himmelse PSV supporters vuule ons in de wolke"....











IK RÉKEN OP DE HIMMELNAREN VAN TOEN EN NAW



Leo vroeg aan mij wat ik er van dacht van die zondag 12 juni a.s. om 15.00 uur "In de Gloria"? Tja, ik heb er echt geen idee van maar ik zei tegen Leo: "Ik hoop dé dun Himmel me nie in de steek lut, dé ze me toch nie in de kaaw loate stoa"... We hebben er toch alles aan gedaan om het te laten slagen en dat niet alleen voor ons maar ook voor de Himmel-liefhebbers die de website bezoeken en voor de oud-Himmelnaren die ook op de reunie waren. Ik hoop dat het gezellig druk zal worden want het is echt Himmel getint en er is voldoende tijd om wat bij te buurten. Wanneer het goed weer is dan kunnen we ook van het gezellige buitenterras gebruik maken. Ik hoop echt dat ik weer "veul bekende" zal zien want daar is het eigenlijk allemaal om begonnen. "Ik réken ôp allie"...









UT GRIJPT ÔW AN



Er zijn wel ooit van die dingen die me aangrijpen... ik ben normaal best 'n koel persoon, mij doet iets niet zo gauw iets... maar bij het zien van dit plaatje moest ik toch wel 'n paar keer slikken en gingen de haren op m'n armen omhoog staan... Wij hebben ook vaker 'n hond gehad en die drie hebben we allemaal zo lang gehad dat we ze door ongeneeslijke ziektes moesten laten inslapen... dat deed veel pijn. Maar zoals je ziet geldt dat ook wel voor 'n hond. Ik vind het geweldig dat 'n hond zo te doen heeft met het overlijden van z'n baasje... maar dit gaat wel erg ver. Maar ik vind het wel aangrijpend... en als je kijkt in z'n ogen... krijg je zeker net als ik weer kippenvel... zelfs 'n hond maakt vervelende tijden mee...









EGT HIMMELS DITTE



4 en 5 mei...Zonder woorden...



UT INTERVJOEW, DE PASSIE VAN PEER










ONS MOEDER IS JOARIG, 25 APRIL



Vandaag, maandag 25 april is ons moederke jarig... Anna Welten - van Bussel (57). Ze heeft het heel wat keertjes in onze straat mogen vieren, in de Hemel, maar nu viert ze dat boven in de echte Hemel... "Veul plezier doar bove moederke. ge het ut vurdiend, geniet er van en doe onze vadder en die aander van ons de groete"...









TIEN GEBÓJE



Ik weet nog goed dat je vroeger 'n eed moest afleggen als je ergens bij 'n vereniging werd aangenomen. Neem b.v. de kabouters: "Ik zal mijn best doen een echte kabouter te zijn, iedereen te helpen waar ik kan, vooral thuis". Ook heb je overal tien geboden voor. Van vroeger uit van school leerde we al de tien geboden van God, de katholieken tenminste wel maar zo zijn er ook de tien geboden voor de kunstliefhebber, de tien geboden van de indianen en ga zo maar verder... Hierboven vond ik nog de tien geboden voor de ridders, de ridder-eed. Maar goed dat ik die niet hoef te doen want er zou helemaal niks van kloppen maar dat zal wel gelden voor de meeste onder ons en tegenwoordig al zeker. Maar ja, ik ben dan ook maar 'n gewone Himmelnaar en geen ridder en dat zal ik ook nooit worden.








GEWETE OONDERZUUKE

Ik weet niet of er nog veel mensen gaan biechten maar vroeger was dat wel de normaalste zaak van de wereld. De jaren dat we op de lagere school zaten zowiezo want we deden de eerste communie toen we in de eerste klas zaten... 6 of 7 jaar oud.
We leerden toen biechten en hoe we te communie moesten gaan. Dat laatste vertel ik nog wel 'ns over maar ik wil het nu nog 'ns hebben over dat biechten. Als we te voet van Voordeldonk naar Turrup liepen hadden we onderweg tijd genoeg om ons lijstje zonden op te stellen.. in gedachten tenminste en dat ratelde we dan af in de biechtstoel. Je zat aan de zijkant te wachten en als er iemand uit de biechtstoel kwam mocht de volgende alvast plaats nemen. Als dan eindelijk je "hokje" open ging en de priester je wat had toegesproken dan kwam ik: "drie keer, gejokt, twee keer iemand uitgescholden, acht keer 'n snoepje weggehaald"... en ga zo maar verder. Veel was het niet en je kreeg als penitentie drie onze vaders en drie weesgegroetjes. Pf... zo daar zijn we weer 'n maand vanaf. Maar ik vond in 'n kerkboek ook nog iets hierover... Je kon gewetensonderzoek doen... nadenken wat je zoal verkeerd had gedaan: Wanneer heb ik voor het laatst gebiecht? Was die biecht wel geldig? Waren mijn berouw en mijn voornemen goed? Heb ik mijn zonden oprecht beleden en de opgelegde penitentie volbracht? Dat laatste wel... ik heb gebeden maar de rest? Weet ik veel.... Ik las verder: Heb ik mij geschaamd over mijn geloof of gespot met God en heilige zaken? Lees ik slechte boeken, kranten of tijdschriften? Hhahahahahha ik lees het Eindhovens dagblad en ik weet niet of dat slecht is... Boeken en tijdschriften? Neeje want op internet kan je alles vinden... Heb ik 's morgens en 's avonds gebeden voor het eten? Ikke nie nee, ik ben aan het lijnen en voor dat beetje wat ik eet hoef ik denk ik niet te bidden... hahahaha. Heb ik mij schuldig gemaakt aan de zonden van het bijgeloof? Tja, dat weet ik echt niet want ik heb er geen idee van wat het wil zeggen... Ik heb het boekje maar weer weggelegd... Ik denk dat het echt niet past bij deze tijd... en biechten? "Wie gitter nog vroag ik me wellus af".....











VRUUGER WAAR DE OK AL



Zo af en toe zet ik hier dingetjes neer die het geloof of de katholieken... soms lollige dingen maar soms ook serieuze dingen. Ik laat de serieuze dingen altijd zien om de jeugd te laten zien hoe dat vroeger was en ook waarom men iets viert... maar ook om de oudere er nog 'ns aan te herinneren hoe het toendertijd was.. die tijd van vroeger met het geloof. Nu zijn de tijden heel anders geworden en och... 'n beetje lollige plaatjes mag hier bij Egt Himmels ook wel... zoals het plaatje hierboven over "adoptie"....









KERRIKBUUKSKE VUR DURSKUS



Ik kreeg van iemand nog 'n oud kerkboekje van vroeger en vroeg of ik er wat mee kon. Ik heb gewoon ergens zomaar 'n bladzijde open geslagen en toen zag ik dat er ook verschillen waren tussen de kerkboekjes van vroeger tussen jongens boekjes en meisjes boekjes... ik heb dat eigenlijk nooit geweten of misschien toen wel maar nu was ik dat in ieder geval vergeten. Er staan verschillende dingen in die meisjes vanaf 12 jaar moeten weten. Je moet bovenstaande maar 'ns lezen... Hierin wordt aangegeven hoe meisjes moeten handelen in geval van onreine gedachten... hahahahhahahaha... ik weet in ieder geval zeker dat er vroeger in mijn kerkboekje niks over in stond. Maar het is wel leuk/grappig om dit nu na al die jaren weer 'ns te lezen. Ze geven hier zelfs aan dat onreine gedachten, en dat hoef ik niet uit te leggen wat dat zijn, dat het "kwelgeesten" zijn.... Tja... ik ga een dezer dagen toch nog 'ns wat meer in dit "meidenboekje" lezen want je komt er toch wel eigenaardige dingen tegen. Er staat wel dat die onreine gedachten geen zonde is maar als je je er mee bezig gaat houden bevlekt het je ziel, "dus kiek uit"... Ik hou jullie over het meisjeskerkboek nog wel op de hoogte, "As ik wir us wa inturresants heb geléze".... zeker als het iets Himmels is...









KATTELIEKE PRENTJES

Vroeger kregen we nog al 'ns mee ergens 'n prentje voor en Toos Slaats (20), sorry Toos van de Goor - Slaats had er nog twee, eentje van haar zus Anny en eentje van haar zelf maar ze wist niet meer waar die voor waren. Ik kan me nog herinneren dat wij ze kregen voor de eerste en de plechtige communie maar daar waren deze niet van. Toch kregen we ze ook nog ooit ergens anders voor, voor 'n ander katholiek gebeuren maar ik weet even niet meer welk dat was... Ik heb hier wel het lijstje met de feesten die er op 16 oktober waren maar ik kan me niet voorstellen dat we hiervoor 'n prentje kregen. De prentjes van de zusjes Slaats heb ik hier... zijn uit 1961.











TWIDDE PÔSDAG

We vieren het altijd... Pasen... maar ook tweede Paasdag, maar waarom eigenlijk 2de Paasdag? Is die dag dan zo bijzonder? Ik dacht dat wil ik toch wel 'ns weten want ik vier iets en ik weet eigenlijk helemaal niet waarom. Ik weet 'n paar verschillende dingen hierover... Een ervan: In sommige landen wordt het vasten nog wel serieus genomen en met Pasen mag je eindelijk stoppen met vasten (sinds Carnaval) dus wordt er een groot feest gegeven. In Zuid Europa is de dag na carnaval ook een vrije dag, die is dan bedoelt om de roes uit te slapen, men zegt dat dat ook geld voor 2e Paasdag. Ik vind het niet echt aannemelijk. Deze vond ik ook nog: Landen zoals Nederland zijn van oorsprong Christelijker. Nederland is eigenlijk nog een christelijk land, dit wordt nog in stand gehouden door de feestdagen. Verder is dit weinig te zien. Ze denken dat ons land meer waarde hecht aan deze dagen dan de andere landen. Maar dit is geen echt antwoord. Dit wel: Volgens somnmige komt het doordat je je familie behoort te bezoeken, maar je niet op zondag mag reizen (beide vanwege christelijke redenen), vandaar dat de 2e dag noodzakelijk is. Ook hier heb ik zo mijn twijfels.. Maar deze vind ik nog wel het meest voor de hand liggend: Er zijn veel landen die Pasen uitgebreider vieren dan wij, compleet met aswoensdag, witte donderdag, goede vrijdag, stille zaterdag etc. Bijvoorbeeld in grote delen van Zuid Amerika heeft men het niet over Pasen, maar over Semana Santa Heilige Week. Als je al een hele heilige week hebt gehad, hoef je geen, in christelijke zin, betekenisloze Tweede Paasdag te vieren. Het zou dus kunnen dat wij die 2de Paasdag hebben omdat we die andere niet meer echt vieren... witte donderdag en goeie vrijdag... maar vroeger deden we dat ook en toen hadden we wel "de goeie week"... wij moesten gaan biechten, witte donderdag naar de dienst en in de kerk was er tijdens die dienst 'n voetenwassing en op goeie vrijdag naar de kerk, om drie uur het werk neerleggen voor 'n minuut stilte... bij de kruisiging van Jesus Christus en als kind snoepten we heel weinig en spaarden de snoepjes op en werden met Pasen verdeeld. Wij "vierden" toen dus ook de goeie week en ook hadden wij gewoon 2de Paasdag. Nee veel wijzer ben ik er niet van geworden... Maar naast 2de Paasdag kennen we ook 2de Kerst en 2de Pinksterdag.. Tja dan weet ik het ook niet meer.... We zijn in ieder geval blij met die vrije dagen, "des zeker"... Ik wens iedereen toch 'n fijne en gezellige "TWIDDE PÔSDAG"....









PÔSSE

Wij kinderen van "dun Himmel", de ouderen van vroeger, wij weten allemaal goed wat het feest van Pasen in hield... we hebben er van de eerste tot de zesde klas over geleerd en ook op de kleuterschool werd je er het een en ander over gezegd... Maar ik weet niet of dat nu nog zo is want de Katholieke scholen verdwijnen langzaam aan en over geloof wordt bijna niet meer gepraat, helaas. Ik zal het in het kort 'n beetje uitleggen. Pasen is het belangrijkste christelijke feest. Met Pasen wordt de opstanding van Jezus Christus gevierd. Eigenlijk moet je wanneer je naar de betekenis van Pasen zoekt altijd ook nadenken over Goede Vrijdag. Op deze vrijdag werd Jezus gekruisigd. Op zich niet zo’n opvallende gebeurtenis. Er werden in de tijd van Jezus veel mensen gekruisigd door de Romeinen. Opvallend is echter wel dat Jezus van tevoren over Zijn dood spreekt en zegt dat Hij zelf voor de dood kiest. Dat is meer dan een opvallende dood. Jezus sprak over de noodzaak van Zijn dood. Hij vertelde dat Hij moest sterven om de gebrokenheid en zonde van de wereld moest dragen. Zijn dood aan het kruis van in die zin dus veel meer dan een terechtstelling. Aan het kruis droeg Hij de straf op de zonde. Overwinning op de dood, met die wetenschap is Pasen beter te begrijpen. Jezus droeg vrijwillig de straf op de zonde: de dood. Hij bleef alleen niet in de dood maar overwon deze. Door deze overwinning hoeft niemand de straf op de zonde te dragen. Jezus keek de dood in ogen voor ons. Het betekent dat dood niet dood meer is. Er is perspectief en hoop. Met dit leven houdt het niet op. Daarom hebben we in de loop der tijd altijd Pasen gevierd en dat zullen we blijven doen ook al weten de kinderen van nu er weinig van, tenminste niet zoals wij dat wisten en hebben geleerd. Met Pasen stond Jezus op uit de dood die op vrijdag was overleden. Toch is er nog iets raars als je na gaat denken... Jezus stond op uit zijn graf na drie dagen.. Drie dagen? maar hoe kan het dan want gerekend vanaf vrijdag, (goede vrijdag) naar de zondag, (pasen), is dat maar twee dagen... en het zijn er drie zeggen ze steeds. Dat klopt maar de tijden die staan vermeld zijn naar de Joodse tijdrekening opgesteld... De joodse dag begint met zonsondergang. Daarom beginnen alle feestdagen met het verdwijnen van het daglicht en eindigen zij bij het verschijnen van drie sterren aan de Hemel. Zo komen ze aan die drie dagen. Maar laten we ons Paasfeest niet al te Kerkelijk gaan vieren, alle lezers van dit stukje weten nu waar het paasfeest eigenlijk vandaan komt en dat vond ik wel voornaam want iets vieren zonder te weten waar het vandaan komt is geen echt feest maar laten we het wel vieren zoals wij dat gewoon zijn nu... vandaar deze drie plaatjes... Bovenaan het graf van waar uit Jesus is opgestaan en leeg werd teruggevonden... Het plaatje hierboven is het Paasvideootje, als je daar op klikt krijg je de bewegende Paaswens van Leo en Peer te zien en hieronder de Paaswens namens Himmels.nl











GOEJE VRIJDIG

Goede Vrijdag is de vrijdag voor Pasen. Voor de jeugd zal ik nog 'n keer uitleggen wat het allemaal wil zeggen. Vroeger hadden wij Katholieke scholen met godsdienstles wat vast op het rooster stond. Omdat ze er tegenwoordig niet over vertellen zal ik het hier maar doen want dat is ook Pasen.. en dit is nu eenmaal de map van Egt Himmels. Op goeie vrijdag herdenken wij christenen de kruisiging en dood van Jezus op de heuvel Golgotha nabij de stad Jeruzalem. Jezus stierf volgens de Bijbel door de kruisdood, nadat hij door de Romeinse stadhouder Pontius Pilatus op aandrang van de Joodse hoge raad, hiertoe was veroordeeld. Heel vroeg in de morgen komen de hogepriesters, oudsten en de hele raad bijeen. Besloten wordt om Jezus ter dood te brengen. Hij wordt geboeid en naar de stadhouder Pilatus gebracht. Die weet zich niet goed raad met de situatie, bedenkt dan dat Jezus oorspronkelijk uit Galilea komt en daardoor onder het recht van Herodes valt. Deze blijkt in de stad te zijn, waarop Jezus naar Herodes gestuurd wordt. Herodes drijft de spot met Jezus; hij geeft hem een mantel en stuurt hem als een "nepkoning" terug naar Pilatus. Deze probeert Jezus vrij te laten, door het volk te laten kiezen tussen een moordenaar en Jezus. Het volk heeft echter liever de moordenaar vrij. Pilatus laat Jezus geselen. Romeinse soldaten nemen hem mee naar de binnenplaats van het gerechtsgebouw, zetten een doornenkroon op zijn hoofd en doen hem een purperen mantel om. Ze lachen hem uit en slaan hem op zijn hoofd. Pilatus laat hierop Jezus aan het volk zien, maar het wordt niet voldoende geacht; "kruisig hem". Uiteindelijk geeft Pilatus toe aan de wens van het volk en "wast zijn handen in onschuld". Tussen acht en negen uur 's ochtends wordt Jezus gekruisigd, tussen twee moordenaars. Drie uur later wordt het donker op heel de aarde, tot drie uur 's middags. Dan sterft Jezus. De aarde schudt, het voorhangsel in de tempel scheurt van boven naar beneden en enkele doden staan op. Tegen de avond gaat Jozef van Arimathea naar Pilatus en vraagt toestemming om Jezus te begraven. Hij wordt in een graf gelegd, dicht bij Golgotha. Tot zover, maar waarom noemen we dit Goeie Vrijdag? Zo goed was dit toch niet. Hoewel dus het lijden en sterven van Jezus centraal staat, spreekt de Kerk toch van "Goede Vrijdag", om erop te wijzen dat Jezus zichzelf opgeofferd heeft ter verzoening van de zonden. Andere bronnen noemen echter het een verbastering van "Gods Vrijdag" heeft geleid tot de naam zoals wij hem nu kennen. Om drie uur ben ik 'n minuutje helemaal stil... dat doe ik al vanaf mijn jeugd.









STERRE VUR STERRE

We kennen allemaal wel "the walk of fame"... de walk of fame Peer, wat is dat nou weer? Nou ik zal je wegwijs maken... In Hollywood daar hebben ze 'n soort straat waar beroemdheden, zeg maar de vetnekken van het witte doek en mensen die denken iets speciaals te kennen, die hebben daar in het trottoir 'n tegel liggen met 'n ster erop en hun naam. Dat is weer precies iets voor die, zoals ik dat altijd noem: "de zeikers". Echt iets voor mensen die alles doen om aan dik geld te komen zeg maar. Nu krijgen alle sterren van de wereld daar 'n eigen ster... een der eerste was Joanne Woodward. De Hollywood Walk of Fame is de naam die is gegeven aan het gedeelte van het trottoir dat langs Hollywood Boulevard en Vine Street loopt in Hollywood. Nu zijn er al meer als 2500 grote kleurige tegels in de vorm van een ster met de naam van een beroemdheid uit de wereld van film, televisie, radio, muziek en theater. Om aan te geven in welke categorie de ster toebedeeld is, staat er een klein embleem onder de naam van de beroemdheid. Sinds 1990 is er ook een Walk of Fame Europe in Rotterdam en sinds 1998 de Canada's Walk of Fame in Toronto. Nu vind ik zelf dat ze de grootste ster van alles gewoon zijn vergeten dus heb ik die ster hierboven afgebeeld zoals die daar bij had moeten liggen... Hieronder de straat en enkele beroemdheden. Als die ster hierboven er zou liggen dan zou dat toch "Echt Himmels" zijn...











PALLUMPÔSSE

"Kiek dor heddege ut al", de meeste onder ons weten nog eens niet wat het is... Palmzondag. De oudere net als ik wel maar van de jongeren al helemaal niemand, of misschien 'n hand vol. Iedereen wil wel Pasen vieren maar ze weten tegenwoordig gewoon niet wat het wil zeggen... de meest kinderen weten alleen dat ze eieren mogen zoeken en volgestopt worden met chocolade eitjes, paashazen en ander snoepgoed. Terug naar Palmpasen. Het is de laatste zondag voor Pasen... Vorige week hadden we Passiezondag ook al staat er soms geschreven dat Passiezondag hetzelfde is als Palmzondag... Passiezondag is meer dan de gebeurtenissen die op de kruisiging uitlopen. Het is ook niet-begrepen-worden, aan de kant geschoven zijn en bespottelijk gemaakt. Op deze zondag werden de kruisen in de kerk met een paarse doek bedekt. Op school deed juffrouw de Vent dat ook in de klas bij het kruisbeeldje, dat heb ik nog goed onthouden. Vroeger werd het hele koor door een zogenaamd "hongerdoek" van het schip in de kerk gescheiden. Palmzondag is vooral belangrijk als eerste dag van de Goede Week. Op Palmzondag wordt door christenen de blijde intocht van Jezus Christus in Jeruzalem gevierd. Met Palmzondag gingen we vroeger naar de kerk en dan kreeg je 'n palmtakje als je dat wou. Ik weet nog dat de mensen en dan vooral de boeren met hun gewijde takje langs de boerderij of huis liepen om zo bescherming tegen b.v. onweer en brand te vragen. Wij brachten ook zo'n takje mee van de kerk en dat stak ons moeder achter het beeldje van Jezus aan het kruis en wij staken soms ook 'n takje achter het wijwaterbakje op de slaapkamer... Dat zal je tegenwoordig maar weinig meemaken denk ik zo. Palmpasen komt ook in het liedje Palm Pasen voor dat in Nederland met Palmpasen wordt gezongen, als de kinderen met een palmpasenstok traditioneel over straat lopen. Toch heb ik dat vroeger ook maar weinig gezien: Palm palm pasen, hei koerei, over ene zondag, krijgen wij een ei. één ei is geen ei, twee ei is een half ei, drie ei is een Paasei.... Ver heet ik iedereen welkom in "De Goei Week"... Bij de foto boven, het kruisbeeldje met palmtakje dat we weer aan vroeger doet denken en hieronder links, Jezus wordt binnengehaald, midden 'n palmtak en rechts 'n stok met diverse dingen waarmee de kinderen door het dorp trokken. Zo dat palmpasen was weer Egt Himmels....











PASSIESPEULE


Het begint alweer tegen Pasen aan te lopen en waar denk je dan vaak aan? Precies, de Passiespelen in Tegelen. Nu heb ik die nooit gezien maar over "Het leven en lijden van Jesus Christus" daar hebben wij vroeger genoeg over gehoord. Bij mister van Kemenade en Rombouts maar het meeste natuurlijk bij juffrouw de Vent, die wilde in ieder geval van 'n paar jongens en meisjes die
bij haar in de klas zaten, 'n pater of 'n non maken. De Tegelse Passiespelen zijn al 83 jaar lang een begrip. Honderdduizenden mensen hebben minstens één keer in hun leven een bezoek aan Tegelen gebracht om deze unieke theatergebeurtenis bij te wonen. Aanvankelijk was het de bedoeling om het spel met een regelmaat van vijf jaar op te voeren. Maar in de beginperiode werd hier nauwelijks de hand aan gehouden. Vanaf 1975 is er een regelmaat gekomen van een vijfjarencyclus. In 1955 werd een record van 160.000 bezoekers behaald. Door de ontwikkelingen in de kerk liep dat langzaam maar zeker terug tot in 1971 het dieptepunt met 15.000 bezoekers werd bereikt. Sindsdien is het weer gestaag bergop gegaan. Vanaf 1940 is de tekst van priester-dichter Jacques Schreurs gebruikt. De tekst werd regelmatig aangepast en gemoderniseerd. Voor de opvoeringen van zowel 2005 en 2010 is een tekst van Wiel Kusters gebruikt. Voor de Passiespelen 2015 werd door de Vlaamse dichter-schrijver Patrick Lateur een nieuwe tekst geschreven. Maar nu over het stuk zelf... Ik dacht toen ik nog 'n kind was dat tijdens de Passiespelen, en Jesus aan het kruis werd genageld, dat die spijkers ook echt door de hand gingen van degene die Jesus speelde. hahaha... achteraf moet ik er wel mee lachen. Ik vond hier nog 'n plaatje waar je duidelijk kan zien dat het niet zo is, kijk hieronder maar. Maarja, als kind kan je ook niet alles weten en maak je soms de raarste voorstellingen van iets. Trouwens, ik heb dan wel nooit de Passiespelen gezien, ik ben wel in de Heilige Landstichting geweest, "des toch ôk egt Himmels, nie dan"?











SCHRIK IN DE BEEN

Ik heb jullie al wel verteld dat ik nooit meer ga vliegen met 'n vliegtuig... nee echt niet. Toen ik in dienst was en 'n oefening hadden in Limburg, bleek dat onze kapitein toendertijd ook 'n brevet had van vliegenier en nadat we naar Limburg waren gebracht met patservoertuigen gingen we na de oefening weer terug met het vliegtuig. Niet zo'n groot maar 'n kleintje waar 'n 40 personen in konden. Water en bloed heb ik zitten zweten toen we in de schommelstoel naar Eindhoven vlogen. Verschrikkelijk is dat in zo'n tril/schommel-bak. Later toen we van Cyprus terug kwamen van vakantie moesten we in Duitsland 'n noodlanding maken omdat het op schiphol heel slecht weer was en de landingsbaan te kort voor dit soort landingen... kapotte band. Nee ik vlieg niet meer en ik ga er van uit dat het weesgegroetje wat ik tussendoor tijdens die landing heb gebeden ons heeft geholpen om heelhuids aan de grond te komen. Nu ken ik ook nog 'n waar verhaal over 'n geestelijke die naar 'n congres moest maar helemaal niet durfde te vliegen. Maar ja hij moest... weken van te voren heeft hij tot Onze Lieve Heer gebeden dat er toch maar niks zou gebeuren en om het geheel nog extra kracht bij te zetten hebben ze op de vlucht twee stoelen gereserveerd, eentje voor de geestelijke en eentje voor het beeld van Ons Lieve Vrouwke. En ik hoorde achteraf dat er niks is gebeurd tijdens de vlucht en met de landing... de geestelijke vertelde dat hij constant had gebeden en gepraat met het beeld naast hem. En? "Eind goe al goe"... Zo zie je maar weer dat het soms toch helpt...








UT BILDJE BIJ KESKESBOM

Nog altijd staat er bij Keskesboom op de Ommelseweg het zandstenen beeldje van "Ons Lieve Vrouwke" en dat staat er om de legende levendig te houden over het gebeuren van toen. Veel mensen hebben er wel 'ns ooit wat over gehoord maar men weet eigenlijk niet wat er zich heeft afgepeeld toendertijd... heeeeeeel lang geleden. Dus neem ik julli nog 'ns mee naar de jaren rond... 1400. De legende vertelt dat de inwoners van Ommel op een vroege morgen omstreeks het jaar 1400 een Mariabeeldje vonden op de afrastering of een paal in een bouwland. Het beeldje werd toen naar de parochiekerk van Asten gebracht. De pastoor had de kerk afgesloten maar de andere morgen was het beeld weer terug in Ommel. Dit gebeurde tot drie keer toe. Toen was dus wel duidelijk dat Maria op die plek vereerd wilde worden en daar werd er een "keske" (houten kastje waarin het beeldje werd bewaard) geplaatst om het beeld. Op zijn tocht zou het beeldje telkens gerust hebben onder een lindeboom, "Keskesboom". Op deze plek aan de rand van Asten, staat op een kleine verhoging nog steeds een Mariabeeldje op "Keskesboom"... Wat je misschien niet wist over het bidden in de kerk in Ommel is dat, als je er hardop gaat bidden je dan 'n "aflaat" verdiend die iemand die in het vagevuur zit vergeving van zijn of haar zonden wordt geschonken. Over het beeld in de Ommelse kerk: Het Mariabeeld is prachtig, een byzantijns beeld, van ivoor waarschijnlijk uit 1100 en waarschijnlijk vanuit kruistochten mee naar Brabant genomen. Een heel andere stijl dan andere kerkbeelden want het is een bijna plat beeld van 'n zittende Maria met kind, heel simpel. Maria houdt in haar linkerhand een appel en op haar rechter zit een al iets groter kind, met opgetrokken benen. Het kind heeft een boek in zijn linker hand, en heeft zijn rechter hand open opgestoken. En de troon waarin ze zitten omringt hen echt, niet krap op een stoel, maar ruim omvattend valt de troon als het ware om moeder en kind heen. Het geeft een geborgen gevoel. De combinatie van simpelheid en strakheid en toch de gedetailleerde uitwerking echt heel mooi.









GELUK HEBBE



Ja dat is het plaatje van den Bosch.. ik heb ze van voor en van na de ramp naast elkaar gezet. Eerst was er niks aan de hand en 'n paar uur later zakte het hele zaakje in elkaar. Behalve "de Kleine Winst"... het lijkt dat hij scheef staat maar dat is niet, dan komt door het nemen van de foto met 'n speciale camera. Dat winkeltje is mooi rechtop blijven staan... niks mis mee. Maar weet je ook waarom "de kleine winst" niet is ongestort? Nou, dat moet wel door de hand van "God" zijn geweest en dan denk je... waarom die andere wel en deze niet? Daar binnen in de winkel stonden Heilige beelden. De eigenaar van de zaak denk dat het daarom is blijven staan... "Als er heilige binnen zijn dan laat Onze Lieve Heer niks in elkaar zakken". Tja, hadden die andere nou maar 'n kruisje aan de muur gehad dan was dit niet gebeurd denk ik. Mensen denken dat door sloopwerk de zaak is ingestort maar "Pearl" die er z'n winkel had zei dat alleen het systeem plafond werd vernieuwd. Er zullen wel wat dingen zijn misgegaan... misschien hebben de mensen die dat werk moesten doen niet goed "gezien" wat ze deden.. maar dat lijkt me sterk als je bij Pearl bent, "brille zat toch"...









MARIA GORETTI



Ik was nog 'ns aan het kijken in wat oude kranten en toen vond ik 'n advertentie van de bioscoop in Deurne, de "Bio-Vink" en daar stond in dat er de film draaide van Maria Goretti. Ik dacht dat ken ik toch ergens van, ik heb daar toch ooit over gehoord maar door de jaren heen 'n beetje vergeten. Ik weet nog dat het 'n gewoon meisje was. Dus ik weer even verder zoeken en toen kwam ik het weer tegen en wist ik het weer. Maria Goretti was 'n meisje dat eigenlijk vroegrijp was, ze zag er best al vrouwelijk uit voor haar leeftijd, dochter van Luigi Goretti en Assunta Carlini. Ze deed hoogstwaarschijnlijk haar communie op 29 mei 1902. Op 5 juli 1902 werd zij op elfjarige leeftijd met veertien messteken neergestoken door Alessandro Serenelli die haar wilde aanranden. Hij gaf haar de keuze, zijn wil te doen of te sterven. Ze stierf twee dagen later in het ziekenhuis met een kruisbeeld en een medaillon van Onze-Lieve-Vrouw in haar handen, nadat zij haar belager vergeven had. De moordenaar werd op 16 oktober 1902 veroordeeld tot dertig jaar dwangarbeid. In de gevangenis kreeg hij een visioen van Maria Goretti. Vrijgekomen uit de gevangenis vroeg hij, tijdens Kerstmis 1937, Maria's moeder om vergiffenis, en die gaf zij hem direct. Hij bekeerde zich en trad in als lekenbroeder bij de Kapucijnen waar hij in 1970 vredig stierf. Op school heb ik er 'n kapelaan over horen vertellen, volgens mij kapelaan van Hoeck. Op de foto's... bovenaan de advertentie van de bioscoop en hieronder links de Heilige Maria Goretti, in het midden het meisje opgebaard en rechts haar moordenaar op latere leeftijd in het klooster. Maria Goretti werd heilig verklaard op 25 juni 1950. Bij deze ceremonie was de moeder van de Heilige aanwezig en ook de moordenaar, een unicum. Omdat ze niet toe had gegeven en haar kuisheid verdedigde en daarvoor koos voor de dood en haar moordenaar vergaf, werd ze heilig verklaard... 'n echt Himmels verhaal... Ik denk dat er van mijn leeftijd en ouder dit verhaal ook nog wel zullen kennen.











BUUKSKUS VUR IN DE KERRIK

"Peer, heddegij nog un kerkboek"? Ja zeker, ergens op de zolder heb ik er nog een liggen maar het is wel niet het kerkboek wat ik van vroeger nog had bewaard. Ik heb er een gekregen van ons moeder voor m'n prechtige communie en dat heb ik altijd bewaard tot die ene dag. Oke ik zal het vertellen. Ik ging nog altijd naar de kerk maar nam mijn kerkboek nooit mee. je kreeg in de kerk altijd van die boekjes waaruit je kon meezingen en meebidden dus was dat niet nodig. Ik had 'n keer ergens gesolliciteerd op 'n baan die ik heel erg graag wilde hebben, iets wat mij als muziekliefhebber best wel aan stond. In Helmond in de passage was 'n winkel die grammofoonplaten verkocht en daar vroegen ze 'n bedrijfsleider en daar had ik mijn zinnen op gezet... het bijhouden van de verkoop door twee dames die daar ook werkten, de voorraad controleren, bestellingen plaatsen en nakijken wat er zoal in de reclames door de diverse platenmaatschappijen werd aangeboden. Het leek me 'n gweldige baan voor mij zeker omdat ik best veel wist van muziek van toen. Na mijn eerste sollicitatiegesprek bleef ik nog over met twee gegadigden meer. Maar die mensen hadden ervaring en dat kwam ik te kort. Toen ik bij the Secrets speelde haalden wij onze instrumenten en installatie meestal bij Berkers in Deurde en Wim Berkers kende ik goed. Ik vertelde Wim wat er speelde en we hadden onderling besloten dat Wim mij 'n getuigschrift zou geven dat ik daar op zaterdag in mijn vrije tijd altijd de platenverkoop deed en ook de bestellingen deed. Op de terugweg naar huis ging ik in Ommel nog even 'n kaarsje opsteken voor de goede afloop van mijn 2de gesprek dast die week zou volgen. Ze vonden het wel iets daar in Helmond en zeker omdat ik ook net als de anderen "enige ervaring" had. Het waren drie spannende weken en toen kreeg ik het bericht dat de keuze op 'n ander was gevallen... Ik was kwaad en teleurgesteld want ik was er zo kortbij geweest. Ik heb mijn kerkboek en de brief van dat winkelbedrijf in de vuilnisbak gepleurd gewoon ook omdat mijn geloof in "hierboven" 'n flinke deuk had opgelopen. Daarom heb ik dat kerkboek niet meer maar mijn geloof in iets... later... is wel teruggekomen... wat het dan ook mag zijn.... Oh wacht, ik vergat nog wat te vermelden: "Noa twee joar was de winkel doar ôk opgedoekt"....









UNNE RARE HEILIGGE

Vroeger op school werd ons geleerd over verschillende heilige en dan meestal de voornaamste, Johannes, Petrus, Hubertus en Franciscus etc etc. Toch weet ik nog dat men ons vertelde over 'n rare heilige.. of raar eigenlijk ook weer niet maar toch iets vreemds. Het gaat over de heilige Sint Lawrence, Sint Laurentius. Hij zou zijn geboren in Huesca, een stad in de Regio Aragon. Hier ontmoette hij de toekomstige paus Sixtus II, die van Griekse oorsprong was, een van de meest bekende en zeer gewaardeerde docenten in Caesaraugusta, nu heet dat Zaragoza. Wanneer Sixtus de paus in 257 werd, maakte hij Sint Laurentius als diaken, en hoewel die nog jong was werd hij "eerste diaken" van de kerk . Hij wordt dan ook wel "aartsdiaken van Rome" genoemd, een positie van groot vertrouwen met daarin de zorg van de schatkist en de rijkdommen van de kerk en de verdeling van aalmoezen onder de armen. Lange tijd deed hij dit. Toen stierf paus Sixtus.. Omdat keizer Valerianus wist dat Laurentius als diaken weldoende is rondgegaan tussen de arme christenen, concludeert hij daaruit dat Laurentius veel geld en goederen tot zijn beschikking moet hebben. De keizer zet hem gevangen en eist veel geld. Als Laurentius verlof vraagt om het gevraagde op te halen, besteedt hij zijn tijd nuttig door alles wat er is aan de armen uit te delen. Als hij met lege handen, maar met een grote groep arme mensen terugkeert bij zijn rechters verklaart hij, wijzend op de stoet van mensen: "Zie daar de schatten van de Kerk". Vervolgens hebben ze hem gegeseld maar hij gaf geen krimp.. Dan wordt besloten hem op een rooster boven een vuur te folteren. Volgens een legende zou hij toen gezegd hebben: "Ik ben al gaar, keer mij om en eet me op." Mogelijk is hij tijdens deze foltering gestorven, maar waarschijnlijker is het dat hij ten slotte onthoofd is. En nu komt het mooie... omdat hij deze woorden had gezegd: Ik ben al gaar... werd hij later de patroonheilige van grappenmakers... echt zo... maar ook van de bibliothecarissen. Hij is ook de beschermheilige van koks, pastei- en banketbakkers, van de kolenbranders en brandweerlieden. De naamdag van Sint Laurentius wordt gevierd op 10 augustus... "Toch unne raren heiligge"...









WURRUM TOG

Vaak heb ik me afgevraagd waarom we tijdens het bidden wat we vroeger hadden geleerd op school, onze handen gevouwen hadden en meestal de ogen dicht. Je kan dat net zo goed met je ogen open en b.v. je handen in je nek zoals je gaat zitten op 'n stoel tijdens het zonnebaden. Dat maakt toch eigenlijk geen verschil wel dan? Ik denk ik ga het 'ns nakijken zodat jullie het straks ook weten waarom we dat vroeger zo gedaan hebben en mensen dat tegenwoordig ook nog wel doen. Vroeger keek ik altijd goed of iedereen zijn ogen dicht had tijdens het bidden, terwijl ik zelf stiekem tussen mijn wimpers doorspiekte. Ik kan me dat nog wel herinneren en ik denk dat meer van mijn klasgenootjes dat vroeger in de klas ook wel deden. Het vouwen van de handen is een houding van aanbidding, zeker als het hoofd daarbij iets wordt gebogen. Maar in boeken vind je nog zoveel andere gebedshoudingen. Ik kan me niet meer herinneren of juffrouw de Vent, misten van Kemenade of mister Rombouts ons dat ooit hebben uitgelegd. Ik heb gelezen dat gevouwen handen als gebedshouding, de vingers verstrengeld of gestrekt tegen elkaar, afkomstig is uit de Germaanse en de Keltische cultuur. "Het was het gebaar waarmee de knecht zijn heer naderde. Daarmee betuigde hij zijn onderwerping en trouw en in ruil daarvoor gaf de heer hem een stuk grond in gebruik en garanties voor zijn veiligheid. Het vouwen van de handen was dus een teken van toewijding en vertrouwen naar zijn heer. Op diezelfde manier wordt het vouwen van onze handen ook gezien als een stuk toewijding aan, en vertrouwen in onze Heer. Door je handen te vouwen zeg je dus eigenlijk: "Ik laat dit zelf los en leg het in Uw handen". En hoe zit het met het sluiten van de ogen? Velen zien het als een manier om te focussen op het gebed. Wanneer zij zich afsluiten voor indrukken van buitenaf, kunnen zij zich helemaal richten op hun gesprek met God. Toch zit hier meer achter wnt "Wie God vraagt om Zijn hulp, ziet niet meer uit naar de steun van aardse helpers. Daarom zijn de ogen dicht tijdens het gebed". Is er dan maar één goede manier om te bidden? Nee, het sluiten van de ogen en het vouwen van de handen is een gebedshouding die mensen kan helpen om zich helemaal op God te richten, maar het is zeker niet de enige manier. Of je nu met de handen in de lucht staat, geknield op de grond zit, of op je fiets bidt of in de auto: "Ut gí God er toch alleen mer um of ut uit ôw hart kumpt".... Zo heb je weer wat geleerd. Ik zat net te denken... zou ik steeds meer de gedachtengang van juffrouw de Vent aan het volgen zijn? Nee hoor, maak je maar niet druk... "Ik doew zômer wa"....









