"AAWT HÉ", 'N NIEUWE MAP OVER OUD ASTEN OPNIEUW TERUG TE ZIEN

Ik weet dat tussen het pand van Simons, de fotograaf in de Burg. Wijnenstraat, en het pand hier op de foto, vroeger 'n parkeerplaats was. Het pand is inmiddels afgebroken, helaas want ook dit was 'n mooi pand. Ik weet dat er ooit Jan van der Loo z'n meubelwinkel daar had en later de winkel van Maarten van den Boogaard. Het pand is al oud... ik las er al over uit 1630, maar toen was het 'n tot huis verbouwde schuur. Wanneer we veel later de draad opnemen, we zitten dan rond 1850, dan is de eigenaar Frans Timmermans, hij is burgemeester in Helmond maar vestigd zich daar als bierbrouwer... Naar hem is in Helmond de Timmermanstraat genoemd. Dan wordt het huis verkocht aan Frederik Rovers. Hij is notaris en getrouwd met Geertruida Beckers... het bijzondere aan dit is dat hij bekend is geworden onder de naam H. Hollidee, schrijver van het boek "Etsen van het leven", in 1881, wat gaat over het Astense dorpsleven. Naar Hollidee wordt later in Asten-Heusden 'n weg genoemd, Hollidee-weg. Na 'n brand in 1890 wordt het huis herbouwd. De eigenaar is dan 'n Adrianus Rovers toen nog aan de Molenstraat. Het word later verkocht aan o.a. Ludo Melis. Maar dat wordt het huis gekocht door de gereformeerde gemeente van Asten en in gebruik genomen als pastorie. Ooit woonde er predikant Johann Israël en later Pieter van Dam. Rond 1929 is 'n deel bewoond door 'n onderwijzer van de openbare school. De andere helft door de predikant Reinder Bruins, en nog later Johannes Denee die ook weer wordt opgevolgd door Hendrik van Vliet, dat is in 1937. In 1941 komt vanuit Utrecht Duco van Krugten. In mei 1944 wordt als hulppredikant benoemd Nicolaas van 't Hooft, die er dan komt wonen en van 1950 tot 1952 volgt Jacobus Petri als zijn opvolger. Je ziet wel dat er veel verschillende mensen daar hebben gewoond, ik vond het ook 'n prachtig pand. Nog een keer komt Denee terug. Het huis is met het gesplitste huis afgebroken in 2000. Voor die tijd was er dus nog de meubelzaak van Jan van der Loo en nopg later Electro Expert van Maarten van den Boogaard.

Het is 'n beetje raar dat ik zit te schrijven over nostalgische gebouwen uit ons mooie Asten terwijl ik er zelf 'n paar keer binnen ben geweest... inmiddels trouwens wel al weer lang geleden. Het prachtige hotel dat ook werd sfgebroken toen het nog heel mooi was van Gitsels.. toen nog Gitzels en later hotel van Rooij, bij die laatste ben ik binnen geweest. Het was op de hoek van de Markt en de Molenstraat, later werd die Molenstraat de Burg. Wijnenstraat. Vroeger stonden hier wat huisjes die eigendom waren van Driek Vlemmings die ze doorverkocht aan Hannes Eijsbouts en die verkoopt ze in 1883 aan de vrouw van Graard Gitzels die weduwe was geworden. Eerst huurde ze het hotel de Arend op de Markt maar liet enkele huisjes in 1883 afbreken en liet er 'n hotel bouwen. Dat was toen hotel de Arend wat ze huurde werd verkocht aan de familie Verdijsseldonck. In 1886 start Jan van den Eijnden een postwagendienst vanaf hotel Gitzels. Rond 1896 wordt de postkoets vervangen door 'n wagendienst die rijdt van Asten naar Someren, Lierop en zo naar Helmond. De stopplaatsen zijn Hotel Gitzels in Asten, cafe Lammers in Someren op sluis 11, bij H van de laar op sluis 9 in Lierop, en hotel Stevens in Helmond bij het station. De ondernemer is dhr A Gitzels. Hendrika Reijnen, de weduwe van Gitzels is in 1900 overleden. De zaak wordt overgenomen door hun zoon Peter Gitzels die eerder molenaar van beroep was. Bij hotel Gitzels vonden de meeste openbare verkopen plaats en ook vergaderingen en bijeenkomsten. In 1920 verkoopt Peter Gitzels zijn koetsen etc. maar ook het hotel en de molen, Gitzels molen, aan de Logtenstraat. Peter Gitzels verhuisd naar de burg. Frenckenstraat, ik denk bij de oudere wel bekend. Het huis staat er nog altijd bij het park. Martin van Roij koopt het hotel, ook hij is molenaar van beroep en is getrouwd met Maria Janssen. Aan de rechterkant zie je dat er toen ook 'n slijterij was, die slijterij lag vast aan het hotel in de Molenstraat maar later kwam er 'n bord hangen dat je er auto's kon huren. Op dat moment is het adres nog altijd Molenstraat 2. Nadat het eerst altijd hotel Gitzels werd genoemd werd het nu langzaam aan hotel van Roij. Rond de eindjaren 50 komt het hotel in handen van de dochter, Willemina van Rooij die het verkoopt in 1969 aan Frans van der Loo. In 1971 ruilt Frans het hotel en de grond in 'n "deal" met de gemeente en word het prachtige hotel afgebroken...

Ik had hier eerder de plek al aangegeven, de hoek van de Markt en de Emmastraat maar toen had ik het over de fietsenzaak van de gebroeders van Veghel en het betrof 'n foto gemaakt in de Emmastraat. Nu heb ik het over hetzelfde pand maar dan gemaakt vanaf de Markt. Voordat van Veghel er zat was het pand van Sjang Hoefnagels, Sjang Koek in de volksmond want hij had er 'n koekfabriek, onze vader werkte er vroeger en ook onze buurman Tinus Cortenbach. De naam was de Drie Kronen en men dacht vaak dat die naam afkomstig was van het feit dat Sjang drie dochters had, maar dat is niet waar. Maar ik zal je vertellen. Het pand is al oud... Er staat al iets geschreven over dit huis rond 1720. Pieter Jansen Coolen gebruikt het huis, vermoedelijk als sinds 1810, als logement met de naam "De drie kronen". Hij heeft schuld aan de Antonie Bluijssens en zet het pand in als borg. Later is Gerardus Docters de eigenaar en hij is van beroep logementhouder maar verhuisd naar Limburg en het pand komt in handen van Francis Hoefnagels en wanneer die vertrekt naar Waalwijk komt zijn zoon in het pand, Sjang of Jean, van beroep Koekbakker en getrouwd met Gerarda Jaspers. Het huis staat bekend onder Emmastraat 1-3. Over hem lees je hetvolgende: Sjang Koek, met als echte naam Jean Hoefnagels, was een Astense bakker en koekfabrikant. "De Drie Kronen", de koekfabriek van Hoefnagels die gevestigd was naast de jongensschool op de Markt en de achterkant doorliep tot in de burgemeester Frenckenstraat. In de fabriek werden koekjes gemaakt maar ook snoep en er werd banket gebakken, alles werd door het personeel met de hand verpakt en door vertegenwoordigers weggebracht naar de winkels of bedrijven die 'n bestelling hadden geplaatst. Rond 1925 werden de producten rondgebracht met paard en wagen maar later met bestelauto's. Volgens ik heb gehoord is het bedrijf falliet gegaan maar dat weet ik niet zeker. Aan deze kant kwam van Veghel met zijn fietsenzaak en aan de kant van de Burg. Frenckenstraat kwam, ik dacht het cartonnage.

Ik ben er vaak genoeg langs gekomen als ik in de Wolfsberg bij Slaats voer moest halen voor de kippen en de varkens, want dat was in de tijd dat ik nog maar 'n jongetje was. Er tegenover lag de winkel van bakker Loomans... vroeger reedt Martien rond met 'n busje waar op stond "Ha.... dit is onze bakker". In 1927, dus lang voor mijn tijd, was het huis van Hannes Meulendijks maar toen die ging verhuizen naar Eindhoven werd het huis verkocht aan Adrianes Loomans, hij was van beroep bakker en getrouwd met Louisa Koolen. In 1929 krijgt hij z'n aangevraagde hinderwet vergunning voor het beginnen van 'n bakkerij. Hierboven zie je de etalage van de winkel van toen uit 1955. Bakkerij Loomans was 'n begrip voor Asten... het oude gebouw werd later afgebroken en er kwam 'n geheel nieuw pand te staan... Nu is er bakkerij van de Mortel.

Wanneer de slagerij van Pietje van Kemenade in de Emmastraat was gesloten door omstandigheden dan stuurde ons moeder mij naar 'n andere slager en dat was in de winkel die je hier ziet... de slagerij van de Soeren aan de Mgr. Den Dubbeldenstraat, op de hoek met de Driehoekstraat. Tenminste onder die naar ken ik de winkel maar er komen meer namen voor in het geheel. Op de andere hoek lag de Spar winkel van Hub Eijsbouts... op de foto zie je linksboven nog net het logo van de Spar op de zijmuur van hun winkel. Rond 1890 word het pand dat eigendom is van Hannes Berkers verkocht aan Maria Soeren en gaat daar wonen samen met haar broer Hannes Soeren, slager van beroep. Hij trouwt met Maria Schroijen. Het pand heeft dan als adres Prins Hendrikstraat 3. Ze hebben er 'n slagerij en winkel. In 1928 neemt zijn zoon Frans Soeren alles over er worden er gebouwen bijgezet. In 1930 schrijft Frans zich in als Slagerij en runt de zaak samen met zijn vrouw Lena Soeren - Beekhuizen. In 1966 is alles gesloopt t.b.v. nieuwbouw, de uitbater wordt dan Jan Poell die is getrouwd met Annie Egelmeers. Raar is wel dat op het bidprentje van Frans de naam staat Franciscus Soeren echtgenote van Helena Beekhuizen maar op het prentje van zijn vrouw staat Helena Beekhuizen weduwe van Franciscus de Zoeren. Ik weet dat wij vroeger altijd zeiden: "de Zoeren", maar ik dacht dat het 'n soort bijnaam betrof. Of het allemaal wel klopt weet ik eigenlijk ook niet. In het register van de gemeente Asten kom ik geen Soeren tegen maar wel Hannes en Maria Zoeren, kinderen van Frans en Ida Zoeren - Coenen.

Vele mensen uit Asten en omstreken vonden er werk bij wat wij noemden, "dun Illefant". De fabriek die lag in de Julianastraat net voor de bocht naar de Mariaschool, tegenover kleuterschool Sint Jozef. Vroeger was dit, omdat er meerdere fabrieken lagen, de Fabriekstraat. Het toenmalige pand was rond 1850 in handen van de familie Bluijssen die er 'n blauwververij begonnen. Hannes was de directeur van de textiel afdeling. In 1885 komt er 'n weverij bij in een van de bijgebouwen. Bij het faillissement van de Bluijssens in 1907 komt het pand in handen van Johannes Sengers, die is mede-eigenaar van Lidstone Castele & Company Limited. In 1915 volgt de verkoop aan NV A'damse Handelsbank waarvan Asten Creameries, mede-eigenaar is. In 1923 wordt de voormalige weverij doorverkocht aan Piet van Heugten, geboren in 1895. Hij gaat in Asten wonen, en in 1924 krijgt hij toestemming voor het oprichten van 'n fabriek in strohulzen. Het krijgt de naam "the Elephant Strowworks". Van Heugten is ook 'n tijd gemeenteraadslid geweest in Asten maar nadat hij in 1935 naar Eindhoven verhuist neemt hij afscheid uit de raad. Rond 1935 krijgt het 'n nieuwe naam: "Elephant Fabrieken" want hij gaat ook autopeds en kinderfietsen fabriceren. De strofabriek brandt in 1937 geheel af.. In 1938 gaat hij ook fietssturen vervaardigen, in 1940 wordt de productie van strohulzen afgebouwd... de fabriek krijgt tussendoor nog 'n flinke uitbreiding. In 1956 sluit de lasafdeling en verschillende mensen worden ontslagen. Piet van Heugten is in 1972 overleden en de fabriek komt in handen van zijn vrouw, Francine Peels. Na haar overlijden komt hun zoon Henricus in het bezit van de fabrieksgebouwen... korte tijd later, in 1982, is de fabriek gesloopt. Valt er dit nog te vermelden, in 1932 was het gebouw in handen van de "Armen van Asten".

Ik zeg niet dat ik er honderde keren ben geweest maar wel veel... de Sparwinkel aan de Mgr. den Dubbeldenstraat van Hub Eijsbouts. Het was 'n klein winkeltje zoals die winkels van vroeger dat allemaal waren, net als Edah, Vivo, Centra en ga zo maar door. Het huis is gebouwd eind jaren 20, zo rond 1928 door Johannes Eijsbouts. Hij is van beroep koperslager en getrouwd met Maria Claassen. Toch verhuizen ze tussendoor nog 'n enkele keer, naar het Sint Jozefplein en de Julianastraat om uiteindelijk toch weer op dit adres te komen wonen, toen nog de Prins Hendrikstraat. Beiden zijn overleden, Johannes in 1947 en zijn vrouw in 1953. Hun zoon Hub is er blijven wonen... Hub was in 1939 getrouwd met Nettie Wilmsen. Hij begint er 'n kruidenierswinkel. De Spar was vroeger 'n begrip voor Asten, Hub had zo'n winkel in Asten en mijn oom en tante hadden die eentje in Heusden. Ome Jan van Bussel uit Heusden bracht altijd de boodschappen maar als ons moeder ooit iets was vergeten, dan moest ik die gaan halen bij "Hub de Spar". Te voet want 'n fiets had ik toen nog niet. Het was toen niet zoals nu... even langs de rekken lopen en afrekenen, je moest je beurt afwachten en je zei dat wat je wilde, èèn voor èèn en die werden voor je gehaald en op de toonbank gelegd, diverse dingen werden gewogen en daarna werd alles uitgeteld en moest je afrekenen. De winkel is afgebroken midden jaren 60.. hij lag op de hoek van de Mgr. den Dubbeldenstraat en de Driehoekstraat. De meisjes die er werkten waren altijd heel beleefd... van eentje heb ik de naam nog wel onthouden, mej. Boerenkamps.

Misschien zijn wij in het cafe niet zoveel gekomen omdat het helemaal aan de andere kant van Asten lag... op de hoek van de Mgr. den Dubbeldenstraat en de Langstraat... vroeger was daar maar 'n zandpad zoals je ziet. Maar in de bijbehorende bioscoop kwamen we zoveel te meer. Cafe Janus Bakens en bioscoop Astra hoorden bij elkaar. Vroeger was dit nog de Prins Hendrikstraat op huisnummer 29. De eigenaar was ooit Laurens van Deursen maar toen hij was overleden in 1899 en z'n vrouw in 1918, werden de huizen, die bij elkaar behoorden, te koop aangeboden. Alles werd verkocht aan Johannes Bakens. Hij was 'n bakker en getrouwd met Door van Roy uit Heijthuizen. De twee panden waren huisnummer 27 en 29. Naast het cafe hadden ze vroeger ook nog 'n zaal... vlak voor de tweede wereldoorlog werd de zaal nog uitgebreid met 'n bioscoop. Na het overlijden van Bakens en zijn vrouw werd alles overgenomen door hun zoon Janus Bakens, het cafe, de zaal en het Astra Theater. Janus was getrouwd met Gon Grein en ik weet dat hij erg goed kon biljarten. De vader van Janus had maar liefst 11 zoons die soms 'n voetbalelftal vormden en ook speelden bij gelegenheden. Na Janus heeft zoon Wim de zaak overgenomen... de Bioscoop werd opgedoekt en er werd 'n feestzaal van gemaakt... ik heb er vaak bruiloften en feesten gespeeld met de orkestjes waar ik in heb gezeten. Ook de jongste broer van Wim, Paul Bakens is uitbater geweest. Later werd de naam van het cafe veranderd in "de Monsigneur"... voor die tijd heeft het bij de familie Bakens dus dienst gedaan als Smederij, Bakkerij, Bioscoop, Cafe en Feestzaal. In 2010 is alles gesloopt, ook de naastgelegen friture, om plaats te maken voor nieuwbouw van 'n soort bungalows. Op de kleine foto het cafe met links de ingang naar de zaal, waar vroeger ook de ingang naar de bioscoop was.

In 1932 werd de "bewaarschool Sint Jozef" aan de Julianastraat geopend... bij de inschrijving in 1931 werd de bouw gegund aan de firma Geven uit Asten voor 28295 gulden, het glas en verfwerk wordt later aan schildersbedrijven uitbesteed. De school is gebouwd vlakbij de meisjesschool en de architect is dhr de Vries die ook bij de meisjesschool de architect was. Met driekoningen vond de inzegening plaats. Onder de aanwezigen waren de aannemers de gebroeders Geven - Gielissen, dhr de Vries van het architectenbureau en de opzichter van Rooij. Natuurlijk ook het kerk en het gemeentebestuur. De school had drie klassen, 'n grote zaal en kleedkamers en toiletten, deze hadden waterleiding en er was centrale verwarming. Het leuke was dat er 'n prachtig beeld was bezorgde door 'n onbekende gever. De Sint Jozef Bewaarschool was de eerste kleuterschool van Asten. Het zou tot 1960 de enige school voor de kleuters blijven. Later werd de school opgeheven en vestigde winkels zich in het gebouw... In 2016 zijn in de oude school appartementen gebouwd... de Sint Jozefschool, de bewaarschool waar vele kinderen hun eerste echte stappen in het leven maakten was niet meer...

De Emmastraat was altijd wel zo'n beetje de straat van vroeger waar de meeste winkels waren... en eentje ervan was de winkel van van der Zand. Je weet wel waar nu de Rabobank is en daar kon je vroeger, nu nog trouwens, linksaf de Burg. Frenckenstraat in. Daar lag tegenover links de winkel van Berkers, dan kwam de brandstoffenhandel van van Golstein - Brouwers en de winkel van van der Loo. Dan kreeg je de Tuinstraat, wat toen nog 'n onverhard stukje weg was wat door liep tot aan de Logtenstraat. Op de volgende hoek van die Tuinstraat en de Emmastraat was de winkel van van der Zand, de kleermaker. Ze verkochten er ook stoffen etc. Het huis was eerder van Johannes van Deursen maar toen die verhuisde naar de Prins Bernhardstraat, toen nog de Stationstraat, is het huis verkocht aan Henri van der Zand. Hij was geboren te Ophemert en was coupeur. Hij was in 1916 te Batenburg getrouwd met Hendrika Cecilia Lourant. Volgens mij hebben ze later het pand verbouwd. In 1958 is hij overleden en later is alles daar afgebroken. Nu staat er zo ongeveer op die plek 'n appartementen complex.

Midden in Ommel zo ongeveer staat de pastorie. In de oorlog werd ze zwaar geschadigd maar ook weer mooi opgeknapt en in 2018 hebben ze weer gerenoveerd zag ik toen ik er geregeld langs kwam gefietst. Maar gaan we terug naar vroeger. Heel vroeger stond op deze plaats zo ongeveer 'n gewone woning. Aert Jan Aalbers was toen de eigenaar maar dan zitten we wel in 1650. Dus gaan we door nadat de woning heel wat nieuwe eigenaars en bewoners had gekend. We zitten dan in 1859 als Francisca van Heugten er woont met haar kinderen. In 1882 wordt het huis afgebroken en wordt er 'n pastorie gebouwd. De eerste bewoner wordt pastoor Dionysius Koolen. Naar hem is ook 'n straat in Ommel genoemd, de Dionysiusstraat. Hij stichte er toen ook 'n school. Daarna kwam pastoor Petrus van de Pas. Hij stichtte tussen 1915 en 1920 het processiepark naast de pastorie en richtte in 1905 ook de fanfare Sancta Maria op. Hij schreef daarbij een handboekje voor pelgrims naar het genadeoord Ommel. Het bevatte communiegebeden, kruisweg en gezangen begeleid door de fanfare. Pastoor van der Pas keert op 31 oktober 1931 terug naar Berkel Enschot. In het bevolkingsregister van Asten over de periode 1920-1930 woont hij samen met dienstmeid Francisca van Bussel. Pastoor van de Pas verhuisde naar Nijmegen waar hij op Hemelvaartsdag 1933 is overleden. Dan komt Adrianus van Erven er wonen en in 1932, bij het 50-jarige bestaan van de parochie Ommel kreeg hij toestemming om in de meimaand en op 15 augustus een openluchtmis te houden. Er kwamen in de jaren erna wel 50.000 pelgrims naar Ommel om die missen bij te wonen. In juni 1939 vertrekt pastoor van Erven in 1939 naar het Sint Liduina gesticht aan de Pelgrimsweg in Tilburg alwaar hij in 1940 komt te overlijden. Vervolgens wordt Jan Vogels de nieuwe bewoner. Pastoor Vogels is overleden in 1963. In 1962, toen de huidige kerk de deuren opende, kreeg de parochie ook een nieuwe pastoor. Zijn naam was Pastoor A. Vromans. Toen Annie en ik het beheer kregen in het gemeenschapshuis kreeg ook Ommel 'n nieuwe pastoor. Dat werd Cees Smit, hij had daarvoor 30 jaar lang als missionaris gewerkt in Borneo, iets waar hij uren over kon vertellen.... daar hebben wij 'n geweldige tijd mee beleefd en hij was populair bij alle Ommelnaren. Hij was zoals ze dat in Ommel noemde... "een mensen pastoor, van wie je niet naar de kerk moest maar naar de kerk mocht". In 2009 hebben wij Ommel verlaten, Cees deed dat in 2012. Na Cees kwam kapelaan van Oosterbeek die de leiding heeft over het Ommelse. De pastorie staat er weer "gelikt" bij... Prachtig om te zien...

Tussen Pesos2 en de electrowinkel van Jeuken aan de Prins Bernhardstraat staat nog altijd 'n klein huisje. Dat huisje behoorde vroeger bij 'n huis wat op de hoek lag van de Lindestraat en de Prins Bernhardstraat, op het hoekje naast het protestantse kerkje, nu dus In de Gloria. Op de foto zie je het huis wat ik bedoel, links er naast, niet zichtbaar, staat het huisje wat er nu nog altijd staat. Maar beperken we ons tot dit huis. In mijn jonge tijd was er 'n antiekhandel, later afgebroken en nu kwam er 'n shoarmazaak en 'n bar. Het huis is al erg oud maar laten we beginnen in 1882, toen werd het huis in twee gesplitst en werd het eigendom van Antonie Gielissen, ook de huisnummers veranderen, het linkerdeel, toen nog Stationstraat, kreeg nummer 19 en het huis wat je hier ziet nummer 21. In Stationsstraat 19 runnen ze 'n cafe. In 1910 komt in de woning hier op de foto Dorus Maas wonen, de vader van onze buurvrouw vroeger in d'n Himmel Anna Cortenbach - Maas, de vrouw van Tinus Cortenbach. die veel te jong is overleden. Dorus vertrok in 1911 naar de Wolfsberg waar hij 'n cafe begon. Dan komt Antonie Gielissen er wonen die als beroep timmerman had en zoon van 'n "wieldraaier". Gielissen was Timmerman maar was ook kastelein want samen met zijn vrouw had hij 'n cafe op de Markt. Op dit adres begonnen ze naast 'n timmerwerkplaats ook hun cafe en 'n winkel in koloniale waren. Het was 'n filiaal van de winkelketen van Notten die in de regio diverse winkels had. Asten had toen al verschillende kruidenierswinkels, van der Loo had 'n filiaal van de "Doornboom" met eenzelfde assortiment als Notten en Eijsbouts - Claassen had een EDAH-winkel. Op de Markt was de winkel van van Haandel met wijn, fruit, krenten, rozijnen, vis en eieren. Jan Beks had er 'n Albert-Heijn winkel, later de Vivo en ook Joordens - Verstappen en Bakker - Koolen waren concurrenten. Moeder Gielissen dreef het winkeltje. Ze maakten geregeld reclame, zeker als er de feestdagen waren, zo stonden er advertenties met Sinterklaas met snoep en koekjes, met de kermis adverteerde men met verschillende soorten dranken en voor de vasten met diverse soorten vis. In 1933 kwam er 'n einde aan het filiaal Notten en werd het 'n kruidenierswinkel gewoon onder de naam Gielissen. De zaak ging later over naar zoon harry maar na de oorlog stopte men met de winkel, het cafe was toen allang gesloten en woonde vanaf 1930 Henricus van Mierlo in dat gedeelte dat woonhuis was geworden. In 1944 starten twee zonen Gielissen er 'n bouwbedrijf. De kleine foto is van 1973, later is het afgebroken t.b.v. enkele horeca bedrijven. Het huis is gebouwd ergens zo rond 1800. Nu is er naast de afhaaldienst van Pesos ook 'n cafebedrijf.

Een van de bekende plaatsen in Asten is waar het huis staat van de familie Cuppens met de houtzagerij aan de Emmastraat op de hoek met de Houtstraat. Het begon allemaal toen Hannes Ceelen in 1859 op een stuk bouwland 'n stenen beltmolen had gebouwd. De molen wordt in hetzelfde jaar verkocht aan Christiaan Dekkers. Hij is aannemer uit Nederweert maar later verhuurde hij de molen aan Peter Caspar Holten. In 1873 koopt Graard Cuppens de molen, Graard is geboren in Meijel op 13 aug. 1839. Later neemt zijn zoon Johan Cuppens de molen over. In 1902 bouwt Johan Cuppens nog een stoomgraanmolen in Heusden en in 1912 breidt Johan de graanwindmolen uit met een houtzagerij. In de krant, de Zuid-Willemsvaart, zet hij advertenties want hij zoekt in 1915 een zager voor zijn houtzagerij. In 1919 slaat het noodlot toe en worden de houtzagerij en de molen een prooi van vlammen. Ik denk dat mijn vader dat wel heeft gezien want die woonde er toen tegenover, hij was toen 18 jaar. In 1924 vertrekt Johan Cuppens naar Reppel in België, waar hij een watermolen koopt. De houtzagerij in Asten wordt overgenomen door zijn zoon Gerard (Gerrit) Cuppens. Hij is houthandelaar. In 1925 bouwt Gerrit een nieuw huis bij de houtzagerij. In de houtzagerij worden o.a. pallets gemaakt. In 1935 komt er 'n uitbreiding van de houtzagerij met een molenaarsbedrijf. Wat het huis zelf betreft, het huis is van bouwjaar 1925, in 1931 komt er 'n aanbouw, in 1943 volgt er de bouw van nieuwe slaapvertrekken en in 1961 heeft er weer 'n verbouwing plaatsgevonden. Ik weet dat er in 'n aanbouw van het huis 'n kantoortje was waar je jezelf moest melden als we "letjes en schapstukke" gingen halen voor het aanmaken van de kachel. Het bedrijf is later verhuisd naar Nederweert. Op de plaats van de houtzagerij en langs het prachtige herenhuis is nu "Zagershof".

Vooraan in de Prins Bernardstraat, voorheen Stationstraat, waar nu zo ongeveer Blokker is was vroeger ook al 'n winkel... gaan we even terug in de tijd. In 1841 woonde daar Peter Berkers die getrouwd was met Maria Lammers en hij was van beroep bierbrouwer. Toen waren er meerdere gebouwen. Er was daar toen ook 'n herberg maar in 1888 wordt het huis verkocht en stopt men met die herberg. Ook was er 'n brouwerij die wordt opgekocht door Dorus Strijbosch die er twee woonhuizen van maakt. Rond 1900 komt het in handen van de familie Berkers die alles weer opnieuw splitsen. In 1930 zijn de gebouwen dan gesplits in Stationstraat nummers 1,3, en 5-7. Daarna komt in huisnummer 1 Frans Smits wonen die het weer verkoopt aan horlogemaker Johannes van Bussel. Van Bussel woonde eerder als horlogemaker in Roermond waar hij ook op de lijst stond van beeldende kunstenaars. Dat was van 1850 tot 1915. Raar is dat hij in 'n advertentie aangeeft dat hij horloges verkoopt maar op adres Markt terwijl hij op Stationstraat 1 woont. Hij is overleden in 1912. In 1913 breekt er brand uit bij de buren en slaat de brand over in het pand van van Bussels weduwe, Adriana van Bussel - van Weert. Dan wordt er op dezelfde plek 'n nieuw pand gebouwd en begint ze er 'n herberg maar in 1927 stopt ze daar weer mee. Adriana overlijdt in 1942. Dan komt er Driekske van den Eijnden wonen die getrouwd is met Maria van Gogh, Driekske is electricien. Ik herinner me hem nog goed omdat hij ook altijd de stroom kwam repareren als wij b.v. in d'n Himmel met 'n bal tegen de lichtdraden hadden geschoten en 'n deel van de straat zonder stroom kwam zitten. Dan kwam hij met z'n spullen en trok van die schoenen met punthaken aan en klom hij in de houte lantaarnpaal om de storing op te lossen. Stationstraat 1 wordt dan Prins Bernhardstraat 1. Driek heeft in dat pand dan 'n elektriciteitswinkel waarvan hierboven 'n foto. Op 24 juni 1963, de dag dat ik jarig was en 18 jaar werd is Driek overleden, hij was toen 68 jaar oud. De winkel met de huizen die verderdoor lagen zijn later afgebroken.

Ik neem je nog 'ns mee naar de Julianastraat, wat vroeger trouwens de fabrieksstraat was. Op de hoek van de 1ste Sint Jozefstraat en de Julianastraat lag vroeger de drukkerij van Mennen. Naast 'n drukkerij hadden die ook 'n boekenwinkel en spullen die men nodig had als je naar school ging. Hier zie je de etalage en de winkeldeur waar je naar binnen kon. Gaan we even terug naar nog vroeger... Dit huis wordt rond 1837 verkocht aan Hendrik Swinkels die was getrouwd met Maria Mennen. Na wat omzwermingen wordt het huis herbouwd met 'n bijgebouw, we zitten dan in 1905. Er komen enkele nieuwe bewoners zoals Petrus van Hagen, zo rond 1920 is het huis eigendom van Jacoba Linden en in 1924 van Frida Hoebergen. De nieuwe bewoner wordt gemeentearbeider Anthonie Maas. Na zijn verhuizing wordt het huis weer verkocht en komt er Leo Beijers wonen. Leo Beijers is met zijn gezin in april 1939 naar Mierlo verhuisd en het huis wordt gekocht door Hendrik Mennen, die het gebruikt voor uitbreiding van zijn drukkerij. Hij woont naast deze woning en is daar 'n drukkerij begonnen in 1930. Op de kleine foto de situatie zoals die later was op de hoek van de Julianastraat en "dun Bult". Nu is er appartementencomplex "de Coster".

Dit is de oude jongensschool op het Koningsplein, toen nog Plantsoen. Asten kreeg 'n nieuwe hoofdonderwijzer, Francis Hoebens en door zijn komst in 1832 werd er 'n nieuwe openbare school gebouwd, die lag tussen de kerk en het raadhuis. De kerk stond op de plek waar je hier de groenstroken ziet. De hoofdonderwijzers over die periode waren: Hoebens, van 1832 tot 1879 en ten Haaf, van 1879 tot 1894. Toen werd er 'n nieuwe gebouwd waar ten Haaf ook hoofd was, op de Markt. Tot 1832 werd les gegeven aan een school dichtbij de kerk aan het Koningsplein en daarna dus in deze school aan het Koningsplein Deze school werd ook nog 'n keer verbouwd in 1863. Het gebouw deed later dienst als parochiehuis en vergaderzaal, nog later was er 'n atelier gevestigd, ik weet dat nog, er werd toen militaire kleding gemaakt. Bij de afbraak in 1958 verongelukte een van de werkers, hij kwam onder 'n vallende muur terecht. Aan de school aan de Markt volgde mister Hoes het toenmalige hoofd mister ten Haaf op.

Nee zelf heb ik het ook nooit gezien want het was toen ik werd geboren allang afgebroken, naast het raadhuis van vroeger, het cafe/fietsenzaak van Verdijsseldonck wat later plaats moest maken voor ons nieuwe gemeentehuis. Het gebouw is al oud, dateerd al uit eind 17de eeuw. Het pand komt in handen van Jan van Hoek die kuiper van beroep was en aan de Marktstraat woonde. Hij was naast kuipen ook herbergier. Na zijn overlijden in 1998 neemt zijn dochter Antje van Hoek de zaak over. Zij is getrouwd met Jan Verdijsseldonck die van beroep smid is. Vanaf 1907 hebben ze naast de herberg ook 'n fietsenzaak die in 1929 overgedragen wordt aan hun zoon Antonie. Antje verhuisd later na dat het was overgekocht door de gemeente naar de Dijkstraat... Zoon Antonie vertrekt met zijn fietsenzaak eerst naar de Molenstraat en later naar de Prins Bernhardstraat, vooraan zoals je wel weet. Antonie is de vader van o.a. Piet en Harry Verdijsseldonck. In 1938 is alles gesloopt en komt er het nieuwe gemeentehuis.