UN HIMMELS VURHALTJE

Ik was vandaag nog 'ns bij Gerard Bukkems van de garage op de hoek van d'n Himmel en de Hoogstraat en dan moeten we natuurlijk ook nog weer 'ns terug blikken naar vroeger. We waren vroeger zes jaar klasgenootjes op de Vorreldonkste school en later in het leger lagen we vlak bij elkaar in Oirschot en mocht ik af en toe mee naar huis rijden met hem als dat tenminste mogelijk was want Gerard had toen al 'n auto. We kregen het over de huizen in de Hoogstraat en Gerard kon zich nog herinneren dat de blokken huizen er nog niet stonden en heel vaag ook dat de weg toen nog zandweg was. Over die huizen gaat dit verhaal eigenlijk en we gaan ook terug naar de plek tussen Bukkems en Marinus Engelen. Langs Bukkems, Hemel 30, was heel vroeger de Haspelfabriek die haar moederbedrijf in Helmond had staan, maar toen die weg was begon Franske van der Velden er zijn ijzergieterij.. Frans was 'n erg gedreven mannetje... geweldig goeie directeur voor zijn personeel en meestal aanwezig in zijn bedrijf. Onze Sjaak en onze Theo hebben er gewerkt maar ook Sjaak Vaes en Harrie van der Steen werkte er ooit. Frans woonde met zijn gezin in de Hoogstraat, de eerste deur in de eerste blok. Hij woonde dus vlak bij zijn bedrijf en Gerard vertelde er hetvolgende over. Als Franske op zijn bedrijf was en op Hoogstraat 2 ging de telefoon dan kon hij dat niet horen want dat was te ver weg maar daar hadden ze hetvolgende op gevonden... als die telefoon ging dan ging er ook 'n luide bel rinkelen... en vaak hoorde Frans die en dan snelde hij naar huis... maar het was toch nog 'n stuk lopen dus liep hij van achter het fabriek richting tuin van Bukkens, doog de haag die er stond want daar hadden ze 'n gat gemaakt, stak de weg over en was thuis om de telefoon te beantwoorden. Daarna ging hij dezelfde weg weer terug. Als Frans het soms niet hoorde dan kwam zijn vrouw tot aan de heg gelopen en riep hem met luide stem zodat hij dat wel "moest" horen. Vaak zei hij gekscherend tegen Piet Bukkems: "Piet, ik loop ow hil heeg kapot".. Maakt niet uit zei Piet dan, we hebben heg genoeg. Lange tijd hebben ze dit zo gedaan en je ziet wel weer... Himmelse mensen hielpen elkaar waar dat kon, die maakten nergens 'n punt van. Later zei Gerard hebben we daar nog vaak om gelachen... Ik zei nog dat ik nooit heb geweten dat Frans van der Velden in het eerste huis van de Hoogstraat heeft gewoond. Zo zie je maar dat ik toch niet alles weet... "wel veul, mer nie alles"... Op de foto boven, Frans in zijn fabriek met z'n kinderen en onder het fabriekje vanuit de Hemel gezien en de werkers van toen met bedrijfsleider Althuijzen.









UN ASKRUISKE

Sjonge jonge wat heb ik er toch langs gezeten met m'n Aswoensdag, ik dacht echt dat carnaval in het weekend van 27 en 28 Januari was. Dus had ik al wat gezegd over het halen maar was 'n week te vroeg. Maar goed, nu iets anders, we zitten we vandaag nog net wel 'n week voordat het aswoensdag is en we 'n askruisje moeten gaan halen... Vele weten helemaal niet wat het is... wat betekent het eigenlijk aswoensdag? Nou ben ik niet echt iemand die alles weet van de kerk maar van aswoensdag weet ik het nog wel. Het is de eerste dag na Carnaval, is de eerste dag van de veertig dagen durende vastentijd die loopt tot Pasen (zondagen niet meegerekend). Aswoensdag is een dag van boetedoening, waarop de gelovigen een kruisje van as op het voorhoofd krijgen getekend. Zo tonen zij berouw voor hun begane zonden. Aswoensdag is een katholieke kerkgebeurtenis. Je mag in de vastentijd niet zomaar alles eten en drinken. Op Aswoensdag is er normaal 'n kerkdienst in de katholieke kerk waarbij iedere kerkganger naar voren moet komen en voor het altaar staand van de priester een kruisje van as van verkoolde blaadjes, op het voorhoofd krijgt, met de woorden: "Gij zijt gekomen uit as en tot as zult ge wederkeren". As is het teken van menselijke gebrekkigheid en sterfelijkheid, maar is ook een teken van nieuw leven. In vroegere tijden werd met as gewassen: as heeft een reinigende kracht. Ook het afbranden van de stoppels op akkers maakt de grond vruchtbaar. De as voor het askruisje is afkomstig van de verbrande en gezegende palmtakjes van de paasperiode van het voorgaande jaar. Dus als de carnaval voorbij is, allemaal naar de kerk om zo'n kruisje te halen... of je er nu in geloofd of niet dat maakt niet uit, baat het niet dan schaadt het niet. En van vroeger uit hebben ze ook nog gezegdes die vaak waar zijn: "Schijnt op Aswoensdag de zon, dan wordt het een goed appeljaar"... voor mij dus op naar "de pink ladies"....












GEVUUL VAN UN NUNNEKE



Neem van mij aan dat nonnetjes ook wel 'ns gevoelens hebben, dat mag dan misschien wel niet maar het zal zeker wel zo zijn. Normaal gesproken merk je er niet veel van tenminste ik kan niet voorstellen dat je dat merkte toen er op de scholen de nonnen daar waren om je te helpen bij het "leren"... Ik denk dat het er toch wel is... maar ik heb hier 'n filmpje dat zo iets laat zien maar het zal wel overdreven zijn... het is in ieder geval ontzettend leuk om te zien en neem het maar met 'n korreltje zout. Links de voetbalwedstrijd waar het om gaat met die "paters" en rechts de jonge non waar het om gaat hier.








HEILIGGE BÔNTJUS

Peer, denk je dat jullie vroeger als Himmelse Boys ook wel heilige boontjes zijn geweest? Natuurlijk en dat weet ik zeker maar nu achteraf heb ik twijfels bij het geen wij deden. Ik zal je vertellen... vroeger hielden wij bij ons langs, Jan Kerstens, altijd "uitvoeringen"... dat was 'n soort toneelstuk gespeeld door o.a. Jantje Kerstens en mij, Peer. We deden dat om zilverpapier in te zamelen voor de "errum kiendjes"... de heidenen die in de zwarte landen woonden zoals wij dat zo op school hadden geleerd. Iedereen die kwam kijken moest 'n stuk zilverpapier als "entree-geld" betalen. Soms, en dat is echt niet gelogen, waren dat er wel 15 of 20 die we door de straat bijeen hadden geroepen. De kinderen van toen zullen zich ongetwijfeld nog het "lievelingsstuk" kunnen herinneren wat we altijd opvoerden: "Piske, Potje en Penneke". Het gespaarde zilverpapier brachten we naar de Paters in de Wilhelminastraat of in de zelfde straat de Boerdonkse Zusters. Maar waar bleven die met dat zilverpapier? Ging het werkelijk naar Afrika? Wat deden die arme negertjes toch met het zilverpapier? Men zegt dat er fabrieken waren die dat bewerkten voor hergebruik maar dat bleek toch weer niet waar te zijn. Ik heb alles nog 'ns nagezocht en wat bleek? Het is allemaal niet zo precies te achterhalen maar dit is het meest aannemelijke: Laat de jeugd het zilverpapier rond hun snoepgoed sparen, dan praat je ze een schuldgevoel aan tegenover de armen in Afrika. Tja... als dit waar is hebben we alles eigenlijk voor niks gedaan want waarom moeten wij 'n schuldgevoel hebben tegenover de mensen in Afrika? Wij konden daar als kind toch ook niks aan doen... Laten we het er maar bij houden dat we er niks slechter van zijn geworden en toch in ieder geval hebben getracht, met alle kinderen uit d'n Himmel, om andere mensen te helpen. Het zilverpapier heeft wel nut gehad. "Egte Himmelse jongus zijn goe bizzig"









GINNEN HEILIGGE

Ik begin hier bij Egt Himmels, over iets wat eigenlijk helemaal geen Himmels is... raar he... Ik ga het hebben over 'n heilige die helemaal niet bestaat. Toch spreken we er vaak over want veel mensen gebruiken deze "heilige" om ons iets uit te leggen. Ik bedoel hier "Sint-Juttemis"... Heel raar dat we hemvoor de dag halen soms terwijl die niet bestaat. Ik zal het uitleggen. Wanneer men spreekt van "met of op" sint-juttemis bedoelt men gewoonlijk nooit, omdat deze heilige niet bestaat (en er daarom ook geen feestdag is met die naam). Met "wachten tot sint-juttemis" wordt om diezelfde reden bedoeld: eindeloos wachten, want het is er niet.. De volledige uitdrukking is "met sint-juttemis, als de kalveren op het ijs dansen". Jutte zou een koosnaam zijn van Judith, de bijbelse heldin, van wie de naamdag op 17 augustus zou vallen. In augustus ligt er uiteraard geen ijs, en kalveren kunnen niet dansen, vandaar de betekenis nooit dus "mis" is, "Jutte"-"Mis". Deskundigen op het gebied van volkscultuur menen dat dit verhaal uit de lucht gegrepen is en wijzen erop dat noch de heilige Judit noch de heilige Jutta haar naamdag op 17 augustus heeft. Ik heb hier wel 'n plaatjes van Sint-Juttemis en die sint staat in Breda maar of dat nu werkelijk op 'n heilige lijkt? Nee dat kan ik toch ook niet zeggen. Dat andere is van bier en dat bestaat echt. Maar je weet nu dat in ieder geval Sint-Juttemis niet bestaat... maar eigenlijk ook weer wel want het bier is er in ieder geval... nouja, zoek het maar uit.









MIN PAWSE

Als je net als ik voortaan bij de oude garde zit, dan heb je heel wat verschillende dingen meegemaakt... ik bedoel dan dingen die met m'n leven te maken hebben gehad. In de tijd dat ik op aarde ben hebben we b.v. in Asten al heel wat verschillende burgemeesters gehad.. 1945 (mijn geboortejaar) - 1946 van Golstein Brouwers (waarnemend), 1946 - 1967 Ploegmakers, 1967 - 1968 de Leeuw (waarnemend), 1968 - 1969 Sweens (waarnemend), 1969 - 1989 Rutten, 1989 - 2003 Hendrickx-Vlaar, 2003 - 2004 Kersten (waarnemend), 2004 - 2012 Beenakker, 2012 - 2012 Grem (waarnemend) en nu Hubert Vos. Zo ook met de trainers van het Nederlands elftal.. met de premiers van Nederland en de koningen/koninginnen. Maar wat de kerk betreft... wij werden toen nog Christelijk opgevoed.. heb ik ook heel wat Pauselijke kerkleiders gekend in de loop der jaren. Hier heb ik de plaatjes van de pausen die ik heb meegemaakt in mijn 70 jarig leven. Boven is de paus van nu en hieronder zijn de zes andere die het zijn geweest vanaf mijn geboorte. Zoals je ziet hebben we nu de 266ste Paus.














NOG US OVER ENGELKUS

Ik heb het al wel vaker over engelen en 'n engelbewaarder gehad en de een die blijft er in geloven en de ander die zegt... allemaal flauwe kul. Peer, kunnen engeltjes ook gewond raken? Jazeker... ook engeltjes moeten uitkijken waar ze vliegen... nu zitten die vaak op 'n hoogte waar niet veel vliegverkeer is maar het kan zo maar gebeuren dat ze ergens tegen 'n lantaarnpaal of tegen 'n boom of 'n hekwerk aanvliegen. Hier heb ik nog 'n plaatje waar twee jongens 'n gewonde engel op halen... Peer, zien engelen er dan zo uit? Ik heb daar 'ns wat over zitten lezen want ik weet het ook niet precies... ik kom wel uit d'n Himmel maar die Engelen die er woonden hadden geen vleugels op de rug, dat weet ik heel zeker. Ik las dit.. Engelen kunnen een willekeurige uiterlijke vorm aannemen. In de christelijke traditie hebben engelen vaak een volmaakt menselijk uiterlijk, veelal dat van een jongeling, hoewel engelen geslachtloos zijn. Dat heb ik ook nooit geweten. In de verhalen uit de Bijbel worden engelen in een aantal gevallen in eerste instantie niet als zodanig door de mens herkend.. "mmm das wel wa raar"... Volgens de christelijke traditie hebben engelen, net als de mensen, een vrije wil en kunnen voor of tegen God kiezen. Maar engelen mogen maar een keer kiezen en wij doen dat zo vaak we willen want als je 'n zonde begaat dan keer je jezelf af van God maar als je gaat biechten het je spijt getoond en kies je weer voor God en je hebt tot aan je sterven de mogelijkheid tot berouw en bekering, dat blijft bestaan. Deze vrijwillige en eenmalige keuze door de engelen, voor of tegen God, is ergens in het begin van de geschiedenis gemaakt want in het paradijs was Satan, de voormalige aartsengel Lucifer, al aanwezig in de gedaante van een slang die Adam en Eva verleidde tot zonde tegen God. Lees dit nog maar 'ns goed want ik kom daar nog wel 'ns op terug. "Ik weet wel dé die engelen beston, des hil zeker", ik weet dat omdat ik in de Hemel ben geboren, "unnen egten Himmelse"...









NOA-MAAK NUNNEKUS



Ik heb al meer plaatjes van nonnetjes geplaatst en vaak over zustertjes die echt bestaan zoals de laatste keer van het vertrek van nonnetjes naar "de missie".. nu heb ik er 'n paar die ik ook vond maar die niet echt zijn want ik neem toch aan dat die linkerfoto niet is van 'n echte moederoverste... en ook het middelste plaatje, zo zullen de nonnen er volgens mij echt niet bij zitten en van dat rechtse plaatje weet ik heel zeker dat het niet "echt" is want dat is van 'n site die carnavalskleding verkopen en daar is dit 'n modelletje van... Er zullen best mensen zijn die zeggen dat het "Egt Himmels" maar dat is het toch echt niet, en ik moet wel zeggen... "nie lilluk, die ziede mer te weinig mì carneval vein ik"....








DE NUNNEKUS GÔN



Wanneer dit was weet ik niet maar aan de bus te zien is dit lang geleden, die ouwe bus van de BBA. Foto gemaakt bij het missiehuis aan de Wilhelminastraat waar 'n heel stel nonnetjes vertrokken naar de landen waar ze nodig waren. Hier worden ze uitgezwaaid door de andere kloosterlingen. nog even 'n handje schudden, nog even zwaaien, nog even veel geluk wensen... en misschien vertrokken ze wel om nooit meer terug te keren... "dur zijn er veul vertrokke vanuit Aaste"... Ze komen dan wel niet uit de Hemel, heel zeker dat ze na hun dood daar wel terecht zullen komen... Echt Himmels...









ZES JANNEWARRIE, DRIEJ KUNNINGE

Driekoningen, is er nog nieuwe jeugd die weten wat drie koningen eigenlijk is? Het is een christelijke feestdag die elk jaar op 6 januari wordt gevierd en waarop men de bijbelse gebeurtenis herdenkt van de wijzen uit het oosten die een opgaande ster zagen en daarop de Koning der Joden gingen zoeken. Ze kwamen in Bethlehem en vonden daar Jezus, de pasgeboren koning. De drie wijzen kregen namen. In het Grieks waren dat Apellius, Amerius en Damascus, in het Hebreeuws Galgalat, Malgalat en Sarathin, maar ze zijn bekend geworden onder hun Perzische naam Caspar, Melchior en Balthasar. Ze zouden respectievelijk 20, 40 en 60 jaar oud zijn geweest, maar ik heb dat eigenlijk ook nooit geweten want ik wist gewoon niet hoe oud ze waren. In veel Zuid-Europese landen is Driekoningen een vrije dag en wordt Driekoningen op de dag zelf gevierd. Kinderen hebben ook wel wat aan het feest van Driekoningen. Kinderen lopen de avond voor Driekoningen in groepjes van drie verkleed met een kroon langs de deuren, een van hen heeft een zwart gemaakt gezicht. Ze dragen daarbij lampionnen en zingen. Een bekend liedje luidt: Drie koooningen, drie koooningen, geef mij 'n nieuwe hoed. Mijn ouwe is versleeeeten, mijn moeder mag 't niet weeeeten. Mijn vader heeft het geld, op de toonbank neergeteld....... Deze versie wordt in Vlaanderen nog altijd gezongen. De laatste twee regels luiden ook wel: "Mijn vader heeft geen geld, is dat niet slecht gesteld?" Als beloning voor het zingen krijgen ze eten, snoep en geld. De lampionnen zijn een overblijfsel van een oude heidense gewoonte, waarin men fakkels droeg om boze geesten te verjagen. Het snoepgoed dat wordt uitgedeeld, stamt van heidense offermalen. De Germanen mochten in de twaalf nachten van de nieuwjaarsfeesten geen peulvruchten (hun hoofdvoedsel) eten en de "heilige boon" betekende het einde van die vastenperiode. Er zijn ook leuke spreuken over Drie Koningen: "Met Driekoningen lengt de dag zoveel een geitje springen mag"......... "Zet met Driekoningen ramen en deuren open, want wind met Driekoningen brengt zegen"...... "Als het op Dertiendag (13e dag na kerst = Driekoningen) vriest, vriest het zes tot dertien weken lang"........ "Als Driekoningen is in het land, komt de vorst in 't vaderland"..... "Op Driekoningen zijn de dagen gelengd, gelijk een ruiter op z'n peerd sprengt". Volgend jaar op 6 Januari hebben we weer het feest van deze Koningen... tenminste bij de ouderen.. misschien dat de jongeren het allemaal vergeten zijn. Trouwens raar hieronder dat middelste plaatje, "dôr zijn ze de zwarte vergéte"...











DUN HIMMEL INT LEEGT



Het is toch geweldig als je 'n echte Aardsengel in d'n Himmel hebt wonen en die ook nog foto's maakt, en dan niet net als ik van die prutsdingen... "nee, egte schôn platjes". Het bewijs heb ik hier. Leo Gabriels stuurde me weer wat foto's van o.a. zijn familie maar ook van het vuurwerk dat op nieuwjaarsdag 's nachts werd afgestoken. Rowwen Heze zingt de Peel die stond in brand maar dat was nog niks bij de begin jaren 60 toen d'n Huls affikte, het strofabriek en toen was d'n Himmel ook in vuur gehuld. Dit doet me weer terug denken aan die avond dat d'n Himmel fel verlicht was door het laaiende vuur. Maarja... dit is maar vuurwerk en na 'n uur knallen en flitsen is het meestal weer op en gedaan.... Maar het geeft ook 'n beeld zoals het er nu in d'n Himmel aan toe gaat... schôn schôn... maar als je het niet weet zou je denken dat Onzen Lieve Heer zelf naar beneden aan het komen is, "mí knalle en flitsleegt durbij"....









UN NOVEEN



Veel mensen weten niet wat 'n noveen is maar het heeft voor ons iets te maken met Ommel, met Maria in Ommel. Het is toch altijd 'n prachtig gezicht als je in Ommel, bij Maria, door het Maria-oord loopt en je ziet daar die mooie grot. Vroeger zag het er zo uit maar ook ik kan me dat niet herinneren, ik ben er vaak genoeg geweest maar ik kan me niet herinneren dat er die bankjes stonden rondom het beeld. Of misschien is het me niet opgevallen toen maar het kan ook best zijn dat ze later zijn opgeruimd. Natuurlijk hoef je niet in iets te geloven maar het is bewezen dat mensen baat hebben gehad bij 'n noveen. Wat 'n noveen is? Het woord noveen is afgeleid van het Latijnse Novena. Dit betekent negen. Het noveengebed is een vast gebed van negen opeenvolgende dagen, met een bepaalde intentie. De traditie van het noveengebed vindt haar oorsprong in het voortdurende gebed van Maria met de Apostelen en ook het pinksterfeest vindt hierin zijn oorsprong. Het noveengebed kan aan God, Jezus, Maria, of een der Heiligen zijn gewijd. Er wordt dan ook vaak een noveenkaars gebrand. Dit is een kaars die 9 dagen onafgebroken brandt. Een noveengebed wordt met een bepaalde intentie gebeden. Deze intentie kan bijvoorbeeld voor een of meer zieken zijn, voor het beëindigen van een bepaald conflict of voor de wereldvrede in het algemeen. Het zou goed zijn als miljoenen mensen hier 'ns aan gingen deelnemen om de wereldvrede te herstellen. Er zijn diverse noveengebeden. Veel novenen zijn gericht tot Maria, de Moeder van God, als voorspreekster bij God. Jezus heeft op Zijn kruis Maria als (geestelijke) Moeder van alle Christenen aangewezen en het is dus goed om noveengebeden tot Haar te richten. Dat wordt in Ommel ook veel gedaan maar dan meestal gewoon in de kerk. Vroeger las je nog wel 'ns in de krant dat iemand Maria bedankte voor íets dat ze verkregen hadden nadat ze 'n Noveen hadden gebeden. Een van die gebeden heb ik hier: "Moeder van Barmhartigheid" met daarna 'n "Weesgegroet"... wanneer je bede werd verhoord sprak men ook het dankgebed uit. Mensen van mijn leeftijd weten dit allemaal nog wel... en de jongeren? Die weten het nu ook als ze dit hebben gelezen.. Egt Himmels weer...










HIMMELS OP FEESBOEK



Dit is 'n deel van de afbeelding die rond gaat op facebook. Het betreft hier 'n facebook pagina van 'n stelletje nonnetjes die best wel ruig overkomen, dat zie je wel aan het plaatje van de vier "nunnekus"...
Een ding is zeker... de kijkers naar dit schilderij weten nu in ieder geval hoe het is met de Hemel op Aarde want die Hemel is in Asten. Zo zie je maar weer dat niet de echte Hemel, het Hier-na-maals, in de belangstelling staat, ook onze straat doet er helemaal niks voor onder... schitterend. Dat er ook mooie dingen bestaan over de Hemel waar je toch 'ns bij na moet denken dan moet je het liedje luisteren en kijken van Herman Finkers. Klik op de foto van Herman en luister en geniet van zijn prachtige liedje over de Hemel... en luister goed naar de tekst... zijn liedje heeft 'n soort boodschap...








STOUTE TANTUS

Op het moment dat ik dit zit te typen is het derde Kerstdag zoals wij dat van vroeger uit altijd noemden, 27 december en de dag na tweede kerstdag... nee verder gingen we niet, we hadden geen vierde Kerstdag of zo. Hoe ik Kerst heb gevierd? Oh niet echt iets heel speciaals hoor. Ik heb gewoon wat "gecompjoeterd" zoals ik altijd doe... Ons Nancy en vriend Mies waren eerste kerstdag hier en die hebben wat spelletjes zitten doen... monopolie of zo... en omdat we geen zin hadden om allemaal eten klaar te maken hebben we de chinees voor ons laten koken en die heeft dat weer voortreffelijk gedaan. Het smaakte heerlijk. Nee niet in het restaurant maar gewoon de afhaalchinees. Tweede Kerstdag waren ze er weer maar dit keer op ons verzoek, samen met Benjamin, mijn vriendje en kleinkind en Ramon de zoon van Mies. We hadden ze uitgenodigd om mee bij Dinertijd te gaan eten, lekker met z'n zesjes... Dat deden we omdat ons Anneke 65 is geworden en dan mag je wel 'ns wat extra doen en dat kwam goed uit want we hadden helemaal geen zin om zelf vanalles te koken en klaar te maken. Als extra mocht je tijdens de Kerst ook 'n half uur langer blijven eten voor hetzelfde geld. Het makkelijke van dinertime is, buiten dat het ongelooflijk lekker smaakt, dat je keuze hebt uit zoveel verschillende dingen die wij thuis normaal niet allemaal klaar maken... zoals slakken en kangaroevlees. Niet dat ik die dingen eet maar Mies en Ramon konden er geen genoeg van krijgen. Peer je bent toch aan het lijnen? Afvallen? Klopt maar dit kan je niet tegenhouden. Ik zag daar nog 'n leuk stukje over... Ik heb me voorgenomen om in drie maanden drie kilo af te vallen... nu na anderhalve maand hoef ik nog maar vijf kilo... Och weet je... het valt niet mee om af te vallen maar ik doe nu weer mijn best. Ik heb gewoon 'n tijd achter de rug die niet goed is om af te vallen... Annie's verjaardag en dan de Kersttijd. Ik heb bij dinertijd ook erg gezondigd... "Drie keer ijs gegeten". Ik schrijf dat wat kleiner zodat m'n dieetiste het niet goed kan lezen. Verder hebben we tweede Kerstdag natuurlijk ook darten gekeken want dan slaan we niet over. Nu gaan we op naar 2016. Maar wat heeft dat plaatje hierboven met kerst te maken? Oh eigenlijk niks maar de non was in de kerk de Kerstspullen aan het opruimen en het is wel 'n ondeugende non.. ik weet niet wat ze doet maar misschien keek ze af ze niks van de Kerst was vergeten hahahaha. Of je die vroeger ook had? Ik weet 't niet maar ik denk het wel... ik vond het wel lollig... lollig-stout.


















UNNE MUZIEKALE KERSWENS

We zitten nu zo'n beetje aan de laatste uren voor Kerstmis. Het feest dat over de hele wereld wordt gevierd en men heeft dat zo'n beetje in alle talen: Wij zeggen "Vrolijk Kerstfeest" of net als vroeger toen de mensen nog echt katholiek waren, toen zeiden we Zalig Kerstfeest. In andere landen is dat b.v in Duitsland "Frohe Weihnachten"... de Engelsen zeggen "Merry Christmas". In Brazilie is het "Boas Festas" en op Hawaii "Mele Kalikimaka". De Portugesen zeggen "Feliz Natal" en in Roemenie zegt men "Craciun fericit". Toch luisteren we vaak naar liedjes met 'n kerstwens en een van de mooiere is toch nog altijd het Spaanse voor Vrolijk Kerstfeest wat we allemaal wel kennen: "Feliz Navidad". Ik vond nog ergens iets op internet en samen met Leo hebben ik het ingestudeerd, nou ja, nie echt, maar het is wel leuk geworden en als je wil meegenieten klik dan hiernaast op het plaatje en zijn maar mee. Feliz Navidad... Vrolijk Kerstfeest, iets wat wij van Himmels punt en-el jullie allemaal toe wensen. "Ik vein ut egt Himmels".








AS IEMUND OW VURLUT



Wanneer iemand ons heeft verlaten en het aardse leven heeft verruild voor 'n plaatsje in de echte Hemel, dan hebben we verdriet... we vinden het erg als iemand ons heeft verlaten en niet meer terug komt. Toch vond ik ergens in 'n boek nog het bovenstaande gedicht en dat geeft aan dat je niet verdrietig hoeft te zijn want iemand waarvan zijn lichaam bij ons op aarde blijft maar zijn geest is verrezen, die is niet echt weg gegaan... en ik denk ook dat het is zoals in dat gedicht... m'n broers, m'n schoonzusjes, m'n schoonbroer, m'n vader en moeder zijn dan wel niet echt meer bij ons maar toch voel ik dat ze ons niet echt hebben verlaten... ze zijn er eigenlijk nog altijd.. alleen op 'n andere wijze als eerst...









UT BLIE OW BIJ



Kijk, iedereen kan dan wel zeggen dat de aarde is ontstaan door 'n oerknal, dat er helemaal geen God bestaat en dat wij vroeger allemaal "vur noppus" naar de kerk zijn gegaan, te voet naar Ommel, de eerste en de plechtige communie hebben gedaan, zijn gaan biechten, de Blasiuszegen zijn gaan halen, naar twee missen en het lof zijn gegaan op feestdagen en we nog ieder jaar zo gek zijn dat we Kerstmis en Pasen vieren wat helemaal niet heeft bestaan... dat kan dus volgens vele wel zijn maar kijk de foto van ons huis maar 'ns, of ja, ons huis? Bergopwaarts z'n huis wat ik huur. Er valt zo op het eerste oog weinig op. Nou hebben ik tot mijn 17de in d'n Himmel gewoond, meestal wel goed opgepast en het blijkt dat je dat bij blijft in lengte van dagen... Jaja Peer, dat zal wel... nou zie je het hier niet echt duidelijk op het plaatje daarom moet je maar 'ns op het plaatje klikken dan zie je meteen wat ik bedoel over het Himmelse wat me steeds bij blijft en steeds bij blijft staan... Oerknal? "loat me nie lache".....









GÔN BIEJGTE

We zitten weer in de tijd van Kerst en dat is toch altijd de tijd van bezinning geweest... Toen wij op 57 woonden moesten wij met Kerstmis naar twee missen, of een mis en naar het lof. Maar je moest wel zorgen dat "ow zieltje schon waar" zoals we dat vroeger hadden geleerd op de Vorreldonkse school. Toendertijd liepen we van Voordeldonk door de Hemel, de Emma en de Julianastraat naar het Koningsplein en zo de kerk in en dan moesten we biechten... de jongens aan de rechterkant en de meisjes links. Ik heb dat hele biechten nooit iets gevonden ook al hadden we dan geleerd dat de priester of de pater die de biecht hoorde er zat in naam van God. Nee ik vond dat echt waardeloos en ik heb dan ook vaak gedacht: "Wa hi hij dor mi te maken wa ik vurkeerd heb gedoa"? En ik vond dat altijd verschrikkelijk dat hele stuk lopen. Ik weet niet meer precies hoeveel keer je moest biechten maar zeker vier of vijf keer per jaar, zowiezo. Later is het gezamelijk biechten gekomen, toen ging dat ineens wel. Misschien kwam het ook wel omdat die "gistelukke" er voortaan 'n hekel aan hadden om steeds weer te luisteren wat we verkeerd hadden gedaan. Misschien zat hij wel te wachten op hoeveel keer je onkuisheid had gedaan maar dat heb ik nooit gebiecht... nee nee, "ik ben gekke Henkie nie". Het was ook makkelijker geweest als we vroeger ook zo'n ding hadden gehad net als op het plaatje... de mobiele biechtstoel.. trouwens ik moet bekennen dat ik het nooit heb geweten dat zo'n ding bestond. Van het boekje waarvan ik ook 'n plaatje heb daarvan weet ik wel dat het er was. Daarin stond waarom je moest biechten en ook hoe je moest biechten en wat penitentie was. Die penitentie was bijna altijd drie onze vaders en drie weesgegroetjes en dan was je zieltje weer spierwit... Penitentie werkt ongeveer net als Dato in de was doet. Ik vond het ouwens in die biechtstoel maar... Je zat er alleen, geknield en te overdenken wat voor zonden je zou bedenken voor deze keer. Meestal had ik 'n vast lijstje. De penitentie ratelde ik altijd snel af en ik vertrok zo vlug als ik kon. Of ik nu ook ga biechten voor Kerstmis? Neeje man, "ik doew tiggeworrig hillemol niks vurkeerd"...







GEZELLIGEN TIJD

Ik heb 'ns 'n liedje gemaakt over "Kerstmis bij ons thuis".... dat zou je nog 'ns moeten luisteren nu de kersttijd er weer is en in dat liedje is echt geen woord gelogen of gefantaseerd. Klik op de Piek om het nog 'ns te horen. Wanneer de Kerst weer voor de deur staat moet ik er altijd weer aan denken... "hoe det vruuger waar". Wij hadden in de keuken waar we ook altijd met z'n allen zaten te eten, 'n groot dressoir staan... Ik herinner me dat de boom naast het dressoir stond, bijna tegen de kelderdeur aan... De boom was ieder jaar hetzelfde maar dat deerde ons niet want het was ieder jaar geweldig met de ouwe kerstal en de beeldjes die eigelijk wel 'n likje verf konden gebruiken, ze zagen er allemaal nogal wit uit... En we hadden echte kaarsjes in de boom, altijd 'n stuk of tien. Achteraf gezien eigenlijk best gevaarlijk want die boom was altijd zonder kluit, zo droog als 'n kurk en als die in de fik zou raken dan was het echt paniek geweest want het plafond was ook geheel van hout... wij hadden houten vloeren en hadden geen beton zoals nu is. Onze Lieven Heer zal denk ik altijd wel mee hebben gekeken als ons moeder de kaarsjes aan stak 's avonds vlak voor we naar bed moesten. We zaten dan geknield rond de boom, hadden onze pyama al aan, bidden 'n paar weesgegroetjes en zongen 'n paar kerstliedjes.. "de herdertjes lagen bij nachten", "nu zijt welle kome", "er is een kindeke geboren op aard" of "stille nacht, heilige nacht". Oh ja zeker, ik ken ze nog allemaal van buiten, zelfs het Weesgegroet en het Onze Vader. Na het bidden en het zingen mochten we ieder 'n paar kaarsjes uitblazen en 'n kerstkransje pakken die ons moeder van te voren in de boom had gehangen aan de takjes... we hadden keuze uit twee... chocolade met witte bolletjes erop of van die fondant. Het was bijna elke avond hetzelfde ritueel... Na dat we onze lekkernij op hadden moesten we naar bed maar omdat het zo koud was hadden we ieder 'n dekentje.. dat hielden we op kleine afstand langs de kachel tot die lekker warm was en dan snel dichtvouwen naar boven en in bed met het warme dekentje aan de voeten. Het was ooit zo koud dat de ruiten van het raampje bevroren waren en je kon er door de ijsvorming niet meer door kijken... er stonden zoals men dat noemde "bloemen op de ruiten". We hadden niet altijd de mooiste boom maar onze vader of een van de oudste jongens bij ons zorgden er meestal wel voor dat hij er prachtig uit zag... eigenlijk gaven we daar niet zoveel om.. Het was toch altijd gezellig thuis.. denk er vaak aan terug... Als je tegenwoordig kijkt wat ze allemaal in de bomen hangen? Niet te geloven... wij hadden vroeger wel wat ballen en die vielen ook nog kapot en ieder jaar sneuvelde er wel eentje of meer. Ik vergeet nooit dat wij 'n soort vogelhuisje hadden, 'n los vogeltje en 'n piek en dat laatste was altijd vechten thuis wie er die bovenop mocht zetten, maar ik had van andere kinderen wel gehoord dat het bij hun thuis ook altijd zo was. Een ding weet ik heel zeker... 'n gezelligere kerstboom zoals wij die thuis vroeger hadden hebben ze nu nergens meer... heel zeker niet, met dank aan onze vader en moeder die ons met weinig middelen de mooiste kerstmis wisten te bezorgen.









ÔK VUR AWWER

Sinterklaasfeest... is ook 'n feest voor de oudere hoor.. en eindelijk is het er dan.. ik loop de hele week al te zingen van: zie de maan schijnt door de bomen... maar eigenlijk heb ik dat niet meer nodig want wij hebben onze Sinterklaas al gehad. Ja ja, ik had 'n chocolade letter en ik denk dat er niet veel mensen die 'n naam hebben die met 'n P begint zo'n lekker ding hebben gekregen want bij d'n Aldi lagen er nog honderden. Annie en ons Nancy hadden ook 'n chocolade letter, ja zeker, ook 'n P. "Sinterklôs hí ut nie mer zo naaw zitte". Oh ik had ook nog van dat spul om lekker te ruiken... echt heel lekker. Maar toen dacht ik... zouden die mensen bij PSV ook wat krijgen? Het is dan wel mijn clubje maar ze mogen ze best 'ns verrassen en toen ik met de "leiding" belde bleek dat ook zo te zijn maar ze zeiden wel dat ze niet wisten wat ze aan moesten met coach Cocu en ik weet dat die wel wat geluk etc kan gebruiken... nee geen chocolade letter maar iets waar hij echt wat aan heeft. Dus heb ik 'n mailtje gestuurd naar de Sint en die gaf als antwoord dat ik als sleuteldrager van Onze Lieve Heer zijn straat, de Hemel, dat maar met "Hem" moest overleggen en ik heb dat gedaan en wat bleek??? Nou kijk maar naar de foto hieronder. Dat is nou toch "Egt Himmels", dat kan "spitsnuske" wel gebruiken denk ik...










UT KERSFIST



Het is bijna Sinterklaas maar in de winkels liggen naast de pepernoten ook de kerstkransjes al klaar in alle vormen, maten en smaken... Dat kan ik want het is zo al weer Kerstmis en over 'n maand zitten we alweer zowat in 2016. Sjonge jonge gaat het hard... vroeger duurde 'n jaar wel 16 maanden en tegenwoordig is het net of we drie of vier maanden overslaan. Het is wel 'n gezellig tijdje wat er aankomt... lekker warm binnen.. de kerstboom vol ballen en lampjes, worstenbroodjes op tafel... en natuurlijk ook de kerststal. Of hebben jullie die niet? Nou wij wel want wij geloven in Kerstmis en ik hoef toch zeker niemand uit te leggen wat Kerstmis wil zeggen, wat er toen gebeurde... Hierboven nog 'n leuk grapje... want Kersttijd is ook om te lachen en niet alleen voor serieuze dingen. Dat gaat dit jaar weer 'n "Egt Himmels fisje worre"...









DUN HEILIGGE

Het is weer bijna Sinterklaas, maar weet je dat hij eigenlijk Sint Nicolaas is? Jaja, 'n heilige van vroeger. Nu weet ik dat jullie meteen gaan zeggen... Peer wij geloven niet in heilige etc... dat weet ik maar ik vraag me af als je toch niet in heilige geloofd waarom doe je dan mee aan het feest van Sint Nicolaas? Waarom doe je mee aan die kadootjes gekte. Aha, omdat je 'n meeloper bent? of omdat je toch eigenlijk wel 'n beetje geloofd... nou ja maakt niet uit. Terug naar Sint Nicolaas. Het sinterklaasfeest is een familiefeest en zetten kinderen hun schoen klaar vanaf het moment dat de Sint in het land is aangekomen. Traditioneel wordt de schoen bij de haard gezet, want Zwarte Piet komt vanaf het dak door de schoorsteen naar binnen. In woningen zonder schoorsteen wordt de schoen veelal voor de verwarming, bij de voordeur, bij de achterdeur of bij een raam dat open kan gezet. De volgende dag vinden de kinderen dan wat lekkers of een klein cadeautje in hun schoen. Veel tradities in het huidige sinterklaasfeest gaan terug tot de Nicolaas van Myra, hoewel er ook elementen van feesten en vereringen van voor de tijd van het christendom in herkenbaar zijn. Nicolaas van Myra is geboren in Patara te Lycië dat in Antalya, Turkije ligt, maar in het jaar 280 bij het toenmalige Romeinse Rijk hoorde. Later werd hij bisschop van Myra, de hoofdplaats van Lycië. Hij stierf op 6 december 342. Na de inval van de moslims in het gebied, werden de stoffelijke resten van de heilige in 1087 gestolen en naar Bari gebracht. Als heilige in het oosters christendom werd Nicolaas aanvankelijk alleen in het oosten van Europa geëerd, in het bijzonder in Griekenland en Rusland. Omdat Nicolaas de schutspatroon van de zeevaarders was kreeg hij ook in de West-Europese kustnaties een grote aanhang. In de 13e eeuw werd zijn naamdag vastgesteld op 6 december. Vanaf dat moment verspreidde zich de Nicolaasverering over heel Europa. Een pakjesavond was voor de Tweede Wereldoorlog geen algemeen verschijnsel. Het schoentje zetten op pakjesavond was in veel gezinnen vlak na de Tweede Wereldoorlog gebruikelijk... Pakjesavond is trouwens allang niet meer alleen voor kinderen. Volwassenen geven elkaar, meestal anoniem, geschenken, al dan niet voorzien van een sinterklaasgedicht of verpakt als surprise. Raar want kinderen geloven wel in Sint Nicolaas en de volwassenen niet en toch zitten die ouderen er ook op te kijken om wat te krijgen... Raar zeg, niet geloven in iets en toch mee willen doen, echt heel raar. Zo is er dus het kinderfeest maar verschillende legendes staan aan de grondslag van Sint-Nicolaas als beschermheilige van kinderen. Zo is er de legende van de drie scholieren die door een herbergier werden gedood maar door Sint Nicolaas weer tot leven werden gewekt, de legende van de drie arme dochters die dankzij giften van Sint Nicolaas konden trouwen, of de legende van het kind dat in het bad door Sint Nicolaas werd behoed voor verbranding. En jullie beweren dat er geen heilige zijn? Hahaha Sint Nicolaas bestaat echt, heeeeel zeker en de "Zwarte Pieten" ook. En als je niet geloofd? "Dan kriedege ôk niks onthawt dé goe en gleuf me naw, ditte is egt Himmels"....