Groente en fruit winkels hadden we vroeger wel enkele, tegenwoordig is het allemaal te koop in de supermarkten wat ik persoonlijk helemaal niks vind. Groenten haal je bij de groentewinkel, de groenteman en niet bij 'n supermarkt waar 'n komkommer en 'n mandarijn niet meer smaken zoals het zou moeten. Dit is nog een van die echte groentewinkels van vroeger, de winkel van Marinus van Oosterhout uit de Emmastraat. Op het voormalig bouwland van de familie Leenen worden in opdracht Arnoldus Anthonius Bekx rond 1930 drie huizen gebouwd. Dit huis werd toen bewoond door Toon Mikkers die in 1960 is overleden maar er toen al niet meer woonde. Toen had marinus van Oosterhout er zijn winkel al want de foto is uit 1955. Wanneer de groetewinkel er kwam weet ik niet maar ik weet nog heel goed dat hij er was. Later stopte Marinus met zijn groentewinkel en begon er 'n goed lopende friteszaak, volgens mij was Marcel van Baar, die vlakbij 'n fritezaak had, toen al verhuisd naar het Koningsplein. Op dit moment heet de zaak Ambolia en is 'n cafetaria.

Ooit liep er de tram van Asten naar Ommel, 'n stukje van Vlierden richting Helmond. Helaas was alles al weg voordat ik werd geboren, dus ook ik heb het nooit gezien. In Asten was het tramstation in de Prins Bernhardstraat maar ook Ommel had haar station. Dat lag waar nu ongeveer de weg is net achter het viaduct, richting kampings. Op 18 mei 1904 was heel Asten en Ommel uitgelopen om het slaan van de eerste spijker mee ta maken door burgemeester Frencken. Op woensdag 23 mei 1906, reed de eerste tram over die rails. Van Asten ging het naar het tramstation in Ommel, dan via de Beek en Oostappen naar Brouwhuis. In Vlierden waren stopplaatsen op Beersdonk en Peeleik. Dan reed naar Helmond. Daar ging het langs de Deurneseweg, via Rooseind naar het treinstation in Helmond. Zesmaal per dag reed er een tram heen en weer. De Bluijssens maakte tot haar faillissement in 1907 gebruik van de tram, ook andere ondernemers richtten zich er op. De Coöperatieve Handelsvereniging van de N.C.B. bouwde in 1928 op de Voorste Beersdonk in Vlierden een magazijn voor granen veevoer en kunstmeststoffen aan de tramlijn. In een deel van het tramstation woonde klerk Franciscus Dorotheus van Lieshout. Het eenvoudige gebouwtje is in 1932 uitgebouwd tot een modern goederenstation, dat trampassagiers ook als wachtlokaal konden gebruiken. Dit gebouwtje is een van de weinige herinneringen aan de tramlijn Asten - Helmond, die een eeuw geleden in gebruik is genomen. In 1933 fuseerden diverse vervoersbedrijven, waaronder de Meierij en kwam de busonderneming N.V. Brabantsche Buurtspoorwegen en Autodiensten B.B.A. tot stand. Dat betekende het einde van de tram tussen Asten en Helmond. De Astense machinisten en conducteurs werden ontslagen. De tram reed door tot 15 mei 1935, de dag van het ingaan van de nieuwe dienstregeling. Spullen konden voortaan door vrachtauto's vervoerd worden, reizigers door de BBA-bus. Die reed niet via Ommel en Brouwhuis naar Helmond, maar via Lierop en langs de Zuid-Willemsvaart. Het tramstation bestaat allang niet meer en ongeveer op de plaats ligt nu de berm van de A67 en de weg er achter naar de kampings in Asten. Jammer dat het station is verdwenen...

Vandaag 'ns 'n keertje geen winkel of openbaar gebouw, maar 'n woonhuis. Niet zomaar 'n woonhuis maar het woonhuis van de familie de Vent. Ik heb hier wel goede herinneringen aan... misschien niet zo aan de bewoners, en dan bedoel ik de juffrouwen de Vent van school want daar heb ik mijn eigen gedachten over. Maar wel als de dames thuis waren en wij hen kwamen helpen in de tuin want dan was onze juf van school niet juffrouw de Vent maar mejuffrouw de Vent, 'n heel ander iemand als op school. Het woonhuis is gebouwd in 1915 op een deel van 'n perceel dat eigendom was van Nard Franssen. Dit huis werd bewoond door Bernardus de Vent, geboren op 21 januari 1859 te Steggerda. Hij was in 1898 getrouwd met Celestina Fijnaut, geboren te Waterlandkerkje op 20 augustus 1872. Bernadine, de juf van de Voordeldonkse school werd op 12 augustus 1916 geboren. Verder bestond de familie de Vent nog uit deze kinderen: Bernardus en Cyrillus de zonen, en Celestina, Coleta, Clementina en Alida. Vroeger was het adres Stationstraat 54 maar werd later Prins Bernhardstraat 54. Nu is het al jaren huisnummer 70.

Van hotel Sengers tot postkantoor. Het zal altijd 'n prachtig gebouw blijven als ze er niet te veel aan "prutsen", het postkantoor van vroeger. Toch was het voor mijn tijd wel iets anders. De burgemeesterswoning aan het Koningsplein was vroeger het postkantoor en op deze plaats hier was vroeger hotel Sengers, helaas kan ik daar nergens foto's van vinden. Maar gaan we even terug naar toen.... Joannes Sengers is in Nuenen geboren in 1781 woonde in dit gebouw en is getrouwd met Joanna de Vocht uit Helmond. Joannes was griffier bij het kantongerecht en stopte daarmee in 1853. Hij is overleden in 1858. Zijn vrouw was logementhoudster en is samen met haar kinderen eigenaresse. Na haar overlijden in 1874 neemt haar dochter Anna Sengers het hotel over. In 1982 wordt het grondig verbouwd. De kinderen wonen dan nog in het woongedeelte, Theodorus, Maria en Anna. In 1903 is Anna overleden, Maria in 1905 en Theodorus in 1908. Het hotel wordt dan snel te koop aangeboden maar de verkoop stagneerd en twee jaar later wordt het opnieuw te koop aangeboden door de erfgenamen. Uit belangrijke berichten blijkt dat de gemeente in 1911 hotel Sengers heeft opgekocht om er 'n nieuw gemeentehuis neer te zetten. Het is in 1912 afgebroken. En dan komt het.... het terrein is "geschonken" aan het staatsbedrijf van de PTT. Daar kwam het nieuwe postkantoor en ik denk dat het oude postkantoor aan he Koningsplein de "ruil" is geweest. Het postkantoor was pas klaar in 1920... acht jaar nadat het over ging naar de PTT, ook wel raar. In het woongedeelte komt Cornelius Bartels wonen, hij krijgt eervol ontslag in 1925 als postdirecteur. de nieuwe postdirecteur is Dirk Berkhout die er dan komt wonen hij is overleden in 1930 en dan komt als directeur Christianus Timmermans, ook hij neemt zijn intrek in het woongedeelte van het postkantoor. In 1926 is het postkantoor helaas omgezet als hulp-postkantoor maar mij zegt dat weinig. In 1932 wordt mej van Bussel de postbeambte en gaat er ook wonen, samen met haar moeder Adriana van Weert. Later vertrekt mej van Bussel naar haar zusje en is in 1972 overleden. Wie er later nog allemaal directeur zijn geweest weet ik ook niet maar wel dat dhr. Trines er lange tijd directeur was. Nu is het al 'n hele tijd geen postkantoor meer en is het 'n verzekring en assurantiekantoor... wie er woont? Ik weet het echt niet.

Dit keer 'n winkeltje wat vele misschien wel niet weten, de slagerswinkel van Driekske van Kemenade in de Burg. Frenckenstraat. Het huis staat er nog altijd en staat langs de ingang van het park. Waar de fietsen staan was de slagerswinkel. Het pand is gebouwd in 1788, ooit woonde er dokter Schreppers die het huis had kocht in 1879 voor 3.500 gulden. Ook de textielfabrikant David Horn heeft er ooit gewoond. De uitgever van de krant "de Zuid-Willemsvaart" woonde er begin deze eeuw en daarna de familie Laheij. Driekske van Kemenade kocht dit pand in 1923 en begon er 'n slagerij.. zijn kleinzoon woont er nu. De zoon van Driekske, Jos, was jarenlang onze "mister" op de Voordeldonkse school. Driekske was in 1917 getrouwd met Anna van Heugten, hij is overleden op 73 jarige leeftijd. Ik weet het niet zeker maar ik geloof dat Driekske 'n broer was van Pietje van Kemenade die 'n slagerij had in de Emmastraat, vlakbij de ingang van d'n Himmel, waar wij vroeger altijd naar toe gingen.

Dit is de etalage van de oude winkel, winkeltje eigenlijk, van Has manders in de Emmastraat. Vroeger was dit pand 'n onderdeel van het grote pand waar later Thomas Zegers zijn cafe had, nu nog altijd zaal Zegers en cafe Classics. We gaan terug naar 1901 toen hier Peter Leenen, het huis over nam van zijn moeder die was overleden. Hij stond eerder te boek als sigarenmaker en nu als bierbrouwer en is in 1885 te Asten getrouwd met Johanna Maria Schellings. Peter overlijdt in 1905 en in de jaren 20 verhuisd zijn vrouw naar Julianastraat 1. Haar zoon Carol Leenen verkoopt in 1929 het huis met de bierbrouwerij met de naam "de Kraan". Het huis is dan gekocht door Carel Aarts die getrouwd was met Nella Hoebergen. Carel zal later 'n bekende Astenaar worden door zijn vele "sterke verhalen" die hij vertelde. Op 30 november 1936 opende hij zijn cafe, toen nog Emmastraat 32 en in 1937 is er ook 'n herberg gevestigd. Dit deel van het huis werd later Emmastraat 40, in het andere deel kwam Has Manders wonen, getrouwd met Marie Paulissen en elektricien van beroep. Later komt er 'n geheel nieuw pand op diezelfde plaats. De foto bover is van 1955, het was toen nog het oude winkeltje.

Himmelse mensen kennen dit wel denk ik, links het woonhuis van de familie Eijsbouts op de hoek van de Hemel en de Emmastraat met hier rechts de witte oude gebouwen van de brouwerij. Dit pand betreft de in 1878 gestichte bierbrouwerij van de familie Eijsbouts die zelf op de Hemel 2 wonen. Het pand is in 1911 uitgebreid met een extra productiehal. Theodorus Eijsbouts begint rond 1880 met het brouwen van bier, toen nog onder de naam Bierbrouwerij de Hoop. Later kreeg de brouwerij de naam Astein Eijsbout's Bierbrouwerij en Mineraalwaterfabriek Asten. Weer later werd het "Brouwerij Astein". Het afzetgebied van de brouwerij was hoofdzakelijk in Noord-Brabant. Het bier werd nog weggebracht met een handkar en vervolgens werd het met een bodedienst verder vervoerd. De tweede brouwer Eijsbouts, Jan Eijsbouts, speelde een vooraanstaande rol in het dorp en was onder andere loco-burgemeester van Asten. Hij werd later opgevolgd door diens zoon Theo Eijsbouts, die onder andere net voor het begin van de Tweede Wereldoorlog de eerste vrachtauto kocht voor het bedrijf. Het bedrijf produceerde destijds behalve bier ook limonade. Na de Tweede Wereldoorlog ontstond het idee om flink te investeren in het bedrijf in Asten. Een plan dat al voor 1945 was geboren. Het plan was om 1.700 hectoliter bier en 1.700 hectoliter limonade te gaan produceren. Hiervoor moest er dan wel een nieuwe brouwinstallatie komen. Er was zelfs al een schema gemaakt van de bier- en limonadeproductie van acht weken. Het plan vond echter geen doorgang omdat de investeringen veel te hoog waren. Bovendien kon je in die tijd goedkoper bier bij andere brouwers kopen dan zelf produceren. Dat betekende rond 1950 het einde van de brouwerij. Hierna werd het bier nog ingekocht bij Brand, Vriendenkring en Dommelsch en hier in tankwagens afgeleverd om het alleen maar af te vullen. Uiteindelijk werd de brouwerij overgenomen door Dommelsch. Daarna werd er alleen nog maar limonade geproduceerd en uiteindelijk ook nog zachte zeep en Aspray. Tegen het einde van de zestiger jaren werd het bedrijf definitief gesloten. Jan Eijsbouts maakte van deze gebouwen zijn cultureel centrum "In de Brouwerij" van. Wij hebben er in 2012 onze eerste Himmelse reunie gehouden, met succes... Nu is ook dat centrum verdwenen en is het nu 'n drankenhandel.

In het winkeltje langs Bekken, de rookwarenwinkel in de Julianastraat, vroeger de Frabrieksstraat, lag dit textielwinkeltje van Verdonschot. Ja ik kan het weten want ik heb er toen ik jong was nog ooit "overalls" gekocht, ze verkochten er n.l. ook werkkleding. Beide huizen waren rond 1910 in bezit gekomen van de tramwegmij. Eindhoven-Geldrop. Nieuwe eigenaar wordt later Frans van Helmond, die de beide huizen tot twee nieuwe woningen bouwt en hij verhuurt de huizen aan derden. De nieuwe bewoner is Wilem Althuizen, geboren te Bakel. Die gaat weer verhuizen rond 1918 en komt er Peter van der Heijden wonen. Het huis is in 1918 nog wel verkocht aan de naamloze vennootschap Amsterdamsche Handelsbank en Asten Creameries en in 1923 doorverkocht Hannes Boerkamps. Al die tijd blijft het huis verhuurd aan Peter van der Heijden met zijn gezin. In 1935 krijgt het huis samen met het naastgelegen huis nieuwe bewoners, Peter van der Heijden en Johanna Mikkers verhuizen met hun gezin in 1936 naar Sint Jozefstraat 2 en het huis wordt daarna bewoond door Aloijsius Beekman. Zij verhuizen in 1937 via Stegen 16 naar Kerkstraat 58 en de nieuwe huurder van het huis is Hendricus van Hoof. Die verhuisd kort daarna naar het nevenstaande huis op Julianastraat 24 en de nieuwe huurder van huisnummer 22 is Toon Sprenkels, ook heeft er nog 'n zekere Hoefnagels gewoond. Nog later is in dit huis de textielwinkel van Verdonschot gevestigd waarvan hierboven dus de foto. Later is alles afgebroken.

Wanneer je tegenwoordig in de marktstraat loopt, van de Markt af richting kerk, dan zie je links het vernieuwde grote pand van bakker Koolen. Tegenwoordig heeft het andere uitbaters maar vroeger was dat Koolen. Toch vroeger was daar dit kleine knusse winkelte nog met die ijzeren stangen ervoor. Dat deden ze vroeger omdat klanten hun fiets tegen het raam plaatsten en men was bang voor beschadigingen of dat er ooit 'n fiets door het glas zou vallen. Rond 1900 was het oude pandje eigendom van de familie Schellings die het later verkopen aan Marinus Koolen, geboren te Someren op 15-03-1893. Hij was bakker en trouwde op 23-jarige leeftijd op 23 mei 1922 Helena Ceelen, geboren te Asten op 28-09-1888. Toen had het pand nog huisnummer 9. Bakker Koolen is 'n begrip voor Asten. Waar o.a. bakker van de Heuvel, bakker Slaats, en bakker van Baar al zijn verdwenen blijft Bakkerij Koolen nog altijd bestaan.

De meeste mensen die mijn website bezoeken zullen dit gebouw niet kennen en het was al afgebroken toen ik nog klein was. Het is het cafe van Jacobus Knaapen en toen die was overleden nam zijn oudste zoon Hubertus Knaapen de winkel en het café van zijn vader over. Hubertus was 'n huisschilder en getrouwd met Anna Haen en handelde ook in verf, spiegels, vensterglas en behangselpapier. Anna overleed in 1915 en hij hertrouwde in 1916 met Maria Geerbex. Ze verhuizen de winkel in schilderswaren later naar Koningsplein 1 die Huub runt samen met zijn broer Frans. Het cafe blijft maar ze verhuren die aan de familie Ronge, 'n cafehouder uit helmond. Dan komt het einde van het cafe want de gemeente koopt de gebouwen aan die zijde van het raadhuis op om meer ruimte te creeeren voor het nieuw te bouwen gemeentehuis en 'n beter uitzicht te hebben op de gevaarlijke hoek met de Burg. Wijnenstraat, toen nog de Molenstraat. Het betrof het cafe van Ronge wat eigendom was van Huub Knaapen en het naast gelegen winkelpand, eigendom van de broers Knaapen waar Frans Knaapen woonde. Op de hoek links zie je dat 'n deel van het cafe 'n plat dak had... vroeger was dat anders toen er nog 'n schuine kap op stond. Boven het pand zie je nog het raadhuis en links nog net 'n deeltje van het postkantoor op de Markt.

Asten heeft door de jaren heen van die speciale gebouwen en dit was er eentje van. Want dit was niet alleen het cafe van Sengers, er was ook 'n waag waar b.v. boeren etc. hun wagens en karren konden laten wegen. Eerst met b.v. suikerbieten erop, die brachten ze dan naar de plaats van bestemming en dan gingen ze met de lege wagen weer langs de Waag om te wegen en dan wisten ze hoeveel kilo ze hadden weggebracht. Vroeger werden hier ook biggen verkocht. Een hele tijd lang was dit stukje weg de Biggenstraat maar dan zitten we wel in de jaren 30. Toon Sengers was wethouder in Asten en kreeg 'n vergunning voor de bouw van 'n nieuw cafe. Vroeger stond hier al 'n huis met diverse verschillende eigenaren. Op die plek is in 1932 en een nieuw huis gebouwd bewoond door caféhouder Toon Sengers, geboren te Asten op 03-11-1891 en getrouwd met Barbara Hilverda, in de volksmond gewoon Bertha genoemd, geboren te Someren op 18-01-1895. In het bevolkingsregister van Asten komen zij vanuit Emmastraat 37 in het huis aan de Emmastraat 31a wonen. Toon Sengers is op 05-12-1955 te Asten overleden en Bertha Sengers - Hilverda op 01-06-1973. We weten denk ik allemaal nog wel dat later Annie Sprenkels het cafe runde. Handboog Amicitia had hier zijn schietbanen en zijn "thuis".

Nee de winkeltjes van vroeger waren niet echt groot. Dit is de winkel van Koster Henk Verspeek in de Julianastraat. Je kon er vroeger kerkboeken, rozenkransen en heilige-beeldjes kopen. Zelf ben ik er nooit binnen geweest. Het huis was vroeger eigendom van Willem Mennen, hij was getrouwd met Johanna van Heugten. Bij hun "in" woont ook in haar nichtje Maria van Heugten. Het was toen adres Julianastraat 13 en dat was in de jaren dertig. Nadat Johanna en haar man zijn overleden komt het nichtje daar als hoofdbewoonster. Bijna iedereen in Asten kent haar wel want ze is hier beter bekend als Mietje Mennen, getrouwd met Huub Verdonschot die metselaar is van beroep. Later verhuizen ze naar 'n ander pand in de Julianastraat. In het huis komt dan Henk Verspeek wonen, hij is afkomstig uit Etten-Leur en is in 1948 getrouwd met Bertha Timmermans. Mensen van mijn leeftijd kennen Henk als de koster van onze parochie, vooral ook door het klaarzetten van de spullen in de kerk voor de diensten etc. En als er iemand was gestorven deed hij drie dagen de rozenkrans bidden, op zijn eigen specifieke wijze.

Nee beste vrienden, winkels heeft Ommel niet meer en met 'n beetje pech waren ze ook nog het enige cafe kwijtgeraakt maar gelukkig hebben ze daar 'n stokje voorgestoken. Toch was dat vroeger wel even anders.. ze hadden er de winkel van bakker Kuijpers die naast 'n winkel ook 'n cafe runde. Er was de familie Eijsbouts op de hoek bij de Kluisstraat en Ommel-turrup die er ook 'n cafe hadden vroeger met naast het cafe 'n winkel waarvan je hier de foto ziet van de ingang en de etalage. Wist je trouwens dat Willem van Bommel, de opa van de kinderen van Schaijk er ook ooit heeft gewoond? Dat was in 2012, Willem kwam van Deurne en was toen 29 jaar oud. In 1914 verhuisde hij weer naar Deurne en na 'n grote verbouwing kwam Hanneske Eijsbouts er wonen die toen in het huis ernaast had gewoond. Hij begon er 'n cafe en 'n winkel wat later werd overgenomen door zijn zoon Piet Eijsbouts die was getrouwd met Drika van Helmond. De foto is genomen in de jaren 50.

Eindelijk heb ik dan toch 'n foto van die "heerlijke" Jamin winkel van Joordens op de hoek van de Emmastraat en de Julianastraat. Het huis is al oud volgens de gegevens maar ik zal beginnen bij 1897 toen de eigenaar ging verhuizen naar Heesch en vanaf 1899 komt Anthonie Meulendijks er wonen, hij is winkelier. Twee jaar later komt Christ Joordens er wonen, in 1901, Christ was getrouwd met Drika Roijmans. Hij was 'n dagloner maar werd herbergier en later broodbakker. Hij is komen te overlijden in 1937 en zijn vrouw in 1940. Dan wordt het huis overgenomen door zijn zoon, Gerrit Joordens die getrouwd is met Mina van Bree. Gerrit begon er 'n winkel, volgens mij in brood en banket. Ik weet dat ze er koekjes en snoep verkochten en ik moest er vroeger van ons moeder altijd naar toen om 'n zakje van die lekkere aparte koekjes te kopen die ze bij de Spar niet hadden. De winkel was niet groot, naast de winkel was 'n raam aan de kant van de Emmastraat, nog net zichtbaar rechts, die in de zomer open stond en waar ze ijs verkochten... de befaamde "dubbeldik" van Jamin van 'n dubbeltje, tien cent en met chocolade was die 15 cent.. Voor 'n dubbeltje had je binnen 12 grote bolkers in dropsmaak... soms zelfs 13.

Vele onder jullie zullen zich dit niet herinneren en ik denk de meesten weten niet wat en waar het was. Ik zal het even uitleggen. Wanneer je op de Markt bent in Asten en je gaat richting Ommel, de Prins Bernhardstraat in dus dan kreeg je vroeger naast het Postkantoor "ut pôstpeijke", naast de vegewinkel van Jantje van Bussel. Dan kreeg je de corsetterie-winkel van Nellie van Bussel en daarnaast 'n groot wit gebouw... dat was de rijwielzaak van Antonie Verdijsseldonck. Ze hadden er 'n kleine etalage en helemaal links stond de benzinepomp.. dat zie je hier op de foto. Ze waren met de rijwielhandel daar naar toeverhuisd vanaf de Markt waar eerder de rijwielzaak met pomp was gevestigd naast het oude gemeentehuis waar de ouders van Antonie woonde, waar ook cafe de Arend was en dat was in 1939. Antonie zelf woonde eerder in de Molenstraat maar verhuisde naar de Prins Bernhardstraat. In het huis woonde eerder Thieu Lammers maar die verhuisde in 1939 naar de Wilhelminstraat 13a en later nog naar de Prins Bernhardstraat 74a. Op de kleine foto zie je links de rijwielzaak, in het midden Nellie van Bussel en rechts de Vege.

Zelfs bij de ouderen onder ons zijn er misschien nog wel bij die het niet weten of niet meer kunnen herinneren maar in de Kleine markstraat lag vroeger toch echt de winkel van Hoefnagels. Hij was niet alleen smid maar ze verkochten er ook zoals ze dat toen noemden "keukengerei"... De smederij dat weet iedereen denk ik nog wel. De Kooi voor paarden te beslaan staat er nog altijd. maar dit is er te zeggen over het pand zelf... In 1736 staat het huis op naam van Willem Jan Loomans en wordt het bewoond door Jan Jan Hoefnagels, geboren te Asten op 11-09-1693. Later hebben er diverse mensen gewoond... Dan komt de naam van Hoefnagels voor de dag. De weduwe van Willem Hoefnagels woont er met haar zoon Leonardus Hoefnagels... hij werd Lange nard genoemd omdat hij 1,87 lang was. Ze hadden er 'n Grof, Hoef- en Kachelsmederij het lag dus op de hoek van de Julianastraat en de Kleine Markstraat en daar in die straat lag ook hun winkel. Het huis aan de Kleine Markstraat had huisnummer 13 en de Smederij Julianastraat 5.. In 1936 verhuisde Nard naar Julianastraat 7 en wordt de smederij overgeschreven op naam van Willem Hoefnagels die getrouwd was met de uit Deurne afkomstige Cor van Hoorn. Later werkt zoon Leo nog jarenlang in de smederij. Op de foto de twee kleine etalages van hun winkel in Huishoudelijke Artikelen.

Het huis staat er nog altijd maar wel helemaal verbouwd en het houten cafe is allang opgeruimd. Cafe ja want dat rechtse gedeelte was vroeger cafe Vos op de weg van Heusden naar Meijel. Het huis is nieuw gebouwd door Grard Gutjens, bijgenaamd Grard de Guit, geboren te Asten op 19-04-1871 en hij was op 15-20-1895 te Asten getrouwd met Mina van Bussel. Mina is op 14 november 1906 te Asten overleden en Grard trouwde opnieuw op 19 maart 1907 met Drika Rooijakkers. Ze begonnen er 'n cafe": "Peelzicht". Op 7 september 1929 verkopen ze het huis met cafe en ligt op de Meijelscheweg 33 in Asten - Heusden. De koper van het huis is Toon Vos, geboren te Echt op 28-12-1900. Toon is op 19-12-1928 te Deurne getrouwd met Cornelia Gerardts, geboren te Maasbracht op 19-12-1904, zoals je ziet op haar 24ste verjaardag. Ik zelf kan me het cafe goed herinneren want toen ik jong was ben ik er wel eens binnen geweest... bijkomstigheid: mijn moeder heeft in haar jonge jaren tegenover het cafe van Toon Vos gewoond. Toen Cornelia is overleden op 24 september 1957 is Toon Vos hertrouwd met Maria van Horne. Na hun dood is alles verkocht en verbouwd en kreeg het adres Meijelseweg 41. Nostalgie van de bovenste plank als je dit plaatje weer terug ziet van "cafe de Vos" zoals wij het cafe altijd noemden.

In ons kerkdorp Asten-Heusden waren vroeger ook nog wel enkele winkeltjes, niet de grootste maar er waren er wel. Mijn tante, 'n zus van m'n moeder hadden er 'n Spar winkel maar er was ook nog 'n Vege winkel en die lag op het Vorstenmansplein. Als je Heusden in kwam gereden en dan tegenover wat nu de cafe de Canadees is het Vorstenmansplein en als je vandaar de Anthoniusstraat in reed lag ergens de Vegewinkel van Peeters waarvan hier 'n foto uit 1955, Anthoniusstraat 13. In 1903 had Driek Meulendijks daar 'n nieuw huis gebouwd, Driek was getrouwd met Tonia Berkers. Driek overlijdt in 1935 en zijn vrouw verhuisd in 1937 waar ze in 1953 komt te overlijden. Later komt Driek Vaes er wonen en verhuisd in 1939 naar Anthoniusstraat 15 en het huis in handen van Johannes Peeters die eerder op Voorste Heusden woonde... Hij begint hier de Vege-winkel.

Hier is de winkel van "lôziemaker" Joep van Bussel in de Prins Bernhardstraat in Asten. Maar ik neem je even mee terug naar 1924... het jaar dat het huis werd gebouwd. Nadat het huis klaar was werd het bewoond door vertegenwoordiger Peter Verberne. Het adres was Stationstraat 52, maar later werd het Prins Bernhardstraat. Hij verhuisd in 1938 naar Prins Bernhardstraat 45 en dan komt Antonie Woutersen er wonen. Later komt hier het architectenbureau van de bekende architect de Vries uit Helmond die er 'n kantoor begint met vaste openingstijden. Dan zitten we eind 1944. Het huis wordt gekocht door Lambert van Bussel die horlogemaker van beroep is en er 'n winkel begint... hij is getrouwd met Maria Lammers. Na zijn overlijden neemt zijn zoon Joep van Bussel de zaak over, hij is van beroep juwelier. Joep is getrouwd met Nel van de Laar uit Someren. De foto is gemaakt rond 1970. Later sluiten ze deze winkel en vertrekken naar het Midas-centrum waar de winkel nog altijd bestaat. Ik ben er vaker binnen geweest in de oude winkel aan de Prins bernhardstraat, ik was er ooit in 1964 toen ik in dienst moest en ik voor het eerst 'n nieuwe horloge kreeg, ons moeder was erbij... de horloge? 'n Pronto van 65 gulden.

Deze foto is ook al weer wat ouder maar ik kende dit heel vroeger al als de stoffenwinkel van Wies Vissers (Stevens). Ze was getrouwd met Sjef Stevens en ze woonde daar al in 1940. Toen de winkel er niet meer was begon er iemand 'n broodjeszaak maar die werd snel alweer gesloten en begonnen Henk en Ria Caris er hun cafe "'t Ketelke". Jaranlang heb ik er muziek gedraaid in de weekenden, kermis en carnaval. Later namen Wim en Rieky Crooijmans het over en na enkele kortstondige uitbaters werd het 'n shoarmazaak. Milano... je kon er goed eten en als ik 's zaterdagsavonds uitging was het vaste prik dat we na afloop, zo rond de klok van hald drie, drie uur nog shoarma gingen eten daar. Er naast lag 'n garenwinkel en alles is allang weer afgebroken en nu ligt het al jaren braak... niet om aan te zien die plek vol onkruid en rotzooi... helaas is dit ook ons mooie Asten. Later kom ik nog 'ns terug met 'n oude foto van nog eerder over het zelfde pand wat toen de winkel van Wies Vissers was.

Misschien denk je dat je dit niet kent maar als ik het vertel weet je het wel weer. Naast cafe de Mert, voorheen de fietsenzaak van Noudje Mighels lag zoals je weet cafe de Wit. Nu is alles afgebroken maar 'n paar jaar geleden stond het er nog. Ooit was er cafe de Wit en in het linkergedeelte was de kapsalon van Manders dat later bij het cafe werd getrokken. Daarvoor was in het rechtergedeelte 'n winkel tje, wat je hier op de foto ziet... je herkend boven het raam en de deur nog wel de half-rondgemetselde stenen. Eind 1800 woonde er Hannes van Bussel en na zijn overlijden wordt zijn zoon de eigenaar die later kapelaan werd en nog later pastoor in Dommelen. Zijn moeder leeft nog en drijft er 'n winkeltje. Dan komt het in handen van haar dochter Frida van Bussel die is getrouwd met bakker Petrus van den Eijnden. Dan zitten we al in 1903 terwijl het huis is gebouwd zo rond 1650, daar ergens. In het linkergeelte van het in twee delen gesplitste huis komt later het alcohol vrij lokaal. Het hele pand wordt gekocht door Bernard van den Bosch die het eerst verhuurde in twee delen maar later er zelf ging wonen. Na het overlijden van Bernard en zijn vrouw komt het rechterdeel van het pand, Markt 11, foto boven, in handen van Frans van Duppen, je weet wel die later samen met zijn zoon Frans jr. de ijzerwinkel had in de Burg. Frenckenstraat en daar ook naar toe verhuisden, het linkerdeel, Markt 13 is van Isidoor van Duppen die radio-installateur is. Isidoor had later de radio en tv winkel in de Wilhelminstraat. Dan worden de twee panden gekocht door Piet de Wit die er èèn groot pand van maakt. Het wordt dan cafe de Wit en kapper Manders in het linkerhoekje die later vertrekt naar de Wilhelminastraat en de kapsalon bij het cafe komt... nu is alles afgebroken voor de nieuwe Gitsels. Eerlijk gezegd ben ik blij dat het weg is want het kwam ons "Turrup" in aanzien niet ten goede maar dat het weer hoogbouw moest worden stoort me ontzettend.

Het is geweldig om die ouwe winkeltjes van vroeger te bekijken... nee grote winkels hadden we vroeger niet totdat er het winkelcentrum midden in ons dorp verscheen. Een van die winkeltje was van Theo van Bussel... hij is trouwens 'n neef van mij want zijn vader en mijn moeder waren broer en zus, zijn vader en moeder waren trouwens ook nog mijn peetoom en peettante. Theo had 'n winkeltje in de Emmastraat naast de garage van van Eersel, nu is er Bots Witgoed. Het pand is door veel mensen bewoond geweest en vaak van eigenaar veranderd. Rond 1750 was het pand er al. Rond 1867 is de eigenaar ene Johannes Mikkers.. hij voegde enkele pandjes daar bij elkaar. In 1902 koopt Driek Wijnen het pand... en de volgende bewoner wordt Janus Driessen, timmerman van beroep. Het adres is dan Emmastraat 24. Veel later is het huis in handen gekomen van Theo van Bussel die trouwde in 1950 met Wies Verstappen. Hij begon er 'n winkel in groente en fruit. Later werd alles afgebroken en kwam er 'n gehele nieuwe winkel voor Theo en Wies wat 'n soort supermarkt werd maar dan kleiner... toen kon je zelf de spullen die je wilde hebben zelf in 'n mandje laden. Vers fruit en verse groenten waren bij Theo 'n must.