.





.



FILLUMSTER

Onze pastoor, nou ja, onze ex-pastoor, is hard op weg om 'n filmster te worden want nadat hij al diverse malen de krant heeft gehaald is hij nu ook al te zien op omroep Brabant op de televisie. We weten allemaal wel dat hij in het nieuws is gekomen met het aannemen van 'n erfenis van 'n Oud-Himmelse mevrouw, Tonnie van der Wallen (64) die getrouwd was met Leo van Empel van d'n Bult, geen kinderen had, woonde aan de Asterstraat en ging verhuizen nadat Leo was overleden en haar nieuwe thuis vond op de Lienderweg. De van der Wallens waren heel gelovige mensen en het moet voor de pastoor ook 'n "kaaw kunsje" zijn geweest om haar te doen besluiten om niet de erfenis aan haar familie te schenken maar aan de pastoor waar ze geregeld te vinden was na het overlijden van Leo. Ik vond het wel 'n lachertje dat er in de krant stond dat het benoemen van onze Jos naar 'n andere gemeente niks had te maken met het "gedoe" over de erfenis van Tonnie. Geef dan liever geen reden op van zijn benoeming elders want je moet wel heel erg dom zijn als je niet zou snappen waarom hij uit Asten weg moest. Trouwens het interview bij omroep Brabant was nou niet iets om je vingers bij af te likken want de pastoor stond met de mond vol tanden toen hem naar het geld werd gevraagd... Jos vond het normaal dat hij het geld had gekregen en hij niks verkeerd had gedaan. Kijk als Tonnie als gelovig iemand het geld aan de kerk schonk daar kan ik me nog iets bij voorstellen maar toch niet aan de pastoor prive, nee dat kan er bij mij echt niet in. Dan maakt Jos het toch wel echt heel Bont... of Bond... Jaja Jos is onze eigen James (Jos) Bond, 'n echte mister Goldfinger... hahaha en ik denk dat het plaatje hier wel bij hem past... 'n Egt Himmels gebeuren.









LÉSPLENKSKE




Hierboven zijn de twee dingen die ons Hemels-leven sterk hebben beinvloed... de eerste drie jaar dat we naar school gingen naar Voordeldonk. Links het leesplankje, dat hing toen ik in de eerste klas zat bij mister van Kemenade meteen links de deur om als je binnenkwam... en de kathechismus die we moesten leren toen we bij juffrouw de Vent in de tweede en derde klas zaten. Je wil niet weten hoe 'n "rotsmier" ik er aan had en elke maandag en donderdag was dat het geval. Het maakte mijn vrije woensdagmiddag vaak kapot want we moesten nog leren om donderdags de kathechismus te kennen. En het weekend zou ook heel anders en leuk zijn geweest als we dat ding niet van buiten hadden hoeven te leren. Ik heb juffrouw de Vent honderde keren vervloekt met dat heilige gedoe. Het leesplankje zag er keileuk uit en mister van Kemenade leerde ons hoe we dat moesten lezen... dat was 'n leuke tijd... Maar kijk nog maar 'ns goed naar het plankje want kijk daarna hieronder hoe de kinderen van nu zo ongeveer het abc leren, tenminste zo denk ik dat het gaat... ja de tijden zijn sterk veranderd en soms niet altijd goeie tijd. Of het echt Himmels is dat weet ik niet maar onderstaande ABC is voor de jeugd van nu wel Heilig.










OVERLEEJE AASTESE




Als er iemand komt te overlijden dan wordt er tegenwoordig geen mis meer gedaan, alles gaat vaak buiten de kerk om. Men vindt het intiemer als men 'n afscheidsdienst heeft in het crematorium en er zijn er al die het gewoon ergens anders doen. Iedereen moet dat ook voor zichzelf weten. Vroeger was het de normaalste zaak van de wereld dat je drie dagen rozenhoedjes ging bidden in de kerk... wij Weltens hebben er vaak gezeten want onze ouders vonden dat we daar moesten gaan om te bidden voor de overledenen. Ik hoor de koster z'n gebrabbel nog wat op bidden moest lijken. Toen kwamen meestal mensen uit de buurt, de rozenkrans "aanzeggen" zoals dat werd genoemd en dan wist ook meteen iedereen dat er in de straat iemand dood was. Ik heb het nu meegemaakt dat de overbuurvrouw was overleden en dat we daar drie weken later pas achterkwamen. Hierboven nog 'n prentje uit het jaar 1974/1975 met daarop de overledenen die Katholiek waren. Het prentje werd uitgegeven door de kerk van Asten... de namen staan er op en ook de leeftijd...









BIDDE VUR PARIJS



Toen ik gisteren wat informatie aan het zoeken was over die verschrikkelijke aanslagen in Parijs van afgelopen Vrijdag, toen kwam ik dit ook tegen en ik dacht nog... mensen geloven dan misschien wel niet in God toch vragen ze om te bidden voor Parijs.. voor de vele onschuldige slachtoffers die gewoon 'n dagje uit waren, genoten van 'n terrasje of van 'n muziek en concert uitvoering... Het is gewoon niet te bevatten dat jonge mensen worden "opgeleid" om wat hun het geloof noemen om dan onschuldige mensen en ook zichzelf de dood injagen. Men wordt geleerd dit te doen, dan ben je hoger in aanzien, dan ben je 'n martelaar voor het geloof. Onvoorstelbaar dat er mensen zijn die anderen hiertoe aanzetten... mensen die zelf vaak buiten schot blijven. Maar terug naar de foto... Pray for Paris is 'n kleding-mode merk en er stond hetvolgende: Door de verwoestende aanslagen zullen we in de nabije toekomst niet verkopen. Onze gedachten en gebeden zijn bij de betrokken families... Je ziet dat Parijs treurt maar niet alleen Parijs treurt... de hele wereld is geschokt door deze aanslagen... misschien helpt bidden voor 'n betere wereld helemaal niet... je kan het in ieder geval proberen en och bidden is nooit geen weggegooide tijd...








DUN 13DE VUR GELEUVIGGE

Ik heb hier al ergens aangegeven dat ik ging zoeken naar vrijdag de 13de en wat er mis is met die datum. Veel mensen zijn bang op vrijdag de dertiende. De vrijdagen kunnen een kwade naam gekregen hebben omdat op die dag door de Romeinen doodvonnissen werden voltrokken. Ook in Engeland werd de doodstraf op een vrijdag voltrokken. Ook was er nog iets anders over 'n God van toen, er wordt ook wel gesteld dat vrijdag de 13e is afgeleid van een Noorse sage over de kwaadaardige God Loki die als niet-uitgenodigde, dertiende gast, op het feest komt en de aarde in rouw dompelt. Toch gebeuren er soms ook ongelukken op vrijdag de 13de... Op vrijdag de dertiende kapseisde ooit het cruiseschip Costa Concordia. In Nederland voltrok zich een treinramp op vrijdag de dertiende september 1918. Hierbij kwamen 41 mensen om het leven. Maar ik vond dit ook nog: Het getal 13 heeft al eeuwen een slechte naam. De beste verklaring die we daar voor kunnen vinden, was het feit dat er aan het Laatste Avondmaal, dertien mensen aanwezig waren. Dit Laatste Avondmaal is een verhaal uit de bijbel wat wij Himmelnaren allemaal nog wel kennen van de school, met onze katholieke opvoeding. Tijdens dit etensmaal werd Jezus verraden door Judas. Ook binnen andere geloven wordt het getal 13 al eeuwen gezien als een getal dat onheil brengt. Het gevolg van het verraden door Judas tijdens het Laatste Avondmaal was dat Jezus werd gekruisigd en stierf op, je raad het al, een vrijdag. Sindsdien werd vrijdag als de slechtste dag van de week beschouwd. We kennen trouwens ook 'n heilige getal... ja echt... Dat is het getal 12. Maar waarom is het getal 13 een ongeluksgetal? Het getal 13 is al heel lang een ongeluksgetal. Het getal wat daarvoor komt is het heilige getal 12, dat deelbaar is door 1,2,3,4 en 6. Men vond 13 eng, niet deelbaar en fout. Dat samen met de vrijdag, de dag dat Jezus stierf aan het kruis, zou het best kunnen zijn dat we daarom vrijdag de dertiende hebben... en dat is dan toch wel "un bietje Himmels", nie dan??









KRISTELUK OPVOEDEN



Ik heb nog 'ns na zitten denken over de verschillen van jeugd van toen en nu... De jeugd van tegenwoordig heeft maar weinig respect voor o.a. de ouderen en ik denk dat het komt omdat ze niet meer zoals wij, Chistelijk worden opgevoed. Mensen van nu, van deze tijd, ze geloven niet meer dat er "later" nog iets zou kunnen zijn. Toen wij jong waren dacht je daar niet zo over na... je ouders leerde je dat je moest geloven in God en ook de scholen werkten daar aan mee... je kreeg nog Godsdienstles die door de kapelaan werd gegeven... je leerde bidden, je kon je zonden gaan biechten, deed je eerste en je plechtige communie, moest de catechismus nog leren.. Je werd geleerd om geen foute dingen te doen. Natuurlijk haalde wij vroeger ook wel 'ns dingen weg maar als ze er thuis achter kwamen?
Ja, dan was het niet pluis. Tegenwoordig worden kinderen in elkaar geslagen, ouders worden door hun kinderen mishandeld, leraren op school worden uitgescholden, kinderen jatten bij het leven. Misschien was het wel beter als kinderen ook nu weer 'ns Christelijk werden opgevoed, terug naar die andere tijd... leren hoe je met anderen moet omgaan, respect te hebben voor je ouders en de ouderen in het algemeen. Het is er door de jaren heen niet beter opgeworden... echt niet. Maar er zijn ook veel dingen waar we zelf schuld aan hebben... kinderen nemen gauw iets over van de ouderen... Ik heb ons moeder nooit horen vloeken... tegenwoordig hoort dat er voortaan bij. Maar ik las ook nog iets over de dingen die er zijn en we onze kinderen ook al vertellen... het begint zelfs in de sprookjes al... Neem b.v. Pinokkio, die loog altijd. En dan Assepoester, die kwam als kind om middernacht pas thuis. Badman is toch ook 'n voorbeeld voor kinderen... die rijdt met meer dan 200 km per uur rond. Wat dacht je van Alladin? Dat was toch 'n grote dief en dan Sneeuwwitje, die sliep toch met zeven mannen... En Tarzan, die vloog half naakt rond. Hahaha... ja wij leren onze kinderen toch soms ook de verkeerde dingen, maar ik blijf het volhouden... terug naar de opvoeding van Christelijke opvoeding van vroeger... en als je 18 bent? verplicht in het leger... zowel jongens als meisjes.... We zouden kinderen al heel wat anders laten doen... in plaats van de laptop, het mobieltje, tablet of i-pad... geef ze nog maar 'ns 'n kerkboek met Sinterklaas... je kan er nu over nadenken want de Goedheiligman is weer bijna in ons land. Elke avond i.p.v. chatten lekker lezen... Goed idee toch? "Trug noa ut kerkbuukske"....








BIDDE VUR UT SLOAPE




Ja zeker, ik heb vroeger ook wel gebeden voor dat ik naar bed ging. Van ons moeder mochten we dat wel maar we hoefde het niet. We hadden toen wij in d'n Himmel woonde mee links langs de deur op de slaapkamer 'n wijwatersbakje of vatje hangen maar ik geloof dat het nooit nat is geweest aan de binnenkant terwijl ik weet dat er vroeger op veel plaatsen de kinderen dat wel moesten.. hand in het bakje steken, vingers nat en dan 'n kruisteken maken. Nee dat hebben wij nooit gedaan of misschien de oudere bij ons toen die jong waren maar ik heb ze er nooit over horen vertellen. Zoals ik zei heb ik wel ooit gebeden en dat zullen we op school zo wel hebben geleerd, niks mis mee trouwens, slechter wordt je er nooit van. Hierboven is nog zo'n gebedje van vroeger maar er waren honderden andere nog. Hiernaast zie je trouwens "un wijwattersvetje"... zoals wij dat ook eentje hadden hangen al is het niet helemaal hetzelfde... bij de meisjes op de kamer hing er ook eentje dat weet ik nog wel... Bidden door de kinderen wordt niet meer veel gedaan... wij werden christelijk opgevoed maar bij de kinderen van nu is er geen dwang meer van de ouders of van de school... al die dingen verdwijnen... bidden voor ze gaan slapen? Nee hoor, Wat ze doen voor ze gaan slapen? alleen even de laptop of tablet uitzetten.... welterusten... slaap lekker.... maar zonder te bidden.









FISTDAGE

Er zijn genoeg mensen die weten dat het Allerheiligen en Allerzielen is maar wat de inhoud er van is? Onbekend. Vandaar 'n beetje uitleg... zoals wij dat hebben geleerd. gelovigen vieren op 1 november het feest van Allerheiligen en de dag erna, 2 november, Allerzielen.
Met Allerheiligen wat eigenlijk "alle heiligen" is, worden al die overledenen bedoeld die op aarde goeie mensen zijn geweest en dus bij God in de Hemel zijn opgenomen. Het betreft gaat hier over de heiligen die door het jaar geen eigen feestdag hebben bv. omdat hun Heiligheid alleen bij God bekend was en niet bij de mensen. Er zijn heel wat heiligen waarvan wij geen weet hebben. Met "alle zielen" worden die overledenen bedoeld die niet rechtstreeks naar de hemel zijn gegaan, maar naar een fase die daaraan voorafgaat: "het Vagevuur". Van vroeger uit geloven katholieken zoals wij, dat het leven van een mens bij zijn dood niet ophoudt, maar dat het verandert. De gestorvene komt voor God te staan om geoordeeld te worden. Wie goed heeft geleefd wordt beloond, wie slecht heeft geleefd wordt gestraft. De beloning bestaat in de zogeheten "zalige aanschouwing van God". De straf wordt vaak aangeduid zals in de verhalen van Jezus, met een "eeuwig vuur", door ons vaak "de Hel" genoemd. De woorden "Hemel" en "aanschouwing Gods" enerzijds en anderzijds "Hel" en "Vuur" zijn beelden. Het is symbooltaal om de dingen van God enigszins voor onze mensenogen op te roepen, het is dus niet echt Hemel en Hel maar gewoon aanduidingen. We zouden diezelfde mysteries ook anders kunnen uitleggen. Een christen leeft goed, wanneer hij naar Jezus voorbeeld God navolgt. In de praktijk betekent dit dat een gelovige de naastenliefde beoefent. De goeden zijn zij die de ander beminnen zoals zij zichzelf door God bemind weten. Hun beloning bestaat erin dat hij/zij nu inderdaad op hun beurt bemind worden zoals zij anderen hebben bemind. Gestraft wordt diegene die het aanbod van Gods liefde willens en wetens heeft afgeslagen en er uitdrukkelijk voor heeft gekozen daar juist niet van te leven. Wij zeiden op school dan dat de een de goeie was en de ander de slechte. De goeden in het hiernamaals worden bij de katholieken aangeduid met het woord "heiligen". De dag dat die goeie mensen, die niemand tellen kan, wordt gevierd, heet dan ook Allerheiligen. Zo hebben wij het geleerd over Allerheiligen. In de loop van de geschiedenis is in het denken van de gelovigen in God dat eenvoudige verschil tussen "Hemel en Hel" wat verfijnd. In de praktijk van het leven zijn er talloze mensen gestorven die eigenlijk de Hel niet verdienden, maar anderzijds nog niet goed genoeg hebben geleefd om in de Hemel te komen. Om later in de Hemel te komen kwam men eerst in 'n voorportaal dat men het "Vagevuur" noemde, een vuur dat vaagt of reinigt. Vroeger gingen mensen met Allerzielen naar de kerk om voor hun overledenen te bidden en na de kerk ging men op het kerkhof langs bij hun dierbare. Tegenwoordig worden de graven van overledenen extra mooi gemaakt die dag en worden er bloemen gelegd op de graven. De Katholieke Kerk kent al sinds de eerste jaren van het Christendom vele martelaren. Martelaar komt van het Griekse woord Martus = getuige, was de bijzondere eretitel voor degenen die gedurende de Christenvervolgingen in het Romeinse Rijk hun trouw aan het Christelijke geloof met de dood moest bekopen. Deze martelaren (foto bovenaan) werden oorspronkelijk in een gezamenlijke herdenking van alle martelaren vereerd, maar Gregorius III veranderde in 732 het martelarenfeest in Allerheiligen. We herdenken die dag dus de martelaren, maar ook de heiligen. In 844 werd de datum van 13 mei veranderd in 1 november en werd het een herdenking van iedere heilige die geen eigen feestdag of gedachtenis hebben. Het is misschien 'n lang verhaal geworden maar nu weet je het tenminste weer wat het betekende. Voor ons, Weltens, heeft 2 november, Allerzielen, nog 'n extra betekenis want onze broer Theo Welten overleed op die dag in 1969 nadat hij door 'n dronken chauffeur werd aangereden, nu in 2015 alweer 46 jaar geleden. Hij was toen 29 jaar oud.







UN EGT AAW BOEK



Ik weet al wat jullie gaan zeggen als je dit plaatje hierboven ziet... "Kumt Peer wir an mí zin heilig gedoew"..
Hahahaha, nee dit keer niet maar ik wilde het jullie wel laten zien... Het is 'n boek over het Leven en Sterven van Jezus Christus en van de maagdelijke Moeder Maria. Nu zegt dat niet zo heel veel voor jullie maar ik wil het toch 'ns napluizen want het boek is geschreven in 1874... meer dan 140 jaar geleden en ik hou van dit soort ouwe dingen en het maakt me niet uit over wie het dan gaat. Toch ben ik in al wat "Himmels" is ontzettend geinteresseerd vandaar dat ik het hier plaats. Het boek bestaat uit 820 pagina's en aangezien ik niet zo'n lezer ben zal het lang duren alvorens ik het helemaal doorgeworsteld ben. Ik ben een klein stukje gaan lezen... ik maakte het boek open op ons huisnummer in d'n Himmel, 57. Dat ging over de zondvloed. De jeugd weet helemaal niet waar ik het over heb denk ik maar de ouderen weten dat nog... die net als ik, katholiek zijn opgevoed. Dat gaat over Noë de enige man die toen leefde die alles nog rechtvaardig deed. En God zei tegen hem... Noë bouw 'n ark want binnen 120 dagen zal ik de mensen op aarde verdelgen. Ik kan het me nog herinneren dat wij ook dat hebben geleerd en ook onthouden van vroeger... God verdelgde de slechte mensen en nu vertel ik meteen wat de bedoeling was van dat plaatsen hier. Het wordt tijd dat God dit weer 'ns doet, dat hij de slechte onder ons er tussen uit pikt en ook zal verdelgen want elke dag lees je in de krant wat de ene mens de ander aandoet... wat ze stelen van anderen... moorden, verkrachtingen, oplichterij etc etc. Het zou 'ns goed zijn dat God nog 'ns zou optreden tegen dit tuig. Er zijn veel te veel slechterikken op deze aardbol.... Peer jij bent toch wel 'n gelovig iemand? Ik geloof zeker dat er later nog iets is, dat er nog iets bestaat na dit leven, maar wat? Geen idee van, maar ik vraag me soms wel af... als iemand onder ons niet geloofd, waarom viert zo iemand nog Kerstmis, Pasen of Pinksteren? Dat is dan toch ook niet nodig en die kerststal, die boom en de versieringen die kunnen ze dan toch ook wel weglaten of nie dan? Dat vind ik raar, als je er niet in geloofd en toch mee doet.........








VAN GEDRÔMD



Peer waarom zet je dit plaatje bij "Egt Himmels"? Want wat hebben the Beatles met dat mannetje op de linker foto te maken? Jaja, dat denken jullie, dat mannetje maar weet je wel dat ik dat ben? 15 jaar oud toen ik bij Pietje Berkvens werkte in Someren. Die gitaar had ik verdiend met werken daar en gekocht van het vakantiegeld wat ik kreeg na 'n jaar ploeteren. En ik droomde net als die drie jongens ernaast van 'n muziekcarriere. We hebben die alle vier gehad maar moet er wel bij zeggen... die drie wel 'n beetje succesvoller als ik. Maar moet je daar wel zo gelukkig mee zijn... John Lennon hier nog 16 jaar werd vermoord toen hij 40 jaar oud was in 1980. Vermoord door 'n fan... George Harrison is trouwens ook al overleden, in 2001, hij werd 58 jaar oud. Natuurlijk droom je als jonge jongen of jong meisje van een of andere carriere, de een in de muziek de ander als model, misschien wel als zakenman of vrouw... ik had het in de muziek maar om het echt ver te schoppen moet je nergens om geven. Kijk het verschil tussen b.v. Frans Bauer en mij... Frans Bauer is beroemd, maar toen hij jong was verkocht hij cassettebandjes met zijn liedjes van toen erop en zodoende kon hij hoger op komen... Het verschil tussen hem en mij is... toen ik 'n keertje met de rommelpot was rondgegaan en ook geld had gekregen was ik net zover als hij... alleen, toen ik thuis kwam en m'n vader hoorde dat ik had gedaan noemde mijn vader dat schooien. Toen moest ik alle deuren weer af om het geld terug tegeven want "onze vadder wou gin schôjers in huis".... hahahaha... Tja, "ut kan raar lope"... Och, wij hebben het ook zo slecht nog niet gedaan met the Secrets zonder te "schôje". The Secrets dat was ook 'n Egt Himmels orkestje.








HIRLUK VREIJ

Heb je er wel 'ns over nagedacht? Die "Himmelse Vakanties"? Ik bedoel de vakantie die wij hadden op de lagere school? Ik weet nog wel dat wij school hadden van 9 tot 12 en daartussen 'n half uur "spulkettier"... en dan s'middags van 2 tot 4. Niet zo lang maar wij leerden wel... wij kregen net zoveel geleerd als de kinderen van nu die langer naar school moeten. En dan de vakantie... wij hadden die met Kerst en met Pasen en dan weer de grote vakantie van half juli tot 1 september.
En de kinderen van nu hebben nu alweer vakantie... ik geloof dat ze het herfstvakantie noemen. Als wij vakantie hadden lag de halven Himmel op straat of in 't Liender, de bossen of op van Goch "zunne plak"... ja dat was gezellig, iedereen speelde met iedereen... we kende rang nog stand... altijd aan het ravotten... we deden "vurberrige" of "britse vur ut huis", voetballe op de plak of ook wel ooit in het liender bloemen plukken... slootje springen of "eppelkus jatte"... Wat waren we bezig en vooal moe als we thuis kwamen... "goewd zwart en smerrig en honger as un pert"... Deze week komt m'n kleinzoon 'n paar keer bij ons want die hebben ook vakantie... net als hier op de Deken van Houtschool en toen ik vandaag buiten stond te staren waar 'n lekker zonnetje scheen keek ik zo 'ns links en rechts... ik liep naar buiten en wat zag ik?????? Geen kind te bespeuren.... echt helemaal niemand..... je hoorde ook niks als het geluid van 'n bezem van iemand uit de straat die de gevallen bladeren bijeen veegde... en zichtbaar genoot van het zonnetje wat eigenlijk de kinderen hadden moeten doen. Ik liep 'n keer naar het speelterreintje achter de huizen tegenover ons... ook niks... Zouden al die kinderen thuis aan het "geeme" zijn? Ik zeg niet dat alles veranderd maar dit in ieder geval wel... waar wij moe waren van het spelen en honger hadden van de lekere buitenlucht, zitten kinderen nu op de bank, laptopje voor zich of 'n gamecomputer... X-box, Nintento of Play-station of gewoon 'n i-pad. Dan denk ik echt.... wat is de wereld veranderd en dan in de slechte zin van het woord.










UN MODERNE KERSMUS



Jullie weten dat ik hier ook wel serieuze dingen neerzet... of eigenlijk meer de dingen zoals wij die vroeger met de paplepel kregen ingegeven en dat was dan ook zo met het geloof en omdat ik "Een Himmelse Site" heb en deze map "Egt Himmels" heb gedoopt is het normaal dat ik dingen over ons geloof hier plaats zoals wij dat hebben meegemaakt maar nu allang zijn verdwenen, de dingen die wij moesten volgen van onze ouders en ook van school uit. Ook de tijden veranderen en schijnbaar ook voor de Kerst al weet ik toch niet heel zeker of het zo zou zijn gegaan in de 21ste eeuw. We weten ook wel dat veranderingen elke dag plaats vinden... Toch zal het niet gaan als hierboven want onze Kerstmis is gebaseerd op de vlucht naar Egypte waar Maria op 'n ezel zal... En? "de blie net als zwarte Piet"....








UN HIMMELS VERHAAL



Deze vond ik echt iets wat ik toch wil laten zien omdat het "Egt Himmels" is. Een prachtig verhaal , dat in de zesde eeuw voor Christus door Aesopus is beschreven en nog altijd in onze tijd van grote waarde is. Verder zonder commentaar, gewoon iets om over na te denken.



Op een dag ging vader met zijn zoon op reis. Vader besloot zelf te gaan lopen en zette zijn zoon op de rug van hun ezel. Zo gingen zij op weg tot zij een paar mensen tegenkwamen die zeiden: "Dat is de wereld op zijn kop. De jeugd heeft geen respect meer voor de ouderen. Die gezonde jongen rijdt op een ezel, terwijl zijn arme, vermoeide vader nauwelijks vooruit komt".
Toen de jongen dit hoorde stond hem het schaamrood op de kaken. Hij stapte af en stond erop dat zijn vader verder zou rijden. Zo liepen ze verder, vader op de ezel en de jongen te voet. Even later kwamen ze weer mensen tegen die zeiden: "Moet je dat zien! Wat een ontaarde vader, die zelf lekker op de ezel zit en zijn kind laat lopen". Na dit verwijt draaide de vader zich naar zijn zoon en zei: "Kom, dan zullen we samen op de ezel rijden". Zo vervolgden ze hun weg, tot zij mensen tegenkwamen die zeiden: "Kijk, dat arme beest! Zijn rug zakt door onder hun gewicht, wat een dierenbeulen". Daarop zei Vader tegen zijn zoon: "Laten we beiden afstappen. Het is beter dat we allebei gaan lopen, dan kan niemand ons nog iets verwijten". Zo liepen ze verder achter hun ezel. Tot een stel voorbijgangers weer commentaar leverde: "Wat zijn er toch een dwazen op de wereld! Ze lopen in de brandende zon en geen van beiden denkt eraan op de ezel te gaan zitten". Vader draaide zich om naar zijn zoon en zei: "Je hebt het gezien jongen. Als je naar anderen luistert, kom je nergens". Zo zie je maar weer Himmelnaren... volg daarom altijd wat je eigen hart je ingeeft......








DUN ENGEL GABRIEJEL

Nee ik wil niemand bekeren of zoiets maar omdat wij Himmelse mensen zijn dacht ik bij mezelf ik ga 'ns kijken wat er te vinden is over de engel Gabriël., we hebben tenslotte niet voor niets Leo "den engel" Gabriëls in onze straat wonen... en dat moet toch eigenlijk ook iets betekenen. Het komt toch niet zomaar dan Gabriël(s) naast Engelen woonden in de Hemel.
Dat kan geen toeval zijn, daar steekt iets achter. Dus ik weer aan het zoeken en wat kom ik tegen? Engelen zijn beschermgeesten die stervelingen een helpende hand bieden. De eerste engelen verschenen zo'n 5000 jaar geleden aan de oude Soemeriérs. Het waren gevleugelde mannelijke en vrouwelijke beschermengelen. De wezens kwamen terug in het Joodse en het vroeg Christelijke geloof, maar zonder vleugels. In het latere christendom kregen ze hun vleugels weer terug. Het woord engel komt van het Griekse aggelos ofwel boodschapper. Engelen zijn inderdaad bodes van de goden die de mensen helpen bij hun spirituele groei. Engelen komen in veel religies voor. Hun populariteit is nooit verminderd. Door de toewijding van de mensheid zijn ze machtige entiteiten geworden. Iedere engel heeft zijn eigen kracht. De meest bekende goddelijke krachten staan op de Engelkaarten. Deze kaarten vormen een brug tussen mens en engel. Je kunt ze gebruiken om de krachten van de juiste engelen aan te roepen. Met de engelenkaarten kunt u putten uit de kracht van de engelen. Het maakt niet uit welk geloof u aanhangt. De engelenkaarten staan los van de religies. Engelen zijn universele wezens. Ze vertegenwoordigen de natuurlijke krachten die de mensheid vanaf het allereerst begin hebben omringd. Je moet onthouden dat de kaarten uw concentratievermogen vergroten en uw energie versterken met goddelijke kracht. Wij kennen van vroeger avn onze kathechismus leren de Aartsengel Michaël. De Aartsengel Michaël kan aangeroepen worden om rechtvaardigheid in een situatie te brengen of om te helpen uw persoonlijke doelen te bereiken. Er staat over hem nog veel meer geschreven maar ik wil het over die andere engel hebben... Gabriël. Aartsengel Gabriël. Roep Gabriël in moeilijke tijden of om uw verbeelding te inspireren en uw plannen te verwezelijken. Gabriël is de aartsengel van Maan en het Water en leidt uw onder bewustzijn. Zijn verbindtenis met Maan zorgt ervoor dat u hem kunt aanroepen als u problemen heeft met uw menstruatiecyclus. Sjonge jonge dat is nog al, dat heb ik ook nooit geweten. Als de aartsengel van Water is Gabriël vooral belangrijk voor diegenen die onder watertekens geboren zijn zoals Vissen, Kreeft en Schorpioen. Hij is de iedeale aartsengel om aan te roepen als uw verbeelding of bovennatuurlijke gave wilt ontwikkelen. Gabriël kan als man of vrouw verschijnen. Meestal draagt hij een stok versierd met lelies. Dit duidt erop dat hij uw plannen kan helpen te verwezenlijken. Honden worden ook gezien als Maandieren. Dus als uw hond is weggelopen of genezen moet worden, vraag dan om Gabriëls zegen. Hij wordt ook geassocieerd met huiselijke zaken en kan aangeroepen worden als u wilt verhuizen. Hahaha, zou die dan mee komen sjouwen? Gabriel fungeert als poort en brug tussen de werelden. Hij is de eerste aartsengel die we ontmoeten naarmate we naar boven trekken, of dat nu op een mystieke tocht is of als we bij de dood onze huidige gedaante verlaten. Hij brengt boodschappen vanuit de Hemel naar de Aarde, en kondigt nieuwe inspiratie voor de mensheid aan, de geboorte van Jezus en het goddelijke woord in de Koran. Op oude fresco’s zien we Gabriël knielen voor Maria met een vinger in de lucht, alsof hij zegt "Wees aandachtig", en dat is ook de boodschap die hij aan ieder van ons wil meegeven. Gabriël vraagt ons om waakzaam te zijn en naar de stem van het Goddelijke te luisteren. Gabriel vult de ziel met gouden vibraties, en wij vertalen ze, soms al muziek, poezie en dans, soms als inspirerende boodschappen om de harten van onze medemensen te openen. Niet iedereen verwacht in de schijnwerpers te staan, maar met Gabriel werken zal je innerlijk licht doen branden en je zult schitteren als een ster. Telkens wanneer jouw leven verandert, zal Gabriel aanwezig zijn, hij is een overgangsengel. Hij doet ons denken aan de beloften die we hebben gemaakt voor we onze gedaanten aannamen, en kan ons verrassen met nieuwe visies. Zijn boodschappen bereiken ons in vele vormen, het kunnen ook kleine tekens zijn die je niet ziet als je niet aandachtig bent. Gabriël is de aartsengel en boodschapper van de Goddelijke intelligentie. Hij volgt 'n pad dat bij momenten erg kronkelend en ingewikkeld lijkt. Het is 'n heel verhaal... en er zijn wel dingen die op onze (Leo) Gabriël(s) wijzen maar of ze dat helemaal zo bedoelen dat betwijfel ik... houden wij het toch maar gewoon op buurtgenoot, bluesliefhebber en fotograaf... Leo. En dat er Engelen naast hem woonden in de Hemel? Daar kom ik nog wel 'ns 'n keertje op terug.










HIMMELSE EUGSKUS

Je hoort het zo vaak zeggen: "God, wat heeft die Himmelse ogen"... Ik dacht dat moet ik toch 'ns verder uitzoeken want als je het goed leest... God, wat heeft die Himmelse ogen... dan weet je zoal dat het waar is want God woont in d'n Himmel en heeft dus ook Himmelse ogen. Maar ik weet dat men dat niet bedoeld want we zullen dat God er 'ns even aflaten, "wat heeft die Himmelse ogen", en dan bedoelen ze de ogen van degene waar men het over heeft natuurlijk. Wanneer ik terug denk aan de tijd dat ik 'n jaar of 16, 17, 18 was dan herinner ik me goed dat er veel miesjes van mijn leeftijd uit d'n Himmel mooie ogen hadden, nee namen noem ik niet, dat kan ik niet maken. Ik vond buiten d'n Himmel om 'n plaatje met twee kinderen erop en toen dacht ik, "ja die hebbe naw us egt Himmelse oge"... En zeg nu zelf... is dat Himmels of is dat Himmels? Als je naar die ogen kijkt dan weet je toch even niet wat je ziet... Er zijn ogen die iets willen zeggen... vragende ogen, ogen die verdrietig zijn etc etc maar deze zeggen niks, die zijn er gewoon, die kijken alleen maar en toch lijkt het ook of ze willen zeggen dat ze tevreden zijn... blij.. Maar ook hieronder zijn er bij die zo echt zijn... Maar de kleur van de ogen bepalen ook veel voor ons... Neem de blauwe ogen maar 'ns... de meeste mensen vinden die het mooist.



Maar ogen verschillen zo vaak van elkaar want neem nu de mensen 'ns die is Asië wonen... Ik zocht dat ook 'ns op... Iedereen op de wereld ziet er anders uit. Zo zie je bijvoorbeeld bij Chinezen dat ze een andere vorm van hun ogen hebben dan de meeste Nederlanders. Maar waarom is dat zo? En waarom hebben zij een andere huidskleur dan wij? De spleetogen bij Chinezen worden veroorzaakt door een extra huidplooi bij hun ooglid, waardoor de vorm van hun ogen anders is dan bij bijvoorbeeld Europeanen. Die extra huidplooi wordt met een moeilijk woord ook wel epicanthus genoemd. Wetenschappers denken dat die extra huidplooi in de loop van vele generaties is ontstaan, als aanpassing aan de weersomstandigheden. De voorouders van de huidige mensen uit China, leefden in Siberië. Waarschijnlijk hebben ze daar te maken gehad met extreme kou en wind. Als gevolg van de wind en de kou, werden hun oogleden dikker, waardoor hun ogen beter tegen de wind en kou beschermd werden. De gele huidskleur is waarschijnlijk ontstaan door invloed van de zon. De voorouders van de Chinezen met spleetogen en een gele huid, waren het beste aangepast aan de weersomstandigheden en hadden daardoor de grootste kans om in leven te blijven. Eigenschappen zoals huidskleur en vorm van de ogen zijn erfelijk. Toen de Chinese voorouders kinderen kregen, erfden hun kinderen hun genen voor spleetogen en huidskleur. Daarom zien Chinese mensen er vandaag de dag nog steeds zo uit, ook als ze niet in een land wonen waar het heel erg koud en winderig is. Raar toch eigenlijk maar goed... wij weten in ieder geval dat er met de ogen van Chinezen, Vietnamezen, Japanezen en Thaise mensen niks mis is en die kunnen ook ontzettend mooi zijn... kijk hieronder maar... De middelste? "Dé zijn de meen".... "Dé gí toch ôk nog al, nie dan"? Beetje spleetogen heb ik ook maar dat komt waarschijnlijk dat ik te laat naar bed ga en waarschijnlijk te weinig slaap op het goeie moment.










DÉ IS ÔK HIMMELS



Dit stukje Egt Himmels is heel anders en daarmee laat ik zien dat Egt Himmels niet altijd over Heilige hoeft te gaan of over geloof of zo... Ik vond dit versje en heb het in schilderijtjes geplaatst zodat het wat leuker uit ziet. Lees het gedichtje maar 'ns en dan moet je ook nog 'ns denken aan de tijd van nu... de tijd van opvang van de vluchtelingen waar de een tegen is en de ander voor. Het laat je weten dat 'n klein gebaar... zo ontzettend groot kan zijn voor iets of iemand... Laten we met z'n allen 'ns denken dat het "samen" ook kan.








BIDDEVART



Ommel dat kent iedereen en niet alleen in de regio maar ook ver daar buiten... Ommel is bekend als de bedevaartplaats van de Heilige Maria maar dat hoefde ik niet te zeggen denk ik. Ik ben er heel wat keren te voet naar toegelopen en ook al geloven de mensen niet meer als vroeger, "ik bennur niks slechter van geworre". Kijk 'ns naar deze aankondiging uit 1950 en kijk 'ns naar de heilige missen, de tijden bedoel ik en dat was speciaal ook voor de boeren die toen nog moesten melken. Elk uur vanaf 6 uur smorgens, wij gingen altijd naar de hoogmis van toen uur en die was in het Maria-oord. Toch zet ik dit hier niet alleen neer voor deze advertentie/aankondiging want in het Peelbelang van toen waar dit in stond was ook nog 'n Maria-liedje afgedrukt... Ik heb het al 'n keertje geplaatst maar voor de mensen die het gemist hebben is het hier nog 'n keertje.










VURKAWWE EN SNOTTERE

Het is weer zo ver... veel mensen hebben weer 'n griepje opgelopen of zijn snotverkouden geworden. Ieder jaar is dat weer hetzelfde als we de zomer gaan verlaten en de herfst zijn intrede doet.
Ik hoor veel mensen weer hoesten en proesten... snotteren en snuiven... Je kan dan 'n paar dingen doen... Jaja ik hoor jullie alweer zeggen: "Peer die wit ut wir"... nee mensen, weten doe ik het ook niet maar ik zocht nog maar 'ns op internet en dan zijn er verschillende dingen die je kan doen... Je blijft gewoon thuis en binnen zitten... wat snuiven en snotteren en wachten tot het over is... en wel zoveel mogelijk in bed blijven en warm houden. Nog 'n mogelijkheid is om de dokter te raadplegen en die zal dan zeggen: "neem maar wat paracetamolletjes", hou het warm en als je buiten gaat je eigen warm aankleden. Als het over 14 dagen nog niet weg is kom je terug en dan geef ik je wat pilletjes mee zodat je weer opknapt.... Tja dat is ook 'n mogelijkheid maar of het ideaal is met die pillen allemaal? Ik betwijfel het. Op internet vond ik 'n werkelijk grandioos recept en goed voor iedereen... Dit drankje kun je zelf maken en is ideaal voor 'n aankomend griepje, keelpijn en 'n fikse verkoudheid. Wat je nodig hebt... Drie biologische citroenen en snij die in schijfjes zoals op de foto hieronder bij het eerste potje... Verder 'n pot biologische honing, laat potten met toegevoegde suikers staan. Vijf centimeter verse gember, eerst schillen en in schijfjes snijden en vervolgens 'n snufje kaneel. Doe alles in 'n mooie pot, even roeren en in de koelkast zetten. Dan wordt het 'n caramel-achtige siroop en je anti-griep middeltje is klaar. Neem een theelepel siroop, doe er kokend water bij en zo heet mogelijk opdrinken. Je mag ook af en toe 'n theelepel van dit mengsel nemen. Je kan de gemaakte siroop 2 tot 3 maanden in de koelkast bewaren... Maar.... tegen die tijd is je griep allang weer over...



De volgende mogelijkheid is 'n bezoek brengen aan het Kruidvat en daar hebben ze werkelijk alles om je er weer bovenop te helpen, (zeggen ze)... kijk hieronder maar 'ns.



En dan heb ik nog 'n mogelijkheid en dat is het volgende... Bidden.... "wa bidde"... ja gewoon, bidden en aan Onze Lieve Heer vragen of hij met het uitdelen van de griep dit keer jou wil overslaan... Ik weet dat er nu 'n hoop mensen moeten lachen maar dat moeten ze zelf weten... van mij mogen die gewoon naar het Kruidvat lopen en 'n hoop van die "goedbedoelderommelhalen".. ik doe het op mijn manier... Hoe dan Peer?... : "Dé zeg ik nie, want dé is Egt Himmels"... (misschien dat drankje of toch bidden).