Misschien herken je dit niet maar dit is de "toko" van wat nu cafe Skippy is, daarvoor ook al o.a. (heel even), Cafe de Wit, Bij Berry, Cafe de Mert en daarvoor de fietsenzaak van Noudje Migchels. Ik heb dat hier al 'n keertje behandeld onder de naam Cafe de Mert. Het is al 'n oud pand maar ik zal beginnen bij veel langere tijd geleden. Ooit was het pand dat heel wat eigenaren en bewoners heeft gekend, van ene Coopmans maar dan hebben we het over de jaren rond 1700. Het deel van de Markt wat toen nog Marktveld was wordt in de volksmond vaak aangeduid met "de Bergh". Willem Aarts, de erver van de woning, stond ook wel bekend onder de naam Willem Coopmans. Hij verkocht het huis en de nieuwe eigenaar werd kleermaker Andries Bertens. Eind 1700 verkoopt hij het huis aan zijn dochter Helena Mechernich - Bertens... als ze overleden is verkoopt haar man het in 1809 aan Pieter Verleijsdonk. In 1846 is het huis verkocht an Anthonius Bluijssen die het doorverkoopt aan zijn dochter Joanna die is getrouwd met Dorus Strijbosch. Dan wordt het verhuurd aan van der Borght, weer later aan Hendrik van de Werff en daarna aan Pieter Knufman. De volgende bewoner is kleermaker Franciscus Pennarts en daarna door twee naaisters de zusjes Johanna en Anna Jelissen. Ze verhuizen weer en de nieuwe bewoner is de Mathias van Hagen en dan wordt het huis in 1895 bewoond door de Bernardus van den Bosch. In 1898 koopt Lambert Hoebergen het huis tot hij het verkoopt aan Willem Tebaerts en zijn dochter Maria die modiste is. De volgende bewoner is kleermaker Johannes Linden die in 1914 weer verhuisd en dan is er 'n nieuwe koper, Petrus Schriks die er 'n kleine boekdrukkerij begint wat later zal uitgroeien tot Drukkerij Schriks. Rond 1930 verhuisd hij naar zijn zoon in de Emmastraat, ik denk waar drukkerij Schriks lange tijd zat naast het politiebureau. In dat jaar verkoopt hij het huis aan Arnoldus Migchels... voor ons dus fietsenmaker Noudje Migchels. Op de foto staat dus de toko en die zou dan van Schriks moeten zijn geweest want erboven staat Drukkerij - Boekbinderij.

De foto mag dan wel wat onduidelijk zijn maar het gaat me niet zo zeer om de mensen die erop staan maar om het gebouw, het cafe van Dorus Maas. Maar laten we even terug gaan naar vroeger... Rond 1900 was er op de hoek van de Wolfsberg en de Bergweg nog gewoon landbouwgrond, bouwland en daar werd 'n nieuw huis gebouwd door Frans van Lieshout van beroep klerk en getrouwd met Dorothea Nuijts. Ze vertrekken in 1907 naar Ommel en verhuren de woning aan kantoorbediende Ceel van der Heijden maar 'n jaar later in 1908 vertrekken die naar Bakel. Of het toen al cafe was weet ik niet maar dan komt Anthonius Segers er wonen met zijn vrouw Maria Segers - Verleijsdonk en ook de moeder van Anthonius woont bij hen in. Na 'n periode van huren koopt hij de woning in 1913. In 1914 vindt er 'n noodlottig ongeval plaats... er ontstond brand in het huis maar iedereen was er gelukkig tijdig uit... toch ging de vrouw des huises Maria ondanks de vlammenzee terug om het geld wat boven lag veilig te stellen maar kwam hierdoor om het leven. In 1916 was het in ieder geval 'n cafe/herberg want dat valt op te maken uit 'n bericht over schuttersvereniging "de Zwartmikkers" die toen in de herberg was gevestigd. De in 1888 geboren dochter Elisabeth neemt de zaak over nadat ze op 27 mei 1910 was getrouwd met Theodorus Maas. Het huisnummer was toen Wolfsberg 33. Zijn schoonvader Anthonius Segers is op 19 december 1925 overleden en Dorus en Elisabeth Maas erven de woning/herberg. Het pand wordt in de tweede wereldoorlog zwaar beschadigd en er wordt op die plek 'n houten noodwoning gebouwd, 'n cafe/herberg is er nooit meer gekomen. Elisabeth komt te overlijden op 9 april 1968 toen ze 80 jaar oud was... Dorus is 5 maanden later overleden toen hij 89 jaar oud was. Zoon Toon Maas heeft ook nog even daar gewoond. Elisabeth en Dorus waren de schoonouders van onze buurman Tinus Cortenbach die vroeger lid was van de Zwartmikkers die bij Dorus was gevestigd. Tinus trouwde met hun dochter Anna en kwam wonen op Hemel 59. Ook Zus Maas kwam in de Hemel wonen nadat ze was getrouwd met Jantje Werts en 'n nieuw huis bouwden naast van der Wallen op huinummer 66. Toon Maas, ook 'n zoon van hen trouwde met Tina Werts en woonde jarenlang in de tot twee woonhuizen verbouwde boerderij van de Familie Werts waar aan de ene kant Toon en Tina Maas - Werts kwamen wonen en aan de andere kant Jan en Tonia Hikspoors - Werts. Ik heb van mijn vader wel ooit horen zeggen dat het cafe 'n goedlopende zaak was.

Het was de winkel van de familie Stevens maar voor ons gewoon Wies Vissers want dat was haar meisjesnaam. Hier verkochten ze stoffen etc. Het is mooi dat de fotograaf deze foto's nog heeft gemaakt zodat we er nog van kunnen genieten alleen jammer dat je in de ramen de andere kant van de weg kunt zien... die kleine ramen zijn van Schriks Drukkerij die aan de overkant lag. Het huis werd vroeger o.a. bewoond door Leonardus en Gertruda van der Loo, maar na hun overlijden komt het huis in bezit van Johannes Stevens die komt vanuit Helden als zoon van 'n kleermaker, dat was zo rond 1894. Hij komt te overlijden in 1934 en zijn vrouw in 1936. Dan wordt het huis overgenomen door hun zoon, Sjef Stevens, geboren te Asten op 09-09-1905 en van beroep ook kleermaker net als zijn vader. Sjef is getrouwd op 24-05-1937 te Asten met Wies Vissers. Ze hebben samen daar 'n kleermakerij en 'n stoffenwinkeltje... Het pandje staat ingeschreven op Emmastraat 10 maar vroeger was dat Emmastraat 8. Er heeft waarschijnlijk 'n splitsing plaatsgevonden en zijn het twee pandjes geworden, Emmastraat 8 en 10 met links dat van de familie Stevens en rechts was heel vroeger de kapsalon van van Nistelroy die later 'n nieuw pand bouwde waar nu de Chinees is gevestigd. Nog later kwam in het kleine pandje de bloemenzaak van Jan van Bussel, de Muziekwinkel, Muziekfontein van Joop Smeelen en toen werd het 'n winkeltje in garens. Nadat de winkel van de familie Stevens op Emmastraat 10 was gesloten werd het 'n broodjeszaak en toen die na korte tijd dicht ging begonnen Henk en Ria Caris er hun cafe 't Ketelke. Nog later werd het 'n shoarmazaak en inmiddels zijn de twee panden alweer jaren geleden afgebroken en ligt het er braak... Het ligt er schandelijk bij, 'n schande voor ons mooie Asten.

Nu ligt hier de Rabo-bank... maar gaan we terug naar vroeger... Dit is de marechaussee-kazerne die in Asten was gevestigd en toebehoorde aan de gemeente Asten, Deurne, Someren, Lierop en Vlierden maar later eigendom werd van Asten... later het politiebureau werd toen de marechaussee werd opgeheven. De kazerne van de marechaussee lag op de hoek van de Emmastraat en de Burgemeester Frenckenstraat met de ingang aan de Emmastraat. Hier woonde vroeger de opperwachtmeester, "dun opper" en dat was de Vent, de vader van o.a. de dames de Vent en dat was in 1906. Het bovenste gedeelte stond er toen nog niet op maar zo rond 1913 werd de kazerne uitgebreid aan de kant van de Burg. Frenckenstraat, daar hadden de wachtmeesters ook hun onderkomen. In 1921 komt Willem Driessen uit Tegelen als wachtmeester getrouwd met Hubertina Driessen naar Asten om hier te wonen. Hun voordeur was aan de Burg. Frenckenstraat. De volgende personen woonden daar toen ook: Dirk Molendijk maar die vertrekt in 1921 nog... dat doet ook Jacob Admiraal en Arie Saakes, twee wachtmeesters die daar inwoonden. In dat jaar komt uit Bladel, Piet Dankaart, vanuit Willemstad komt Willem Fincke en vanuit Apeldoorn komt Leendert Zweedijk naar Asten daar wonen. In 1932 verhuist Willem Driessen en komt 'n nieuwe bewoner... uit Etten komt Hendrik Zeegers, ook hij is wachtmeester en getrouwd met Anna Soentjens. In 1940 vertrekt ook hij en op 1 maart 1943 wordt de koninklijke marechaussee opgeheven en wordt het de rijkspolitie en het gebouw wordt ons politiebureau... In 1959 verhuizen ze naar het nieuwe moderne politiebureau aan de Kerkstraat maar inmiddels is ook dat alweer lang afgebroken.. De oude marechaussee-kazerne stond al 'n tijd leeg en werd het "voor nood" onderdak voor twee stelletjes die pas getrouwd waren. Rond de jaren 60 wordt ook dit fraai uitziende gebouw gesloopt, op deze plek hier staat zoals gezegd nu de Rabo-bank maar hoelang zal dat nog duren nu ook steeds meer banken en bankfilialen verdwijnen..

De jeugd van tegenwoordig zouden dit wimkeltje kunnen kennen als "Likkepot"... de snoepwinkel in de Wolfsberg van Karel Brüsewitz, maar dat is nu ook al weer gesloten. Gaan we terug naar vroeger want toen was het de winkel van Jan van Stratum. We gaan eerst terug naar de tijd zo rond 1890. Het huis dat uit drie delen bestaat, wordt bewoond door o.a. eigenaar Piet van Stratum, geboren te Asten op 16-02-1850, hij is als strodekker op 31-01-1890 te Asten getrouwd met Ida Gorissen. Na het overlijden van Ida trouwde hij opnieuw. Nu met Johanna Verberne. Piet wordt dan koopman... op 05-08-1911 is Piet te Asten overleden en daarna bewoont zijn weduwe Johanna van Stratum - Verberne als winkelierster samen met haar kinderen daar. In 1928 kom de pandenl in handen van zoon Jan van Stratum en in 1933 worden de woningen met winkel bijeengevoegd. In het huis/winkel wonen dan moeder Johanna van Stratum - Verberne en haar drie vrijgezellen kinderen: Frans, Ida en Jan. Het heeft dan als adres Wolfsberg 14. De winkel wordt in 1937 voortgezet door Jan van Stratum... Jan heeft in Heusden ook kippenhokken en verkoopt ook eieren... Johanna overlijdt op 18 juli 1956, Frans is overleden op 28 september 1942, Ida op 28 november 1978 en Jan op 27 februari 1980. Ik kan me herinneren dat ik wel 'n keer in het winkeltje ben geweest want ze verkochten er bonbons.... jammer dat het winkeltje niet meer open is... maarja... tijden veranderen.

Hier zie je cafe-bar 't Klokske waar Wim Vaes de eigenaar van was, Wim is in de Hemel geboren als zoon van Jan en Nel Vaes. Later stopte Wim zijn cafe activiteiten en maakte er 'n woonhuis van. Wat het vroeger was? Dan gaan we terug in de tijd toen ik nog 'n klein manneke was, zeg maar zo rond de 65 jaar geleden. Hier was toen 'n slagerswinkel. Maar volgens mij zo rond 1963 werd het 'n bar. Willy Bekx noemde het zijn "Capri Bar" en ik ben zelf nog met Thieu Vossen van de Vossenhoek op de openingsweek geweest. Na Willy Bekx werd het overgenomen door Frans Lases die eerder 'n bar had naast zaal Zegers en nadat Frans was gestopt werd het overgenomen door Fred Neervens en die gaf er de naam "Tap-Marin" aan. Maar zoals zo vaak kwam na hem weer 'n andere eigenaar waar de naam me van ontschoten is. Toen Wim Vaes hoorde dat het te koop stond en zijn cafe/bar op de hoek van het Koningsplein en de Burg. Wijnenstraat toch al veel te klein was voor de activiteiten die hij er in organiseerde ging hij over naar de Burg. Wijnenstraat en werd Tap-Marin omgedoopt tot 't Klokske... Zowel in de slagerswinkel als bij alle uitbaters in het cafe die er toen in zijn gekomen ben ik wel ooit geweest. Ik vond het jammer dat cafe "ut Klokske" niet meer bestond.

Het is al weer lang geleden maar het blijft in ons geheugen, de Centra-winkel van Frans van Baar. Vroeger, rond 1870 was hier weiland en die grond werd gekocht door ene Francis van Baar die kwam uit Tongelre, die er 'n woning bouwde... na zijn dood werd het overgenomen door zijn zoon Marcellus van Baar. Deze Marcellus was van beroep bakker en hij had daar 'n winkel. Na zijn dood kwam het op naam van zijn vrouw staan, Johanna Rooijmans. Later wordt het weer overgenomen door zoon Frans. Op de plaats waar de winkel stond werd 'n nieuw pand gebouwd, twee-onder-een-kap waar het rechterdeel de winkel met woonhuis werd en het linkerdeel 'n kledingzaak en cafebedrijf. Wat je hier ziet is de bakkerij/centra-winkel. Dit deel was van Frans van Baar en het andere deel, de kledingzaak en het cafe "de Hemel" was van zijn broer Jan van Baar. De bakkerij van Frans lag vooraan in de Hemel en tussen de winkel en de bakkerij had men ook 'n kleine automaat hangen voor o.a. kroketjes, knakworstje en slaatjes, hier rechts op de foto. Vele van mijn leeftijd zullen het zich zeker nog wel herinneren. Zoon Marcel begon er veel later 'n cafetaria/friteszaak. Alles is afgebroken en op die plek staan nieuwbouwhuisjes. Marcel vertrok naar de hoek van de Burg. Wijnenstraat en het Koningsplein.

Het is de plek waar nu de Blokker is, vooraan in de Prins Bernhardstraat. Maar we gaan hier wel even terug naar vroeger. Ik weet nog wel dat hier de winkel was van van Haandel en later Obbema. In 1901 heeft hier de firma Berkers 'n drukkerij... we kennen allemaal wel de mooie oude ansichtkaarten van Asten, die komen o.a. van de firma Berkers die samenwerkte met Verbunt. Na veel samenvoegingen van Berkers met andere bedrijven krijgt de firma diverse namen en na het failliesement van de firma Bluijssen waar ze veel voor hebben gewerkt stopt ook de drukkerij en komt hier 'n neef wonen, Thieu Lammers, die begint hier 'n slagerij en vleesrokerij. Later zet hij zijn slagerij elders voort en komt hier de "Toko", 'n andere naam voor bazar. Die is eigendom van Anna Jansen die is getrouwd met Toon Maas uit Someren. Het pand word verwoest door brand en de zaak ging failliet wat volgens men zegt komt door de drankzucht van Toon. Ze vertrekken naar Budel en nadat o.a. Cobus Elten er 'n winkel had en later ook nog Driek van den Boomen kwam van Haandel in het pand, hij was afkomstig uit Erp. Ook hij was winkelier en na zijn overlijden in 1955 werd alles overgenomen door zijn zoon Martinus. Ik herinner ik me nog goed dat van Haandel er z'n bakkerij had en het rechterraam aan de voorzijde in de zomer altijd open stond.... ook ging hij in de zomer ook rond met ijs. Later is het overgenomen door Obbema, ook bakker en winkelier. In vroegertijd was het adres geen Prins Bernhardstraat maar Stationsstraat 3

Met deze winkel neem ik je nog 'ns mee naar Heusden. Als je in Heusden-dorp komt kun je meteen rechts afslaan en kom je vooraan de winkel van de Spar tegen met daarnaast 'n woonhuis. Terhoogte van de Spar en die woning stond vroeger de meubelwinkel van Tinus Waals, hier te zien op de foto, die naast winkelier ook aannemer was. Achter deze winkel stond vroeger het oude gemeenschapshuis van Heusden. Ik weet dat nog goed want ik heb er vaak gerepeteerd met mijn eerste echte orkestje the Independents waar Peter Waals, 'n zoon van Tinus, ook deel van uit maakte. Tinus Waals kwam eigenlijk van Veghel waar hij op 12-09-1901 is geboren en hij is op 31-05-1927 te Asten getrouwd met Nella Wernars. Vroeger was het gewoon de Anthoniusstraat. In 1942 schrijft Tinus zich in bij de kamer van koophandel als timmer en aannemersbedrijf en winkel in meubelen. Later werd het Vorstermansplein en begon de Anthoniusstraat verderdoor bij wat nu cafetaria het Sparretje is waar mijn tante vroeger haar Sparwinkel had.

Het cafe van Tinus Manders, later omgebouwd tot 'n kleine bar/dancing door de zoon van Tinus en nu kennen we het als 't Spektakel. Vroeger was het pand onderverdeeld in twee gedeelten: Stationstraat 34 en 36. Een deel was woonhuis met cafe Tramzicht omdat er tegenover vroeger 'n tramhalte was. De bewoners van 34 waren Nard Franssen en zijn vrouw Mina van Baar. Rond 1935 wordt het deel van het huis met het café aan de Stationstraat 34 verpacht aan Jan van Lieshout. Deze van Lieshout speelde een zeer dubieuze rol als NSB'er in de Tweede Wereldoorlog en had ook te maken met de moorden op de burgemeesters van Asten en Someren. Hij krijgt hiervoor de doodstraf die later wordt omgezet tot levenslang. In het andere deel van het huis op huisnummer 36 woont organist Bessel Ampts die getrouwd is met 'n dochter van Nard Franssen. In 1940 wordt het hele pand verkocht aan Tinus Manders die op 1 feb. 1929 te Asten getrouwd is met Betje van Empel. Hoewel de tram al niet meer reed gaf Tinus Manders het café de naam 'Tramzicht, die tot in de jaren 60 van de vorige eeuw is gebruikt. Ook had hij er een kleine speeltuin bij. Dat laatste weet ik nog goed want in de vakantie en op woensdagmiddag kregen wij van ons moeder 'n dubbeltje want dat was het entreegeld en konden we er heerlijk ravotten. Tinus deed het cafe dat altijd nog de naam Tramzicht droeg ook al was er geen transtation meer, over aan zijn zoon Jan Manders die getrouwd was met Wies van der Wallen. Jan verbouwde de zaak en het werd 'n bar. Nu is het al jarenlang cafe 't Spektakel.

We kennen het allemaal wel, de winkel van Verdonschot - van Heugten op de hoek bij de Emmastraat, de Tuinstraat en de Burg. Frenckenstraat. Voor ons beter bekend onder de naam Mietje mennen. Op die plek stond eerder al 'n woning en daarin woonde Joseph Verdonschot die de woning overgaf aan zijn zoon Martinus Verdonschot in 1892 en hij was van beroep zadelmaker en had hier zijn zadelmakerij. Zijn vrouw maria komt te overlijden in 1924 maar Martinus blijft er wonen samen met zijn zoon en dochter. Ook zijn zaak blijft hij er drijven. Later werd het afgebroken en kwam er 'n prachtig nieuw pand staan. De foto boven is van rond 1950. Op de achtergrond rechts zie je de winkel waar later bakker Hoes zijn bakkerij had met automatiek zoals je weet.

Hier ben ik echt wel meer als honderd keer binnen geweest, de slagerij van Pietje van Kemenade in de Emmastraat tegenover de brouwerij van Eijsbouts. De winkel is gebouwd in 1951. Vroeger stond hier 'n ander pand bewoond door Nol Martens en later door Hannes van de Cruijs. Die laatste verhuisd naar de Hemel en volgens mij zijn ze in het huis komen wonen waar wij later woonden. Het huis werd gekocht door Peter van de Kemenade van de oorspronkelijke eigenaar Johannes van Hoek. Peter is slager en is op 21-06-1920 te Asten getrouwd met Johanna Maria Cortooms. Later wordt de winkel overgenomen door zoon Wim die het op zijn beurt weer overgaf aan de derde generatie van Kemenade, zoon Hans. De winkel werd voortgezet tegenover de Rabobank in de Emmastraat en nu prijkt er de vierde generatie op de kortgeleden verbouwde winkel: Slagerij Peer van Kemenade. Ik denk nog vaak terug aan de tijd dat ik bij Pietje (Peter) vlees moest halen en ik 'n lekker stuk leverworst kreeg... en die was er lekker....

Misschien is het niet echt heel goed te zien. Het is de muziekwinkel van Smeelen - Hagelaar in de Emmastraat, "de Muziekfontein". Ik weet niet meer wanneer ze de winkel er precies zijn begonnen maar ik denk zo rond 1962/1963. Ze verkochten er niet alleen grammofoonplaatjes maar ook muziekinstrumenten. Daarbij gaf Tonny nog les in o.a. gitaar. Mijn vrouw Annie heeft er ook nog even gewerkt en ook gitaarles gehad. Ik zelf heb er mijn eerste basgitaar gekocht. Later begonnen ze nog 'n tweede winkel in Deurne en zijn ze gestopt in Asten. Vroeger was dit de kapsalon van van Nistelrooij maar die bouwde ernaast 'n nieuwe zaak en werd deze winkel de bloemenzaak van Jan van Bussel. Later is het nog 'n handwerkwinkel geweest voordat het werd afgebroken... Het terrein ligt nog altijd braak.

In dit huis woonde vroeger nog familie van mij. Dat zat zo... vroeger woonde er o.a. Elisabeth Snijders na haar overlijden in 1929 ging haar dochter Cato Kusters naar het Liefdesgesticht aan het Koningsplein in Asten. Het huis werd gekocht door Sjefke Kolen die was getrouwd met 'n half zusje van mijn vader, Cato Welten. Het adres was toen nog Stationsstraat 13 maar werd later omgezet naar Prins Bernhardstraat 13. Ze verhuisden later naar de Emmastraat nummer 36 waar zoon Harrie nu nog altijd woont. Het huis werd gekocht door hun buren van huisnummer 15, Eliasabeth Bax. Het huis blijft lange tijd in bezit van de familie Bax en zoon Bartholomeus (Bart) Bax heeft er 'n winkel in rookartikelen. Toendertijd was 'n sigarettenautomaat nog normaal en speciaal voor de mensen die na 5 uur niet meer in de winkel konden om sigaretten te kopen... zo'n automaat was de grote oplossing. Tegenwoordig hoef je dat niet meer te proberen want die hangt er geen uur denk ik zo. Bij Bax kom je met carnaval ook "mondbakkusse" kopen. Ik ben er wel ooit in de winkel geweest.

We kennen allemaal het winkeltje van Anneke de bruijn nog wel want op dit moment staat er de bouwval nog waar al zoveel over gesproken is. Bij het kadaster van Asten over de periode 1811-1832 staat het huis op naam van Daniel van Lierop. In het bevolkingsregister van Asten over de periode 1859-1869 komen we Daniel van Lierop als herbergier en Maria Samuels tegen in dit huis. Vanaf 1869 woont hier Josef Verdonschot, en later komt hier Antonie Verberne wonen hij is in 1873 te Asten getrouwd met Hendrika van den Eijnden en wanneer die gaan verhuizen komt hier winkelier Antoon Sengers in het pand wonen. Antoon Sengers is op 20-06-1910 te Asten overleden en de kinderen verkopen het huis als winkelhuis... De koper is Arnold Sanders, 'n winkelier uit Helmond. Arnold Sanders is in 1919 te Asten overleden en zijn dochter Johanna neemt het huis over. Zij is op 06-02-1918 te Asten getrouwd met winkelier Piet de Bruijn, geboren te Hilversum. In de periode 1920-1930 wonen zij in het huis bekend staand als Koningsplein 16. Zoon Frits de Bruijn was een verzetstrijder en is al in september 1944, de nadagen van de Tweede Wereldoorlog, om het leven gekomen. Na het overlijden Van Piet de Bruijn en zijn vrouw Johanna heeft hun dochter Anneke de Bruijn, geboren op 09-04-1919 te Asten nog jarenlang de winkel in bezit en gebruik gehad. Ik ben er zelf 'n paar keer binnen geweest om iets te kopen... Het uit 1750 stammende huis bestaat nog steeds op het adres Koningsplein 16, maar staat op de nominatie om afgebroken te worden. Zoals jullie weten is er al veel om te doen geweest en is het laatste woord hierover nog niet gesproken.

Het pand staat er nog steeds, de bocht bij Letters enzo, vroeger o.a. slagerij Mikkers en staat daar dan recht tegenover daar op de hoek waar je links de weg kunt vervolgen richting Wolfsberg. Nu is het geen winkel meer maar vroeger wel. Heel vroeger was het huis verdeeld in twee gedeelten. Vanaf 1884 werd het bewoond door Frans van Eersel, hij was van beroep smid en volgens het bevolkingsregister woonde hij daar van 1879 tot 1900. Na zijn overlijden in 1896 vertrok zijn vrouw naar het Liefdesgesticht en nam hun zoon Gerrit het huis over, ook hij was smid. Hij begon 'n electrische smederij aan de andere kant van wat nu dus de Emmastraat is maar toen nog de Varkensstraat was. Er kwam in dit pandje 'n winkeltje in huishoudelijke artikelen wat ik zelf nog goed weet want ik heb er ooit nog spulletjes gekocht. Het pand is gebouwd rond 1878 werd later gedreven door de dochter van Gerrit: Elisa, in de volksmond gewoon Lies van Eersel, 'n echt lief mens. Jammer dat alleen wat foto's van "ut winkeltje in potte en pennekus" ons nog herinneren aan de tijd dat het nog 'n winkel was. Leuke bijkomstigheid: links naast het winkeltje, tussen Lies van Eersel en Jos Thijssen in, "ut kwartulpeijke"... wij noemde dat "ut vreijurspeijke"... ik wil er verder weinig over kwijt maar hier heb ik ook goeie en fijne herinneringen aan.

Tegenover de marechaussee kazerne, waar nu de Rabobank staat stonden enkele winkels... dat was op de tip van de Burg. Frenckenstraat, toen nog de Binnenstraat en de Emmastraat, die toen nog de Nieuwstraat was. Links naast de Tuinstraat was de winkel van van der Loo, dan kreeg je de brandstoffenhandel van van Golstein Brouwers en daar weer naast was deze winkel van Antoon Berkers, de woninginrichting. Vroeger woonde hier o.a. Peter van Driel die leraar was en les gaf aan de jongeren in Vlierden. Meester Van Driel senior was de laatste schoolmeester in Vlierden die in zijn eentje alle leerlingen les gaf, alle klassen. Toen kwam in dat huis de familie Antoon Berkers. Bij de kamer van koophandel stond hij ingeschreven als huisschilder en winkelier in galaterien, meubelen en behangselpapier. Verder was hij stoffeerder en verkocht hij gordijnen, vloerbedekking en religieuse artikelen en ook schoonmaakartikelen. Per 1 Januari 1941 stopte Antoon zijn werkzaamheden en deed hij het bedrijf over aan zijn zoon Frans Het pand staat er niet meer en daar kwamen nieuwe winkels met appartementen er boven. De zaak van van Golstein Brouwers en de winkel van van der Loo verdwenen eerder al t.b.v. de verbreding van de Tuinstraat naar de Bloemenwijk. Wij hebben bij Berkers nog ooit 'n schilderij gekocht met het opschrift "ter herinnering aan Uw 25 jarige echtvereniging", dat was gekocht door onze Henk, Frans, Annemieke en mij voor onze ouders die in 1957 samen 25 jaar getrouwd waren.

Toen ik jong was en in Turrup kwam was dit de Vivo winkel van Bekx. Die lag vanaf de markt af gerekend vooraan rechts in de Emmastraat naast de smederij-winkel van van Bussel en aan de andere kant de kapperszaak van Thieuke van Nistelrooij. Maar hier zie je nog wat het heel vroeger was, de winkel van van Deursen. Nadien werd het pand overgeneomen door Willem Bekx. Die had er zijn Vivo winkel in maar er zijn plaatjes waar op staat Albert Heijn maar ik weet niet af die toen van van Deurzen was of van Bekx. Willem was getrouwd met Tonia van Meijel en later nam zoon Theo het over. Veel later kwam er "Charlaine" in met lingerie en ander "underwear"...

In ons bekende kerkdorpje Ommel hadden ze vroeger ook al 'n winkel. Het huis op de hoek van de Kluisstraat en de Marialaan wordt bewoond door Hannes van Helmond... na zijn overlijden wordt het overgenomen door zijn dochter die in 1912 trouwt met "Hanneske" Eijsbouts. Ze hebben er op de hoek 'n cafe en er naast 'n winkel. In de oorlog wordt het grotendeels vernield maar weer opgebouwd. Later wordt er 'n compleet nieuw pand gezet.. de winkel was nog 'n tijd kruidenierswinkel maar is door de tijd verdwenen. Naast 'n cafe kwam er ook 'n zaal en 'n friteszaak, in die zaal heb ik verschillende keren muziek gemaakt. De zoon van Jan Eijsbouts, Albert nam later het cafe over. Even dreigde het enige cafe van Ommel te verdwijnen maar dat is nu opgelost. Jammer dat "de tijd" de winkel heeft opgeslokt.

Het was vroeger een van de kleinste winkeltjes van Asten en omdat het deel van het winkeltje zo klein is, alleen de deur en de etalage zie je ook niet wat het is en waar, je moet Asten van vroeger wel erg goed kennen. Het is het boekwinkeltje van Schriks drukkerij aan de Emmastraat tussen de marechaussee kazerne en de groente-fruit-viswinkel van Jan van Hoek. Schriks had eerder haar drukkerij rechts op de hoek naast het gemeentehuis, op de plek waar Noudje Michels zijn fietsenzaak had en later cafe de Mert kwam. Toen het hier in de Emmastraat te klein werd betrokken ze hun nieuwe pand aan de Burg. Wijnenstraat. In dit winkeltje hier kon je o.a. schrijf en schoolbenodigheden kopen en boeken.

Vele weten het zich nog wel te herinneren... friteszaak de Passage. De Passage aan de Emmastraat moest de "tegenhanger" worden van Midas-winkelcentrum maar dat is nooit goed van de grond gekomen. Er was naast de ingang aan de Emmastraat ook 'n ingang via de passage. Voordat het die naam kreeg had het al andere namen gehad. De "frietzaak" bestond allang, naast de danszaal van Zegers, de Kroon was 'n friteszaak natuurlijk iets winstgevend want de jeugd doet graag dansen maar ook 'n "frietje vatte". Een van de uitbaters was Peer Welten... nee ikke nie, Peer Welten uit Liessel die later 'n bloeiend bedrijf zou beginnen in o.a. schalen nasi en bami, Welten Snacks. Hij was kameraad met Gerard Bukkems en trouwde later met 'n meisje uit d'n Himmel. Het heeft vele uitbaters gekend de patatzaak maar het is inmiddels alweer 'n hele tijd geleden afgebroken... Bij Zegers was net als in de meeste danszalen van toen geen dansen meer en alles ging plat, ook de slagerswinkel die er rechts naast lag. Nu is het ons nieuwe postkantoor met winkel: "Letters Enzo"....

De winkel op zich was hartstikke leuk en mooi, de Spar winkel van Hub Eijsbouts in de Mgr. den Dubbeldenstraat, op de foto was het nog de Prins Hendrikstraat. Het vervelende was dat ik er toen ik 'n jaar of 11 was zo vaak op zaterdagmiddag naar toe moest om nog wat boodschappen bij te halen die we nog nodig hadden. En tegenwoordig kun je met de fiets of de auto maar vroeger moest ik te voet... helemaal van d'n Himmel naar de andere kant van Asten lopen. En als er wat in de "kallebas" zat was het nog meer sjouwen... poeh... Toen dit winkeltje er was bestonden supermarkten nog niet... je zei gewoon wat je nodig had of je gaf het briefje af wat je van thuis had meegekregen. De winkel lag wel vooraan in de straat en ernaast was de slagerij van "de Zoere".. Hub, geboren op 15 februari 1912 was getrouwd op 4 april 1936 met Nettie Wilmsen en is overleden toen hij 80 jaar oud was, zijn vrouw werd 89 jaar.