DE NÉIJ KÉRRIK KUMPTUR



Ik denk dat jullie dit plaatje misschien nog wel nooit hebben gezien... op de achtergrond de oude kerk die in
1478 werd gebouwd en in 1898 werd afgebroken... het moet toch iets geweldigs zijn geweest want de kerk heeft er 420 jaar gestaan... Links zie je de huisjes van het Koningsplein en op de achtergrond hotel Gitsels. Rechts naast de kerk het liefdesgesticht aan de kant van de Kerkstraat. Op de voorgrond zijn de bouwvakkers van toen bezig met de fundering voor de nieuwe kerk. De kosten voor de kerk bedroegen in 1896, waar dit plaatje van is, 120.000 gulden... leuke bijkomstigheid, de kerk werd in 1973 verzekerd voor 4,5 miljoen gulden... Tja, tijden veranderen... en nu? geen idee van... Bij de oude kerk zijn op de foto de contouren 'n beetje bijgewerkt, aangedikt, denk ik zo maar is niet zeker....








NIE SIRRIEJEUS

Soms dan denken de bezoekers van de website Himmels.nl wel dat ik echt heel serieus over het geloof etc praat... maar ik zet er van die dingen over het geloof gewoon op omdat dat ons vroeger zo is geleerd. En ik wil de oudere er nog 'ns aan herinneren hoe het toen was... "wir efkus trug loate goa", en de jongeren laten weten wat wij zoal leerden over het katholiek zijn en over het geloof op zich. Natuurlijk zet ik er wel 'ns serieuze dingen op maar je moet het nu ook weer niet zo letterlijk nemen want ik ben geen geestelijke of zo. Daarom om even te laten merken dat ik niet alles zo serieus doe en soms dingen plaats met die je met 'n korreltje zout moet nemen, daarom hier nog 'ns iets om te lachen... geen laster ofzo maar gewoon effe lachen, dat moet toch kunnen. Ik vond nevenstaand plaatje ergens op internet en ik vond het wel geinig.. Voor de mensen die wel alles serieus nemen over het geloof... sorry voor dit maar ik heb het alleen bedoeld om te lachen, verder niks. Dat het katholiek zijn veel minder is als vroeger ligt gewoon aan de tijd waarin wij leven... tijden veranderen... toen ik vroeger gewoon iedere zondag naar de kerk ging vond ik het ook raar dat we ineens ook i.p.v. zondag ook op zaterdagavond al naar de kerk konden en dan zondag's niet meer hoefden... en later... gingen we niet meer... heel raar.








VUR DE TWIJFELAARS


Veel mensen vragen zich af... "Is er nu werkelijk its na dit leven op aarde"? Tja, heel zeker weet ik het natuurlijk ook niet maar zoals ik eerder al 'ns zei... Op school hebben wij dat zo geleerd, ook bij juffrouw de Vent en je weet: "Die had altijd gelijk"... Daarbij kan ik niet geloven dan miljarden mensen die katholiek waren zomaar in iets geloofden dat er achteraf gezien niet zou zijn. Ik denk en ik geloof het ook dat er later iets is... maar wat? Geen idee van. Dat er iets is... daarvoor neem ik je mee naar de Middeleeuwen. Zover Peer? Ja zeker want ik las dit verhaal daarover... We gaan naar Helmond in 1342. In 1342 was er 'n vreselijk onweer en het ging zo verschrikkelijk te keer... de bliksem sloeg in in de kerk in Stiphout en binnen 'n mum van tijd stond die in lichterlaaie, men was machteloos... Ook de pastoor stond toe te kijken hoe zijn kerk door de brand werd vernield. Maar 'n Stiphoutse boer die erbij stond vroeg de pastoor of hij naar binnen mocht om het Heilig Sacrament proberen te redden... de "ciborie" met de hosties. Hij kreeg toestemming en ging naar binnen... De vlammen gingen uiteen, ze gingen voor hem aan de kant.... alsof hij Moses was... Hij bracht ongedeerd het Heilig Sacrament naar de pastoor. Het was 'n klein wonder maar dat was nog niet voorbij want toen de boer thuis kwam bleek zijn plak waar hij zijn groente zou gaan verbouwen en nog moest voorbewerken, die plak bleek op wonderbaarlijke wijze te zijn omgeploegd... hij hoefde er zelf niks aan te doen. De hosties die de boer had gered uit de kerk bleken 'n genezende kracht te hebben en mensen in de kerk vonden er genezing door. Jammer genoeg zijn er geen plaatjes, wel de kerk van Stiphout uit 1920. Dit zegt wel weer dat er toch meer is tussen Hemel en Aarde... niet dan?









KLOPT UT WEL ALLEMÔL

Nasnuffelen doe ik graag op internet... dingen zo uitzoeken of ze wel kloppen of dingen zoeken die ergens bijhoren maar me nog niet bekend waren. En ik vond wel weer iets raars... Of het waar is weet ik ook niet precies maar ik vond het wel 'n beetje "zo-zo". Ik heb wel vaker hier iets verteld over zuster Teresa, die alles deed voor de armen op deze aarde en na haar dood zalig werd verklaard maar toen kwam ik dit tegen uit 2013... "Moeder Teresa was allesbehalve 'n heilige"..."Poe, dan schrik je toch wel even. Want we kennen haar toch als dat lieve mensje dat klaar staat voor iedereen en nooit aan zichzelf denkend. Dan ga je toch 'ns verder lezen en kom je het volgende tegen. Ze won de Nobelprijs voor de Vrede en Paus Johannes Paulus II verklaarde haar zalig. Iets wat alleen kan wanneer iemand een wonder doet dat geen enkel onderzoek kan verklaren. Het enige wat nog ontbrak was een heiligverklaring.



Nu blijkt hoe ‘onheilig’ ze eigenlijk was. Onbaatzuchtig? Vrijgevig? Bij toeval stuitte één van de onderzoekers op stukken over Moeder Teresa, de meest bekende vrouw van de Katholieke kerk wie nu deel maakt van ons collectieve verbeelding. “De beschrijving was zo extatisch dat het onze nieuwsgierigheid wekte en aanspoorde om verder te zoeken,” zegt Serge Larivée, leider van het onderzoek. De analyse van publicaties over Moeder Teresa telde in totaal 502 documenten over het leven en werk van Moeder Teresa (Agnes Gonxha Bojaxhiu). De resulterende feiten ontmaskeren de mythe van Moeder Teresa. Het heilige beeld dat wij van haar hebben en haar zaligverklaring blijkt het resultaat van een effectieve mediacampagne. Het Vaticaan woog dingen niet mee bij de zaligverklaring van Moeder Teresa, haar dubieuze manier van zorg voor de zieken, haar twijfelachtige politiek, haar verdachte beheer van de enorm grote hoeveelheid geld die ze kreeg, en haar overdreven doctrinaire kijk op abortus, anticonceptie en echtscheiding. Allereerst de dubieuze zorg voor de zieken. Voordat Moeder Teresa stierf opende ze 517 ‘homes for the dying’ in 100 verschillende landen. Tweederde van de armen en zieken die hier welkom waren, hoopte er behandeld te worden door een arts. Het andere deel lag op sterven zonder dat zij hier de passende zorg bij kregen. Artsen bezochten de huizen en zagen een groot gebrek aan hygiëne en ongeschikte omstandigheden. Er was een tekort aan echte zorg, onvoldoende voeding en er waren geen pijnstillers. Dit kwam echter niet door gebrek aan geld, want de stichting van Moeder Teresa kreeg honderden miljoenen dollars. Het probleem was eerder de opvatting van de vredestichtster. "Er is iets moois in het zien van de armen die hun lot accepteren, om te lijden zoals de Passie van Christus. De wereld verkrijgt veel van hun leed" was haar antwoord op de kritiek. Zelf kreeg ze aan het eind van haar leven zorg in een modern Amerikaans ziekenhuis.
Dan nog wat over het geld... Hoe gul ze was met haar gebeden, zo gierig was ze met de miljoenen van haar stichting. Bij de vele overstromingen in India of de explosie van een pesticidenfabriek in Bhopal bood ze tal van gebeden en gedenkpenningen van de Heilige Maagd aan, maar geen directe hulp. En dat terwijl ze moeiteloos de hoogste Franse ere-onderscheiding ontving en subsidie aannam van ex-dictator Duvalier in Haïti. Miljoenen werden overgemaakt naar rekeningen van de OMN die grotendeels geheim werden gehouden. Gezien het zuinige beheer van Moeder Teresa, kan men zich afvragen waar de miljoenen dollars voor de meest armen onder de armen gebleven zijn. Dat hebben wij dus ook nooit geweten... Men vroeg zich nu af: Hoe kreeg Moeder Teresa dan haar heilige imago van onvoorwaardelijke goedheid? Malcom Muggeridge, een anti-abortus journalist die haar katholieke waarden deelde had hiermee van doen. Hij besloot Teresa te promoten met 'n documentaire over haar en na de documentaire reisde Moeder Teresa over de hele wereld en ontving ze vele prijzen waaronder ook de Nobelprijs voor de Vrede. In haar bedankspeech sprak ze over de Bosnische vrouwen die verkracht waren door Serviërs en nu abortus wilde plegen: "Ik denk dat vandaag de dag het grootste gevaar voor vrede abortus is, omdat het een directe strijd is, het rechtstreeks doden, rechtstreeks moorden door de moeder zelf"... Zo'n uitspraak slaat nergens op... kinderen worden toch verwekt met liefde, dacht ik... toch niet door verkrachtingen etc.? Het Vaticaan wachtte na haar dood in 1997 vijf jaar tot het in gang zetten van het proces van de zaligverklaring. Het wonder van Moeder Teresa was het genezen van Monica Besra die aan hevige buikpijn leed. De vrouw verklaarde dat zij genezen was nadat zij een door Teresa gezegende medaille op haar buik kreeg. Haar artsen dachten iets anders: de cyste in haar eierstokken en de tuberculose was verdwenen door de medicatie die zij kreeg. Toch was het volgens het Vaticaan een wonder en het volk zag haar toch al als heilige. "Wat is er nog mooier dan een zaligverklaring die de kerk nieuw leven inblaast en gelovigen inspireert in een tijd waarin kerken leeg zijn en het Romeinse gezag in verval is"... vragen de onderzoekers zich af, maar het heeft ook zijn positieve kanten. Als het beeld van Moeder Teresa gezorgd heeft voor humanitaire initiatieven die echt armoede aanpakken, kunnen we alleen maar blij zijn. Waarschijnlijk heeft zij de hulpverleners geïnspireerd de lijdende armen te helpen zonder dat deze hulpverleners daarvoor door de media geprezen werden. Maar de media-aandacht rondom Moeder Teresa had wel wat beter uitgevoerd mogen worden. Tja ik weet ook niet af het allemaal waar is... Ik denk dat moeder Teresa zeker ook fouten heeft gemaakt maar dat ze veel, heel veel goeds heeft gedaan.. Laat ik het daar maar op houden. Op de foto helemaal boven de vijf zusjes van moeder Teresa: Maria, Paulina, Celina, Leontina en Maria Guerin. In het midden 'n beeld dat voor haar werd gemaakt... en daaronder? Iets wat ik las op internet over haar...








MI OW NEUS OP DE FEITE

Ik werd weer 'ns met de neus op de feiten gedrukt deze week en ook de afgelopen week, hoe betrekkelijk het leven eigenlijk is.. 14 dagen geleden trad ik met 'n paar liedjes op bij de Lisse voor de lieve bejaarden die daar onder leiding van enkele vrijwilligsters bijeenkomen om van de liederentafel te genieten... m'n schoonmoeder was er ook bij en ze zong uit volle borst, de sterren van de Hemel... en nu 14 dagen verder hebben we haar vergezeld op haar laatste reis naar de Hemel... "d'n echte". Haar leven zat er op, 88 jaar oud... We hebben er vrede mee, dat wel, want 88 jaar is niet niks maar als je haar zag bij de opleving tijdens het zingen?... ongelooflijk maar prachtig om te zien, maar dan sta je er nu ineens zomaar heel anders voor. Ik vond 'n gedichtje wat past bij deze situatie.











BIDDEVART NOA KEVELAER



Ik zag ergens staan dat je jezelf kon opgeven voor de bedevaart naar Kevelaer... Kevelaer? vedorrie dat ken ik toch. Nee ik ben er nooit geweest maar er zijn zo van die plekken over Maria-verschijningen en andere dingen over Maria die je niet vergeet. Je kent ze wel... Lourdes, Fatima, ons eigen Ommel en
natuurlijk ook Kevelaer. Maar ik moest toch nog effe "goegele" om alles nog 'ns voor de geest te halen. Kevelaer was destijds 'n klein gehucht met wat huizen en 'n paar honderd inwoners en ligt maar net over de grens van Nederland en Duitsland. In december 1641 was Hendrich Busman uit Geldern rond aan het trekken om zijn koopwaar te verhandelen in het plaatsje Wees en dat lag op 'n kilometer afstand van Kevelaer. Hij maakte de reis naar Wees wel vaker om dan via Kevelaer terug te keren naar Geldern. Zoals gebruikelijk knielde hij even neer bij het hagelkruis op het Kevelarsche Velt. Hij was aan het bidden toen hij plotseling 'n stem hoorde die hem toe leek te spreken en die stem zei: "Op deze plaats moet U voor mij een kapelleke bouwen". Hij keek rond maar zag niemand en schonk er verder geen aandacht aan ook omdat hij de middelen niet had om dit te verwezelijken. Zonder na te denken ging hij de gelovige man naar huis. Hij vroeg zijn vrouw om raad nadat hij acht dagen later de stem weer had gehoord. Ze besloten van de kleine winst die hij had met zijn handel, om geld te sparen voor 'n kapelletje. Hij hoorde na 'n tijdje weer die zelfde stem maar nu veel indringender... Met toestemming van de pastoor begon hij spoedig aan de bouw... en kort na Pasen 1642 krijgt zijn vrouw Mechel Schrouse 'n nachtelijke verschijning. Ze ziet in de kelder in 'n helder wit licht een kleine kapel met daarin de afbeelding van O.L. Vrouw van Luxemburg en deze afbeelding was haar dagen eerder te koop aangeboden door twee soldaten. Ze kocht het niet maar dit verhaal was voor Hebdrik de bevestiging van zijn "Hemelse opdracht". Zijn vrouw deed alles om te mannen te achterhalen en kocht het schilderij alsnog. Op 1 juni 1642 plaatste de pastoor in alle stilte de beeltenis in de kleine kapel, de koperdruk is niet groter dan 7,5 bij 11 cm. De tekst erbij: "Getrouwe afbeelding van de Moeder van Jezus, de Troosteres van de Bedroefden, in de omgeving van Luxemburg, beroemd door wonderen en vereerd door vele mensen". Wat er nog gebeurde.... Op 8 september 1642, nu dus precies 373 jaar geleden, gaan Reiner en Margarethe van Volbroek met hun zieke zoon op bedevaart naar Kevelaer, Peter is al vijf jaar verlamd en kan lopen nog staan. Ze hebben al alles geprobeerd voor deze kwaal en zoeken nu hun toevlucht tot O.L. Vrouwe van Kevelaer. Twee dagen na zijn bezoek daar kan Peter weer lopen. In 1643 is er de eerste bedevaartprocessie, te voet trekt 'n groep pelgrims vanuit Emmerich naar Kevelaer, zingend en biddend. Een vrouw met "open been" geneest na twee bezoeken aan Kevelaer. Reeds in 1643 bouwd men 'n nieuwe bedevaartskerk, de huidige kaarsenkapel. Er zijn nu grote kaarsen te zien met schilden eraan en daaraan kun je de lange traditie zien... In 1654 wordt het kleine kapelletje van Hendrik Busman vervangen door de zeshoekige kapel die er nu staat, de zogenoemde "Genadekapel".... In de 18de eeuw bezoeken meer dan 400.000 pelgrims de bedevaartplaats. Voor de Nederlanders is Kevelaer 'n geliefde bedevaartplaats ook omdat het Maria-oord snel te bereiken is via Venlo. Kevelaer is 'n plek van bezinning en het geeft geborgenheid. Bovenaan zie je 'n oude ansichtkaart van Kevelaer... Nu gaan er jaarlijks meer dan 800.000 mensen naar Kevelaer... naar de "Troosteres der Bedroefden".... Och beste Himmelnaren... "Unne keer nô Kevelaar zô hillemol nog nie zô vurkeerd zijn"...








DE VIJFDE VAN DE NIGGENDE



Ik kijk wel 'ns ooit wat er op 'n bepaalde dag is gebeurd of wie er op 'n bepaalde dag is overleden of geboren. Deze keer kwam ik wel iets Himmels tegen voor de 5de September. Ze is inmiddels als zalig verklaard... De vijfde september is de sterfdag van Moeder Teresa, inmiddels al weer 18 jaar geleden en bij iedereen wel bekend. Moeder Teresa,
geboren als Agnes Gonxha Bojaxhiu in Skopje op 26 augustus 1910 en overleden in Calcutta op 5 september 1997, was een wereldbekende katholieke zuster en de stichteres van een religieuze orde, de Missionarissen van Naastenliefde. In 2003 werd ze zalig verklaard door paus Johannes Paulus II. Mede door haar Albanese afkomst, is ze populair onder de Albanezen maar ook elders in de wereld. Dit zijn de onderscheidingen die ze , terecht, ontvangen heeft: Damian Dutton Award en verder in 1962 - Ramon Magsaysay Award, in 1971 - Paus Johannes XXIII-vredesprijs, in 1973 - Templetonprijs, in 1978 - Balzanprijs, in 1979 - Nobelprijs voor de Vrede, in 1980 - Bharat Ratna, in 1992 - Unescoprijs voor Vredeseducatie en in 1996 werd ze Ereburger van de Verenigde Staten. Bij wijze van eerbetoon zijn verschillende dingen naar haar genoemd, waaronder de luchthaven van en het Sheshi Nënë Tereza in Tirana, de Bulevardi Nënë Tereza in Pristina, de Rruga Nënë Tereza in Pejë (Kosovo) en de Rruga Nënë Tereza in het eveneens Kosovaarse Gjakovë. De kathedraal van het bisdom Sapë in het Noord-Albanese Vau i Dejës heet eveneens de Moeder Teresakathedraal. Een McDonnell Douglas MD-11 toestel (registratie PH-KCI) van de Koninklijke Luchtvaart Maatschappij is vernoemd naar Moeder Teresa. Het vaste motto van haar was: De vrucht van stilte is het gebed, De vrucht van het gebed is geloof, De vrucht van het geloof is liefde, De vrucht van liefde is dienstbaarheid, De vrucht van dienstbaarheid is vrede... Vandaag zal ze op vele plaatsen in de wereld worden hedacht... "Moeder Teresa"... "echt Himmels"....








KWEKE NOA DUN HIMMEL



Ik ben niet zo'n man die weg is van de Christelijke liedjes... zeker al niet die wij vroeger moesten leren.. Weet je het nog oudjes? Het "Te Deum"?
Mijn God we moesten iets leren waarvan we niet wisten wat het betekende, ik wist nooit waar het over ging en dan moest je het nog leren zingen.. "In ut Latijns", verschrikkelijk was dat. Hierboven heb ik de tekst... hahaha, knap als je weet wat het allemaal wil zeggen. Wij jongens en meiskes uit d'n Himmel deden natuurlijk gewoon mee. Toch zijn er ook wel liedjes die me wel 'n beetje aanspreken maar die zijn dan gewoon in het Nederlands en hebben ook betekenis die ons wat doet. Neem het liedje van Matthijn Buwalda, "Schreeuwen naar de Hemel". Het gaat niet over onze straat maar over "de Hemel na onzen Himmel"... de Hemel die we soms aanroepen voor iets... Ik las er dit over: "Woorden schieten te kort. Dit lied zegt alles, zo machteloos en eenzaam voelen. Alle emoties komen los en dat voelt ook wel 'ns als 'n bevrijding en opluchting. Het is de waarheid hoe eenzaam je strijd soms kan zijn... Toch schijnt er iets of iemand te zijn die dat ziet, iemand draagt je als je niet meer kan". Sterkte aan iedereen die dit meemaakt. Klik op het hoesje.








UNNEN EGTE WIRRELDBOL



Natuurlijk is het geen makkelijk vraagstuk hoe we moeten omgaan met de vluchtelingen. Bedenk wel dat die mensen vluchten omdat het in hun land niet veilig is... daar zitten weer mensen achter die niets en niemand ontzien. Kijk naar de mensen die door smeerlappen in 'n auto worden gestopt en vele dode te betreuren zijn.. Nu hebben de grote landen aangegeven vrijwillig mee te willen werken aan de opvang van 60.000 vluchtelingen - waarvan 40.000 uit Griekenland en Italië. Zij worden herplaatst over andere lidstaten. De andere 20.000 zijn mensen die nu nog niet in Europa zijn, maar die in hun eigen land niet meer veilig zijn. Onze EU-leiders hebben hevig gediscussieerd over vluchtelingenproblemen. Maar grote besluiten werden er niet genomen. Het is regeringsleiders niet gelukt om knopen door te hakken over de opvang van vluchtelingen. Stel dat er nu 'n heleboel naar Nederland komen waarom zouden de rijken van Nederland niet ieder 'n vluchteling "adopteren"? Gewoon mee laten eten en laten slapen en thuis wat kleine klusjes opknappen... natuurlijk moeten ze wel in de gaten worden gehouden want er zitten ook "rotte appels" tussen. De wereldbol zou er niet meer uit moeten zien als vroeger, maar zoals het plaatje hierboven... "Love", "Peace", "Hope", "Joy", "Faith".... etc. We zijn toch allemaal mensen.... We kunnen Het zou toch "Egt Himmels" kunnen zijn niet waar?








UN KARSKE BRAANDE



Veel mensen geloven dan wel niet in God... het rare is dat men bij gelegenheid toch 'n kaarsje laat branden voor overledene, voor examens, voor operaties en nog honderden dingen meer. Of geloven we dan toch in iets wat hierboven is? Nou ja, iedereen weet dat wel van zichzelf. Zo'n kaarsje aansteken is een van de mooiste dingen die er zijn want dan is er begrip en hoop. Brandende kaars, de wezenlijke dingen van het geloof zijn onzichtbaar.
Juist daarom kunnen mensen behoefte hebben aan tastbare dingen die ons aan God en ons geloof herinneren. Een kaars is een veelzeggend symbool: het symboliseert de liefde van God, licht en warmte. Veel mensen branden graag kaarsen: als een bemoediging, als een gebed, als een moment van meditatie of als een je verbonden voelen met het goddelijke. Ik las nog ergens hierover hetvolgende: Zet een kaars voor je en kijk in de vlam, al is het maar vijf minuten per dag, en ik beloof je dat het je leven zal veranderen, vraag me niet of dit werkelijk waar is maar proberen kan je het wel. Wanneer de dag weer daar is dat mijn schoonvader jarig is dan steekt Annie altijd 'n kaarsje aan. Het geeft haar het gevoel dat er toch eigenlijk 'n beetje feest is ook al is hij al meer dan 20 jaar dood. Toen de familie Wals uit Neerkant omkwam bij vlucht MH17 heeft bij ons uit respect 'n paar dagen 'n kaarsje gebrand. Ook op mijn website heb ik dagen lang 'n kaarsje laten branden op mijn voorpagina uit respect. Mensen gaan wel 'ns naar Ommel 'n kaars opsteken als ze ergens mee zitten en er niet uit kon komen zoals ze dat willen. Wanneer er iemand bij ons in de familie of van vrienden 'n operatie moet ondergaan brandt er heel zeker 'n kaarsje op het dressoir en hetzelfde geldt voor als er iemand op examen moet. Wij zijn er van overtuigd dat het helpt... en als het 'n keertje niet zou helpen? Kwaad heeft het nog nooit gedaan... 't gedichtje hier blijft mij in ieder geval altijd bij.. "Egt Himmels".









DE WEG NOA DUN HIMMEL

Wij Himmelse mensen, en dan bedoel ik die mensen die vroeger katholiek waren opgevoed en dan in het bijzonder de mensen die 'n generatie voor de mijne leefde, deze mensen weten dat er wel 'n weg naar de Hemel is. Nee ik bedoel niet de weg naar onze straat want onze Hemel "op aarde" bereik je via is de Emmastraat en de Margrietstraat en nog 'n stel straten meer. Nee ik bedoel de weg boven naar de Hemel, het is geen gemakkelijke weg... nogmaals, je moet wel in God geloven.
Of er dan ook 'n Hel is? Na enig zoeken kwam ik wel wat tegen want ook dingen over het geloof interesseren mij... ik heb niet voor niks de kathechismus geleerd vroeger, hahaha. Slechte mensen hebben hun plaats al in de Hel. Het is 'n "plaats van pijn", waar de onrechtvaardigen wachten tot het oordeel. Deze plaats schijnt een afdeling van het dodenrijk te zijn, die tegenover "het paradijs" staat. Wat ik las over de Hel? Uit de Hel valt niet te ontkomen, de Hel is echter wel te vermijden, te ontwijken. Wie zijn zonden aan God belijdt, zich daarvan afkeert en in de Heer Jezus gelooft als degeen die voor onze zonden stierf, komt niet in de Hel. God woont in de Hemel, de plaats van de gelukzaligheid. Het is de plaats waar mensen zullen wonen die door God zijn vrijgesproken, die gerechtvaardigd zullen wezen. Veel kwaadwillende mensen willen wel hun leven veranderen, dat zeggen ze elke keer weer maar het komt er niet van. Ik heb ooit ergens gelezen dat de Hemel zaligmakend is en als je in de Hel komt dat je er nooit uitkomt en elke dag opnieuw pijn zal hebben. Iedereen moet doen waarvan hij denkt dat hij het goed doet.. of je nu geloofd of niet. Maar mensen die andere mensen vermoorden... kinderen vreselijke dingen aan doen, vrouwen verkrachten en andere mensen uitbuiten en vermoorden.. die mensen zullen toch nooit ongestraft hier mee weg komen? Heel zeker niet. Ik vond 'n videootje op internet waar Chinezen proberen 'n ladder naar de Hemel te maken en ik moet zeggen, het lukt ze heel aardig maar hoog genoeg komen ze niet... het is 'n ladder van vuur dat wel. Bekijk het videootje maar. Ik hou het erbij dat de mensen die vroeger zo godsdienstig waren, naar de kerk gingen en te communie, nooit andere iets kwaads aandeden... dat voor hun 'n weg is naar de echte Hemel. Iedereen maakt z'n eigen weg naar de Hemel. Klik boven op het plaatje en bekijk het videootje wat ik vond op internet. Je hebt in ieder geval weer iets om 'ns over na te denken.










BESCHÉRREME

Na wat speurwerk kwam ik uit bij de heilige die ons zo links en rechts moeten beschermen. Nu weet ik ook niet of ze dat wel werkelijk doen maar ze staan er eigenlijk wel voor en zo heb ik al 'ns aangegeven over de Heilige Christoffel die de beschermer is van mensen in het verkeer, van de reizigers. Maar er zijn er nog veel meer en eentje is dan wel van de laatste jaren want in mijn jonge tijd was er dat helemaal niet. "Isidorus van Sevilla" is de beschermer van het internet maar ik denk dat "hij" het nog niet zo goed kan want virussen vliegen af en aan en hackers lopen hem gewoon voorbij. Van vroeger ken ik er nog wel: "Cecilia" van muziek, instrumentenmakers en zangers, "Sebastiaan" van onder anderen boogschutters, soldaten, brandweerlieden. "Ursula van Keulen" van leraressen, maar die hebben juffrouw de Vent niet gekend denk ik. "Isidorus van Madrid" van de boeren, "Hubertus" van de jacht. "Nicolaas" van zeelieden en van de gevangenen. "Agatha" van klokkenmakers en het vuur, "Erasmus" van iedereen die op zee of met explosieven werkt en kan ook worden aangeroepen bij geboorten, zeeziekte en stormen. Dan heb je nog "Filomena" voor bescherming van kinderen en toekomstige moeders en nog 'n hele mooie, "Judas Taddeüs" van hopeloze gevallen... en van deze laatste zijn er nog al wat.. kijk maar naar de regering van ons land... Hieronder staan enkele beschermheiligen.. vanaf links: Ambrosius van de imkers, Cecilia van de muziek, Christoffel van de reizigers, Hubertus van de jacht en Isidorus van Sevilla van het internet... Die laatste kun je misschien wel als achtergrond nemen voor je buro-blad, misschien is je pc dan voor altijd virus-vrij maar dat weet ik natuurlijk ook niet zeker... maar Himmels is het wel "un bietje"...










IK SNAPPUR NIKS VAN




Hier moet je me toch maar 'n mee helpen want ik snap er niks van. Ik zie daar boven wel staan 7péchés en nu weet ik dat het in het engels perzik is maar dat heeft niks te maken met die poppetjes boven want wat is daar aan perzik aan? En wat zou perzikken met die nonnetjes te maken hebben? Nu keek ik ook nog naar péchés in het Frans en dan kom je uit bij "hoofdzonden" of in ieder geval iets met zonden en daar kan ik me gezien de nonnetjes wel iets bij voorstellen maar wat weet ik ook weer niet. Het is wel zo dat de bovenste plaatjes van licht naar donker gaan en de nonnetjes gaan van 'n beetje lichte kleding naar meer licht. Maar ik zie de grap niet en zeker niet wat het zou kunnen zijn. "Is ut Himmels of nie"?









DE BEWIJZE LIGGE DUR



Wie nu nog zit te twijfelen is toch niet heel erg slim... de bewijzen zijn er nu toch... Engelen bestaan, heel heel zeker want hoe verklaar je het anders dat er 2 grote kranen en 'n tonnen zwaar brugdeel op huizen vallen en op winkels en er is niet één dode is gevallen... Dan moeten er toch engelbewaarders hebben rondgelopen daar in Alphen aan de Rijn. Dat kan toch niet anders... als je de beelden hebt gezien, en wie zag ze niet, die weet dat het 'n wonder is... dat stond ook zo in de krant, dat er gelukkig geen slachtoffers zijn gevallen.. Wat voor bewijzen moet je nog meer hebben?










UM TRUG TE DENKE

Wij zeggen bidprentjes.. dat doen we al van vroeger af en toen waren het ook prentjes om bij te bidden maar tegenwoordig zijn het meer "gedachtenisprentjes"... gewoon om ons er nog aan te herinneren, na jaren om nog 'ns aan terug te denken. Het maakt trouwens niet uit wat je er tegen zegt want ieder doet met zo'n prentje wat hij zelf wil... Ik wilde jullie wel 'ns laten zien dat er door de jaren heen wel veel veranderingen zijn gekomen. En dan bedoel ik niet de prentjes waar 'n foto van de overledene op staat maar de prentjes die van vroeger uit vaak waren voorzien van heiligen of van Jesus. Het oudste is uit 1859 maar er zijn er ook bij van meer dan 100 jaar later.










GODEN ZIJNUR HIL ZEKER

Ik hoor jullie al denken: "dor kumpt Peer wir an"... en toch is dit heel zeker waar want er zijn echte goden en dit leerde wij op school nu 'ns 'n keertje
niet met de godsdienstles maar met de geschiedenis. Dan weten jullie nog niet welke Goden ik bedoel maar zijn zijn de God van de donder en de God van de Bliksem. En de namen zijn gewoon Wodan en Donar. Ik begin hier over omdat ik er al vaker iets over wilde vertellen maar toen het deze week weer 'ns onweerde dacht ik er weer aan... Vroeger had ik er echt schrik van want als het onweer was dan moesten we van ons moeder allemaal naar beneden komen want boven scheen het gevaarlijker te zijn, waarom weet ik ook niet. Het knalde dan altijd hard en vaak sloeg het ergens in want het sloeg dan op de electriciteitsdraden buiten en dan schoof er 'n vuurbal met hoge snelheid over die draden en schoot bij de mensen binnen. Ik heb er ooit eentje gezien en dat was schrikken dat kan ik je wel vertellen. In de oudheid had men nog maar weinig kennis van de meteorologie. Weersverschijnselen als hagel, storm en regen werden toegekend aan de grillen van de Goden. Volgens de mythologie weerspiegelden zij in veel gevallen hoe de Goden zich voelden over het gedrag van de mensen. De Germanen hadden eveneens zo’n Donder God. Donar was de Germaanse God van de Donder en tevens de zoon van de oppergod Wodan. Tegenwoordig weten we dat bliksemschichten niet worden gegooid door een Donder God, maar dat ze ontstaan door elektrische lading in onweerswolken. Toch zijn er veel dagen van de week genoemd naar deze Goden, zie plaatje hiernaast. Bliksem kan voor veel overlast zorgen. Zo komt b.v. het treinverkeer rond Utrecht regelmatig stil te staan vanwege een blikseminslag. Toch de oude Germanen gaven het onweer de schuld aan de Donder God Donar. Volgens de Germaanse mythologie was hij een machtige God met een rode baard. Hij was volgens de Germanen een slechtgehumeurde God en wanneer het onweerde, reed Donar met zijn strijdwagen door de Hemel. Als hij dan zijn strijdhamer "Mjölnir" gooide, kon men Donder horen. Dus is hij wel ooit in de Hemel, in onze straat geweest... dus weet ik nu ook heel zeker dat Goden bestaan... zelfs bij ons in de straat... "In dun Himmel".... Mocht je hierin allemaal niet geloven zoals hieronder... dan print hem maar uit want is het altijd nog 'n mooie kleurplaat voor de kinderen.










OONZE PAWS VRUUGER

We hebben al heel wat Pausen gehad in de tijd dat ik naar de eerste klas ging, dus vanaf m'n zesde tot nu.. m'n zeventigste. De laatste jaren hou ik dat niet allemaal zo bij maar vroeger wel... Kinderen van tegenwoordig weten van die dingen vaak niks maar wij kregen dat allemaal op school en met de godsdienstlessen.
Hiernaast 'n plaatje van Paus Pius 12 dat ik jarenlang bewaarde en we ook op school hadden, ik denk nog wel bij iedereen bekend die op de Vorreldonkse school heeft gezeten. De paus van nu, Franciscus is niet alleen de eerste paus in 1272 jaar van niet-Europese afkomst, maar ook de eerste bekleder van de Heilige Stoel sinds paus Lando (913-914) die een nieuwe, unieke naam heeft gekozen. Welke eeuwenlange traditie gaat er eigenlijk schuil achter de pauselijke namen die kardinalen na hun verkiezing aannemen? In de eerste eeuwen na Christus was het gebruikelijk dat de paus gewoon zijn doopnaam behield. De eerste paus die er voor koos zijn naam te veranderen was paus Johannes II (533-535). Hij heette eigenlijk Mercurius, maar voor een kerkelijk leider was dit een ongelukkige naam omdat Mercurius verwees naar de "heidense" Romeinse God van de handel. Als blijk van waardering voor paus Johannes I (523-526) besloot Mercurius zichzelf Johannes II te noemen. Er zijn al heel wat namen geweest: Naast Johannes is Gregorius een populaire naam die inmiddels zestien keer is voorgekomen. Ook voor Benedictus, op zestien. Verder waren Clemens (14), Leo (13), Innocentius (13) en Pius (12) veelvoorkomend. In 1978 had Johannes Paulus I een primeur: hij was de eerste paus in de geschiedenis die twee al eerder gebruikte namen combineerde. Franciscus was nog nooit voorgekomen. Je zag al dat Paus Pius 12 keer is voorgekomen en dat was de Paus toen ik voor het eerst naar school ging en bij mister van Kemenade kennis maakte met die dingen over de kerk en 't geloof. later zijn er nog 'n heel stel geweest maar daar wil ik het verder niet over hebben. Ik vond nog 'n prentje en 'n plaatje van Paus Pius 12 toen hij 25 jaar bisschop was. Dat was in 1942... Deze Paus Pius 12 kwam zelf uit Rome en zijn naam was Eugenio Pacelli hij werd als kerkelijk leider gekozen in 1939. Hieronder zijn foto en het herdenkingsprentje.










BLASIEJUS ZEGE

Je moet niet denken dat ik hier vanalles over het geloof neer zet om dat te "promoten"... nee ik zet hier van alles neer om de ouderen onder ons nog 'n terug te laten denken aan "dien tijd van toen" maar ook om de jongere 'n beetje inzicht te geven van hoe het er vroeger aan toe ging tegenover nu of tegenover de tijd dat zij jong waren en dit alles niet meer bestond.
Vroeger werd er niet gevraagd of je iets wilde doen... je moest het gewoon doen of je wilde of niet.. Neem nu de naam Blasius... als ik dat zeg weten de oudere nog wel wat dat betekende maar de jongere? Natuurlijk die niet want er gaat bijna niemand meer naar de kerk en op school worden geen godsdienstlessen meer gegeven want we kennen niet meer de katholieke scholen van vroeger, de tijd dat het geloof en het katholiek zijn nog op de eerste plaats kwam. Blasius dus... Wij moesten vroeger de Blasiuszegen gaan halen. De Blasiuszegen is vernoemd naar de heilige Blasius. Veel is er over hem bekend, behalve dan dat hij in de 4e eeuw geleefd moet hebben. Volgens diverse legenden was hij een arts die tot bisschop van de Armeense stad Sebaste werd gekozen. Omdat hij getuigde van zijn geloof in Christus zou hij na vele gruwelijke martelingen zijn onthoofd. Zijn verering is wellicht pas door de kruisvaarders naar West-Europa overgebracht. Het meest bekend is het verhaal waarin Blasius kort voor zijn marteldood een jongetje genas dat door een visgraat in zijn keel dreigde te stikken. Deze vertelling zou ten grondslag hebben gelegen aan de Blasiuszegen in de vorm zoals we die later kenden. Op 3 februari, de feestdag van Sint Blasius, wordt in veel katholieke kerken na de eucharistieviering de gelegenheid geboden om de Blasiuszegen te ontvangen. De priester of diaken houdt daarbij twee op Maria Lichtmis gewijde kaarsen in Andreaskruisvorm verbonden onder de kin van de gelovigen. De bedienaar bidt dan: "Per intercessionem Santi Blasii liberet te Deus a malo gutteris et a quovis alio malo in nomine Patris et Filii et Spiritus Sancti", in het Nederlands: "Moge God u op voorspraak van de heilige Blasius bevrijden van keelziekten en andere kwalen in de naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest". De Blasiuszegen is dus tegen de keelziekte... Wij haalde die zegen ook in de kerk toen we nog kinderen waren en je mag het geloven of niet maar ik heb wel ooit 'n beetje keelpijn gehad door verkoudheid etc., maar nooit echt 'n ernstige aandoening gehad. Misschien heeft het dan toch geholpen... Och het was in ieder geval toch weer echt Himmels, "nie dan"?