De jeugd kan het niet weten maar de ouderen in mijn leeftijds klasse weten het zeker nog wel, het cartonnage fabriekje aan de Burg. Frenckenstraat. Op de hoek van die straat met de Emmastraat lag vroeger het politiebureau waar nu de Rabobank staat. Maar vlak er naast tussen dat bureau en de zaadhandel/veevoederbedrijf van van den Burgt lag het cartonnagefabriekje en ik herinner me nog dat ik er ooit binnen ben geweest toen ik nog heel klein was. Ik geloof dat het fabriekje "het Zuiden" was en dat het later naar Helmond verhuisde of dat er ook al eentje in die stad lag, dat weet ik niet precies. Ik dacht zelfs dat er ook ooit eentje in Someren lag naast de Tweka maar ook daar ben ik nu even niet zeker van. Later kwam het bij Midas winkelcentrum... van der Loo kocht in Turrup van alles weg, ook dit gebouw en het werd naast de ingang op de markt de tweede ingang naar hun nieuwe winkelcentrum Midas. Toen waren er nog maar 'n paar winkeltjes onder èèn dak. Rechts op de foto zie je nog net de poort van de opslag van veevoederbedrijf van van den Burgt die inmiddels ook al lang weer weg is want van der Loo kocht daar bijna alles weg t.b.v. het grote winkelcentrum wat er nu staat. Of je er blij mee moet zijn allemaal laat ik in de midden. Asten moet met de tijd mee, dat wel...

In de Julianastraat, wat vroeger nog Fabriekstraat was lag in de enige bocht die de straat had de winkel van Bekken, Antoon Bekken, getrouwd met Ciska Ceelen op 3 mei 1932. Ze verkochten er rookartikelen en ik kan het weten want ik ben er vaak genoeg in de winkel geweest om losse sigaretjes te kopen (en te jatten). Daarvoor hadden ze 'n winkel op de hoek van de Burg. Wijnenstraat, toen nog de Molenstraat en het Koningsplein, toen nog het Plantsoen. Ze verkochten er toendertijd o.a. ijzerwaren etc. De winkel aan de Julianastraat is al lang geleden gesloopt en nu is er de oprit naar de achterzijde van de Lisse.

Op de hoek van de Prins Bernhardstraat en de Daliastraat lag deze winkel van Willy Hoebergen. Hij kocht het pand van Graard van Rijt, slager van beroep, rond 1952. Willy was de naaimachine-dokter van Asten. Hij verkocht er ook messen en vorken en dat soort gerei want voordat Annie en ik trouwde habben we daar onze cassette en onze pannen gekocht. Je kreeg altijd goeie uitleg want ook onze naaimachine hebben we bij hem gekocht... het was 'n super goeie winkel vonden wij. Het pand dat is gebouwd in 1929 is allang geen winkel meer. Het adres was dus Prins Bernhardstraat 78 maar daarvoor was het nog Stationstraat 62 en later omgezet naar Prins Bernhardstraat 62, bij de nieuwe nummering werd het nummer 78

Tussen cafe de Wit en cafe de Sportvriend op de Markt lag nog 'n cafe, cafe de Mert. Begonnen door Jan Berkers, Hannes dus, die getrouwd was met Jo Vaes uit d'n Himmel. Inmiddels heeft het al diverse andere uitbaters gekend maar voordat het cafe werd was er de fietsenzaak van Noudje Migchels. Het is al 'n oud pand maar ik zal beginnen bij eind 19de eeuw. De bewoonster was Johanna Jelissen van beroep naaister en ze woonde er samen met haar zus Anna. Toen kwam er Matthias van Hagen wonen en na haar Lambert Hoebergen. In de periode rond 1910 woonde er kleermaker Linden en in 1914 wordt het verkocht aan Christaan Schriks die het na 'n hele periode verkoopt aan Noudje Migchels. Hij maakt er 'n winkel van en verkoopt naast rijwielen ook wasmachines. De foto is van de jaren 70 toen Hannes Berkers samen met hun Jo er 'n cafe begon... Later kwamen daar nog Han van der Heijden, Piet Mestrum en Jo Beekers in. In die periode heb ik er vaak als deejay gedraaid en veel lol gehad met carnaval met de Plekkers. Later waren er nog meer uitbaters en nu is het cafe Skippy.

Het is niet het duidelijkste plaatje en dat komt omdat ik het uit 'n oude foto heb moeten "knippen"... Wie vroeger uit de Emmastraat de Markt op ging zag ik de verte dit kleine kapperszaakje al liggen... Het was de kapperszaak van Piet Manders die op de hoek zat bij cafe de Wit. Links ernaast lagen vroeger ook nog 'n paar kleine winkeltje van o.a. vis handel Putten, "Putje" met daar weer naast hotel van Roy, eerder Gitsels. Kapper Manders is later vertrokken naar de Wilhelminastraat en kwam dit deel ook bij het cafe van de Wit. Naast het cafe kwamen de bezinepompen en de inrit naar de garage die de Wit ook nog had en daarbij hadden ze er nog 'n autorijschool. Heel vroeger was hier in dit pand de elektrowinkel van Isidoor van Duppen op Markt 13, die later verhuisde naar de Wilhelminastraat. Toch weer nostalgie... Kapper Piet Manders "van ôp de Mert"..

Cafe de Canadees op de hoek van het Vorstermansplein (adres is Voorste Heusden 65) en de Patrijsweg in Heusden. Ik ben er vroeger vaak geweest want ik speelde in 'n orkestje in Heusden, the Independents en was toen 21 jaar. In die tijd was het nog het cafe van Carel Vervoordeldonk en daar werd door de betere spelers uit de regio gebiljart. En na afloop van de repetitie ging ik daar naar toe. Voordat Carel Vervoordeldonk in het cafe kwam had het cafe 'n andere uitbater, maar weet even niet meer wie dat was, die het had overgenomen van mijn oom, 'n broer van mijn moeder, Frans van Bussel die het samen met zijn vrouw Gerarda van Bussel - Waals runde. Hij woonde links naast het cafe op huisnummer 63. Rond 1950 verhuisde hij voor enkele maanden naar d'n Himmel waar hij met zijn gezin "in" ging wonen bij Jan Loomans in afwachting van zijn vertrek naar Canada, dat was in 1950. Ik zal nog uitzoeken wie er allemaal de uitbaters van waren en hoe het cafe werd genoemd voordat het de Canadees werd.

'n Hele tijd geleden was hier nog natuurwinkel "de Kiem", nu is het geen winkel meer. Mensen die in mijn leeftijd zitten kunnen zich zeker nog herinneren de Schilderswinkel van Jos en Zus Thijssen. Wij kennen niet alleen het winkeltje maar ook het paadje erlangs want dat noemden wij "ut vrijurspeijke"... als je "sjans" had met 'n meisje tijdens het dansen bij zaal de Kroon dan kon je daar fijn terrecht... lekker donker en niemand die je stoorde. De foto is van vroeger toen de familie Thijssen er hun winkeltje hadden en wij gingen er naar toe voor vliegertouw, vliegerpapier en later ook om 'n hoela-hoep te laten maken. In 1906 was hier al 'n winkel en na 'n paar omzwermingen werd het huis in 1911 verkocht aan Joseph Hoeben die getrouwd was met Ludgardus Maria Thijssen en van beroep huisschilder was.. het huis kreeg later huisnummer 25, Emmastraat 25. Het huis werd overgenomen door 'n inwonende neef: Jos Thijssen. Jos trouwde met Zus Eijsbouts en als huisschilder was hij dagelijks druk in de weer en zijn vrouw deed de winkel. Ze kregen samen negen kinderen... zoon Harrie was van mijn leeftijd, 1945 geboren. In dat jaar staat er ook 'n advertentie in Peelbelang dat hij kalenders verkoopt.

Ik heb dit plaatje uit 'n andere foto moeten halen en moeten vergroten en uit moeten rekken, daarom is het wat onduidelijk. Het is de winkel van Bakens... gelegen aan de Prins Bernhardstaat naast het Eeuwig Leven. Vroeger stonden hier andere winkeltjes van Pasman en van Warnar maar die werden afgebroken en werd er 'n nieuwe winkel gebouwd door Martien Bakens, broer van o.a. Janus en Huub. Hij had er 'n schilderswinkel. Later werden er stoffen verkochte dacht ik en grammonfoonplaten door Lenie van Lieshout - Franssen uit d'n Himmel. Nu is ook dit alweer verdwenen en is het opgeslokt door Midas winkelcentrum.

Nog altijd, na zoveel jaren, voel ik de woede in me opkomen.... deze supermarkt werd gebouwd op de plek waar een van Astens mooiste gebouwen stond... de Jongensschool op de Markt. Helaas zit de wereld zo in elkaar... geld is voor veel mensen belangrijker dan prachtige gebouwen... ze laten alles afbreken wat andere mensen mooi vinden omdat ze verlekkerd zijn op "platte witte"... Asten was wel toe aan 'n supermarkt maar waarom het mooie gebouw hiervoor geruimd moest worden begrijp ik nog steeds niet... zo ook nu Bartholomeus... Er kwam 'n supermarkt en later 'n compleet winkelcentrum... Eerst was er A & O, Asten & Omstreken en later Midas winkelcentrum, Midas isa MIDden ASten. Op de foto was het nog de supermarkt met rechts ernaast de fietsenzaak van van Veghel.

Voor mijzelf is dit plaatje wel heel erg bekend en het is ook nog niet ze heel geweldig oud, vooraan in de Hemel. Rechts de drankenhandel van Astein, van de familie Eijsbouts en daar naast de bijgemaakte kleine woning woning voor 'n dochter van Theo Eijsbouts en links woonde de familie Geenen. Dat ik het me zo goed herinner komt omdat ik bij dakdekker Gielen werkte en hier samen met collegas 'n nieuw dak op heb gemaakt... de oude pannen werden vervangen en ook de eiken houten spanden werden afgebroken en vervangen door nieuwe balken, opleggers, dakbeschot en panlatten en toen werd het geheel voorzien van nieuwe pannen. Het moet ergens zijn geweest tussen 1978 en 1982. Bij de deur rechts naast de etalage ruit stonden toen nog de attributen die nodig waren voor het vervaardigen van dranken en er was 'n opslag. Nog net zichtbaar links de daken van de woningen waar vroeger Thieuke van Helmond woonde en daarnaast de bekende "kolenboer", Jan Meulendijks.

Ik zit al 'n paar dagen "min hersus te krake" want ik weet goed dat dit winkeltje er was in Heusden maar ik kan me toch echt niet meer herinneren waar het precies was. Het was 'n winkel in manufacturen. De firma Slaats had ook 'n graanpakhuis in Heusden dat lag aan de Voorste Heusden. Volgens de gegevens was dit pand gelegen aan de Anthoniusstraat 7 en hebben hier in het pand op de foto mijn opa en oma nog gewoond, die kwamen vanuit de Peel hier wonen van 1933 tot 1935... samen met hun dochter Marie, tante Marie voor ons. Later bouwde ze 'n nieuw huis wat Anthoniusstraat 12a werd. Het huis hier op de foto werd verkocht aan Johannes Slaats die er 'n winkel begon. Het huis aan de Anthoniusstraat werd door onze tante Marie overgenomen van haar ouders nadat eigenlijk de bedoeling was dat wij er kwamen wonen maar de oorlog gooide roet in het eten. Marie, de zus van m'n moeder trouwde met Jan van Bussel en samen begonnen ze er 'n Sparwinkel... dat was rond 1943, nu is in dat pand cafetaria "het Sparretje". De winkel hierboven is allang afgebroken.

Dit winkeltje lag vroeger achteraan in de Burg. Wijnenstraat op de hoek, precies in de punt met de Mgr. den Dubbeldenstraat. Ze verkochten er ook babyartikelen en dat weel ik heel goed want Annie en ik hebben er onze baby-uitzet gekocht eind december 1975, voor dat onze dochter werd geboren. Bedje, dekens, kruik etc. De winkel is allang gesloten maar het pand staat er nog en is ombegouwd tot woonhuis.

Het was op de hoek van de Markt en de Emmastraat waar vroeger van Bussel hun winkel hadden. Niet alleen winkel maar ook smederij. Je kon er ook gasflessen kopen en die had je vroeger vaak nodig toen we thuis eerst op het fornuis en de kachel kookten maar later het gasstel haar intrede deed. Mensen moesten toen koken op gas maar nog met kruiken voordat later "het mijngas" kwam en we vaste aansluitingen kregen. Van Bussel bouwde op deze plek, tussen de Vivo van Bekx en de bakkerszaak van Hoes 'n nieuw pand met 'n prachtige winkel waar je potten en pannen etc kon kopen. Nu is er de shoe-outlet... ook 'n naam die bij de tegenwoordige hoort... maar mij niks zegt... zeg gewoon schoenenzaak.

Het winkeltje van de familie van der Loo... zo zijn ze begonnen.. het winkeltje lag op de hoek van de Emmastraat en de Tuinstraat, hier echts naast het pandje... dat was toen nog 'n soort sintelpad en je kon er maar net door met 'n auto. Aan de andere kant lag de winkel van van der Zand. Later hadden ze 'n meubelwinkel in de Marktstraat met daarnaast de EDAH-winkel en op de hoek bij het Koningsplein hadden ze 'n tabakswinkel... daar moest ik altijd shag, sigaren en vloeitjes halen voor onze vader. Toen koste 'n pakje mascotte vloei nog 9 cent. De winkel op zich was vrij groot maar ze hadden er alleen 'n toonbank met kassa met daarachter lagen de rookartikelen... en dat was niet veel.

We gaan met dit winkeltje wel heel ver terug in de tijd. Het is meer dan 100 jaar geleden dat dit plaatje werd geschoten. Het is net vooraan links vanaf de markt de Prins Bernhardstraat in wat toen nog .n andere naam had, Tramstraat dacht ik. Rechts was het winkeltje in "koloniale waren" van van Deursen en links er naast het cafeetje. Terrasjes waren toen niet zoals nu... 'n bankje en 'n tafeltje met enkele stoeltjes. Heel vroeger was hier ook nog achter deze gebouwtjes de bierbrouwerij van Berkers, van welk bier dit was weet ik niet. Ook was er 'n overdekte beugelbaan en werden er voor Asten de allereerste dansavonden gehouden. Alles is later verbouwd en kwam daar de drogisterij van Richard Berkers. Later kwam er ook de kinderkledingzaak. Nu is er de doorgang naar het Ruttenplein. (foto Piet vd Goor).

Asten had in vroegertijd nogal wat schoenenwinkels en dat waren meestal van die kleine winkeltjes want heel veel voorraad hadden ze niet. B.v. het kleine schoenwinkeltje van Sprenkels in de Prins Bernhardstraat en hierboven het winkeltje van Jan van den Eijnden in de Kleine Markstraat, de kleine straat tussen de Julianastraat en de Markt. Zijn zaak werd later overgenomen door zijn zoon Piet en daar achter de winkel was 'n klein kamertje waar de schoenen werden gereparareerd. Daar werkte mijn broer Huub lange tijd. Het was 'n prima winkel en als eerste in Asten werd er 'n groot nieuw pand gebouwd. Ik weet nog goed dat ze er o.a. de sterke Robinson schoenen verkochten. Schoenen repareren gebeurd nog sporadies en waar vroeger elke schoenenzaak ook 'n reparatieafdeling had is dat allemaal verleden tijd en heeft 'n dorp soms èèn enkele "schoenlapper" als ze er uberhaupt al eentje hebben... Alles gaat langzaam verdwijnen... helaas...