NIE VURGETE, NOIT NIE

Nee vergeten zullen we het nooit doen, 17 juli 2014... mensen blij dat ze eindelijk op vakantie en niet wetend dat dit hun reis naar de Hemel gaat worden... Natuurlijk is het vreselijk voor alle nabestaanden maar ik moet steeds denken aan die hele familie Wals uit Neerkant die zomaar in een klap weggevaagd werden.. twee volwassenen en vier kinderen... ik probeer er soms niet aan te denken maar dat lukt niet... ook al lijkt het zo onwaar.
Ik kende die mensen helemaal niet, maar toch... ik krijg de gedachten aan die familie niet uit m'n hoofd. Toch wil ik jullie 'n verhaal vertellen van die zelfde dag... maar heel even nadat de mensen van vlucht MH17 waren ingecheckt... Dit is het verhaal... Het gezin van Gert Jansen uit Sluiskil meldde zich donderdag 17 juli 2014 aan de late kant bij de incheckbalie van Malaysia Airlines op Schiphol. Hun reis naar Jakarta is ook familiebezoek en dus hebben ze wat extra spullen als bagage. Dat houdt een beetje op. Ze staan achter in de rij voor de incheckbalie. Eindelijk aan de beurt wacht hen een koude douche. Het vliegtuig zit al vol. Ze vragen meneer en mevrouw Jansen of ze willen meewerken aan een overboeking op een andere vlucht, met een overstap in Dubai in plaats van Kuala Lumpur? Ook al is deze route aanzienlijk langer, een andere optie is er niet. Er waren nog anderen of zelfs nog een paar anderen die moesten worden overgeboekt. "In Dubai moesten ze vier uur wachten op de aansluiting naar Jakarta. Ze wisten toen nog van niets van een ongeluk. Dat kwam pas toen ze weer in het vliegtuig zaten en via de vluchtinformatie zagen dat de vlucht van Malaysia Airlines was geannuleerd. De jongeman die de Familie Jansen had ontmoet bij het overboeken, had gehoord dat er iets was gebeurd met 'n vliegtuig. Gert vroeg de stewardess waar dat vliegtuig vandaan kwam. Schiphol, zei ze, vlucht MH17. Toen realiseerde hij zich dat ze aan een ramp waren ontsnapt. Mevrouw Jansen was die dag toevallig jarig. Je leeft in een roes. Hele families die ingecheckt hebben. Al die mensen die bij het vertrek naar hen stonden te zwaaien. De tweelingbroer van Bert had hen naar het vliegveld gebracht. Je moet er toch niet aan denken dat…....... De stem van Bert breekt "onvoorstelbaar". Bert is blij dat hij gelijk de familie en vrienden heeft kunnen laten weten dat zij niet aan boord van die fatale vlucht zaten. Voor vertrek hadden ze daar nog grapjes over gemaakt. We gaan de 17e wel weg, maar we weten niet wanneer we terug komen. De laatste twee uur in het vliegtuig waren ze allemaal ijzig stil, hadden flinke buikpijn van de zenuwen. Bij de landing in Jakarta hebben ze wel handje in handje gezeten. Op 17 augustus keerde het Zeeuws-Vlaamse gezin terug naar huis. Met Malaysia Airlines. Pasha wil dat ze die vlucht overboeken, maar Bert zegt dat zij nooit iets te klagen hebben gehad bij deze maatschappij. Ze kunnen hier ook niets aan doen. Het vliegtuig is neergeschoten, op 10 kilometer hoogte. Ik probeer me nu in te denken als de familie Wals dit ook was overkomen... dan waren zij nog gewoon inwoners van Neerkant geweest... vrienden van Neerkantse gezinnen en andere Neerkantse mensen... Was het maar meer families overkomen wat de familie Jansen is overkomen.. Helaas, dit verhaal is niet van de familie Wals... Zou er voor de familie Jansen dan toch 'n engelbewaarder hebben bestaan? Nee dat kan niet, dan hadden de familie Wals die ook gehad...










DUN HEILIGGE GIRRERDUS

Er zijn altijd heilige die zijn verbonden aan iets of iemand. Ik heb pas nog verteld over de heilige Christoffel want die was de patroonheilige o.a. de weggebruikers en ik had 'n bel op de fiets met 'n beeld van Christoffel. Hiernaast heb ik 'n paar foto's van dezelfde heilige want dit zijn de beeltenissen van de heilige Gerardus, Gerardus Majella om volledig te zijn. Ik las hetvolgende over hem: Gerardus Majella (Muro Lucano, 23 april 1726 – Caposele, 16 oktober 1755) Zijn naamdag is 16 oktober. Majella werd nabij Napels geboren als zoon van een kleermaker. In 1749 meldde hij zich bij de redemptoristen als lekenbroeder. Hier vervulde hij zonder tegenspraak eenvoudig werk. Hij werd bekend om het geduld waarmee hij beledigingen en pijnigingen onderging en om zijn liefdadigheidswerk. Gerardus Majella had tijdens zijn leven vele visioenen. Verder staan verscheidene bovennatuurlijke verschijnselen, zoals genezingen, bilocatie (aanwezigheid op meerdere plaatsen tegelijkertijd), helderziendheid, profetieën en broodvermenigvuldigingen op zijn naam. Gerardus overleed in 1755 op 29-jarige leeftijd aan tuberculose in Caposele in Zuid-Italië. Gerardus Majella is de patroonheilige van kleermakers, portiers en zwangere vrouwen. Hij werd in 1893 door paus Leo XIII zaligverklaard en in 1904 heiligverklaard door paus Pius X. Een aan hem gewijd Nederlands bedevaartsoord is het redemptoristenklooster van Wittem. Omdat de ouders van ons Annie erg gelovig waren gingen ze ook vaak naar Wittem daar kochten ze ooit 'n beeldje van de heilige Gerardus net voor Annie werd geboren en baden tot hem dat hun dochter gezond zou worden geboren... ze zouden het beeldje in hun huis plaatsen en later zou Annie het beeldje krijgen en dat beeldje staat nu bij ons op de slaapkamer. Als je goed kijkt dan zie je nog 'n verschil want het echte goeie beeldje wat wij dus hebben heeft naast zich 'n doodshoofd liggen. We hebben er 'n stolp omheen laten maken... Als wij er niet meer zijn krijgt ons Nancy het, als ze het wil.


GODSDIENSTLES IN AASTE



Wij kregen vroeger op school ook Godsdienstles, van de kapelaan of van de deken. Toch meestal van de kaeplaan en ik vond dat helemaal niet zo vervelend want dan kon je lekker niks doen want de kapelaan vertelde meestal over het leven, het lijden en de dood van Jezus Christus. Tegenwoordig hoeft dat niet meer want de schollen zijn meestal niet meer katholiek. Ik weet nog toen we in de vijfde klas zaten en toen zaten de vijfde en de zesde nog in een lokaal bij mister Rombouts, toen vroeg er iemand uit de zesde klas aan de kapelaan wat het betekende, dat Maria 'n maagd was... "hahahahaha, un antwoord hitti noit gegivve "... Later heb ik er wel 'ns over nagedacht... "wie de sport niet beoefend, kan zich ook niet met de spelregels bemoeien".... hahaha, zoiets was het... Hierboven vind ik trouwens ook wel 'n goeie...








IRSTE MENS OP DE MOAN

Je moet elke dag maar 'ns "goegele" dan kom je van alles tegen. Wist je dat de eerste "mens" op de maan in 1969 'n afstammeling van 'n engel is geweest? Kijk dat bedoel ik nu.... Ik vond 'n berichtje over Neil Armstrong, de Amerikaanse astronaut die als eerste mens 'n voet op de maan heeft gezet...
Tenminste als het allemaal waar is want persoonlijk geloof ik niet zoveel van die eerste maanlanding... maar laten we er van uitgaan dat het wel gewoon was. Iedereen herinnert zich nog wel de legendarische woorden van Neil toen hij z'n eerste voetje voorzichtig op de maan heeft gezet: "Dat is een kleine stap voor een mens, een reuzensprong voor de mensheid". Toen Armstrong zijn beroemde uitspraak deed, werden zijn woorden rechtstreeks uitgezonden via de Voice of America, BBC en talrijke andere tv- en radiostations ter wereld. Geschat wordt dat 450 miljoen mensen zijn woorden gehoord hebben, van de 3,631 miljard mensen die er toen op aarde leefden. Maar klopt die zin wel? "Kleine stap voor de mens"??? Ik ben 'ns nagegaan wie Neil Armstrong eigenlijk was... Hij werd op een boerderij geboren, tien kilometer buiten de stad Wapakoneta en is van Schotse en Duitse afkomst en had een jongere zus en broer. Zijn ouders waren, en daar gaat het nu juist om: Stephen Koenig Armstrong en Viola Louise Engel. Juist zijn vader was dan wel "unnen Armstrong" maar de moeder was "unnen Engel"... Zou het dan toch zo kunnen zijn dat het allemaal waar is van die eerste stap op de maan in 1969 maar dan niet door 'n Armstrong maar door 'n Engel? Want nu begint het allemaal wat duidelijker te worden... Als het werkelijk 'n Engel was dan begrijp ik nu ook de "hupjes" die Neil maakte om zich voort te bewegen op de maan... alleen 'n Engel maakt zulke kleine gewegingen dat lijkt dat men gaat vliegen... Nu weet ik dit niet allemaal heel zeker want het is maar theorie maar een ding weet ik wel... als het waar is dat er werkelijk iemand ooit 'n voet op de maan heeft gezet in 1969, dan weet ik dat het in ieder geval is gestuurd door de hand van God... en uitgevoerd door een van Zijn helpers... "unnen Engel".... Op de foto's hierboven: Neil (Engel) Armstrong toen hij jong was en gewoon vliegtuigpiloot uit 1956 en de andere uit 1969 als de astronaut Neil. Dan de foto's hieronder v.l.n.r.: De beschermengel van de luchtvaart met vleugels en op het tweede plaatje het logo van de Air-Force en daar zie je ook Engelen-vleugels. Dan 'n astronaut die zijn vleugels heeft geopend. Plaatje vier 'n astronaut van vroeger die toen al 'n bak op de rug hadden waar toen al naar alle waarschijnlijkheid de vleugels in opgeborgen zaten. Dan de lichtgewicht vleugels die in zo'n bakje zitten en rechts zoals de astronaut anno 2015 eruit ziet en nog altijd met koffer op de rug voor de vleugels...





UN SCHIEJTGEBEDJE

Op het moment dat ik dit zit te typen kom ik net terug van de kamer onder want ik heb daar 'n grote plafondventilator hangen, al meer dan 25 jaar trouwens, en in de kamer geeft "onzen Toon", je weet wel dat slimme kastjes van Eneco, die geeft 28 graden binnen aan en buiten 33 graden en het is nu 13.00 uur. Nu het zo barstens heet is denk ik terug aan vroeger toen we in de 5de en de 6de klas zeten en mee op schoolreis mochten met de Vorreldonkse school.
Natuurlijk gepakt met 'n paar broodjes, 'n appel, 'n paar snoepjes en 'n fles limonade gazeuse gingen we de bus in maar het weer werkte niet altijd mee. We gingen naar de Heilige Landstichting en van te voren ook nog naar 'n Uitkijktoren maar waar die laatste lag ben ik weer vergeten. Op de heenweg was er slecht weer... het regende behoorlijk en dat is iets wat je op zo'n dag nu helemaal niet kunt gebruiken. Maar we waren allemaal katholiek en dat hield in dat we gingen zingen en als ik de tekst hier neer zet weet ik bijna zeker dat jij het jezelf ook nog wel kunt herinneren... In koor zongen we: "Lieve Heertje, Geef mooi weertje, Geef mooie dag, Dat de zon weer schijnen mag". Het was eigenlijk geen liedje maar 'n schietgebedje... Schietgebedje Peer? Ja ja... zo'n gebedje is alsvolgt omschreven... Een schietgebed(je), een zeer kort gebed, dat iemand in angst, nood of gevaar, in een paar ogenblikken doen kan, ook de korte gebeden op bidprentjes worden aldus genoemd. Ik las er ook hetvolgende over: Het schietgebed is ontstaan in de 16e eeuw en komt uit het strijdgewoel. Iemand die ten strijde trekt en een gevangene heeft kan je genade schenken of doden, als het doden is mag hij nog een schietgebed opzeggen. Een snel gebed meestal. Het gaat beslist niet om de snelheid van het gebed. Maar het werd zo genoemd omdat het gebed plaats vind voordat je gedood bent. Van een geheel andere zijde is dat het maar goed is dat er schietgebedjes zijn. Als ze zelfbewust zijn is het een rustmoment. In onze jachtige wereld, zijn het vaak de rustpuntjes voor onze geest. En dat laatste staat iedere Christen erg aan. Moet ik er ook nog even bij vermelden.. het heeft wel geholpen ons zingen want voor we in Nijmegen waren was het regenen opgehouden en begon de zon door te komen... Tja... soms gebeuren die dingen, vandaar dat ik nog ergens in geloof. Hieronder wat momenten van mens en dier die nog vlug 'n schietgebedje doen. Heel zeker is dat het "Egt Himmels" is...










DE MEI IS VUR MARIA



Wij gingen ook altijd te voet naar Ommel in de Mei-maand, ons moeder vond ook dat het nodig was om Maria te vereren. Het leuke er aan was als zo'n pater uit de missie kwam preken, of eigenlijk gewoon kwam vertellen, zo'n bruine pater op sandalen... verhalen meestal 'n beetje aangedikt maar mensen luisterden er liever naar dan naar de normale preek. Ik heb kortgeleden het liedje van "Onse Lieve vrouwke" ingezongen waar Stefanny van Dijck de karaoke op voortreffelijke wijze had ingespeeld. Het is nu bijna 170 keer beluisterd nadat ik het 'n paar dagen geleden op you-tube heb gezet. Toch vond ik nog 'n liedje van Maria ergens op internet. Ik dacht uit 1960 zo ongeveer maar helaas ken ik de muziekvan het liedje niet, niet de wijs van het liedje. Toch dacht ik dat er misschien wel mensen zijn die die tekst nog kunnen herinneren en ook de melodie van het liedje. Graag zou ik dat willen weten. De Meimaand is en blijft de Maria-maand en Maria hoort bij Ommel.








DE DRIEJ-EEN-HEID

Iemand vroeg aan mij... Peer, jij hebt toch best veel verstand van het geloof... jij hebt toch altijd de katechismus
moeten leren, je hebt de godsdienstlessen altijd moeten volgen.. en je zet hier toch ook vaak van die Himmelse Godsdienstige dingen neer. Kun jij ons iets vertellen over de Drie-eenheid. Wat dat is of was. Tja, natuurlijk weet ik dat maar het is diverse mensen ook verschillend zeker in deze tijd dat het geloof niet meer is wat het vroeger was. Wij hadden godsdienstlessen ja, elke week op school en we moesten voordat we in dienst dingen ook op retraite in Heeze en toen ik in dienst was kregen we ook iedere week 'n lesuur godsdienst... daar had je de Katholieken waar wij bij zaten, de Protestanten en je had de Humanisten. Waar die laatste het over hadden is me altijd 'n raadsel gebleven en het interesseerde me trouwens ook niks. Wat wij als katholieken leerde over de drie-eenheid was de Goddelijke Drie-eenheid... God de Vader, de Zoon en de Heilige Geest... bijelkaar was het God.. zie het plaatje want dat was de Heilige Drie-eenheid. Toch hadden we op de Vorreldonkse school ook 'n Drie-eenheid... dat noemde men zo want het waren drie handen op een buik... zij maakte de dienst uit op de Vorreldonkse school tenminste zo deden de verhalen de ronde. Wie dat waren? mister Dibbits, juffrouw de Vent en deken van Hout. Ik begrijp wel dat het 'n drie-een-heid is geweest maar toch zeker geen Heilige of Goddelijke. Mister Dibbits was toen het hoofd van de school, juffrouw de Vent wilde altijd wel iets in de melk te brokkelen hebben en deken van Hout liet niet over zich heenlopen, wilde altijd alles weten en het zou gebeuren zoals hij dat aangaf. Ik heb dat niet meer meegemaakt want in de tweede klas was mister Rombouts het hoofd geworden. Toch zou het zo maar kunnen dat we weer 'n Drie-Een-Heid hebben en dat is dan deze keer wel iets wat ik meemaakte want vorige week is het nieuwe Hemels Bier gepresenteerd en die bestaat uit drie soorten bier en dan van het lekkerste soort... echte wel... Blond, Dubbel en Tripel. Het is ook weer geen heilige Drie-Een-Heid maar het is wel Goddelijk... want het bier is echt Himmels en de smaak is Goddelijk. Dus mag je kiezen welke drie-een-heid het beste bij je past en dan denk ik dat ik wel weet welke je kiest.. "dor hoef ik nie over noa te denke".








ONZE LIEVEN HEER HÍ ENGELBEWAARDERS




Het moet wel dat onze Lieven Heer niet alles zomaar laat gebeuren want ik neem je nog 'ns mee terug naar 1985... 30 jaar geleden... wittege nog?? Om tien minuten voor twee 's middags kwam het grootste deel van de steiger die men had geplaatst om de kerk 'n opknapbeurt te geven, met donderend geraas naar beneden. Het mag 'n wonder zijn dat er zich geen persoonlijke ongelukken hebben voor gedaan want het is haast niet te geloven... De rukwinden die er die dag door Asten gierden hadden de stalen pijpen als knopspelden omgebogen.
Tussen half twee en twee uur was er in ons dorp 'n verschrikkelijk noodweer. Het bovenste deel van de steiger rukte zich los van de kerk aan de kant van de Wilhelminastraat en kwamen terecht tot bij de klokkengieterij Eijsbouts. Drie geparkeerde auto's moesten het ontgelden en werden onder de pijpen, steigerplanken en brokken natuursteen bedolven. Een mevrouw die juist op dat moment de kerk passeerde met haar auto kreeg 'n steigerpijp dwars door haar motorkap die als 'n spies door haar carosserie en motorblok sloeg... als dat 'n fractie van 'n seconde later zou zijn geweest zou de ramp niet te overzien zijn geweest. Peter van Schalen maakte er enkele spectaculaire plaatjes van... het verkeer was drie uur gestremd. Waarschijnlijk bezweek de steiger onder de enorme druk van de plastic bescherming die rond de steigers was aangebracht. Een van de werkers aan de kerk had eerder de steiger verlaten omdat het te gevaarlijk leek. Ik denk dat je hier toch zeker wel kan spreken van echte engelbewaarders die hun ''werk hebben gedaan'', zowel bij de mevrouw die met de schrik vrij kwam als de man die net van te voren de steiger had verlaten... En wie zei er ook al weer dat er geen ''engelbewaarders'' bestaan? ''dí is egt mí de hullup van engele, egt Himmels''..








FOTO'S VAN DE "PLEGTIGHEID"

Leo Gabriels kon wegens omstandigheden niet aanwezig zijn bij de presentatie van 't Hemels Bier maar gelukkig was Rob Fritsen van radio SIRIS er wel en die maakte 'n heel stel mooie foto's en ik heb er hier 'n stel van. Op de foto met de oorkonde die hoort bij het ere-ambassadeurschap die wij hadden gekregen, links Jac van Bussel, de wethouder die een van de mede-bedenkers was van het bier tijdens Asten 800, Ikke Peer Welten namens Himmels.nl en rechts Patrick Smits van Multi Bier. Naast Patrick de bedenker en grote animator van het Hemels Bier, Hans Stienen. De foto's staan allemaal in het groot op Siris, met veel dank aan Rob Fritsen.



Hieronder in de collage 'n greep uit de fotoreportage die Rob Fritsen maakte namens Siris radio....










UN NEIJ HOOFSTUK AN DUN HIMMEL

Zo mag je het toch wel zien want we hebben ons eigen "Hemels Bier" dankzij slijterij Astein, "veuran in dun Himmel". Hans Stienen en nog wat bierfanaten hebben het idee opgevat om 'n eigen bier te laten brouwen want na het bier ter gelegenheid van Asten 800 vonden ze het wel 'n mooie uitdaging om voor Asten 'n nieuw eigen bier op de markt te brengen en op 13 juni werd het gepresenteerd en geintroduceerd bij slijterij Astein, natuurlijk in dun Himmel. Het biergebeuren is toch al iets unieks in Asten... ik zal uitleggen hoe het begon...



Theo-dorus Eijsbouts begon tussen 1885 en 1890 met brouwen, toen nog onder de naam Bierbrouwerij De Hoop. Dat was toen niet op de voor ons vertrouwde plek op de hoek Hemel - Emmastraat maar op de plek waar nu zaal Zegers is.
Later werd 'n nieuwe brouwerij gebouwd aan de Hemel en kreeg de brouwerij de naam Astein Eijsbout's Bierbrouwerij en Mineraalwaterfabriek Asten en nog later Astein Asten. In Asten had een kasteelruine dat de naam Astein (Astein = stenen aan de A) had. Ook zou de naam kunnen zijn afgeleidt van de vroegere heerlijkheid Astein. Het afzetgebied van de brouwerij was het gebied gelegen tussen Den Bosch en Weert (voornamelijk in Noord-Brabant). Het bier werd weggebracht met een handkar en vervolgens met een bodedienst verder vervoerd. De tweede brouwer, Jan Eijsbouts, speelde een belangrijke rol in het dorp. Hij was onder andere loco-burgemeester van Asten. Hij werd opgevolgd door Theo, de vader van Jan Eijsbouts, die onder andere net voor het begin van de Tweede Wereldoorlog de eerste vrachtauto kocht voor het bedrijf. Voor die tijd werd alles zoals gezegd weggebracht met handkar en paard met wagen en daar hadden ze Piet Stevens voor die naast de brouwerij in de Hemel woonde waar nu de kapsalon is. Behalve bier werd er ook limonade geproduceerd. Na de Tweede Wereldoorlog ontstond het idee om flink te investeren in het bedrijf in Asten. Een plan dat al voor 1945 was geboren. De oorlog strooide echter roet in het eten. Het plan was om 1.700 hectoliter bier en 170.000 liter limonade te gaan produceren. Bovendien moest er een nieuwe brouwinstallatie komen. Er was zelfs al een schema gemaakt van de bier- en limonadeproductie van acht weken. Het plan vond echter geen doorgang: de investeringen waren te hoog. Bovendien kon je in die tijd goedkoper bier bij andere brouwers kopen dan zelf produceren. Dat betekende rond 1950 het einde van de brouwerij. Hierna werd het bier gekocht bij Brand, Vriendenkring en Dommelsch en in tankwagens in Asten afgeleverd. Uiteindelijk werd de brouwerij overgenomen door Dommelsch. Daarna werd er alleen nog maar limonade geproduceerd en uiteindelijk ook nog zachte zeep en Aspray. Tegen het einde van de zestiger jaren werd er bedrijf definitief gesloten. Jammer dat de brouwerij op zich helemaal weg is want nu er Hemels Bier is moet men het elders laten brouwen. Waar kan dat beter dan bij bevriende brouwerijen in Belgie... die bekend staan als de beste brouwers die er bestaan. Nu hebben de initiatiefnemers gekozen voor drie heerlijke bieren.. die verschillen van de tradionele, 'n fruitig frisse Blonde, 'n lekkere Dubbel en 'n Tripel die voor iedereen drinkbaar is en waar je geen uitgesproken liefhebber voor hoeft te zijn. Ik heb al eens aangegeven dat ik geen speciaal bier drinker ben maar ik heb ze alle drie geproefd en ze smaken echt lekker... het zijn echt Goddelijke dranken... en wat kan er mooier zijn dan Hemels Bier met 'n Goddelijke smaak. Hans Stienen en z'n maten hebben 'n prima keuze gemaakt. Na het Asten 800 bier hebben we nu dan het Hemels Bier en daar kan d'n Himmel, het Hemels Biergilde, de innitiatiefnemers, slijterij Astein en wij van Himmels.nl best trots zijn. Zoals gezegd: "un neij hoofstuk is toewgevoegd an alles wa Himmels is". Ook de glazen zijn aangepast aan deze tijd... niet de traditionele grote glazen van vroeger maar 'n eigentijds glas dat heerlijk drinkt. Ik was vorige week al wat voorbarig met het plaatsen van foto's die eigenlijk nog niet gezien mochten worden voordat de presentatie was geweest maar jullie weten hoe ik ben... en ik was heel enthousiast over het Hemels Bier dat ik meteen de foto's die Leo Gabriels al had gemaakt op de website heb gezet. Sorry hiervoor maar toen ik bericht kreeg dat het nog niet de bedoeling was heb ik ze er meteen vanaf gehaald. Nu mag ik zoveel reclame maken als ik wil en ik ben blij dat ze me hebben gevraagd als "Ere-ambassadeur van het Hemels Bier" en ben er zeer vereerd mee. Ik raad iedereen aan om de biertjes 'ns te kopen bij Astein, op je gemak onderuit zakken en te genieten van 'n heerlijk Hemels Biertje. Zoals ik eerder al aangaf: "het lijkt of er 'n engeltje over je tong piest"....










EN DITTE ZIJN DE STOERE JONGENS

vanaf zaterdag zie je zoals ze zijn....





DUN HIMMEL KUMT WIR IN UT NEEIJS


Ja jullie lezen het goed... Waarom dan Peer? Dat zal ik je vertellen... Asten, en dan speciaal d'n Himmel krijgt z'n eigen bier... Zaterdag ben ik uitgenodigd om als Himmel-promotor dit mee te maken als Hemel vertegenwoordiger zal ik zeggen... ik zal jullie hiervan op de hoogte houden... Je moet erbij zijn.. Dit is wel zo Egt Himmels, Himmelser kan niet meer. Het is toch hartstikke mooi... eindelijk krijgen wij van d'n Himmel ons eigen bier en dopen het als "Hemels Bier". Op zaterdag 13 juni wordt bij slijterij Astein een nieuwe bierlijn geïntroduceerd met een Astens tintje. In 2012 was stichting Asten 800 initiatiefnemer van het ''Asten 800 bier''. Bij slijterij Astein en in diverse horecagelegenheden in Asten is daarna regelmatig de vraag gesteld of er een vervolg kwam op dit bier. Helaas is er op dit moment nog geen fysieke brouwerij in Asten. Daarom heeft slijterij Astein het initiatief voor een eigen bier opgepakt.
In samenwerking met een aantal bierliefhebbers gingen ze op zoek naar bier met een "Goddelijke smaak". Aangezien de slijterij aan de Hemel in Asten gevestigd zit was een logische naam voor het bier: "Hemels Bier''. In samenwerking met Multi Bier zijn diverse brouwerijen in Nederland en België benaderd. Uiteindelijk is er een Belgische brouwerij gevonden die op basis van kwaliteit en smaak de doorslag gaf. Deze brouwerij gaat de Hemelse bieren dan ook brouwen. Er wordt gestart met een fruitig blondje van 7,5% alc. vol. Een moutige dubbel van 8% alc. vol. en een stevige, volle tripel van 9% alc. vol. Restaurant ''De Beleving'' in Asten heeft de primeur om de Hemelse bieren als eerste uit te schenken. Je weet wel wat vroeger het Fortuintje was. Op zaterdag 13 juni, vanaf 15.00 uur, vindt de smakelijke introductie plaats van het Hemels bier. De eerste flessen worden in samenwerking met het onlangs, door Astein Slijterij, opgerichte ''Hemels Biergilde'' overhandigd aan o.a. wethouder Jac van Bussel. Hij was in 2012 mede initiatiefnemer van het ''Asten 800 bier''. Zaterdag ben ik er ook want ze hebben me gevraagd om bij "dun doop'' aanwezig te zijn. ''Egt Himmels'' vind in het wel..... hieronder heb ik alvast wat lege glazen neer gezet... "die kenne ze alvast vol make''..










IK MEESTE MIN KRISTÔFFELKE

Ik was nog 'ns wat aan het rondsnuffelen op internet toen ik uit kwam bij wat ouwe fietsen en toen dacht ik meteen even terug aan ons moeder z'n damesfiets van vroeger. Niet dat het zo'n speciale fiets was maar hij "had'' iets aparts. Die had 'n bel, ja dat weet ik dat heeft iedere fiets, maar niet zoals ons moeder had wat op het bevengedeelte van de fiets sond de afbeelding van Sint Christoffel en die is de beschermheilige van de verkeerdeelnemers. Wij leerden dat vroeger al maar tegenwoordig weet bijna niemand dit meer.
Sint Christoffel is de patroonheilige van de reizigers, alle verkeersdeelnemers, timmerlieden, schilders, pelgrims, fruithandelaren, boekbinders, schatgravers, hoedenmakers, tuinmannen en kinderen. Maar hij is ook de patroon tegen besmettelijke ziekten, onverwachte dood, de pest, droogte, onweer, hagel, watersnood, vuurrampen, oogziekten en tandpijn. Christoffel is ook de patroonheilige van de stad Roermond, waar een groot beeld van hem met Christus op zijn schouder de top van de kathedraal siert. In die stad staat de enige Sint Christoffelkathedraal ter wereld. Zo maar nu terug naar wat ik meemaakte. Ik kwam van de lagere school af en moest iets verders gaan leren... ik kon best goed leren maar ''zocht het niet'' en toch ging ik op advies van m'n vader naar de ambachtschool in Someren, de LTS. Bij ons thuis hadden ze het niet breed en ik had ook geen fiets. Gelukkig had tante Marie van de Spar in Heusden er nog eentje staan en die kreeg ik. De rem werkte niet of nauwelijks maar dat vond ik niet erg... 'n fiets is om te fietsen, niet om te remmen... hahaha. Er zat wel 'n bel op en omdat ik best geloofde wat ik had gehoord over Sint Christoffel ruilde ik de kop van de bel om tegen die van ons moeder... ik had dus 'n Christoffel bel op m'n fiets, die zou me helpen als ik naar Someren fietste en de drukke ''dodenweg'' moest oversteken... Helmond - Weert, altijd heeft alles goed gegaan in die twee jaar dat ik naar Someren moest fietsen. Maar op 'n dag had ik met de fiets 'n boodschap gedaan naar Turrup en toen ik 's morgens m'n fiets pakte bleek mijn Christoffel te zijn gestolen.. smeerlappen hadden hem gejat, gewoon eraf gedraaid. Ik dacht, och het is niet zo erg maar daar kwam ik weken later wel achter. Op 'n morgen fietste ik met buurjongen Jan Cortenbach weer naar school toen vlakbij de kerk de broer van Jan ons passeerde, ''hunnen Theo'' en wij er meteen achteraan... toen we bij waren gekomen wilde ik wel ruig doen en deed zoals zoveel jongens dat wel 'ns deden, mijn ene voet op de drager van de fiets van Theo. Die voelde meteen dat er iets was en trapte 'n tandje bij... Dat was 'n onverwachte beweging en ik viel van de fiets... paf, met m'n gezicht over de keien. Ze stopte en zagen dat het wel mee viel... schrammen in m'n gezicht... afgeschaafd en Theo zei: "Ga hier even bij dr Kuijpers binnen, (want het was recht voor zijn deur), die kijkt er wel naar en doet er wel wat jodium op''. Ik deed dat en zei... fietsen jullie maar door ik kom straks wel. De dokter heeft de wond nagekeken en verzorgde het geheel en zei dat ik beter die dag maar naar huis kon gaan en wat bekomen van het gebeuren want ik was toch wel geschrokken... Zo verging het me en toen ik de dag later op school kwam moest ik bij directeur van der Velden komen en die vroeg wat er was gebeurd enzo en omdat hij al had gehoord dat ik was gevallen door die stommiteit met m'n voet bij Theo op de drager, vroeg hij me: ''Weet je Peter waarom het is gekomen?''... Hij wilde graag nog 'ns extra aangeven dat ik iets stoms had gedaan... maar het antwoord dat ik gaf had hij zeker niet verwacht... ''Ja meneer de directeur, dat komt omdat ze mijn Christoffeltje hebben gestolen''... Van der Velden keek me aan of hij water zag branden... maar toen ik alles had uitgelegd moest hij toch wel lachen... Rare jongen ben jij Petertje zei hij... En?? ''dé is ôk''... hahaha "mer ut kleengt wel Egt Himmels''...








UN EGT HIMMELS PLATJE


Het was in 1993 en werkten sinds kort allebei in Someren bij "de Pas"... het tennis en squashcentrum waar we in 1992 waren begonnen. We waren allang niet meer op vakantie geweest en in dat jaar wilde wel nog wel 'ns gaan... naar Spanje, naar Salou. Samen met ons Nancy en 'n vriendin van haar gingen we er met de bus naar toe. Keileuk daar vooral als je 's avonds langs de terrasjes liep en onder het genot van 'n lekker glas bier kon genieten van de muziek met de dans van die Spaanse schonen. Daar zat ook 'n man die je wilde tekenen en ik denk: och kom Peer, laar maar doen... de man leek op 'n geestelijke en had zo'n groot gewaad aan, tenminste dat vond ik... echt "unne kupplaon van vruuger". De tekening was best groot en ik heb ze in twee stukken moeten scannen en met kunst en vlieg werk aaneen gezet... en dit is 'm dan... Peer toen ie... pak weg 48 jaar was... mooie vent nie?, echt Himmels toch?










UN FANNETIEK NUNNEKE

Ik weet niet of jullie het wel weten maar het woord "nunnekes" zoals wij dat altijd zeggen, dat hebben de zusters niet zo graag want dat blijkt eigenlijk meer 'n soort scheldwoordje te zijn.
Ik kan me er wel iets bij voorstellen want als je gaat zoeken op internet naar nonnetjes dan kom je die twee vogels tegen die op het plaatje staan en daar zou ik ook niet met vergeleken willen worden. Nu vind ik dat trouwens helemaal niet dat nunneke 'n scheldwoordje zou zijn, ik vind het zelfs meer 'n koosnaampje voor hen die altijd klaar staan om andere te helpen want dat doen die toch al van heel vroeger uit... in de missie, verzorging van ouderen, lesgeven op de scholen en leidsters van de kleuterscholen... overal stonden ze paraat om te helpen. Maar ik denk soms ook wel 'ns... als er zo'n meisje in het klooster gaat zou die dat altijd wel blijven willen? zouden die nooit 'ns denken: "snotverdorrie wor ben ik an begonne"? Zouden die nooit 'ns verliefd worden op 'n man of misschien wel op 'n vrouw? En ik moet zeggen er zijn ook best mooie en sexy nunnekes... echt wel, kijk maar naar het plaatje want ik vond er nog wat waarmee ik op de foto ben gegaan... Trouwens klik maar op het foto hieronder en je krijgt nog iets leuks te zien over 'n nunneke... echt Himmels... "En gellie wit, ik lieg noit"...










ALLEEN STERREVE

Ik geloof echt niet in alle dingen... neem b.v. het geval wat ik zelf mee maakte toen ik langs ons huis op een van de garages 'n lekkage moest repareren... ik was wat nieuwe bedekking aan het aanbrengen met brander en grote gasfles toen plotseling de slang van de brander afvloog. Nu is het zo dat de beveiliging van de gasfles meteen de kraan dicht slaat maar wat nog in de slang zat vatte vlam en sloeg door de druk in het rond... door mijn haar, mijn gezicht en over mijn handen. Ik kreeg de volle lading van de vlammem en ik meteen van het dak af... naar de douche en de koude kraan open... het zag er even later niet goed uit... mijn nagels en handen waren verschroeid mijn baard was voor de helft weg en ook 'n deel van mijn haren... mijn gezicht was ook verbrand maar viel gelukkig nog mee...
Toch deed alles ongelooflijk veel pijn maar ik wist iemand die je van de pijn af kon helpen bij verbranden... zeven minuten na het gebeuren stond ik voor hem... hij begon wat te prevelen en deed dingen over mijn handen en gezicht... daarna vroeg hij hoelang het was geleden... ik zeg hooguit tien minuten... Hij zei: ''dan ben je de pijn zo kwijt of in ieder geval minder''... daar geloofde ik ook heilig in maar 's nachts om 12 uur zat ik nog met mijn handen in 'n emmer ijskoud water omdat ik anders verging van de pijn... Vandaar dat ik daar niet zo gelovig in ben. Nu wilde ik ook wel 'ns iets weten over mensen die b.v. in eenzaamheid sterven... want dat lees je vaak in de krant. Toch kwam ik uit bij iets wat me toch wel verbaasde... Ik zal jullie vertellen... Er was 'n oudere mevrouw van rond de 80 die alleen in haar bed lag bij het raam, ze kreeg af en toe wel bezoek maar meestal was ze alleen. Op 'n dag was er iemand uit de buurt die langs haar venster liep om 'n boodschap te doen en haar daar zag liggen haar hoofd boven de dekens uit en af en toe knipperde ze met haar ogen... even later toen ze terug kwam van de boodschappen en weer binnen keek zag ze hoe engelen om haar heen zwierven en de vrouw op leken te pakken en weg vlogen met haar en toch lag de mevrouw nog in bed. De vrouw die dit had gezien zei later dat ze zeker wist dat engelen haar hadden opgepakt maar dat het waarschijnlijk haar "ziel'' was die ze hadden meegenomen... toen ze weer naar de vrouw keek zag ze 'n brede glimlach op haar gezicht... de glimlach bleef, ze sloot haar ogen om ze nooit meer te openen. De dame die dit allemaal had gezien wist zeker dat er engelen waren geweest en de vrouw niet in eenzaamheid hebben laten sterven... Nog 'n verhaal van 'n man die over de snelweg reed en ineens vlak voor hem 'n knal hoorde, 'n ongeluk met auto's. Doordat ze in 'n rij stonden kon de man bijna niets zien maar plotseling zag hij boven de auto's uit 'n paar engelen die 'n jonge man omhoog tilden en weg vlogen... de wolken in. Later toen de politie en dokter arriveerde bleek de man van het ongeluk te zijn gestorven... dat moest ook wel zei de man later want ik heb zijn ziel weg zien gaan... Tja, wat moet je geloven in deze tijd... het is alleen raar... en wie zal zeggen of dit niet waar is? Het is wel echt Himmels..








TIS WIR PINGSTURRE

Nu krijgen we natuurlijk weer het zelfde als met Hemelvaartsdag want ik denk dat de jeugd echt niet weet wat Pinksteren wil zeggen... ja veel ouderen zijn het ook al weer lang vergeten. Ik zal het 'n beetje uitleggen. Denk niet dat ik zo'n heilig boontje ben en iedereen de kathechismus weer wil laten leren, nee echt niet maar ik wil gewoon laten weten hoe wij dat vroeger allemaal te weten zijn gekomen en hebben ervaren enzo.
Vroeger was dit 'n groot feest, niet zoals Kerstmis en Pasen maar toch een van de hogere feestdagen vandaar dat het ook op maandag wordt gevierd, heel vroeger was dat nog heel anders, het ging toen gepaard met een week van verplichte rust, bekend als de Heilige Geestweek. Tot de standaardrituelen behoorden het loslaten van duiven in de kerk, het strooien van blaadjes en het blazen op de klaroen. De Heilige Geestweek werd in 813 al wat ingekort, en vanaf 1414 kende Pinksteren nog slechts drie verplichte rustdagen. Bij de Synode van Dordrecht in 1618 werd bepaald dat hier nog een dag afging. Desondanks heeft de derde rustdag op sommige plaatsen tot op de dag van vandaag standgehouden. Wat Pinksteren wil zeggen? Bij de Christenen wordt met Pinksteren herdacht dat de Heilige Geest, de derde God van de Allerheiligste Drie-eenheid, neerdaalde uit de Hemel op de apostelen en andere aanwezige gelovigen. Na Jezus z'n dood op Goede Vrijdag en zijn verrijzenis op Pasen hadden de leerlingen van Jezus nog veertig dagen lang (tot Hemelvaart) de steun van zijn aanwezigheid gehad waarbij hij hun nog eens uitlegde wat de betekenis was van alles wat hij gedaan had tijdens zijn openbare optreden. Op de veertigste dag vanaf Pasen werden de leerlingen door Jezus alleen gelaten, dat was met Hemelvaartsdag. Wel had hij beloofd dat hij de Geest van God, de Heilige Geest zou sturen die hen geestelijk verder zou leiden en hen de kracht zou geven om getuigen van het evangelie te zijn. Op de vijftigste dag van Pasen, tien dagen na Hemelvaart, op Pinksteren, kwam de beloofde Heilige Geest dan ook over de discipelen. Het verhaal hiervan is dit: De gebeurtenissen vinden plaats op het feest van de eerstelingen in Jeruzalem. Om 9 uur 's ochtends zijn de discipelen en enkele andere gelovigen bij elkaar, een groep van ongeveer 120 personen, in een bovenvertrek in Jeruzalem. Plotseling kwam er uit de Hemel een geluid dat leek op een enorme windvlaag en het vulde het hele huis, waar zij zaten. Op hun hoofden vertoonden zich tongen als van vuur, die zich verdeelden, en het zette zich op ieder van hen. Zij werden allen vervuld met de Heilige Geest. Natuurlijk is er veel veranderd want dagen van rust zijn er gewoon niet... veel winkels grijpen de vrije dag op maandag aan om extra open te zijn en "shows" te organiseren... we kennen ook het alombekende Pink-Pop festival in het Limburgse Landgraaf dat sinds 1970 wordt georganiseerd, normaal met Pinksteren en bij uitzondering, net als dit jaar, op 'n andere datum. In de kerk zit niet extra meer volk... Tja zo gaat het tegenwoordig... steeds meer kerken gaan sluiten en over 'n paar jaar zullen de vrije dagen denk ik ook wel verdwijnen... Veel mensen geloven nog wel in iets maar de kerk? och daar gaan we niet meer naar toe... we bidden thuis wel wat... echt waar? Och ik denk van niet...