Je moet wel bij de ouderen behoren om dit nog te weten, de groentewinkel van Jan van Hoek sr. aan de Emmastraat. Maar ze hadden niet alleen groente en fruit, ze hadden er ook vis. De rechter etalage daar werden de groente en fruit verkocht en in het linkergedeelte daar werd de vis klaargemaakt en verkocht. Zoon Jan jr. die we wel kennen van cafe Jan van Hoek bracht spullen rond, hij had op zijn brommerke 'n houte kistje gemonteerd en daar ging hij de klanten mee af die iets besteld hadden. Later verdween het vis gedeelte en werd het omgebouwd tot automatiek net als bij Hoes maar dan kleiner. Ik meen me zelfs te herinneren dat hij er naast zijn frietwagen op de Markt waar je in het weekend voor 'n heerlijk frietje en snachks terecht kon, doordeweek ook in het kleine automatiekje terecht kon voor friet. De snacks kon je zowiezo daar "uit de muur" trekken. Jan van Hoek zat ergens tussen de fietsenzaak van van Veghel en de drukkerij van Schriks in. Wat iedereen ook nog wel kent van toen... het poortje naast de winkel waar de spullen werden gelost en naar achteren gebracht... het groene poortje met het ronde bovenstukje.. Deze foto is van 1955. Later werd daar alles opgeruimd en kwam er de midas-supermarkt. Nostalgie, waar wij zo van houden is wat blijft, maar alleen met foto's...

Liessel is vanaf hier nog altijd 6 km... we staan op de hoek van de Emmastraat waar je links de Hemel in kan... rechts op de foto is een van de "vijf gebooi"... Daarnaast was het huis van de klompenboer.. Klompenmaker Marinus van den Heuvel. Dan zie je het witte gebouw, dat was vroeger de slagerswinkel van Pietje van Kemenade, dat was onze slager. Later werd het overgenomen door Wim, de zoon van Pietje. Nee ik ben er niet tientallen keren naar toe gelopen vanaf Himmel 57 maar wel honderden keren... Vaak kreeg ik dan ook 'n stukje leverworst... ik vergeet dat nooit meer... Ik gaf mijn blaadje af, maakte mijn bestelling klaar en deden die in de tas die ik bij had, de portemonee afgegeven en daar haalde ze het geld uit wat nodig was en als ze "vergaten" mij 'n stukje leverworst te geven dan bleef ik ze maar aankijken... dan wisten die wel wat ik bedoelde. Blikken van ogen zeggen meer als woorden. Het huis ernaast is de winkel/woonhuis van Toon Bekx de schilder. Nog eentje verder en 'n klein beetje zichtbaar op deze foto de groentewinkel van Marinus van Oosterhout die er later 'n friture begon en die is er nu nog altijd eentje in. Ik denk dat de weg naar Liessel nu iets verder is want 6 km was binnendoor over het Rinkveld.

Cest la Vie, dat was de naam van het horecabedrijf in dit pand. Naar het begin... ik kan me nog herinneren dat ik er ooit binnen ben geweest toen het nog 'n timmerbedrijf was. De houtfabriek van Smits en dat zal nu zo'n zestig jaar geleden zijn. Toen Theu en Mien Vossen er Astens eerste bar begonnen, "de Vossenhoek" waren we in onze nopjes... ik was nog te jong, mocht nog niet alleen in 'n cafe komen maar m'n broers zaten er ook vak, onzen Huub en Theo en ook onze Henk en ik was er dan "onder geleide". Theu Vossen wilde toen al graag uitbreiding maar dat werd niet goedgekeurd want hij werd verplicht om "driehoog" te bouwen... grote onzin natuurlijk want het is nooit driehoog geweest en vaak genoeg verbouwd. Theu had er niet alleen 'n bar maar ook 'n friture... Toen Theu is gestopt werd het Astens Eethuis en toen die niet meer verder ging maakte Rini Loverbosch er zijn Cest la Vie van... veel Astense jeugd heeft er vertoefd.. In het rechterdeel kwam de friture... Daarna heeft het nog diverse eigenaren gehad en op dit moment heet het "de Grutter" maar het is nu ook meer restaurant dan cafe zoals heel Asten is omgeschakeld naar eetgelegenheid met terras, de nieuwe trend in de horeca wereld. (foto de Vonder)

Ik heb het altijd 'n mooie winkel gevonden... de fietsenzaak van de gebroeders van Veghel en later deed Wim dat alleen. Vroeger wat hier het pand van "de drie Kronen", de brood en koekfabriek van Sjang Hoefnagels, in Asten beter bekend als Sjank Koek. Men dacht altijd dat de drie kronen kwam van het feit dat hij drie dochters had maar ik las ergens dat er vroeger 'n soort cafe/zaal/bijeenkomstplaats was die toen al de drie kronen werd genoemd. Wim van Veghel vertrok later naar het pand van Louis Mennen in de burg. Wijnenstraat waar zijn zonen het bedrijf hebben voortgezet. De panden van van Veghel in de Emmastraat werden afgebroken net als van Jan van Hoek, van Schriks en het oude politiebureau en daar kwamen enkele onderdelen van het Midascentrum en op de hoek waar het politiebureau stond kwam de Rabobank. Toen Piet Bukkems zijn fietsenwinkel verruilde voor auto's en wij er geen fietsen meer konden kopen heb ik er nog 'n nieuwe fiets gekocht bij van Veghel en mijn eerste tweede hands bromfiets, Sparta.

Vroeger begon Marinuske Peters 'n cafe in de Logtenstraat, of hij er eerder al woonde weet ik niet maar dat zoek ik nog uit. Boeren die vroeger hun graan en korenschoven binnen hadden gehaald gingen er graag naar toe om die laatste dag te vieren. Later nam Rini Grein het over... toen werd het ook cafe "de Sport" wat we eigenlijk in Asten al zoiets hadden... op de Markt lag cafe "de Sportvriend". Na Rini Grein kwamen er ook nog mensen uit d'n Himmel in, eerst Toon Joosten, zoon van Bert die van de Hemel naar de Wolfsberg waren gaan verhuizen en na Toon kwam Johanna Joosten erin die eerder in d'n Himmel met haar ouders, Piet en Drika, in het huis waren komen wonen waarin eerst Bert Joosten woonde op huisnummer 18. Johanna runde de zaak lange tijd onder de naam "de Logte". Toen die er mee stopte werd het 'n Chinees Restaurant "Jasmine"... ik ga er graag mijn eten halen als ik daar zin in heb. Het pand werd grondig verbouwd en uitgebreid... Asten had er 'n eetgelegenheid bij en 'n cafe minder. Op de foto cafe de Sport van Rini Grein die later er vlakbij de Markthal bouwde... Nu is daar Grein Mode.

Natuurlijk kennen we hem nog: bar-discotheek Oase aan de Logtenstraat. Vroeger hadden we de Vossenhoek en naast die bar lag 'n fabriek, Duco, daar maakte men stalen meubelen. Toen Eijsbouts vertrok uit de Prins bernhardstraat bouwde ze op de plek van d'n Duco 'n geheel nieuw pand. Rechts kwam 'n electrozaak en links de IJssalon met achter 'n zaal voor bruiloften en feesten, ik heb er vaak genoeg gespeeld en ook mijn koperen bruiloft gevierd. Later werd het helemaal cafe/zaal en de Klot was er gevestigd. Nog weer later werd het Oase en veel jeugd van Asten en omstreken ging er naar toe maar ook dat bleef niet... Peer Mestum maakte verbouwde de zaal maar maakte er ook 'n eetgelegenheid van: "Pesos"... en dat is het nog altijd. De elektrozaak is er ook nog altijd.

Asten had vroeger niet heel veel kledingzaken voor mannen en jongens... Een er van was van Baar vlak bij d'n Himmel. Op de markt lag 'n grote winkel van Eijsbouts, de gebroeders Eijsbouts. Het lag op de hoek van de Marktstraat en de Markt. Links daarnaast was het kleine kantoortje van de Amsterdamse Bank. Maar had je er ook veel keuze? Ik zal je vertellen... toen ik in dienst was... nu ruim 50 jaar geleden kreeg ik als gage 50 cent per dag... maar je kreeg die niet, 'n dubbeltje ervan werd voor je gespaard. Dat kreeg je uitgekeerd als je uit het leger kwam en de burgermaatschappij weer in moest. Ons moeder gebruikte dat geld om met mij 'n nieuw pak te gaan kopen en normaak gingen we naar helmond of Eindhoven maar dit keer gewoon in Asten... naar Eijsbouts. Ze hadden er drie pakken in mijn maat. Eentje 'n bruin maar dat was oerlelijk, echt boerenbruin, de tweede was donkerblauw, maar dat had ik jaren van te voren al altijd een gehad... dus werd het 't derde pak, 'n grijs. Dat was het... Keuze?, nee niet echt maar ik was blij met mijn grijze pak want het stond me gewelgin goed al zeg ik het zelf. Dat was dus van de winkel van Eijsbouts "ôp de Mert". Voor dat Eijsbouts er begon was het 'n bankgebouw. Later ging Eijsbouts weg en kwam er weer volledig 'n bank in en nog later 'n fotozaak. Het reclame plaatje voor op de winkel van KLM-kleding dat was het betere merk werkkleding want die hadden ze er ook.

De bloemenwijk kreeg haar eerste winkels... de wijk moest nog groeien en de Klaproosstraat was nog maar net gekomen... Er kwam 'n rijtje winkels... ook met 'n "frietzaak" die werd genoemd naar de straat, de Klaproos dat nu nog altijd bestaat, het was vlak bij ons voor de deur.. Naast de Klaproos kwam de elektrowinkel van de Gebroeders van Lierop uit Helmond, 'n heuse radio en televisiezaak maar ze verkochten natuurlijk ook andere electroapparaten. In de andere winkels die hier niet zichtbaar zijn kwam 'n Chinees restaurant.. 'n Slagerswinkel en op de hoek 'n dubbele winkel de Gegro... Net daarnaast bouwde Rini Grein zijn Markthal. In het pand van de Gebroeders van Lierop heeft nu Mark van den Eijnden zijn "tattoo-bedrijf, Makkie's Tattoo".

Cafe Bakens is al van heel vroeger uit 'n begrip voor Asten... later is het ook nog zaal Bakens geworden want de bioscoop werd veranderd in 'n feestzaal. Ik heb er veel gespeeld op bruiloften en feesten. Vroeger was er achter het cafe de filmzaal, het Astra Theater. Toen ik 'n jaar of 14 was ben ik er veel naar de film geweest. Vroeger was er dus al zaal Bakens.. en de eigenaar Johannes Bakens had veel kinderen, zoveel zelfs dat ze 'n eigen voetbalteam vormden. Een van de zoons, Janus naam het bedrijf over.. die het op latere leeftijd weer over deed aan zijn zoon Wim. Nog later kwam de broer van Wim, Paul in het bedrijf.. Nu is het al lang weer afgebroken en staan er appartementen.. Zaal Bakens was eigenlijk niet uit Asten weg te denken.

Nog weer 'n leuk winkeltje van vroeger waar ikzelf wel 'ns wat heb gekocht. Het winkeltje van Verberne, de klokkenmaker, die lag tussen waar vroeger van der Zand de kledingzaak had en Jos Thijssen zijn schilderswinkel. Zo'n beetje in het midden... als ik het nu aan moet geven is het tegenover Bots Witgoed. Vroeger van Eersel z'n autogarage. Ik heb er ooit toen ik nog verkering had met Annie 'n klokje gekocht voor m'n schoonouders met sinterklaas. Ik weet zelfs nog goed wat ik er voor betaalde: Fl. 29,95 toen nog guldens... Ze repareerden er niet alleen horloges maar ze verkochten er ook en ook klokken in alle soorten en maten. Later werd het Allards - Verberne.

Wie kent het niet... het cafe van Nelleke van Helmond, eigenlijk pension Sint Joris maar in de volksmond werd het gewoon het cafeetje van Nelleke van Helmond genoemd. Ze woonden vroeger in d'n Himmel maar begonnen het bestaande cafe in de Kerkstraat. Ze maakten er 'n pension van, je kon er voor weinig geld overnachten en eten. Vroeger toen ik 'n jaar of 16 was heb ik er op getreden met Henk van de Waarsenburg op de jaarvergaderingen van de houtbewerkersbond. Ook had het pension haar vaste overnachters... de kostgangers die er altijd vol lof over hebben gesproken. Nelleke was 'n echt lief menske... trouwens Thieuke was ook 'n goeie kerel... maar hij overleed veel en veel te vroeg. De Astense schut, het Sint Jorisgilde had er zijn vaste plek, het was hun clubhuis. Het cafe is nu weg, woonhuis geworden...

Wanneer je van Turrup de Burg. Wijnenstraat in fietste vroeger, zo richting Sluis 10 dan stak je de Langstraat over want daar was 'n kruising en daar voorbij meteen rechts lag dit winkeltje, het was de schilderswinkel van Joppe. Het was 'n klein knus winkeltje waar ze behangpapier etc verkochten maar in de kersttijd sonden er in de kleine etalages ook altijd kerstspulletjes uitgestald.. Hoe wij dit allemaal weten? Wij kenden alle winkels die meededen aan de winkelweek en dat waren ze bijna allemaal in Asten want dan was er 'n prijsvraag voor de kinderen en in elke etalage lag dan iets voor die prijsvraag uitgestald.

Astenaren zijn er denk ik allemaal wel 'ns geweest... of in de winkel voor brood en banket waarvan hier de etalage van de winkel, of ernaast in de automatiek want die waren er niet veel in Asten en had bakker Hoes, want daar is dit plaatje van, niet veel concurentie. Je kon er niet alleen snoep trekken, ook masi, bami, kroketjes en slaatjes. In het begin kon je er geld wisselen via het kleine luikje in het midden van de automatiek. Ik herinner me de winkel nog wel en precies zoals op de foto met bonbon-doosjes in de etalage. Het was er altijd druk...

Voor Himmelnaren van mijn leeftijd is het 'n bekende winkel, die lag op de hoek van de Emmastraat en d'n Himmel, die van Frans van Baar. Hij had er 'n levensmiddelenwinkel, de Centra, en 'n bakkerij. De bakkerij lag eigenlijk in d'n Himmel en de winkel dus in de Emmastraat. De twee broer van Baar hadden daar hun bedrijf van naast Frans zat jan van baar die kleermaker was met zijn kledingwinkel en 'n cafe. Prachtig om dat nog 'ns terug te zien... de kinderen van later herinneren zich misschien beter de frietzaak die de zoon van Frans, Marcel van Baar er begon. Marcel was ook bakker van beroep... veel later toen dit was afgebroken begon Marcel 'n prima lopende frietzaak op de hoek van de Burg. Wijnenstraat en het Koningsplein... zie hiervoor de winkel van da familie Linden. Op de plek waar de Centra was staan nu woningen.

Van wanneer deze foto is weet ik niet precies maar het was in ieder geval nog in de tijd dat links de muziekfontein er was, de muziekwinkel van Smeelen - Hagelaar. In het midden zie je de winkel van drogisterij Hulshof die later vertrok naar winkelcentrum Midas. Daarvoor was het de kapperszaak/winkel van van Nistelrooij. Heel vroeger hadden ze hun kapperzaak nog links ernaast waar de muziekfontein zat. Toen hun nieuwe pand klaar was, pand in het midden, kwam daar bloemist Jan van Bussel in en later dus de Muziekfontein en nog later het Zwarte Schaap met garens en draden. Toen Thieuke van Nistelrooij stopte werd het overgenomen door Hulshof, nu is er 'n Chinees Restaurant. Daarnaast lag vroeger de Vivo van Bekx maar was hier al 'n woonhuis geworden, nu is er de lingeriezaak Charlaine gevestigd. Rechts daarnaast de winkel van van Bussel... dat was vroeger ook 'n klein winkeltje maar er werd 'n grote nieuwe winkel gebouwd. Daar is nu de shoe-outlet. Mooi om nog 'ns terug te zien.

Wie kan het zich niet meer herinneren en dan bedoel ik natuurlijk niet de mensen die geboren zijn na 1980 zijn geboren want die kunnen het niet meer weten. Dit is op de hoek van de Burg. Wijnenstraat en het Koningplein, het adres was dan ook Koningsplein. Het grote pand was van de familie Linden en die hadden er eerder 'n kledingwinkel. Later kwam er de wasserette waar veel mensen gebruik van hebben gemaakt. Ik geloof dat je er ook kleding in kon leveren om te laten stomen. "Launderette"... was de Engelse naam voor Wasserette. Achter de winkel had zoon Ad zijn naaiatelier waar mijn vrouw als 14 jarige nog heeft gewerkt en dat heb ik het over de jaren midden '60. Toen dat verhuisde naar de Julianastraat werd het omgetoverd tot cafe/bar, Himmelnaar Wim Vaes, de zoon van Jan had er jarenlang bar 'n Klokske en toen die verhuisde naar het pand in de Burg. Wijnenstraat werd het Lito. De wasserette begon men in de beginjaren '70 en werd het Marcel van Baar zijn frietzaak. Nu kun je er nog altijd eten want nu zit er "Any-Time", cafetaria 't Stationneke.