HIMMELVARTSDAG

Als ik aan iemand van onze jeugd van deze tijd zou vragen wat Hemelvaartsdag is dan zullen ze misschien wel weten dat het is omdat Jesus toen terug is gegaan naar de Hemel maar verder? Ik denk niet dat ze dat weten... Ook van de generatie na mij zullen weinig weten wat het wil zeggen.
Het is dan ook daarom dat ik me af vraag waarom mensen dit nog vieren... ze hebben waarschijnlijk 'n vrije dag waar ze gebruik van maken maar niet eens katholiek zijn.. eerlijk gezegd vind ik dat nogal raar. Ik vind dat ongeveer hetzelfde als dat je naar de feestavond gaat van NWC of Klimop terwijl je helemaal geen lid bent, niet eens weet hoe het spel dat die spelen gaat... Ik zal voor degene die nog 'n beetje interesse hebben in dit 'n beetje uitleggen wat het is... Voor Christenen is deze dag meer dan alleen maar een welkome vakantiedag midden in de week. Het is 40 dagen na Pasen en omdat Pasen altijd op een zondag valt betekent dit dat Hemelvaartsdag altijd op een donderdag valt. Maar het betekent ook dat de datum altijd anders is, omdat ook de datum van Pasen ieder jaar anders is. Maar er is nog meer dat een christen op deze dag wil vieren. Het is de 40ste dag na Pasen. Met Pasen is Jezus Christus, Zoon van God, verrezen uit de doden. Hij leeft, is niet meer dood. Vervolgens verschijnt Hij vaak aan zijn leerlingen. Zijn leerlingen herkennen Hem aan het "breken van het brood" (de Eucharistie) en door wat Hij de leerlingen vertelt. Daarvan zijn voorbeelden, o.a. het verhaal van de ongelovige Thomas: pas wanneer hij, nadat Christus verrezen is, de wonden van Jezus (door de kruisiging en de doorboring van zijn zijde) kan aanraken wil hij geloven. En dan komt het moment dat Jezus definitief naar Zijn Vader in de Hemel gaat. Wij hebben hier vroeger dit van geleerd: Niet langer verschijnt Hij aan zijn leerlingen. "Terwijl de leerlingen naar boven kijken wordt Hij aan hun zicht onttrokken door een wolk", De hemel, het bij God zijn, is het uiteindelijke doel ook van ons leven. Niet in deze 'aardse' tijd, maar na onze dood. Jezus, door de dood heengegaan, heeft een plekje bij God de Vader voor ons bereid. Wij zijn uitgenodigd om daar te komen. Nu Hij naar de hemel is gegaan heeft Hij voor dit aardse leven de leerlingen destijds, en daarmee ook ons, een Trooster en Helper gegeven. De Heilige Geest, uitgegaan van de Vader en de Zoon, wordt met Pinksteren, de 50ste dag na Pasen, gegeven aan hen die in God geloven en Jezus willen volgen. In de kathechismus stond bovenstaand verhaal hierover. Ik weet het is 'n heel verhaal maar wij van de katholieke scholen van vroeger kregen lessen van de kapelaan en werd ons dit geleerd. Of je het moet geloven... laat ik aan ieder voor zich... Alle verhalen die ik hier neer zet daar bedoel ik niks aparts mee maar ik vind ze gewoon "Egt Himmels", vandaar... Het is in ieder geval weer Hemelvaartsdag, 'n vrije dag... geniet er van....








DE KERRIK VAN AASTE



De meeste mensen zijn Katholiek opgevoed in Asten en zeker in d'n Himmel, hoe kan het ook anders, was iedereen wel katholiek vroeger. Tegenwoordig kun je dat niet meer zeggen want veel ouders laten hun kind niet meer de eerste en de plechtige communie doen en ik weet zeker dat er wel bij zijn die hun kinderen niet hebben laten dopen.
Die keuze is ook aan de mensen zelf maar in mijn tijd was dat normaal. Wij gingen dan altijd naar de grote kerk in Asten om te biechten, de missen te volgen, naar het lof, aflaten verdienen om de zieltjes uit het vagevuur te redden, voor te dopen, de Blasiuszegen te halen, de communie te doen, de heilige Kruisweg te bidden, de rozenkrans te bidden bij overlijden, de huwelijksmissen te volgen en ook de overlijdens mis, de preek aan te horen etc etc. We zijn vaak ik onze kerk geweest, zeker vroeger. Met kerstmis had men er die prachtige Kerststal staan met grote beelden. Fantastisch mooi om te zien. Ja de Astense kerk is 'n prachtig gebouw dat zo rond 1900 in gebruik is genomen... 'n schitterend bouwwerk. Tijdens de kerkfeesten in 1986, nu bijna 30 jaar geleden werd er 'n prachtig mooi lied gemaakt over onze kerk... geschreven door Gerard van de Moosdijk (tekst) en Jan Geeven (muziek) werd het gezongen door onze eigen Pro et Contra met de fantastisch mooie stem van Leo van Bussel. Ik moet toegeven dat ik het niet vaak heb gehoord maar hoe vaker ik het beluister, hoe mooier ik het vind. Echt 'n schitterend lied, onze kerk waardig. Klik op de tekst hieronder en je krijgt het te zien en te horen via Tube.










UR KRUISBILD

Vaak zag je ze in het buitengebied, meestal verder van de kom van 'n dorp af... op de landwegen enzo. Maar wij in d'n Himmel hadden het voorrecht dat wij 'n kruis voor in de straat hadden staan
De familie Jan Meulendijks hadden die aan de zijkant in hun tuin staan en dat werd altijd netjes bij gehouden... de ouders zorgde ervoor dat hun kinderen dat netjes bij hielden. Maar waarom zet men 'n kruis langs de weg? We hebben toch al 'n kerk met kruisen en 'n begraafplaats... waarom dan nog langs de buitenwegen? Ik heb wat uitgezocht.... Een wegkruis of een veldkruis is een in katholieke streken veelvoorkomend gedenkteken op de kruising van wegen en straten. Het is een religieuze uiting die de voorbijganger eraan herinnert dat Christus aan het kruis is gestorven. Wegkruisen bestaan in houten, gietijzeren en stenen varianten. Ze werden geplaatst door rijke personen, vaak boeren, of door buurtverenigingen die hiervoor geld inzamelden. Als de een wegkruis buiten de bebouwde kom is geplaatst spreekt men van een veldkruis. Indien de Christusfiguur het hoofd niet op de rechter- maar op de linkerschouder legt spreekt men van een Verkeerde Lieve Heer, op de foto hiernaast is 'n Christusbeeld dat naar de verkeerde kant kijkt. Er bestaan een aantal wegkruisen van die 'n verkeerde onze lieve Heer hebben. Ik kan me goed herinneren dat de boeren die op de fiets of met paard en wagen naar huis gingen hun petje afnamen als ze langs het beeld kwamen... of ze tikte 'n keer tegen de rand van hun pet of hoed. De geestelijke die met de Heilige communie naar de mensen toeging op Voordeldonk die niet meer zelfstandig naar de kerk konden gaan en de hostie thuis kregen... die geestelijk ging altijd even van de fiets af als hij bij Jan de Post langs het kruisbeeld kwam en knielde 'n keer en maakte 'n kruis. Ik heb hieronder de plaatjes staan van hoe het vroeger was met ons Himmels kruisbeeld... Linkerplaatje zoals het vroeger was, later toen het kruisbeeld plaats moest maken omdat er de bungalow kwam staan is het beeld verplaatst naar achter en was het bijna niet meer zichtbaar voor ons, dat is het middelste plaatje. De eigenaar van de woning die nu ook eigenaar van het beeld is heeft na jaren het beeld weer uit de stal gehaald en achter in zijn tuin tegen de muur gehangen ook al is het zwaar gehavend, het had jarenlang in de stal gelegen zonder dat er iets mee werd gedaan.. dat zie je hieronder op het meest rechtse plaatje. Ik heb over "Ons Kruisbild" al ooit 'n liedje gemaakt... als je op de foto klikt hieronder dan wordt je doorgstuurd naar you-tube en krijg je het te horen... Boven staan nog enkele foto's van kruisbeelden langs de weg zo maar ergens in het land.










OONS TRAWRINGE

De tegenwoordige tijd is trouwen ook nog best populair...
maar vroeger was dat 'n normaal verschijnsel.. samenwonen noemde wij "hokken" en werd niet heel vaak gedaan en scheidingen kwamen vooral in het katholieke Brabant niet zo veel voor. De trouwring is en blijft 'n teken van zoals dat zo mooi heet: liefde voor elkaar... sommige hebben er van vele honderden euro's sommige van vele duizenden. Wij hebben vroeger 'n "goejekôppere" versie genomen... in Belgie gehaald waar ze de helft goedkoper waren als hier. Ik draag de mijne nog altijd, ik deed die ook nooit af en ik krijg hem ook niet meer af. Als die eraf moet zal er aan gezaagd moeten worden. Hij zit aan mijn linkerhand zoals dat hoorde aan mijn ringvinger. En toen dacht ik: "waarom is dat eigenlijk je ringvinger"? Het schijnt volgens de geleerde van vroeger iets te maken te hebben met de korste weg naar je hart of zoiets en de ring en je hart horen bij elkaar. Ik ging nog 'ns zoeken en kwam bij dit uit, waarom de ring aan de vierde vinger moet vanaf de duim geteld. De duimen van je handen stellen je ouders voor, de wijsvingers stellen je broers en zussen voor, de middelvinger ben je zelf. De vierde vinger, de ringvinger dus, stelt je partner voor... en de pink zijn je kinderen... Volg de afbeeldingen onderaan... Men houdt de palmen van de handen vlak bij elkaar.... de gebogen middelvingers gaan tegen elkaar, de wijsvingers gaan met de toppen tegen elkaar net als de ringvingers... dan volgen de pinken en de duimen. Alle vingers zijn met de toppen verbonden behalve de middelvinger, die zijn gebogen en met de kootjes met elkaar verbonden. Wanneer je de duimen uit elkaar doet is dat geen probleem... dat zijn je ouders... die laten hun kinderen hun eigen weg gaan... Zo kan je ook de wijsvinger, "je familie", bewegen zonder dat de andere vingers bewegen... je broers en zussen kiezen ieder voor hun eigen leven. Nu bewegen de pinken... maak ze los van elkaar en je ziet de andere vingers blijven verbonden... de pinken zijn de kinderen die je los moet laten zodat ze later hun eigen gezin gaan stichten, hun eigen richting kiezen. Nu zou dat ook moeten met de ringvinger... maar dat is niet mogelijk... je kan de ringvingers niet uit elkaar krijgen als de andere vingers op deze manier met elkaar zijn verbonden... probeer het maar, het zal echt niet lukken... De ringvinger is het teken van jou en je geliefde partner en die kun je niet scheiden... vandaar dat de ringvinger zo is genoemd want daar gaat de ring als teken van trouw en liefde aan... vandaar ook dat je die niet van elkaar kunt scheiden... probeer maar...










WE GÔN WEL BIDDE AST MOET

Ik heb al wel 'ns ooit iets laten zien over die dingen die wij vroeger altijd hadden: de Rozenkrans. Och die bidden we toch niet meer Peer? Klopt... maar lees dit maar 'ns:


Als het vroeger weer Oktober was, de herfst zich had gemeld,
werd er bij de kachel en pijp, 'n sterk verhaal verteld.
De lamp bleef nog even uit, petroleum was te duur
als enig licht het schijnsel van hout en kolen vuur.
In die tijd waren ouders thuis geeerd en heel wat mans,
Men bad tesamen in geloof 'n rondje rozenkrans.

Voorwaar de tijd die stond niet stil, nog minder de techniek
Wie niet modern denkt elke dag, noemt men al gauw antiek.
Men heeft het voor gebed of God nu immers veel te druk
Er moet zo nodig geld worden verdiend, daarvoor koopt men geluk
Ons hele leven is gericht op de miljoenendans
De mens van nu die heeft geen tijd meer voor de rozenkrans.

Maar... razen rampen plotseling over ons leven heen,
en zoekt de mens naar hulp en steun, voelt hij zich bang, alleen.
Is hij teneinde raad en daad, ziet hij geen toekomst meer
drijft hij ontredderd zonder hoop en stuurloos heen en weer.
Is hij de koers van't leven kwijt, geeft niemand hem nog 'n kans
dan grijpt diezelfde mens ineens naar de oude rozenkrans.



Je ziet de rozenkrans is je leidraad in elke situatie. Niet alleen als je oud bent en niet alleen bij tegenslag. In 'n tijd van internetverbindingen... van hoge snelheidsleidingen en glasvezel... De allersnelste verbinding heeft geen lange kabel of glasvezel nodig, dat is die oude rozenkrans... van jou naar God....









WOR OF NIE WOR

Ik was vandaag m'n liedjes nog 'ns aan het controleren op you-tube en toen kwam ik ook het liedje weer tegen dat ik maakte over juffrouw de Vent. Meteen gingen m'n gedachte nog 'ns terug naar die tijd dat ik bij haar in de klas zat, de tweede en de derde en iedereen weet wel dat de juf het altijd had over het geloof etc. Ik herinnerde me nog dat ze het ooit had gehad over de lijkwade... het doek waarin Jezus werd gewikkeld en zijn gezicht werd afgeveegd nadat men hem op de Calvarieberg dood van het kruis had gehaald.
Ik weet dat er van de jeugd van nu zowiezo al niemand weet waar ik het over heb en ook dat veel ouderen het inmiddels al zijn vergeten, maar wij kregen hier vroeger gewoon lessen over op de katholieke scholen. Omdat dit de map Himmels is en ik hier over dingen van het geloof en Hemel laat zien en vertel dacht ik... ik ga me d'r nog 'ns in verdiepen en ik kwam het volgende tegen. De Mysterieuze Lijkwade, het gezicht in de lijkwade. Een ontzettend gedetailleerd beeld van een gebaarde man die over zijn hele lichaam geslagen, met doornen gekroond en met spijkers door de polsen en voeten doorboord was, zo beschrijft 'n bekend blad de lijkwade van Turijn. Eeuwen lang, heeft deze unieke lijkwade veel vragen opgewekt. Veel geleerden, historici, wetenschapsmensen en theologen zijn er vast van overtuigd dat het het laken was waarin Jezus Christus gewikkeld was na zijn kruisiging en dat zijn beeltenis door een of ander onbekend proces erop overgedragen was. In 1889, gebeurde er iets bizonders. Technische vooruitgang had het mogelijk gemaakt dat de eerste foto genomen kon worden van de Lijkwade. Toen de fotograaf, Secundo Pia, zijn eerste glas-plaat negatief onderzocht, liet hij het geschokt bijna in opwinding vallen. Wat hij zag was niet een onrealistisch en verwarrend photografisch negatief, maar een duidelijk positief beeld. De lichte plekken en schaduwen waren omgekeerd van die op het laken, en waren veel echter en realistischer, en het positieve beeld van het gezicht van een man was duidelijk zichtbaar. Pia's sensationele foto liet zien dat het eigenlijke beeld in de Lijkwade een negatief beeld was. Ik heb dit ook allemaal maar gelezen beste Himmel-liefhebbers maar zit hier 'n kern van waarheid in? Hoe was het mogelijk dat er een negatief beeld geproduceerd kon worden op een stuk laken eeuwen vóór de uitvinding van de fotografie? Tientallen specialisten van over de gehele wereld begonnen de mysterieuze lijkwade ernstig te bestuderen. Pogingen, gemaakt door bekwame schilders, wezen uit dat geen enkele artiest in staat was, zelfs wanneer ze een model hadden, om een menselijk gezicht door het mentale proces in een negatief beeld te veranderen, en het te schilderen. Leo Vala, een bekende fotografische deskundige die de ontwikkeling van 3-D-fotografie pionierde, vertelde onlangs: "Ik kan u wel zeggen dat niemand dat beeld ooit heeft kunnen namaken. Niemand zou het zelfs vandaag de dag niet kunnen doen, zelfs met alle technologie die we heden tot onze beschikking hebben". Eén van de Wereld's top onderzoekende tandartsen, Dr. Max Frei van de Universiteit van Zurich, een specialist in het nagaan van waar een stuk stof geweest is door microscopische sporen analyse, verklaart: "Mijn testen hebben mij ervan overtuigd dat deze Lijkwade inderdaad het doek is waarin het lichaam van Christus gewikkeld was. Ik heb van de Lijkwade meer dan een dozijn sporen-korrels van planten gevonden die alleen in de omgeving van Jeruzalem en haar woestijnen groeien". DNA testen vinden Jezus bloed op de Lijkwade van Turijn. Ik denk dat juffrouw de Vent toendertijd dus ook gelijk heeft gehad toen ze dat ons vertelde... terwijl ik toen dacht... "Ja ja, dé zal wel, mer ik gleuf dur niks van"...









BUKKANT DÓ GEWEEST

Ik snuffel echt alles na over wat men schrijft over het feit of er nu wel en geen leven meer na onze dood is of er straks nog iets zal zijn. Katholieken die nog echt geloven zoals wij dat vroeger hebben geleerd, die weten dat er zeker nog iets is.
Ook ik ben er heilig van overtuigd maar wat? dat moet je me niet vragen. Nu kwam ik weer uit bij iets wat me toch weer interesseerd... iets wat me aan het denken zet. Ik heb het er denk ik wel 'ns vaker over gehad... de bijna dood ervaring. En nu kwam ik dit tegen. Bijna Dood Ervaringen bestaan, en ze zijn medisch en wetenschappelijk vermeld, verklaard en gerechtvaardigd. Honderdduizenden mensen stierven "klinisch" voor een korte periode, soms zelfs dagenlang, maar toch hadden ze een "medisch" onmogelijk herstel zonder hersen-letsel. Bijna Dood Ervaringen mogen misschien zeldzaam schijnen, maar ze zijn helemaal niet ongewoon. Er is onderzoek naar gedaan en ze schatten dat ongeveer 13 miljoen volwassenen een BDE hebben ervaren in de VS alleen al. De meeste van deze mensen hadden de ervaring dat ze hun lichamen uit gingen, zweefden en in 'n soort geestelijk rijk kwamen. Sommigen naar "Hemelse" plaatsen, anderen naar niet zulk Hemelse plaatsen, misschien eigenlijk wel maar gewoonlijk verzwegen. De meeste Bijna Dood Ervaringen hebben enkele of soms alle kenmerken,'n stuk of tien, met name:

1 - De geest komt uit het lichaam, en voelt zich afgesneden van de wereld, niet in staat om met het levende medische personeel of hun familie te communiceren.
2 - Een realisatie van dood te zijn, met een aanvankelijk gevoel van eenzaamheid of verloren te zijn.
3 - Ontmoeting met overleden geliefden of engelen of met Jezus Zelf.
4 - Entree in, en vlucht door een tunnel, 'n soort pijp of sterren universum met ongelooflijke snelheden.
5 - Ontmoeting met en/of omhelzing van een liefhebbend Wezen van Licht, soms Jezus Zelf.
6 - Een onmiddelijk, supersnel overzicht van pertinente hoogtepunten van hun leven in volle geur en kleur en gevoel, zelfs de gevoelens van andere mensen ervarend.
7 - Het zien van een stad van Licht, weide, een hemels of ander oort misschien wel 'n paradijs.
8 - Het ontmoeten van een barrièrre, heg of muur, die een keuze voorsteld.
9 - De keuze en beslissing om naar het leven terug te keren
10 - Een resulterende verandering van hart, en een verbeterde kijk op het leven.



Ik vind het raar dat er zoveel mensen zijn geweest die deze dingen hebben ervaren... vandaar dat ik nog steeds bij de gedachte blijf dat er later nog iets is... of misschien dat we terugkeren in 'n andere hoedanigheid... wat dat dan ook moge zijn... echt Himmels....






KAJ WAAR NOG NIE HIMMELS.



Van de meeste jongens die ik ken van mijn leeftijd en gewoon op fabriek werkte, niet te ver uit de buurt van ons Asten, van die jongens waren de meeste ook bij de KWJ. Eerder hadden die hun clubhuis op Ostade achter het Patersveldje maar later toen ik er ook bij was bij houtzagerij Cuppens aan de achterkant, gelegen op de hoek Houtstraat en 3de st Jozefstraat en veel later in onze eigen straat, achteraan in de Hemel. Echt 'n gezellig clubje jongens en meisjes die niet al te veel geld te makken hadden en bij die vereniging terecht konden om wat te biljarten, te kaarten of gewoon om wat te buurten. Vroeger was het nog de KAJ, Katholieke Arbeiders Jeugd maar later werd het aangepast en werd het Katholieke Werkende Jeugd. Ik heb nog 'n artikeltje uit de krant van 1954 uit het Peelbelang van toen gevonden en daar stond dit in te lezen over de KAJ en dat was uit de maand Mei. Toen was de vereniging nog niet in d'n Himmel gevestigd, het was nog niet Himmels. Het artikel gaat over de belangrijke tijd, de tijd van Pinksteren en Hemelvaartsdag. Nu weten velen al niet meer wat Pinksteren precies wil zeggen terwijl het 60 jaar geleden nog als 'n hoge katholieke feestdag werd gevierd. Ook hier veranderen de tijden... Het katholiek leven is helemaal op z'n kop gezet... het is helemaal anders... Daar heeft het "niet meer katholieke school zijnde" ook aan mee gewerkt... vroeger was Basisschool Voordeldonk de Sint Henricusschool... Vroeger was deze tijd echt Himmels voor de katholieken... "wor blie dun tijd"...






WA IS ÔK WIR DUN HIMMEL

Bedenk 'ns even als er geen Hemel zou zijn straks.... Als er geen Hemel zou zijn, waarom leven we dan? Waarom dit aardse bestaan van vergeefs lijden, zonder ook maar een enkel zinnig doel? Dat geloof je toch zelf niet? We leven nu toch zeker ergens voor... Geen Hemel? Dat bestaat volgens mij niet... Denk je dat wij vroeger uren de katechismus voor nop hebben zitten leren? De Hemel is het mysterie van het leven, en het wonder van de dood, het is het doel van veel religies en philosofiën, het is de droom van vele zoekers, het is het onderwerp van menig boek en het onderwerp van alle bijna dood ervaringen. Klopt toch he?
Wat wij vroeger leerde over het geloof en over de Hemel was: De Hemel is een plaats waar je gelukkig kan zijn, waar er prachtige mensen zijn, vol leven die een prachtige tijd hebben, het is 'n plaats waar er geen sloten op de deuren en ramen zijn en waar je je fiets buiten zou kunnen laten zonder hem op slot te zetten. Het is een plaats waar de beken nooit droog lopen, waar het nooit duister is, anders dan een gouden schemering. Er zijn daar geen wetten, behalve de enige gouden regel geschreven in ieders hart, "Doe aan anderen, wat jij wil dat anderen aan jou doen". Er zijn geen nachten daar, geen heilige dagen, want alles is heilig, geen vacantie, want iedereen is vrij. Geen stormen, aardbevingen, overstromingen of rampen. Geen ziekte en geen dood, daarom zijn er geen graven, begraafplaatsen en kerkhoven en geen kerken. Dus ook geen noodzaak voor een priesterschap. Er zijn geen huwelijken daar, daar iedereen gelijk is aan de engelen van God. Hiermee vergeleken is onze Hemel die loopt vanaf Jan Eijsbouts tot aan de Voordeldonkseweg helemaal niks... merjé, is het ook wel zo? Dat is nou geloven in iets... Als je niet wil geloven dan ga je dit straks allemaal missen... of is er toch niks? Nou aan iedereen de vrije keuze... "Ik heb utter nie mekkelukker op gemakt vur allie naw".... Maar ik heb het jullie in ieder geval uitgelegd dus zeg straks niet dat je niks wist...






DUN TIJD LUPT SNEL VURRUIT

Ik weet het eigenlijk helemaal niet of kinderen van de school net als wij nog moeten gaan biechten... Wij moesten dat hele stuk lopen van de Vorreldonkse school naar de kerk in Turrup. Echt 'n heel eind klossen dat kan ik je wel verzekeren maar goed, toen was het niet anders maar ik denk dat nu de scholen niet meer zo "katteliek gereegt zijn" dat het biechten tegenwoordig ook niet meer gebeurd. Dat ze tegenwoordig meer zondigen als toen dat is heel zeker... wij vloekte wel 'ns en wij haalde ook wel snoepjes weg etc etc maar als we gebiecht hadden en onze penitentie, drie onze vaders en drie weesgegroetjes hadden gebeden dan begonnen we weer met 'n schone lei... we waren weer zuiver en of je het geloofd of niet: "zo vuulde de ok".. Het biechten zal wel niet meer bestaan, kinderen worden niet meer gezuiverd en als er nog wel biechten is dan zal dat wel met de tijd zijn meegegaan... via internet... via Facebook...








DUN HIMMEL GEBRUIKEN

De Hemel, want zo heet de straat in het abn. is voor ons gewoon op z'n Astens "dun Himmel". Dat staat natuurlijk voor iets uitzonderlijks, iets wat verheven is boven alles... dat weten we wel. Onze straat is dat ook... de gemeente Asten heeft onze straat de Hemel genoemd omdat het 'n bijzonder stukje Asten is, zo heb ik het ervaren... 'n straat met geweldige mensen die "close" waren en voor elkaar daar waren als dat nodig was. Omdat de Hemel dus zo bijzonder is wordt die naam ook veel gebruikt bij bedrijfjes, winkels of andere dingen om zich aan te dienen als 'n bijzonder iets. Je kent ze wel, o.a. Bierbrouwerij "in d'n Hemel", eetgelegenheid "Hemels" en ga zo maar verder. Ik was zo'n beetje aan het zoeken wat er allemaal aan "Himmels" bestond en toen kwam ik uit bij 'n soort schoonheidssalon en die praten ook van 'n Hemelse ervaring... dus het moet wel iets geweldigs zijn en dat zal misschien ook wel, toen ik dat plaatje zag dacht ik... Op deze manier wel ja, omdat er zo'n dame ligt en dat is best wel Hemels... Himmels voor ons. Maar toen dacht ik, als ze er nu 'n ander plaatje van hadden gemaakt... zou het dan nog zo Hemels, Himmels zijn? Ik dacht het niet... Om onze straat te presenteren hoeven we niet zulke dingen voor de dag te toveren. Wij zijn gewoon Himmels, daar hebben we verder niks voor nodig. Maar zou die schoonheidssalon nog zo Hemels zijn als er 'n andere dame zou liggen?? hahahaha. Kijk de foto's hieronder 'ns...








SEKSIE NUNNEKE

Ik probeer mijn website altijd zo "netjes" mogelijk te houden... en dan bedoel ik geen overdreven schunnige plaatjes, beetje om te lachen dat wel... maar niet te gek en dan weten jullie wel wat ik bedoel. Ik probeer ook niet de draak te steken met het geloof, dat doe ik nergens bij... niet bij katholieken en ook niet bij mensen die 'n andere geloof hebben. Respect voorop.... Wel vind ik af en toe iets leuks en dan zet ik dat hier neer en dit is wat ik vond en is weer Egt Himmels... ik bedoel er niks mee, alleen maar om te lachen en dat is wel leuk. Dus klik hieronder op het plaatje van de sexy nonnetjes en je zult zien hoe mensen reageren als 'n nonnetje gaat zonnebaden op het strand... geen bijbedoelingen... alleen om te lachen... de dame ziet er trouwens wel "Egt Himmels" uit...








LIEDJE UIT UT "KLOEISTER"

Het Pasen zit er weer op en het is weer tijd voor andere dingen. Maar ik vond nog iets leuks voor Egt Himmels want wat ik ga vertellen is ook wel wat "egt himmels". Ik vond op Tube 'n liedje van 'n Belg en die zingt over het leven uit het klooster. Vroeger gingen van veel huishoudens een of meerdere het klooster in. Het was niet zo makkelijk als wij ons wel indenken, het is niet de hele dag bidden maar er moet ook gewerkt worden. Hier naast heb ik nog 'n deel van 'n oude dagindeling gevonden die over zo'n kloosterleven gaat maar dat is dan van 'n kloosterling die in de morgen werkte... Bij het Nederlandse kloosterleven gaat het bijna altijd om de katholieke geloofstraditie. Binnen deze traditie bestaan er verschillende vormen. Er zijn kloosterlingen die binnen de kloostermuren leven, monniken en monialen en kloosterlingen die in de samenleving werkzaam zijn. De laatste groep is het grootst: ca. 95% van de kloosterlingen behoort tot de actieve religieuzen. Er zijn kloosters voor mannen en kloosters voor vrouwen. Vrouwelijke kloosterlingen worden zusters genoemd. De mannelijke kloosterlingen zijn onderverdeeld in paters en broeders. Paters volgden de theologiestudie en werden tot priester gewijd, broeders of fraters zijn mannelijke kloosterlingen zonder priesterwijding. Ik vond dit geinige liedje en gaat over 'n kloosterling die het Belgie in 't klooster was en dat viel hem soms wel zwaar maar dat hij het er ook goed naar de zin heeft soms, daar vertelt hij over. Het liedje heet op z'n Belgisch... "het kloeister Afflegem" en Johny Cooman zingt het. De tekst loopt mee met het liedje zodat je kan zien waar hij het overal over heeft... Dit vond ik echt wel "Egt Himmels"... ik bedoel er verder niks mee maar vond het gewoon geinig. Klik op het plaatje hierboven.






WITTEN DONDERIG

Dat kinderen niet meer weten wat "Witte Donderdag" is neem ik ze helemaal niet kwalijk. De scholen zijn niet meer katholiek gericht en waar worden kinderen nog op de hoogte gebracht van de gebruiken binnen de katholieke kerk? In onze tijd kregen we nog godsdienstles en dat was dan over het ktholieke geloof, gewoon omdat er toen in onze buurt geen andere geloven waren.
Sommige waren protestant en mochten toch gewoon naar de katholieke school en als wij de communie deden dan gingen die gewoon kijken in de kerk. Nu hebben we de Paastijd en we zitten aan het einde van de vasten waar vroeger in de vaste tijd geen vlees mocht worden gegeten maar daar hield ook niet iedereen zich aan. Bij ons was dat gewoon op vrijdag, dan kregen we vis of gekookte eieren en "juine saws", (uien jus). Nu zitten we aan Witte Donderdag en ik zal voor degene die het niet meer weten wat uitleggen hierover want ik vergeet die dingen niet. De term "Witte Donderdag" verwijst naar de gewoonte om alle kruisbeelden en andere beelden met een wit kleed te bedekken, dat na de dienst door een paars kleed wordt vervangen. De liturgische kleur van Witte Donderdag is dan ook wit. De liturgie van Witte Donderdag omvat de voetwassing van twaalf gelovigen door de priester, die Jezus en de apostelen symboliseren. Toen ik nog op school zat werden kinderen aangewezen om dit tijdens de dienst in de kerk te laten doen, 12 kinderen, voorstellende de 12 apostelen en moesten dan voor de communiebank komen zitten en werden er tenaanschouwe van de gelovigen in de kerk, de voeten gewassen. Ik heb een keer behoord tot degene die aangewezen waren hiervoor en ik was er toen best trots op. Het tabernakel is bij aanvang van de Heilige Mis leeg en de godslamp gedoofd. Tijdens het Gloria luiden onophoudelijk de klokken en altaarschellen, daarna mogen deze niet meer gebruikt worden tot Pasen. Op school werd ons verteld van het sprookje dat de klokken gedurende die dagen de klokken naar Rome vliegen. In plaats van de sacristiebellen en de altaarschel wordt de ratel gebruikt. Ook het orgel mag vanaf dat moment niet meer worden gebruikt, hoewel deze regel in de hedendaagse Nederlandse praktijk lang niet altijd meer wordt gevolgd. Het Allerheiligste wordt na de communie in een ciborie naar een zijaltaar, het zogenaamde rustaltaar, gebracht waarmee de Mis is afgelopen. Er is overigens geen wegzending en zegen op het einde van de Mis. Het verhaal over de klokken.... Op de avond van Witte Donderdag vertrekken de klokken in onze streken naar Rome, de hoofdplaats van onze Kerk. Daar vliegen ze naartoe om de paaseieren op te halen. De klokken worden tegen de vooravond van Pasen terug in ons land verwacht. Zo gauw ze terug zijn, kan het Paasfeest beginnen. Het is ook niet zo gek dat wij vroeger echt geloofden dat de klokken de kerken verlaten hadden tussen Witte Donderdag en Pasen want zoals ik eerder al aangaf mochten er van Witte Donderdag tot aan Pasen geen klokken luiden. Zo heb je in ieder geval enig idee wat Witte Donderdag wil zeggen en hoe kinderen van mijn leeftijd dat beleefden.






ZILVER PUPPIER VUR DE MISSIE

Vroeger was dit normaal, zilverpapier en "kappesjuuls" sparen voor de missie en ook ik deed daar aan mee. Wij spaarde dat thuis ook... als die zilvere doppen van de pap en melkflessen afkwamen dan deden we die in 'n schoendoos en later gingen we die brengen bij de paters... we kregen als dank dan 'n bidprentje... ze hadden ze met bundels van duisenden onder in de kelder liggen.
Op school vond juffrouw de Vent ons 'n "goeie peer" als we dat deden.. zilverpapier sparen voor de arme kindjes in de missie. Ik heb eigenlijk nooit gevraagd wat die daar mee deden... wat moeten die arme negertjes met zilverpapier wat rond 'n reep chocolade had gezeten? Eigenlijk heb ik daar nooit over nagedacht... "wij deeje dé gewoon zoonder te vroage". Dus ging ik 'ns wat zoeken... Vanaf de eerste helft van de twintigste eeuw, tot in de late jaren vijftig, spaarden wij kinderen massaal het zilverpapier. Maar mensen waren destijds nog wat gezagsgetrouwer dan nu, niemand stelde vragen. Ook niet over de postzegels die naarstig van enveloppen werden geweekt, ook al om het missiewerk te bekostigen. Zilverpapier werd in die tijd onder meer voor militaire doeleinden gebruikt. Om de langegolfradioverbindingen van de vijand te verstoren, werd het bij bakken uit vliegtuigen gedropt. Maar daar werkten de missiepaters gelukkig niet aan mee. Het zilverpapier dat werd ingezameld voor de missies, zo zegt men, ging nooit naar Congo of zo. Het werd hier in ons land en in Belgie te gelde gemaakt. In een, voor die tijd alvast, grootscheepse recyclage-actie. Tegenwoordig wordt zilverpapier van aluminium gemaakt, maar in de eerste helft van de vorige eeuw van een tinlegering genaamd stanniool. Dat ingezamelde "bladtin" brachten de paters naar fabrieken waar het werd gesmolten om opnieuw te gebruiken. Dat klinkt aannemelijk, alleen is er geen spoor terug te vinden van die fabrieken, en is er buiten Vlaanderen en Zuid-Nederland nergens ter wereld ooit een soortgelijke actie geweest. De redactie van het radioprogramma Jongens en Wetenschap heeft enkele jaren geleden een item aan het onderwerp gewijd, en zocht zich het pleuris naar enig bewijsmateriaal. "Er was gewoon niets te vinden", dat zeggen mensen die er zich ooit in verdiept hebben. Het recycle verhaal valt niet uit te sluiten, maar de kans is mijns inziens groter dat het gewoon een bewustmakingsactie was. Laat de jeugd het zilverpapier rond hun snoepgoed sparen, dan praat je ze een schuldgevoel aan tegenover de armen in Afrika. Dan is de vraag natuurlijk: kieperde elke dorpspastoor al dat zilverpapier dan gewoon in de vuilnisbak? We zullen het wellicht nooit achterhalen. En de postzegels dan? Die werden gewoon verkocht op beurzen in parochiecentra wijd en zijd. Voor een habbekrats, want het ging altijd om afgestempelde exemplaren. Maar zo ging dat bij missiewerk: alle beetjes hielpen. Hieronder heb ik nog 'n geschreven tekst uit 1959 over de missie. Laat ik het er maar bij houden dat we het in ieder geval niet voor niks hebben gedaan... misschien was het wel voor dat schuldgevoel of misschien ook wel voor recycleling... "Ik hebber in ieder geval gin sleecht gevuul an over gehawe"....








DUR MAG GELAGGE WORRE

We hebben inmiddels de helft van de vasten erop zitten, maar vasten we eigenlijk nog wel? Ik denk het niet, misschien nog 'n paar oudere van heel vroeger maar de rest denk ik niet. Van aswoensdag tot aan Pasen mochten wij vroeger niet snoepen, de snoepjes van de kruidenier en de bakker deden we in beschuitbussen en daar mochten we met Pasen pas aankomen.
Het halfvastenbal is ook op stervens-na-dood, hier en daar wordt er nog iets aan gedaan.. de carnaval op zich wel natuurlijk want dat is "het voorafje" van de vasten. De boog kan niet altijd gespannen blijven. We leven in een jachtige wereld. Er gebeurt van alles en dat levert een hoop stress op en daarom is het belangrijk dat je je af en toe ontspant. Dat doen veel mensen ook in die carnavalsdagen. Drie of vier dagen van zwaaien en zwieren, plezier maken en lachen. In het zuiden wordt nog in veel kerken begonnen met een carnavalsviering. Op de eerste rij zitten dan de prins en de prinses met de raad van elf en de boereblaaskapel. Maar mag je ook lachen en plezier maken in de kerk? Dat valt niet mee. Als je als geestelijke vroeger tijdens de preek iets grappigs zei, dan werd er hoogstens hier en daar wat gegniffeld. Maar lachen mag van God, ook in de kerk want de kerk hoeft geen plek te zijn van grote inspanning, het mag ook een plek zijn van ontspanning. Even bijkomen van de drukke week die achter je ligt.



Alleen mensen kunnen lachen. We zouden vreemd opkijken als opeens onze hond of kat zou beginnen te lachen, mensen lachen wel. Lachen is ook erg gezond want tijdens het lachen gebruiken we veel minder spieren dan wanneer we boos kijken, bij boos kijken moeten we ons echt inspannen. Dus waarom zouden we ons niet meer leren ontspannen en wat minder boos kijken?
Lachen relativeert het leven, maakt problemen niet groter dan ze al zijn. Mensen kunnen lachen, glimlachen, schaterlachen, hun buik laten schudden van het lachen, ik heb dat heel erg... hahaha. Je kunt lachen als een boer die kiespijn heeft. Soms lachen mensen zich een breuk, een bult en zelfs 'n ongeluk. Er gaat veel verkeerd in ons leven en in onze wereld. Wij blijven alleen gezond, als de boog niet altijd gespannen blijft. Ik vraag me soms wel 'ns af of Jezus ook wel 'ns heeft gelachen. Ik zou het echt niet weten. Wel weet ik nog van vroeger van 'n verhaal dat juffrouw de Vent ons heeft verteld dat Hij samen met zijn moeder, op een bruiloft is geweest. Daar zal Hij wel niet hebben zitten kniezen en zeuren en niet aan de kant is blijven zitten. Lachen mag rustig mensen neem dat maar van me aan... Met carnaval dat zetten we 'n masker op maar eigenlijk doen we 'n masker af want dan zijn we allemaal gelijk, van stratenmaker tot burgemeester van schoonmaakster tot modinette. Laten we in heel ons leven 'ns wat meer lachen... dat neemt de stress weg en je zal je zelf 'n stuk beter voelen... en deze spreuk goed onthouden: "wie ut léste laacht, laacht ut béste"....








DUR ZIJN EGT WEL ENGELE

Natuurlijk zal het altijd zo zijn... je geloofd of er engelen bestaan of je geloofd het niet en mensen die katholiek zijn opgevoed weten wel waar ze in geloven al is dat allemaal wel 'n beetje... hoe zeg je dat... "afgezwakt"... steeds minder mensen gaan naar de kerk en op de scholen is de katholieke leer allang verdwenen tenminste niet zoals wij dat hadden. Toch bestaan er engelen en dan, misschien omdat je dit zoals deze mevrouw dat mee maakte, in ieder geval de uitdrukking, "unnen engel".. Die mevrouw vindt deze jongen 'n engel omdat die jongen haar hielp en engelen zijn er nu eenmaal om mensen te helpen en bij te staan. Ik vind het trouwen ook al heel wat dat deze mevrouw al van 1957 af geabonneerd is op het Eindhovens Dagblad. Ook vind ik dat ze de krant wel maar voor de helft leest want ze leest niet de dingen over de ellende in de wereld en daar staat de krant toch half-vol van. Dat die behulpzame krantenbezorger voor haar 'n engel is staat buiten kijf want dat maak je niet meer vaak mee...







GIN NONNE MER

De nonnen zoals we die kennen van vroeger zijn aan het uitsterven.. Ik zelf heb er niet veel mee te maken gehad want op de Vorreldonkse school hadden we wel misters en juffrouwen maar geen nonen of zusters die les gaven.
Later kwam er de kleuterschool op Vorreldonk bij en toen hadden we als hoofd wel 'n non, Zuster Gabriëla die was er hoofdleidster van 1955 - 1959, zie foto hiernaast. Het kloosterleven in Nederland en België loopt op zijn laatste benen. Het ene na het andere klooster sluit maar de nonnen waren jarenlang toch het fundament van onze samenleving. De gemiddelde leeftijd van de nog aanwezige paters, broeders en zusters is ver boven de 80. Het einde van een tijdperk is in zicht. De invloed van de zusters en broeders zit nog steeds diep in het DNA van vele Nederlanders en Belgen. Ook van de Astense bevolking van vroeger, denk maar 'ns terug aan het vele werk wat die vrouwen deden in de oorlogstijd, in de missie, op de scholen en in het dagelijks leven. "Sterven voor de wereld" zo omschrijft historica Marjet Derks de harde wijze waarop nonnen het religieus ideaal werd ingeprent. Wie intrad, kreeg een andere familie met een nieuwe "moeder" en nieuwe "zussen". De "non" moest ook een afwijkende naam aannemen, ze moest haar kleren ruilen voor 'n habijt. En ze verborg de haren onder een kap of sluier. Vrouwelijke religieuzen uit Liefde. De zustercongregatie zou zich tot diep in de 20e eeuw vol overgave storten op de zorg en het onderwijs in stad en dorp. In Asten waren er veel zusters op de Sint Jozef bewaarschool (zie foto hiernaast) en de Mariaschool voor meisjes in de Julianastraat.. maar ook het missiewerk overzee. Die is nu zo goed als verdwenen, de wereld der godgewijde maagden was liefdadig en hardvochtig tegelijk. Toch hoorde ik ook wel ooit verhalen van vroeger dat bepaalde nonnen zich niet altijd erg "liefdevol" gedroegen, maar dat is altijd wel zo dat is geen mieuwtje. In Asten zijn er altijd de Boerdonkse zusters geweest en ook in Ommel hebben zich vroeger nonnen gevestigd. Nu staan we op het punt dat dit alles tot het einde gaat behoren.. hoe 'n wereld zich in 'n tijdbestek van één eeuw zich zo kan veranderen. We zullen het er mee moeten doen... De "Gods Bruiden" verdwijnen... Moet ik toch nog even een dingetje zeggen, men zegt dat zusters het als 'n soort "scheldwoord" beschouwen als je non zegt, maar zeker weten doe ik dat ook niet... Het enige wat rest is carnaval, dan gaan veel meisjes verkleed als non de straat op maar dan wel als sexy dame. Hieronder de linker foto zoals dat vroeger ging... de "non" beval je om netjes te zitten dus de handen over elkaar, in het midden het klooster van de Boerdonkse zusters in de Wilhelminastraat en rechts de intocht van de zusters van Ommel...








UT ONTSTOA VAN DE AARDE

Ik zat naar "de wereld draait door" te kijken en daar zaten die geleerden bollen weer die zo spannend kunnen vertellen over die foto's die ze met een of ander apparaat hebben gemaakt en dan vertellen ze over het ontstaan etc etc.
Toen dacht ik bij m'n eigen... ik heb vroeger op school geleerd dat de aarde door Onze Leven Heer is gemaakt... die maakte toch het paradijs... en die zorgde er toch voor dat Adam en Eva er kwamen en 'n heleboel kinderen waar wij, en ook die geleerde bollen, toch van afstammen. Maar als je ziet hoeveel sterren er zijn dan twijfel ik ook 'n beetje aan het verhaal dat God alles schiep en dat allemaal in 7 dagen, in een week? Nondepie hoe is het mogelijk om al die sterren en zonnen en hemellichamen te maken in zo'n korte tijd... en dat zullen jullie ook wel denken... maar zo ligt het natuurlijk niet. Het is heel anders, zo zit het helemaal niet.. God heeft die dingen niet allemaal gemaakt... er schijnt nergens leven te zijn alleen op onze planeet... dus die mensen kunnen best wel gelijk hebben dat alles ging met oerknallen en stof dat elkaar opjaagt en ook bijeen brengt en nieuwe sterren maakt... Kijk 's nachts maar 'ns buiten als het helder is hoeveel van die dingen er staan en dan praten ze ook nog van miljoenen lichtjaren hier vandaan. Dat zal dus wel... maar toen kwam God en die schiep de aarde... dat kan toch? niemand zegt iets over het heelal, maar God schiep de aarde... precies "de bölleke wor wij dun hillen dag over hin lope"... Juffrouw de Vent, waar wij het meeste les kregen over Jezus en over God en de duivel en de aarde, die heeft nooit gezegd dat God het heelal schiep, tenminste, ik kan me dat niet herinneren.. maar wel de aarde... en juffrouw de Vent had altijd gelijk.. tenminste... meestal. Dus als ik alles op 'n rijtje zet dan kan het zijn dat door de oerknallen en dat gedoe en gerommel daarboven alles is ontstaan, maar als de juffrouw en de geestelijke waar wij zoveel leerden over het geloof in God, als die gelijk hebben is de mensheid en de aarde door God gekomen... Ik ben toch niet voor niks naar de kerk gegaan? Ik zal er nog wel 'ns over nadenken...








DE WIRRELD VURGÍ

Hebben jullie er ook wel 'ns over na gedacht? Dat de wereld zo maar in eens vergaat?... "Ut einde van dun tijd"? Nou ik wel, maar er zijn al heel wat van die voorspellingen geweest... Door de geschiedenis heen zijn er veel lieden geweest die dachten een schatting te kunnen maken wanneer de wereld zou vergaan.
Of het nu door goddelijke interventie of door berekeningen was, dat weet ik ook niet maar zij dachten het jaar, en soms zelfs de precieze datum te kunnen voorspellen. Maar veel van deze doemdenkers het faliekant mis. Immers, de wereld is nog altijd niet vergaan. Toch is er nog genoeg toekomst waarin het wel kan gebeuren. Marshall Applewhite, de leider van een kult genaamd "Heaven’s gate club" (de club van de hemelpoorten) beweerde dat er een ruimtevaartuig de aarde zou benaderen. De NASA kon dat niet waarnemen, zo redeneerde Marshall, omdat het vaartuig in het zog van de grote komeet Hale-Bopp voer. Dit was echter geen invasie van buitenaardse wezens. Neen, zo zei Marshall, dit schip zal ons tot een nieuw niveau verheffen, boven het menselijke. Het enige wat we hoeven te doen, ging hij verder, is zelfmoord plegen, en onze zielen zullen met dit schip worden meegevoerd. Op 26 maart 1997 pleegde Marshall met 38 volgers voor deze reden zelfmoord... Of dat ooit zo is geweest betwijfel ik want we hebben er nooit iets van gehoord verder. Onderaan bij de drie foto's zijn enkele jaartallen die belangrijk waren en dat de wereld aan z'n einde was. Toch neem ik je mee terug naar 'n keertje dat het echt zou gaan gebeuren... Ik werkte bij Picus en dat was nu niet bepaald "geweldig" werk... ik was 17 jaar en stond aan 'n kistjes-schuurmachine... ik was het werk spuugzat, echt ik had er helemaal geen zin meer in, pokke-werk... maar toen kwam er in de krant staan over het vergaan van de aarde... Nu hing er vlak voor me bij Picus 'n grote klok en daar keek ik de hele dag op want wij stonden in "accoord-werk"... dat betekende dat je per stuk betaald kreeg... Ik moest toen 3503 kisten per dag schuren. In de krant stond dat op 'n donderdag, dat weet ik nog maar de datum weet ik niet meer, dat die dag de wereld zou vergaan... of je moest op 'n bepaalde hoogte op 'n berg zitten wat enkele honderde "gelovige" hadden gedaan. Om vier uur 's middags zou het gaan gebeuren... Ik stond te werken en keek voordurend op de klok... ik riep tegen m'n maat tegenover mij: Nog 'n uurtje Jan, en dan zijn we van dat pokkenwerk af. Jan lachte zo 'ns naar mij, ik zag wel dat die het niet geloofde... nog 'n half uurtje... nog 'n kwartier... het kwam dichterbij... nog vijf minuten... en verdomd als het niet waar is, ik hoorde zachte dreunen... tenminste dat dacht ik... nog tien seconden.... vijf, vier, drie, ik hield m'n adem in... twee, een.. en...(boem dacht ik).... niks... Ik denk zouden het langer duren... vijf minuten over vier, niks... tien minuten over vier... niks... nog niks en het werd later... 5 uur... de zoemer ging, we waren afgewerkt... maar geen wereld vergaan, morgen moet ik weer gewoon terug, weer kistjes schuren. Pokkewerk.. Jammer dan. Toch, 'n jaar later brand de Picus af en was ik in ieder geval 'n paar maanden van dat pokkewerk af... hahaha...








NOG WA OVER ENGELTJES

Ik blijf toch nog steeds maar zoeken naar dingen over engeltjes want het blijft me fascineren... en elke keer als ik er wat over lees dan denk ik... zou het waar zijn of niet? Ik was weer 'ns aan het zoeken en kwam dit tegen.. Zij die in aanraking kwamen met engelen vergeten dit intense gevoel nooit meer. Een ontmoeting met een engel omringt je met een ongekende zachte gloed die langzaam door je lichaam stroomt. Het brengt een intense rust teweeg, een zalig gevoel van liefde en gelukzaligheid. Het is een gewaarwording die je zolang mogelijk wilt vasthouden. Engelen zijn nochtans niet zo moeilijk te voelen en te horen indien we met een open hart en geest willen luisteren. Engelen zijn meestal dichterbij dan we denken. Een fluistering, een gedachte, is het enige teken dat ze nodig hebben. Zij schenken ons inzicht en nieuwe manieren om naar onszelf te kijken. Veel mensen ontvangen boodschappen via visioenen, dromen of gevoelens Wanneer we met een engel in aanraking komen denken we vaak dat het inbeelding is en dat onze fantasie ons voor de gek houdt. Om in contact te komen met engelen is het belangrijk dat we onszelf los maken van de aardse mentaliteit en opgelegde verwachtingen, onze geest verruimen, het pad van spiritualiteit bewandelen en durven openstaan voor het feit dat er meer is tussen hemel en aarde. Het is mogelijk dat onze energie niet ophoudt op te bestaan nadat we ons lichaam hebben verlaten. Misschien dienen we opnieuw op zoek te gaan naar onze innerlijke bron, het kind in onszelf, het meest pure ongerepte plekje in ons hart, onze Ziel. Als kind geloven we in sprookjes, waarom is het zo moeilijk als volwassen mens te geloven in hemelse wonderen? We kunnen op verschillende manieren met engelen in contact komen. Via helderhorendheid, helderziendheid, heldervoelendheid of helderwetendheid. Engelen verschijnen vaak op onverwachte momenten, soms zijn ze onopvallend aanwezig, wijzen ze ons de weg om daarna opnieuw in de atmosfeer te verdwijnen. Onze angst voor het onbekende, onze twijfels en ongeloof zijn enkele van de gevoelens die ons verhinderen contact te maken met engelen. Zij zijn er om ons te beschermen wanneer we dreigen af te dwalen van ons levensplan. Engelen grijpen niet in alle situaties in, want ze respecteren heel zorgvuldig ons levensplan en behoeden deze. Dus de ervaringen die we in ons leven opdoen passen in de lessen die we moeten leren. Dan grijpt een engel niet in. Als we b.v. iets stoms doen, dan wordt er ingegrepen. Het lijkt misschien allemaal larie koek maar toch zet het mij altijd wel aan het denken... Ik vond dit ook nog... 'n man vertelde dat hij plotseling een hand voelde die hem tegenhield toen hij de weg over wilde steken. Een seconde later denderde een bus voorbij die hij niet had gezien. Men zegt dat er tegenwoordig ook engelen verschijnen als mens.. Een engel neemt dan een mensengestalte aan. Bedank je engel voor wat hij voor je doet... ook al geloof je helemaal niet in dit soort dingen... "koa kan ut noit".






VUR HUN DIET NIE MER KENNE

Ik vond nog ergens 'n mooi plaatjes waar men had opgeschreven hoe je moest bidden, of in ieder geval wat je moet bidden, dingen die wij op Vorreldonk, op de Mariaschool en de Jongensscholen vroeger leerde want wij werden katholiek opgevoed... dat was gebruikelijk zo en och misschien zijn we er allang van afgestapt maar er zijn er ook nog genoeg die wel in iets geloven. Wij moesten vroeger bidden van het "oefening van berouw"... van liefde en van hoop... maar het meeste bleef toch wel bij het "Onze Vader" en het "Wees Gegroet". en die twee dingen heb ik hier nog... al heb je er niks aan... lezen kan je zie gebedjes in ieder geval nog dan weet je meteen wat wij vroeger moesten bidden en nu soms nog...








UT WAAR EFFE WENNE

Misschien zijn er best wel mensen geweest die hebben gedacht dat de Hemel zou gaan veranderen in de Hel want het was best wel schrikken toen men woensdag na Carnaval de vlammen in de kerk zagen opstijgen. Maar gelukkig was er niet veel aan de hand want in Asten doen ze dit toch al vaker... ze zetten de gedroogde palmtakken in vuur en met de as krijgt men 'n askruisje. Hiermee wil pastoor Hermans laten zien dat het askruisje herinnert aan onsterfelijkheid, want volgens ons katholieke geloof is de mens van stof en zal tot stof wederkeren... dat hebben wij vroeger zo al geleerd. De raad van elf van de Plekkers met tientallen gelovigen waren naar de kerk gekomen om dit te aanschouwen en hun askruisje te ontvangen. Het is even wennen maar het is wel iets heel aparts... echt "Aastus"....








NEIJ DINGER, ÔK IN DE KERRIK

Als wij vroeger naar de kerk gingen en dan bedoel ik de tijd dat ik 'n jaar of 12 was... dus zo ongeveer de tijd van 1955/1960, dan lag er op de tafel voor iedereen twee centen klaar... en als we in de kerk waren dan kwam men geld ophalen... eerst kwam er iemand met zo'n zakje rond die aan 'n lange steel hing en daar gooide we dan 'n cent in, dat was voor het "plaatsengeld"... en dan kwam er nog eentje waar ook weer 'n cent in ging en dat was de gewone collecte... Later kwamen de schaaltjes waar je geld in kon leggen en die aan elkaar werden doorgegeven. Ik denk dat de geldophalers ook wel slim waren om vooraan in de eerste rijen te beginnen want daar zaten de "rijke elite" en die waren het aan hun "stand" verplicht om papierengeld er in te doen want de andere mensen zagen dat meteen als ze er maar 'n dubbeltje ingooiden... Slimme aanpak. Ik heb ook wel ooit iemand gezien achteraan in de kerk... daar stonden wij altijd als het druk was, die er 'n kwartje ingooide en 'n stuiver en 'n dubbeltje terug pakte... ja dat was lachen achter in de kerk. Wat wij ook wel 'ns deden? Er hing 'n groot wijwatersvat en daar staken we onder de mis de hand in en gooide dan wat water in de lucht... sommigen mensen voelde dan dat ze van 'n paar druppeltjes nat werden... en keken dan rond en op dat moment keken wij omhoog... en dat deden zij dan ook... dat was ook lachen... Ja mensen wij waren ook niet altijd van die lieverdjes. Toch denk ik dat het nu ook allemaal zal veranderen door de vernieuwingen... Zullen ze nog steeds gewoon geld ophalen? Ik denk dat het gaat worden net als op de plaatjes... Vroeger gewoon geld in het zakje gooien en in de toekomst... gewoon pinnen... of ben ik nu de tijd wel erg ver vooruit? We zullen zien... het mooiste was nog altijd met dat zakje aan die lange steel... "dan koondege ôk net doew of ge dur iets in gôide terwijl deddege dé hillemol nie dit".








UT IS EGT WOR, GLEUF ME NAW..


Ik sprak pas iemand die vroeger ook in d'n Himmel woonde en die zei... Peer je geloofd toch zeker zelf niet die verhalen die je hebt geschreven over 'n engelbewaarder en zo? Want die verhaaltjes horen toch bij de fabeltjes? Ik zeg nee nee, dat zijn echte verhalen die echt gebeurd zijn en ik zal je er nog eentje vertellen. Hij zei: Dat moet je maar op je website zetten en weg was ie.... Dus zet ik dat echt gebeurde verhaal hier maar neer zodat iedereen het kan lezen en ik vertel je dat het heeel heel zeker geen fabeltjes zijn. "Engelen redden een jongen"..... Dit is de ervaring van de twaalfjarige Josia Lamb. Hij sjeesde met een jetski over het water en racete onwetend op een sterk koord af, dat strak over het water gespannen was. Vlak voordat hij het koord zou raken, zag hij ineens dat de lucht boven hem oplichtte en leek het of de tijd ineens stil stond. Hij aanschouwde een groot aantal indrukwekkende engelen. De engelen zagen er niet uit als mollige cupido’s, maar ze waren geweldig groot en gespierd en hadden vurige zwaarden in hun hand.. dat zegt Josia. Hij hoorde op datzelfde ogenblik een stem tegen hem zeggen: "Josia, hef je hand op".. Hij gehoorzaamde en op hetzelfde ogenblik knalde hij op topsnelheid tegen het strakke koord aan. Het gevolg was verschrikkelijk. De huid van zijn hele arm werd opengereten, en zijn keel werd half opengesneden. Toch overleefde hij dit ongeluk. De artsen vertelden zijn ouders dat het een wonder is dat Josia net op tijd zijn arm ophief (terwijl hij het koord niet had gezien). Als hij zijn hand niet had opgetild, was hij onthoofd geweest, vertelden de artsen. Zie je... dit is zo'n verhaal dat echt waar is... De jongen heeft het overal zo vertelt. Sinds deze ervaring met Gods engelen heeft Josia bewogenheid gekregen voor zieke mensen. En het rare ervan is dat regelmatig mensen wonderbaarlijk worden genezen, wanneer hij voor ze heeft gebeden. Op de foto Josia met rechts de handen die wonderbaarlijk kunnen genezen... Neem maar van mij aan... we hebben allemaal 'n engelbewaarder.... "egt Himmels toch"???






UN ASKRUISKE HALE

Op Aswoensdag laten katholieken en sommige protestantse gelovigen in de kerk een kruis met as op hun voorhoofd tekenen, het zogenaamde askruisje. Terwijl de priester het askruisje zet, zegt
hij doorgaans tegen iedere gelovige afzonderlijk: "Gedenk, mens, dat je stof bent en tot stof zult wederkeren", wat in het Latijn: "Memento, homo, quod pulvis es, et in pulverem reverteris" is. Deze tekst is gebaseerd op het vonnis dat God na de zondeval over de mensheid uitsprak. Sinds 1979 kan ook de tekst worden gebruikt: "Bekeer u en geloof in het Evangelie". Deze tekst uit het Evangelie staat in het altaarmissaal zelfs als eerste tekst aangegeven voor de liturgie van Aswoensdag. Oosters-Orthodoxe christenen laten de as op de kruin strooien in plaats van een kruisje op het voorhoofd. Deze as is het overblijfsel van verbrande 'palmtakken' (vaak buxustakken), die het jaar daarvoor gebruikt werden voor de viering van Palmpasen op Palmzondag. Het kleine ritueel wordt uitgevoerd ter bezinning en als uiting van boetvaardigheid. In die zin is het een voorbereiding op Goede Vrijdag en Pasen. Het askruisje haal je op woensdag na carnaval alhoewel, na carnaval? woensdagavond is het haringhappen of haringschillen... de cafehouders zorgen dat ze genoeg haring in huis hebben voor de bezoekers... en ze geven vaak wat consumpties weg als de carnaval goed geslaagd is. Over askruisjes halen zijn ook nog enkele leuke dingen te vertellen. "As ge ow askruiske 40 dagen op owwe kop loat stoa, kriede ge un neij pak". Deze belofte deed 'n pastoor vroeger bij het zetten van de askruisjes op de voorhoofden van kerkgangers op Aswoensdag. Wetende dat het toch niemand zou lukken om deze as van verbrande palmtakken, vaak buxus, de gehele vastenperiode op het voorhoofd vast te houden. Want de as geeft juist de vergankelijkheid aan van het leven. "Bedenk, o mens, dat gij stof zijt en tot stof zult wederkeren" zijn de woorden die de pastoor uitspreekt, waarbij hij met de as een klein kruisje tekent, 'n pastoor wist het wat toegankelijker te verwoorden: "Het askruisje is er om je bewust te maken van je eigen kwetsbaarheid". Dat was vroeger in deze tijd was dit het geval: 'n vrouwelijke pastor van 'n kleine parochie had met carnaval 'n prinselijke onderscheiding gekregen van prins van het dorp. De uitreiking geschiedde tijdens de carnavalsgezinsviering in de kerk. De carnavalsband verzorgde de muziek en er werd zelfs 'n aangepast carnavalsliedje gezongen. De Pastor had na de uitreiking van die onderscheiding voor alle kerkgangers nog een verrassing in petto: "Een tegoedbon voor het askruiske op woensdag om 19.00 uur". Je ziet wel dat carnaval en kerk heel goed samen kunnen gaan.... Hieronder de foto dat het bier van Bavaria echt bier is en geen "wijwatter"....









GIN GRAPPE OVER GELEUVE

Ik maak geen echte grappen over het geloof, niet ons eigen katholieke geloof maar ook niet het geloof van andere. Wij hebben van huis uit mee gekregen dat we moeten geloven in Jezus, in God en daarvoor gingen we 's zondags naar de kerk, we werden gedoopt, we deden de communie etc etc. Maar we mogen toch wel wat lachen als er videootjes worden gemaakt over Jezus, en dan bedoel ik gewoon leuke dingetjes die niet beschamend zijn en niet aanstootgevend, zeker niet slecht bedoelde filmpjes? Ik heb er hier nog twee aan een gezet en zeg nu zelf, deze zijn toch leuk ook al wordt Jezus hiermee bedoeld, daar steekt toch niks achter. Klik op de foto en geniet van deze leuke "Jezus-videootjes"....








TRALLERHANDE GEDENKPLATJES

Ik heb van Jan Welten 'n heel stel bid of gedenkprentjes gekregen want ik had hem die gevraagd omdat ik zo'n beetje uitgeput ben wat de prentjes uit onze straat betreft en bij het nakijken ervan kwam ik ook veel prentjes van kinderen tegen en dan raakt me dat weer erg. Met die dingen kan ik niet zo goed omgaan maar toch wil ik er 'n paar laten zien.. prentjes waar iets achter zit... misschien ziek bij de geboorte, misschien 'n ongeluk... Ik denk dan wel 'ns... wat moeten die ouders, broers en zusjes toch 'n verdriet hebben gehad... Ik pak de prentjes die al wat ouder zijn, en van mensen die ik helemaal niet ken... Lees wat er op zo'n prentje geschreven staat en je kunt 'n beetje het verdriet voelen wat die mensen toendertijd moeten hebben gevoeld. Gelukkig gaan kinderen altijd naar de Hemel... "hil zeker"..... daarom past dit ook hier in de map "Egt Himmels"....








UNNE DUVEL UIT DUN HIMMEL

Ik word af en toe ook "krankjorum van feesboek". Maar ik liet me toch nog maar 'ns 'n keertje verleiden door mee te doen aan een of ander dom spelletjes en dat kwam omdat het hier over engeltjes ging. Nu is alles wat met d'n Himmel, de Hel, Heilige, Pausen, Vagevuur, Kerkboeken, Katholicisme of Engeltjes te maken heeft interessant voor mij en zeker voor mijn rubriekje: "Egt Himmels", vandaar ook dat ik mee deed. Je moet dan wat vragen beantwoorden en aan het eind van de rit krijg je de uitslag... ik begon.... lees ze van boven naar beneden van links naar rechts... onderaan de uitslag van mij... nee ik geef niet aan welke antwoorden dat ik heb gegeven, das geheim... ik doew in ieder geval "nie mer mee"....








KOMME WE WIR TRUG LATTER?

Peer jij bent toch best wel gelovig? Ja zeker en niet omdat juffrouw de Vent dat zo graag wou en ook niet omdat je dat "moest" van thuis... maar ik ben er heilig van overtuigd dat er later nog iets is... wat dat dan ook moge zijn. Ik geloof helemaal niet in 'n oerknal of iets van dien aard... ik geloof dat er iets anders is.. maar vraag me niet precies wat.
Misschien is het werkelijk zo dat we later in 'n andere gedaante weer hier zijn of ergens anders... Reïncarnatie (wedervleeswording) en ik geloof zelfs dat ik in 'n ander leven al ooit iemand if iets ben geweest... Ik weet niet wat maar ik krijg sterk het gevoel naarmate ik ouder word en korter bij het "einde" kom. Het moderne reïncarnatiegeloof gaat uit van verhalen over vorige levens. Nu kunnen we allemaal wel zeggen dat we b.v. droomden dat we 'n grote geleerde waren. Er zijn drie soorten, verhalen die onder hypnose verteld worden, verhalen van peuters die spontaan over een vorig bestaan beginnen te babbelen en de uitlatingen van mensen die in een vreemde taal spreken die ze nooit geleerd hebben. Over hypnose hangt een geheimzinnig waas, en doordat genezers het met kennelijk succes gebruiken, krijgt het een wetenschappelijk tintje. Er is echter geen reden om te denken dat hypnoseverhalen betrouwbaar zijn of betrouwbaarder zijn dan legenden, sprookjes en dromen. Onder hypnose worden fantasie en herinnering sterk geprikkeld, en de herinnering wordt niet meer geremd door twijfel aan de juistheid. Toch weet ik zelf nog van iemand die dit vertelde... Hij werd 's morgens wakker en dacht dat hij kon vliegen hij sloeg zijn armen uit net als 'n engel maar kwam niet van de grond... Dit herhaalde zich drie of vier keer in 'n tijdsbestek van 2 jaar... hij wist zeker dat hij dacht dat hij kon vliegen en daarom denk ik, en hij ook, dat hij misschien in 'n vorig leven 'n vogel was geweest. Het rare van dit alles is dat hij 'n keer in de bossen liep waar best veel vogels waren maar geen enkel "sjilpend" geluid hoorde maar wel zachte stemmen terwijl er niemand in zijn buurt was... Peer en wat denk jij in 'n ander volgend leven te zijn? Geen idee van, het maakt me niet zo veel uit maar ik hoop in ieder geval geen mier te worden want die moeten z'n eigen kapot werken... hahaha.






UT HÍ HILWA LOSGEMAKT



Misschien heb je dit nog niet geweten ook al stond het in de krant en op facebook... het kleine briefje verstopt in 'n blad dat lag in 'n trein. Het verhaal hier achter: Jongerenwerker Martijn (27) uit Amsterdam vond in de trein een briefje met een wel heel bijzondere tekst. Via social media kwam hij in contact met de schrijfster, Ikram Azarfane. "Met deze briefjes wil ik de ander een glimlach te bezorgen." Martijn schreef er een blog over: Op 9 januari 2015 vond ik een briefje in de trein. Het zat verborgen in een tijdschrift. In eerste instantie wilde ik het niet lezen, want ik dacht: "Dit is persoonlijk, misschien is iemand in de haast dit briefje vergeten". Mijn nieuwsgierigheid had echter de overhand en ik besloot het briefje toch te lezen. Het begon met: "Hoi reiziger, hoe is het?" en las door…



Hij besloot het op Twitter te zetten met de tekst: "Vond ik in de trein, bijzonder! Mooie tekst.." Geen hashtags of andere spannende dingen, hij dacht er eigenlijk niet bij na. Na een half uurtje ontplofte zijn Twitter. Elke minuut dat hij op zijn telefoon keek, had hij dertig retweets of likes. De tweet belandde in de Metro, op de orkaan, meerdere bekende Nederlanders hebben de tweet geretweet en volgens de laatste berichten is het briefje zelfs vertaald in het Frans en in Frankrijk terechtgekomen. Ondertussen blijft de teller doorgaan: het bericht is op Twitter inmiddels bijna 1500 keer geretweet en 800 keer geliked. Het mag duidelijk zijn dat het briefje iets losmaakt bij mensen. Hij werd dan ook nieuwsgierig naar de persoon achter de tekst. Door alle retweets en likes, kwam hij uiteindelijk uit bij de schrijfster: Ikram Azarfane. Nadat hij haar contactgegevens had gekregen heeft hij haar wat vragen gesteld: Wie is Irkam ? "Mijn naam is Ikram Azarfane, 21 jaar oud en woonachtig in Helmond. Mijn roots en mijn tweede thuis liggen in Marokko. Ik volg de studie Maatschappelijk Werk en Dienstverlening op de Avans Hogeschool. Ik loop stage bij Bijzonder Jeugdwerk Brabant. Verder leid ik een simpel leventje waarin ik graag lees, schrijf, bewonder, leer en glimlach." Wat is het verhaal achter dit briefje? "De voornaamste reden waarom ik dit doe, is de ander een glimlach te bezorgen. Soms hoor ik mensen roepen dat als je de wereld wil veranderen, je bij jezelf moet beginnen. Brieven schrijven naar onbekenden is één van de initiatieven waarmee ik verandering probeer te brengen, voor mezelf, voor de ander en voor de hele wereld. Hoe klein het ook mag zijn." Hoe begon het allemaal? "Toen ik 17 jaar was, begon ik met het schrijven van brieven in de trein. Ik kan me nog herinneren dat ik een brief had geschreven, maar deze was ik in mijn jaszak vergeten. Op een gegeven moment moest ik uitstappen en toen viel het briefje uit mijn jaszak. Een vrouw riep me en zei "je hebt iets laten vallen". Ik zei toen "het briefje is voor jou bedoeld". Ze keek me een beetje verward aan, maar pakte het briefje op. Toen ik buiten stond, keek ik om en zag de vrouw uitbundig zwaaien en glimlachen. Het klinkt heel cliché, maar dit zijn van die kleine dingen die voor geluk zorgen. Geluk in mijn hart en in andermans hart." Er zijn waarschijnlijk veel meer mensen die een glimlach op iemands gezicht willen toveren, maar die hier vervolgens niet actief mee aan de slag gaan. Waarom jij wel? "Iedereen heeft wel eens behoefte aan bemoedigende en geruststellende woorden. Wanneer iemand mij het hart onder de riem steekt en mij weer even herinnert aan de essentie van het leven, dan verschijnt er onmiddellijk een glimlach om mijn lippen. Mijn positieve gevoel is op dat moment door niets of niemand te ruïneren. Maar als je dan weer tegenslag ervaart, dan voelt het alsof je de lange reis weer opnieuw moet beginnen. Na veelvuldig twijfelen, snikken, zeuren en jammeren, komt er weer iemand tevoorschijn die je net dat laatste duwtje geeft. De laatste duw die je nodig hebt om de moed weer bij elkaar te rapen. Ik geloof dat iedereen iets voor een ander kan betekenen, hoe klein het gebaar ook is.
Door mijn brieven hoop ik iets te kunnen betekenen voor de ander. In de afgelopen jaren heb ik veel dingen zien veranderen. De veranderingen zijn zelfs zichtbaar in de trein. Mensen kijken elkaar niet meer aan, groeten elkaar niet en delen niets met elkaar. Ik kan me nog herinneren dat ik vroeger, als meisje van ongeveer zeven jaar, snoepjes van mijn buurvrouw kreeg in de trein. Delen is zoiets moois. Het brengt mensen dichter tot elkaar. Om te kunnen delen, hoef je elkaar niet te begrijpen. Je hoeft niet hetzelfde geloof te hebben. Je hoeft niet dezelfde cultuur te hebben. Ik deel graag mijn tijdschriften, pepermuntjes, ervaringen, inzichten, gezeur, gejammer en het allerbelangrijkste: mijn glimlach. Wanneer ik bezig ben met het schrijven van een brief, dan doe ik dit met een brede glimlach. Tijdens het schrijven hoop ik dat degene die de brief vindt, mijn woorden zal lezen met een glimlach." Als laatste en puur uit nieuwsgierigheid, vroeg hij aan Ikram of ze een bepaalde religie aanhangt. Ze vertelde dit: "Persoonlijk schrijf ik hier niet vaak over in mijn brieven of teksten die ik op Facebook of elders plaats. Ik zou het namelijk jammer vinden als de nadruk daarop komt te liggen, terwijl ik juist van mening ben dat honderden factoren een mens vormen. Denk hierbij aan opvoeding, cultuur, vriendenkring, studie, werk enzovoort. Naast deze aspecten, die heel belangrijk zijn voor mijn levensloop, haal ik veel wijsheid, rust en motivatie uit de Islam. Ik ben een moslima en ben opgegroeid binnen een Islamistisch gezin". Het delen van de rijkdom die je bezit of, zoals Ikram, een simpel tijdschrift, is een voorbeeld van "je naaste liefhebben". Ook het bemoedigen van andere mensen is hier een goed voorbeeld van. Martijn is daarom dankbaar dat hij dit briefje heeft mogen lezen en zo ook in contact is gekomen met Ikram. Hij hoopt dat ze nog veel mensen mag bemoedigen met het schrijven van haar teksten en briefjes. Hij hoopt ook dat het ons mag aanmoedigen om bewuster om te gaan met de mensen om ons heen. Probeer vandaag eens te bidden of God je mag laten zien waar je iets mag uitdelen of wie je vandaag mag bemoedigen. Nawoordje van Peer, Je ziet dat het niet uitmaakt welke kleur je hebt, welke religie of welke rang of stand. Ik vond dat dit stukje wat ik overnam van internet prima paste hier in ons mapje "Egt Himmels"... want dit is dan wel zo Himmels, ook al heeft ze niet hetzelfde geloof als ik...






OVER TWATTER LOPE

Toen we bij juffrouw de Vent in de klas zaten kregen veel "les" over het katholiek zijn... ze had de eigenschap om iedereen aan te sporen om toch maar non, pater of priester te worden. Ik denk dat het kwam omdat in haar familie ook al paters zaten. Toch moet ik haar nog altijd meegeven dat ze prachtig kon vertellen over het geloof en de dingen die er vroeger zouden zijn gebeurd. Een van die verhalen was het over het water lopen van Jezus. Ja ik weet dat er veel jongeren nu moeten lachen maar katholieken hebben dit verhaal zeker ook wel ooit gehoord. Dit is het verhaal wat er achter zit... Jezus zei zijn leerlingen dat ze in de boot moesten stappen om alvast naar de overkant te varen. Hij zou intussen de mensen naar huis sturen. Toen hij dat gedaan had, ging hij de berg op om er te bidden zonder dat er anderen bij waren. De avond viel en hij was daar alleen. De boot had zich al honderden meters van de kust verwijderd. De golven beukten het schip, want de wind was tegen. In de nanacht kwam hij naar de leerlingen toe, lopend over het meer en toen ze hem over het meer zagen lopen, raakten ze in paniek. Ze wiseten niet wat ze zagen, 'n spook, 'n spook riepen ze en ze schreeuwden van angst. Maar Jezus riep hun onmiddellijk toe: "Blijf kalm", Ik ben het, wees niet bang". Heer, als u het bent zei Petrus, "laat me dan over het water naar u toe komen". Kom zei Jezus en Petrus stapte de boot uit en liep over het water naar Jezus toe. Maar toen hij merkte hoe hard het waaide, werd hij bang, hij begon te zinken en riep: Heer, red mij en meteen stak Jezus zijn hand uit en pakte hem vast. "Wat is je geloof klein" zei hij, "Waarom twijfelde je"... Toen ze in de boot waren gestapt, ging de wind liggen. De leerlingen in de boot vielen voor hem op de knieën en zeiden: "Werkelijk, u bent de Zoon van God". Maar ja, je moet wel in God geloven anders heeft dit verhaal ook geen nut. Of het waar is?? Ik heb het ook 'n keer geprobeerd bij de afgraving van van Horssen, langs de Voordeldonkse school, over het kanaal durfde ik niet want dat was me te diep... Ik kwam met "natte poten thuis".... terwijl ik toch ook iets in mijn naam heb van Petrus... het was duidelijk, "ik kan ut nie",of toch??... kiek de foto mer....








OVER DE HÉL

Ik vond dit plaatje hieronder en toen dacht ik, dat is net iets voor de map "Egt Himmels". Nu weet ik wel dat het over de hel gaat maar het past toch in het straatje van katholiek zijn, van geloven, van de Hemel, Vagevuur en Hel... dus past het hier wel. Wat het plaatje voor moet stellen weet ik ook niet echt maar ik denk dat die ene de andere iets aandoet en dan de hel op hem wacht of zo. Precies weet ik het ook niet. Maar men vraagt zich hier af of de hel z'n langste tijd heeft gehad? Nou daar kan ik wel op antwoorden: ik denk dat de hel aan uitbreiding toe is want als je de tv kijkt en ziet wat mensen elkaar aandoen... dan wordt je echt niet vrolijk... die mensen zijn klaar voor de hel, die hel zoals wij ons die vroeger voorstelde... Brandend in het vuur omdat je hier op aarde dingen deed die niet door de beugel konden en die zijn er tegenwoordig miljoenen en miljoenen. Er is weinig respect voor de medemens... hele volkeren "slachten" elkaar af... en niets ontziend, of het nu jonge of oude mannen zijn, of het nu vrouwen, jonge meisjes of kinderen zijn... elkaar afslachten is daar mode, nietwetend dat je het meeste door praten kunt oplossen, niet door wapens... Dus die hel zal blijven bestaan... iedereen zou wel willen dat het niet nodig moest zijn, maar helaas is de werkelijkheid heel anders...








NUN ENGELBEWAARDER

Wie niet geloofd zal die wel geen hebben, toch zeggen ze dat we er allemaal eentje hebben.... ik weet het niet maar ik denk wel dat we er eentje hebben die bij ons is... maar ja... de meeste mensen zijn niet gelovig dus als je bij die groep behoort hoef je dit eigenlijk niet te lezen, die kan dit wel overslaan... Ik kan mij nog herinneren van vroeger 'n kort versje wat we 's morgens op konden zeggen als we opstonden maar kende het niet meer van buiten. Maar na enig zoeken kwam ik de tekst toch weer tegen op internet... tenminste, zo ongeveer als ik herinner van vroeger. Normaal deed je dat als je opstond en dan je vingers in het wijwater vatje doopte en 'n kruisje maken... maar ja, bij ons zat er geen wijwater meer in dus van dat versje kwam ook niet veel terrecht en toch heb ik het ooit opgezegd... Ik heb die tekst van internet op dit plaatje gecopieerd met het prentje wat ik ook nog vond... Je hoeft misschien niet in 'n aardsengel te geloven als er ooit iets gebeurd en je hebt "hulp" gekregen kan het zo maar zijn dat je engelbewaarder je hielp..








UNNE ROZZEKRANS

Persoonlijk vond ik het echte mooi dingen en achteraf ben ik blij dat we er bij ons thuis ook allemaal eentje hebben gehad maar zoals met veel oude dingen... nooit bewaard. Toen ik de eerste communie deed kreeg ik er eentje van m'n peetoom en peettante, "unne moie grune".... Ik nam die altijd mee naar de kerk samen met m'n kerkboek. Ik dacht ik zoek dat nog 'ns op en ik weet dat ze hem vroeger ook wel "paternoster" noemde. Maar nu kwam ik in Belgie uit en die noemde het geen rozenkrans of paternoster maar 'n bidsnoer. De paternoster werd bij aanvang gebruikt om de tel niet kwijt te raken bij het opzeggen van een reeks eenvoudige gebeden. Men zegt dat kluizenaars, met dit doel, keitjes gebruikten. Terwijl de monniken vroeger zo’n 150 verschillende psalmen reciteerden, van buiten te leren en baden de broeders 150 keer eenzelfde gebed, zoals bijvoorbeeld het Onze Vader. Om de tel niet kwijt te raken bezigden ze een snoer met knopen of kralen. Zo ontstond de eerste vorm van paternoster. Pater Noster betekent Onze Vader, maar hoe rijmt men nu de paternoster, samen met rozenkrans, die hoofdzakelijk uit weesgegroetjes bestaat? In de 13de eeuw kent de Mariadevotie plotseling een grote bloei. De toenmalige vorm van paternoster wordt een populaire vorm van Mariaverering. In de Middeleeuwen bestond een gebruik om bij bepaalde gelegenheden het hoofd van jonge meisjes met rozen te omkransen. In enkele middeleeuwse verhalen wordt Maria omwille van haar maagdelijkheid ‘rose’ genoemd en zo ziet men stilaan dat de aaneenschakeling van groeten aan Maria, de vrouw die men vereert en aanbidt, als een krans van rozen wordt beschouwd en tenslotte wordt, in overdrachtelijke zin, het snoer waaraan men deze groeten aftelt rozenkrans of rozenhoedje genoemd. Zo nu weet je in ieder geval 'n beetje hoe het in elkaar zat met de Rozenkrans, de Paternoster, of 't Gebedsnoer. Op de foto's zie je bovenaan 'n groene rozenkrans, zoiets had ik die vroeger en daaronder het groene zakje waar ik die in kom doen. Helemaal onderaan zie je 'n doosje voor de rozenkrans. Mensen hadden allemaal verschillende doosjes en zakjes maar aan dat kon je zien waar ze thuis meer geld hadden als bij ons die het met 'n gewoon zakje moesten doen. De grotere foto aan de zijkant is van 'n klein gedeelte dat 'n verzamelaar had, maar daar hingen er nog honderden meer... Dit zijn alleen de grote.






UN HIMMELS BUUKSKE

Lezen doe ik niet veel, ja van die dingen die op internet staan maar ik lees helemaal geen boeken, ik kan er niet voor gaan zitten. Toch heb ik jullie verteld dat ik het boek van o.a. Toon Hoefnagels uit d'n Himmel heb gelezen in de vakantie: Gevels zonder vlag. Maar dat gaat dan ook over de oorlog hoe die was in zuid-oost Brabant. Heel vroeger heb ik 'ns ooit "Ik Jan Creemer" gelezen en om het eerlijk te zeggen... ik vond het helemaal niks. Nee lezen kan ik niet zo lang aan een stuk. Toch viel het me op dat er 'n boek is met de titel "Dansen in de Hemel"... niet dat ik dat boek ga lezen maar het schijnt dat het 'n erg goed boek is. "Ik daacht nog, alles van dun Himmel is goe"... Ik dacht ik ga 'ns lezen wat mensen schrijven die het boek hebben gelezen en alle inzendingen van lezers waren meer dan positief... hier 'n kliene greep: "Ik baalde van het slechte weer, pakte het boek... en ik kon niet stoppen, heb het in een keer uitgelezen".... "Normaal lees ik alleen non-fictie maar dit boek bevat lessen voor het echte leven.. 'n aanrader".... "Een woord: adembenemend, liefhebben van het onvermijdelijke, zo herkenbaar"... etc etc. Hieronder het boek en de beschrijving van het boek als je misschien ooit 'n boek wil lezen dat zo "Himmels" is.








VURSCHIJNINGE

Ik denk nog wel vaak aan Lourdes want daar gaan veel mensen ieder jaar naar toe. Lourdes was toch het stadje waar Maria was verschenen en toen dacht, er was toch ook nog Fatima.. Lourdes was in Frankrijk maar Fatima was ik Portugal en verscheen Maria in Lourdes aan Bernadette, in Fatima was dat aan drie kinderen die schapen aan het hoeden waren.
Nu weet ik ook wel dat er heeeeel veel mensen zijn die het allemaal maar onzin vinden en daarom wil ik er hier, in het mapje over Himmelse dingen toch iets over zeggen, misschien zet je dat toch 'n beetje aan het denken. Maria verscheen zes keer aan die kinderen. En het begon zo: In het voorjaar van 1916 verscheen een engel aan de drie herdertjes: Lucia, haar neefje Françesco en zijn zusje Jacinta. De engel had het uiterlijk van een jongen van 14-15 jaar badend in stralend licht. Hij zei de kinderen dat zij niet bevreesd moesten zijn: "Wees maar niet bang, ik ben de Engel van de Vrede. Bid met mij mee". Er volgde een tweede verschijning van de engel een paar maanden later in de zomer van 1916. Weer baden ze samen en hij vroeg de kinderen offers te brengen. Bij de derde verschijning in het najaar had de engel een kelk bij zich waarboven een hostie zweefde, enkele druppels Bloed vielen in de kelk. Zij leerden een nieuw gebed en hij gaf de hostie aan Lucia en liet Françesco en Jacinta uit de kelk drinken. Hij zei daarbij het volgende: "Neem en drink van het Lichaam en Bloed van Jezus Christus, verontwaardigd door ondankbare mensen. Geef eerherstel aan God voor hun misdaden, en vraag om verzoening met God. Hij knielde en herhaalde met de kinderen nog driemaal: "Allerheiligste Drieëenheid, Vader, Zoon en Heilige Geest, ik offer U op het kostbaar Lichaam en Bloed, Ziel en Godheid van Jezus Christus onze Heer, vertegenwoordigd in alle heilige tabernakels van de wereld, tot eerherstel van alle beledigingen, heiligschennissen en onverschilligheden waardoor Hij beledigd wordt. Door de oneindige verdiensten van het Heilig Hart van Jezus en het Onbevlekte Hart van Maria, bid ik om de bekering van onze zondaars". Daarna verdween de engel. Dan, in de lente van het jaar daarop, op 13 mei 1917, zou in Fatima, Portugal, een hemelse vrouw aan deze drie herderskinderen verschenen zijn. Na de heilige mis waren de kinderen met hun kleine kudde een heuvel opgeklauterd aan de Cova da Iria, de vallei van Irene geheten. Tegen de middag scheen er onweer aan te komen waarop ze de dieren bijeendreven en de heuvel afdaalden.



Ze zagen een bliksemschicht en vervolgens in een fel licht een vrouw, geheel in het wit, boven een jonge eik. Dat is dus het verhaal en er zouden nog meer verschijningen volgen, maar daarover vertel ik later nog wel 'n andere keer. Na die verschijningen was er iets buitengewoons en dat was zo: Op 13 oktober 1917 werd door 'n grote groep van circa 70.000 belangstellenden en nieuwsgierigen iets buitengewoons waargenomen. De menigte stond verzameld rond de drie herderskinderen die een wonder voorspeld hadden. Volgens de aanwezigen, onder hen ook niet-katholieken, leek de zon plotseling, na het bidden van de rozenkrans, op de menigte neer te storten, maar deinsde op het laatste moment terug. Deze gebeurtenis wordt het Zonnewonder van Fatima genoemd. Latere onderzoekers als Auguste Meessen, professor natuurkunde van de Katholieke Universiteit Leuven en oogartsen als Hope-Ross merken op dat kijken in de zon kan leiden tot bewegende en verkleurde nabeelden op het netvlies.
In 1949 werden pelgrims te Heroldsbach in Duitsland aangemoedigd om in de zon te kijken, waarna soortgelijke zonsverschijnselen werden waargenomen. Dus zou dit alles wel 'ns onwaar kunnen zijn over de verschijning etc.. daarom had men die proef gedaan in Duitsland. Maar een ander deel van het "zonnewonder" was echter dat voorafgaand aan de dans van de zon er een zware regenbui over de aanwezigen was gevallen en iedereen stond er druipnat bij. Nadat de zon terug op de normale plaats aan de Hemel stond, was iedereen droog. Dit maakt dat het zonnewonder niet te verklaren is als een spel van nabeelden, doordat de mensen in de zon moesten kijken. Alle 70.000 aanwezigen hebben op hetzelfde moment die zon op zich zien afkomen en hun druipnatte kleren waren na afloop droog. Dat bedoel ik nu met of iets op waarheid berust of niet. Ik heb ooit mijn hand en gezicht verschroeid... ik naar iemand die de pijn er uit kon halen maar 's avonds zat ik nog met m'n hand in koud water omdat ik het niet uit kon houden van de pijn... maar, m'n nichtje pakte toen ze klein was met haar handjes aan het hete ijzer van 'n gasstel, de velletje hingen aan haar vingertjes en ze schreeuwde het uit van pijn... ze belde meteen iemand op en die prevelde wat en 'n half uur later speelde het kind weer en voelde geen pijn... Ik weet ook niet wat je allemaal moet geloven maar dat van Fatima? Ik denk zeker dat het waar is... De foto boven is van de drie kinderen die er stonden met de mensenmassa toen het gebeurde met de zon...






SCHOLEN VAN HEILIGEN

Wij noemde het altijd de Vorreldonkse school omdat die op Voordeldonk stond... nu is het gelegen aan de Bergweg 65 en ook al staat het nog op dezelfde plek, vroeger was het Voordeldonk 2A. Maar ook de namen van de Astense scholen veranderde 'n beetje... (zie foto hieronder v.l.n.r.) de meisjesschool aan de Julianastraat was de Mariaschool en die verdween... de school aan het Zonnehof de Sint Lambertusschool werd basisschool Sint Lambertus. Onze Henricusschool werd Basisschool Voordeldonk en de school aan de Kruiskensweg de Sint Bonifatiusschool werd Basisschool Sint Bonifatius.



Maar alles veranderd want de scholen zijn niet meer katholiek... natuurlijk zitten er katholieke kinderen op maar ook kinderen met 'n ander geloof. Bij mij in de klas vroeger deden alle kinderen de communie, de eerste en de plechtige... tegenwoordig is dat al niet meer zo. Vroeger had je de jongensschool op de Markt en de meisjesschool aan de Julianastraat maar de tijd bracht vernieuwing, op de Voordeldonkse school was het gemengd en dat ging verder naar heel Asten. Alle scholen zijn gemengd, waarom ook niet trouwens. De heiligennamen verdwijnen langzaam... het "katholieke" is zowat verdwenen... waar wij vroeger de katechismus moesten leren, wat ik het ergste vond van het hele schoolgebeuren, is dat tegenwoordig allang geschrapt. We moesten voor dat we de communie deden van die latijnse gezangen leren... het meest erge vond ik het "Te Deum"... Ik heb hieronder de tekst zoals wij die moesten leren, Latijns, waar wij geen weet van hadden wat we aan het zingen waren, met er naast de vertaalde tekst, maar die hadden wij vroeger niet. Als je dit zo ziet dan moeten de kinderen blij zijn dat ze die katechismus niet meer hoeven te leren en die gezangen ook niet want dat was echt 'n heel gedoe... Ben je er slechter van geworden Peer? Nee dat niet maar die Katechismus heeft wel heel wat jaartjes schooltijd in negatieve zin bepaald. Voor degene die dit vroeger ook zo meemaakte, kathechismus en Te Deum, kijk nog 'ns naar die tekst, dan zal bij jullie, net als bij mij ook weer 'n lichtje gaan branden. Nee je hoeft niet op het plaatje hieronder te klikken om het Te Deum nog 'ns te horen want dat wil ik jullie besparen.








BESTÔN ENGELEN ECHT??



Dat wij in dun Hemmel "Engelen" hadden wonen wil eigenlijk al zeggen dat Engelen echt bestaan.. Engelen zijn fascinerend. Door de geschiedenis heen hebben duizenden mensen getuigenissen verteld van ervaringen die ze hadden met een engel. Ik zal je nog 'n nieuwtje vertellen, zelfs ik heb ooit 'n echte engel gezien. Ik werd 's morgens wakker en toen wist ik heel zeker dat ik ooit 'n engel zag... misschien was het toch maar 'n droom maar ik weet bijna zeker dat het echt was. Toch stellen nog velen de vraag: hoe kun je zeker weten dat engelen bestaan? Zijn ervaringen met engelen niet slechts de vrucht van het fantasierijke brein van de mens? Ik heb wat getuigenissen gevonden die je laten zien dat engelen wel degelijk bestaan.
Toch zijn er ook gevallen van engelen die mensen misleiden en hoe God wil dat we omgaan met zijn hemelse dienaars. Doorheen de geschiedenis zijn er wereldwijd getuigenissen verteld, van mensen die een levensveranderende ervaring met engelen hadden. Er zijn zeer uitvoerige beschrijvingen van engelen, die God dienen en die door God worden uitgestuurd om mensen te helpen of om boodschappen door te geven. Maar niet alleen de personen uit de geschiedenis hebben engelen gezien en gehoord, mensen over de hele aarde hebben ervan getuigd! Onderzoekers die erop uittrekken om dit soort verhalen te vinden, staan er verbaasd van hoeveel mensen een ervaring hebben gehad met engelen. In heel wat gevallen houden mensen deze ervaringen jarenlang geheim, uit angst dat ze voor gek worden verklaard. Natuurlijk is er ook heel wat flauwekul te vinden op YouTube, van zogenaamde engelen-verschijningen, die gewoon onzin zijn, die filmpjes kan ik ook ineen zetten maar dat betekent echter niet dat alle getuigenissen illusies zijn. Hieronder vind je 'n grondig gedocumenteerde getuigenis van 'n engelen-ervaringen, die gereconstrueerd zijn door de Amerikaanse nieuwszender CBN (Christian Broadcasting Network). Zij geven geen tienduizenden dollars uit aan om documentaires te maken over onzinnige verhalen. Daarmee zouden ze trouwens hun reputatie de grond boren, wat ze zich niet kunnen veroorloven. Deze documentaires laten bewezen getuigenissen zien van mensen wiens leven letterlijk gered is door engelen. Dit gebeurde er: Bruce Natta was aan het werken aan zijn vrachtwagen en lag op z'n rug onder de as toen de krik die de wagen omhoog hield omsloeg en de vrachtwagen met 12 ton gewicht op z'n borst terecht kwam... Hij schreeuwde het uit van de pijn... Zijn lichaam werd verpletterd en de meeste ingewanden verbrijzeld, hij had nog enkele minuten te leven. Hij riep: God help me... Op datzelfde moment verliet alle pijn hem en werd hij gevuld met een onuitsprekelijke vrede. Opeens verliet hij zijn lichaam en hij bevond zich boven de vrachtwagen. Hij zag zijn verpletterde lichaam liggen en een collega die naast hem zat. Aan weerszijden van zijn lichaam zag hij echter twee enorme lichtgevende gedaanten, die hun handen op zijn lichaam hielden. Op de foto zie je hoe dit moet zijn gegaan... zijn vriend zat bij hem en de hulpverleners doen hun werk... niet begrijpend dat deze man dit zou kunnen overleven. Later vertelden de artsen van het ziekenhuis hem dat er in de hele medische geschiedenis geen enkel geval bekend is van een mens die in leven bleef, nadat dat vijf slagaders gescheurd waren en zoveel ingewanden verpletterd waren. Dat is eenvoudigweg niet mogelijk. Bruce had moeten doodbloeden. De engelen die hun handen op het lichaam van Bruce hielden, beschermden hem echter. Hij is later in het ziekenhuis weer opgeknapt maar weet heel zeker dat hij z'n leven heeft te danken aan de twee engelen.. Het feit dat engelen een realiteit zijn, is ook een onomstotelijk bewijs voor het bestaan van God. Het enige wat een koppig ongelovig mens hiermee kan doen, is zijn hoofd wegdraaien en roepen dat het onzin is. Maar daarmee verandert de realiteit niet… Ik weet zeker dat er in d'n Himmel ook "engelen" zijn en niet alleen Marinus en z'n gezin of Piet of Mietje die er hebben gewoond.. nee er zijn heel zeker "echte engelen"...








HIMMELS MOI PLATJE

Je krijgt niet altijd de kans om van iemand 'n foto te maken dat echt iets uitstraald, iets wat mooi is en zoiets heb ik hier nu van m'n eigen want dit is wel zo Himmels, moi Himmels bedoel ik dan. Kijk hier naast maar 'ns die foto die ze van mij maakte want dat wilde men graag omdat ik weer net ergens was gaan zitten waar 'n boog van bloemen stond die het aangezicht maakte alsof ik 'n engel uit de Hemel was. En ik moet zeggen het is wel heel apart. Nu weet ik wel dat niet iedereen zo fotogeniek is als ik want er zijn in mijn leven al heel wat mooie plaatjes geschoten en ik vind het jammer dat ze bij ons thuis geen geld voor 'n fototoestel want anders dan waren het er nog veel meer geweest. Misschien had ik dan de Playboy wel gehaald... hahahaha, ik wel wel de Playboy ooit gehaald maar gewoon in de winkel. Maar nu hebben er al verschillende mensen mij aangesproken en gezegd: Peer je zet er vaak foto's van je eigen op en dat is wel leuk maar heb je niet 'n foto waar je op staat als klein kindje want jij moet toch wel 'n ontzettend mooie baby zijn geweest... Ik zeg ja dat klopt, "un hil moi menneke" maar daar heb ik geen foto van maar ik zeg... luister... in ben geboren op 24 juni 1945 en daar heb ik geen foto van maar nog wel een van eerder... van eerder Peer? Ja ja klik maar op deze foto en je krijgt 'n foto van mij te zien gemaakt op 23 september 1944... hahaha... ruig he? klik maar.... en ook jij zult versteld staan van de plaatje van mij... misschien 'n beetje 'n "dik kopke" maar.... nou ja kijk zelf maar.






DRIEJ KUNNINGE? WAZ DÉ?

Ik weet bijna zeker dat jullie hem al afgebroken hebben, de kerstboom bedoel ik want zo zijn wij tegenwoordig... we zetten de kerstspullen heel vroeg op maar we kunnen niet wachten tot de kersttijd helemaal voorbij is. En dan bedoel ik dat Kerstmis pas voorbij is als het 6 januari is geweest, als de drie koningen langs zijn geweest want dat hoorde ook bij Kerst.
Maar ik denk dat er genoeg mensen zijn die geen weet hebben van de drie koningen, dus zal ik vertellen wat dat is... Toen Jezus werd geboren op 25 december kwamer er na 'n paar dagen, 13 om precies te zijn, drie wijzen uit het Oosten, het waren eigenlijk geen koningen maar gewoon wijzen en ze moesten Jezus dingen komen brengen die 'n symbool hadden. Caspar gaf Wierook, dat betekende dat Jezus altijd zou worden ge-eerd, Balthasar gaf Mirre, dat was iets waarmee de doden vroeger werden ingesmeerd wat inhield dat Jezus ook 'n mens was die gewoon zou sterven en dan was er Melchior en die had goud bij zich want Jezus was de grote Koning en koningen hadden rijkdommen en dat was de betekenis hier achter. Toch ook wel iets anders als bij ons thuis toen ik geboren werd... geen goud, nog sterker we hadden niet eens geld, geen wierook, we hadden op de buiten wc niet eens 'n spuitbusje voor de reuk en Mirre om in te smeren en lekker te ruiken? Nee we waren al blij dat we 'n stukske zeep hadden om ons te wassen... Ruiken deed het bij ons binnen naar "rooie kol" die we ze s'avonds op tafel kregen... maar goed terug naar de drie koningen... Kinderen gaan nu ook drie koningen zingen en krijgen dan snoep of kadootjes. Dat mocht vanaf 25 december tot 13 dagen daarna op 6 januari. Maar ja... voor de kerstboom, de stal met beeldjes en de andere spullen gelden tegenwoordig andere regels... mensen zijn die dingen "muug" na twee weken... In de winkels hebben de kerstsslingers plaats moeten maken voor carnavalsslingers... de pakken hangen klaar met de pruiken en de andere attibuten... "de herdertjes lagen bij nachten" heeft plaats gemaakt voor "er staat 'n paard in de gang" en daar kunnen ze geen herdertjes bij gebruiken.... Nouja, we zien wel "hoet zal dreije".... Wist je trouwens dat drie koningen de afsluiting is van de mid-winter? jaja zo leer je nog 'ns wat van iemand die vroeger met Kerstmis naar twee missen ging...








OONS LEVE IN BILD



Geniet van het leven zolang je dat kunt want het is toch al zo kort... Hierboven zie je hoe het leven er in werkelijkheid uit ziet, dat heeft de man die dit maakte goed in beeld gebracht... ga gewoon van links naar rechts... en dan is het al voorbij... Ik probeer in ieder geval te genieten, heb ik altijd wel gedaan, maar dan hoop ik wel dat die vervelende regering die we nu hebben ook 'ns in de gaten krijgt dat je niet aan het bezuinigen kan blijven van ons beetje centen en dat wij "NU" leven en niet straks...






OONS KERSMUSBILDJUS



Ik erger m'n eigen wel aan maar ik zeg er helemaal niks van, ik voel me er wel 'n beetje raar bij... De beeldjes van de Kerststal bedoel ik dan.
Vroeger thuis zetten we de drie koningen met de kameel altijd op 'n afstandje en gaande weg kwamen die korterbij... tot dat ze met Drie Koningen helemaal voor het kribje stonden... zo ging dat jaren en jaren en de kerstboom met stal en andere benodigheden werd gezet zo rond de 22ste december, 'n paar dagen voor Kerstmis. Maar wat doet men tegenwoordig? Ze zetten de boom al 'n paar weken voor Kerstmis, als in de winkels de vakantiespullen net uit de schappen zijn verdwenen dan liggen de pepernoten al klaar en nog voordat de sint is vertrokken ligt alles vol kerstballen, kransjes, sliggers, lampjes en andere goedbedoelde rommel. Mensen zetten wel hun kerstboom maar vaak geen Kerststalletje... dat schijnt uit de mode te zijn... waar het met Kerstmis om gaat, het kindje Jezus in het kribje, die mag niet mee doen. Jong gehuwden kopen niet eens 'n kerstal met de beeldjes. Ik moet dan toch weer denken aan vroegertijd.. want ik weet nog goed dat men vroeger zei dat als je alleen 'n boom zet dat het iets is voor de protestanten. Trouwens er was nog iets dat protestants aan deed: met nieuwjaar wenste katholieken elkaar zalig nieuwjaar en protestanten deden dat met gelukkig nieuwjaar... Zalig Nieuwjaar komt bijna niet meer voor... tijden veranderen, tegenwoordig zeggen ze: "gezond en gelukkig Nieuwjaar en al wat wenselijk is".... maar we weten allemaal dat er toch niks van uitkomt... nog geen 5% van al wat wenselijk is komt uit. Hoe moet dat straks met de oudere onder ons die nog wel 'n nieuwe Kerststal willen kopen met nieuwe beeldjesgroep? Je kan alleen nog 'n moderne stal kopen... en alleen nog sint Jozef en de heilige Maria met Jezus in het kribje... de os en de ezel doen allang niet meer mee... de herders en de schapen? is ook allang verleden tijd en omdat de mensen net na nieuwjaar hun Kerstspullen weer opruimen zijn ook de drie Koningen overbodig geworden. Nee, "de moje Kerst mi bom en bildjes van vruuger ister nie mer".. Alles veranderd, we laten alles ook alles veranderen... Kerstmis is niet meer groen maar glinsterend zilver en (fr)eten is nu belangrijker geworden en naar de kerk? Peer, "wa bende gij aawvurwetst"... Trouwens wie het nog niet wist... drie koningen is op 6 januari... op de zevende mag je alles opruimen.... bij de foto's: bovenaan links en rechts de bomen van vroeger en in het midden het moderne.. 'n kerstgroep in zwart wit, daaronder 'n kerstkaart van vroeger met "zalig nieuwjaar" en hieronder... dat spreekt voor zich... "Kersmis zal nôit mer zijn as vruuger"....








HIMMEL WA EIGELUK GIN HIMMEL IS

Het lijkt 'n beetje 'n raar gezegde: 'n Hemel wat eigelijk geen Hemel is... en toch is dat zo want ik zet hier onder deze rubriek zoveel mogelijk dingetjes neer die echt met d'n Himmel te maken hebben en dat is eigenlijk wel en ook eigenlijk niet.
Zoek op google maar 'ns naar Hemel Asten... dan krijg je die plaatje te zien en dat doet me 'n beetje zeer want het doet niet echt Himmels aan. Zo kennen wij onze Hemel van vroeger helemaal niet... de onze liep recht van "dun Brouwer" tot bij "Jan de Post" en dan met 'n klein haakje richting "Vorreldonk" tot 'n stuk voorbij Graard Verdeuzeldonk, en dan natuurlijk dat "zandpeijke" bij de boerderij van Sjef van den Boomen en het huis van Bert Kuijpers.... Maar zoals je die hier ziet is d'n Himmel die door de gemeente is verkracht. De laatste huizen van vroeger... waar naast Verdeuzeldonk ook Toon van Loon, Toon van der Steen en Willem van Heugten woonde hebben ze van "dun Himmel afgesneeje".... Ik vind het al erg dat ze de knik vooraan bij ons Pleintje er in hebben gemaakt... Hieronder zie je 'ns zoals het vroeger, in de goeie ouwe tijd was, platgrondje uit 1955... Nee de gemeente heeft onze straat "lilluk vuraanderd, vurprutst zeg mer".....








DUN HIMMEL ÔK NOA 2015




Och ik had nog iets echt Himmels ik dacht, kom Peer laat dat maar effe zien aan die echte Aastese. Ik had dit al eerder gemaakt en bewaren gaat niet want er staat al 'n datum bij en jullie zouden lachen als ik daar volgend jaar mee af zou komen.. hahahahahaha... Ook op ons pleintje is het nieuwe jaar er... klik maar op het plaatje...




EGT HIMMELS KERSTVURHAAL
(mer dan ook echt op z'n kerst)

Hier de wenskaart van Annie en Peer en van Himmels.nl



Maar natuurlijk heb ik ook nog 'n Kerstverhaal, 'n echt Kerstverhaal met 'n boodschap voor iedereen... Als we elkaar wat beter verstaan en elkaar de helpende hand toesteken zal de wereld er heel anders uit gaan zien... Klik eerst op mijn kaartje hierboven dan krijg je 'n fijn kerstmuziekje om te luisteren, Band Aid - White Christmas en lees dan hieronder mijn kerstverhaal, let wel: klik na de eerste bladzijde rechts op de dubbele pijltjes om 'n bladzijde verder te gaan, druk niet op het enkele pijltje want dan gaan de pagina's automatisch verder en is de tijd veel te kort om te lezen. Neem even de tijd om dit "Himmelse Kerstverhaal" te lezen...

VorigePlayVolgende






ENGELTJES DOEN ME ALTIJD AL WA




Het is 'n prachtig liedje over engelen, "Sarah McLachlan - In the arms of an angel" en om dat te horen en zien klik links op de foto van haar clip... Maar bij Britain's Got Talent 2010 was 'n jong meisje die dat ook zong... klik rechts op haar foto... "Olivia Archbold"... hoe mooi kunnen liedjes over angels... engelen zijn.... Geen wonder dat ik de meisjes van vroeger uit d'n Himmel ook altijd als engeltjes zag....






KARSKE ANSTOKE VUR MARIA




Ik weet niet of het allemaal zo echt is maar lollig vond ik het wel... mensen die voor een of ander ding 'n kaarsje kwamen aansteken voor de heilige Maria maar.... nou ja kijk zelf maar. Ik vond het zowiezo werkelijk echt Himmels... oordeel zelf... klik op de afbeelding van Maria.






ZIJN WIJ LATTER OK ENGELE



Ik heb er wel 'ns over nagedacht en ik denk dan ook wel 'ns... zullen wij later na onze dood ook echte engelen zijn? Natuurlijk is dat zo maar toch en hoe zullen we er dan uitzien? ik neem toch aan met vleugels... want ik wil dan nog wel 'n paar kilometertjes willen vliegen... Ik heb hier 'n paar engelen bijeen gezet en ik denk dat we er zo ongeveer uit gaan zien... Nee slechte mensen worden geen engeltjes want daar heeft "Hij" hierboven "de duvelkus vur uitgevonde"....






AS IK DENK AN OMMEL

Iedereen die zo van mijn leeftijd is... uit Asten komt en er net als ik vroeger is opgegroeid die zal misschien ook nog wel 'ns denken aan de voettochten naar Ommel in de Meimaand. 's morgens vroeg gingen we dan op op pad.. van d'n Himmel, door de Logtenstraat naar de Ommelse weg en zo op Ommel aan. Dan gingen daar ergens staan tussen de bomen of op de paden en dan volgde we de mis en ook "de preek". Nou heb ik aan preken in de kerk altijd 'n grote hekel gehad maar in de Meimaand in Ommel kwam er vaak, zoals wij dat noemde "unnen bruine pater", 'n geestelijke die in de missie werkte en hier genoot van 'n welverdiende vakantie, en die preken waren altijd interessant.. iedereen luisterde geboeid naar wat die pater vaak op leuke wijze vertelde over zijn werk daar. We moesten van ons thuis naar Ommel omdat het 't dorp was van de heilige maagd Maria... Ik vond het achteraf gezien toch wel 'n leuke tijd, die vier weken dat we te voet naar Ommel gingen naar Maria op de zondagmorgen, je dag was in ieder geval goed begonnen. Toen ik wat zat te snuffelen op internet vond ik dit gedichtje nog over de "Hemelse Moeder Maria"...








UNNEN ENGELEN-BAK

Als je het woord hoort, Engelenbak, waaraan zou je dan denken. Ik heb me altijd al wel afgevraagd wat het nu eigenlijk was...
Toen wij nog in d'n Himmel woonde hadden ze op huisnummer 40 bij Marinus Engelen een bak achter het huis staan waar ze rommel in gooide en dat zou best wel 'n Engelen-bak kunnen zijn. Maar toch heb ik altijd gedacht dat plaats waar het orkest in speelde tijdens 'n opera-uitvoering, de bak voor het podium dat die engelen-bak werd genoemd, maar nu ben ik er ook niet meer zo zeker van. Maar toen las ik dit nog: Engelenbak is de benaming voor de hoogstgelegen zitplaatsen in een schouwburg of operagebouw. De plaatsen bevinden zich zo dicht bij de hemel dat toeschouwers bijna de engelen zouden kunnen aanraken. Vanwege de grote afstand tot het toneel is dit ook de goedkoopste rang in een theater. Dit zou best kunnen maar toen ik ging zoeken kwam ik ook dit nog tegen.... Het grootste en oudste studentenhuis van Delft draagt de naam "De Engelenbak". Dit huis, midden in het centrum van Delft is in 1945 opgericht in het gebouw van de voormalige Polytechnische Hogeschool aan de Oude Delft. Natuurlijk zal dat zo wel zijn.. en dit dan? Aan de Nes in Amsterdam bevond zich een in 1975 opgericht theater voor amateurkunst dat de naam "De Engelenbak" droeg. Vrijwel elke dinsdag was daar voor ruim dertig jaar de Open Bak, een open podium. Daarnaast was er op donderdag, vrijdag en zaterdag de betere amateur voorstellingen van Nederland te zien. Hier maakten ooit Paul de Leeuw, Brigitte Kaandorp, Youp van 't Hek, Lebbis en Jansen, Plien & Bianca, Lenette van Dongen, Marc-Marie Huijbregts, Maarten van Roozendaal en Hans Teeuwen hun theaterdebuut. Sinds 1 januari 2013 is het Theater gesloten. Na verder pluizen kwam ik er ook achter dat er diverse cafe's en restaurants die naam dragen.. "de Engelenbak"... Ook is er 'n boek dat die naam heeft en is geschreven door Corine Kisling. Maar later zat ik er toch nog 'ns over na te denken en toen dacht ik.. unne mop.. ja je weet wel, unnen bak... een mop over engeken is toch ook 'n "Engelen-bak".. b.v. deze: Na jaren komt Kees een oude schoolvriend tegen, Piet. He, die Piet, hoe is het met jou? Prima knul, prima en met jou? Ben je getrouwd, kinderen?. Ja, zegt Piet, allebei. En ik heb een schoonmoeder, joh, "een engel" zegt Piet. Zegt Kees: Heb jij effe mazzel, die van mij leeft nog.... hahaha.. Flauwe grap, maar goed, ik ben gestopt met zoeken naar Engelen-bak want we hadden er zelf toch kort bij huis.. Ja op nummer 38... kijk hieronder de foto maar... "de Engeltjes in d'n Bak".... unnen echte "Engelen-bak".....








DE WIRRELD IS UN KNIKKERKUUL

In d'n Himmel kwam het ook zo maar ineens... iemand liep met 'n knikkerzak rond en binnen de korste keren waren er 5 of 6 en soms wel 10 kinderen die het spelletje wilde spelen.. ik vond het toen al 'n echt "Himmels spelleke".... Knikkeren... maar lees ook het onderstaande 'ns... met knikkeren is het begonnen...








AFLOATE VURDIENE

Ik zat pas nog 'ns terug te denken aan het "katteliek zijn van vruuger"... wij moesten b.v. met Kerstmis naar twee missen of een mis en 't lof... met pasen ook. Wij gingen biechten van uit de school toen die nog het RK ervoor droeg. Op Voordeldenk was het de St. Henricusschool maar wij zeiden altijd de Vorreldonkse school. Een keer per maand moesten we te voet van Voordeldonk naar de kerk lopen om er te biechten, de hele school behalve de eerste klas toen die de Communie nog niet hadden gedaan.
De jongens rechts, de meisjes links en dan waren er vier geestelijke om de biecht te horen. Maar er was ook iets wat we ook moesten... dat had de naam: "aflaten verdienen"... en dat ging zo... we zaten achteraan in de kerk... je bad drie Onze Vaders en drie Wees Gegroetjes of waren het er toch vijf van elk? In ieder geval als je een zo'n serie had gehad... stond je op en liep aan de rechterkant naar buiten en dan weer aan de andere kant naar binnen.. en dan begon je aan de volgende serie. Het was wel de bedoeling dat je "bedachtzaan bad"... dus niet zo maar even die gebeden afratelen. En toen dacht ik vandaag.. waarvoor was dat ook weer en na enig nadenken wist ik het toch wel weer, tenminste zoals ze ons dat vroeger hadden geleerd en verteld. Mensen die in hun leven watondeugende dingen hadden gedaan die kwamen, zei me, in het vagevuur en moesten wachten tot ze ook in de Hemel werden toegelaten, de slechte mensen gaan naar de hel maar voor kleine zonden kwam je in het vagevuur. Om deze mensen nu 'n handje te helpen en eerder in de Hemel te laten komen moesten wij "aflaten" voor hun verdienen en dat was eigenlijk bidden tot God en vragen om vergiffenis voor de zonden van die mensen. Wij moesten dat ook van ons moeder en we hebben dat ook altijd keurig netjes gedaan... maar we deden er niet meer als zeven, dat vond ik wel genoeg... Ik weet niet hoeveel andere dat deden maar ik deed er zeven terwijl ik er van ons moeder tenminste vijf moest doen. Dat hebben we jaren zo gedaan en ik mag toch wel zeggen dat, als het zo werkelijk is ik toch behoorlijk wat mensen heb geholpen ook al kan ik er ook niks aan doen dat ze in het vagevuur waren beland. Maar goed... ik weet niet of dat nog zo is... ik hoor er nooit meer iets van... Jammer, want het was goed dat de jeugd van tegenwoordig ook 'ns iets deden voor andere zieltjes... beter als computeren, "dé wel hil zeker"... Op internet vond ik het volgende hier nog over... In deze novembermaand nodigt de Kerk ons uit om te bidden en goede werken aan te bieden voor de overleden gelovigen in het vagevuur. Zij die sterven in de genade en de vriendschap van God, maar nog niet volkomen gelouterd zijn, ondergaan, hoewel ze reeds van hun eeuwig heil verzekerd zijn, na hun dood een loutering ten einde de noodzakelijke heiligheid te verwerven om in de vreugde van de hemel te kunnen binnengaan. De Hemel is het uiteindelijk doel en de verwezenlijking van de diepste verlangens van de mens, de hoogste en definitieve staat van geluk. Tot zover het aflaten verdienen en van wat er over geschreven staat en mijn eigen ervaring hierover. Het zou tijd worden dat de jeugd tot 18 jaar dit ook weer 'ns ging doen...






BESCHÈRUM ENGEL.. VUR DUR TE GÈVE



We hebben er best wel veel van maar we moeten er wel zuinig op zijn want iedereen heeft er eentje nodig, dus als je haar even niet nodig hebt, geef haar maar zolang door aan 'n ander die haar op dat moment wel goed kan gebruiken... dat is toch mooi??






UT BLIE BESTOA



Of we nu geloven of niet... dit blijft altijd bestaan... en dat betekend dat ook jij denkt dat er toch nog iets anders is later... "Oons moederke zit ôk ergus tussen die sterkes, as ut sterke flonkerd? dan knipoogt oons moeder"...






DE TIEN GEBOOIJ



Ik zet hier dingetjes neer die over het geloof gaan, over de Hemel en de Hel, over de Katachismus etc. Dingen die wij vroeger leerde,
die we moesten kennen en waar ze, zeker als kind, in geloofde. Ik heb ooit de film gezien over de tien geboden en die was facinerend.. echt geweldig ook al was dat 'n film uit 1956. Het werk was de bestbezochte film van 1956 en is in de V.S. op vier na de film met de grootste opbrengst aller tijden. De film bracht in Amerika alleen al 838.400.000 dollar op. De bezoeker kreeg onbetwist waar voor zijn geld, want de film werd opgenomen in destijds adembenemende Technicolor en duurt drie uur en 42 minuten. Lange tijd wist The Ten Commandments het record van film met een religieus onderwerp en de hoogste opbrengst vast te houden, dit werd pas gebroken door The Passion of the Christ in 2004. Wij hebben op de Vorreldonkse school ook de tien geboden geleerd en hieronder heb ik nog 'n lijst van de tien geboden zoals wij die geleerd hebben.








VURSCHENE AN DE MENSE



Natuurlijk moet iedereen dat voor zich weten of hij geloofd of niet. Toch werd het er ons vroeger met de paplepel ingegeven en soms denk ik er nog wel 'ns aan terug... Op school kregen we soms film. Ja film was het niet echt want het waren stilstaande beeldje die met 'n soort overdekte lamp vergroot werden en weergegeven op 'n wit laken of doek. We hoorden van de meester of de juffrouw ook de verhalen over het leven van Christus en we kregen een keer per week godsdienstles van de kapelaan. Daarbij moesten we ook nog twee keer in de week delen van de katechismus leren... dat vond ik het ergste van de hele school... maar de verhalen over Lourdes, de verschijning van de heilige maagd Maria vond ik wel interessant.. ik kon dan heel aandachtig luisteren maar dacht ook wel... is Maria alleen in Lourdes verschenen? Nee dus, Maria is vele malen verschenen maar de bekendste voor ons was Lourdes en in mindere mate Beauraing en Fatima. Syracuse was in 1953, ik was toen 8 jaar maar dat zegt me helemaal niks. Ik kwam dit lijstje nog tegen met de verschillende verschijningen van Maria... te beginnen in 1531... Toch blijft Lourdes me het meeste bij... en wie kent niet het liedje: "Te Lourdes op de bergen"... Hieronder heb ik de tekst nog... kijk die nog 'ns na en ook jij zult je die tijd nog herinneren, tenminste de oudere onder ons.

MARIALIED

Te Lourdes op de bergen verscheen in een grot,
Vol glans en vol luister de Moeder van God.

Ave, ave, ave Maria! Ave, ave, ave Maria!

Zij riep Bernadette, een nederig kind,
"Wie zijt gij", vroeg 't meisje, "die u daar bevindt?"

Ave, ave, ave Maria! Ave, ave, ave Maria!

"Ik ben d'onbevlekte en zuivere Maagd,
Gans vrij van de zonde heb ik God behaagd".

Ave, ave, ave Maria! Ave, ave, ave Maria!

Zij deed daar ontspringen een klare fontein,
Met helende wateren als waar medicijn.

Ave, ave, ave Maria! Ave, ave, ave Maria!

Als je het liedje nog wil horen, gezongen door 'n kinderkoortje, klik dan HIER en je krijgt het liedje te horen.... Nostalgie? Zeker, dit wil ik nooit vergeten... of je het moet geloven? Tja... dat is aan jou...


HIMMELS | NÉÉIJS | VRUUGER | SPÍSJAAL | VURHALEN | MUZZIEK | WEETJES | KULTUUR | ALLE FOTO'S HIMMELS | Sitemap


Submenu:


Terug naar de inhoudsopgave | Terug naar het hoofdmenu